quote:
Wim Dankbaar: "OM in paniek om Vaatstra publicatie"
INGEZONDEN – Deze week publiceerden het Katholiek Nieuwsblad en Algemeen Dagblad een artikel over het onderzoek van Wim Dankbaar, dat veel discussie losmaakt. Dankbaar onthulde een nieuwe getuigeverklaring van een bewaakster van het Grenshospitium Amsterdam die vertelt hoe ze laat in de avond in het weekend van de moord op Marianne Vaatstra een asielzoeker “Ali” uit Kollum binnen kreeg. De man werd aangeleverd door twee Friese agenten in een politiebus, iets wat zeer afwijkend was omdat dit altijd door de Marechaussee gebeurt. Daarnaast was het vreemd dat de asielzoeker geen enkele bagage en papieren bij zich had en volledig aan zijn uitzetting meewerkte. Nadat de bewaakster de man had gefouilleerd en in een isoleercel had gestopt, bleek hij de volgende dag bij navraag bij de directie reeds te zijn uitgezet. De vrouw zegt nooit zo’n snelle uitzetting, zonder protest van de betrokkene, te hebben meegemaakt. Er is volgens haar ook geen intake van de gebeurtenis gemaakt omdat de administratie op het tijdstip van aanlevering al naar huis was. Volgens Dankbaar is dat geen toeval.
Hoofdverdachte Ali Hassan
Dankbaar stelt dat de geheimzinnige asielzoeker niemand anders kan zijn geweest dan de latere hoofdverdachte van het OM, Ali Hassan, die sinds de moord op Marianne spoorloos uit het AZC Kollum was verdwenen. “De kans dat het hier om een andere asielzoeker dan de hoofdverdachte gaat, een andere Ali uit Kollum die in het weekend van de moord het land is uitgezet, is nul komma nul”, aldus Dankbaar. Zijn conclusie wordt kracht bijgezet omdat de bewaakster niet op hoogte is dat Ali Hassan in 1999 werd gezocht, maar hem wel exact volgens het opsporingssignalement beschrijft (klein en gedrongen, circa 1.65 m) en hem bovendien herkent van de foto die Dankbaar haar later emailde. Daarnaast zegt de vrouw niet bekend te willen worden en weet niet dat het gesprek wordt opgenomen. Dankbaar zegt dat hij bij een mogelijk belangrijk getuige niet aankondigdt dat hij het gesprek opneemt omdat de getuige dan vaak niks wil zeggen. Anderzijds heeft hij geleerd dat opnemen belangrijk is. In 2010 werd hem bij kort geding verboden om te zeggen dat rechercheurs van een schrijfproef in de Deventer Moordzaak, helemaal niets wisten van hun deelname aan die schrijfproef. Dankbaar stelde derhalve dat het OM de schrijfproef had vervalst om Ernest Louwes veroordeeld te houden. Volgens Dankbaar zijn de rechercheurs daarna door het OM bewerkt en ontkenden zij plots wat zij eerder telefonisch aan Dankbaar hadden verklaard. Hij stond met lege handen omdat hij niets had opgenomen.
Afweging
Dankbaar zegt na wikken en wegen besloten te hebben om het gesprek na twee jaar toch openbaar te maken. Hij vindt dat het algemeen belang van de informatie zwaarder weegt dan zijn journalistieke plicht om zijn bron te beschermen. Bovendien zegt de vrouw dat zij het verhaal bij de rechter onder ede zou willen herhalen. Daarnaast is het bij de wet geregeld dat iedere ambtenaar verplicht is aangifte te doen van (het vermoeden van) een misdrijf, waarbij de wet zo’n ambtenaar via de klokkersluidersregeling beschermt. Dankbaar erkent dat papier en praktijk nogal verschillen, maar is niet bang dat de vrouw sancties treft. Dankbaar: ”Als zij niet aan haar burgerplicht durft te voldoen, doe ik het vóór haar! Tenslotte ben ik nu ook houder van de kennis! Overigens heb ik het gesprek al in februari aan de hoofdofficier Bronsvoort van het OM Leeuwarden gegeven, die kennelijk besloten heeft er niets mee te doen, hetgeen het schandaal alleen maar groter maakt. Het zou bovendien nog veelzeggender zijn als ik alsnog zou vernemen dat de getuige is ontslagen”.
“Een schandaal dat zijn weerga niet kent”
Dankbaar stelt dat de getuigeverklaring het grootste schandaal in de rechtsgeschiedenis van Nederland blootlegt. Het betekent volgens hem dat de top van Justitie zelf de hoofdverdachte in de Vaatstra zaak direct en stiekem het land heeft uitgesmokkeld, nog voordat hij publiek als verdachte moest worden aangemerkt, op een moment dat Justitie nog bezwoer dat asielzoekers geen verdachten waren. Het betekent ook dat Justitie maanden later bewust een verkeerde naamgenoot in Turkije heeft gerarresteerd om het publiek zand in de ogen te strooien en de weggesmokkelde Ali als dader uit te sluiten. Dankbaar zegt tevens dat er maar één man de geheime uitzetting heeft kunnen regisseren: De huidige Justitiebaas in opspraak, Joris Demmink, destijds Directeur Generaal Vreemdelingenzaken was en aldus de baas over het asielzoekerswezen. Dankbaar stelt tevens dat dit niet heeft kunnen gebeuren zonder medewerking en kennis van de hoofdofficier van Friesland. Dit was destijds Harm Brouwer, de latere OM baas. Brouwer zelf ontkent dit, maar minister Opstelten heeft onlangs bevestigd in antwoord op kamervragen (zie antwoord 10) dat Brouwer het wel was. Dankbaar’s conclusie is vernietigend: “We hebben dus te maken met immens corrupte justitiebazen, die moordenaars en verkrachters beschermen, en ondertussen jarenlang het publiek voorliegen. Het huidige DNA onderzoek is een geldverslindende poppenkast om goede wil te veinzen en de ware toedracht onder het tapijt te houden. Dat het OM deze concrete getuigeverklaring negeert in plaats van erop in te gaan, bewijst alleen maar het dikke pak boter op hun hoofd. Het enige dat hen in de kaart speelt is dat een dergelijk bedrog van autoriteiten het voorstellingsvermogen van de gemiddelde burger te boven gaat. Precies hetzelfde fenomeen heeft de holocaust mogelijk gemaakt”. Dankbaar is wel verbaasd dat een groot deel van de OM organisatie passief en actief meehelpt aan het toedekken van het misdrijf, waarvoor de organisatie als geheel niet verantwoordelijk is. Hij wijt dit aan de militaristische, hierarchische cultuur binnen justitie, de afbreukgevoeligheid voor de organasitie zelf, alsmede de angst die het instituut met het monopolie om te vervolgen, inboezemt. Daarnaast speelt volgens hem mee dat klokkenluiders in de praktijk niet worden beloond maar vaker door de organisatie worden uitgebannen. Desondanks vindt hij het vreemd dat er nog niet meer mensen zijn opgestaan uit morele- of gewetensoverwegingen.
Motief
Dankbaar wordt een beetje moe van alle vragen over het motief: “Het motief is nu juist wat koste wat kost verborgen moet blijven, maar het motief is niet vereist om de misdaad te bewijzen. Dat is de verkeerde volgorde. Tristan van der Vlis heeft mensen vermoord, maar zijn motief blijft onbekend”. Over het motief van de doofpot kan ook Dankbaar slechts speculeren, hij vermoedt dat de daders of aan hen gelieerde personen compromitterende informatie hadden over Demmink, waarmee ze een vrijgeleide konden afkopen. “Het motief is niet gelegen in de verzwakking van het draagvlak voor asielzoekerscentra. Asielzoekers en immigranten hebben zich wel vaker misdragen of moorden gepleegd, dat heeft het draagvlak nooit noemenswaardig verzwakt. Je neemt niet zulke onvoorstelbare persoonlijke risico’s voor een politiek doel. Dat doe je alleen als er anders informatie bekend wordt waardoor je carriere vernietigd wordt of je de bak indraait”. Twee Duitsers (Ludger Dill en Wolfgang Hebben) die volgens Dankbaar (drugs)zaken deden met Ali Hassan en Feik Mustafa, waren respectievelijk pedofiel en sexfilmexploitant met een videothheek in Dokkum. Dill was kort eigenaar van de camping voordat het een AZC werd. Hij wilde er een vakantiedorp voor gehandicapten en weeskinderen van maken, volgens Dankbaar een broedplaats voor kindermisbruik. Beide Duitsers zijn verdachten geweest, maar op DNA uitgesloten, hetgeen voor Dankbaar niet betekent dat zij niks van de moord weten. “De vader van Feik Mustfa was een Koerdische leider, waarmee Demmink ook banden zou kunnen hebben. Denk bijvoorbeeld aan de Koerd Baybasin die hij op instigatie van de Turken met vervalst bewijs tot levenslang zou hebben laten veroordelen (De Hoge Raad buigt zich momenteel over een herziening in deze zaak). Bovendien was het onder AZC personeel algemeen bekend dat Feik getraumatiseerd was door ernstig sexueel misbruik op jonge leeftijd. Ook geen onbekend onderwerp voor Joris Demmink.”
Paniekerige Pavlov-reactie
Aan het Algemeen Daglad liet het OM bij monde van woordvoerder Kirsten Smit weten “verrast” te zijn dat het onderzoek van Dankbaar nu in de media verschijnt. “Het is klinkklare onzin!” Dankbaar zegt niets anders te hadden verwacht: “Een paniekerige Pavlov-reactie. Het is logisch dat ze de getuigeverklaring van tafel proberen te vegen. Een beetje verstaander ziet dat de reactie van het OM de onzin is. Het gaat tenslotte niet om mijn onderzoek, maar om de gedetailleerde, concrete verklaring van een getuige die ze al een half jaar hebben. Waarom hebben ze niet eerder uitgelegd dat die verklaring onzin is? En vooral waarom die onzin is? Waarom nu pas, nu ik hem openbaar heb gemaakt en media ook zien dat hij onderzocht moet worden? “Verrast” moet je lezen als “bang”. Bang dat er meer in de publiciteit komt dat ze niet meer weg kunnen poetsen. Bang om dingen te onderzoeken die het eigen nest bevuilen.” Volgens dezelfde redenering zegt Dankbaar dat het OM hem niet wil vervolgen voor een aangifte van smaad van ene Jano Hassan. Dankbaar zegt in een openbare rechtzaak te kunnen bewijzen dat deze Jano Hassan de echte Ali Hassan kende en naar verluidt een neef is van de hoofdverdachte, waarvan Dankbaar dus stelt dat hij door Justitie is weggesmokkeld. “In zo’n rechtszaak zou ik dus aantonen, met alle getuigen en media erbij, dat het OM de verkeerde Ali Hassan heeft gearresteerd. Dat mag van het OM absoluut niet gebeuren, want dit leidt weer tot de vraag wat er dan met de juiste Ali Hassan is gebeurd. Het OM en ik weten dat wel, maar het verschil is dat ik het aan de grote klok wil hangen en het OM niet. Enfin, als ze zo graag willen en kunnen aantonen dat mijn stellingen “klinklare onzin” zijn, waarom komen ze dan niet door met een vervolging voor deze zaak?” In een provocerende emailaan Kirsten Smit en het OM Leeuwarden veegt Dankbaar de vloer aan met de reactie van het OM. Hij belooft dat er nog meer onthullingen en prangende vragen aankomen waarvoor hij aandacht zal genereren via de media.