Woedend en in tranen na UWV ziektewet gesprek !

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:21 schreef duivelin1 het volgende:

[..]

ja, dat is zo

nouja, zelfs die 10,- per gesprek had ze niet. en dat kon ze ook niet lenen. en ze vond het niet belangrijk genoeg iig.
en ze wist niet dat het gratis kon bij de GGZ. wnat de huisarts verwees haar alleen door naar die andere 10,- per gesprek psychologen.
Tot dusver het relaas op de viva, leuk dat daar ook veel FOK!kers posten!

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:25 schreef Boris_Karloff het volgende:
Trouwens waarom denk je dat je recht hebt op een uitkering als je getrouwd bent? Werkt je man ook niet?

als je ziek bent heb je gewoon recht op een uitkering ook al woon je met de familie brenninkmeijer samen.

Ah, de OP is verdwenen.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:29 schreef Cat22 het volgende:
Ah, de OP is verdwenen.

jij kunt hem terugzetten als modje.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:29 schreef Cat22 het volgende:
Ah, de OP is verdwenen.

Niet de gewenste reacties, dus lekker weghalen.
Waarom denken mensen niet eerst eens na voordat ze zulke openingposts plaatsen.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:29 schreef Cat22 het volgende:
Ah, de OP is verdwenen.

Wel leuk dat itt viva jullie de OP gewoon terugplaatsen

Daar heb ik zo'n hekel aan heh... Geef ik advies en dan verwijderd TS de OP en reageert helegaar niet meer

Originele post:

Beste Forumleden,

Dit wordt waarschijnlijk een langdradig verhaal maar ik moet het echt van mij afschrijven !

in september 2010 ben ik getrouwd met mijn grote liefde met vele dromen, we hebben een koophuis gekocht en een mooie bruiloft kunnen geven. mijn man die woonde een uur bij mij vandaan noord holland-zuid holland afstand maar we gingen toch voor zuid-holland omdat de woningen hier relatief goedkoper zijn, ik moest intussentijd wel elke dag 1,5 heen en 1,5 terug reizen voor mijn werk !... dankzij mijn schoonfamilie die de hele tijd met ons bemoeide kregen wij in december 2010 een knallende ruzie waarop mijn man aangaf na 3 maanden huwelijk te willen scheiden !! maar ook de manier waarop deed mij zo pijn, woorden zoals ik haat je ,je ziet eruit als de duivel ik heb voor niks zoveel gespaard en een bruiloft gegeven je bent niks waard etc. ( mijn man wordt altijd heel snel kwaad en kan dan enorm kwetsend zijn, zegt altijd dat hij niet weet wat hij zegt en het niet meent als hij zo boos is).... hierna is hij uit ons huis vertrokken en heb ik een zelfdmoorgpoging gedaan(gelukkig was vriendin en politie op tijd) ook zijn familie en hijzelf was hiervan op de hoogte maar niemand kwam of maakte zich gerust om mij behalve vrienden en mijn eigen fam. enfin na een periode van 2 weken uit elkaar zijn we weer bij elkaar gekomen ( velen van jullie zullen mij dom vinden maar ik hou echt zielsveel van hem) anyway proberen weer iets op te bouwen gelukkig gaat het nu goed tussen ons (nog steeds bemoeinde schoonfamilie maar wat kan ik daaraandoen ?)

oke nu over op mijn echte vraag/probleem, sinds december was ik dus ziekgemeld bij mijn ex-werkgever vanwege zelfdmoordpoging 16 januari ofzo ben ik weer gaan werken via een reintregratieproces arbo arts,, eerst 2x4 uur daarna 3x4 en als laatst heb ik 3x6 uur ofzo gewerkt was dus de bedoeling langzaam opbouwen en therapie volgen, allereerst werd ik door de arbo dokter verwezen naar online pschylogisch hulp dat zou wellicht wat beter voor mij helpen volgens haar omdat ik niet echt durf over mijn problemen te praten en altijd veel moet huilen etc... die pschyloog vondt dat ik niet geschikt was voor online therapie en intensievere hulp nodig had, vervolgens werd ik naar een andere pschyloog doorgestuurd waar ik een intake gesprek heb gehad en bij mij depressie werd geconstateerd ik zou beginnen met therapie totdat iedereen op kantoor door mijn ex-werkgever naar huis werdt gestuurd omdat ze niet zeker wisten of ze ons aan het einde van de maand konden uit betalen of niet ( sinds december ging het al slecht op kantoor) ik was die dag toevallig niet eens op kantoor mijn collegas werden naar huis gestuurd en ik werd gebeld dat ik de volgende dag niet hoefte te komen en dat er ontslagvergunningen waren aangevraagd, die zijn nooit goedgekeurd door het uwv omdat ik destijds dus ziek was en een vast contract had , hierna heeft werkgever gewoon niks meer gedaan ! ik en mijn collegas zaten dus zonder geld en ook geen geld om een advocaat in te schakelen , gelukkig had ik een rechtbijstandverzekering en hebben wij via die weg onze werkgever failliet laten verklaren.... let op 16 maart 2010 zaten we thuis... in juni is het faillesement verklaard... en 17 augustus ben ik ''officieel'' uit dienst gegaan. 18 augustus ben ik automatisch door afdelingen faillesementen van het uwv ziekgemeld bij het uwv.

ik kreeg een brief dat het 4 weken duurde totdat ik uitslag kreeg(krijg ik ziektewet of niet) en 6 weken totdat mijn eerste betaling binnenkomt, na een week werd ik enkel door een medewerker van het uwv gebeld en er werd gevraag wat heb je etc, en dat ik binnenkort werdt uitgenodigd voor een gesprek... inmiddels is dit al 7 weken geleden en ben ik pas vandaag op mijn aandringen !)dagelijks uwv bellen hoe staat het ermee ik zit zonder geld etc) op gesprek geweest met een verzekeringarts.

nou aan de arts ook vanaf het begin alles vertelt ook nog een paar dingen over ex werkgever die nu nog spelen (kan helaas niet zeggen vanwege vertrouwelijkheid geeft mij wel extra stress en angst voor gevolgen) ze vroeg om mijn klachten nou ik heb pschylogische klachten ja wat voor dan was de vraag ook zo lekker bot ! mijn klachten zij als volgt ; ik zie meestal het leven niet meer zo zitten heb mijn zelfmoordpoging nog niet eens kunnen verwerken en denk er nog vaak aan ! ik heb minderwaardigheidsproblemen ik heb totaal geen zelfvertrouwen meer door problemen met man en ex werkgever,, zelden durf ik de deur uit te gaan en met vreemden in contact te komen als ik naar buiten ga voelt het netalsof iedereen mij aankijkt en over mij praat ! ik heb geen vertrouwen in niemand meer en ben erg achterdochtig en wantrouwerig, ik ben ook altijd zo negatief over mezelf over het leven over van alles eigenlijk, ik heb altijd wel problemen in mijn karakter gehad maar na zelfdmoordpoging is dit meer naar voren gekomen.enfin kan nog lang doorgaan maar wil niet hierover teveel doorgaan.

hierna zegt die mevrouw doodleuk in jouw situatie wat je me nu verteld kan je gewoon je werk weer hervatten ? dus ik pardon ik zeg net dat ik sucidiale gedachten heb en ik kan mijn werk hervatten ? waarop de arts zegt volgens de wet ben je verplicht om aan je herstel te werken en dat heb je niet gedaan sinds je ziekmelding 10 maanden terug !, ik ben sinds dat ik weer ben gaan werken constant in contact met de arbodokter geweest en had eindelijk een geschikte pschyloog gevonden waarbij ik met therapie zou starten totdat mijn werkgever niks meer van zich liet horen !! de pschyloog zei dat als ik alsnog wou komen voor therapie per sessie zelf een deel moest betalen, ik kreeg zelfs een forse rekening van de pschyloog achteraf opgestuurd wat normaal gesproken mijn werkgever moest betalen maar aangezien hij er nu niet meer was moest ik dat maar betalen dus vanaf de 1ste maand zat ik al in de financiele problemen aangezien de loon van mijn man net genoeg is voor de vaste lasten, maar de extra lasten zoals dus de pschyloog en in mei toevallig energierekening en dergelijke,zelfs boodschappen geld moesten we bij familie lenen 6 MAANDEN LANG !

waarop de arts alsnog zegt je hebt je verplichtingen en die heb je geweigeird zo te horen waarop ik op dit moment helemaal flip net alsof ze de hele tijd niet naar mij heeft zitten te luisteren ? weigeren ? ik wou juist geholpen worden maar als ik nog niets eens geld om voor boodschappen hoe stel je dan voor dat ik dat moet gaan betalen vroeg ik haar, ja moeilijk moeilijk ik zeg niks moeilijk geef dan voorbeeld wat had ik kunnen doen ? een andere baan zoeken was geen optie want ik was tot augustus nog officieel in dienst en mijn advocaat was bezig met het faillesement als ik ergens anders was aangenomen waren al mijn rechten bij mijn oude werkgever vervallen... het leek wel netalsof de arts mij express gek probeerde te maken want hierna bleef ze alsnog zeggen je hebt geweigerd etc etc waarop ik zeg wil u het niet zo noemen ik heb NIET geweigerd het was onmacht ik had geen rooie cent waarop de arts zei oke ik ga het met mijn collega bespreken wellicht dat er in u geval een maatregel moet worden genomen en uw uitkering met een aantal procent wordt ingekort omdat ik niet weet in hoeverre wij u aansprakelijk kunnen stellen voor het weigeren van hulp door uw financiele situatie.

op dit moment was ik zo kwaad dat ik echt niks meer kon zeggen ik kon mezelf zoiezo niet kalmeren en was de hele tijd aan het huilen ze heeft gezegdt dat ze ook extra informatie bij de huisarts gaat inwinnen en dan deze week nog met haar collega gaat bespreken en dat ik wordt gebeld door haar assistente.

echt nog steeds ben ik aan het huilen wat snappen mensen niet aan ik heb geen rooie cent en ik zie het leven niet meer zitten ? moet ik perse nog een zelfmoordpoging doen ofzo totdat ze inzien hoe zwaar ik het heb ? denken ze dat ik het leuk vind om op 24 jarige leeftijd bij het uwv om geld zit te bedelen want zo voelt dit aan ! en het lijkt gewoon wel netalsof we ze een doel hebben want eerst begon ze met ja en nu dan je krijgt geen uitkering achtige reactie en toen ineens met ja we gaan kijken of je volledig krijgt of niet, wat is het nou krijgt ik wel of niet of een deel of alles ? volgens mij als ik gewoon niks had gezegd werd ik lekker naar huis gestuurd en dan aan mijn lot overgelaten ! overigens ben ik ook van mijn mening ik was in december tot 16 maart bij mijn werkgever ziekgemeld ik had niks met het uwv te maken kreeg ook gewoon mijn geld nog van mijn werkgever !, daarna helemaal niks ontvangen geen loon geen uitkering, nou heeft de arts erover dat ik sinds december bij de ziektewet ben en dus sinds december een verplichting heb om met mijn herstel mee te werken waarop ik antwoorde ik heb geen geld van jullie gekregen tot nu toe dus dan is er toch ook geen sprake van een verplichting ? in mijn oog is mijn verplichting op 17 augustus ingegaan en sindsien bel ik elke dag met het uwv om langs te kunnen komen zodat ik geholpen kan worden en hun verplichtingen dan er staat in de brief en op hun website dat ze 4 weken de tijd krijgen om te reageren of ik een uitkering krijg of ik niet en 6 weken om te betalen het is inmiddels al 7 weken geleden, 1,5 maand zit ik zonder geld en probeer het weer met 1 salaris te redden. als ik dit zeg zegt de arts dat het heel druk is en dat ik er begrip voor moeten tonen en begrip voor mijn situtatie dan ???

ik weet het zoals ik al zij het is een superlang verhaal maar ik kijk graag uit naar jullie reacties zonder te oordelen en geen gemene reacties aub sommige reacties dat ik hier op het forum lees kunnen echt kwetsen , ik weet gewoon niet wat ik moet doen ((

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 14:22 schreef gundarr het volgende:
"Hallo met het UW?"
Tuut tuut tuut tuut

"Shit. Opgehangen "

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:18 schreef TJV het volgende:
Nou jongens, laten we de regionale kranten maar in de gaten houden voor brugspringers en boomhangers.

Niet nodig. Dat is meer voor mensen die zelfmoord plegen.

Dit betreft iemand die een 'zelfmoordpoging' doet, waarschijnlijk polsen bekrassen ofzo, zodat men inziet hoe zwaar ze het heeft.....

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:31 schreef _Flash_ het volgende:
Originele post:

, jij bent te erg

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:32 schreef Boris_Karloff het volgende:

[..]

, jij bent te erg

nee hoor, ik had hem ook nog onder de ctrl V zitten

Op het Viva forum reacties met precies dezelfde strekking als hier

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:33 schreef DumDaDum het volgende:
Op het Viva forum reacties met precies dezelfde strekking als hier

Zijn wij mild geworden of is de viva zijn onschuld kwijt?

Gelukkig dat de OP weer is geplaatst.. had dit niet willen missen.

Aandacht te kort is geen reden voor een uitkering, goed gezien van het UWV.

Wat een verhaal zeg. Ik heb ze wel vaker gehoord: 'Ik heb al zeven zelfmoordpogingen gedaan. Niemand geeft om mij, ik kan niets en ik ben nergens goed in.'

Als je na zeven pogingen nog steeds leeft ben je in ieder geval slecht in zelfmoord plegen...

In dit verhaal ook. Mevrouw pleegt een zelfmoordpoging, maar binnen de korste keren is ze weer thuis. Wat heb je dan gedaan? Jezelf proberen te verhangen aan een elastiek ofzo?

[ Bericht 0% gewijzigd door Dieter_Dengler op 05-10-2011 15:52:42 ]

Het verhaal werd overigens echt ongeloofwaardig toen ze zich begon af te vragen of ze dan nog een poging moest doen. Zo van 'ik doe nog wel een poging, dood ga ik er toch niet van, maar dan krijg ik iig wel geld.'

Neemt allemaal overigens niet weg dat ik best medelijden heb met TS. Als je zo'n aandachtsbehoefte hebt en die alleen kunt uiten door 'zelfmoordpogingen' te doen verdien je serieus hulp!

Ik zie het probleem al: je huilt te veel. Je trekt je dingen te veel aan. Hou er eens mee op. En al helemaal door dingen TE persoonlijk op te vatten.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:37 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Zijn wij mild geworden of is de viva zijn onschuld kwijt?

wij zijn te mild geworden

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:59 schreef Dieter_Dengler het volgende:
Het verhaal werd overigens echt ongeloofwaardig toen ze zich begon af te vragen of ze dan nog een poging moest doen. Zo van 'ik doe nog wel een poging, dood ga ik er toch niet van, maar dan krijg ik iig wel geld.'

Neemt allemaal overigens niet weg dat ik best medelijden heb met TS. Als je zo'n aandachtsbehoefte hebt en die alleen kunt uiten door 'zelfmoordpogingen' te doen verdien je serieus hulp!

help met de pogingen? misschien daar een trainingscentrum voor opzetten

OP is weer terug. Kunnen we normaal doen tegen TS? Dank u...

edit: nee.

[ Bericht 97% gewijzigd door Five_Horizons op 05-10-2011 16:35:42 ]

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 15:20 schreef Maanvis het volgende:
Op de viva site stond dat een gesprek bij de psycholoog maar 10 euro kost aan eigen bijdrage. Wie weet of dit waar is?

Volgens mij wel... heb ergens dit jaar een paar tientjes moeten betalen.

V.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 16:36 schreef Scrummie het volgende:

[..]

Waarom haal je nou kinderachtig posts weg?

Serieus subforum, wellicht?

V.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 16:36 schreef Scrummie het volgende:

[..]

Waarom haal je nou kinderachtig posts weg?

Sjonge jonge zeg.

Dit is WGR (en ja, ik maakte me ook schuldig)

Laten we dan wachten tot TS terugkomt en post wat ze tot dusver van de input vind.

Imo is zelfmoord nooit het juiste antwoord of uitweg. Er is altijd een oplossing, ook al kan dat zwaar zijn.

quote:

Op woensdag 5 oktober 2011 16:06 schreef Den_Haag het volgende:

[..]

help met de pogingen? misschien daar een trainingscentrum voor opzetten

Als ze maar geholpen worden, toch? Of aandachtsbehoefte weg of leren dat men met een stuk hout aan het lichaam gebonden nooit zal zinken

Viva lijkt wel erg op FOK! tegenwoordig.

OT: kap eens met aandacht vragen en ga je problemen oplossen.

quote:

moet ik perse nog een zelfmoordpoging doen ofzo totdat ze inzien hoe zwaar ik het heb ?

je gebruikt "poging" als dwangmiddel blijkbaar.
als je het echt niet meer trekt stap je er uit en praat je niet over nieuwe pogingen.
Nu denk je met die poging te kunnen schermen voor aandacht en bescherming(uitkering)
Ik wens je kerel veel sterkte.

TS is foetsie?

Ben benieuwd of er een belletje bij TS gaat rinkelen nu ze overal dezelfde reacties krijgt. Of zou ze gewoon weer met het vingertje van zichzelf afwijzen om toch maar vooral niet aan zichzelf te gaan werken?

Wat is de bedoeling? Zo hard mnogelijk hakken in de hoop dat TS helemaal over de zeik gaat en vannacht alsnog voor een intercity springt of zo

Gewoon omdat het leuk en lekker makkelijk is? Beetje walgelijk vind ik het wel

quote:

Op donderdag 6 oktober 2011 00:04 schreef ElisaB het volgende:
Wat is de bedoeling? Zo hard mnogelijk hakken in de hoop dat TS helemaal over de zeik gaat en vannacht alsnog voor een intercity springt of zo

Waar wordt er precies gehakt?

Ik zie slechts posts waarbij de feiten even op een rijtje worden gezet.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2011 00:04 schreef ElisaB het volgende:
Wat is de bedoeling? Zo hard mnogelijk hakken in de hoop dat TS helemaal over de zeik gaat en vannacht alsnog voor een intercity springt of zo

ik moest ineens denken aan die user die postte dat ie een vrouw op de rails van de betuwelijn had zien liggen, die toen nog niet gebruikt werd

Opzich hoort het ontwijken van bepaalde problemen en activiteiten wel bij een depressie. Dus een beetje respect voor TS mag ook wel.

Neemt niet weg dat ik het grotendeels oneens ben met TS. Ook vraag ik me af waarom dit topic nog open is, dit gaat nergens meer naartoe.

weer ontopic...
heb ook lang gezeik gehad met het uwv over mijn ziekte.
Ze zijn geen doktoren en snappen er de ballen niet van. Ze proberen alleen maar manieren te vinden om je toch geen ziektewetuitkering te hoeven betalen.

ik weet niet precies met welke gedachtes TS rondloopt , aangezien niemand hier iemand kan inzien hoe serieus het probeem is.

verder zou ik toch niet meer al teveel van het uwv verwachten en gewoon een deeltijdbaan nemen.
Ook al is het laagbetaald werk. dan heb je tenminste nog iets en ben je met je gedachten ergens anders.

krijg je later toch nog geld van het uwv is dat mooi meegenomen en kan je het geleende geld terugbetalen

quote:

Op donderdag 6 oktober 2011 01:47 schreef YebCar het volgende:
weer ontopic...
heb ook lang gezeik gehad met het uwv over mijn ziekte.
Ze zijn geen doktoren en snappen er de ballen niet van. Ze proberen alleen maar manieren te vinden om je toch geen ziektewetuitkering te hoeven betalen.

Welke ziekte heb je, als je dat wilt vertellen? Dan kunnen wij je misschien vertellen waarom het UWV daar zo moeilijk over doet.

quote:

Op donderdag 6 oktober 2011 01:47 schreef YebCar het volgende:
weer ontopic...
heb ook lang gezeik gehad met het uwv over mijn ziekte.
Ze zijn geen doktoren en snappen er de ballen niet van. Ze proberen alleen maar manieren te vinden om je toch geen ziektewetuitkering te hoeven betalen.

ik weet niet precies met welke gedachtes TS rondloopt , aangezien niemand hier iemand kan inzien hoe serieus het probeem is.

verder zou ik toch niet meer al teveel van het uwv verwachten en gewoon een deeltijdbaan nemen.
Ook al is het laagbetaald werk. dan heb je tenminste nog iets en ben je met je gedachten ergens anders.

krijg je later toch nog geld van het uwv is dat mooi meegenomen en kan je het geleende geld terugbetalen

Een ziekte die zich voornamelijk afspeelt in je geestelijk welzijn is gewoon moeilijk vast te stellen. En het UWV is er niet om iedereen in de uitkering te krijgen maar grotendeels een tijdelijk vangnet in mijn ogen. Wat wil je dan dat ze zeggen: Mevrouw u heeft een zelfmoordpoging gedaan na een scheiding stopt u maar met werken? Dat is te makkelijk voor zo een gebeurtenis.

Ik vind juist dat je zelf al de instelling moet hebben van: Dit ga ik nooit meer doen, ik kom hier overheen en ga werken aan mijn leven. Dus zet je schouders eronder zoek hulp en een passende baan.