ja ik denk dat men daar toch mee naartoe moet, er is in utrecht een screening center die high-troughput screenings doen, en die gaan nu ook datasets (met microscopie data) bewaren zodat men andere parameters ervan kan uitlezen, vroeger zag je vaak 1 groep met 1 uitlezing en dat was dat, terwijl er zoveel meer in die data zit!quote:Op vrijdag 8 juni 2012 12:09 schreef Felagund het volgende:
[..]
Dat is hier, in een niet al te groot instituut, zelfs al zo. Hetzelfde met data, ik vermoed dat er veel data dubbel op harde schijven ligt. Al lijkt er nu wel verandering in te komen, met een meer centrale regeling van wat waar ligt. Het zal wel samenhangen met dat het werk vrij individualistisch is.
Ik vind dat ook. Ik heb pas nog een mail gestuurd naar iemand in Zwitserland, of de library voor een bepaald plotting programma dat ik wilde gaan gebruiken, openlijk beschikbaar was (er was wel een wiki voor, maar voor de rest geen link naar de library zelf). Dit kreeg ik zonder problemen, dat scheelt mij toch veel werk en frustratie.quote:Op zondag 10 juni 2012 12:55 schreef Szlie het volgende:
Ja, je staat ervan te kijken hoeveel dubbel onderzoek er gedaan wordt...zonde! Ik ben heel simpel, waarom niet samenwerken tussen de verschillende laboratoria? Scheelt tijd en geld. Maar ja, dat heeft weer met de ego's te maken. Elke toko zijn eigen baas, met ieder een niet al te kleine ego. Jammer.
Ja, dat had ik dus ook onlangs. De ervaringsdeskundigen (van een bepaald programma) zijn er echt wel, maar niemand weet wie. En dan zit iedereen dus soortgelijke problemen op verschillende manieren op te lossen....quote:Op zondag 10 juni 2012 13:26 schreef Felagund het volgende:
[..]
Ik vind dat ook. Ik heb pas nog een mail gestuurd naar iemand in Zwitserland, of de library voor een bepaald plotting programma dat ik wilde gaan gebruiken, openlijk beschikbaar was (er was wel een wiki voor, maar voor de rest geen link naar de library zelf). Dit kreeg ik zonder problemen, dat scheelt mij toch veel werk en frustratie.
Dit lijkt me eerder regel dan uitzondering. Daarom is het ook niet verstandig om op een universiteit of instituut te gaan werken waar al iemand anders werkt die gespecialiseerd is in hetzelfde vakgebied. Het werkt alleen als alle betrokken onderzoekers (en de mensen daaronder) geen ego hebben. Geen ego hebben en onderzoeker zijn gaan moeilijk samen.quote:Op zondag 10 juni 2012 14:55 schreef Szlie het volgende:
Ja, idioot is dat! Ik heb ook meegemaakt dat er BINNEN één afdeling verschillende teams bezig waren met onderzoek in hetzelfde vakgebied. De leidinggevenden van de teams lagen elkaar niet en waren enorm paranoīde naar elkaar toe. Ze hadden het liefst gezien dat de onderzoekers niet eens met elkaar spraken, want o wee als de tegenpartij met de informatie aan de haal zou gaan. Binnen dezelfde afdeling, ziekenhuis en universiteit .
Tja dat hoor je zovaak... het was bij ons soms ook lastig om dingen binnen dezelfde afdeling gedaan te krijgen..... Uiteindelijk heb ik EM in mijn boekje maar je wilt niet weten hoeveel voeten dat in de aarde heeft gehad.quote:Op zondag 10 juni 2012 14:55 schreef Szlie het volgende:
Ja, idioot is dat! Ik heb ook meegemaakt dat er BINNEN één afdeling verschillende teams bezig waren met onderzoek in hetzelfde vakgebied. De leidinggevenden van de teams lagen elkaar niet en waren enorm paranoīde naar elkaar toe. Ze hadden het liefst gezien dat de onderzoekers niet eens met elkaar spraken, want o wee als de tegenpartij met de informatie aan de haal zou gaan. Binnen dezelfde afdeling, ziekenhuis en universiteit .
Als ik dit soort verhalen lees besef ik me weer hoe fijn het centrum is waar ik werk... Goede sfeer van samenwerking, veel projecten waar mensen van verschillende onderzoeksgroepen op zitten etc. Heeft mij ondertussen al twee nde (1x 2de en 1x veelde) auteursschappen opgeleverd. Een expert binnen het centrum zijn wat betreft een methode die veel mensen gebruiken heeft zo zijn voordelen Natuurlijk is het ook wel weer zo dat niemand echt precies hetzelfde doet als iemand anders, hoewel er wel veel overlap is tussen sommige personen.quote:Op zondag 10 juni 2012 15:05 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Dit lijkt me eerder regel dan uitzondering. Daarom is het ook niet verstandig om op een universiteit of instituut te gaan werken waar al iemand anders werkt die gespecialiseerd is in hetzelfde vakgebied. Het werkt alleen als alle betrokken onderzoekers (en de mensen daaronder) geen ego hebben. Geen ego hebben en onderzoeker zijn gaan moeilijk samen.
Heerlijk is dat! Een fijne en goede samenwerking kan de voortgang van projecten alleen maar ten goede komen. Dan heb je ook verdiende auteurschappen en niet een naampje erbij om de lieve vrede te bewaren. Daar erger ik me ook nogal eens aan.quote:Op dinsdag 12 juni 2012 03:34 schreef ATuin-hek het volgende:
[..]
Als ik dit soort verhalen lees besef ik me weer hoe fijn het centrum is waar ik werk... Goede sfeer van samenwerking, veel projecten waar mensen van verschillende onderzoeksgroepen op zitten etc. Heeft mij ondertussen al twee nde (1x 2de en 1x veelde) auteursschappen opgeleverd. Een expert binnen het centrum zijn wat betreft een methode die veel mensen gebruiken heeft zo zijn voordelen Natuurlijk is het ook wel weer zo dat niemand echt precies hetzelfde doet als iemand anders, hoewel er wel veel overlap is tussen sommige personen.
Nu overdrijf je wel heel erg sterk. Veel studierichtingen trekken minder dan 100 studenten per jaar, deze studenten verdelen zich dan ook nog eens sterk over verschillende specialisaties, elk van die specialisaties heeft nieuwe wetenschappers nodig. Misschien dat nu veel hoogleraren een paar keer zoveel PhD-studenten superviseren (geen idee of dat dat wel of niet zo is) maar er moet ook rekening mee worden gehouden dat er nu drie keer zoveel studenten zijn als vroeger.quote:Dat ben ik natuurlijk met je eens. Maar vergelijk de huidige situatie met die van zeg 50 jaar geleden. Als je met oude PhDers praat, dan wordt al snel duidelijk dat die mensen echt gestudeerd hebben. Dat waren supersterren. Die zaten in de top 0.00001% (of zo) van hun jaar, doorliepen fluitend hun studie en als ze dan gingen promoveren dan vonden ze een nieuw deeltje uit, of ze ontdekte een geheel nieuwe theorie.
Ik denk dat dit een waarheid als een koe is.quote:Over de opleiding: tijdens de studie van Goodman stond de computer nog niet centraal, waardoor ze tijd hadden om de fundamenten, zoals wiskunde, heel erg goed te begrijpen. Er was toen minder kennis die belangrijk werd geacht, maar de kennis die ze op deden, begrepen ze toen door en door. In vergelijking met nu was men toen veel robuuster opgeleid. Ik vind mijn opleiding erg wankel, en als ik zie wat de jongens en meisjes nu leren, is het niet veel beter gesteld. Denk aan brede opleidingen, zoals biomedisch ingenieur, waarbij je van heel veel dingen net te weinig leert om effectief te zijn.
De kern van het probleem is wat je hier zegt: "In hun tijd was er geen onderwijs zoals wij dat nu kennen, en daar zouden ze beide ook absoluut in verdort en vergeten zijn."
Het zou MI geen kwaad kunnen als we weer terug naar de basis zouden gaan.
De opgeleide PhDer toen was beter. Dit was iemand met veel meer talent dan gemiddeld, met een enorm degelijke opleiding en met een overvloed aan keuzes na het afmaken van de PhD.quote:Op dinsdag 12 juni 2012 18:25 schreef Grumpey het volgende:
Ik proef vooral een sentiment van 'vroeger was het beter'. Echter, als wetenschappers hier moeten we toch weten dat voordat iets 'beter' kan zijn, je wel een referentiekader moet hebben. Wat is 'beter'? Het aantal gevonden scheikunde-deeltjes? het bovenste 0,0001 percentiel in een klas op schoolspresteren? Het is zo vaag allemaal. Wat ik wel weet is dat in mijn vakgebied er nog nooit zoveel progressie is gemaakt als in de afgelopen 30 jaar, waarbij de afgelopen 10 jaar we weer in een extra stroomversnelling zijn geraakt.
Het is net als boren naar olie. Dat was vijftig jaar geleden ook gemakkelijker. Betekent niet dat het nu niet kan, maar het kost meer kruim.quote:Op woensdag 13 juni 2012 05:37 schreef Shivo het volgende:
De vraag is waar wetenschap het meest bij gebaat is. Meer handen betekent dat er meer werk verricht wordt, en iemand moet papers citeren toch? En in mijn vakgebied is het denk ik zo dat men over vijftig jaar ook zegt dat er in onze tijd nog zoveel te ontdekken viel. En dat is ook zo.
Je merkt ook dat men in de echte top al niet meer werkt met PhDs neem een hans clevers die heeft bijna geen AiOs eigenlijk alleen maar Postdocs die allemaal waarschijnlijk weer gaan eindigen als een prof ergens. De grap is natuurlijk wel dat al die postdocs ooit phd student zijn geweestquote:Op woensdag 13 juni 2012 06:10 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Het is net als boren naar olie. Dat was vijftig jaar geleden ook gemakkelijker. Betekent niet dat het nu niet kan, maar het kost meer kruim.
Ben het met je eens dat ze over vijftig jaar zullen zeggen dat wetenschappers het in 2012 erg gemakkelijk hadden. Misschien niet als de opleidingen sterk verbeterd worden.
BTW, een opleiding is echt niet alles. Succes hangt af van talent, van opleiding, van inzet, van organisatie en van geluk.
We hebben het nog niet over organisatie gehad, maar als je bijvoorbeeld McKinsey los zou laten op een gemiddeld onderzoekslab, dan zouden ze tot de conclusie komen dat er geen enkele efficientie en organisatie is. Wij doen meestal onderzoek zoals onze baas dat deed, die weer zoals zijn/haar baas werkte.
Via via hoor ik wel eens wat er gebeurt in Duitsland, bij bijvoorbeeld het Max Planck instituut. Daar wordt heel grondig onderzoek gedaan, op een super-georganiseerde manier. Een topprofessor met een enorm budget die assistant en associate professors uitpikt om onderzoek te doen. Van die lui die iedere maand een artikel in Nature hebben. Het kan anders!
Zodra je er een gepubliceerd hebt, kom je op een lijst met potentiele reviewers te staan, dus het kan zo veranderen.quote:Op woensdag 13 juni 2012 10:42 schreef Bosbeetle het volgende:
ik heb nog nooit een artikel gereviewed.
Je krijgt er niet voor betaald, en al het werk dat je doet blijft onopgemerkt, want het is anoniem. Het is veel aantrekkelijker om editor te zijn, zodat je met je naam (en foto) prominent in het blad staat.quote:Op woensdag 13 juni 2012 10:41 schreef Grumpey het volgende:
Ik review zelf ook al 10 artikelen per jaar, en ik ben nog niet eens gepromoveerd. Toch wel raar dat zoveel mensen van reviewen afzien.
Nouja ik heb inmiddels 3 artikeltjes gepubliceerd dus we zullen zien.quote:Op woensdag 13 juni 2012 10:50 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Zodra je er een gepubliceerd hebt, kom je op een lijst met potentiele reviewers te staan, dus het kan zo veranderen.
Ieder gepubliceerd artikel is door minstens 2 personen gereviewed, wat in een ideale wereld zou betekenen dat voor ieder artikel dat je indient, twee artikelen door jou gereviewed zouden moeten worden.
Ik probeer mijn studenten zo vroeg mogelijk in het reviewproces te betrekken, omdat het ze dwingt om manuscripten kritisch te lezen, en omdat ze daarmee hun academisch denkvermogen verbeteren. Wel mooi om te zien. De eerste review kwam terug met "looks good, images need larger font", en de laatste die ik terugkreeg was twee A4tjes lang.
1 vd 4 waarvan?quote:Op donderdag 14 juni 2012 06:15 schreef Shivo het volgende:
Dit weekend submitte ik een review, bleek dat ik een van de vier was. Voor IF < 5. Dat is dan meteen de laatste keer voor dat blad.
Een van de 4 reviewers. Voor een blad met een impact factor lager dan 5 is dat idd overkill.quote:
Ah op die fiets. Dat is inderdaad wel wat veel ja.quote:Op donderdag 14 juni 2012 06:57 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Een van de 4 reviewers. Voor een blad met een impact factor lager dan 5 is dat idd overkill.
Mijn eerste artikel in een blad met een relatief hoge IF (3.5) had slechts een review, dat ook nog maar drie regels lang was. Maar nu het vakgebied steeds drukker wordt, wordt het ook steeds lastiger om werk gepubliceerd te krijgen in de betere journals. Vind ik wel prima overigens.quote:Op donderdag 14 juni 2012 08:28 schreef speknek het volgende:
Ik deed een review bij een journal met if 2.7 (dat is bij ons vakgebied hoog, 2e of 3e denk ik), en ik zag dat ze mijn advies hadden overgenomen, maar ik verdenk ze ernstig van dat ik ook gewoon de enige reviewer was. En dat nadat hij schijnbaar al lang geleden aangeboden was, en het ook niet echt mijn vakgebied was. Bij twee andere journals waar ik een artikelen naartoe had gestuurd deden ze er bij de eerste zes maanden over, en de ander is na zeven maanden nog steeds bezig met de eerste reviewronde. Volgens mij geven wetenschappers er massaal de brui aan. Nouja behalve in de medische hoek dan .
Ik ga 1 dezer dagen mijn eerste insturen naar een IF 6. Is voor m'n veld de 1na hoogste. Eens kijken hoeveel reviewers die hebbenquote:Op donderdag 14 juni 2012 08:37 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Mijn eerste artikel in een blad met een relatief hoge IF (3.5) had slechts een review, dat ook nog maar drie regels lang was. Maar nu het vakgebied steeds drukker wordt, wordt het ook steeds lastiger om werk gepubliceerd te krijgen in de betere journals. Vind ik wel prima overigens.
Dus zaak om van vakgebied te wisselen en tegen iedereen pochen over waar je wel niet gepubliceerd hebt, en die professorpositie kan je niet meer ontgaan.quote:Op donderdag 14 juni 2012 08:50 schreef Bosbeetle het volgende:
Het verbaast mij altijd hoeveel verschil er tussen onderzoeksvelden is, bij 'ons' moleculair biologen tel je eigenlijk niet mee als je niet in een 10+ blad staat. Althans dat is dan bij onze afdeling. Met mijn 5,3 val ik in lage regionen kwa publicaties van AiOs op onze afdeling.
quote:Op donderdag 14 juni 2012 08:52 schreef speknek het volgende:
[..]
Dus zaak om van vakgebied te wisselen en tegen iedereen pochen over waar je wel niet gepubliceerd hebt, en die professorpositie kan je niet meer ontgaan.
Wie zegt dat ik meetel?quote:Op donderdag 14 juni 2012 08:50 schreef Bosbeetle het volgende:
Het verbaast mij altijd hoeveel verschil er tussen onderzoeksvelden is, bij 'ons' moleculair biologen tel je eigenlijk niet mee als je niet in een 10+ blad staat. Althans dat is dan bij onze afdeling. Met mijn 5,3 val ik in lage regionen kwa publicaties van AiOs op onze afdeling.
ja je helpt ze dan zelfs mee om hun IF te verhogen... Tja publiceren in science of nature is natuurlijk super maar als ik zie hoeveel extra werk, hielenlikkerij etc daar voor nodig is...quote:Op donderdag 14 juni 2012 08:55 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Wie zegt dat ik meetel?
In mijn vakgebied is alleen Nature Photonics meer dan 10+ en dat is niet onmogelijk, maar vraagt een andere aanpak (reviewers in de watten leggen, etc.). Ik heb een aantal artikelen die meer dan 100 keer geciteerd zijn, dus aan mij ligt het niet dat de IF van de bladen waarin ik publiceer zo laag is.
PNAS vind ik maar een raar blad. Waarom een journal baseren op vriendjespolitiek?quote:Op donderdag 14 juni 2012 09:07 schreef ATuin-hek het volgende:
Voor het veld waar ik in zit heb je nog een IF 8, en daarna een enorme sprong naar PNAS
Dat is sowieso lastig... ik was er toen niet echt mee bezig maar als ik nu weer mijn artikelen had moeten schrijven had ik meer energie gestoken in het eerste auteur zijn...quote:Op donderdag 14 juni 2012 18:12 schreef Shivo het volgende:
Het grote consortium waarvan ik deel uitmaak heeft een contract met Nature waarin staat dat onze eerste tien artikelen daar worden gepubliceerd. Dat zijn vaak papers met honderden auteurs, geen eerste en laatste auteur maar het Consortium als officiele auteur. Aan de ene kant leuk omdat je in Nautre komt, aan de andere kant stop je veel werk in dat soort manuscripten maar probeer je promotie of grant commissie die contributie maar eens duidelijk te maken.
Wow.quote:Op donderdag 14 juni 2012 18:12 schreef Shivo het volgende:
Het grote consortium waarvan ik deel uitmaak heeft een contract met Nature waarin staat dat onze eerste tien artikelen daar worden gepubliceerd. Dat zijn vaak papers met honderden auteurs, geen eerste en laatste auteur maar het Consortium als officiele auteur. Aan de ene kant leuk omdat je in Nautre komt, aan de andere kant stop je veel werk in dat soort manuscripten maar probeer je promotie of grant commissie die contributie maar eens duidelijk te maken.
Er zitten veel grote namen in het consortium, de opzet van de studies zijn van dien aard dat ze er bijna een garantie voor interessante nieuwe vindingen is, en in feite zijn het publicaties van enorme data sets (en dus veel citaties). We worden gewoon gereviewed, maar er is een grens aan wat de reviewers kunnen vragen.quote:Op vrijdag 15 juni 2012 05:50 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Wow.
Hoe wordt de wetenschappelijke integriteit gegarandeerd? Voordat Nature zo'n contract tekent, moeten ze er toch zeker van zijn dat ze niet met een stel koekenbakkers van doen hebben? Een consortium van honderden auteurs zal automatisch een goed georganiseerde organisatie zijn, maar het is geen automatische garantie dat het werk ook van Nature kwaliteit is.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |