OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hier werkt sudocreme juist erg goed als ik er maar een heel klein beetje opsmeerquote:Op dinsdag 22 november 2011 21:36 schreef Sonnetje85 het volgende:
Tegenwoordig werkt sudo wel, maar vooral als er echt een dikke laag op gaat.
Hebben de laatste tijd veel kapotte billen
maar toen ie baby was had k dat alleen als ie verkeerde luiers aan had. Dan was t even smeren en was t weer weg.
Wat grappig, al die verschillen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
idd grappig!Ik had altijd geleerd maar een dun laagje te smeren met zalven (in t ziekenhuis
) , maar dat werkt bij floris toch minder
Action heeft ook fijne, heb ik ontdekt...quote:
[..]
Ja dat! Ticootje deed altijd van die coorigerende hemdjes van de Hema aan tegen een rilbuik, geloof ik. In elk geval ga ik zorgen dat ik ze dit jaar in huis heb!
oh en...
Voor mij een van de fijnste cremes. Voor tetten en babybillen. Een ekte skrale troost!
Oh gezellig, heel OUD zit in Z&G 
Weet je trouwens wat er ook in het hypnobirthing boek staat: dat je vooral niet moet toelaten dat anderen hun bevallingsverhalen uitgebreid gaan vertellen omdat ze je alleen maar bang maken. En angst!= ontspanning....
Doen we toch iets verkeerd hier
Weet je trouwens wat er ook in het hypnobirthing boek staat: dat je vooral niet moet toelaten dat anderen hun bevallingsverhalen uitgebreid gaan vertellen omdat ze je alleen maar bang maken. En angst!= ontspanning....
Doen we toch iets verkeerd hier
grr, bij mij moesten ze weer mn anus hebben. Het zat er zo in, verder geen overleg o.i.d. , wat ik vreemd vond. Als ik zo eens over mijn bevalling nadenk, voel ik me toch wel overrompeld. Ik kom niet uit een ei, had me goed ingelezen, me goed laten informeren, las al maanden mee hier in oud en dan nog gebeurden er tijdens mijn bevalling zo veel dingen waarvan ik achteraf denk: als ik dat geweten had, dan...of echt dingen die volslagen nieuw voor me waren, zoals die zetpil (verder niet erg hoor, maar ik wist van niks), het feit dat je bij een inleiding direct en definitief aan bed gekluisterd bent door infuus, ctg. Het feit dat als er een pomp en knip aan te pas komt, ze dan de onderste helft van je bed weghalen (waarvan ik in paniek raakte). Dat je een zuurstofmasker kan krijgen als de ademhaling van je baby dipt. Dat het gemiddelde ziekenhuisprotocol zegt dat je een uur zelf moet persen voor er een gyn komt, ookal is al duidelijk dat de baby er niet vanzelf uit gaat komen. Allemaal niet heel ernstig of traumatisch ofzo, maar ik denk er nog wel regelmatig aan. Dat gevoel van overrompeling, verrassing en geen controle. Daarom post ik hier af en toe nog mee. Niet om af te schrikken maar om mijn ervaring te delen. Je kan het maar weten.quote:
[..]
die kreeg ik in prikvorm. of nou ja, ik kreeg een spuit voor sneller knijpen van de baarmoeder. Geen zetpil in prikvorm
wooooh,wat gaan jullie hard!!
Even inhaken..
Mijn baarmoeder was meteen weer gekrompen ofzo, die verpleegsters gingen voelen en ze konden het niet vinden en toen haalden ze er zelfs een dokter bij.
Ook alle 3 de kraamhulpen waren verbaasd.
3 kraamhulpen ja, en alle 3 ongemotiveerd en wilden zo snel mogelijk weg, een ervan zat echt 3 uur lang in dat boekje te schrijven en ik had maar 3 uur kraamhulp per dag.
Dat was bij WereldWonder die ook de kraamhulpen zijn in het Westeindeziekenhuis bij het kraamhotel.
Ik dacht dat dat boekje heel belangrijk was en dat ik het aan de huisarts of de verloskundige moest geven, maar niemand heeft er ooit naar gevraagd.
Ik wilde nu eigenlijk naar Careyn gaan, hoorde er wel goede verhalen over, maar ik ga nog even beter zoeken.
Octopussy,bevallingsverhalen zijn gewoon leuk joh, dat is toch ontspanning:D
Even inhaken..
Mijn baarmoeder was meteen weer gekrompen ofzo, die verpleegsters gingen voelen en ze konden het niet vinden en toen haalden ze er zelfs een dokter bij.
Ook alle 3 de kraamhulpen waren verbaasd.
3 kraamhulpen ja, en alle 3 ongemotiveerd en wilden zo snel mogelijk weg, een ervan zat echt 3 uur lang in dat boekje te schrijven en ik had maar 3 uur kraamhulp per dag.
Dat was bij WereldWonder die ook de kraamhulpen zijn in het Westeindeziekenhuis bij het kraamhotel.
Ik dacht dat dat boekje heel belangrijk was en dat ik het aan de huisarts of de verloskundige moest geven, maar niemand heeft er ooit naar gevraagd.
Ik wilde nu eigenlijk naar Careyn gaan, hoorde er wel goede verhalen over, maar ik ga nog even beter zoeken.
Octopussy,bevallingsverhalen zijn gewoon leuk joh, dat is toch ontspanning:D
oopsquote:
Oh gezellig, heel OUD zit in Z&G
Weet je trouwens wat er ook in het hypnobirthing boek staat: dat je vooral niet moet toelaten dat anderen hun bevallingsverhalen uitgebreid gaan vertellen omdat ze je alleen maar bang maken. En angst!= ontspanning....
Doen we toch iets verkeerd hier
* Aventura sluipt weg
Bevallen is zennnnnnnnquote:
Oh gezellig, heel OUD zit in Z&G
Weet je trouwens wat er ook in het hypnobirthing boek staat: dat je vooral niet moet toelaten dat anderen hun bevallingsverhalen uitgebreid gaan vertellen omdat ze je alleen maar bang maken. En angst!= ontspanning....
Doen we toch iets verkeerd hier
Ik vind dit echt ontzettend nuttig juist om te lezen. Tegen de adviezen van het boek in. Als je weet wat er kan gebeuren en het kom je bekend voor lijkt het me toch iets geruststellender voelen.quote:Op dinsdag 22 november 2011 21:54 schreef Aventura het volgende:
[..]
grr, bij mij moesten ze weer mn anus hebben. Het zat er zo in, verder geen overleg o.i.d. , wat ik vreemd vond. Als ik zo eens over mijn bevalling nadenk, voel ik me toch wel overrompeld. Ik kom niet uit een ei, had me goed ingelezen, me goed laten informeren, las al maanden mee hier in oud en dan nog gebeurden er tijdens mijn bevalling zo veel dingen waarvan ik achteraf denk: als ik dat geweten had, dan...of echt dingen die volslagen nieuw voor me waren, zoals die zetpil (verder niet erg hoor, maar ik wist van niks), het feit dat je bij een inleiding direct en definitief aan bed gekluisterd bent door infuus, ctg. Het feit dat als er een pomp en knip aan te pas komt, ze dan de onderste helft van je bed weghalen (waarvan ik in paniek raakte). Dat je een zuurstofmasker kan krijgen als de ademhaling van je baby dipt. Dat het gemiddelde ziekenhuisprotocol zegt dat je een uur zelf moet persen voor er een gyn komt, ookal is al duidelijk dat de baby er niet vanzelf uit gaat komen. Allemaal niet heel ernstig of traumatisch ofzo, maar ik denk er nog wel regelmatig aan. Dat gevoel van overrompeling, verrassing en geen controle. Daarom post ik hier af en toe nog mee. Niet om af te schrikken maar om mijn ervaring te delen. Je kan het maar weten.
Ik heb ook een zetpil gekregen, een hele flinke ook nogquote:
[..]
grr, bij mij moesten ze weer mn anus hebben. Het zat er zo in, verder geen overleg o.i.d. , wat ik vreemd vond. Als ik zo eens over mijn bevalling nadenk, voel ik me toch wel overrompeld. Ik kom niet uit een ei, had me goed ingelezen, me goed laten informeren, las al maanden mee hier in oud en dan nog gebeurden er tijdens mijn bevalling zo veel dingen waarvan ik achteraf denk: als ik dat geweten had, dan...of echt dingen die volslagen nieuw voor me waren, zoals die zetpil (verder niet erg hoor, maar ik wist van niks), het feit dat je bij een inleiding direct en definitief aan bed gekluisterd bent door infuus, ctg. Het feit dat als er een pomp en knip aan te pas komt, ze dan de onderste helft van je bed weghalen (waarvan ik in paniek raakte). Dat je een zuurstofmasker kan krijgen als de ademhaling van je baby dipt. Dat het gemiddelde ziekenhuisprotocol zegt dat je een uur zelf moet persen voor er een gyn komt, ookal is al duidelijk dat de baby er niet vanzelf uit gaat komen. Allemaal niet heel ernstig of traumatisch ofzo, maar ik denk er nog wel regelmatig aan. Dat gevoel van overrompeling, verrassing en geen controle. Daarom post ik hier af en toe nog mee. Niet om af te schrikken maar om mijn ervaring te delen. Je kan het maar weten.
misoprostol was dat. Ivm fluxus. En daarnaast twee of drie oxytocine injecties.
:)
Op mij had het juist een positief effect, hoewel ik moet toegeven dat ik wel zorgvuldig probeerde de verhalen te lezen die niet al te heftig of naar warenquote:
Oh gezellig, heel OUD zit in Z&G
Weet je trouwens wat er ook in het hypnobirthing boek staat: dat je vooral niet moet toelaten dat anderen hun bevallingsverhalen uitgebreid gaan vertellen omdat ze je alleen maar bang maken. En angst!= ontspanning....
Doen we toch iets verkeerd hier
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
check, twee keer gehad. Daar had ik al wel over gelezen in oud, dus daar keek ik niet van op. Was niet pijnlijk.quote:
Oh ja, ook zo fijn: je blaas moet leeg raken om de baarmoeder te kunnen laten krimpen. Ze gaven me een deadline, ik lag op een zeiltje en MOEST plassen. Lukte niet, kreeg ik er uiteindelijk een katheter in
Nou, het lijkt me dat het gevoel van niet in controle zijn, en dat je van veel niets weet ondanks dat je goed bent voorbereid je een beetje "sukkelig"laat voelen. en dat helpt niet. je ligt al zo in onmacht, voel je je ook nog eens klein.quote:
[..]
grr, bij mij moesten ze weer mn anus hebben. Het zat er zo in, verder geen overleg o.i.d. , wat ik vreemd vond. Als ik zo eens over mijn bevalling nadenk, voel ik me toch wel overrompeld. Ik kom niet uit een ei, had me goed ingelezen, me goed laten informeren, las al maanden mee hier in oud en dan nog gebeurden er tijdens mijn bevalling zo veel dingen waarvan ik achteraf denk: als ik dat geweten had, dan...of echt dingen die volslagen nieuw voor me waren, zoals die zetpil (verder niet erg hoor, maar ik wist van niks), het feit dat je bij een inleiding direct en definitief aan bed gekluisterd bent door infuus, ctg. Het feit dat als er een pomp en knip aan te pas komt, ze dan de onderste helft van je bed weghalen (waarvan ik in paniek raakte). Dat je een zuurstofmasker kan krijgen als de ademhaling van je baby dipt. Dat het gemiddelde ziekenhuisprotocol zegt dat je een uur zelf moet persen voor er een gyn komt, ookal is al duidelijk dat de baby er niet vanzelf uit gaat komen. Allemaal niet heel ernstig of traumatisch ofzo, maar ik denk er nog wel regelmatig aan. Dat gevoel van overrompeling, verrassing en geen controle. Daarom post ik hier af en toe nog mee. Niet om af te schrikken maar om mijn ervaring te delen. Je kan het maar weten.
Tja, ik heb hele makkelijke bevallingen gehad. Omdat ik bij de eerste voelde dat ik de ontsluiting tegen hield door mij schrap te zetten bij elke wee heb ik een cursus gedaan bij de mensendieckmevrouw. Het was gewoon klare hypnobirthing
en ik was ook vér weg. Wel bij bewustzijn, maar compleet in mijzelf. varen op de golven, en maar ópen denken (ik heb het vaker verteld, open deuren, open monden, open alles...) dat was een toffe bevalling. Maakte wel dat het bij de derde moeilijker was om die zenfase weer te vinden. maar ook dat ging wel weer goed. Tja mazzeltje.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik ben het er ook niet echt mee eens hoor, wat in het boek staat. Volgens mij beginnen heel veel vrouwen aan een bevalling met geen flauw idee wat er kan gebeuren, om er vervolgens getraumatiseerd uit te komen. Maar ik ben zelf ook wel meer het type dat goed beslagen ten ijs wil komenquote:
[..]
Op mij had het juist een positief effect, hoewel ik moet toegeven dat ik wel zorgvuldig probeerde de verhalen te lezen die niet al te heftig of naar waren
Tijdens het inbrengen ook wel, maar heb daarna nog best lang last gehad bij het plassen. Was die keer niet ingeknipt of gehecht, het branderige en pijnlijke gevoel kwam dus echt door die katheter.quote:
[..]
check, twee keer gehad. Daar had ik al wel over gelezen in oud, dus daar keek ik niet van op. Was niet pijnlijk.
.... met gevoel voor drama....
Welterusten Kyara, dat je maar mag dromen over een soepele en probleemloze bevalling
.... met gevoel voor drama....
dat is dus zo denk ik. Stel, ik had 'mijn' verhaal vooraf gelezen, dan had ik gevraagd of ik een mobiel infuus mocht. En dan was ik niet zo in paniek geraakt van het nog een uur zelf moeten persen en dat mijn bed werd weggehaald. Nu kwam het zo rauw op mijn dak allemaal. Ik werd daardoor passief en angstig, terwijl ik doorgaans prima mondig ben en kan aangeven wat ik wel en niet wil.quote:Op dinsdag 22 november 2011 21:55 schreef KatyM het volgende:
[..]
Ik vind dit echt ontzettend nuttig juist om te lezen. Tegen de adviezen van het boek in. Als je weet wat er kan gebeuren en het kom je bekend voor lijkt het me toch iets geruststellender voelen.
Ja dat zou mij ook kunnen overkomen hoor. Je denkt dan toch "zij zullen het wel weten". Goed dat ik het nu weetquote:
[..]
dat is dus zo denk ik. Stel, ik had 'mijn' verhaal vooraf gelezen, dan had ik gevraagd of ik een mobiel infuus mocht. En dan was ik niet zo in paniek geraakt van het nog een uur zelf moeten persen en dat mijn bed werd weggehaald. Nu kwam het zo rauw op mijn dak allemaal. Ik werd daardoor passief en angstig, terwijl ik doorgaans prima mondig ben en kan aangeven wat ik wel en niet wil.
.
Nou ja, ze weten het ook wel, ze zijn medisch opgeleid en doen hun handelingen met als doel een baby op de wereld te zetten, zodanig dat zowel baby als moeder zo gezond mogelijk uit de strijd komen. Daarbij vergeten ze soms dat jij je machteloos voelt. En meestal bedoelen artsen en verloskundigen het goed hoor, ze zijn vriendelijk, vertellen bij elke handeling dat ze het gaan doen, hoe en vaak ook waarom. En geven daarbij graag antwoord op je vraag, als je die hebt. Dat deden ze bij mij ook. En dan nóg voelde ik me overruled, gewoon door het feit dat ik daar lag en zij al die dingen deden die ik niet al ver van te voren kon zien aankomen. Heeft ook wel te maken met hoe ik met dingen omga, hoor. Berusten, vertrouwen, geen sterke eigenschappen van mij.
Weet iemand hoe het zit met persen met je benen in de beensteunen?
Ik kon mijn benen niet meer omhoog houden, dus ik vroeg die beensteunen, maar dat wilden ze niet, pas nadat ik niet meer verder wilde gaan pakte ze eindelijk die dingen.
En het perste echt heerlijk!
Ik kon mijn benen niet meer omhoog houden, dus ik vroeg die beensteunen, maar dat wilden ze niet, pas nadat ik niet meer verder wilde gaan pakte ze eindelijk die dingen.
En het perste echt heerlijk!
Wtf, Troeta, heb ik iets gemist?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja joh... anders lullen jullie ff een heel topic vol als ik 1 seconde niet kijk . Dit ga ik dus niet allemaal meer teruglezen he...
Welterusten allemaal en tot morgen!
. Dit ga ik dus niet allemaal meer teruglezen he... Welterusten allemaal en tot morgen!
Dat vond ik juist onprettig, troeta .zoals ik aangaf was opeens de onderste helft van mijn bed weg, terwijl ik comleet uitgeput was en mn benen wilde neerleggen. Maar nee, ik moest in de beugels. Bij elke pers moest ik mijn benen daar trouwens uit halen en ze vasthouden.
Ben er helemaal moe vanquote:
Ja joh... anders lullen jullie ff een heel topic vol als ik 1 seconde niet kijk
Welterusten allemaal en tot morgen!
Welterusten iedereen.
.
Wauw, gefeliciteerd!quote:
Nog zo'n leukerd als Mex. 
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
hadden ze iets anders kunnen doen denk je waardoor jij je minder machteloos had gevoeld?quote:
Nou ja, ze weten het ook wel, ze zijn medisch opgeleid en doen hun handelingen met als doel een baby op de wereld te zetten, zodanig dat zowel baby als moeder zo gezond mogelijk uit de strijd komen. Daarbij vergeten ze soms dat jij je machteloos voelt. En meestal bedoelen artsen en verloskundigen het goed hoor, ze zijn vriendelijk, vertellen bij elke handeling dat ze het gaan doen, hoe en vaak ook waarom. En geven daarbij graag antwoord op je vraag, als je die hebt. Dat deden ze bij mij ook. En dan nóg voelde ik me overruled, gewoon door het feit dat ik daar lag en zij al die dingen deden die ik niet al ver van te voren kon zien aankomen. Heeft ook wel te maken met hoe ik met dingen omga, hoor. Berusten, vertrouwen, geen sterke eigenschappen van mij.
ik ben oprecht heel erg geinteresseerd, mag ook via pm anders ofzo hoor!
:)
Flauw hoor Fee-nix;) slaap lekker!
Ik kon mijn benen juist niet op het bed neerleggen Aventura, alleen een beetje raar schuin en dan met persen omhoogtrekken. Ik had er echt geen kracht meer in.
Daarna met die beensteunen kon ik mijn voeten er tegen aan duwen, dat vond ik ook erg prettig.
Ik vond het trouwens echt een domper dat er geen verpleegsters mijn benen vasthielden met persen en natte washandjes op mijn hoofd deden.
Mijn vriend hield 1 been vast en mijn hoofd, meer kon die ook niet doen..
Thanks Claudia, ooo ik hoor Mex..
Ik kon mijn benen juist niet op het bed neerleggen Aventura, alleen een beetje raar schuin en dan met persen omhoogtrekken. Ik had er echt geen kracht meer in.
Daarna met die beensteunen kon ik mijn voeten er tegen aan duwen, dat vond ik ook erg prettig.
Ik vond het trouwens echt een domper dat er geen verpleegsters mijn benen vasthielden met persen en natte washandjes op mijn hoofd deden.
Mijn vriend hield 1 been vast en mijn hoofd, meer kon die ook niet doen..
Thanks Claudia, ooo ik hoor Mex..
Ik herken je preoccupatie met die beensteunen, Troeta. Bij de eerste bevalling haalde de verloskundige (mijn favoriete verloskundige) ze toen het volgens haar tijd was om aan het persen te beginnen. Het idee vond ik vrij gruwelijk, maar ik heb er veel plezier van gehad.
Bij Lena liep het anders. Ik had ineens overweldigende persdrang en mocht volgens de verpleegkundige zachtjes meeduwen. Ik bleef maar om beugels vragen, want hoe kon ik nou persen zonder beugels? Dat leek totaal niet tot haar door te dringen, dat ik daar zo mee bezig was. En ik bleef er maar om vragen. Ik weet nog steeds niet waarom ze hier geen gehoor aan gaf en het onzin leek te vinden. Uiteindelijk waren de beugels ook niet nodig omdat Lena gelanceerd werd. Maar ik vond dat gevoel heel vervelend, dat er niet even rustig geluisterd werd en uitgelegd werd waarom een bepaalde keuze voor mij werd gemaakt. Ik vermoed dat ze het te druk met het voorbereiden op de geboorte hadden omdat het ineens heel snel ging. Dat hadden zij waarschijnlijk beter door dan ik. Maar zeg dat dan even!
Bij Lena liep het anders. Ik had ineens overweldigende persdrang en mocht volgens de verpleegkundige zachtjes meeduwen. Ik bleef maar om beugels vragen, want hoe kon ik nou persen zonder beugels? Dat leek totaal niet tot haar door te dringen, dat ik daar zo mee bezig was. En ik bleef er maar om vragen.
Ik weet nog steeds niet waarom ze hier geen gehoor aan gaf en het onzin leek te vinden. Uiteindelijk waren de beugels ook niet nodig omdat Lena gelanceerd werd. Maar ik vond dat gevoel heel vervelend, dat er niet even rustig geluisterd werd en uitgelegd werd waarom een bepaalde keuze voor mij werd gemaakt. Ik vermoed dat ze het te druk met het voorbereiden op de geboorte hadden omdat het ineens heel snel ging. Dat hadden zij waarschijnlijk beter door dan ik. Maar zeg dat dan even!
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Aventura, wat jij schrijft over overrompeld, overruled, vertrouwen etc.. dat herken ik... 
wat ik er lastig aan vind is dat ik heen en weer geslingerd werd door de gedachte
aan de ene kant:
"goed voor mn kind / zij weten wat medisch noodzakelijk is"
en aan de andere kant
"mijn (niet)meetellen als persoon / zelfstandigheid / onderwerp/lijdendvoorwerp/meewerkendvoorwerp tegelijk" ...
mja... oplossing weet ik nog steeds niet
[ Bericht 0% gewijzigd door -Caroline- op 22-11-2011 22:37:46 ]
wat ik er lastig aan vind is dat ik heen en weer geslingerd werd door de gedachte
aan de ene kant:
"goed voor mn kind / zij weten wat medisch noodzakelijk is"
en aan de andere kant
"mijn (niet)meetellen als persoon / zelfstandigheid / onderwerp/lijdendvoorwerp/meewerkendvoorwerp tegelijk" ...
mja... oplossing weet ik nog steeds niet
[ Bericht 0% gewijzigd door -Caroline- op 22-11-2011 22:37:46 ]
Hey Aventura. Ik vind het heel vervelend voor je als ik het zo lees. Nirak had daar gelukkig geen last van en ik en een artsassistent kon goed helpen met vasthouden van de benen, daardoor ging t wat prettiger.quote:
Dat vond ik juist onprettig, troeta .zoals ik aangaf was opeens de onderste helft van mijn bed weg, terwijl ik comleet uitgeput was en mn benen wilde neerleggen. Maar nee, ik moest in de beugels. Bij elke pers moest ik mijn benen daar trouwens uit halen en ze vasthouden.
Onder dat extra deel van t bed staat ook een opvangbak, ik denk dat de meeste dames die niet zien maar wat daar allemaal in zit aan het eind
maar goed ook. Kan me voorstellen dat dit ook een reden is om dat deel vast weg te halen bij t persen.
Trotse mamma :)
Weet je wat ik nou stom vind? Dat een bevallingsbed helemaal niet comfortabel is. Da's toch niet logisch?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik lees jullie posts allemaal met verbazing. Ik heb het echt helemaal niet zo ervaren. Ik heb het allemaal over me heen laten komen en was nogal in mezelf gekeerd. Misschien dat dat een verschil is; ik voelde me niet machteloos ofzo, maar in goede handen. Ik ben in hetzelfde ziekenhuis bevallen, Claudia, maar ik kan me dus echt niet herinneren dat het bed niet comfortabel was Ik heb er ook vrijwel constant opgelegen, vanaf een uur of 10 en nergens last van gehad.
Ik heb er ook vrijwel constant opgelegen, vanaf een uur of 10 en nergens last van gehad.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
In van die beugels moeten liggen met je benen heb ik altijd zo'n gruwelijk idee gevonden (en nog lijkt me dit 3x niks) Het ziet er zo barbaars uit ofzo 
ik wil dat echt niet
Ik ben zittend op de baarkruk bevallen en heb daarvoor een hele poos op mn wc hangend weeen opgevangen.Vond ik veel prettiger dan liggen
edit: ik was ook helemaal in mezelf gekeerd, dat gaf mij juist het idee dat ik het aankon en controle had over mn lichaam.
ik wil dat echt nietIk ben zittend op de baarkruk bevallen en heb daarvoor een hele poos op mn wc hangend weeen opgevangen.Vond ik veel prettiger dan liggen
edit: ik was ook helemaal in mezelf gekeerd, dat gaf mij juist het idee dat ik het aankon en controle had over mn lichaam.
“I mean, nobody’s scientifically perfect, but Suzie’s about as close to being perfect as any human could possibly be.”
Ik voelde me de eerste keer wel in goede handen, maar de tweede keer niet. Het was toen erg druk in het ziekenhuis. Ik moest lang wachten voor er een volgende stap werd ondernomen bij het inleiden (telkens langer dan beloofd), er was niemand die even mee bleef kijken hoe ik een wee opving, toen ik een ruggenprik wou moest ik daar 2,5 uur op wachten, en de verloskundige heb ik alleen even gezien toen ze Lena opving.
Doordat het mijn tweede keer was weet ik nu dat dit niet gebruikelijk is, en dat het ook niet aan mij lag. Ik werd gewoon in de steek gelaten.
Doordat het mijn tweede keer was weet ik nu dat dit niet gebruikelijk is, en dat het ook niet aan mij lag. Ik werd gewoon in de steek gelaten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik was door de jaren gyn-bezoeken al zo gewend aan die beugels, dat ik het wel prima vond
cooki, misschien was dat het wel. Enige moment dat ik even heel helder was, was toen ik schaap met zijn moeder hoorde bellen, terwijl ik uit alle macht onder de douche probeerde persdrang weg te zuchten jammeren en ik dat niet zo zachtjes kon doen dat ze dat niet zouden horen aan de andere kant van de lijn
cooki, misschien was dat het wel. Enige moment dat ik even heel helder was, was toen ik schaap met zijn moeder hoorde bellen, terwijl ik uit alle macht onder de douche probeerde persdrang weg te zuchten jammeren en ik dat niet zo zachtjes kon doen dat ze dat niet zouden horen aan de andere kant van de lijn
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ik denk dat het bij ons toen ook best druk was, want ik heb tot kort voor de 10 cm ontsluiting zelden iemand gezien. Ik vond het wel best, ik was druk!quote:
Ik voelde me de eerste keer wel in goede handen, maar de tweede keer niet. Het was toen erg druk in het ziekenhuis. Ik moest lang wachten voor er een volgende stap werd ondernomen bij het inleiden (telkens langer dan beloofd), er was niemand die even mee bleef kijken hoe ik een wee opving, toen ik een ruggenprik wou moest ik daar 2,5 uur op wachten, en de verloskundige heb ik alleen even gezien toen ze Lena opving.
Doordat het mijn tweede keer was weet ik nu dat dit niet gebruikelijk is, en dat het ook niet aan mij lag. Ik werd gewoon in de steek gelaten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
