Allereerst gecondoleerd. Mijn schoonmoeder (borst) en mijn vader (lip) hebben ook kanker gehad. Beiden zijn er volledig van hersteld, vandaar het dikgedrukte in de quote. Het is wel een heftige periode vol onzekerheid. Sterkte.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 11:44 schreef vandermar het volgende:
Iedereen kent deze slopende ziekte wel, je kunt er niet van genezen en ik moet even mijn ei kwijt in het kort.
Mijn oma is vanacht aan deze slopende ziekte gestorven op de leeftijd van 67 jaar. Anderhalf jaar terug werd de kanker ontdekt bij mijn oma en nu is ze er dus aan gestorven. Ik vind het echt vreselijk, ik kon altijd bij mijn oma terecht wanneer ik ergens mee zat maar dat kan nu dus niet meer. Ik huil bijna nu ik dit type
Ik heb eerder iemand meegemaakt met kanker maar dit was in mijn jongere jaren toen ik 7 jaar was en heb ik dus niet bewust meegemaakt.
Hebben jullie ook mensen uit jullie buurt met deze ziekte of die zijn gestorven aan de ziekte?
Ik moet gewoon even mijn ei kwijt en wist niet goed waar dit te plaatsen.
Helaas kan je het wel zo stellen en heb het zelf ook zo ervaren. Het is meer uitstel van executie.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 11:57 schreef Pikkebaas het volgende:
Ik heb weleens iemand horen zeggen dat je van kanker niet kunt genezen, je overleeft alleen de behandeling.
Bij mijn oma was precies hetzelfde, met een operatie was het weggehaald en daarna met bestraling leek er niets meer te zijn (Februari 2011) In Augustus ging ze voor de maandelijkse controle terug en er was weer heel veel met uitzaaiingen en sindsdien ging het heel erg snel vergafwaarts. De laatste maanden dronk en at ze bijna niet.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:01 schreef RolStaart-Beer het volgende:
[..]
Helaas kan je het wel zo stellen en heb het zelf ook zo ervaren. Het is meer uitstel van executie.
Mijn moeder was in april 2011 "schoon" verklaard, maar in juli was het nog erger teruggekomen.
Je moet een beetje geluk hebben met kankerquote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:03 schreef Lienekien het volgende:
TS, gecondoleerd.
Verder vind ik jullie wel erg somber over kanker. Ik ken er genoeg die het hebben gehad in een inmiddels ver verleden. Het hoeft niet terug te komen.
Sterkte met je broer. (Ik heb ook schildklierkanker gehad.)quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:07 schreef Anne het volgende:
Gecondoleerd TS.
Ik heb best wat mensen om mij heen gehad (buurman, tante, oma's en opa's en goeie kennissen) die kanker hebben en er van genezen zijn of er helaas door zijn overleden, maar het meest dichtbij is toch wel mijn broertje:
Mijn broertje heeft helaas (schildklier-) kanker. Hij heeft inmiddels 2 operaties achter de rug en een jodiumslok achter de kiezen, maar het is helaas nog niet weg. Op dit moment is het te klein om te opereren, en aangezien je zo'n slok maar een aantal keer in je leven mag nemen en mijn broer nog behoorlijk jong is, willen ze nu gaan wachten tot de kanker weer gaat groeien zodat het wel operatief te verwijderen is.
Hij heeft toevallig deze week weer een scan van zijn nek. Ben benieuwd!
De bloedwaardes zagen er in ieder geval 'goed' uit. Ook zijn ze nog wat aan het experimenteren met de hormonen en kalktabletten, om dit mooi in evenwicht te krijgen. Daar wordt ie af en toe ook nog wel een beetje ziek van.
Sterkte!quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:07 schreef Anne het volgende:
Gecondoleerd TS.
Ik heb best wat mensen om mij heen gehad (buurman, tante, oma's en opa's en goeie kennissen) die kanker hebben en er van genezen zijn of er helaas door zijn overleden, maar het meest dichtbij is toch wel mijn broertje:
Mijn broertje heeft helaas (schildklier-) kanker. Hij heeft inmiddels 2 operaties achter de rug en een jodiumslok achter de kiezen, maar het is helaas nog niet weg. Op dit moment is het te klein om te opereren, en aangezien je zo'n slok maar een aantal keer in je leven mag nemen en mijn broer nog behoorlijk jong is, willen ze nu gaan wachten tot de kanker weer gaat groeien zodat het wel operatief te verwijderen is.
Hij heeft toevallig deze week weer een scan van zijn nek. Ben benieuwd!
De bloedwaardes zagen er in ieder geval 'goed' uit. Ook zijn ze nog wat aan het experimenteren met de hormonen en kalktabletten, om dit mooi in evenwicht te krijgen. Daar wordt ie af en toe ook nog wel een beetje ziek van.
Dankjequote:
Dankje! En je bent daar compleet van genezen? Middels een operatie? Ik neem aan dat jij ook nog medicijnen slikt? Gaat dat een beetje goed of heb je daar bijwerkingen van?quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:09 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Sterkte met je broer. (Ik heb ook schildklierkanker gehad.)
Ik stuur je even een PM.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:13 schreef Anne het volgende:
[..]
Dankje! En je bent daar compleet van genezen? Middels een operatie? Ik neem aan dat jij ook nog medicijnen slikt? Gaat dat een beetje goed of heb je daar bijwerkingen van?
Als je geen behoefte hebt om op die vragen antwoord te geven, snap ik dat trouwens ook.
Mijn moeder heeft tot twee keer toe borstkanker gehad en is nu 'gewoon' genezen.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:01 schreef RolStaart-Beer het volgende:
[..]
Helaas kan je het wel zo stellen en heb het zelf ook zo ervaren. Het is meer uitstel van executie.
Mijn moeder was in april 2011 "schoon" verklaard, maar in juli was het nog erger teruggekomen.
Sterkte, en uiteraard ook voor TS.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:07 schreef Anne het volgende:
Gecondoleerd TS.
Ik heb best wat mensen om mij heen gehad (buurman, tante, oma's en opa's en goeie kennissen) die kanker hebben en er van genezen zijn of er helaas door zijn overleden, maar het meest dichtbij is toch wel mijn broertje:
Mijn broertje heeft helaas (schildklier-) kanker. Hij heeft inmiddels 2 operaties achter de rug en een jodiumslok achter de kiezen, maar het is helaas nog niet weg. Op dit moment is het te klein om te opereren, en aangezien je zo'n slok maar een aantal keer in je leven mag nemen en mijn broer nog behoorlijk jong is, willen ze nu gaan wachten tot de kanker weer gaat groeien zodat het wel operatief te verwijderen is.
Hij heeft toevallig deze week weer een scan van zijn nek. Ben benieuwd!
De bloedwaardes zagen er in ieder geval 'goed' uit. Ook zijn ze nog wat aan het experimenteren met de hormonen en kalktabletten, om dit mooi in evenwicht te krijgen. Daar wordt ie af en toe ook nog wel een beetje ziek van.
Soms ben je er inderdaad "blij"mee als je zo de verhalen leest van andere users.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 13:36 schreef Swiffer het volgende:
Veel sterkte allemaal, 'gelukkig' zitten er bij ons in de familie meer hersenbloedingen en hart/vaat ziekten.
Damn, hoeveel kan je lichaam aan denk ik dan. Maar respect _Joy_ !quote:Op dinsdag 1 mei 2012 23:11 schreef _Joy_ het volgende:
Ex kanker patiėnt meldt! Ik vond het al een beetje vreemd dat er geen topic voor mensen met kanker hebben, behalve de msmmapoli, of misschien heb ik niet goed gezocht.
Enfin mijn ervaringen:
2001 baarmoederhalskanker, operatie en serie bestralingen.
2002 uitzaaiing ontdekt, chemo kuur en serie bestralingen.
2005 melanoom, operatie.
2011 2012 schildklierkanker, 2 operaties en jodiumslok.
Tot nu toe alles overleefd. Maar spannende en onzekere tijden!
Je hebt al veel te verduren gehad zo te lezen, echt diep respect voor mensen die al die bestralingen en behandelingen doormaken. Mijn oma werd medicijnen gegeven maar het leek er meer op dat ze juist daardoor achteruit ging.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 23:11 schreef _Joy_ het volgende:
Ex kanker patiėnt meldt! Ik vond het al een beetje vreemd dat er geen topic voor mensen met kanker hebben, behalve de msmmapoli, of misschien heb ik niet goed gezocht.
Enfin mijn ervaringen:
2001 baarmoederhalskanker, operatie en serie bestralingen.
2002 uitzaaiing ontdekt, chemo kuur en serie bestralingen.
2005 melanoom, operatie.
2011 2012 schildklierkanker, 2 operaties en jodiumslok.
Tot nu toe alles overleefd. Maar spannende en onzekere tijden!
Gecondoleerd en sterkte met het verlies. Een begrafenis is altijd ingrijpend, 28 december 2011 is mijn vader overleden aan alvleesklierkanker. vanaf de diagnose tot aan het overlijden zaten slechts 3 weken.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 23:26 schreef vandermar het volgende:
[..]
Je hebt al veel te verduren gehad zo te lezen, echt diep respect voor mensen die al die bestralingen en behandelingen doormaken. Mijn oma werd medicijnen gegeven maar het leek er meer op dat ze juist daardoor achteruit ging.
Vrijdag op begrafenisniet de eerste keer een begrafenis maar ik vind het altijd erg vervelend, ik voel mij totaal niet op mijn gemak.
Oei fratz, klinkt heel akelig! Hoe zijn ze je aan het behandelen? Veel sterkte.quote:Op donderdag 3 mei 2012 19:46 schreef Fratz het volgende:
Gecondoleerd met je verlies.
Heb zelf borstkanker met uitzaaiingen naar de botten en de longen.
Ik kan het me goed voorstellen dat het heel moeilijk voor je is. Sterkte!
Dank jequote:Op vrijdag 4 mei 2012 10:27 schreef _Joy_ het volgende:
[..]
Oei fratz, klinkt heel akelig! Hoe zijn ze je aan het behandelen? Veel sterkte.
Aardig dat je het vraagtquote:
1990, zo jong.quote:Op donderdag 3 mei 2012 09:55 schreef Bubbles90. het volgende:
Ts, gecondoleerd en sterkte morgen![]()
Ik heb zelf kanker gehad, verder niemand in mijn omgeving gelukkig
Dacht dat de I-131 slok wel herhaald mag worden, als het lichaam (bloed) weer hersteld is. Nadelen zijn er op lang termijn hoegenaamd niet aan die I-131 slok.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:07 schreef Anne het volgende:
Ik heb best wat mensen om mij heen gehad (buurman, tante, oma's en opa's en goeie kennissen) die kanker hebben en er van genezen zijn of er helaas door zijn overleden, maar het meest dichtbij is toch wel mijn broertje:
Mijn broertje heeft helaas (schildklier-) kanker. Hij heeft inmiddels 2 operaties achter de rug en een jodiumslok achter de kiezen, maar het is helaas nog niet weg. Op dit moment is het te klein om te opereren, en aangezien je zo'n slok maar een aantal keer in je leven mag nemen en mijn broer nog behoorlijk jong is, willen ze nu gaan wachten tot de kanker weer gaat groeien zodat het wel operatief te verwijderen is.
Hier wou ik nog even op terugkomen. Ik denk dat de meeste mensen die overleven het er niett graag over hebben, en dat het langzaam naar de achtergrond verdwijnt. Mensen die overleden zijn aan kanker blijven natuurlijk voor eeuwig in je geheugen gegrift. Dat vertekend ook wel.quote:Op dinsdag 1 mei 2012 12:03 schreef Lienekien het volgende:
TS, gecondoleerd.
Verder vind ik jullie wel erg somber over kanker. Ik ken er genoeg die het hebben gehad in een inmiddels ver verleden. Het hoeft niet terug te komen.
Ik vind het zelf geen probleem om het erover te hebben, maar de aanleiding moet er wel zijn. En niet iedereen die ik later heb leren kennen, weet het van me. Al heb ik een goed zichtbaar litteken. Mensen vragen daar zelden naar.quote:Op donderdag 10 mei 2012 16:54 schreef fh101 het volgende:
Sterkte TS, en alle anderen in dit topic
[..]
Hier wou ik nog even op terugkomen. Ik denk dat de meeste mensen die overleven het er niett graag over hebben, en dat het langzaam naar de achtergrond verdwijnt. Mensen die overleden zijn aan kanker blijven natuurlijk voor eeuwig in je geheugen gegrift. Dat vertekend ook wel.
Omdat het niet echt zo zeer een ziekte is als wel een storing in de celdeling zelf.quote:Op donderdag 10 mei 2012 18:37 schreef EilandjeOnline het volgende:
belachlijk dat er voor deze ziekte nog steeds geen geneesmiddel is uitgevonden
"Deze ziekte" bestaat niet echt. Kanker is een verzamelnaam voor een hele verscheidenheid aan symptomen die vrijwel allemaal idd terug te voeren zijn op de celdeling. Maar ook die deling wordt door verschillende oorzaken getriggerd: chemicaliėn, ioniserende straling, virussen, erfelijke factoren.quote:Op donderdag 10 mei 2012 18:37 schreef EilandjeOnline het volgende:
belachlijk dat er voor deze ziekte nog steeds geen geneesmiddel is uitgevonden met alle technologie van nu
quote:Op vrijdag 11 mei 2012 21:35 schreef IrCute het volgende:
Mijn vader is overleden aan maagkanker toen ik 8 jaar oud was. 3 jaar later was er borstkanker geconstateerd bij mijn moeder + uitzaaiingen in de lymfeklieren, geopereerd, chemo en bestraling gehad en genezen verklaard.
En nu 1 januari 2011 te horen gekregen dat het terug is en nu helemaal uitgezaaid in haar buikholte etc, tumor in de dunne darm verwijderd en gelijk een paar maanden chemo, toen dat niet meer aansloeg hormoontherapie en nu sinds kort weer chemotherapie, maar het is dus niet te genezen en de laatste tijd gaat het niet erg goedVeel pijn en kortademig omdat er vocht achter de longen zit..
Hč gotver _Joy_.. Dat is echt shit. Ik kan me dat goed voorstellen, dingen waarvan je weet dat het er aan zit te komen, maar toch wil je er eigenlijk niks van weten. Zo weet ik ook wel dat ik van mijn chemo mijn haar weer ga kwijtraken, maar toch hield ik hoop dat het niet zou gebeuren. Maar nu valt het toch uit, langzaam, maar het gaat toch.quote:Op dinsdag 4 september 2012 22:52 schreef _Joy_ het volgende:
Vorige week te horen gekregen dat ik in oktober weer een radio actieve slok ga krijgen... Vanaf morgen stoppen met de schildklier medicijnen, dat houdt dus in dat ik me niet zo fijn zal gaan voelen.
De slok moet herhaald worden omdat de vorige slok 1 jaar geleden is. Ondanks dat ik wist dat het eraan zat te komen baal ik wel. Ik voelde me net weer een beetje de oude, alles liep gesmeerd, nou dit weer :-(
Hč gatver ja, dat vond ik toen ook niet leuk! Laat je het scheren? Dat heb ik toen wel gedaan. Iedere keer plukken haar vinden leek mij erg confronterend, dan alles maar ineens eraf.quote:Op dinsdag 4 september 2012 23:11 schreef Fratz het volgende:
[..]
Hč gotver _Joy_.. Dat is echt shit. Ik kan me dat goed voorstellen, dingen waarvan je weet dat het er aan zit te komen, maar toch wil je er eigenlijk niks van weten. Zo weet ik ook wel dat ik van mijn chemo mijn haar weer ga kwijtraken, maar toch hield ik hoop dat het niet zou gebeuren. Maar nu valt het toch uit, langzaam, maar het gaat toch.
Nee ik scheer het dit keer (nog) niet af. Het gaat lang zo snel niet als de vorige keer, ook niet met echte plukken en zo. En gelukkig ben ik niet zo ziek van de chemo. Ik mag wel afkloppen! Ik heb een hele map meegekregen met de bijwerkingen er in van deze chemo en tot nu toe valt het prima te doen. Volgende week heb ik wel een hartfunctie onderzoek dan zal blijken of ik last heb van die chemo. Naar mijn gevoel niet.quote:Op dinsdag 4 september 2012 23:18 schreef _Joy_ het volgende:
[..]
Hč gatver ja, dat vond ik toen ook niet leuk! Laat je het scheren? Dat heb ik toen wel gedaan. Iedere keer plukken haar vinden leek mij erg confronterend, dan alles maar ineens eraf.
Ben je erg ziek van de chemo?
Ik post niet veel maar heb wel het een en ander over jouw situatie mee gekregen, ik vind het zo erg voor jou en je omgeving! Ik heb er geen woorden voor...
Precies hetzelfde hier. Ik ben 21 en kwam er afgelopen maart achter. Ik ben net klaar met mijn chemo's en begin over 2 weken met bestralingen. Ben er nou wel klaar mee maar heb weinig keuze.quote:Op dinsdag 4 september 2012 15:35 schreef kklone het volgende:
Ik kom (als kloon) uit de kast: een jaar geleden werd lymfklierkanker bij mij vastgesteld. Niet iets wat je verwacht, als "gezonde" twintiger zonder spectaculaire medische voorgeschiedenis. De huisarts verwachtte het kennelijk ook niet, ik had het gewoon benauwd door een allergie, dus moest de tumor eerst 20cm groot worden (in de ruimte die voor m'n longen was gereserveerd) voordat het in het ziekenhuis toevallig werd ontdekt bij een bloedtestje
Ondertussen heb ik een aantal stevige chemokuren achter de rug, en vijftien bestralingen. Dat heeft geholpen, na de chemokuren was er niets meer van de tumor te zien, de bestralingen zijn voor de zekerheid geweest. M'n haar (incl. wenkbrauwen en de hele bende) is weer terug, ik heb m'n studie afgerond en de zon schijnt. Zekerheid dat het weg is krijg je niet, de controles blijven spannend maar het ziet er allemaal goed uit.
Mijn boodschap: je celdeling is een loterij waar je iedere dag ongewild aan meedoet, als je langer meespeelt maak je een grotere kans, maar het kan ook beginners zomaar overkomen. Natuurlijk ga je als jonkie niet stilstaan bij alle mogelijke ellende die je met een verwaarloosbaar kleine kans zou kunnen overkomen, dat heb ik ook nooit gedaan. Maar al het onderzoek begint wel ergens toe te leiden, denk daar aan als er deze week iemand met een collectebus op de stoep staat. Ik ben in ieder geval iedereen dankbaar die bijgedragen heeft aan mijn behandeling, al kan ik ze nooit allemaal persoonlijk bedanken.
ik vind dat ook zo raar dat men dat doet. vooral in grote steden is het heel normaal om dat woord als werkwoord, zelfstandig naamwoord, bijvoegelijknaamwoord etc te gebruiken, WHY!?quote:Op woensdag 5 september 2012 07:27 schreef Black-beauty-babe het volgende:
Zelf kan ik ook zeer slecht tegen als iemand met kanker scheld.
Het was niet bedoeld uit disrespect, maar het was mijn mening over chemische geneesmiddelen, en over natuurlijke remedies. Sorry voor het gezwam.quote:Op woensdag 5 september 2012 08:09 schreef Mylene het volgende:
EpicKnife, een vriendelijk doch dringend verzoek om dit topic niet kapen met jouw mening over genezen kanker. Zoals gezegd, is meer geschikt voor BNW. Open daar een topic.
Met dat laatste ben ik het wel eens, ik leef liever iets minder lang, maar met redelijke levenskwaliteit. In ieder geval de basis behoeften zelf kunnen uitvoeren, zoals naar de wc gaan, eten enz.quote:Op woensdag 5 september 2012 13:56 schreef vrouwtje-theelepel het volgende:
ik heb 2 opa's (prostaat en buikvlieskanker) mijn oma (ouderdoms leukemie) 2 tante's van 34 en 42 jaar(hersentumor en borst, eierstok baarmoeder kanker) en 1 oom van 51 jaar(kaaktumor) verloren aan kanker. Een aantal weken terug mijn schoonmoeder van 62 verloren aan uitgezaaide longkanker. Je leeft een beetje tussen hoop en vrees in. Ik zit gelukkig zelf niet in deze situatie maar ik heb veel mensen erg ziek zien worden door levens rekkende behandelingen. Ze leefden misschien wel langer maar op welke manier. Hele dagen op bed liggen, pijn, misselijk. Hoe ik er nu in sta zou ik liever korter leven met nog iets kwaliteit. Maar dat is makkelijk praten als gezond persoon.
Dexa is raar.. Dat spul zorgde ervoor dat ik na mn chemo naar de burger king ging, een groot menu wegwerkte en extra misselijk wasquote:Op woensdag 5 september 2012 12:19 schreef Fratz het volgende:
Motorbloempje, de vermoeidheid die je schoonmoeder heeft, ik herken het zo! Het is zoooo irritant als je wel dingen wilt doen, maar dat het gewoon niet lukt omdat je lichaam niet meewerkt. Ik probeer ook altijd positief te blijven, het lukt aardig (niet altijd natuurlijk). Ik snap dat ook heel goed, dat ze bij jouw diploma uitreiking wil zijn. Je leeft daar gewoon naartoe. Vraagje, krijgt ze ook medicijnen om haar wat meer energie te geven?
Ik ben dit jaar getrouwd bijvoorbeeld en heb daarom ook dexamethason gekregen. Toegegeven, het is wel een paardenmiddel, maar het is wel heel erg fijn om je weer eens een beetje "normaal" te voelen.
Ze zou het eens aan haar dokter kunnen vragen?
De rest van de mensen: allemaal veel sterkte!
Sterkte man. Als ik zo vrij mag zijn te vragen: wat voor soort is het, en waar zit/zat het? Ik vond de bestralingen erg meevallen, ik merkte er niets van, het idee is hooguit onprettig. M'n huid werd na een tijd roder, en m'n slokdarm gevoelig bij het eten, maar dat was alles. Ik heb er 15 gehad, trouwens.quote:Op dinsdag 4 september 2012 23:53 schreef TC_Artemis het volgende:
Precies hetzelfde hier. Ik ben 21 en kwam er afgelopen maart achter. Ik ben net klaar met mijn chemo's en begin over 2 weken met bestralingen. Ben er nou wel klaar mee maar heb weinig keuze.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |