Post dingen uit het verleden van 40+ers die 40-ers zich niet beseffen.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 01:38 schreef Ulx het volgende:
Andre van Duin was vroeger grappig.

Jij ook.
Vooral als Links123

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 01:38 schreef Ulx het volgende:
Andre van Duin was vroeger grappig.

Toch altijd grappiger dan een graftak..

quote:

Op dinsdag 14 februari 2012 18:52 schreef Karina het volgende:
Bij ons kwam ook nog de luizendokter je begrijpt wel wat die kwam doen, kijken of er kindertjes waren met hoofdluis. Gelukkig heb ik het zelf nooit gehad, mijn zussen allebei wel, de viespeuken.

schijnt nu veel vaker voor te komen trouwens

Ik heb pas later begrepen dat ik heel blij mocht zijn dat ik niet naar de schooltandarts hoefde! En dat terwijl mijn moeder juf was op dezelfde school

Net na kerstmis de hele buurt aflopen om bij de mensen de kerstboom "te reserveren". En dan was ik de rest van de kerstvakantie bezig om kerstbomen op te halen, totdat ik de hele tuin vol had liggen, vaak tot pure wanhoop van m'n ouders.
Maar ja, de kerstboomverbranding hè... Je kreeg een lotje voor elke ingeleverde boom en de prijzen waren niet min. Het enige probleem was dat we op flinke afstand van de stookplaats woonden en een slordige 80 bomen daarheenslepen was onbegonnen werk. En m'n ouders wilden toch heel graag weer een tuin zonder kerstbomen hebben. Waarop mijn vader zich maar weer eens op de meest onderdanige manier bij de buurman begon in te likken, zodat hij bereid zou zijn om twintig van die dingen achter zijn DAF 33 te knopen. Dat ging wat gemakkelijker.

Of die keer, ergens laat '70-er jaren, toen mijn oom ineens aan de deur stond met een zilvergrijs zwaar apparaat, twee van die Curverbakken met (op 't eerste zicht) grammofoonplaten en een 55-cm NTSC-televisietoestelletje. Ome Johan werkte bij Philips en kreeg regelmatig wat nieuws mee naar huis om te testen. Nu had hij dus een VLP-machine meegebracht, met zowat honderd films, allemaal rechtsreeks uit Amerika. Smokey and the Bandit, Jaws, Abbott & Costello, Sound of Music. Kon je een half uur film kijken en dan moest de plaat worden omgedraaid (of kant 3 - dus de volgende plaat - in die wonderbaarlijke VLP700).

Naar school? Gewoon te voet. Kinderen die ver weg woonden kwamen per fiets. Dat waren er hooguit 5 op de driehonderd kinderen. En kneuzen werden door hun ouders gebracht met de auto. Leren lezen met boom, roos, vis, vuur, mus, pim en letterdozen. Leren rekenen met rekendozen. En staartdelingen. Rijtjes tafels van vermenigvuldiging klassikaal opdreunen. Wekelijks veertig woordjes moeten leren en dan de volgende week een dictee. En bij elke fout een half punt aftrek, zonder enige coulance. Had je minder dan een 6, kon je die veertig woorden nog eens na schooltijd tien keer overschrijven. Opstellen schrijven. Bewijzen dat je netjes kon schrijven, dan mocht je een vulpen gebruiken (en als de vulling leeg was knipte je de vulling open en stak je het bolletje uit de vulling achter in de pen zodat elke vulpen een sambabal leek als er werd geschreven). Les krijgen van de meester die tevens hoofd der school was. Blijkbaar had men het woord (of de functie "directeur" nog niet uitgevonden. Schooltelevisie... Dan werd er zo'n zwaar zwartwit-bakbeest op een kast gezet en gingen de gordijnen dicht, anders zag je niets. Tijdens gymles regelmatig "apekooien" of iets anders met van die houten toestellen. Voetballen was voor kampvolk. Tijdens biologielessen in de zesde klas had iedereen hetzelfde boek, behalve de leraar en daar stond een iets uitgebreider hoofdstukje sexuele voorlichting in en dat boek moest dan worden doorgegeven. Tijdens aardrijkskunde werd ons verteld dat we binnen tien jaar in een nieuwe ijstijd zouden zitten en muziekles bestond voornamelijk uit maandelijks nieuwe 45-toeren singeltjes met op kant A het nieuwste liedje en op kant B alleen instrumentaal. Kreeg je een stencil met de tekst en dat stencil was op een eh... "brander" afgetast en op zo'n stencilpapier gebrand, Dat ging dan in het stencilapparaat waar je aan moest zwengelen. En op het resulterende afgedrukte papier kon je dan weer niet schrijven met een vulpen omdat het papier zo absorberend was als toiletpapier. Trok in één keer je hele vulling leeg...

Werden er in de buurt huizen afgebroken ging je kijken hoe ze met een grote stalen bol aan een hijskraan een pand tot gruis sloegen en alles in een grote lompe vrachtwagen schepten die gewoon naar 't stort ging. Zonder sorteren, behalve het metaal, want dat leverde geld op. En als je dan geluk had stond er aan het eind van de dag nog een stuk gebouw overeind en kon je een paar plafondankers vinden. Waren heel goede pikhouwelen waarmee je dan met veel moeite nog een paar stenen extra uit de muur kon hakken.

Op je zestiende verjaardag gewoon geld in plaats van cadeaux vragen aan m'n familie, zodat ik van m'n oom aan het eind van de dag voor honderd gulden m'n eerste brommer kon kopen. Rijbewijs? Niet nodig, de enige vereiste was een helm; verzekeringsplaatje liep door vanaf februari tot februari. Een donkergroene Mobylette AV55 uit 1968, dus juist twee jaar ouder dan ikzelf, nog van Opa geweest, maar wat was ik er blij mee.

Computer kopen, via Ome Johan, uiteraard, want die werkte bij Philips en kon veel goedkoper aan zo'n P2000 komen. Avonden achter elkaar met m'n vader samen programma's intikken in BASIC en dan snel wegschrijven op de microcassette, want als de elektriciteit zou uitvallen was je alles kwijt. Als je dan alles had ingetikt en opnieuw geladen moest je maar hopen dat het werkte, want elke computer had z'n eigen BASIC. Kon je gaan foutzoeken. En POKE was een heel gevaarlijk commando

Met m'n ouders mee naar Helmond want ze gingen een nieuwe auto kopen. Zie het ding nog voor me; een rode Opel Corsa TR. "Ja, doe me die auto maar." "Prima, meneer, zodra U het heeft geregeld met de bank kan U 'm ophalen." Je had dus doodleuk binnen een paar dagen een splinternieuwe auto, in plaats van wachttijden van meerdere maanden.

Zucht. Ik word oud. En mijn kinderen zullen het nooit zo leuk krijgen als ik het vroeger had.

quote:

Op dinsdag 14 februari 2012 22:43 schreef pqrstuvw het volgende:

[..]

Wat heet, ik moest met etenstijd thuis zijn en blijkbaar omdat ik de jongste was gold dat voor mij tot mijn 21e, de leeftijd dat je toen pas volwassen was. En o wee, als ik er niet was.

Ik zei dan wel Pa of Ma, ook was het gewoon U voor mij, maar dat bezig ik eigenlijk nog bij mijn moeder.

Ah ja, je zei inderdaad tegen alle volwassenen gewoon u.
En inderdaad dat doe ik ook nog steeds als ik ze niet ken, of ze nu jonger of ouder zjin dan mij

Wat een mooi verhaal Daffodil31LE

Dat over brommers en auto deed me eraan herinneren dat als je vroeger je rijbewijs haalde je ook gewoon op de motor mocht rijden! Mijn vader had heel vroeger een motor, volgens mij een Norton, ik heb er foto's van gezien, dat zag er best stoer uit

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 07:27 schreef BrandX het volgende:

[..]

Ah ja, je zei inderdaad tegen alle volwassenen gewoon u.
En inderdaad dat doe ik ook nog steeds als ik ze niet ken, of ze nu jonger of ouder zjin dan mij

Ik zeg tegen iedereen je, op mijn werk, tegen de buren, altijd. Vroeger op school zeiden we ook tegen bijna alle leraren je, zelfs op de lagere school.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 07:29 schreef Karina het volgende:
Wat een mooi verhaal Daffodil31LE

Dat over brommers en auto deed me eraan herinneren dat als je vroeger je rijbewijs haalde je ook gewoon op de motor mocht rijden! Mijn vader had heel vroeger een motor, volgens mij een Norton, ik heb er foto's van gezien, dat zag er best stoer uit

[..]

Ik zeg tegen iedereen je, op mijn werk, tegen de buren, altijd. Vroeger op school zeiden we ook tegen bijna alle leraren je, zelfs op de lagere school.

Nou wij hier niet (toch ook Amsterdam ) grappig!

@Daffodil31LE sommige dingen een stuk genuanceerder, maar het meeste is heeeel herkenbaar!

Wat vroeger overigens ook dagelijkse kost was waren:
1) zure regen. Altijd maar weer zure regen. Elke dag werd je er mee doodgegooid, want we gingen allemaal dood door de zure regen. En die zure regen kwam door alle spuitbussen
2) files waren er niet zo veel, maar als ze er waren kon je er donder op zeggen dat het een kettingbotsing van minimaal 20 auto's als gevolg (of soms oorzaak) had. Nagenoeg elke dag haalde weer een kettingbotsing het nieuws en niet zelden waren er doden bij.

Wat ik mij ook van de lagere school herinner, was de roze vloeitjes die je over je met vulpen geschreven werk legde. Ook gingen we naar diverse musea toe in Amsterdam, en allemaal lopend. En dat was soms een uur lopen vanaf de school, en dat ging zonder enig geklaag of gemor, het was vanzelfsprekend.

Het aantal verkeersdoden was ook vele malen hoger dan nu: in 1967 met slechts 1 miljoen auto's op de weg waren er 3000 verkeersdoden, tegenwoordig hebben we 7 miljoen auto's en zo'n 700 verkeersdoden per jaar.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 10:33 schreef Ulx het volgende:
WC Eend was ooit revolutionair.

Dat was in de tijd dat onderzoeken nog een onafhankelijk karakter leken te hebben

ik heb nooit meer een goede spaghetti saus kunnen vinden die mijn moeder altijd kocht bij de Edah, sinds haar overlijden vind ik spaghetti smerig.

Als je vroeger boodschappen deed bij de AH werden de boodschappen nog niet gescand: alle prijzen werden met de hand ingetoetst. De cassières wisten dan ook alle prijzen uit hun hoofd, als het een beetje ervaren cassières waren uiteraard.

Het werk werd voor hen stukken minder leuk toen de scankassa's werden ingevoerd.

Schrijven met vulpennen en kroontjespennen kan ik me niet herinneren: wij hadden op school volgens mij al gewoon balpennen.

Over het verkeer.. Je ging op de achterbank zonder gordels.. Die waren er toen gewoon niet..En zeker niet verplicht.. Als je moe was ging je gewoon op de achterbank liggen, Op vakantie naar Oostenrijk lag mijn broer op de grond tussen de voor en de achterbank in, en ik op de achterbank, zonder gordels. Als je nu een lange rit maakt met je kids hangen ze maar een beetje in de stoelen of gordels..En bij het tanken werd je geholpen, niks zelfservice. Enne de grenzen waren behoorlijk gesloten als je een grenspost passeerde moest het raampje open gedraaid, de paspoorten bekeken en er werd gevraagd heeft u nog iets aan te geven.. Altijd was het nee (de stroh rum zat in de jerrycans voor het water hahaha).

En je moest elke keer geld wisselen. Richting Spanje moest je al 3 verschillende valuta hebben.

De artikelen waren nog geprijsd. Dat had als voordeel dat je aan de ontbijttafel in alle rust kon leren wat de melk en de hagelslag kostte. Dat maakte prijsbewuster en minder spilziek. Tegenwoordig heeft men geen flauw idee meer.

Vader was op vakantie in Oostenrijk erg in zijn nopjes met de bergrem die ons Dafje 33 had. Wat mij minder aan die auto beviel, waren de gordels die zichzelf nog niet zelf oprolden. Wilde doerak die ik was, stormde ik natuurlijk bij elke gelegenheid de auto uit, bleef met mijn voeten in de rondslingerende gordels haken en ging geweldig op mijn gaffel.

Ik heb nog eens een hele middag zitten typen wat een vriendje mij aan code uit de Elektuur o.i.d. voorlas. Hij had zo'n platte doos met toetsenbord die je aan de TV aansloot en aan het eind van de middag konden we een spel spelen dat onder de naam Pong legendarisch werd.

Overigens werkte de vader van een schoolvriend bij Philips en die kreeg maar liefst 30% korting op de spullen. Let wel: 30% op de adviesprijs. In de praktijk was je bij een gewone winkel vaak goedkoper uit...

[ Bericht 5% gewijzigd door trabant op 15-02-2012 13:07:10 ]

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 05:22 schreef Daffodil31LE het volgende:

Op je zestiende verjaardag gewoon geld in plaats van cadeaux vragen aan m'n familie, zodat ik van m'n oom aan het eind van de dag voor honderd gulden m'n eerste brommer kon kopen. Rijbewijs? Niet nodig, de enige vereiste was een helm; verzekeringsplaatje liep door vanaf februari tot februari. Een donkergroene Mobylette AV55 uit 1968,

Gelukkig kon ik in 1970 nog met mijn Puch met easyrider-stuur gewoon met lange haren in de Afghaanse jas rijden zonder helm-verplichtingen.

Golfer, hebt u ook E nog bij B erbij gekregen?

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 13:06 schreef trabant het volgende:
Golfer, hebt u ook E nog bij B erbij gekregen?

Uiteraard. Dat was in die tijd altijd. Heb dat dus nog steeds.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 07:27 schreef BrandX het volgende:

[..]

Ah ja, je zei inderdaad tegen alle volwassenen gewoon u.
En inderdaad dat doe ik ook nog steeds als ik ze niet ken, of ze nu jonger of ouder zjin dan mij

Ik moest tegen alle ouderen altijd U zeggen behalve tegen mijn ouders, waarom weet ik
eigenlijk niet. Een zus van mij heeft haar zoons wel altijd U laten zeggen tegen haar en
haar man (ze heeft nogal een conservatie echtgenoot en die was dat gewend thuis) en nu doet
ze al een paar jaar wanhopige pogingen om haar inmiddels 2 volwassen zonen ''je'' tegen
haar te zeggen, maar dat wil niet echt lukken, als ze tegen mij U zeggen of "Tante'' geef
ik ze gewoon en ram en nu beginnen ze het eindelijk te leren

Tegen ''vreemde mensen'' vooral als ze ouder zijn zeg ik toch ook nog steeds meestal
u, maar als het gesprek lekker verloopt seg maar betrap ik mezelf al heel snel erop dat
ik alsweer aan het jij-jen en jouwen ben gaat automatisch seg maar...

Toen ik klein was moest ik natuurlijk ook tegen iedereen U zeggen, tegen mijn opa's en oma's trouwens niet en tegen mijn ouders ook niet. Eigenlijk tegen niemand in de familie als ik erover nadenk.
(Maar dat is natuurlijk weer een klein beetje off topic ).

Wat 40 minners zich niet realiseren is dat er ooit WEL een Elfstedentocht is gereden en dat Ajax ooit WEL de Champions League heeft gewonnen.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 15:14 schreef Ulx het volgende:
Je zag soms nieuwe auto's rijden met een Feyenoord Landskampioen sticker op de achterruit. Nu zijn het per definitie ouwe barrels als er zo'n sticker opgeplakt is.

Wanneer was dat voor het laatst, sommige ouwe barrels zijn namelijk best tof, vooral die uit de zestiger/zeventiger jaren

Of een gouden Nissan met een 'Fly KLM'-sticker. Dan wist je dat de bestuurder uit de west kwam.

De meester op de lagere school rookte gewoon in de klas en sloeg de kinderen als die ongehoorzaam waren.
Als je stil moest zijn ging je zitten met de armen over elkaar en je rechterwijsvinger op je lippen.
Tegen vreemde oude vrouwen tante zeggen en op de mond moeten zoenen.
Op je verjaardag in welpenuniform naar school.
Boodschappen doen bij de bakker, de slager, de groenteboer, de kruidenier en alles op laten schrijven.
Toen Nissan nog Datsun heette en reclame maakte met: Datsun, de meest gekochte japanner.
(leg dat een duitser eens uit).

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 15:53 schreef sorcees het volgende:

Boodschappen doen bij de bakker, de slager, de groenteboer, de kruidenier en alles op laten schrijven.

Dat kan gelukkig nog steeds.

quote:

En bij het tanken werd je geholpen, niks zelfservice.

Dat is hier ook nog altijd het geval hoor

quote:

Op maandag 13 februari 2012 17:58 schreef BrandX het volgende:
We hadden zelfs snoep voor een stuiver! Kikkers, colaflesjes etc

Dit was in de jaren 90 precies hetzelfde.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 15:56 schreef Ulx het volgende:
Je betaalde met de gulden, en die was van hout gemaakt.

Dat was net nadat de bronzen florijn was afgeschaft.

Als kind bij willekeurige buren langs om te vragen of ze een snoepje voor je hadden. Wij hadden ook altijd een grote pot drop staan voor de koters uit de buurt.

De schillenman kwam een keer in de week langs, met kar en paard. Mocht je het paard aaien.

De uitbreidingswijken van de jaren zeventig: geen hek eromheen, dus je kon uren spelen op enorme bergen zand en tussen stapels bakstenen.

Samen met een paar klasgenoten heb ik ooit kilometers gefietst om een van de eerste geldautomaten in werking te zien. Kan me niet herinneren of die ook werkten met een Junior Blauw.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 15:56 schreef Ulx het volgende:
Je betaalde met de gulden, en die was van hout gemaakt.

Oh vandaar dat ze altijd riepen "hout de dief"

Mijn ouders wilden nooit dat ik op een motorfiets zou gaan rijden. Een van de onderliggende redenen daarvoor was dat in hun tijd een motorfiets niet een luxe sportief vervoermiddel was, maar een winderig alternatief voor hen die geen auto konden betalen, kortom, iedereen kon aan je motorfiets zien dat je eigenlijk een armoedzaaier was die zich geen auto kon permitteren. Motorrijden was voor de meeste mensen in die tijd pure noodzaak bij gebrek aan een alternatief.
_{Daarnaast waren ze nogal schijterig uitgevallen inzake mijn zadelvastheid, onterecht overigens.}

Dat was bijzonder jammer, want een motorrijbewijs haalde je in die tijd heel anders dan nu.
Je kocht een motorfiets(zonder beperkingen qua PK's of KW's of cc's of zo) en haalde een zgn oefenlicentie, één in de gemeente waar je woonde en een in de gemeente waar je examen deed. Op je motorfiets kwam een blauwe L te zitten zodat iedereen kon zien dat je het nog niet volledig in de vingers had.
Je kon zo op eigen gelegenheid leren motorrijden en als je je zeker genoeg voelde vroeg je examen aan.
Dat examen hield in die dagen nog het volgende in:
- In een keer kunnen omkeren
- Een achtje draaien (soms)
- Een half uur rijden.
In de praktijk kwam het zoals een oude examinator me ooit uitlegde op het volgende neer:
Als de kandidaat niet omviel bij het keren of het achtje, hij niet te vaak door rood reed en na een half uur nog leefde, dan kreeg hij zijn rijbewijs

Omdat 'de gemeente' bij ons zo ongeveer half Flevoland besloeg plus een gemeente op 'het ouwe land' om af te rijden reden er bij ons uitermate veel mensen tijdenlang met een blauwe L rond, sommige hadden er zelfs alweer genoeg van nog voor ze ooit examen hadden aangevraagd
_{En een 'lesmotor' betrof dan iets in de orde van een Kawasaki Z900, dé kruisraket van de jaren 70}

Mij kostte het uiteindelijk iets meer moeite omdat, toen mijn ouders eenmaal buiten gevecht gesteld waren ik onder de nieuwere regels viel, dus rijschool, aanvraag, heel veel kosten en moeite en uiteindelijk in een keer slagen. Wat ik er in het verkeer allemaal heb bijgeleerd was echter onbetaalbaar.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 14:59 schreef Karina het volgende:

Wat 40 minners zich niet realiseren is dat er ooit WEL een Elfstedentocht is gereden en dat Ajax ooit WEL de Champions League heeft gewonnen.

dat was voor het laatst in resp. 1997 en 1995, dus dat is flink overdreven.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 16:32 schreef CSSO het volgende:

[..]

dat was voor het laatst in resp. 1997 en 1995, dus dat is flink overdreven.

Dat is dus al wel 15 jaar geleden

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 16:35 schreef Karina het volgende:

[..]

Dat is dus al wel 15 jaar geleden

Ja en? Ik was gewoon resp. 13 en 15 toen dit gebeurde, en ik ben een 30-minner.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 13:43 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Ik moest tegen alle ouderen altijd U zeggen behalve tegen mijn ouders, waarom weet ik
eigenlijk niet. Een zus van mij heeft haar zoons wel altijd U laten zeggen tegen haar en
haar man (ze heeft nogal een conservatie echtgenoot en die was dat gewend thuis) en nu doet
ze al een paar jaar wanhopige pogingen om haar inmiddels 2 volwassen zonen ''je'' tegen
haar te zeggen, maar dat wil niet echt lukken, als ze tegen mij U zeggen of "Tante'' geef
ik ze gewoon en ram en nu beginnen ze het eindelijk te leren

Tegen ''vreemde mensen'' vooral als ze ouder zijn zeg ik toch ook nog steeds meestal
u, maar als het gesprek lekker verloopt seg maar betrap ik mezelf al heel snel erop dat
ik alsweer aan het jij-jen en jouwen ben gaat automatisch seg maar...

Dat U en jij speelde bij ons thuis totaal niet.
Misschien had dat iets te maken met de tijd waarin gekregen autoriteit fout was (terecht overigens), maar zo modern waren mijn ouders niet, dus is de kans groter dat de oorsprong in de afkomst zit. Wij waren van noordelijke komaf en daar op het platteland sprak je iedereen aan met ie

Anders fenomeen is dat ik zelf een schurfthekel heb aan dat ge-U, juist omdat je autoriteit moet verdienen en niet krijgen.
Een vraag als 'Wat zegt U ?' wordt door mij dan ook meestal beantwoord met 'Nou, U zeg dat...' waarna de andere kant vanzelf de 'jij' inschakelt.

Ik zou het niet zozeer 'autoriteit' noemen, gewoon goeie manieren, en een normale afstand houden tussen jou en de ander. Dan heb ik het dus over onbekenden.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 14:59 schreef Karina het volgende:
en dat Ajax ooit WEL de Champions League heeft gewonnen.

En gewoon 3x achter elkaar in de jaren 70 de voorloper daarvan: de Europacup 1.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 16:29 schreef Ouwesok het volgende:
Mijn ouders wilden nooit dat ik op een motorfiets zou gaan rijden. Een van de onderliggende redenen daarvoor was dat in hun tijd een motorfiets niet een luxe sportief vervoermiddel was, maar een winderig alternatief voor hen die geen auto konden betalen, kortom, iedereen kon aan je motorfiets zien dat je eigenlijk een armoedzaaier was die zich geen auto kon permitteren. Motorrijden was voor de meeste mensen in die tijd pure noodzaak bij gebrek aan een alternatief.
_{Daarnaast waren ze nogal schijterig uitgevallen inzake mijn zadelvastheid, onterecht overigens.}

Dat was bijzonder jammer, want een motorrijbewijs haalde je in die tijd heel anders dan nu.
Je kocht een motorfiets(zonder beperkingen qua PK's of KW's of cc's of zo) en haalde een zgn oefenlicentie, één in de gemeente waar je woonde en een in de gemeente waar je examen deed. Op je motorfiets kwam een blauwe L te zitten zodat iedereen kon zien dat je het nog niet volledig in de vingers had.
Je kon zo op eigen gelegenheid leren motorrijden en als je je zeker genoeg voelde vroeg je examen aan.
Dat examen hield in die dagen nog het volgende in:
- In een keer kunnen omkeren
- Een achtje draaien (soms)
- Een half uur rijden.
In de praktijk kwam het zoals een oude examinator me ooit uitlegde op het volgende neer:
Als de kandidaat niet omviel bij het keren of het achtje, hij niet te vaak door rood reed en na een half uur nog leefde, dan kreeg hij zijn rijbewijs

Omdat 'de gemeente' bij ons zo ongeveer half Flevoland besloeg plus een gemeente op 'het ouwe land' om af te rijden reden er bij ons uitermate veel mensen tijdenlang met een blauwe L rond, sommige hadden er zelfs alweer genoeg van nog voor ze ooit examen hadden aangevraagd
_{En een 'lesmotor' betrof dan iets in de orde van een Kawasaki Z900, dé kruisraket van de jaren 70}

Mij kostte het uiteindelijk iets meer moeite omdat, toen mijn ouders eenmaal buiten gevecht gesteld waren ik onder de nieuwere regels viel, dus rijschool, aanvraag, heel veel kosten en moeite en uiteindelijk in een keer slagen. Wat ik er in het verkeer allemaal heb bijgeleerd was echter onbetaalbaar.

HOAX! Flevoland bestond vroeger nog niet!

Veertigminners realiseren zich niet dat:

De koningin vroeger ECHT op 30 april jarig was.
Zij toen een defilé hield en "burgers" haar kadootjes kwamen brengen.
Kinderen met dyslexie dom werden genoemd.
Als je een werkstuk maakte, je dit met de hand schreef en er foto's bijplakte (ik heb er nog eentje liggen over Rembrandt, met foto's die ik had gehaald in het Rembrandthuis).
Aids nog niet bestond (eind jaren zeventig pas).
Flevoland nog geen provincie was.

quote:

Op woensdag 15 februari 2012 16:41 schreef CSSO het volgende:
Ik zou het niet zozeer 'autoriteit' noemen, gewoon goeie manieren, en een normale afstand houden tussen jou en de ander. Dan heb ik het dus over onbekenden.

Idd..in die tijd had je nog geen bumperklevers, geen files ook dus..
Ramptoerisme was er nog niet, kijkersfiles ook niet..
Je kon nog fatsoenlijk over straat zonder pepperspray ter verdediging..;)
Ouderen werden nog met respect behandeld, helaas bestond de rollator toen nog niet,
maar meestal zorgden de kinderen dan wel voor je..(toen nog U..)
Medelanders waren nog buitenlanders..
Honden hoefden toen nog niet in de goot..(of aan de lijn)
De fiets was nog een noodzakelijk voertuig..(en er waren nog tijden dat je een "fietsplaatje" moest hebben)
Als je geen cash geld had was je blut..
Geen mobieltje/smart/I-pfone/bank-creditcard/routeplanner/laptop/computer/
Jeemig..ik vraag me wel eens af hoe we dat allemaal overleefd hebben..

Sorry..dubbel..

was een mooie tijd, toen bestond RAP nog niet.

tong80 bestond nog niet.

Kentekens van passerende auto's opschrijven

quote:

Op dinsdag 14 februari 2012 20:14 schreef tong80 het volgende:

[..]

Ik was goed in Duits omdat ik opgroeide met Duitse TV programma's. In Nederland hadden we alleen op woensdag en zaterdagmiddag kinder TV.

Als kind groeide ik op in Den Haag en daar hadden we alleen maar Nederland 1 en 2.