Vroeger gepest #1

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 16:56 schreef Heroinjunk het volgende:

[..]

I know, merk het ook bij mijn neefje. Hij is altijd heel streng gehouden, terwijl ik in tegenstelling juist alles mocht, als mijn ouders maar wisten waar ik was en met wie ik was. Ik heb een zware tijd gehad op de basisschool en ben echt een kutkind geweest voor mijn ouders, maar ik ben er heel goed uitgekomen en zit nu ook prima in mijn vel. Mijn neefje echter heeft nooit echt last van pesten gehad, maar omdat hij zo streng is gehouden, is ie geloof ik al 2 keer blijven zitten, haalt alleen maar enen, rookt al een aantal jaar (hij is 14) en dat soort dingen meer. Wie is er dan beter af weet je wel? Ik vind het zelf ook altijd heel apart dat mensen hun kinderen heeeel erg streng houden, want vaak zie je dat daar niet veel goeds uit komt (mijn ervaring).

Als je wilt dat je kinderen verantwoordelijk worden moet je ze ook de kans geven om dit te tonen. Persoonlijk heb ik nooit ook maar enige last gehad van mijn ouders qua tijden. Toch heb ik daar nooit misbruik van gemaakt, en ben ik naar mijn mening prima terechtgekomen

Oh en lex, je moet je kansen pakken man. Een leuk leven gaat niet je deur inwandelen. Je moet naar buiten gaan, dingen doen. Je kunt in je studentenleven ZO veel... Verenigingen, commissies, beetje studeren daarnaast. Maar dat gaat allemaal niet gebeuren als je in je studentenkamertje blijft zitten.

Hmm, Hier ook 1 die is gepest.
Flink gepest zelfs, reken op 30 tegen 1.
Tot het zelf-verminken aan toe.
Nog steeds consequenties? Veel, dagelijks.
Te veel, en te pijnlijk om te vertellen online.
DM als je meer wilt weten.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 17:49 schreef simmu het volgende:
die woede verdwijnt pas als jij het laat. echt waar. geloof me;

Nee sorry, ik heb duidelijke doelen en eisen voor mezelf gesteld. Ik *wil* het zaakje gewoon goed voor elkaar hebben.

quote:

ik ben een woede expert een ervaringsdeskundige. woest ben ik over sommige dingen. heel terecht woest ook. maar er is met 2 kleine kindjes in huis domweg geen ruimte voor. dus: soms fok ik het er even uit maar verder probeer ik het te negeren en ga gewoon maar door.

Als hier bij mij kleine kinderen zijn dan gaat het wel weer goed. Mijn woede komt juist tot uiting wanneer ik volledig alleen ben in mijn hok.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 17:55 schreef Pope-of-Dope het volgende:
Maar dat gaat allemaal niet gebeuren als je in je studentenkamertje blijft zitten.

Ik zit nu helemaal niet meer aldoor in mijn studentenkamertje. Dat was een vorige situatie en die is nu voorbij.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 17:55 schreef Muffle het volgende:
Hmm, Hier ook 1 die is gepest.
Flink gepest zelfs, reken op 30 tegen 1.
Tot het zelf-verminken aan toe.
Nog steeds consequenties? Veel, dagelijks.
Te veel, en te pijnlijk om te vertellen online.
DM als je meer wilt weten.

Ik heb medelijden met je. Doe maar lekker rustig aan joh
Kijk je krijgt een kop koffie van me

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 17:59 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik zit nu helemaal niet meer aldoor in mijn studentenkamertje. Dat was een vorige situatie en die is nu voorbij.

Goed bezig.

Ik ben op de basisschool ook wel eens gepest door m'n buurtgenootjes, maar dat hield op op de middelbare school. Al zou het dan nog steeds aan de gang geweest zijn zou het voor mij vrij simpel zijn: vechtsport en krachttraining(al heb ik kt sowieso gedaan ) Ik denk dat meer mensen dat zouden moeten doen.

Ik voel me nu wel iets beter dan zonet. Ik wil jullie danken voor jullie aandacht.

Voor iedereen die gepest is hier: praatte jullie er wel over met je ouders (wisten ze het überhaupt), of maakte dat niet uit en deed je dat dus niet?

Ze wisten het wel, maar ze deden niks. De meesters en juffen deden ook niks.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:15 schreef Comp_Lex het volgende:
Ze wisten het wel, maar ze deden niks. De meesters en juffen deden ook niks.

Iets doen is weer punt 2. Maar als je er al wel over kon praten of kon vertellen wat er die dag was gebeurd of hoe je je voelde, scheelde dat misschien iets (dan kon je het een beetje kwijt).

Vraag is of ze ook iets hadden kunnen doen. Nu ik er zo over nadenk hadden ze je misschien zelfverzekerder kunnen laten voelen of iets dergelijks, maar dat is wellicht voor elke situatie anders. Je in ieder geval goed en veilig en geliefd thuis hebben doen voelen

Eerst kon ik er met mijn moeder over praten, maar na 1,5 jaar ging ze me gewoon negeren.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:13 schreef Nyota het volgende:
Voor iedereen die gepest is hier: praatte jullie er wel over met je ouders (wisten ze het überhaupt), of maakte dat niet uit en deed je dat dus niet?

Ze wisten het omdat het vlak bij huis gebeurde. Ik was 12 en moest om 8 uur naar bed. Toen ik zei dat ik me hierop uitgelachen voelde werd het afgedaan als "laat ze, hun blijven dom". Ik had er toch moeite mee.

meeleestvp, wie weet dat ik later nog reageer

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:26 schreef Beach het volgende:
meeleestvp, wie weet dat ik later nog reageer

Nou, we verheugen ons erop! Bedankt voor de mededeling, echt weer iets om met smart naar uit te kijken.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:28 schreef Aliana het volgende:

[..]

Nou, we verheugen ons erop! Bedankt voor de mededeling, echt weer iets om met smart naar uit te kijken. [ afbeelding ]

Met zulke reacties heb ik niet eens zin meer om mijn verhaal toe te voegen.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:24 schreef RoadrunnerX het volgende:

[..]

Ze wisten het omdat het vlak bij huis gebeurde. Ik was 12 en moest om 8 uur naar bed. Toen ik zei dat ik me hierop uitgelachen voelde werd het afgedaan als "laat ze, hun blijven dom". Ik had er toch moeite mee.

Oh ja, daar heb je echt iets aan als kind. Fijn zo inlevend zijn...

Ik vind het echt bizar dat ouders hun kinderen dan niet steunen of ze in ieder geval de mogelijkheid geven te bespreken wat het met ze doet en ze op de een of andere manier vervolgens te helpen.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:31 schreef Beach het volgende:

[..]

Met zulke reacties heb ik niet eens zin meer om mijn verhaal toe te voegen.

Ben ik eindelijk eens echt enthousiast over iemand op dit hele forum, is het weer niet goed.

Hey newbie, ik vind het tof dat je dit zo bespreekt met mensen en ik hoop dat je jezelf er beter door voelt.

Ik ben vroeger ook gepest, tot ongeveer mijn 15e. Daarna hield het op. Ik werd te groot en agressief.. ben destijds ook bijna van school gestuurd omdat ik nogal fel reageerde op pesten. De leraren vonden het niet zo leuk als ik iemand wurgde of bont en blauw sloeg op het schoolplein met een stalen kettingslot.. ook al had hij mij kort daarvoor nog gepest. Maar ik was het gewoon zat en dan ging ik echt uit mijn dak.

Een paar dingen uit dit topic zijn zeer herkenbaar:

1. Ik werd juist een paar jaar na het pesten erg apathisch. Op mijn 16e lag ik eens 3 weken in mijn bed en kwam er niet meer uit. Niemand pestte mij toen, maar ik had gewoon geen zin meer. Mijn moeder stond toen huilend van wanhoop naast mijn bed.

2. Ik besprak het pesten wel met mijn vader, in het begin dan. Maar hij is nogal een macho bouwvakker type, dus het enige advies dat ik meekreeg was "zoek de grootste uit en sla hem op zijn bek, dan durven ze niet meer". Tsja, daar was ik te mietig voor eerlijk gezegd. Dat deed ik pas later toen ik echt in een hoek gedreven werd.. maar dan hadden ze mij al weken lang gepest en richtte het niet meer veel uit (zoiets heeft alleen zin als je het meteen doet).

3. In tegenstelling tot velen hier hield ik wel veel van sport. Voetballen deed ik bijna altijd dag op straat met anderen, en soms ook best ruw. Ik haalde ook veel ongein uit met mensen waar ik wel mee kon opschieten. Mijn pa was dus eigenlijk wel blij dat ik later vooral op mijn kamer zat, want dan wist hij tenminste waar ik was en dat ik niks geks deed.

Dus het zegt eigenlijk weinig over of je een makkelijke prooi bent of niet. Wel voelde ik mij zekerder door taekwondo. Op taekwondo gaan was eigenlijk het enige positieve wat uit mijn gesprekken met mijn vader kwam. Die had zoiets van "we zetten jou op een vechtsport" en dat vond ik ook wel geinig, dus dat kwam mooi uit

4. De grootste consequentie voor mij was dat ik mezelf erg afzonderde rond mijn 16e levensjaar. Pas toen ik een jaar of 20 was, vond ik het weer tijd om contact met mensen te zoeken. Ik heb 4 jaar lang niks anders gedaan dan braaf naar school gaan en later naar mijn werk. Sociaal contact tot een minimum beperkt. Ik had geen zin meer in mensen, terwijl er wel klasgenoten contact met mij zochten.

Tegenwoordig ben ik veel socialer. Het enige waar ik soms nog mee zit, is dat ik zenuwachtig kan worden als ik nieuwe mensen leer kennen.

5. In tegenstelling tot newbie ben ik er helemaal niet impulsiever van geworden. Juist niet. Ik begon juist enorm te piekeren over alles en deed bijna niks meer spontaan. Voor mijn 9e levensjaar was ik een enorm sociaal en spontaan kind. Ik ging met iedereen om.

Pas na een verhuizing begon het pesten, op mijn 9e dus. En alleen maar omdat ik Duitser ben. Voor die tijd ben ik nooit gepest.

6. Opleidingsniveau maakt wel degelijk uit. Ik ben vooral door wat dommere mensen gepest (mavo / havo stroming). Leeftijd overigens ook, want het pesten werd ook in het algemeen minder op school vanaf een bepaalde leeftijd. In de bovenbouw heb ik eigenlijk weinig verkeerd zien gaan.

Nou ja, ik wens iedereen er iig veel sterkte mee. Het slijt vanzelf naarmate je ouder wordt

[ Bericht 0% gewijzigd door LostInSpace op 14-03-2012 18:53:25 ]

Ik merk ook dat het met opleidingsniveau te maken heeft.
Ik heb vwo gedaan en werd toen gepest, maar op een vorige woonplek woonden ook mensen die mbo niveau 2 deden en die pestten toch op een heel andere manier.
Ik ben blij dat ik niet op het vmbo zat ...

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:38 schreef Madame_Paon het volgende:
Ik merk ook dat het met opleidingsniveau te maken heeft.
Ik heb vwo gedaan en werd toen gepest, maar op een vorige woonplek woonden ook mensen die mbo niveau 2 deden en die pestten toch op een heel andere manier.
Ik ben blij dat ik niet op het vmbo zat ...

Ik denk dat er op mbo 2 niveau niet eens gepest wordt aangezien die mensen haast geen lessen hebben (misschien 1 dag) en eigenlijk alleen maar stage.

In ieder geval is het onzin wat jij zegt. Ik heb vwo gedaan en ben uiteindelijk gezakt naar vmbo (uiteindelijk wel havo afgerond ) maar ik kan je mededelen uit mijn eigen ervaringen dat er op vmbo het minst erg werd gepest.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 17:55 schreef Pope-of-Dope het volgende:

[..]

Als je wilt dat je kinderen verantwoordelijk worden moet je ze ook de kans geven om dit te tonen. Persoonlijk heb ik nooit ook maar enige last gehad van mijn ouders qua tijden. Toch heb ik daar nooit misbruik van gemaakt, en ben ik naar mijn mening prima terechtgekomen

Oh en lex, je moet je kansen pakken man. Een leuk leven gaat niet je deur inwandelen. Je moet naar buiten gaan, dingen doen. Je kunt in je studentenleven ZO veel... Verenigingen, commissies, beetje studeren daarnaast. Maar dat gaat allemaal niet gebeuren als je in je studentenkamertje blijft zitten.

Ja, dat bedoel ik ook. Ik ben heel vrij gelaten en ik heb ook fouten gemaakt, maar ik heb ook zelf geleerd om verantwoordelijkheid te nemen voor dingen.

En inderdaad, ga in een vereniging, ga in een commissie. Ik zit in een commissie van mijn studie en dat vind ik erg leuk; ik kan het goed met die mensen vinden, we verzinnen telkens leuke dingen en we gaan ook leuke dingen doen zoals uit eten en poolen en schaatsen en noem het maar op! Als ik kijk naar mijn studievereniging (ik zit nu in het eerste jaar), merk ik wel dat die mensen gewoon vrienden worden. Het zijn altijd dezelfde die meegaan op reisjes, naar feesten gaan etc.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:13 schreef Nyota het volgende:
Voor iedereen die gepest is hier: praatte jullie er wel over met je ouders (wisten ze het überhaupt), of maakte dat niet uit en deed je dat dus niet?

Nee want die had ik niet echt en nog steeds niet

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 18:13 schreef Nyota het volgende:
Voor iedereen die gepest is hier: praatte jullie er wel over met je ouders (wisten ze het überhaupt), of maakte dat niet uit en deed je dat dus niet?

Mijn ouders waren heel erg bij me betrokken. Ik ben enig kind, wat ook wel mee zal spelen, maar ik ben altijd wel een ouderskindje geweest. Ze zijn meerdere keren naar school geweest, geklaagd etc. Ik zadelde ze op met mijn woede aanvallen en daar gingen ze gewoon mee om. Ook mijn oma is een grote steun geweest. Ik ben heel blij met mijn ouders en oma geweest in deze situatie, want zij waren voor mij eigenlijk de enigen die ik echt had.

quote:

Op woensdag 14 maart 2012 17:48 schreef Cher- het volgende:

[..]

Maar hoe ga je ineens veel met mensen om wanneer je alleen maar oppervlakkige contacten hebt en die oppervlakkige contacten gewoon vrienden hebben? Je dringt jezelf niet op, lijkt me.

Daar hoeven we sowieso niet bang voor te zijn lijkt me.