Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #107

quote:

Op maandag 5 december 2011 12:04 schreef LadyBlack het volgende:
Succes ermee Happiness, het is niet leuk als je gevoel je lijf niet gelooft...

Hier blijk ik ook gewoon een nieuw nepkwaaltje te hebben. Nog steeds zere borsten, maar temperatuur dalende en bruinverlies gespot

bleh.. nepkwaaltjes Succes Happiness!
LB wat ontzettend balen weer

Ik ben sinds vorige week woensdag gestopt met temperaturen na 4 maanden elke ochtend pff
Nog wel even eisprong afgewacht voor ik ging stoppen maar de Gyn zei dat het niet meer hoefde.

Op de een of andere manier gaf het ook een soort macht ofzo.. dat je iig weet wat er gebeurd met je cyclus en wanneer dus is wel even wennen.

Deze keer helemaal geen nepkwaaltjes terwijl ik ze normaal gesproken wel heb ja en natuurlijk heeft het gedeelte van mijn hoofd waar ik rationeel helemaal geen grip op heb besloten dat het deze maand dan toch zeker wel gelukt moet zijn
Woensdag is testdag en man-brengt-tweede-potje-weg-dag.. lijkt me een prima dag om een tweede streepje te plassen

Het gedeelte van mijn hoofd waar ik wel grip op heb heeft er weinig vertrouwen in deze ronde.. maarja.. zou zo mooi zijn he.. echt allerlaatste kans voor de onderzoeken

We zien het wel weer!

LB, hoe gaatie?
En Dana, ik duim met je mee!

Hier gisterenmiddag tweede IUI gehad. Afgaande op de hoeveelheid buikpijn die ik de afgelopen dagen heb gehad is er een eisprong geweest. En mijn god, wat voel ik me beroerd. Duizelig en misselijk. Stomme hormonen-zooi.

Vrijdag bloed prikken en dan weet ik dinsdag zeker of er een eisprong geweest is.

En even een vraagje: hoe gaat het met jullie mannen in dit hele proces? Die van mij gaat naar het zh wanneer hij moet 'leveren'. En verder moet ik altijd over het onderwerp beginnen thuis. Soms denk ik wel eens dat hij er verder helemaal niet mee bezig is, maar ik weet ook wel dat hij er niet veel over begint omdat hij denkt dat dat heel moeilijk voor mij is. Maar dat is soms gewoon enorm irritant _{(hormonaal tijdbommetje hier)}

Cathmar ik hoop dat jij onze kerstverrassing gaat zijn in dit topic

Mijn gaat mee als ik dat van hem vraag. Hij heeft nogal moeite met ziekenhuizen dus daar hou ik rekening mee. Bij de afspraken waar echt knopen doorgehakt worden wil ik dat hij erbij is, bij de inseminatie ook. En dan is hij er ook gewoon. Echo's, bloedprikken en afspraken tussendoor doe ik gewoon alleen. Ik vind het onzin als hij daarvoor een dag vrij moet nemen. Vriendlief is geen prater dus als hij het onderwerp aansnijdt heeft hij meestal een vraag ergens over. Verder weet ik dat hij het er ook moeilijk mee heeft maar niet de behoefte om er veel over te praten, daar kan ik prima mee leven.

LB wat ontzettend balen! ik blijf toch stiekem hopen voor je

Hier ging soms mee naar het ziekenhuis, vind het een beetje onzin dat hij elke keer mee moet als ik voor een echo ga, belangrijke afspraken doen we wel samen
Hij is ook niet een echte prater, als we het er over hebben ben ik 9 van de 10 keer de persoon die er over begint, maar dat lijkt me ook normaal aangezien hij veel van de kwaaltjes niet meekrijgt omdat ik toch degene ben die uiteindelijk de lichamelijke "klachten" heeft. Ik ben degene die de injecties krijgt, dus daardoor dus ben er ook gewoon drukker mee...
Merkte wel dat toen ik zwanger was het voor hem ook tastbaarder werd en hij het er ook meer over had

Cathmar ik ga duimen voor een mooie verrassing met de kerst!

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer eens. Vandaag naar het ziekenhuis geweest voor controle bms, vorige week zaterdag werd ik "gedwongen' ongesteld en mocht ik met de pilletjes beginnen. Het bms groeit mooi maar mag nog een tandje harder, dus van 3 naar 4 pilletjes progynova per dag en komende dinsdag weer terug voor controle. Wellicht dat er dan zaterdag 17 december een terugplaatsing kan plaatsvinden, wanneer het de ontdooiing overleefd natuurlijk. Spannende toestand hoor zo, zonder decapeptyl.

En Cathmar, mijn Michaël ging altijd mee naar het ziekenhuis als hij daartoe in staat was. Nu hij overleden is ga ik meestal gewoon alleen, het ziekenhuis is om de hoek en ik ben misschien als wel 30 keer voor een echo geweest, naar binnen en weer naar buiten

Toen de laatste keer de punctie plaats vond en hij echt niet meer in staat was heb ik wel een vriendin meegenomen, ook omdat je daarna niet mag rijden.

Maar goed, ik ben nogal een bijzonder verhaal in deze natuurlijk.

Bianca, hopelijk gaat het goed en heb je volgend weekend gewoon de tp. Na alles wat je meegemaakt hebt is het wel tijd voor zoiets moois.

Cathmar, P. ging eigenlijk ook bijna nooit meer naar het ziekenhuis voor controles, maar ik vond dat eerlijk gezegd ook niet nodig. Het is toch een belasting voor collega's als iemand anders zijn les zou moeten overnemen of voor studenten als er weer eens een les moest verplaatst worden. Het was dan ook mijn keuze dat hij niet meeging naar de gewone controles. Hij was er wel altijd bij voor een onderzoek en bleef ook bij de inseminatie (hij moest dus 2u wachten in het ziekenhuis terwijl ik dan een half uur voor de inseminatie toekwam). Bloed afnemen en een echo duren ook maar een paar minuten en vond ik het dus niet nodig om daarvoor zo'n gedoe te veroorzaken op het werk.

Ik heb ooit, in een hormonale bui, eens gevraagd waarom hij er zo weinig over babbelde (ik begon er ook altijd over) en toen zei hij dat hij dat liever niet deed omdat hij niet altijd wist hoe het bij mij zou vallen (als ik het moeilijk had, niet extra moeilijk maken door zijn opmerkingen). Hij had ook schrik dat het voor mij extra druk zou opleveren als hij er te veel over bezig was (en dan daardoor zou aangeven hoe graag hij het ook wou).

Ik post hier niet meer zo vaak, maar blijf altijd wel op de achtergrond aanwezig en duim me rot voor jullie

Eindelijk een telefoontje van het ziekenhuis dat ze de foto's hebben
misschien morgen even langs gaan om ze op te halen, ze wilde ze ook wel opsturen, maar haal ze liever even zelf op

ga voor je duimen Bianca, de 17e terugplaatsing is de 31e testen toch? wat zou dat een fantasch begin van een nieuw jaar kunnen worden voor je! ik ga duimen

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 15:21 schreef klumsy het volgende:
Eindelijk een telefoontje van het ziekenhuis dat ze de foto's hebben
misschien morgen even langs gaan om ze op te halen, ze wilde ze ook wel opsturen, maar haal ze liever even zelf op

quote:

Op dinsdag 6 december 2011 15:21 schreef klumsy het volgende:
Eindelijk een telefoontje van het ziekenhuis dat ze de foto's hebben
misschien morgen even langs gaan om ze op te halen, ze wilde ze ook wel opsturen, maar haal ze liever even zelf op

Wat fijn Klumsy!

Klumsy wat een fijn nieuws!

Bianca, ik hoop dat de eerste dag van het nieuwe jaar iets moois in petto heeft voor je!

Klumsy, wat fijn dat ze er eindelijk zijn!

Cathmar, hier ook geen prater, en dan ook nog eentje aan het eind van zijn proefschrift, dus vrij ontoerekeningsvatbaar Voor mij soms wel moeilijk, zoals nu als ik ongesteld moet worden en me 3x kut voel. Maar het is voor hem sowieso anders natuurlijk, alleen al omdat het niet zijn lijf is, wat klumsy ook aangaf. Wat betreft ziekenhuisbezoek denk ik dat wij het net zo zullen aanpakken. Alleen mee naar afspraken, niet naar echo's enzo.

Bianca, dit lijkt me een pijnlijk onderwerp voor je Maar mijn duimen draaien weer, testen op nieuwjaarsdag wordt het dan?

Pfff, volgens mij moet ik ongesteld worden...
heb echt mega buikpijn, en last van m'n onderrug!
Ga het toch maar eens bijhouden al die klachten, misschien dat ik er wat wijs uit kan worden of een bepaald patroon in ontdekken, maar verwacht het niet.

Klumsy, fijn dat je eindelijk de foto's kunt ophalen van je kleintjes...
Jammer van de buikpijn/ongesteldheid.

Hmm. Eigenlijk hoor ik niet in dit topic thuis, hoor ik in geen enkel topic thuis (wat klinkt dat zielig he?), maar omdat ik momenteel op een cryo embryo aan het broeden ben (die wachtweken zijn something else zeg... poeh! Dacht ik gisteren nog dat ik het allemaal niet zo spannend vond, vandaag kan ik aan niks anders denken)

Afgelopen vrijdag is een embryo van mijn zwager en schoonzus in mijn baarmoeder geplaatst, zoals veel van jullie wel weten. En ik voel toch best wel behoefte om te praten over dit proces en het wachten nu. Ik denk dat 't nog het beste aansluit bij dit topic... Mag het?!

Sorbootje, ik moest je post even 3x lezen voor ik eruit begrijp dat je een kind voor je zwager en schoonzus hoopt te gaan dragen? Wat bijzonder!

Eh oh ja, draagmoeder dus

Maar ik heb zelf geen problemen om zwanger te worden. Mijn schoonzus wel (lukt niet zonder baarmoeder).

Er zijn zes embryos van mijn schoonzus en zwager ingevroren en ééntje zit nu in mijn buik. Maar het is helemaal niet mijn bedoeling om dit topic te kapen met mijn verhaal, het gaat me nu puur om de dingen waar jullie ook mee te maken hebben, zoals die ellendige wachtweken.

Sorbootje, zeker welkom hier. Wachten kan killing zijn ja. Alle dingen die in je hoofd en je lijf gebeuren. Iedere kramp die je voelt, of denkt te voelen. Wat zullen jullie allemaal nerveus zijn. Jij en je partner, en je zwager en schoonzus. Tjeetje. Ik zit er nu even over na te denken. Jullie zijn er vast allemaal al lang mee bezig. Heel speciaal hoor.

Ja we zijn allemaal behóórlijk nerveus

Eerlijk gezegd kijk ik elke keer als ik geplast heb of er niet een inimini embryootje op mn wc papiertje ligt te spartelen. Slaat echt helemaal nergens op.

Sorbo, gij gezellig en interessant mens in streepjes topic ben je ook legaal lijkt me
jij kunt gewoon kiezen
(en evt is dit mn topicvolgpost )

edit: _{spartelend embryootje op wcpapiertje.. hoe krijg je t beeld gefixed} en idd wat ontzettend spannend!!

mjah ik kan wel kiezen, maar ik voel me toch een beetje een koekoeksjong, omdat ik zelf helemaal geen kind meer wil!

En excuus voor de beeldspraak

Veel succes en hopelijk blijf je de zenuwen de baas!