Ik zou hier een leuk stukje zetten voor tips, maar ik weet er zo geen. Misschien dat iemand mij kan helpen?quote:Ik zal het dus absoluut over me hebben afgeroepen, maar of het nu echt is wat ik verdiende? Ik hoop toch van niet.
quote:Op donderdag 15 maart 2012 15:12 schreef arachide. het volgende:
Ik ben zelf echt verschrikkelijk gepest. Op de basisschool was het altijd dikke of olifant. Mijn naam spreek je ook nog eens uit als 'fee', maar als je het opleest 'faajuh'. Dus ik was een easy target. Mensen negeerde me, of ze lachten me juist uit. Ze sloten me buiten en als ik mee mocht doen, dan was ik alsnog het pispaaltje. In groep 6 mocht ik meedoen met flesje draaien, toen de fles bij mij kwam, was het spel spontaan afgelopen.
Toen ben ik in groep 8 letterlijk met de dood bedreigd. Ze stonden met een groepje me op te wachten en later stonden ze met bakstenen en een honkbalknuppel voor mijn huis. In datzelfde jaar werd op kamp mijn gezicht onder getekend in mijn slaap, niemand zei iets, maar een lol dat ze hadden.
Ik was al introvert, maar dat heeft het allemaal niet beter gemaakt.
De middelbare school ging wel. De pesterijtjes gingen door, maar ik had vrienden. Ik raakte in de knoop met mezelf en dat maakte alles nog veel erger. In het tweede jaar leek het of iedereen me moest hebben. Toen wisselde ik van school. Helaas neem je altijd jezelf mee en voor ik het wist, was ik weer de lul. Ik kende niemand en niemand wilde mij kennen. Ik werd ze uiteindelijk de baas, dan had ik maar minder tieten dan de jongen die me pestte.
Ik verfde mijn haar roze. Ik kreeg wat respect, puur omdat ik eens schijt had gehad. De vierde kwam, ineens had ik vrienden in overvloed. Party hardy, leven was begonnen. Als kroon op dit jaar ging ik met een vriendin naar Engeland en kreeg ik mijn eerste vriendje. Ik werd nog steeds gepest, maar ondertussen had ik wel een weerwoord. Ondertussen had ik wel het contact met mijn vader verloren.
De vijfde. Ik kreeg pfeiffer. Ineens waren alle vrienden verdwenen. Niemand kwam langs in de 3 weken dat ik weg was. Toen ik weer terug was, was ik niet meer welkom. ik had niet dezelfde ambities en ik was te aanwezig. Ik zocht mijn heil op FOK! en die vond ik. Ik kreeg weer een vriendje. Dit was voor mijn enige overgebleven vriendin de druppel "niet weer zo ver weg." Ach. Ik kon het wel alleen, want ik ben altijd alleen.
Ik bleef zitten. Ik was alleen, mijn relatie ging kut en ik had een belabberde reputatie. Ik raakte depressief, zelfmoordlustig en ik werd buitengesloten. Iedereen was eng en niemand bedoelde het goed.
Ik ben mijn vertrouwen in mensen nog steeds kwijt. Ik ben echt eenzaam en superonzeker. Ik heb een verstoord zelfbeeld overgehouden aan dit alles. Thank God heb ik nu een vriend waarmee het wel goed gaat en dat maakt alles net even beter.
Pesten is echt moordend.
quote:Op woensdag 14 maart 2012 19:15 schreef Comp_Lex het volgende:
Ik wel, een aantal keer zelfs. Schoppen, slaan, haren uit je kop trekken, je proberen in brand te steken...
LET OP, VIND JE HET NIET LEUK OM IN DE OP TE STAAN STUUR ME EEN PM/DM, DAN HAAL IK JE ERUIT.quote:Op woensdag 14 maart 2012 18:35 schreef LostInSpace het volgende:
Hey newbie, ik vind het tof dat je dit zo bespreekt met mensen en ik hoop dat je jezelf er beter door voelt.
Ik ben vroeger ook gepest, tot ongeveer mijn 15e. Daarna hield het op. Ik werd te groot en agressief.. ben destijds ook bijna van school gestuurd omdat ik nogal fel reageerde op pesten. De leraren vonden het niet zo leuk als ik iemand wurgde of bont en blauw sloeg op het schoolplein met een stalen kettingslot.. ook al had hij mij kort daarvoor nog gepest. Maar ik was het gewoon zat en dan ging ik echt uit mijn dak.
Een paar dingen uit dit topic zijn zeer herkenbaar:
1. Ik werd juist een paar jaar na het pesten erg apathisch. Op mijn 16e lag ik eens 3 weken in mijn bed en kwam er niet meer uit. Niemand pestte mij toen, maar ik had gewoon geen zin meer. Mijn moeder stond toen huilend van wanhoop naast mijn bed.
2. Ik besprak het pesten wel met mijn vader, in het begin dan. Maar hij is nogal een macho bouwvakker type, dus het enige advies dat ik meekreeg was "zoek de grootste uit en sla hem op zijn bek, dan durven ze niet meer". Tsja, daar was ik te mietig voor eerlijk gezegd. Dat deed ik pas later toen ik echt in een hoek gedreven werd.. maar dan hadden ze mij al weken lang gepest en richtte het niet meer veel uit (zoiets heeft alleen zin als je het meteen doet).
3. In tegenstelling tot velen hier hield ik wel veel van sport. Voetballen deed ik bijna altijd dag op straat met anderen, en soms ook best ruw. Ik haalde ook veel ongein uit met mensen waar ik wel mee kon opschieten. Mijn pa was dus eigenlijk wel blij dat ik later vooral op mijn kamer zat, want dan wist hij tenminste waar ik was en dat ik niks geks deed.
Dus het zegt eigenlijk weinig over of je een makkelijke prooi bent of niet. Wel voelde ik mij zekerder door taekwondo. Op taekwondo gaan was eigenlijk het enige positieve wat uit mijn gesprekken met mijn vader kwam. Die had zoiets van "we zetten jou op een vechtsport" en dat vond ik ook wel geinig, dus dat kwam mooi uit
4. De grootste consequentie voor mij was dat ik mezelf erg afzonderde rond mijn 16e levensjaar. Pas toen ik een jaar of 20 was, vond ik het weer tijd om contact met mensen te zoeken. Ik heb 4 jaar lang niks anders gedaan dan braaf naar school gaan en later naar mijn werk. Sociaal contact tot een minimum beperkt. Ik had geen zin meer in mensen, terwijl er wel klasgenoten contact met mij zochten.
Tegenwoordig ben ik veel socialer. Het enige waar ik soms nog mee zit, is dat ik zenuwachtig kan worden als ik nieuwe mensen leer kennen.
5. In tegenstelling tot newbie ben ik er helemaal niet impulsiever van geworden. Juist niet. Ik begon juist enorm te piekeren over alles en deed bijna niks meer spontaan. Voor mijn 9e levensjaar was ik een enorm sociaal en spontaan kind. Ik ging met iedereen om.
Pas na een verhuizing begon het pesten, op mijn 9e dus. En alleen maar omdat ik Duitser ben. Voor die tijd ben ik nooit gepest.
6. Opleidingsniveau maakt wel degelijk uit. Ik ben vooral door wat dommere mensen gepest (mavo / havo stroming). Leeftijd overigens ook, want het pesten werd ook in het algemeen minder op school vanaf een bepaalde leeftijd. In de bovenbouw heb ik eigenlijk weinig verkeerd zien gaan.
Nou ja, ik wens iedereen er iig veel sterkte mee. Het slijt vanzelf naarmate je ouder wordt
Oh, nog 1 ding, geen SC in dit topic. Er zijn al meer dan genoeg SC's in r&p, ga daar maar SC'enquote:Op donderdag 15 maart 2012 08:59 schreef Madame_Paon het volgende:
"Je middelbare school tijd is achteraf gezien de beste tijd van je leven."
... tenzij je gepest bent en/of thuis mishandeld/misbruikt bent.
Gewoon weer een trolletje, niks aan de hand.quote:Op woensdag 4 april 2012 19:18 schreef FerryNL het volgende:
[..]
Als je dit grappige verhalen vindt dan vind ik je best sneu.![]()
Kan ooit gebeuren. Dank u modsquote:Op woensdag 4 april 2012 19:18 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
[..]
Gewoon weer een trolletje, niks aan de hand.
Als ik dit lees herken ik het ook meteen, en word ik er best verdrietig van.quote:Op woensdag 4 april 2012 20:53 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Tja pesten.. helaas ontkwam ik er ook niet aan.
Ik geloof dat het in groep 4 of 5 begon van de basisschool. Het was ook niet echt pesten het was mee dat ik gewoon collectief genegeerd werd. Al komt dat net zo hard aan. Dat negeren werd pesten. Er is me in groep 8 letterlijk gezegd door een jongen. Ja jij staat hier alleen want niemand wil met je omgaan. Tja dacht ik toen nog. "Dat weet ik" Maar zoals gewoonlijk zei ik niks. Op school kroop ik enorm in m'n schulp en ook mijn schoolprestaties werden er niet beter op.
Later ga je naar de middelbare school. Daar gaat het de eerste weken goed. Maar we hadden pispaaltjes in de klas. En tja schijnbaar mag je het niet voor hun opnemen want dan ben je automatisch weer de lul. Dus weer alleen op het schoolplein. Na een tijdje gelukkig wel bij een groepje aangesloten op het schoolplein. het waren de skaters gothics en andere mensen. Gewoon een bij elkaar geraapt zooitje. Maar het was wel gezellig. De pauzes werden leuk. De lessen waren nog steeds verschrikkelijk. Niemand die naast je wil zitten of met je samen wilt werken. Gefluister als dingen van "je stinkt, je bent lelijk, je bent dik.. "
Nu later ben ik als ik langst groepjes mensen loop nog steeds bang voor opmerkingen, gelach of wat dan ook. Als mensen praten en ze kijken toevallig naar mij denk ik meteen "Ze hebben het over mij" "Zie je nou wel dat ik stom ben, lelijk ben, "
Nieuwe mensen ontmoeten vind ik altijd eng, toch bang dat ze me niet aardig zullen vinden ofzo.
Ik ben niet mishandeld zoals sommige ofzo. Maar toch heeft dit alles wel een stempel op me gedrukt. Doordat niemand iets met je te maken wil hebben ga je geloven dat je niks bent, stinkt dik en lelijk bent. Maar mensen die me niet kende van school vonden me meestal wel aardig.. Toch raar zo dit alles. Maar als je er aan terug denkt voel je je weer even dat kind.. diep ongelukkig omdat niemand samen met jou wil zijn.
quote:Op woensdag 4 april 2012 22:27 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
Ik denk ook dat ik alleen oud word.
eigenlijk wel raar, dat je altijd alleen bent maar nog geen einzelgänger bent. ik kan heel goed alleen zijn, en alleen ergens heen gaan. ik voel me dan niet eenzaam. Ik kijk dan naar andere mensen of maak een praatje met deze of gene. voordeel is wel dat ik in een kleine stad woon waar ik in het uitgaansleven echt een hele hoop mensen ken.quote:Op woensdag 4 april 2012 22:56 schreef Comp_Lex het volgende:
Er hoeft bij mij niemand me thuis op te wachten. Ik heb me daar al bij neergelegd. Ik zie er niet uit als de "elephant man", maar ik lig zeker niet in de markt als je begrijpt wat ik bedoel. Mijn lichaam kan wel een zonnetje en een beetje minder vet gebruiken.
Wat ik gewoon veel ernstiger vind is dat zelfs mijn buren mij niet kennen ook al zijn ze ongeveer net zo oud als ik. "Kopje suiker bij hen halen" is te debiel in mijn ogen, want ze bellen bij mij ook niet aan. Ik ontmoet ze liever in een uitgaansgelegenheid, maar daar ga ik dus niet naar toe omdat ik nergens alleen naar toe ga, tenzij ik weet dat ik er gewoon heen kan gaan zonder dat ik me eenzaam ga voelen.
dan 1 tip, doe in je eentje een kroegentocht. bestel in elke kroeg een biertje en als je het er leuk vindt een paar meer. in de leukste kroeg kom je de volgende week weer, en de week daarop. uiteindelijk leer je daar iig het personeel kennen en wat mensen die daar vaak komen. als je jezelf eenzaam voelt dan luister je gewoon ff naar de muziek, ga je ff naar de wc of ff met je telefoon spelen etcquote:
Het klinkt heel makkelijk, maar zo simpel is dat nog niet.quote:Op woensdag 4 april 2012 23:44 schreef Maanvis het volgende:
[..]
dan 1 tip, doe in je eentje een kroegentocht. bestel in elke kroeg een biertje en als je het er leuk vindt een paar meer. in de leukste kroeg kom je de volgende week weer, en de week daarop. uiteindelijk leer je daar iig het personeel kennen en wat mensen die daar vaak komen. als je jezelf eenzaam voelt dan luister je gewoon ff naar de muziek, ga je ff naar de wc of ff met je telefoon spelen etc. uiteindelijk bouw je dan in die kroeg vanzelf sociale contacten op
.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |