Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #107

Het is gewoon raar want het bm slijmvlies gaat wel goed maar verder is er geen enkele groei te zien. Vorige keer is er ook geen ei sprong geweest, kwamen ze later achter.
Stom allemaal. Ben je al drie maanden bezig, maar nog geen normale kans gehad.

Edit:
toch de dubbele dosis nu tot vrijdag. En als er dan niets is dan stop ik met deze poging en ga ik een rustige december houden. En dan in januari weer verder. En dan ga ik geen menopur meer gebruiken.

[ Bericht 30% gewijzigd door Cathmar op 29-11-2011 22:36:27 ]

Oh Cathmar, wat duurt dat lang ja

Ik zou niet zo happig zijn op de dosis verhogen als je er echt duizelig van wordt... maarja, zomaar afwachten is natuurlijk ook heel moeilijk.

quote:

Op dinsdag 29 november 2011 15:16 schreef klumsy het volgende:
Pfff wat een mensen daar bij het UWV
Dit is nu al de 2e keer binnen 1 maand dat ik gebeld word, nou is dat niet zo gek aangezien ik nog voor een gedeelte in de ziektewet zit, maar mensen lees eerst eens voor je gaat bellen!!!
kreeg nu weer de vraag hoe ik me voelde en wanneer ik uitgerekend ben
en daarna maar zitten sorry-en... tja daar heb ik wat aan, lees liever eens waarvoor je moet bellen.

Och Klumsy. Jeetje zeg, dat stomme uwv. Ik hoop dat mensen daar volgende keer eerste even doorlezen voordat ze de telefoon pakken.
Wat fijn dat je zo'n meelevende manager hebt en je kan aangeven wat je aankan. Dat is erg waardevol. En hopelijk voel je je snel weer lichamelijk goed!

Hoe is het nu Cathmar? Nog duizeliger?

Ik vind mijn lijf stom; net in de cyclus dat ik niets goed heb bijgehouden maar volgens mij niet echt kans had, heb ik ineens zere borsten...
Maar dan wel binnenin zeg maar, niet de huid. Weet niet of dat aan mijn nieuwe bh ligt of dat ik toch weer een nieuw nepkwaaltje gevonden heb?

Pijn binnenin mijn borsten is bij mij wel echt cyclusgebonden, hoort bij de week na mijn eisprong

Klums, wat een horken bij het UWV. Ik bel best veel voor mijn werk maar loop altijd de voorgeschiedenis even door.

Cahmar, ik hoop voor je dat de dubbele dosis werkt en meevalt en dat je nog een mooie kans krijgt voor de kerst.

Ik zie best een beetje op tegen de feestdagen moet ik zeggen, ik hou mezelf al een paar jaar voor dat dit de laatste keer met z'n tweetjes is. Ik ben een rasoptimist en kan mezelf heel goed "voor de gek houden" maar het wordt toch moeilijker merk ik. Het feit dat de oudste dochter van een vriendinnetje voor het eerst naar school gaat en dat wij vlak na haar geboorte begonnen zijn ^{(of meer gestopt met proberen om geen kind te krijgen)} hakt er behoorlijk in. ^{(disclaimer: korte dip veroorzaakt door veel te leuke speelgoedwinkel en sintgebeuren. Straks spring ik weer vrolijk in "hou mezelf voor de gek-stand".)}

Vervelend he die kwaaltje!

Ik heb hier de ene week nergens last van, dan weer veel misselijk, beetje kampen, lage rugpijn, moe, vaker plassen... naja genoeg kwaaltjes, dat is dan een paar dagen of een week en dan is het weer weg heb het idee dat m'n lichaam denkt dat het nog zwanger is...
beetje confronterend als je dan voor de zekerheid toch maar een test doet en die negatief is!

Ow Ophelia, wat herkenbaar... weliswaar iets minder lang, maar hier wordt het ook de derde oud&nieuwviering dat ik hoop dat we voor het laatst met zn tweetjes zijn. En dat ik hoop mijn moeder een leuk sinterklaascadeautje te kunnen geven. Het zal toch ooit wel he... maar waarom het zo lang moet duren?

En die week na de eisprong, daar zit ik inderdaad Toch goed om te weten.

Klumsy, dat lijkt me inderdaad superconfronterend

Klumsy
Zo balen dat je lijf dan ook niet een beetje lief is.

Ik voel me redelijk. Morgenmiddag moet ik terug voor een echo en als er dan niets veranderd is stop ik met deze poging. Schijnt dat ik er ook niet gezelliger van wordt (volgens mijn man)

Ik weet hoe het voelt, die diepe wens voor een kindje. Het zijn ook zeker geen makkelijke dagen, al die december dagen. Ik heb het gevoel ook, want ik wil het zo graag en denk er veel aan, maar ik heb niet zo'n beklemmend gevoel op de borst zoals ik had voor mijn meiden er waren.

Maar het is 1 december vandaag. Ik zou heel graag nog wel leuk nieuws hier gaan zien dit jaar

quote:

Op donderdag 1 december 2011 13:57 schreef LadyBlack het volgende:
Het zal toch ooit wel he... maar waarom het zo lang moet duren?

Daarom blijf ik ook maar stug met mijn kop in het zand doorhopen

Klumsy

Ophelia, snap heel goed dat je tegen die feestdagen opziet, heb ik zelf ook...
Nouja opzien is misschien niet helemaal het goede woord, maar had er zo een ander beeld van.
En hoe meer ik richting het eind van het jaar ga hoe confronterender ik het ga vinden.

ziekenhuis maar weer gebeld waar de foto's blijven, maar ze gaan er weer achteraan en bellen terug als ze meer weten... echt slordig hoe ze ( nouja die ziekenhuisfotograaf ) hoe mee omgaat!
de foto's zijn 12 en 20 september gemaakt, die moeten toch allang beschikbaar zijn voor ons!!

zo... tot zover de frustraties

Klumsy ik vind het heel slordig hoe die fotograaf dit nu (of eigenlijk niet) afhandelt. Dat hij ziek thuis is kan maar dit is zo een teer onderwerp dat hij zijn zaken over hoort te dragen.
Ik hoop dat de foto's snel komen

Andere dames. Bijna allemaal in de wacht voor het nieuwe jaar
Ik hoop echt zo dat 2012 voor jullie allemaal stuk voor stuk het gewenste wondertje gaat brengen. Ik duim voor jullie en denk aan jullie

quote:

Op donderdag 1 december 2011 14:58 schreef klumsy het volgende:
ziekenhuis maar weer gebeld waar de foto's blijven, maar ze gaan er weer achteraan en bellen terug als ze meer weten... echt slordig hoe ze ( nouja die ziekenhuisfotograaf ) hoe mee omgaat!
de foto's zijn 12 en 20 september gemaakt, die moeten toch allang beschikbaar zijn voor ons!!

zo... tot zover de frustraties

Groot gelijk, gooi de frustraties er maar uit hoor! Ik zou hier ook zo boos en verdrietig van worden! Wat DML al zegt, die fotograaf hoort zn werk over te dragen

LB, we missen je.

quote:

Op donderdag 1 december 2011 20:06 schreef wyccie het volgende:
LB, we missen je.

Klumsy, wat vreselijk stom zeg. Gewoon blijven bellen tot je de foto's hebt. Ongelooflijk zeg.

Hier maandag nieuwe iui poging. Vanmiddag moeilijke echo gehad. Ineens is het heel moeilijk om het goed te kunnen zien. Rechts helemaal geen groei, links dacht hij wel. Volgende week ook wel laten prikken om te kijken of er een ei sprong geweest is.

Zou een mooi sint kado zijn.

En, als het deze keer niet lukt dan voor een volgende poging eerst een gesprek, want dit schiet niet op.

Zoals de arts zo begripvol zei: het is al een keer gelukt om zwanger te worden, dus dat werkt allemaal. Pfffff... fijn hè...

Ah Cathmar, dat is niet waar je op zit te wachten nee... Hij heeft vast wel gelijk, maar daar heb je nu helemaal niks aan.

Wel fijn dat er iig wat groei was te zien!

8 DPO hier, en nog steeds zere tetten, en een rocky temperatuurgrafiek..... niet goed voor mn innerlijke rust

Heb vanmiddag bij de Kruidvat nog maar een doosje met 2-voor-5 testen gekocht, en de mevrouw bij de kassa was zo lief Ze fluisterde "ondanks dat er op het doosje staat dat het de hele dag kan, kun je toch beter 's ochtends testen hoor!"

Hallo Meiden,

Weet niet of ik hier goed zit maar wil even mijn verhaal kwijt.
Ik ben moeder van een prachtige dochter en we hebben er een half jaar geleden voor gekozen om mijn spiraaltje te verwijderen en voor een tweede kindje te gaan. Met mijn dochter was het meteen de eerst ronde raak dus was er al een beetje op in gesteld dat het geen problemen zou geven.

Na 2 maand had ik dan ook een positieve test in mijn handen en dolgelukkig natuurlijk. 2 dagen later kwam toch mijn menstruatie op gang.

Nu heb ik afgelopen maand ovulatie testen gebruikt omdat het de maanden daarna nog niet wou lukken. Mijn eisprong snel gevonden en de dag erna had ik al meteen een goed gevoel. Het was raak! Niet eens zo overdreven veel kwaaltjes. Alleen pijn in de onderrug en trekkende banden (herkenbaar van de eerste zwangerschap alleen was ik toen al wel een stukje verder met deze kwaaltjes) Maar goed niet te hard hopen natuurlijk eerst maar eens die positieve test. Ondertussen wist ik het steeds zekerder ik was zwanger kon niet anders! Dan duren de dagen idd heel lang voordat die test gedaan kan worden. 29 nov kon ik testen maar 27 nov kwam mijn menstruatie op gang. Ongelooflijk teleurgesteld natuurlijk. Maar nu was deze wel wat anders begin helder rood 2 dagen en 1 dag bruin verlies. 29 nov wel een test gedaan negatief natuurlijk. Nu zijn we een paar dagen verder en ik kan me niet focussen op de volgende ronde ondanks het bloeden en de negatieve test ben ik er eigenlijk nog steeds van overtuigd dat ik zwanger ben! Waarom gaat het gevoel in de onderbuik en de pijnlijke onderrug niet weg? Zou ik toch zwanger kunnen zijn? Of moet ik het helemaal los laten? Kan ik de HA bellen met het verhaal 'ja wel gebloed ook een negatieve test maar voel me zo zwanger! (Niet alleen door de kwaaltjes ook gewoon het overtuigende gevoel!) Of gewoon afwachten en later nog maar weer testen? Ben even radeloos. Vindt het ook zo ongelooflijk moeilijk om aan de mensen om heen uit te leggen hoe ik me voel.

Vindt het ook heerlijk om het hier even van me af te schrijven.

Hoop dat er wat meiden zijn met wijze raad.

Liefs H.

Hier helaas de ervaring dat zwangerschapsklachten niks hoeven te betekenen....
Ik heb misselijk,kramp, last van ondderrug, ijzersmaak, gevoelige borsten, pijnlijke tepel en noem maar op gehad voor ik uberhaupt zwanger was...
Je zou je de dokter voor kunnen leggen, maar denk dat hij niet veel meer dan een bloedtest kan doen

tja dat overtuigende gevoel hebben ken ik wel, maar helaas bleek het toch niet zo te zijn. Soms nemen je hoofd en je lijf gewoon echt een loopje met je. Wat klumsy zegt ik had ook vaak heel veel klachten die op de symptomen van een zwangerschap leken, maar achteraf kwam ik erachter dat het gewoon standaard klachten waren die ik iedere maand op het zelfde moment in mijn cyclus kreeg. Ik denk dat je het echt moet loslaten, je zou over een week nog een keer kunnen testen. En wat klumsy zegt, je zou het je dokter kunnen voorleggen, maar of hij er wat mee doet?? Ook hij zal eerst zeggen doe maar een test en dan kan hij eventueel een bloedtest aanvragen.

quote:

Op zondag 4 december 2011 18:29 schreef droomvrouwtje het volgende:
Wat klumsy zegt ik had ook vaak heel veel klachten die op de symptomen van een zwangerschap leken, maar achteraf kwam ik erachter dat het gewoon standaard klachten waren die ik iedere maand op het zelfde moment in mijn cyclus kreeg.

Dat inderdaad, het begon me op te vallen toen ik de "symptomen" ook had toen vriend met een rotte knie zat en ik wist dat het niet raak kon zijn. Bovendien lees je ook wel eens dat er vrouwen zijn die juist ineens nergens last van hebben en dan zwanger blijken. Loslaten is inderdaad het enige.
Overigens waren de symptomen vorige maand wel een stuk heftiger dan normaal, gezien de uitslag van het bloedonderzoek is het toen wel raak geweest. Maar ja, dat zegt natuurlijk niets voor een volgende keer.

Happinness, ik denk dat je in dit topic misschien meer op je plek bent:
Wachten op het tweede streepje deel 208

Dankjewel voor jullie reacties.
Ik moet het denk ik idd proberen los te laten.
Als ik me volgende week nog zo voel doe ik nog weer een test.
Denk dat ik wat teveel hoop.

Ophelia ik zal eens in dat topic kijken.

Liefs,..

Succes ermee Happiness, het is niet leuk als je gevoel je lijf niet gelooft...

Hier blijk ik ook gewoon een nieuw nepkwaaltje te hebben. Nog steeds zere borsten, maar temperatuur dalende en bruinverlies gespot

quote:

Op maandag 5 december 2011 12:04 schreef LadyBlack het volgende:
Succes ermee Happiness, het is niet leuk als je gevoel je lijf niet gelooft...

Hier blijk ik ook gewoon een nieuw nepkwaaltje te hebben. Nog steeds zere borsten, maar temperatuur dalende en bruinverlies gespot

bleh.. nepkwaaltjes Succes Happiness!
LB wat ontzettend balen weer

Ik ben sinds vorige week woensdag gestopt met temperaturen na 4 maanden elke ochtend pff
Nog wel even eisprong afgewacht voor ik ging stoppen maar de Gyn zei dat het niet meer hoefde.

Op de een of andere manier gaf het ook een soort macht ofzo.. dat je iig weet wat er gebeurd met je cyclus en wanneer dus is wel even wennen.

Deze keer helemaal geen nepkwaaltjes terwijl ik ze normaal gesproken wel heb ja en natuurlijk heeft het gedeelte van mijn hoofd waar ik rationeel helemaal geen grip op heb besloten dat het deze maand dan toch zeker wel gelukt moet zijn
Woensdag is testdag en man-brengt-tweede-potje-weg-dag.. lijkt me een prima dag om een tweede streepje te plassen

Het gedeelte van mijn hoofd waar ik wel grip op heb heeft er weinig vertrouwen in deze ronde.. maarja.. zou zo mooi zijn he.. echt allerlaatste kans voor de onderzoeken

We zien het wel weer!

LB, hoe gaatie?
En Dana, ik duim met je mee!

Hier gisterenmiddag tweede IUI gehad. Afgaande op de hoeveelheid buikpijn die ik de afgelopen dagen heb gehad is er een eisprong geweest. En mijn god, wat voel ik me beroerd. Duizelig en misselijk. Stomme hormonen-zooi.

Vrijdag bloed prikken en dan weet ik dinsdag zeker of er een eisprong geweest is.

En even een vraagje: hoe gaat het met jullie mannen in dit hele proces? Die van mij gaat naar het zh wanneer hij moet 'leveren'. En verder moet ik altijd over het onderwerp beginnen thuis. Soms denk ik wel eens dat hij er verder helemaal niet mee bezig is, maar ik weet ook wel dat hij er niet veel over begint omdat hij denkt dat dat heel moeilijk voor mij is. Maar dat is soms gewoon enorm irritant _{(hormonaal tijdbommetje hier)}

Cathmar ik hoop dat jij onze kerstverrassing gaat zijn in dit topic

Mijn gaat mee als ik dat van hem vraag. Hij heeft nogal moeite met ziekenhuizen dus daar hou ik rekening mee. Bij de afspraken waar echt knopen doorgehakt worden wil ik dat hij erbij is, bij de inseminatie ook. En dan is hij er ook gewoon. Echo's, bloedprikken en afspraken tussendoor doe ik gewoon alleen. Ik vind het onzin als hij daarvoor een dag vrij moet nemen. Vriendlief is geen prater dus als hij het onderwerp aansnijdt heeft hij meestal een vraag ergens over. Verder weet ik dat hij het er ook moeilijk mee heeft maar niet de behoefte om er veel over te praten, daar kan ik prima mee leven.

LB wat ontzettend balen! ik blijf toch stiekem hopen voor je

Hier ging soms mee naar het ziekenhuis, vind het een beetje onzin dat hij elke keer mee moet als ik voor een echo ga, belangrijke afspraken doen we wel samen
Hij is ook niet een echte prater, als we het er over hebben ben ik 9 van de 10 keer de persoon die er over begint, maar dat lijkt me ook normaal aangezien hij veel van de kwaaltjes niet meekrijgt omdat ik toch degene ben die uiteindelijk de lichamelijke "klachten" heeft. Ik ben degene die de injecties krijgt, dus daardoor dus ben er ook gewoon drukker mee...
Merkte wel dat toen ik zwanger was het voor hem ook tastbaarder werd en hij het er ook meer over had

Cathmar ik ga duimen voor een mooie verrassing met de kerst!

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer eens. Vandaag naar het ziekenhuis geweest voor controle bms, vorige week zaterdag werd ik "gedwongen' ongesteld en mocht ik met de pilletjes beginnen. Het bms groeit mooi maar mag nog een tandje harder, dus van 3 naar 4 pilletjes progynova per dag en komende dinsdag weer terug voor controle. Wellicht dat er dan zaterdag 17 december een terugplaatsing kan plaatsvinden, wanneer het de ontdooiing overleefd natuurlijk. Spannende toestand hoor zo, zonder decapeptyl.

En Cathmar, mijn Michaël ging altijd mee naar het ziekenhuis als hij daartoe in staat was. Nu hij overleden is ga ik meestal gewoon alleen, het ziekenhuis is om de hoek en ik ben misschien als wel 30 keer voor een echo geweest, naar binnen en weer naar buiten

Toen de laatste keer de punctie plaats vond en hij echt niet meer in staat was heb ik wel een vriendin meegenomen, ook omdat je daarna niet mag rijden.

Maar goed, ik ben nogal een bijzonder verhaal in deze natuurlijk.

Bianca, hopelijk gaat het goed en heb je volgend weekend gewoon de tp. Na alles wat je meegemaakt hebt is het wel tijd voor zoiets moois.

Cathmar, P. ging eigenlijk ook bijna nooit meer naar het ziekenhuis voor controles, maar ik vond dat eerlijk gezegd ook niet nodig. Het is toch een belasting voor collega's als iemand anders zijn les zou moeten overnemen of voor studenten als er weer eens een les moest verplaatst worden. Het was dan ook mijn keuze dat hij niet meeging naar de gewone controles. Hij was er wel altijd bij voor een onderzoek en bleef ook bij de inseminatie (hij moest dus 2u wachten in het ziekenhuis terwijl ik dan een half uur voor de inseminatie toekwam). Bloed afnemen en een echo duren ook maar een paar minuten en vond ik het dus niet nodig om daarvoor zo'n gedoe te veroorzaken op het werk.

Ik heb ooit, in een hormonale bui, eens gevraagd waarom hij er zo weinig over babbelde (ik begon er ook altijd over) en toen zei hij dat hij dat liever niet deed omdat hij niet altijd wist hoe het bij mij zou vallen (als ik het moeilijk had, niet extra moeilijk maken door zijn opmerkingen). Hij had ook schrik dat het voor mij extra druk zou opleveren als hij er te veel over bezig was (en dan daardoor zou aangeven hoe graag hij het ook wou).

Ik post hier niet meer zo vaak, maar blijf altijd wel op de achtergrond aanwezig en duim me rot voor jullie

Eindelijk een telefoontje van het ziekenhuis dat ze de foto's hebben
misschien morgen even langs gaan om ze op te halen, ze wilde ze ook wel opsturen, maar haal ze liever even zelf op

ga voor je duimen Bianca, de 17e terugplaatsing is de 31e testen toch? wat zou dat een fantasch begin van een nieuw jaar kunnen worden voor je! ik ga duimen

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 15:21 schreef klumsy het volgende:
Eindelijk een telefoontje van het ziekenhuis dat ze de foto's hebben
misschien morgen even langs gaan om ze op te halen, ze wilde ze ook wel opsturen, maar haal ze liever even zelf op

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 15:21 schreef klumsy het volgende:
Eindelijk een telefoontje van het ziekenhuis dat ze de foto's hebben
misschien morgen even langs gaan om ze op te halen, ze wilde ze ook wel opsturen, maar haal ze liever even zelf op

Wat fijn Klumsy!

Klumsy wat een fijn nieuws!

Bianca, ik hoop dat de eerste dag van het nieuwe jaar iets moois in petto heeft voor je!

Klumsy, wat fijn dat ze er eindelijk zijn!

Cathmar, hier ook geen prater, en dan ook nog eentje aan het eind van zijn proefschrift, dus vrij ontoerekeningsvatbaar Voor mij soms wel moeilijk, zoals nu als ik ongesteld moet worden en me 3x kut voel. Maar het is voor hem sowieso anders natuurlijk, alleen al omdat het niet zijn lijf is, wat klumsy ook aangaf. Wat betreft ziekenhuisbezoek denk ik dat wij het net zo zullen aanpakken. Alleen mee naar afspraken, niet naar echo's enzo.

Bianca, dit lijkt me een pijnlijk onderwerp voor je Maar mijn duimen draaien weer, testen op nieuwjaarsdag wordt het dan?

Pfff, volgens mij moet ik ongesteld worden...
heb echt mega buikpijn, en last van m'n onderrug!
Ga het toch maar eens bijhouden al die klachten, misschien dat ik er wat wijs uit kan worden of een bepaald patroon in ontdekken, maar verwacht het niet.

Klumsy, fijn dat je eindelijk de foto's kunt ophalen van je kleintjes...
Jammer van de buikpijn/ongesteldheid.

Hmm. Eigenlijk hoor ik niet in dit topic thuis, hoor ik in geen enkel topic thuis (wat klinkt dat zielig he?), maar omdat ik momenteel op een cryo embryo aan het broeden ben (die wachtweken zijn something else zeg... poeh! Dacht ik gisteren nog dat ik het allemaal niet zo spannend vond, vandaag kan ik aan niks anders denken)

Afgelopen vrijdag is een embryo van mijn zwager en schoonzus in mijn baarmoeder geplaatst, zoals veel van jullie wel weten. En ik voel toch best wel behoefte om te praten over dit proces en het wachten nu. Ik denk dat 't nog het beste aansluit bij dit topic... Mag het?!

Sorbootje, ik moest je post even 3x lezen voor ik eruit begrijp dat je een kind voor je zwager en schoonzus hoopt te gaan dragen? Wat bijzonder!

Eh oh ja, draagmoeder dus

Maar ik heb zelf geen problemen om zwanger te worden. Mijn schoonzus wel (lukt niet zonder baarmoeder).

Er zijn zes embryos van mijn schoonzus en zwager ingevroren en ééntje zit nu in mijn buik. Maar het is helemaal niet mijn bedoeling om dit topic te kapen met mijn verhaal, het gaat me nu puur om de dingen waar jullie ook mee te maken hebben, zoals die ellendige wachtweken.

Sorbootje, zeker welkom hier. Wachten kan killing zijn ja. Alle dingen die in je hoofd en je lijf gebeuren. Iedere kramp die je voelt, of denkt te voelen. Wat zullen jullie allemaal nerveus zijn. Jij en je partner, en je zwager en schoonzus. Tjeetje. Ik zit er nu even over na te denken. Jullie zijn er vast allemaal al lang mee bezig. Heel speciaal hoor.

Ja we zijn allemaal behóórlijk nerveus

Eerlijk gezegd kijk ik elke keer als ik geplast heb of er niet een inimini embryootje op mn wc papiertje ligt te spartelen. Slaat echt helemaal nergens op.

Sorbo, gij gezellig en interessant mens in streepjes topic ben je ook legaal lijkt me
jij kunt gewoon kiezen
(en evt is dit mn topicvolgpost )

edit: _{spartelend embryootje op wcpapiertje.. hoe krijg je t beeld gefixed} en idd wat ontzettend spannend!!

mjah ik kan wel kiezen, maar ik voel me toch een beetje een koekoeksjong, omdat ik zelf helemaal geen kind meer wil!

En excuus voor de beeldspraak

Veel succes en hopelijk blijf je de zenuwen de baas!