Nieuwetijdskinderen. Wat zeggen ervaringsdeskundigen?

P

Ik geloof zelf dat het komt doordat de ouders blootgesteld zijn aan zoveel meer culturen dan voorheen via tv, radio, internet. Dat pikken kinderen op terwijl ze groeien. Daarvoor was er in de meeste samenlevingen een enkele duidelijke cultuur en was er niets te kiezen maar nu wordt de gemiddelde psyche blootgesteld aan meerdere opvattingen over hetzelfde onderwerp en moet het keuzes maken wat het voorheen niet hoefde te doen. Volwassenen van deze generatie hebben die overgang geleidelijk/gedoseerd meegemaakt maar kinderen krijgen al deze invloeden ineens te zien, zonder die sterke basis (de culturele wortels) die de vorige generatie wel heeft meegekregen.

Persoonlijk heb ik liever dat ouders inzien dat hun kinderen een andere ontwikkeling doormaken dan zijzelf vroeger en dat zij zelf moeten (bij)leren om zich af te sluiten voor het gedrag van hun kind wat voor hen zelf te druk is, ipv het kind te drogeren. Maar ik snap ook dat er de tijdsdruk is om te presteren, er is gewoon te weinig tijd voor werken, je kind het broodnodige bijleren en daarnaast ook nog een beetje van het leven genieten.

Ik geloof zonder meer dat sommige kinderen 'bijzonder' zijn. Maar misschien voelen ze dat zelf helemaal niet zo en vinden ze dat wat hen overkomt heel normaal. Ook als ze dingen zien of meemaken die andere kinderen niet zien en meemaken. Dus ja, ik denk wel dat er kinderen zijn die iets meer hebben dan het doorsnee kind.
Welk etiketje dat kind moet krijgen weet ik niet.
Misschien net zo noemen als de vader van Dik Trom het zei: "Het is een bijzonder kind, en dat is het ".

Meer prikkels, bredere interesses, meer gebeurtenissen, meer mensen, meer interactie, computer, internet + en complexe staat van zijn in de wereld maakt dat deze mensen zich meer hebben aangepast aan de nieuwe snelheid, dan voorgaande generaties.

Misschien komen er wel steeds meer nieuwetijdskinderen, maar zijn we zelf nog in een wereld die gemaakt is op oudetijdskinderen. Geef het wat jaren en er zullen nieuwe scholen komen met aangepaste leerstof, aangepaste leermethode gemaakt door nieuwetijdskinderen voor nieuwetijdskinderen.
Het kind onderscheidt zich nu van een groep, maar je ziet ze wel steeds vaker, meerdere in een groep (ook anders aangeduidt want we labelen nog zo graag) en uiteindelijk is het gewoon een nieuwe generatie, geef ze de ruimte maar om uit te leggen hoe het beter kan worden gemaakt.

Krijgen we die onzin weer.
Nieuwetijdskinderen

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:07 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

(en ik weet het, er wordt ook wel overgevoelig gereageerd, maar ja, zo zijn TRUth-ers, lieve mensen, maar met eigenaardigheden. )

Je zou TRUth-ers bijna nieuwetijdsinternetters kunnen noemen zo gevoelig zijn ze..

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:07 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik vroeg eigenlijk naar ervaringen van betrokkenen zelf. Dit soort reacties is de reden waarom mensen die zich al kwetsbaar voelen, niet meer posten. Dat is ook de reden waarom het stiller is geworden in TRU. Dat is jammer.
Natuurlijk mag je het onzin vinden, maar dan kun je beter niet posten, zodat dit soort topics niet dood slaat. (en ik weet het, er wordt ook wel overgevoelig gereageerd, maar ja, zo zijn TRUth-ers, lieve mensen, maar met eigenaardigheden. )

Ach een label meer of minder maakt niet uit, zo kun je ook vandaag boomknuffelaar, xenofoob, extremist, tokkie oid wezen, als je maar op het juiste subforum post van FOK!
Het zegt alleen inderdaad niet zoveel, het is de mening van iemand anders over een onderwerp, of de mening terecht is is nog maar te bezien of wordt de mening gestaafd aan het aantal reacties op een onderwerp, dan krijg je wel een vertekend beeld.

Ergo, soms kun je beter je mening voor je houden of je dient terwille te wezen om tekst en uitleg erbij te geven. Zoals ik al zei " ik zou niet durven mijn kind het nieuwetijdsstempel te geven " . Juist omdat er onbegrip bestaat. Daarbij, zou ik het moeten aantonen middels papierwerk waarschijnlijk dus blijft over hooguit " mijn kind is anders " nou, dat mag je veilig vinden denk ik.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:42 schreef The_stranger het volgende:

[..]

Je zou TRUth-ers bijna nieuwetijdsinternetters kunnen noemen zo gevoelig zijn ze..

Mogelijk. Ander zijde zou dan wezen dat de oudetijdskinders botte boeren zijn, die er alleen op uit zijn andermans gevoelens af te kraken. Zal dus ook wel niet zo'n vaart lopen nietwaar?

Ik denk dat het komt (steeds meer nieuwetijdskinderen) door te veel prikkels om ons heen.
Dat de hersenen van de kinderen overwerkt zijn. (Het is een soort gevoel wat ik over dit onderwerp heb dat ik omschrijf en dat is moeilijk.)
Door dat de hersenen zo overladen worden met prikkels/ beelden zou dat wel eens voor een soort "kortsluiting" in de hersenen kunen zorgen, waardoor de kinderen de dingen anders beleven, gevoelliger zijn voor de wereld om hen heen.
Dingen gaan zien, dingen waarnemen die er misschien wel helemaal niet zijn, een soort verstoring door al die prikkels invloeden etc
Kijk om je heen er is ook zoveel invloed overal .
Vroeger toen ik kind was speelde ik buiten en kwam s'avond moe maar voldaan van t spelen thuis. Je ging eten en daarna douchen ff tv kijken en naar bed.
Tegenwoordig spelen veel kinderen niet meer buiten en steeds meer word er gedaan met computers, ook lessen op school worden tegenwoordig met computers gedaan.
Misschien heeft het ook wel met de straling te maken die van electrische apparaten afkomen. Vroeger stonder enkel een radio in huis en later een tv.
Kijk eens in je eigen huis hoeveel electronisch apparatuur er in je huis staat. En ook zijn overal mobiele telefoon masten geplaatst daar komt straling vanaf dus wie weet zijn onze kinderen daarom wel gevoelliger.
De normale levensenergie die van de aarde afkomt is verstoord.

Zag vandaag iets heel interessants op discovery world en dat was met Morgan Freeman het ging over de Godhelm.
Ze zette bij het proefpersoon de helm op en sloten allerlei draadjes aan en gaven aan 1 kan van haar hersenen een magnetisch veld , zij ervaarde op dat moment dat er "mensen"om haar heen waren ze kon ze tellen. Ze ervaarde er 5 , maar er was niemand,(ze zat in een afgesloten donkere kamer) alleen omdat op dat moment dat gedeelte van haar hersenen gestimuleerd werden zag zij ze om zich heen. Daar komt mn gevoel of idee dus weg over dit onderwerp.
Dus wie weet wat al die electronische shit om ons heen met de hersenen doet.

Heb hier een filmpje waar het experiment in te zien is

quote:

Op woensdag 11 april 2012 13:14 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Zo voelen ze dat soms wel...

Maar goed, ontopic:
zijn er mensen die ervaring hebben met zg. nieuwetijdskinderen? Zijn er ouders die door deze benadering zijn geholpen? Of ouders die juist tot de tegengestelde conclusie komen?
Zijn al die labels, adhd, autisme, whatever inderdaad maar labels om schijnbaar moeilijke kinderen in hokjes te plaatsen? Is het andersom? Is 'nieuwetijdskind' een label juist om problematisch gedrag te verdoezelen of goed te praten?

Misschien is het een combinatie? Er zijn kenmerken die je kan bestuderen en dan kan zeggen "adhd" of "huilbaby", "leven op emotie en niet op ratio" "motorische problemen" "bang voor dingen die wij niet zien" , dat zijn gewoon kenmerken die je kan testen en beoordelen, daar komt een bepaald kind uit, je kan het moeilijk lerend noemen, of adhdér, autistisch maar je zou het ook nieuwetijdskind kunnen noemen als je dat wilt. Voor mij blijft het kind dan nog steeds een uniek persoon, net als ieder ander, en net als ieder ander heb je een bepaalde omgang afgestemd op dat kind nodig.
Het labelen kan helpen, je kan zeggen dat is adhd en daarmee gerustgesteld zijn, misschien vind je dat je je kind dan met kalmerende pillen een plezier doet (of misschien alleen jezelf) het kan helpen met het bijstellen van je eigen verwachtingspatroon bij het kind ook nu het gelabeld is, maar het blijft denk ik een proces waarin je open moet staan voor nieuwe behandelmethode, misschien zijn er technieken waardoor je je kind beter kan helpen en misschien kan dat beter als je je mindset zet op meer mogelijkheden dan "adhd" of "autist" of "nieuwetijdskind" daarom zeg ik, misschien is het een combinatie.

Dank je wel
Ik merk het dus ook bij mn zoon als hij zich verveeld. Dan gaat hij echt negatief aandacht lopen trekken e.d.
Maar zelf heb ik ook last van veel prikkels als ik bijv een verjaardag heb ben ik daarna doodmoe er komt dan ineens zoveel op me af en ook dat mensen allemaal doorelkaar praten k word er soms letterlijk gek van net of mn hoofd zegt en nu heb ik kortsluiting. Mn hoofd is dan vol.

Las net een artikel in de telegraaf , weet niet of t echt in dit topic past maar het gaat over een kindje met een hechtings stoornis die zn knuffel kwijt is en dat de politie meehelpt met het zoeken.
Als ik dan echter de reacties lees word ik niet vrolijk.
http://www.telegraaf.nl/b(...)knuffelpingun__.html
Er is dus duidelijk geen plek voor bijzondere kinderen in deze samenleving.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 11:53 schreef mousy31 het volgende:
Las net een artikel in de telegraaf , weet niet of t echt in dit topic past maar het gaat over een kindje met een hechtings stoornis die zn knuffel kwijt is en dat de politie meehelpt met het zoeken.
Als ik dan echter de reacties lees word ik niet vrolijk.
http://www.telegraaf.nl/b(...)knuffelpingun__.html
Er is dus duidelijk geen plek voor bijzondere kinderen in deze samenleving.

Vooral dat laatste idd.. maar helaas kun je dat veel breder opmerken. Denk een Mauro, of de asielzoeker die gisteren zelfmoord pleegde omdat hij werd uitgezet zodat zn kinderen hopelijk toch mogen blijven. Niemand die zich lijkt te bekommeren, maar alleen mee bemoeien.

Daar heb je gelijk in.

Ik vind het maar een soort "zweverig" etiketje. Kinderen kunnen toch ook gewoon "anders" zijn zonder dat men er daarom gelijk een naam op moet plakken?

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:07 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik vroeg eigenlijk naar ervaringen van betrokkenen zelf. Dit soort reacties is de reden waarom mensen die zich al kwetsbaar voelen, niet meer posten. Dat is ook de reden waarom het stiller is geworden in TRU. Dat is jammer.

Sorry.

quote:

Natuurlijk mag je het onzin vinden, maar dan kun je beter niet posten, zodat dit soort topics niet dood slaat. (en ik weet het, er wordt ook wel overgevoelig gereageerd, maar ja, zo zijn TRUth-ers, lieve mensen, maar met eigenaardigheden. )

Ik mag heus wel posten dat het onzin is.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 13:14 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Zijn al die labels, adhd, autisme, whatever inderdaad maar labels om schijnbaar moeilijke kinderen in hokjes te plaatsen? Is het andersom? Is 'nieuwetijdskind' een label juist om problematisch gedrag te verdoezelen of goed te praten?

Vroeger was het gewoon een (heel) rustig of strontvervelend en onhandelbaar gedrag, tegenwoordig noemt men het een speciaal karakter mits je na het juiste geboortejaar bent geboren.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 20:40 schreef Ratelslangetje het volgende:

Vroeger was het gewoon een (heel) rustig of strontvervelend en onhandelbaar gedrag, tegenwoordig noemt men het een speciaal karakter mits je na het juiste geboortejaar bent geboren.

Of men was niet wijzer vroeger en nu wel?

quote:

Op woensdag 11 april 2012 16:49 schreef mousy31 het volgende:
Ik denk dat het komt (steeds meer nieuwetijdskinderen) door te veel prikkels om ons heen.
Dat de hersenen van de kinderen overwerkt zijn. (Het is een soort gevoel wat ik over dit onderwerp heb dat ik omschrijf en dat is moeilijk.)
Door dat de hersenen zo overladen worden met prikkels/ beelden zou dat wel eens voor een soort "kortsluiting" in de hersenen kunen zorgen, waardoor de kinderen de dingen anders beleven, gevoelliger zijn voor de wereld om hen heen.

Elke generatie heeft prikkels te verwerking door de vooruitgang. De kinderen/jongeren van nu hebben het op vele gebieden veel makkelijker als toen ik kind was. Geen rekenmachientjes maar zelf ploeteren op de sommen, geen internet om iets makkelijk op te zoeken maar boeken doorworstelen en er zelfs voor naar de bieb moeten fietsen in weer en wind. Wat een prikkels en wat een stress afentoe.

quote:

Dingen gaan zien, dingen waarnemen die er misschien wel helemaal niet zijn, een soort verstoring door al die prikkels invloeden etc
Kijk om je heen er is ook zoveel invloed overal .

Fantaseren is kind eigen.

quote:

Vroeger toen ik kind was speelde ik buiten en kwam s'avond moe maar voldaan van t spelen thuis. Je ging eten en daarna douchen ff tv kijken en naar bed.
Tegenwoordig spelen veel kinderen niet meer buiten en steeds meer word er gedaan met computers, ook lessen op school worden tegenwoordig met computers gedaan.

Ik zie genoeg kinderen buitenspelen hoor, en de jeugd hangt gewoon wat rond.

quote:

Misschien heeft het ook wel met de straling te maken die van electrische apparaten afkomen. Vroeger stonder enkel een radio in huis en later een tv.
Kijk eens in je eigen huis hoeveel electronisch apparatuur er in je huis staat. En ook zijn overal mobiele telefoon masten geplaatst daar komt straling vanaf dus wie weet zijn onze kinderen daarom wel gevoelliger.
De normale levensenergie die van de aarde afkomt is verstoord.

Dan moeten volwassenen daar ook last van hebben.

quote:

Zag vandaag iets heel interessants op discovery world en dat was met Morgan Freeman het ging over de Godhelm.
Ze zette bij het proefpersoon de helm op en sloten allerlei draadjes aan en gaven aan 1 kan van haar hersenen een magnetisch veld , zij ervaarde op dat moment dat er "mensen"om haar heen waren ze kon ze tellen. Ze ervaarde er 5 , maar er was niemand,(ze zat in een afgesloten donkere kamer) alleen omdat op dat moment dat gedeelte van haar hersenen gestimuleerd werden zag zij ze om zich heen. Daar komt mn gevoel of idee dus weg over dit onderwerp.
Dus wie weet wat al die electronische shit om ons heen met de hersenen doet.

Heb hier een filmpje waar het experiment in te zien is

THE GOD HELMET (Koren Helmet) Michael Persinger

Invloed van electriciteit slaat op elk levend wezen, mens en dier. Zelfs planten.
Ik snap alleen niet wat dat met nieuwetijdskinderen (van na een bepaald geboortejaar) te maken heeft.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 18:46 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik vind het maar een soort "zweverig" etiketje. Kinderen kunnen toch ook gewoon "anders" zijn zonder dat men er daarom gelijk een naam op moet plakken?

Q:"Wat is er met jouw kind ?"
A:"Die is een beetje 'anders'."

Nèh, klinkt ook nergens naar (en evengoed zweverig en vaag).
Sowieso, iedereen is wel een beetje "anders". Gelukkig maar.

Het zijn wel "kinderen van een nieuwe tijd" (die eigenlijk zo'n 40-50 jaar geleden al begon (Met Radio&TV + Telefoon en (iets later) Computers) in algemeen gebruik), maar niet bijzonder of "anders".

Internet & mobiele telefoons (mobiele communicatie & entertainment apparaat ) hebben de wereld compleet veranderd. Zeker voor kinderen die opgroeien tussen de smartphones, notebooks, tablets, HD TV met meer flitsende beelden en vooral reclames dan ooit, de "sociale media" (incl. sms'en e.d.) waar men elkaar 24/7 "volgt", enz, enz.

Daarnaast ook nog de ontwikkelingen in de voedingsindustrie, met allerlei chemische zooi als kleur, geur en smaak stoffen, suikers enz, waar we (onze kinderen) steeds meer mee volproppen, zonder de gevolgen te overzien. (zoals gedragsveranderingen en allerlei andere ellende)

& niet te vergeten een commerciële farmaceutische industrie die maar wat graag pillen draait & verkoopt voor iedere (be)denkbare kwaal, voor de nodige symptoom bestrijding.

Het is mijn mening, zo simpel is het.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 18:46 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik vind het maar een soort "zweverig" etiketje. Kinderen kunnen toch ook gewoon "anders" zijn zonder dat men er daarom gelijk een naam op moet plakken?

Je hebt helemaal gelijk in mijn ogen.
Waarom etiketjes en ze niet gewoon laten Zijn?

Maar ik denk dat dat etiketje van Nieuwetijdskind er is gekomen juist vanwege de etiketjes AD(H)D, borderline en ga zo maar door.
Ook die etiketjes raken kant noch wal, vind ik dan.
En meerderen met mij, vandaar de weerzin ertegen.

Wat zou er gebeuren als we iedereen gewoon laten zijn wie hij/zij is?
Zonder oordeel, zonder etiketjes, zonder in hokjes te stoppen.
Pure acceptatie.
Kijken of zo iemand past je je leven, zo niet laat los.
Zo wel, accepteer ook de eigenaardigheden erbij.
En uiteraard, is het je kind kun je niet zeggen ik laat los, maar dan is er weer die acceptatie.
Want jij koos voor jouw kind. Laat het dan ook Zijn.

Enne... vrede begint met acceptatie

[ Bericht 34% gewijzigd door vogeltjesdans op 12-04-2012 22:35:09 (sorry, editfoutje :@) ]

^ Dit.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 18:46 schreef Little_Dolls het volgende:
Ik vind het maar een soort "zweverig" etiketje. Kinderen kunnen toch ook gewoon "anders" zijn zonder dat men er daarom gelijk een naam op moet plakken?

Klopt, maar dat heeft ook te maken met de maakbaarheid van de maatschappij van de laatste jaren. Als we iets niet kennen, plakken we er een etiketje op en dan hebben we het probleem gedefinieerd. Pas na definitie van een probleem gaan we aan de oplossing werken.

Wat niet wil zeggen dat nieuwetijdskinderen best kunnen bestaan, ik geloof best dat steeds meer vermogens aan het ontluiken zijn.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 21:59 schreef Blaadje11 het volgende:
- knip -

Mensen hebben veel meer weerstand tegen wat ze voelen en vinden van een probleem, dan tegen het probleem zelf.

quote:

Op donderdag 12 april 2012 22:36 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Mensen hebben veel meer weerstand tegen wat ze voelen en vinden van een probleem, dan tegen het probleem zelf.

Mee eensch en je edit is je vergeven

quote:

Op donderdag 12 april 2012 22:25 schreef vogeltjesdans het volgende:
Klopt, maar dat heeft ook te maken met de maakbaarheid van de maatschappij van de laatste jaren. Als we iets niet kennen, plakken we er een etiketje op en dan hebben we het probleem gedefinieerd. Pas na definitie van een probleem gaan we aan de oplossing werken.

Wat niet wil zeggen dat nieuwetijdskinderen best kunnen bestaan, ik geloof best dat steeds meer vermogens aan het ontluiken zijn.

Mja, vooralsnog gaat het eerder om onvermogen. Het niet kunnen functioneren binnen die maatschappij zoals de maatschappij dat graag wil/ziet. (zonder daar direct een oordeel aan te hangen

Verder is het (dus) toch vooral een maatschappelijk probleem ja.

Gecombineerd met een technologisch/sociale "generatiekloof". Die groeit met de snelheid van de vooruitgang (op technologisch gebied).

quote:

Op donderdag 12 april 2012 22:25 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Klopt, maar dat heeft ook te maken met de maakbaarheid van de maatschappij van de laatste jaren. Als we iets niet kennen, plakken we er een etiketje op en dan hebben we het probleem gedefinieerd.

Daar hadden ze vroeger al een pasklaar antwoord op. Abonnement bij de psycholoog of enkeltje internaat voor moeilijk opvoedbare kinderen. De kinderen van nu verschillen niet met de kinderen van 30 of 100 jaar geleden.

quote:

Wat niet wil zeggen dat nieuwetijdskinderen best kunnen bestaan, ik geloof best dat steeds meer vermogens aan het ontluiken zijn.

Die vermogens waren er vroeger ook al maar werden gewoonweg verkeerd begrepen of ontkent.

Die nieuwetijds flauwekul is een gevaarlijk iets. Kinderen met een stoornis worden vertroeteld (sterker nog: gestimuleerd!) omdat ze zogenaamd speciaal zijn terwijl ze net zo geflipt zijn als kinders uit de jaren 20 vorige eeuw.

Ik heb dit topic even aan zitten kijken en kan het niet laten, maar wat maakt een kind van deze nieuwe tijd om maar zo te zeggen...
Ons kind is ook anders maar dat is paps eigenlijk ook in die verstande dat mams nuchterder is, enkel heb ik wel gesprekken met mijn kind gehad, over oma en daar sprak hij over dingen die hij niet had kunnen weten eigenlijk.(waar wij over dingen hebben gesproken die ook mams niet weet)...
Vroeger hadden we spoken in de kast en onder het bed maar zelfs ik heb nooit zo erg details kunne vertellen als mijn kleine doet.(vooral over oma)
Hij spreek niet over andere levens of dergelijke wel over een zilver koord/draad waar hij aan vastzit wanneer hij slaapt/ander leven in gaat, en meerdere dingen die even wat te ver gaan om te delen zomaar.
Dus jah ik ben overtuigd dat er zeker meer is, en dat wij allen meer zijn dan dat wij denken/of mogen denken....
En misschien dat de kinderen deze bewustzijn hebben mogen ontvangen.(pin me niet vast op de laatste zin maar ik weet het ook niet enkel ervaring)

[ Bericht 7% gewijzigd door foxtrotcharlybravo op 12-04-2012 23:32:49 ]

quote:

Op donderdag 12 april 2012 23:04 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Daar hadden ze vroeger al een pasklaar antwoord op. Abonnement bij de psycholoog of enkeltje internaat voor moeilijk opvoedbare kinderen. De kinderen van nu verschillen niet met de kinderen van 30 of 100 jaar geleden.

[..]

Die vermogens waren er vroeger ook al maar werden gewoonweg verkeerd begrepen of ontkent.

Die nieuwetijds flauwekul is een gevaarlijk iets. Kinderen met een stoornis worden vertroeteld (sterker nog: gestimuleerd!) omdat ze zogenaamd speciaal zijn terwijl ze net zo geflipt zijn als kinders uit de jaren 20 vorige eeuw.

Iets meer invoelingsvermogen zou je niet misstaan Ratelslangetje, daar is het hier TRU voor, nietwaar?

Het kan geen kwaad om meer aandacht te besteden aan de behoeften van een kind , we leven ook in een tijd waarin oude structuren afbrokkelen en nieuwe tevoorschijn komen , zo ervaar ik het wel de mens lijkt wel geautomatiseerd en de focus ligt op de buitenkant en niet op de binnenkant en dat is niet meer van deze tijd .

quote:

Op vrijdag 13 april 2012 00:57 schreef Outpost76 het volgende:

[..]

Mja leg dat de mens eens uit... Als je de reacties hier leest en her en der elders in tru (en fok) gaat het om ego en elkaar afbranden. Kijk nou eens hoe belachelijk hij post hahaha.......

Dat is de oude structuur

- weg-

[ Bericht 36% gewijzigd door Enneacanthus_Obesus op 13-04-2012 11:33:29 (feedback graag in feedback) ]

Er bestaan dus meerdere soorten bijzondere kinderen.
En ja, velen krijgen het stempel adhd, dus ik vraag me af waar die benamingen vandaan komen en in hoeverre die dan kloppen.

Wat me opviel was de eerste zin van het artikel :
'Indigo ofwel nieuwetijds kinderen zijn gewone kinderen die echter nog sterk verbonden zijn met waar ze vandaan komen. Hun herinnering aan wie ze zijn versterkt hun gevoel van eigenwaarde dusdanig dat zij doorgaans niet de gemakkelijkste kinderen zijn om op te voeden of te onderwijzen.'

http://people.zeelandnet.(...)wetijds_kinderen.htm

Ik had ooit ergens gelezen dat de vroege indigo's het computertijdperk kwamen brengen en zo brengt elke generatie iets bijzonders en een nieuwe tijd .

quote:

Op donderdag 12 april 2012 23:04 schreef Ratelslangetje het volgende:

[..]

Daar hadden ze vroeger al een pasklaar antwoord op. Abonnement bij de psycholoog of enkeltje internaat voor moeilijk opvoedbare kinderen. De kinderen van nu verschillen niet met de kinderen van 30 of 100 jaar geleden.

[..]

Die vermogens waren er vroeger ook al maar werden gewoonweg verkeerd begrepen of ontkent.

Die nieuwetijds flauwekul is een gevaarlijk iets. Kinderen met een stoornis worden vertroeteld (sterker nog: gestimuleerd!) omdat ze zogenaamd speciaal zijn terwijl ze net zo geflipt zijn als kinders uit de jaren 20 vorige eeuw.

Een ex-vriendin van me classificeerde zichzelf als nieuwetijdskind.. stond al bij een helikopter in de nacht te roepen dat 't een UFO was en er als een bezetene met haar mobiel achteraan te rennen. Haar wereldbeeld was zo'n beetje omgekeerd. Al het Nieuws van TV was slecht en die hoaxes van youtube echt. Ik zou haar eens een filmpje over gekke Belgen met aluminium hoedjes laten zien maar ik dacht .. nee toch maar niet, anders zitten we er straks ook zo bij.

Ik heb altijd begrepen dat het fenomeen nieuwetijdskinderen meer te doen had met re-incarnatie van 'andere' zielen.

Als je even voorbij gaat aan de welles-nietus-discussie van reincarnatie dan komt dit fenomeen neer op een tijdsgeest die we met z'n allen bewerkstelligd hebben, door onze collectieve groei als mensheid of samenlevingen in delen van de wereld gaan we steeds een stapje hoger in onze ontwikkeling.

Langzaam maar zeker ontwikkelen we ons steeds meer (heel erg langzaam) en dat betekent dat zielen steeds een stapje hoger op de ladder komen te staan, re-incarneren en hier hun ding doen die uiteindelijk collectief tot de volgende stap zal leiden.

En dat zijn nieuwetijdskinderen, of in ieder geval voor zover ik begrepen heb.
En dan is het ook gelijk niets nieuws en komt dit fenomeen al voor sinds de mens kinderen begon te krijgen :p

Ik denk niet dat een 'gevoelig' kind, of iemand met adhd of een kind dat een bijzondere tekening gemaakt heeft of met vijf vingers geboren is of groene ogen heeft gelijk het label nieuwetijdskind zou moeten krijgen.
Dan kun je wel aan de gang blijven want kinderen zijn per definitie bijzonder en vele malen meer sensitief dan volwassenen.
Dat zegt meer over ons dan over hun, wij zijn eenvoudigweg teveel geneigd om op alles wat we zien een label to plakken. Sterker nog, we doen dat vaak zodat we onze eigen ideen en theorieen bevestigd kunnen zien.

Je kunt het vergelijken met de evolutie in een familie, generatie's geleden waren je voorouders simpele figuren, met iedere generatie leren ze meer, veranderd de tijdsgeest, geven ze de ge-update info aan hun kinderen door en met een beetje mazzel is iedere generatie weer ietsjes verder dan de vorige.

Is dat niet gewoon ontwikkeling van een beschaving? Nieuwetijdskind is iets wat in onze eigen fantasie gecreëerd is en het zou me niets verbazen als het ooit begonnen is bij ouders die hun kind speciaal vonden of bij iemand die zichzelf nogal speciaal vond.

Het is al een tijdje geleden dat dit topic is geopend, maar wil toch graag reageren.... Ik sta op het punt om ons eigen verhaal in een blog te gaan verwerken om wellicht snuffelende en zoekende ouders extra stof aan te bieden op het gebied van een "iets anders kind". Precies, een iets ander kind....

Laat ik voorop stellen dat ik graag nuchter en rationeel in het leven sta en iedereen de vrijheid gun om te geloven wat iedereen vindt en voelt, van zweverigheid tot pure feitenkennis.

Onze dochter van net 3 jaar zit in een traject van de IVH (Integrale Vroehulp) i.v.m. "opvoedingsproblemen". Dit traject hebben wij als ouders vrijwillig gestart in de hoop ons meiske beter te begrijpen en vooral minder "stress" in huis te hebben.

Hoe het begon:
- dochterlief huilde veel, heeeeeeel veel in haar babytijd (Puckababy noodzakelijk om in slaap te komen)
- was vanaf dag 1 een "volwassene" en er was een visie in haar ogen af te lezen
- bij ongenoegen sloeg en trapte ze om zich heen
- ze heeft even gebrabbeld, vervolgens kwamen er woorden van meerdere lettergrepen en daarna direct volledige zinnen
- was laat met kruipen en laat met lopen
- was vaak enorm gefrustreerd (en nog steeds)

Juist dit laatste is een enorm struikelblok en is de daadwerkelijke reden geweest dat ik toen dochterlief 2 1/2 jaar was de telefoon heb gepakt (na een aantal malen mijn bevindingen bij het consultatiebureau te hebben aangegeven) en de IVH heb gebeld om mijn vragen te stellen. Na even gepraat te hebben, leek het de mevrouw aan de andere kant van de lijn een goed plan om een gesprek aan te gaan met de casemanager van de IVH. Zo gezegd zo gedaan. Deze casemanager is 2x bij ons thuis geweest en heeft een samenvatting gemaakt van in totaal 6uur gesprekstof, van geboorte tot nu. Bij veel wat ter sprake kwam kregen wij te horen, wat anders dan "normaal"... Voor ons was de vraag is onze dochter hoogsensitief of iets dergelijks. Hier hebben wij geen antwoord op gekregen, dit is rechtstreeks aangenomen en niet verder onderzocht n.a.v. het verslag van de casemanager. De samenvatting is in een kernteam (bestaande uit 2 GZ psychologen, een orthopedagoge en een kinderrevalidatiearts) besproken. Advies: aan de slag met de orthopedagoge i.v.m. advies om onze dochter te ondersteunen. Natuurlijk hebben wij dit advies ter harte genomen en hebben er afspraken plaatsgevonden. Eerst om te observeren, maar al snel om een vervolgtraject in gang te zetten. De orthopedagoge vond het enorm verrassend hoe rijk onze dochter kon praten en hoe snel zij kennis kon opnemen. De volgende stap was een IQ-test. Deze is onlangs afgenomen: WPPSI. In de uitslag was af te lezen dat onze dochter een zeer hoog verbaal IQ heeft (voorbij hoogbegaafd). Performaal was flik lager en hierdoor kwam ze op een gemiddelde van: bovengemiddeld IQ. De orthopedagoge gaf aan dat het een zeer strenge test is en onze dochter nog erg jong is. We moeten er rekening mee houden wanneer er volgend jaar een nieuwe test wordt afgenomen ze een flink stuk hoger zal uitvallen.

We kregen dus niet 1 label, maar meteen 2: hoogsensitief (aanvoelen van emotie, empathie,opgeslokt worden door omgeving, reageren op sterke geuren e.d......zie de"zweverige sites") en bovengemiddeld IQ (lees net iets minder dan hoogbegaafd op dit moment). N.a.v. een volgend gesprek met de orthopedagoge kwam naar voren dat onze dochter wellicht ook moeite heeft met: sensorische integratie. "Van wat" was mijn vraag. Even intypen in google en zo waar, weer nieuwe info. Hiervoor zou dochterlief doorgestuurd worden naar een ergotherapeut.
Hier zijn we inmiddels 3x geweest... en ja ook dit label komt op haar strippenkaart. Het blijkt dat ze zeer moeilijk om kan gaan met diverse prikkels: texturen / structuren, warm / koud, bewegingen, hoogte, diepte, snelheid en wat nog meer zal in de volgende sessies naar voren komen. Vandaag was mijn vraag aan de ergotherapeut: "ik zie dat u mijn dochter allerlei zaken laat uitproberen en dat u haar oberserveert, maar wat worden de adviezen?". Het is de bedoeling om d.m.v. spel onze dochter te laten wennen aan zaken die zij met haar zintuigen als obstakel "ziet" toch te laten kunnen en vooral durven.

Dus hoe nuchter ik ook wil redeneren,soms moet ik toegeven dat er een zweverig iets is.... HSP, Indigo-kinderen, Nieuwetijdskinderen of welke naam je ook wilt geven. En dat het overkomt als kinderen die zeer lief zijn of zich alleen als een engeltje voortbewegen... NEE, ik help u meteen uit deze droom.
Het is bij onze dochter wit of zwart. Wit: empathie, enorme liefde voor natuur, planten en dieren, genieten van smaken, geuren, kleuren, praten als een volwassene, meer weten dan mogelijk zou kunnen zijn... of zwart: hel, paniek, gillen, huilen, trappen, slaan, bijten uit frustratie die wij vaak niet snappen (of te laat). Eten (diverse structuren zorgen voor kokhalsneigingen), tijdsdruk, drukte, lawaai, wind, regen, felle zon en noem maar nog een aantal simpele dingen op, kunnen er voor zorgen dat een dag heel anders verloopt dan gepland. Lees: leuke dingen gaan niet door omdat ze zo boos en ongelukkig is.

Geloof me, wij willen geen speciaal kind en onze dochter wil totaal niet speciaal zijn (ze zet inmiddels een "masker" op zodat mensen niets vreemds aan haar zien / merken). Toch zal ze zich moeten leren handhaven in deze maatschappij, waar "gelukkig" steeds meer van deze kinderen in zullen leven en er wellicht zoals ook uitgesproken door de orthopedagoge aanpassingen in het onderwijs voor nodig zullen zijn (Hoogevoelig en HB is vaak verweven)!

Dus hierbij het verhaal van een realistische moeder die onder ogen moet zien, dat er meer is dan de gebruikelijke zintuigen opmerken.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 10:56 schreef Ratelslangetje het volgende:
Krijgen we die onzin weer.
Nieuwetijdskinderen

Ik vind de term ook onzinnig. Lijken me overigens een "afwijkingen" die altijd al voorkomen, maar waar je momenteel meer over hoort o.a. door de medische wetenschap en media. Misschien heeft het ooit een natuurlijk functie gehad, misschien zijn het afwijkingen. Dat het iets met een paranormaal verschijnsel heeft te maken, sluit ik volledig uit.