Freakquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:35 schreef Phantomesse het volgende:
Dit is met opzet niet in R&P omdat bijna elk individu wel een bepaalde tik heeft.
TS begint:
Ik hou van even getalen, alles moet door 2 gedeeld kunnen worden. Ik smeer zeer zelden 3 boterhammen, het moeten er 2 of 4 zijn. Als 2 te weinig is en 4 teveel maak ik er toch 4 en de laatste leg ik dan in de koelkast voor later.
Ook pak ik 2 wattenstaafjes tegelijk in plaats van 1 en maak dan beide oren tegelijk schoon, zo heb ik ook het liefst 2 elastiekjes in mijn haar en wel meer van dit soort dingen.
Zodra ik de douche uit zet, gaat hij 2 seconden later weer aan, om mezelf nog 1 laatste keer af te spoelen.
Voorheen had ik ook ernstige smetvrees maar dit heb ik mezelf gelukkig nog af weten te leren, al zal ik alsnog nooit op een wcbril gaan zitten.
Wat hiervan wel is overgebleven is dat ik ten alle tijden mijn handen wil wassen. Ik loop regelmatig een snackbar of andere zaak in met de vraag of ik mijn handen even mag wassen. Voor en na het eten moeten mijn handen schoon zijn. Vettigheid op mijn handen kan ik niét waarderen.
Nu jullie
Er zijn veel mensen met hele aparte eigenschappen hierin, interessant om te lezen vind ik dat.
Ja dit heb ik ookquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:41 schreef Moeraskat het volgende:
was hier al niet een behoorlijk topic over ?
maar goed, door t huis lopen als ik aan het bellen ben.
Ook ditquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:42 schreef Meloewa het volgende:
Kan niet van mijn haar afblijven, blijf er steeds aanzitten zo veel zelfs dat andere mensen me er mee confronteren.
Onzinquote:
Onmogelijk! je wast altijd je handenquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:51 schreef Phantomesse het volgende:
Mijn haar wordt snel vet door al dat gefriemel er aan
Haha ja bij mij ook, heletijd heen en weer wapperen enz..Denken jongens dan inderdaadquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:51 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Ja dit heb ik ookHeel zenuwachtig heen en weer lopen. Vroeger deed ik dat op gladde sokken om de tafel heen en dan ging ik steeds sneller lopen. Heeft me heel wat blauwe plekken en uitglijden omdat ik de bocht te scherp nam opgelopen.
[..]
Ook ditBen continu mijn haar heen en weer aan het gooien. Tijdens het dansen in clubs zit ik ook áltijd aan mijn haar, waardoor jongens denken dat ik met ze flirt als ik ze daarbij aankijk.
![]()
Mijn haar wordt snel vet door al dat gefriemel er aan
Je hoofdhuid maakt talg aan door wrictie enzo.quote:Op vrijdag 25 november 2011 15:52 schreef TC_Artemis het volgende:
[..]
Onmogelijk! je wast altijd je handen
Die eerste, iedereen zegt toch twaalfhonderddrieenveertig? Duizendtweehonderddrieenveertig klinkt ook voor geen meterquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:52 schreef Dimens het volgende:
Zodra getallen lang worden, kan ik ze niet uit spreken. Getallen als 1234 bijvoorbeeld, spreek ik uit als twaalfhonderddrieenveertig.
Zodra ik ga letten op mijn ogen, gaan ze behoorlijk tranen. Erg vervelend wanneer ik een film kijk en bedenk niet te moeten huilen, dan gaat het vanzelf zonder dat ik het echt zielig vind.![]()
Ik maak soms mijn zinnen niet af.
Onder de douche moet ik met water spelen. Water in mijn mond en uitspugen, water tegen de muur aan spuiten, douchekop ondersteboven houden etc.
Behalve dan dat het geen drieenveertig is maar vierendertig, ik zeg het dus verkeerd.quote:Op vrijdag 25 november 2011 15:56 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Je hoofdhuid maakt talg aan door wrictie enzo.
[..]
Die eerste, iedereen zegt toch twaalfhonderddrieenveertig? Duizendtweehonderddrieenveertig klinkt ook voor geen meter
Die tweede is kut voor je.
Die derde ook.
Vierde deed mijn ex altijdHij had een pleetje tussen zijn voortanden en ik werd daardoor continu bestraald met water
Heel hinderlijk.
Haha herkenbaar. Dat tikt zo lekker mee.quote:Op vrijdag 25 november 2011 15:56 schreef Cracka-ass het volgende:
Als ik meetik met een muziekje maak ik er altijd een reggeaton beat van.![]()
Ik herken mij hier ook wel in.quote:Op vrijdag 25 november 2011 15:59 schreef boem-dikkie het volgende:
[..]
Haha herkenbaar. Dat tikt zo lekker mee.
Behalve die van de auto heb ik deze ook allemaalquote:Op vrijdag 25 november 2011 15:56 schreef Cracka-ass het volgende:
Ik werd er gisteren op gewezen dat ik terwijl de auto nog rijdt mijn sleutel al in mijn hand heb om uit te stappen, standaard.
Ik wissel mijn brood af bij verschillende belegde broodjes.
Ik laat nooit eten of drinken staan, altijd moet het op. Ook met tegenzin.
Als ik meetik met een muziekje maak ik er altijd een reggeaton beat van.![]()
Minstens 3x snoozen en vloeken voordat ik opsta.
Frictiequote:Op vrijdag 25 november 2011 15:56 schreef Phantomesse het volgende:
[..]
Je hoofdhuid maakt talg aan door wrictie enzo.
Jaquote:
Ook dit.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:01 schreef Mr.117 het volgende:
Als ik papiertjes dubbel vouw moeten die altijd recht gevouwen zijn. Als ik van iemand anders een gevouwen papiertje krijg en die is niet recht dan vouw ik hem zelf opnieuw.
Stapels boeken, cd's, doosjes enzovoort moeten altijd kaarsrecht zijn, als ze niet dezelfde grootte hebben dan liggen alle linker bovenhoeken recht boven elkaar.
Echt waar?quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:04 schreef Meloewa het volgende:
Ook ene hele stomme is .. en volgens mijn moeder en een leraar kan ik er iemand helemaal gek mee maken.Doe dat erg vaak.
Als ik iemand iets vraag en iemand geef duidelijk antwoord dan zeg ik nog ''ja echt???''
degene '' ja echt ''
ik'' oké dus ik kan dat gewoon doen'??''
en zo kan ik wel uren door gaan met conrtolevragen tot iedereens grootste ergernis.
Bij mij moeten er witregels in een tekst zitten, anders kan ik het niet lezen. Dan ga ik fantaseren en dan lees ik de tekst niet meer ook al lezen mijn ogen er wel overheen.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:05 schreef Cracka-ass het volgende:
Als ik een tekst lees en er ligt een pen voor handen dan doe ik er altijd trucjes mee. Als mensen mij zien zitten denken ze dat ik bij het circus werk/hoor.
Die ga ik ook krijgen zodra ik het aanschaf. Echter ga ik eerst even belangrijkere zaken regelen dan een bril. Als ik een bril neem, neem ik gelijk een Chanel montuur want zij hebben echtquote:Op vrijdag 25 november 2011 16:07 schreef Dimens het volgende:
Mijn bril moet perfect schoon zijn, anders zet ik hem niet op.
Je gaat hem dus missen.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:08 schreef Dimens het volgende:
Ik moet alles uitstellen tot het laatste moment, anders doe ik het gewoon niet. Net zoals nu, over 8 minuten gaat de bus die ik moet nemen en ik moet nog mijn spullen inpakken.
Het verhaal van de friet gaat terug tot in 1680. De inwoners van Namen, Andenne en Dinant hadden er toen de gewoonte om te vissen in de Maas en de kleine visjes die ze er vingen in olie te bakken. Maar in tijden van vorst of gevaarlijke stromingen werd het riskant om te vissen en sneden de inwoners aardappelen in de vorm van kleine visjes, die ze dan eveneens in de olie bakten. Dit verhaal is afkomstig van de hand van de Belgische historicus en gastronoom Jo Gérard, naar zijn zeggen uit een oud familiedocument van zijn betovergrootvader Joseph Gérard[1], dat echter nooit werd gepubliceerd. Hierdoor is het nooit door anderen gecontroleerd of bevestigd. Bij het verhaal kunnen ook inhoudelijk vraagtekens geplaatst worden. Zo zijn (Naamse) frieten in de zeventiende eeuw een anachronisme, daar de aardappel pas ca. 1735 in de streek werd geďntroduceerd. Bovendien was het, gezien de toenmalige economische situatie, ondenkbaar dat de gewone man zoveel vet had willen besteden aan de bereiding van frieten. Een andere verklaring voor het ontstaan van friet is afkomstig uit Frankrijk. De Fransen eisen evenzeer de creatie van hun patates frites op, en verwijzen daarbij naar 'de allereerste friture' die op de Pont Neuf zou hebben gestaan. Amerikanen spreken van French fries, een benaming die afkomstig zou zijn van het Ierse to french, wat "snijden" betekent. Amerikaanse geallieerden die de Belgische frieten geproefd zouden hebben tijdens de Eerste Wereldoorlog, vertaalden ze als French fries naar de taal die er gesproken werd door de plaatselijke bevolking - het Frans - en fries voor de bereidingswijze in de friteuse. In de rest van de Engelstalige wereld wordt overigens meestal over chips gesproken. Rond 1900 waren frieten al gemeengoed in België, maar in Nederland nog vrijwel onbekend. Het is niet bekend waar en wanneer in Nederland de eerste frites is verkocht. De Nederlandse snack- en fastfooddeskundige Ubel Zuiderveld oppert in zijn verhaal 'Een eeuw frites in Nederland' de mogelijkheid dat dit rond 1905 geweest zou kunnen zijn op de kermis van Bergen op Zoom. Wel is zeker dat via Belgische vluchtelingen in Nederland gedurende de Eerste Wereldoorlog al menig Nederlands gastgezin op grotere schaal met frites kennismaakte. Volgens een krantenbericht uit 1971 introduceerde Dirk van Den Broek in 1954 de patat frites in Amsterdam. De eerste keer dat frieten in de Nederlandse literatuur opduiken is in de herinneringen van Willem Walraven (Eendagsvliegen, Amsterdam: Van Oorschot 1971, p. 83-84) aan zijn Rotterdamse jaren (1907-1909). Hij verhaalt over "het mooie Françaisetje die een dronken moeder had en die op het Rode Zand des avonds zong bij haar stalletje: Des pommes frites!/De belle friture!/Des pommes Frites! A frite!" M.J. Brusse meldt in 1912 de aanwezigheid van 'patat friet'-huizen in de rosse buurt rond de Rotterdamse Zandstraat.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:06 schreef Dimens het volgende:
[..]
Bij mij moeten er witregels in een tekst zitten, anders kan ik het niet lezen. Dan ga ik fantaseren en dan lees ik de tekst niet meer ook al lezen mijn ogen er wel overheen.
Ik ga het zo, in de bus, lezen.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:11 schreef FZN05 het volgende:
[..]
Het verhaal van de friet gaat terug tot in 1680. De inwoners van Namen, Andenne en Dinant hadden er toen de gewoonte om te vissen in de Maas en de kleine visjes die ze er vingen in olie te bakken. Maar in tijden van vorst of gevaarlijke stromingen werd het riskant om te vissen en sneden de inwoners aardappelen in de vorm van kleine visjes, die ze dan eveneens in de olie bakten. Dit verhaal is afkomstig van de hand van de Belgische historicus en gastronoom Jo Gérard, naar zijn zeggen uit een oud familiedocument van zijn betovergrootvader Joseph Gérard[1], dat echter nooit werd gepubliceerd. Hierdoor is het nooit door anderen gecontroleerd of bevestigd. Bij het verhaal kunnen ook inhoudelijk vraagtekens geplaatst worden. Zo zijn (Naamse) frieten in de zeventiende eeuw een anachronisme, daar de aardappel pas ca. 1735 in de streek werd geďntroduceerd. Bovendien was het, gezien de toenmalige economische situatie, ondenkbaar dat de gewone man zoveel vet had willen besteden aan de bereiding van frieten. Een andere verklaring voor het ontstaan van friet is afkomstig uit Frankrijk. De Fransen eisen evenzeer de creatie van hun patates frites op, en verwijzen daarbij naar 'de allereerste friture' die op de Pont Neuf zou hebben gestaan. Amerikanen spreken van French fries, een benaming die afkomstig zou zijn van het Ierse to french, wat "snijden" betekent. Amerikaanse geallieerden die de Belgische frieten geproefd zouden hebben tijdens de Eerste Wereldoorlog, vertaalden ze als French fries naar de taal die er gesproken werd door de plaatselijke bevolking - het Frans - en fries voor de bereidingswijze in de friteuse. In de rest van de Engelstalige wereld wordt overigens meestal over chips gesproken. Rond 1900 waren frieten al gemeengoed in België, maar in Nederland nog vrijwel onbekend. Het is niet bekend waar en wanneer in Nederland de eerste frites is verkocht. De Nederlandse snack- en fastfooddeskundige Ubel Zuiderveld oppert in zijn verhaal 'Een eeuw frites in Nederland' de mogelijkheid dat dit rond 1905 geweest zou kunnen zijn op de kermis van Bergen op Zoom. Wel is zeker dat via Belgische vluchtelingen in Nederland gedurende de Eerste Wereldoorlog al menig Nederlands gastgezin op grotere schaal met frites kennismaakte. Volgens een krantenbericht uit 1971 introduceerde Dirk van Den Broek in 1954 de patat frites in Amsterdam. De eerste keer dat frieten in de Nederlandse literatuur opduiken is in de herinneringen van Willem Walraven (Eendagsvliegen, Amsterdam: Van Oorschot 1971, p. 83-84) aan zijn Rotterdamse jaren (1907-1909). Hij verhaalt over "het mooie Françaisetje die een dronken moeder had en die op het Rode Zand des avonds zong bij haar stalletje: Des pommes frites!/De belle friture!/Des pommes Frites! A frite!" M.J. Brusse meldt in 1912 de aanwezigheid van 'patat friet'-huizen in de rosse buurt rond de Rotterdamse Zandstraat.
Wat heb je gelezen?
Die heb ik ook, heb eens drie keer de bus achter elkaar gemist. omdat ik al 5 minuten van te voren begon met ''the last things'' tas inruimen, jas aan doen, deur afsluiten en pleiten maar bleef het niet halen .. toch deed ik dit steeds pas weer in de laatste 5 minuten.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:08 schreef Dimens het volgende:
Ik moet alles uitstellen tot het laatste moment, anders doe ik het gewoon niet. Net zoals nu, over 8 minuten gaat de bus die ik moet nemen en ik moet nog mijn spullen inpakken.
Ik heb de bus weer gehaald, met een kloppend hart van het rennen.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:12 schreef Meloewa het volgende:
[..]
Die heb ik ook, heb eens drie keer de bus achter elkaar gemist. omdat ik al 5 minuten van te voren begon met ''the last things'' tas inruimen, jas aan doen, deur afsluiten en pleiten maar bleef het niet halen .. toch deed ik dit steeds pas weer in de laatste 5 minuten.
Vrij weinig, afgeleid door het meisje in de bus.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:11 schreef FZN05 het volgende:
[..]
Het verhaal van de friet gaat terug tot in 1680. De inwoners van Namen, Andenne en Dinant hadden er toen de gewoonte om te vissen in de Maas en de kleine visjes die ze er vingen in olie te bakken. Maar in tijden van vorst of gevaarlijke stromingen werd het riskant om te vissen en sneden de inwoners aardappelen in de vorm van kleine visjes, die ze dan eveneens in de olie bakten. Dit verhaal is afkomstig van de hand van de Belgische historicus en gastronoom Jo Gérard, naar zijn zeggen uit een oud familiedocument van zijn betovergrootvader Joseph Gérard[1], dat echter nooit werd gepubliceerd. Hierdoor is het nooit door anderen gecontroleerd of bevestigd. Bij het verhaal kunnen ook inhoudelijk vraagtekens geplaatst worden. Zo zijn (Naamse) frieten in de zeventiende eeuw een anachronisme, daar de aardappel pas ca. 1735 in de streek werd geďntroduceerd. Bovendien was het, gezien de toenmalige economische situatie, ondenkbaar dat de gewone man zoveel vet had willen besteden aan de bereiding van frieten. Een andere verklaring voor het ontstaan van friet is afkomstig uit Frankrijk. De Fransen eisen evenzeer de creatie van hun patates frites op, en verwijzen daarbij naar 'de allereerste friture' die op de Pont Neuf zou hebben gestaan. Amerikanen spreken van French fries, een benaming die afkomstig zou zijn van het Ierse to french, wat "snijden" betekent. Amerikaanse geallieerden die de Belgische frieten geproefd zouden hebben tijdens de Eerste Wereldoorlog, vertaalden ze als French fries naar de taal die er gesproken werd door de plaatselijke bevolking - het Frans - en fries voor de bereidingswijze in de friteuse. In de rest van de Engelstalige wereld wordt overigens meestal over chips gesproken. Rond 1900 waren frieten al gemeengoed in België, maar in Nederland nog vrijwel onbekend. Het is niet bekend waar en wanneer in Nederland de eerste frites is verkocht. De Nederlandse snack- en fastfooddeskundige Ubel Zuiderveld oppert in zijn verhaal 'Een eeuw frites in Nederland' de mogelijkheid dat dit rond 1905 geweest zou kunnen zijn op de kermis van Bergen op Zoom. Wel is zeker dat via Belgische vluchtelingen in Nederland gedurende de Eerste Wereldoorlog al menig Nederlands gastgezin op grotere schaal met frites kennismaakte. Volgens een krantenbericht uit 1971 introduceerde Dirk van Den Broek in 1954 de patat frites in Amsterdam. De eerste keer dat frieten in de Nederlandse literatuur opduiken is in de herinneringen van Willem Walraven (Eendagsvliegen, Amsterdam: Van Oorschot 1971, p. 83-84) aan zijn Rotterdamse jaren (1907-1909). Hij verhaalt over "het mooie Françaisetje die een dronken moeder had en die op het Rode Zand des avonds zong bij haar stalletje: Des pommes frites!/De belle friture!/Des pommes Frites! A frite!" M.J. Brusse meldt in 1912 de aanwezigheid van 'patat friet'-huizen in de rosse buurt rond de Rotterdamse Zandstraat.
Wat heb je gelezen?
Heb ik ook altijd, als ik de bus in komt kijken mensen me ook echt van ''wtf'' heb je het gehaald?quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:16 schreef Dimens het volgende:
[..]
Ik heb de bus weer gehaald, met een kloppend hart van het rennen.
Echt helemaal buiten adem ben ik dan ook weer niet.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:21 schreef Meloewa het volgende:
[..]
Heb ik ook altijd, als ik de bus in komt kijken mensen me ook echt van ''wtf'' heb je het gehaald?![]()
Vaker ook net uit de douche klets natte haren rennend naar de bus...![]()
Ik wel jammer genoeg pas kwam ik net de hoek uitgerend zag ik de bus recht voor mijn face wegrijden alle mensen in de bus keken me ookquote:Op vrijdag 25 november 2011 16:23 schreef Dimens het volgende:
[..]
Echt helemaal buiten adem ben ik dan ook weer niet.
Ik mis elke zaterdag ochtend de bus, toch probeer ik hem altijd te halen.quote:Op vrijdag 25 november 2011 16:25 schreef Meloewa het volgende:
[..]
Ik wel jammer genoeg pas kwam ik net de hoek uitgerend zag ik de bus recht voor mijn face wegrijden alle mensen in de bus keken me ookzo aan.
zoiets heb ik ookquote:Op vrijdag 25 november 2011 16:27 schreef Dimens het volgende:
[..]
Ik mis elke zaterdag ochtend de bus, toch probeer ik hem altijd te halen.
En dan moet ik fietsen, maar toch moet ik heb proberen te halen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |