R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het heeft denk ik ook veel met je huidige arbeidspositie te maken.
Zou het anders denken (pensez différemment) pas goed kunnen ontwikkelen zodra je langdurig in een werkloosheidssituatie terecht komt? Omdat de afstand tot de dagelijkse praktijk dan zo groot wordt, dat je gaat denken dat het vroeger beter was.
Of alles om geld draait: wat er wel en niet mogelijk is wordt voor een deel bepaald door de beschikbare financiële middelen. In de marktsector staan winstmarges vaak onder druk. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is daardoor eerder gezegd dan gedaan, maar mensen die een bijdrage kunnen leveren zouden absoluut een eerlijke kans moeten krijgen.
Sommige hoogopgeleiden met Asperger kunnen (onder de juiste randvoorwaarden) prima naar een inkomen van 3500 à 4000 euro bruto doorgroeien. Ik denk dat er voor EchtGaaf ook nog wel een modaal inkomen had ingezeten. Zonde om deze mensen aan de kant te laten staan omdat ze net niet aan de functie-eisen voldoen. Het gaat hier niet om het verschil tussen bijstand of minimumloon (zoals vaak bij re-integratie).
Zou het anders denken (pensez différemment) pas goed kunnen ontwikkelen zodra je langdurig in een werkloosheidssituatie terecht komt? Omdat de afstand tot de dagelijkse praktijk dan zo groot wordt, dat je gaat denken dat het vroeger beter was.
Of alles om geld draait: wat er wel en niet mogelijk is wordt voor een deel bepaald door de beschikbare financiële middelen. In de marktsector staan winstmarges vaak onder druk. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is daardoor eerder gezegd dan gedaan, maar mensen die een bijdrage kunnen leveren zouden absoluut een eerlijke kans moeten krijgen.
Sommige hoogopgeleiden met Asperger kunnen (onder de juiste randvoorwaarden) prima naar een inkomen van 3500 à 4000 euro bruto doorgroeien. Ik denk dat er voor EchtGaaf ook nog wel een modaal inkomen had ingezeten. Zonde om deze mensen aan de kant te laten staan omdat ze net niet aan de functie-eisen voldoen. Het gaat hier niet om het verschil tussen bijstand of minimumloon (zoals vaak bij re-integratie).
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Op
Een tijdje terug vond ik het wel moeilijk. Zojuist een uitgebreid radiogesprek over Wajongers beluisterd (ook kwam een medewerker met autisme aan de orde):quote:Op dinsdag 4 oktober 2011 22:40 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Je zit precies op de goede plek.Het thema sociale zekerheid interesseert jou zeer sterk. Bovendien heb jij een goed bruikbaar diploma die je op je werk waarschijnlijk erg goed kan gebruiken.
Word je niet enorm getriggerd op zo'n autisoos? Want ik dacht dat je moeite had met andere auti's in real life en zo.
Wajongers moeten aan het werk
In eerste instantie om iets te weten te komen over de toekomst van de regeling. Er kwamen best heftige situaties naar voren: over hoe moeilijk re-integratie kan verlopen. Ook dat relativeert al. Autisoos zou best weleens heftig kunnen zijn...
Later komt aan de orde dat ook de Rijksoverheid er (nog) niet in slaagt aan het 1-procentscriterium (1 procent van de medewerkers een Wajong-achtergrond) te voldoen.
Wajongers moeten aan het werk... Bleef het daar maar bij! 3 keer per week aan sport doen... dat haal ik niet hoor!
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Vanmiddag 2 gesprek met de psycholoog voor m'n aut. test... moet nog 5 kanten aan vragenlijst invullen en voel me hondsberoerd. Gaat vast een goed gesprek worden 
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Spannend! Ik hoop dat je leven niet te veel verandert mocht je de diagnose (Asperger?) krijgen. Sommigen kunnen bepaalde dingen ineens niet meer zodra ze het etiketje hebben. Maar gezien je ambities zal het zo’n vaart vast niet lopen.quote:
Vanmiddag 2 gesprek met de psycholoog voor m'n aut. test... moet nog 5 kanten aan vragenlijst invullen en voel me hondsberoerd. Gaat vast een goed gesprek worden
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
De praktijk is altijd weerbarstig. Het is ook allemaal niet eenvoudig om een maatschappij zodanig in te richten dat iedereen aan zijn trekken kan komen... c.q. een plek kan geven. Welk systeem je ook kiest, het zal nooit perfect worden. Wat dat betreft heeft Ceased2be wel een punt, in elke systeem zal (machts)misbruik plaatsvinden.quote:
Het heeft denk ik ook veel met je huidige arbeidspositie te maken.
Zou het anders denken (pensez différemment) pas goed kunnen ontwikkelen zodra je langdurig in een werkloosheidssituatie terecht komt? Omdat de afstand tot de dagelijkse praktijk dan zo groot wordt, dat je gaat denken dat het vroeger beter was.
Of alles om geld draait: wat er wel en niet mogelijk is wordt voor een deel bepaald door de beschikbare financiële middelen. In de marktsector staan winstmarges vaak onder druk. Maatschappelijk verantwoord ondernemen is daardoor eerder gezegd dan gedaan, maar mensen die een bijdrage kunnen leveren zouden absoluut een eerlijke kans moeten krijgen.
Sommige hoogopgeleiden met Asperger kunnen (onder de juiste randvoorwaarden) prima naar een inkomen van 3500 à 4000 euro bruto doorgroeien. Ik denk dat er voor EchtGaaf ook nog wel een modaal inkomen had ingezeten. Zonde om deze mensen aan de kant te laten staan omdat ze net niet aan de functie-eisen voldoen. Het gaat hier niet om het verschil tussen bijstand of minimumloon (zoals vaak bij re-integratie).
Mijn premisse: eerst de mens dan de rest. Een systeem hoort in dienst van de mensheid te staan en nooit andersom. Dat is thans helaas geenszins het geval.
Uiteraard heb je als individu ook verantwoordelijkheden, die ik zeker wel genomen heb. Het is niet eenvoudig. Maar tevreden zijn is ook belangrijk. Altijd zien wat je allemaal wel hebt. Al is dat soms moeilijk, want ik kan mijn ogen natuurlijk niet sluiten als je van bekenden hoort hoe het hen vergaat in het leven.
Van het concert des levens heeft niemand een program. Dat tegeltje hing vroeger thuis aan de muur. Het is zo waar... Hoe ik hecht aan voorspelbaarheid, niemand weet hoe zijn of haar leven gaat lopen. Dat is soms moeilijk te aanvaarden.
Tja, daarnaast zijn er wel mensen met Asperger die misschien in een goed "slot" zijn terechtgekomen en het geluk hebben gehad niet al te vaak moesten verongelukken. (ook kunnen de symptomen van het syndroom bij hen weer wisselend belemmerd uitwerken op de werkvloer) Dat kan. Ook dit is weer een kwestie van geen exacte wetenschap. Vooral een kwestie hoe de dingen gaan. Zonder nou voorbij te gaan dat ene mens natuurlijk niet helemaal een marionet is van het lot.
Ik probeer zoveel mogelijk in het hier en nu te blijven. Het is best varen in een dichte mist.
Een mist van onzekerheden. De huidige (euro)crisis is nog maar het begin van een lange onzeker periode die vrijwel niemand voorbij zal gaan...Mijn "Kerstoespraak" is wel erg vroeg dit jaar
[ Bericht 1% gewijzigd door EchtGaaf op 07-10-2011 13:53:06 ]
Ik krijg altijd weer een kippenvel als ik dat spotje weer zie.quote:
[..]
Precies.
Helaas wordt dat niet altijd gewaardeerd.
Als ik hem aan zet dan kijk ik meteen een half uur lang achter elkaar.quote:Op vrijdag 7 oktober 2011 14:00 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Ik krijg altijd weer een kippenvel als ik dat spotje weer zie.
Het is voor mij een heel belangrijk filmpje en heeft heel veel voor mij betekent.
Het geeft mij ook kracht. Het is 1 van de beste motivatie boosts die ik ooit heb gehad.
-weg-
Het is ook een van de beste commercials ooit, ooit gemaakt.quote:
[..]
Als ik hem aan zet dan kijk ik meteen een half uur lang achter elkaar.
Het is voor mij een heel belangrijk filmpje en heeft heel veel voor mij betekent.
Het geeft mij ook kracht. Het is 1 van de beste motivatie boosts die ik ooit heb gehad.
Dan wel niet dé beste en tevens ook een van de mooiste statements ooit gemaakt.quote:Op vrijdag 7 oktober 2011 14:11 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Het is ook een van de beste commercials ooit, ooit gemaakt.
Het is een wake-up call, ik kreeg hem van een soort "goeroe" (die ongetwijfeld aspie is) en het heeft min of meer mijn leven gered. Ik voelde mij zo alleen en onbegrepen en ook vooral waardeloos en toen had ik daar een stukje over getypt op een forum. Ik kreeg een hartverwarmende reply van iemand waar ik tegen op keek (nog steeds) maar waarvan ik het nooit had verwacht.. Het begon ook met; "Ik weet precies hoe je je voelt!" en wat volgde was allemaal herkenning en dus ook begrip en hij poste het Think Different spotje erbij.
Vanaf toen was ik niet meer alleen en onbegrepen en ook niet waardeloos. Het is niet erg om anders denkend te zijn, anders willend te zijn, non-conformistisch, rebels, vreemd of anders te zijn.
-weg-
Vandaag me eerste schooldag gehad op het Discovery College! Het was top. Aardige juffrouw.
Echt een klik met de leerlingen had ik nog niet, maar misschien is dat wat te vroeg beoordeeld.
Ik ga vanaf nu 2 dagen naar school, Maandag en Vrijdag.
Echt een klik met de leerlingen had ik nog niet, maar misschien is dat wat te vroeg beoordeeld.
Ik ga vanaf nu 2 dagen naar school, Maandag en Vrijdag.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
het is een prachtig spotjequote:
[..]
Ik krijg altijd weer een kippenvel als ik dat spotje weer zie.
signatuurloos
Leuk dat je er zo’n goede oppepper van kreeg! Over tistjes onder elkaar gesproken: hoezo denk je dat die ‘goeroe’ een aspie is? Het lijkt alsof je een soort feest van herkenning hebt ervaren.quote:
[..]
Dan wel niet dé beste en tevens ook een van de mooiste statements ooit gemaakt.
Het is een wake-up call, ik kreeg hem van een soort "goeroe" (die ongetwijfeld aspie is) en het heeft min of meer mijn leven gered. Ik voelde mij zo alleen en onbegrepen en ook vooral waardeloos en toen had ik daar een stukje over getypt op een forum. Ik kreeg een hartverwarmende reply van iemand waar ik tegen op keek (nog steeds) maar waarvan ik het nooit had verwacht.. Het begon ook met; "Ik weet precies hoe je je voelt!" en wat volgde was allemaal herkenning en dus ook begrip en hij poste het Think Different spotje erbij.
Vanaf toen was ik niet meer alleen en onbegrepen en ook niet waardeloos. Het is niet erg om anders denkend te zijn, anders willend te zijn, non-conformistisch, rebels, vreemd of anders te zijn.
Feit is dat mensen die herkenning vinden in wat ik heb meegemaakt, erover kunnen praten, het (tijdelijk) niet zo best hebben gehad...
Maar stel... Auti, dat je een briljante ommekeer krijgt. Dat je iets met je ICT-passie kunt gaan doen, je brood ermee verdienen. Zou je dan kunnen denken: het is voorbij, het is voorbij, geen werkloosheid meer, het grote feest is begonnen...?
[ Bericht 5% gewijzigd door schaal_9 op 07-10-2011 20:29:48 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Die "goeroe" is een uber rebel, best wel een zware aso, is hyperintelligent en gaat diep.. héél diep. Autodidact als de pest, kan niet meedraaien met de normale gang van zaken maar is een top ICT'er, fotograaf én meer die helemaal zijn eigen ding doet maar wel zwaar succesvol is.quote:
[..]
Leuk dat je er zo’n goede oppepper van kreeg! Over tistjes onder elkaar gesproken: hoezo denk je dat die ‘goeroe’ een aspie is? Het lijkt alsof je een soort feest van herkenning hebt ervaren.
Feit is dat mensen die herkenning vinden in wat ik heb meegemaakt, erover kunnen praten, het (tijdelijk) niet zo best hebben gehad...
Maar stel... Auti, dat je een briljante ommekeer krijgt. Dat je iets met je ICT-passie kunt gaan doen, je brood ermee verdienen. Zou je dan kunnen denken: het is voorbij, het is voorbij, geen werkloosheid meer, het grote feest is begonnen...?
Durft er ook voor uit te komen dat hij niet met geld om kan gaan en daar geen verstand van heeft dus financiele kwesties dat regel je maar met zijn accountant.
Stel dat ik die briljante ommekeer krijg, dan ben ik wel blij en het zal wat opties geven, maar het zal mij niet een ander mens maken hoor.. wat is voorbij? Als ik meer geld zou hebben dan kan ik wel meer dingen kopen en meer ondernemen maar het maakt mij geen ander mens hoor.
Mensen zullen misschien anders naar mij kijken, dat ze mij interessant vinden omdat ik zgn succesvol ben. Maar dan gaan ze met mij praten of in mij verdiepen en dan zal menig mens weer afhaken. Ook als ik veel geld zou hebben dan ga ik niet inene van restaurants en uitgaan houden oid.. Het is allemaal zo'n onzin heh.
Weetje wat ik je graag zou willen laten zien.. een simpele en echt nuchterige boer die vanuit niets zo "lachend" de quote500 instroomd.
http://player.omroep.nl/?aflID=10075593
Bob Crébas, rijk geworden met marktplaats. én normaal gebleven
Die man, én zijn vrouw, hebben een fantastische visie en leven. Ook dat delen... het is mooi.
-weg-
Geaccepteerd worden in een groep is altijd lastig, maar lukt het beste met tijd.quote:
Vandaag me eerste schooldag gehad op het Discovery College! Het was top. Aardige juffrouw.
Echt een klik met de leerlingen had ik nog niet, maar misschien is dat wat te vroeg beoordeeld.
Ik ga vanaf nu 2 dagen naar school, Maandag en Vrijdag.
Binnen 3 weken ben je onderdeel van de groep, dat weet ik zeker.Wat voor vakken heb je eigenlijk en op welk niveau?
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Ik ben blij vandaag. Techniek doet het goed. De hele week al. Had ik niet verwacht.
Oud computertje doet het veel beter dan verwacht. Het ontvangertje ook.
Oud computertje doet het veel beter dan verwacht. Het ontvangertje ook.
Engels - Vmbo BBquote:Op vrijdag 7 oktober 2011 21:02 schreef Rezania het volgende:
[..]
Geaccepteerd worden in een groep is altijd lastig, maar lukt het beste met tijd.
Wat voor vakken heb je eigenlijk en op welk niveau?
Nederlands - Vmbo BB
en Wiskunde - Vmbo TL
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Mooi stukje van Bob Crébas! Die is helemaal zichzelf gebleven, heel knap!quote:
[..]
Die "goeroe" is een uber rebel, best wel een zware aso, is hyperintelligent en gaat diep.. héél diep. Autodidact als de pest, kan niet meedraaien met de normale gang van zaken maar is een top ICT'er, fotograaf én meer die helemaal zijn eigen ding doet maar wel zwaar succesvol is.
Durft er ook voor uit te komen dat hij niet met geld om kan gaan en daar geen verstand van heeft dus financiele kwesties dat regel je maar met zijn accountant.
Stel dat ik die briljante ommekeer krijg, dan ben ik wel blij en het zal wat opties geven, maar het zal mij niet een ander mens maken hoor.. wat is voorbij? Als ik meer geld zou hebben dan kan ik wel meer dingen kopen en meer ondernemen maar het maakt mij geen ander mens hoor.
Mensen zullen misschien anders naar mij kijken, dat ze mij interessant vinden omdat ik zgn succesvol ben. Maar dan gaan ze met mij praten of in mij verdiepen en dan zal menig mens weer afhaken. Ook als ik veel geld zou hebben dan ga ik niet inene van restaurants en uitgaan houden oid.. Het is allemaal zo'n onzin heh.
Weetje wat ik je graag zou willen laten zien.. een simpele en echt nuchterige boer die vanuit niets zo "lachend" de quote500 instroomd.
http://player.omroep.nl/?aflID=10075593
Bob Crébas, rijk geworden met marktplaats. én normaal gebleven
Leuk dat je ook je visie hebt gegeven. Zou het soms meespelen hoe je in het leven staat op het moment dat je in de bijstand zit?
Met een inkomen kun je met een beetje geluk doen wat op dit moment allemaal nog onmogelijk is. Goed dat je je realiseert dat je als mens niet (gauw) verandert. Misschien dat je je innerlijke tist wat minder hoeft te laten spreken als je sneller aansluiting vindt. Want best belangrijk is het dat je in de samenleving staat, in plaats van heel erg teruggetrokken. Bob Crébas laat dit ook zien: hoe je iets voor elkaar kunt betekenen.
En dat kan dus weleens voorbij zijn, dat je een door gebrek aan financiële middelen niet op die manier kunt meedoen als je zou willen. Terugkijkend op mijn eigen ervaring was het ineens hebben van werk wel een stap. En soms denk ik nog steeds als ik in een restaurantje ben, of op een borrel: wow, best luxe, dit kon een paar jaar geleden niet...
[ Bericht 2% gewijzigd door schaal_9 op 07-10-2011 23:17:15 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Het is sowieso prettig om iets te doen waar je je passie in kwijt kunt. Zelf heb ik dat ook met mijn nieuwe baan en studie. Als er maar iemand vraagt wat ik doe, kan ik daar heel lang over doopraten. Ik merk ook dat het daardoor beter met me gaat.
signatuurloos
een vraagje aan de mede autisten hierzo.
Hoe gaan jullie om met prikkels en samenwerken? Ik werk momenteel op school aan een project en het loopt niet lekker, de afspraken zijn in mijn ogen te vaag. En worden er afspraken gemaakt worden die niet in de notulen vermeld. Dus kan ik ze nergens vinden, dus zoek ik antwoord bij de projectleider, die iets goedkeurd en daarna omdat degene die het op kwaliteit controleerd het niet goed vind met een heel verhaal aankomt waardoor de projectleider het niet goedkeurd. ENz.
EN zoals te begrijpen stroom ik dus over van de prikkels, nu weet de docent en mijn "mentor" van mijn autisme, en van de week heb ik het ook in de projectgroep aangegeven omdat de communicatie fout liep.
En nu loopt het dusdanig op dat ik gisterenavond helemaal overstuur raakte, en er letterlijk ziek van was, ik was totaal over de rooie, huilen, woede, daarna overgeven, misselijk, de hele dag hoofdpijn enz.
Dus hoe gaan jullie om met de prikkels die samenwerken meebrengt? En hoe regel je enigsinds begrip en dat het meegerekend word in het proces, dus dat dingen niet al te laat geregeld worden ed.?
Hoe gaan jullie om met prikkels en samenwerken? Ik werk momenteel op school aan een project en het loopt niet lekker, de afspraken zijn in mijn ogen te vaag. En worden er afspraken gemaakt worden die niet in de notulen vermeld. Dus kan ik ze nergens vinden, dus zoek ik antwoord bij de projectleider, die iets goedkeurd en daarna omdat degene die het op kwaliteit controleerd het niet goed vind met een heel verhaal aankomt waardoor de projectleider het niet goedkeurd. ENz.
EN zoals te begrijpen stroom ik dus over van de prikkels, nu weet de docent en mijn "mentor" van mijn autisme, en van de week heb ik het ook in de projectgroep aangegeven omdat de communicatie fout liep.
En nu loopt het dusdanig op dat ik gisterenavond helemaal overstuur raakte, en er letterlijk ziek van was, ik was totaal over de rooie, huilen, woede, daarna overgeven, misselijk, de hele dag hoofdpijn enz.
Dus hoe gaan jullie om met de prikkels die samenwerken meebrengt? En hoe regel je enigsinds begrip en dat het meegerekend word in het proces, dus dat dingen niet al te laat geregeld worden ed.?
Ik kan mij voorstellen dat je het best moeilijk vindt om met het thema sociale zekerheid niet al te zeer laat raken door je eigen situatie in het verleden.quote:
[..]
Een tijdje terug vond ik het wel moeilijk. Zojuist een uitgebreid radiogesprek over Wajongers beluisterd (ook kwam een medewerker met autisme aan de orde):
Wajongers moeten aan het werk
In eerste instantie om iets te weten te komen over de toekomst van de regeling. Er kwamen best heftige situaties naar voren: over hoe moeilijk re-integratie kan verlopen. Ook dat relativeert al. Autisoos zou best weleens heftig kunnen zijn...
Later komt aan de orde dat ook de Rijksoverheid er (nog) niet in slaagt aan het 1-procentscriterium (1 procent van de medewerkers een Wajong-achtergrond) te voldoen.
Wajongers moeten aan het werk... Bleef het daar maar bij! 3 keer per week aan sport doen... dat haal ik niet hoor!
Ik hoop dat je thuis ook je gedachten kan verplaatsen naar andere onderwerpen die je interesseren. Vast wel, je houdt dacht ik ook van muziek (oriëntaalse muziek). Lukt dat een beetje in het weekend?
Zeker, de praktijk van re-integratie is zeer weerbarstig. Het mislukt maar al te vaak. Op alle fronten. Werkgevers staan niet in de rij voor gehandicapten om het maar heel zacht te zeggen. En sommigen gehandicapten kunnen ook echt niet, en dan moeten we als samen ook reëel durven te zijn. En natuurlijk, het is ook niet makkelijk om in de schoen van een werkgever te staan, die soms met kleine marges moet opereren in een hevig concurrerende markt, waarin de mondialisering steeds manifester wordt.
Volgens mij ben jij best sportief hoor. Jij loopt toch hard? Wel jammer dat het weer nu wat minder gaat worden...
Mooi, ik hoop dat het je daar gaat bevallen.quote:
[..]
Engels - Vmbo BB
Nederlands - Vmbo BB
en Wiskunde - Vmbo TL
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Het is alleen zo jammer dat het in de huidige situatie zo moeilijk is om de baan te vinden waar je echt zo van houdt.quote:
Het is sowieso prettig om iets te doen waar je je passie in kwijt kunt. Zelf heb ik dat ook met mijn nieuwe baan en studie. Als er maar iemand vraagt wat ik doe, kan ik daar heel lang over doopraten. Ik merk ook dat het daardoor beter met me gaat.
Ik ben bijvoorbeeld didactisch bevoegd om op het HBO les te geven (wie had dat ooit verwacht van een auti?
) maar zie maar eens uberhaupt een vacature erin te vinden..... En telkens hoor ik maar dat er een tekort is aan docenten! Kennelijk niet in de richting waarin ik wil doceren. Wel geef ik 1 keer per jaar een gastcollege op de pabo in den haag waar ik iets vertel over autisme. Door mijn ervaringen te delen met toekomstige docenten hoop ik toch dat er zo wat meer begrip geschept wordt tegenover die kinderen.Nu heb ik een baan als ondersteunend personeel bij geneeskunde maar ik weet nu al dat ik hier niet gelukkig wordt maar ach.... Je moet wel je huur kunnen blijven betalen en zo zit ik toch nog een klein beetje in het onderwijs.
I never think of the future - it comes soon enough. - Albert Einstein
Moeilijk. Ik kan er ook niet goed mee omgaan.quote:
een vraagje aan de mede autisten hierzo.
Hoe gaan jullie om met prikkels en samenwerken? Ik werk momenteel op school aan een project en het loopt niet lekker, de afspraken zijn in mijn ogen te vaag. En worden er afspraken gemaakt worden die niet in de notulen vermeld. Dus kan ik ze nergens vinden, dus zoek ik antwoord bij de projectleider, die iets goedkeurd en daarna omdat degene die het op kwaliteit controleerd het niet goed vind met een heel verhaal aankomt waardoor de projectleider het niet goedkeurd. ENz.
EN zoals te begrijpen stroom ik dus over van de prikkels, nu weet de docent en mijn "mentor" van mijn autisme, en van de week heb ik het ook in de projectgroep aangegeven omdat de communicatie fout liep.
En nu loopt het dusdanig op dat ik gisterenavond helemaal overstuur raakte, en er letterlijk ziek van was, ik was totaal over de rooie, huilen, woede, daarna overgeven, misselijk, de hele dag hoofdpijn enz.
Dus hoe gaan jullie om met de prikkels die samenwerken meebrengt? En hoe regel je enigsinds begrip en dat het meegerekend word in het proces, dus dat dingen niet al te laat geregeld worden ed.?
-weg-
Na een aantal onderzoekjes bij de neuropsycholoog en daarna bij de psychiater heb ik nu als resultaat gekregen dat ik aan de eisen voor ADD (onoplettend type) ruim voldoe. Maar de psychiater ziet ook een aantal herkenbare dingen uit de autisme hoek en daar gaan ze nu ook voor kijken.
Aan de ene kant wringt het wel een beetje in mijn hoofd, ik weet wat klassiek autisme is en ik kan mijzelf daar niet echt in herkennen ... maar aan de andere kant is het ASS enorm groot en als ik mezelf goed inschat dan heb ik (ook als kind al) flink wat afwijkingen op het sociale vlak.
Autisme is zo enorm breed, maar daarom weet ik niet echt goed hoe ik mezelf daarin moet inschatten en wat ik erover moet denken.
Aan de ene kant wringt het wel een beetje in mijn hoofd, ik weet wat klassiek autisme is en ik kan mijzelf daar niet echt in herkennen ... maar aan de andere kant is het ASS enorm groot en als ik mezelf goed inschat dan heb ik (ook als kind al) flink wat afwijkingen op het sociale vlak.
Autisme is zo enorm breed, maar daarom weet ik niet echt goed hoe ik mezelf daarin moet inschatten en wat ik erover moet denken.
Ik zou zeggen, laat het even over je heen komen. Het jezelf erin inschatten, is lastig totdat iets vaststaat. Aangezien je dan pas weet wat er bij hoort en wat niet. Want Ik heb zelf nu pas 1 jaartje ofzo diagnose PDD-NOS. En er zijn aardig wat dingen die ook met karakter te maken hebben.quote:
Na een aantal onderzoekjes bij de neuropsycholoog en daarna bij de psychiater heb ik nu als resultaat gekregen dat ik aan de eisen voor ADD (onoplettend type) ruim voldoe. Maar de psychiater ziet ook een aantal herkenbare dingen uit de autisme hoek en daar gaan ze nu ook voor kijken.
Aan de ene kant wringt het wel een beetje in mijn hoofd, ik weet wat klassiek autisme is en ik kan mijzelf daar niet echt in herkennen ... maar aan de andere kant is het ASS enorm groot en als ik mezelf goed inschat dan heb ik (ook als kind al) flink wat afwijkingen op het sociale vlak.
Autisme is zo enorm breed, maar daarom weet ik niet echt goed hoe ik mezelf daarin moet inschatten en wat ik erover moet denken.
Dus laat het over je heen komen....en kijk erna wat er is. Voor hetzelfde geld heb je totaal geen ASS.
Het is inderdaad een heel breed spectrum. Wat je natuurlijk niet wilt is om onder één noemer gebracht te worden met mensen die niet eens met de trein kunnen reizen of een dagje naar Amsterdam (vanwege te veel prikkels). Want ook die heb je erbij. Aan de andere kant zijn er mensen met ASS (Asperger) in geslaagd succesvol ondernemer te worden.quote:
Na een aantal onderzoekjes bij de neuropsycholoog en daarna bij de psychiater heb ik nu als resultaat gekregen dat ik aan de eisen voor ADD (onoplettend type) ruim voldoe. Maar de psychiater ziet ook een aantal herkenbare dingen uit de autisme hoek en daar gaan ze nu ook voor kijken.
Aan de ene kant wringt het wel een beetje in mijn hoofd, ik weet wat klassiek autisme is en ik kan mijzelf daar niet echt in herkennen ... maar aan de andere kant is het ASS enorm groot en als ik mezelf goed inschat dan heb ik (ook als kind al) flink wat afwijkingen op het sociale vlak.
Autisme is zo enorm breed, maar daarom weet ik niet echt goed hoe ik mezelf daarin moet inschatten en wat ik erover moet denken.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Wat hierboven gezegd is; ik zit nu in hetzelfde traject. Gemakshalve post ik hier al wel een tijdje mee omdat ik mezelf heel erg herken in een hoop Asperger-dingetjes maar de officiële diagnose moet nog komen.quote:
Na een aantal onderzoekjes bij de neuropsycholoog en daarna bij de psychiater heb ik nu als resultaat gekregen dat ik aan de eisen voor ADD (onoplettend type) ruim voldoe. Maar de psychiater ziet ook een aantal herkenbare dingen uit de autisme hoek en daar gaan ze nu ook voor kijken.
Aan de ene kant wringt het wel een beetje in mijn hoofd, ik weet wat klassiek autisme is en ik kan mijzelf daar niet echt in herkennen ... maar aan de andere kant is het ASS enorm groot en als ik mezelf goed inschat dan heb ik (ook als kind al) flink wat afwijkingen op het sociale vlak.
Autisme is zo enorm breed, maar daarom weet ik niet echt goed hoe ik mezelf daarin moet inschatten en wat ik erover moet denken.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik was 14 jaar toen ik werd gediagnosticeerd met PDDNOS en McDD als subtype. Dit gebeurde op het Paedologisch Instituut.
Als medicatie had ik Risperdal wat ik voor een aantal jaren heb moeten slikken, op gegeven moment besloot ik zonder enig overleg om te stoppen met de medicatie, en het viel niemand op totdat ik het zelf vertelde.
Ik ben inmiddels alweer een stuk ouder en er word nu natuurlijk meer van mij verwacht, ik ben meerdere keren vastgelopen op verschillende opleidingen vanwege gebrek aan structuur en heb aanspraak gedaan op ambulante begeleiding, wat een gekloot was dat zeg... ik heb het toen maar gelaten voor wat het was, en zo ging het bergafwaarts.
Ik heb nu een coach bij 2Learn en het gaat nu prima! Zolang de structuur er is en de afspraken duidelijk zijn. Gelukkig heb ik mij op het sociale vlak goed ontwikkeld en merkt men daar vrij weinig van bij mij.
Daarnaast ben ik ook een tijdje depressief geweest tot op het punt dat ik er geen probleem mee zou hebben om mijzelf van kant te maken.
Verder heb ik vanwege McDD moeite om mijn emoties onder bedwang te houden, boosheid blijft niet bij boosheid maar schiet door tot woestheid. Ik vrees ook echt dat ik iemand wat aandoe, of iets sloop vanwege het handelen uit impulsiviteit. Ook heb ik erg veel last van gebrek aan empathie en is het voor mij nog lastiger om mij te verplaatsen in andermans gedachtes en gevoelens, dit zorgt voor rare situaties waar ik mijzelf niet op mijn gemak voel (bijv. op een begrafenis + mijn emotieloze gezichtsuitdrukking en geen traantje wegpinken) Ik vraag mijzelf dan ook constant af wat anderen er wel niet van moeten denken. Ook ben ik zomaar een keer in de lach geschoten tijdens de herdenking van de WOII slachtoffers waar ik op dat moment bij iemand anders was.
Ik kan zo nog wel meer dingen opschrijven hier maar dan word het wel een erg lang lijstje.
Edit: Ben ik hier overigens aan het juiste adres voor mijn verhaal?
[ Bericht 0% gewijzigd door DanOam op 10-10-2011 19:02:39 ]
Als medicatie had ik Risperdal wat ik voor een aantal jaren heb moeten slikken, op gegeven moment besloot ik zonder enig overleg om te stoppen met de medicatie, en het viel niemand op totdat ik het zelf vertelde.
Ik ben inmiddels alweer een stuk ouder en er word nu natuurlijk meer van mij verwacht, ik ben meerdere keren vastgelopen op verschillende opleidingen vanwege gebrek aan structuur en heb aanspraak gedaan op ambulante begeleiding, wat een gekloot was dat zeg... ik heb het toen maar gelaten voor wat het was, en zo ging het bergafwaarts.
Ik heb nu een coach bij 2Learn en het gaat nu prima! Zolang de structuur er is en de afspraken duidelijk zijn. Gelukkig heb ik mij op het sociale vlak goed ontwikkeld en merkt men daar vrij weinig van bij mij.
Daarnaast ben ik ook een tijdje depressief geweest tot op het punt dat ik er geen probleem mee zou hebben om mijzelf van kant te maken.
Verder heb ik vanwege McDD moeite om mijn emoties onder bedwang te houden, boosheid blijft niet bij boosheid maar schiet door tot woestheid. Ik vrees ook echt dat ik iemand wat aandoe, of iets sloop vanwege het handelen uit impulsiviteit. Ook heb ik erg veel last van gebrek aan empathie en is het voor mij nog lastiger om mij te verplaatsen in andermans gedachtes en gevoelens, dit zorgt voor rare situaties waar ik mijzelf niet op mijn gemak voel (bijv. op een begrafenis + mijn emotieloze gezichtsuitdrukking en geen traantje wegpinken) Ik vraag mijzelf dan ook constant af wat anderen er wel niet van moeten denken. Ook ben ik zomaar een keer in de lach geschoten tijdens de herdenking van de WOII slachtoffers waar ik op dat moment bij iemand anders was.
Ik kan zo nog wel meer dingen opschrijven hier maar dan word het wel een erg lang lijstje.
Edit: Ben ik hier overigens aan het juiste adres voor mijn verhaal?
[ Bericht 0% gewijzigd door DanOam op 10-10-2011 19:02:39 ]
Ja hoor, welkom!quote:
Edit: Ben ik hier overigens aan het juiste adres voor mijn verhaal?
Heb je ook dat je doorslaat in verdriet of heb je alleen woede-aanvallen?
-weg-
Voornamelijk woede-aanvallen, gelukkig vergeef ik en vergeet ik snel maar het is toch wel beangstigend dat ik mezelf niet in de hand heb tijdens zo'n woede-aanval, pas achteraf denk ik dan "Goh waarom ben ik eigenlijk zo woest geweest om zoiets kleins?".quote:
[..]
Ja hoor, welkom!
Heb je ook dat je doorslaat in verdriet of heb je alleen woede-aanvallen?
Het is een schitterend werkterrein. Zoals je je kunt voorstellen dat ik dit of dat moeilijk vind: dat is niet het geval, integendeel zelfs. Voor mij is het hooguit wat concreter, omdat ik zelf in een uitkering heb gezeten. Lang niet alleen mensen met Asperger kunnen vastlopen in re-integratietrajecten. De personen die in het radioprogramma aan bod kwamen, hebben een aandoening op lichamelijk terrein. Asperger + Wajong KAN relaxed zijn als je genoegen kan nemen met weinig, ware het niet dat de meesten gewoon dolgraag willen werken.quote:
[..]
Ik kan mij voorstellen dat je het best moeilijk vindt om met het thema sociale zekerheid niet al te zeer laat raken door je eigen situatie in het verleden.
Ik hoop dat je thuis ook je gedachten kan verplaatsen naar andere onderwerpen die je interesseren. Vast wel, je houdt dacht ik ook van muziek (oriëntaalse muziek). Lukt dat een beetje in het weekend?
Zeker, de praktijk van re-integratie is zeer weerbarstig. Het mislukt maar al te vaak.
...
Bron: Groei Wajong zorgwekkendquote:De groei van de Wajong-instroom komt praktisch geheel voor rekening van jongeren met een ontwikkelingsstoornis, waaronder ADHD en PDD-NOS. De instroom van Wajongers met andere aandoeningen (fysieke of overige psychische ziekten) is in de afgelopen tien jaar ongeveer gelijk gebleven.
Dan denk ik toch, wat een mazzel heb ik dat ik werk...
Oriëntaalse muziek draai ik af en toe, en zeer binnenkort dus naar Egypte
In Caïro is het erg onrustig, ben toch wel blij dat ik daar niet heen ga.
Wat doe jij eigenlijk zoals in het weekeinde?
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ik zou willen dat ik boos kon wordenquote:
[..]
Voornamelijk woede-aanvallen, gelukkig vergeef ik en vergeet ik snel maar het is toch wel beangstigend dat ik mezelf niet in de hand heb tijdens zo'n woede-aanval, pas achteraf denk ik dan "Goh waarom ben ik eigenlijk zo woest geweest om zoiets kleins?".
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hebben jullie er ook zoveel last van dat mensen gewoon niet willen/kunnen begrijpen dat wij anders zijn? Ik hoor maar al te vaak van mensen om mij heen dat ik zelf geen dingen onderneem omdat ik lui zou zijn of geen zin zou hebben, of dat ik gewoon aan het overdrijven ben. Ik zit constant in de knoei met mijn gedachtes en wil het liefst alle contacten verbreken tot zij wel in staat zijn het te begrijpen, maar dan ben ik wel helemaal alleen. Alleen mijn ouders kunnen het begrijpen.
Alleen mijn ouders kunnen het begrijpen.
Ik houd mij niet meer bezig met andere mensen, het maakt mij niet uit wat ze denken of begrijpen.quote:
Hebben jullie er ook zoveel last van dat mensen gewoon niet willen/kunnen begrijpen dat wij anders zijn? Ik hoor maar al te vaak van mensen om mij heen dat ik zelf geen dingen onderneem omdat ik lui zou zijn of geen zin zou hebben, terwijl ik er wel tot toe in staat ben. Ik zit constant in de knoei met mijn gedachtes en wil het liefst alle contacten verbreken tot zij wel in staat zijn het te begrijpen, maar dan ben ik wel helemaal alleen.
-weg-
Dat klinkt makkelijker gezegd als gedaan voor mij, o.a. omdat ik dit soort dingen ook vaak van mijn eigen moeder heb moeten horen. Maar oke die handeld op dat soort momenten ook uit emoties waar ik dan weer niet zo goed tegen kan.quote:
[..]
Ik houd mij niet meer bezig met andere mensen, het maakt mij niet uit wat ze denken of begrijpen.
Het is een feit dat mensen met autisme over het algemeen veel van structuur houden. Dat betekent dat ze minder ondernemen, bijvoorbeeld qua sociale activiteiten. En dat is een nadeel, want hip en trendy staat haaks op deze levenswijze. Helemaal alleen; het is dan wel min of meer essentieel dat je werk hebt, en daar enig contact opdoet.quote:
Hebben jullie er ook zoveel last van dat mensen gewoon niet willen/kunnen begrijpen dat wij anders zijn? Ik hoor maar al te vaak van mensen om mij heen dat ik zelf geen dingen onderneem omdat ik lui zou zijn of geen zin zou hebben, of dat ik gewoon aan het overdrijven ben. Ik zit constant in de knoei met mijn gedachtes en wil het liefst alle contacten verbreken tot zij wel in staat zijn het te begrijpen, maar dan ben ik wel helemaal alleen.
Van een uitkering kun je rondkomen, maar zonder werk en contacten is het bijna onmogelijk om op een prettige manier in het leven te staan.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Heb je helemaal gelijk in. Ik ontvang dan wel een Wajong uitkering maar wil ook dagelijks werken, als ik geen dagelijkse routine heb word ik depressief en is het nog lastiger om de motivatie te vinden om iets te ondernemen. Op het moment ben ik bezig met het UWV om een baan te vinden die niet al te stresserend is. Op het moment heb ik wel werk maar dat is niet regelmatig.quote:
[..]
Het is een feit dat mensen met autisme over het algemeen veel van structuur houden. Dat betekent dat ze minder ondernemen, bijvoorbeeld qua sociale activiteiten. En dat is een nadeel, want hip en trendy staat haaks op deze levenswijze. Helemaal alleen; het is dan wel min of meer essentieel dat je werk hebt, en daar enig contact opdoet.
Van een uitkering kun je rondkomen, maar zonder werk en contacten is het bijna onmogelijk om op een prettige manier in het leven te staan.
Ik probeer over het algemeen te regelen dat ik de planning doe, zodat ik zeker weet dat het op een gestructureerde manier gebeurt. Als ik dat niet voor mekaar krijg, probeer ik te stimuleren om alles netjes stapsgewijs te doen.quote:
een vraagje aan de mede autisten hierzo.
Hoe gaan jullie om met prikkels en samenwerken? Ik werk momenteel op school aan een project en het loopt niet lekker, de afspraken zijn in mijn ogen te vaag. En worden er afspraken gemaakt worden die niet in de notulen vermeld. Dus kan ik ze nergens vinden, dus zoek ik antwoord bij de projectleider, die iets goedkeurd en daarna omdat degene die het op kwaliteit controleerd het niet goed vind met een heel verhaal aankomt waardoor de projectleider het niet goedkeurd. ENz.
EN zoals te begrijpen stroom ik dus over van de prikkels, nu weet de docent en mijn "mentor" van mijn autisme, en van de week heb ik het ook in de projectgroep aangegeven omdat de communicatie fout liep.
En nu loopt het dusdanig op dat ik gisterenavond helemaal overstuur raakte, en er letterlijk ziek van was, ik was totaal over de rooie, huilen, woede, daarna overgeven, misselijk, de hele dag hoofdpijn enz.
Dus hoe gaan jullie om met de prikkels die samenwerken meebrengt? En hoe regel je enigsinds begrip en dat het meegerekend word in het proces, dus dat dingen niet al te laat geregeld worden ed.?
Ook al is het een vrije opdracht, nog steeds probeer ik het in stukjes te hakken, zodat er een duidelijke structuur ontstaat.
Moeilijk, maar wel goed dat je nu een traject hebt. Wat doe je eigenlijk voor werk? Ook het traject houdt je van de straatquote:
[..]
Heb je helemaal gelijk in. Ik ontvang dan wel een Wajong uitkering maar wil ook dagelijks werken, als ik geen dagelijkse routine heb word ik depressief en is het nog lastiger om de motivatie te vinden om iets te ondernemen. Op het moment ben ik bezig met het UWV om een baan te vinden die niet al te stresserend is. Op het moment heb ik wel werk maar dat is niet regelmatig.
Probeer in ieder geval te voorkomen dat je een ‘zolderkamerautist’ wordt en in een eigen wereldje gaat leven. Heb je weleens aan een soos gedacht, speciaal voor mensen met Autisme Spectrum Stoornis? Daar kun je gelijkgestemden ontmoeten. Wellicht een oplossing als het in de gewone wereld (nog) niet wil vlotten.
Mijn ouders zijn nog steeds op vakantie. Wat blijven ze lang weg!
Zelf vind ik drie weken al lang. Als je een vervelende baan hebt, is het al een stuk rendabeler om 3 weken weg te gaan, maar waar ik werk ontbreekt het bijna aan niets...
Verder ben ik aan het kijken voor een nieuwe draagbare computer. Mijn MacBook is dramatisch onstabiel. Eén eis: geen scherm met de onwerkbare resolutie 1366x768!
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Hallo iedereen,
TV-tip: 11/10/2011 (vandaag) om 22u30 op Canvas (België).
http://programmas.canvas.(...)afleveringen-te-gek/
TV-tip: 11/10/2011 (vandaag) om 22u30 op Canvas (België).
Toch een punt van kritiek op de uitleg van het programma. Wat is nu juist een 'normaal' leven?quote:Annick bevraagt twee jongeren over hoe zij hun label ervaren. Bart studeert aan Groep -T in Leuven. Hij vertelt ons over de voor –en nadelen van ADHD.
Lien kreeg enkele jaren geleden te horen dat ze lijdt aan ASS. Ze neemt ons mee naar een bijzondere wereld waar geluiden en aanrakingen kunnen leiden naar kortsluitingen en waar elke vorm van empathie ontbreekt. Toch slaagt Lien erin om een normaal leven op te bouwen: ze is een graag geziene leerling in het algemeen onderwijs, bezorgt menig toeschouwer kippenvel met haar zangtalent en droomt ervan om later les te geven.
http://programmas.canvas.(...)afleveringen-te-gek/
Sja, wat is normaal... ik denk dan minimaal aan een leven waarin je naar vermogen participeert in de maatschappij (dat kan ook sociale werkplaats of vrijwilligerswerk zijn) en regelmatig sociaal contact hebt. Bijna de deur niet uitkomen is voor mij dus geen normaal leven, en gemeenten zien ‘geisoleerd bestaan’ als de laagste trede op de Participatieladder.quote:
Hallo iedereen,
TV-tip: 11/10/2011 (vandaag) om 22u30 op Canvas (België).
[..]
Toch een punt van kritiek op de uitleg van het programma. Wat is nu juist een 'normaal' leven?
http://programmas.canvas.(...)afleveringen-te-gek/
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Hier kan ik mij zo aan sturen, alsof autisme een afwijking is die zoveel mogelijk vermeden moet worden. Ik vraag me af hoe lang het duurt totdat een populistische politicus op het idee komt om alle autisten te steriliseren. 
Rukker klaagt Alberto Stegeman aan
Rukker klaagt Alberto Stegeman aan
Tja, ze weten niet wat ze er mee aan moeten heh..quote:
Hier kan ik mij zo aan sturen, alsof autisme een afwijking is die zoveel mogelijk vermeden moet worden. Ik vraag me af hoe lang het duurt totdat een populistische politicus op het idee komt om alle autisten te steriliseren.
Rukker klaagt Alberto Stegeman aan
De één zegt dat het allemaal overdreven onzin is en modeziekte bla bla, en voor de ander ben je een mongool die alleen maar lastig is, geld kost bla bla.
-weg-
Wat wil je dan graag voor resolutie?quote:
Verder ben ik aan het kijken voor een nieuwe draagbare computer. Mijn MacBook is dramatisch onstabiel. Eén eis: geen scherm met de onwerkbare resolutie 1366x768!
-weg-
1440x900 is mooi, maar de 16:9-hype heeft helemaal toegeslagen. Ook bij gewone beeldschermen (vroeger 1920x1200 en nu 1920x1080). Het enige wat ze anders bieden is 1920x1080 (Full HD) en dan vaak ook nog zo’n spiegelscherm. Ik zit aan deze te denken: Sony Vaio SE-seriequote:
vanwege het mooie ontwerp, lichte gewicht en de mogelijkheid tot een Franstalig besturingssysteem. Zal waarschijnlijk wel bij een 4 GB-versie blijven.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Bij Windows Ultimate kun je gewoon een taalpakket downloaden en je hebt elke taal die je maar wil. is niet echt fabrikant afhankelijk.
Ben zelf niet zo'n Vaio fan, maar ik ga dan ook altijd meer voor substance over style
Ben zelf niet zo'n Vaio fan, maar ik ga dan ook altijd meer voor substance over style
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Op het moment promotiewerk voor de Metro (de krant). Een aantal jaren terug zat ik ook in een groepje bij de Bascule. En ik ben via het MEE ook met een groepje naar Frankrijk geweest, maar dat is al een hele poos terug.quote:
[..]
Moeilijk, maar wel goed dat je nu een traject hebt. Wat doe je eigenlijk voor werk? Ook het traject houdt je van de straat
Probeer in ieder geval te voorkomen dat je een ‘zolderkamerautist’ wordt en in een eigen wereldje gaat leven. Heb je weleens aan een soos gedacht, speciaal voor mensen met Autisme Spectrum Stoornis? Daar kun je gelijkgestemden ontmoeten. Wellicht een oplossing als het in de gewone wereld (nog) niet wil vlotten.
Mijn ouders zijn nog steeds op vakantie. Wat blijven ze lang weg!
Zelf vind ik drie weken al lang. Als je een vervelende baan hebt, is het al een stuk rendabeler om 3 weken weg te gaan, maar waar ik werk ontbreekt het bijna aan niets...
Verder ben ik aan het kijken voor een nieuwe draagbare computer. Mijn MacBook is dramatisch onstabiel. Eén eis: geen scherm met de onwerkbare resolutie 1366x768!
Voor de rest ben ik niet schuw voor contact met mensen, ik ben goed in het maken van vrienden maar ik kan deze vriendschappelijke relaties gewoon niet onderhouden, ik laat het allemaal verwateren.
En Mac + onstabiel? Heb zelf geen ervaring met Mac, maar als ik moet geloven wat ik van anderen hoor.
Mooie dingen, VAIO's.quote:
[..]
1440x900 is mooi, maar de 16:9-hype heeft helemaal toegeslagen. Ook bij gewone beeldschermen (vroeger 1920x1200 en nu 1920x1080). Het enige wat ze anders bieden is 1920x1080 (Full HD) en dan vaak ook nog zo’n spiegelscherm. Ik zit aan deze te denken: Sony Vaio SE-serie
vanwege het mooie ontwerp, lichte gewicht en de mogelijkheid tot een Franstalig besturingssysteem. Zal waarschijnlijk wel bij een 4 GB-versie blijven.
Ik heb zelf ook een VAIO een VGN-NS38E/S maar die is een stuk minder mooi.
Werken wel goed, VAIO's. Ik ben een echte VAIO fan.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Muziek luisteren. Heerlijk toch?quote:
[..]
Het is een schitterend werkterrein. Zoals je je kunt voorstellen dat ik dit of dat moeilijk vind: dat is niet het geval, integendeel zelfs. Voor mij is het hooguit wat concreter, omdat ik zelf in een uitkering heb gezeten. Lang niet alleen mensen met Asperger kunnen vastlopen in re-integratietrajecten. De personen die in het radioprogramma aan bod kwamen, hebben een aandoening op lichamelijk terrein. Asperger + Wajong KAN relaxed zijn als je genoegen kan nemen met weinig, ware het niet dat de meesten gewoon dolgraag willen werken.
[..]
Bron: Groei Wajong zorgwekkend
Dan denk ik toch, wat een mazzel heb ik dat ik werk...
Oriëntaalse muziek draai ik af en toe, en zeer binnenkort dus naar Egypte
In Caïro is het erg onrustig, ben toch wel blij dat ik daar niet heen ga.
Wat doe jij eigenlijk zoals in het weekeinde?
Toemaar, Egypte gaat dus voor jou door. Mooi om daar naar uit te kijken
Maaruh, wel rommelig daar. Dat je het durft?
Je weet immers niet of het naar anderen delen kan overslaan? Wel schunnig hoe het leger met Christenen omspringt. Als de Arabische lente aldaar maar niet direct overgaat in een Arbische Herfst. Ik vrees dat de bevolking aldaar van de regen in de drup is beland als je het mij vraagt.
Het is nogal rommelig, tenminste in Caïro. Badplaatsen als Hurghada en Sharm-el-Sheik blijven meestal buiten schot. Maar wat doe je nu zelf zoal overdag?quote:
[..]
Muziek luisteren. Heerlijk toch?
Toemaar, Egypte gaat dus voor jou door. Mooi om daar naar uit te kijken
Maaruh, wel rommelig daar. Dat je het durft?
Wel schunnig hoe het leger met Christenen omspringt. Als de Arabische lente aldaar maar niet direct overgaat in een Arbische Herfst. Ik vrees dat de bevolking aldaar van de regen in de drup is beland als je het mij vraagt.
Tijd voor een Nederlandse lente! Uit een vraaggesprek met 24 mensen dat is afgenomen door een Nederlandse vrouw:
Bron: De Nederlandse vrouw is uniekquote:Andere termen die vallen tijdens de gesprekken die Kramer voert met het internationale gezelschap: zelfstandig, onbeschoft, onafhankelijk, recht door zee, haar vrouwelijkheid is een tikkeltje masculien, stabiel, tactloos en dominant. "[De Nederlandse vrouw, red] heeft een grote bek, kan grof zijn in zowel taalgebruik als lichaamstaal en ze neemt enorme stappen", vindt de Oostenrijke fotografe Karin Nussbaumer.
Naar mijn idee ligt het in onze cultuur dat mensen (m/v) heel direct zijn. Grof taalgebruik komt ook bij mannen voor. In 2012 weer naar Frankrijk op vakantie
[ Bericht 2% gewijzigd door schaal_9 op 12-10-2011 14:32:47 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Wat een dag!
Niks op Facebook,
geen nieuws op LinkedIn
geen enkele e-mail (zeer uitzonderlijk)
maar één berichtje van mijn werk
Niks op Facebook,
geen nieuws op LinkedIn
geen enkele e-mail (zeer uitzonderlijk)
maar één berichtje van mijn werk
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Lekker rustig toch.quote:
Wat een dag!
Niks op Facebook,
geen nieuws op LinkedIn
geen enkele e-mail (zeer uitzonderlijk)
maar één berichtje van mijn werk
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Ook een Blackberry gebruiker?quote:
Wat een dag!
Niks op Facebook,
geen nieuws op LinkedIn
geen enkele e-mail (zeer uitzonderlijk)
maar één berichtje van mijn werk
Ben ik toch blij dat ik een iPhone heb.quote:
[..]
Ook een Blackberry gebruiker?
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Vanavond me eerste RAS Soos avond... Ben benieuwd.
Ik ga samen met me vader omdat het de eerste keer is.
Ik zal mijn bevindingen uiteraard posten.
Ik ga samen met me vader omdat het de eerste keer is.
Ik zal mijn bevindingen uiteraard posten.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Ben vanavond bij de RASsoos avond geweest, het thema was spelletjes. Ik heb monopoly met 4 andere gespeeld. Wel zag ik mensen die wat autistischer als mij waren. Maar bij die 4 was ik wel ongeveer gelijkgestemd. Ik herkende mezelf in hun...
Het spelletje was best gezellig, ik had mijn vader mee genomen (dat mag de 1e keer) daardoor vond ik het al een stuk minder spannend.
Over 2 weken is er een thema: Autisme en je toekomst. Ik wil die avond wel bij wonen.
Het spelletje was best gezellig, ik had mijn vader mee genomen (dat mag de 1e keer) daardoor vond ik het al een stuk minder spannend.
Over 2 weken is er een thema: Autisme en je toekomst. Ik wil die avond wel bij wonen.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Bingo! Wat leuk dat je geweest bent, en dat je je hebt vermaakt. Je kunt over je vrije tijd vertellen; niet iedereen met ASS wil zich daarover uitwijden. Hoe voelde dat, om (eindelijk) herkenning te vinden? 28 oktober dat klinkt interessant, ik probeer er bij te zijn als ik nog puf heb, heb waarschijnlijk minder vrije tijd als veel andere soosbezoekersquote:
Ben vanavond bij de RASsoos avond geweest, het thema was spelletjes. Ik heb monopoly met 4 andere gespeeld. Wel zag ik mensen die wat autistischer als mij waren. Maar bij die 4 was ik wel ongeveer gelijkgestemd. Ik herkende mezelf in hun...
Het spelletje was best gezellig, ik had mijn vader mee genomen (dat mag de 1e keer) daardoor vond ik het al een stuk minder spannend.
Over 2 weken is er een thema: Autisme en je toekomst. Ik wil die avond wel bij wonen.
Aan de andere kant... heb ik die relativering met een soosbezoek echt nodig? In de eerste 3 dagen van mijn vakantie in Hurghada voldoende ervaring opgedaan. Positieve ervaringen en contacten, en ook wat leermomenten
Het alles-inclusief concept heeft zo zijn voordelen, dat had ik niet direct gedacht.
Mijn vlucht was uitstekend. Vliegen met Transavia is echt een aanrader. De stewardessen zijn informeler dan bij KLM, en ze hadden een leuk bloesje aan, lachten ook wat vaker.
Grappig trouwens, Henk en Ingrid in het vliegtuig: ‘Schiet dan weer op’.
‘Ik vind dit allemaal maar een gedoe hoor… het is toch vreselijk.’
Sja... je hoeft geen universiteit te hebben afgerond om te weten dat er op Luxor een korte tussenstop was, op weg naar de eindbestemming.
[ Bericht 1% gewijzigd door schaal_9 op 15-10-2011 17:22:35 ]
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Ben net terug van een weekje Kuala Lumpur. M'n vader ging daar heen voor zijn werk, aangezien daar de EAAC (East Asian Actuarial Conference) was en ik mocht mee. Veel alleen door de stad gelopen, maar ik ben ook mee geweest met de rondtour en heb de 'Goodbye Dinner'. Vooral dat laatste was een hele belevenis, want die gasten maakten er een heel feest van inclusief optredens en spelletjes.
We hebben met Emirates gevlogen en dat is ook zeker aan te raden. Meer beenruimte dan bijvoorbeeld bij KLM, het eten was erg lekker en uitgebreid en het personeel was erg vriendelijk. Het was wel met een tussenstop in Dubai, maar dat is ook wel prettig, omdat je dan even uit het vliegtuig bent. Op de terugreis ook een nacht in Dubai geslapen en dus ook een halve dag nog wat van de stad gezien.
We hebben met Emirates gevlogen en dat is ook zeker aan te raden. Meer beenruimte dan bijvoorbeeld bij KLM, het eten was erg lekker en uitgebreid en het personeel was erg vriendelijk. Het was wel met een tussenstop in Dubai, maar dat is ook wel prettig, omdat je dan even uit het vliegtuig bent. Op de terugreis ook een nacht in Dubai geslapen en dus ook een halve dag nog wat van de stad gezien.
signatuurloos
wow.. cool! Dubaiquote:
Ben net terug van een weekje Kuala Lumpur. M'n vader ging daar heen voor zijn werk, aangezien daar de EAAC (East Asian Actuarial Conference) was en ik mocht mee. Veel alleen door de stad gelopen, maar ik ben ook mee geweest met de rondtour en heb de 'Goodbye Dinner'. Vooral dat laatste was een hele belevenis, want die gasten maakten er een heel feest van inclusief optredens en spelletjes.
We hebben met Emirates gevlogen en dat is ook zeker aan te raden. Meer beenruimte dan bijvoorbeeld bij KLM, het eten was erg lekker en uitgebreid en het personeel was erg vriendelijk. Het was wel met een tussenstop in Dubai, maar dat is ook wel prettig, omdat je dan even uit het vliegtuig bent. Op de terugreis ook een nacht in Dubai geslapen en dus ook een halve dag nog wat van de stad gezien.
-weg-
Het voelde goed om herkenning te hebben, dan heb je toch zo iets van: Ik ben niet de enige.quote:
[..]
Bingo! Wat leuk dat je geweest bent, en dat je je hebt vermaakt. Je kunt over je vrije tijd vertellen; niet iedereen met ASS wil zich daarover uitwijden. Hoe voelde dat, om (eindelijk) herkenning te vinden? 28 oktober dat klinkt interessant, ik probeer er bij te zijn als ik nog puf heb, heb waarschijnlijk minder vrije tijd als veel andere soosbezoekers
Aan de andere kant... heb ik die relativering met een soosbezoek echt nodig? In de eerste 3 dagen van mijn vakantie in Hurghada voldoende ervaring opgedaan. Positieve ervaringen en contacten, en ook wat leermomenten
Het alles-inclusief concept heeft zo zijn voordelen, dat had ik niet direct gedacht.
Wat wel opviel is dat er meer jongens waren dan meisjes. Komt ASS vaker voor bij jongens?
Nouja, wie weet tot de 28ste.
Gadgets: iPhone 3GS, HP LaserJet P2035, Acer V193HQV
Heb er weleens iets over gelezen. Stond me iets van bij dat het bij meisjes lastiger te diagnosticeren is omdat meisjes standaard al een betere sociale intuïtie hebben, met ASS of niet. Maar de problemen wat betreft stereotiep gedrag e.d. hebben ze wel gewoon. Meende dat ze de verhouding jongens : meisjes met ASS op 4:1 hebben gesteld.quote:
[..]
Het voelde goed om herkenning te hebben, dan heb je toch zo iets van: Ik ben niet de enige.
Wat wel opviel is dat er meer jongens waren dan meisjes. Komt ASS vaker voor bij jongens?
Nouja, wie weet tot de 28ste.
