Depressie & Angst #9

quote:

Op donderdag 8 september 2011 08:35 schreef Nyota het volgende:
Nou, op dit moment denk ik dat ik er nooit meer uit ga komen. Alles is een bende. En de laatste dag op mijn werk nadert. Ik ben heel bang voor de tijd daarna, omdat dan mijn wereld opeens een stuk kleiner zal zijn. Verder vind ik het stom dat er niet eens een borrel vanaf kan, hoewel mijn directe collega's verder wel heel tof zijn.


Daarbij krijg ik nu al kriebels van het UWV. ik begreep dat je in het begin de hele dag thuis moet blijven tot 18:00 uur totdat ze contact met je op hebben genomen. Iemand hier ervaring mee? Ik zit meteen al in de stress, omdat ik 6 oktober om 18:00 iets heb waar ik graag heen wil. Kan me nu dus al druk maken of dat dan wel kan en wat als ik gewoon dan toch al om 17:00 van huis ga.

ONZIN wie vertelt je die onzin. vind je het gek dat je depressief wordt als je jezelf onzin laat aanpraten.

quote:

Op donderdag 8 september 2011 14:06 schreef Maanvis het volgende:

[..]

ONZIN wie vertelt je die onzin. vind je het gek dat je depressief wordt als je jezelf onzin laat aanpraten.

Nou, wat een aardige opmerking van je zeg. Als het zo makkelijk was geweest, dan denk ik niet dat ik in deze situatie had gezeten.

Verder:

quote:

Moet u steeds thuisblijven?

Binnen een paar dagen nadat u ziek bent geworden, zal een van onze medewerkers u bellen of bij u thuis langskomen om te informeren wat uw klachten zijn, hoe het met u gaat en wanneer u denkt beter te zijn.
Het kan ook zijn dat u een uitnodiging krijgt om langs te komen op het spreekuur.
U ben verplicht om tot 18:00 uur thuis te blijven tot wij contact met u hebben opgenomen. Heeft u een afspraak met uw (huis)arts of arbo-arts of in het ziekenhuis? Of moet u naar de fysiotherapeut of naar een sollicitatiegesprek? Dan kunt u daar naartoe gaan. Zodra u een telefoontje van ons heeft gehad of een van onze medewerkers bij u thuis is geweest, hoeft u niet meer thuis te blijven.

Bron:http://www.uwv.nl/particu(...)-plichten/index.aspx en dan het document genaamd: Aan welke regels moet ik me houden als ik ziek ben? (DOC, 39 Kb)

quote:

Op donderdag 8 september 2011 14:31 schreef Nyota het volgende:

[..]

Nou, wat een aardige opmerking van je zeg. Als het zo makkelijk was geweest, dan denk ik niet dat ik in deze situatie had gezeten.

Ze zeggen wel eens; Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. De waarheid moet hard verteld worden, anders komt het niet goed .

quote:

Verder:

[..]

Bron:http://www.uwv.nl/particu(...)-plichten/index.aspx en dan het document genaamd: Aan welke regels moet ik me houden als ik ziek ben? (DOC, 39 Kb)

Ik dacht dat je het over een WW uitkering had, aangezien je je laatste dag op het werk had en ontslagen zou worden etc .

quote:

Op donderdag 8 september 2011 15:06 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Ze zeggen wel eens; Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. De waarheid moet hard verteld worden, anders komt het niet goed .

Ja, dat zei ik ook altijd tegen mezelf, zodat ik alles lekker bleef ontkennen en dat ik me gewoon aanstelde... ben er nu wel achter dat het (voor mij nu in ieder geval) niet zo werkt...
[..]

quote:

Ik dacht dat je het over een WW uitkering had, aangezien je je laatste dag op het werk had en ontslagen zou worden etc .

Nee, dat hadden ze wel gewild (dat ik me nog beter zou melden), maar dat is dus niet het geval. Wel ontslagen en bijna laatste dag op het werk + ziek...

Maar goed, geen ervaring dus met de geneugten van de ZW van UWV dus...

quote:

Op donderdag 8 september 2011 15:06 schreef Maanvis het volgende:
Ze zeggen wel eens; Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. De waarheid moet hard verteld worden, anders komt het niet goed .

Er is geen 'waarheid'' we zijn allemaal mensen die allemaal op hun eigen manier de wereld en het leven ervaren en die allemaal hun eigen pad volgen, tegen iemand die het duidelijk moeilijk heeft zo'n toon aan slaan is niet alleen heel onbeschoft en onnodig, het laat ook zien dat jij het fijn vind om je op zo'n manier tegen iemand uit te laten, wat niet meer dan een sadistisch trekje is, dus kijk aub eerst eens goed naar je eigen gedrag voor je je frustratie op een ander richt, lijkt me wel zo verstandig. Je hebt het over ''anders komt het niet goed'', ben jij zo wijs dat jij voor een ander weet wat het goed komen voor diegene inhoudt?

quote:

Op donderdag 8 september 2011 15:12 schreef Nyota het volgende:
Maar goed, geen ervaring dus met de geneugten van de ZW van UWV dus...

Ik heb ervaring met de ZW en het Uwv, als je niet meer kan werken en in therapie bent gaan ze er sowieso van uit dat het voor langere tijd is, terwijl als iemand lichamelijke klachten heeft er een duidelijk tijd als richtlijn voor wordt bepaald, hoe lang het herstel zal duren etc, met therapie is dat moeilijker te zeggen natuurlijk. Als je een therapeut oid hebt kan het handig zijn om een verklaring van diegene mee te nemen zodat die in je dossier kan. Ook een bewijs dat je huisarts ervan op de hoogte is willen ze zien, een doorverwijsbriefje oid.

Er staat ook ''Binnen een paar dagen nadat u ziek bent geworden'' terwijl het bij jou al langer loopt toch? Als het van je werk overgaat naar het Uwv krijgen ze van je werk uit bericht wat er speelt en ook vanaf wanneer etc. Dat thuis blijven geldt denk ik meer voor lichamelijke dingen, ook als controle of er wel echt iets lichamelijk aan de hand is, als er een melding binnenkomt van iemand die zegt te ziek te zijn om uit bed te kunnen komen en die is dan opeens weg dan klopt er duidelijk iets niet, is iemand depressief of voor iets anders therapie aan het volgen dan kan dat gewoon. Daarnaast nebben ze het bij het Uwv al druk genoeg en bij iemand langs gaan met een depressie kunnen ze ook niet veel mee, ze hebben dan liever een verklaring van je behandelaar dat je ermee aan de slag bent.

Als daarnaast dingen buitenshuis doen goed voor jou en je herstel is dan is dat het belangrijkst want daar gaat het om, het Uwv is er om jou te helpen, niet om je het je moeilijker te maken, als jij goed voorbereid wat je ze wil vertellen, bijv op papier oid en je daarnaast richt op wat voor jou het best is dan zit dat iig goed

quote:

Op donderdag 8 september 2011 16:58 schreef Canillas het volgende:

[..]

Ik heb ervaring met de ZW en het Uwv, als je niet meer kan werken en in therapie bent gaan ze er sowieso van uit dat het voor langere tijd is, terwijl als iemand lichamelijke klachten heeft er een duidelijk tijd als richtlijn voor wordt bepaald, hoe lang het herstel zal duren etc, met therapie is dat moeilijker te zeggen natuurlijk. Als je een therapeut oid hebt kan het handig zijn om een verklaring van diegene mee te nemen zodat die in je dossier kan. Ook een bewijs dat je huisarts ervan op de hoogte is willen ze zien, een doorverwijsbriefje oid.

Er staat ook ''Binnen een paar dagen nadat u ziek bent geworden'' terwijl het bij jou al langer loopt toch? Als het van je werk overgaat naar het Uwv krijgen ze van je werk uit bericht wat er speelt en ook vanaf wanneer etc. Dat thuis blijven geldt denk ik meer voor lichamelijke dingen, ook als controle of er wel echt iets lichamelijk aan de hand is, als er een melding binnenkomt van iemand die zegt te ziek te zijn om uit bed te kunnen komen en die is dan opeens weg dan klopt er duidelijk iets niet, is iemand depressief of voor iets anders therapie aan het volgen dan kan dat gewoon. Daarnaast nebben ze het bij het Uwv al druk genoeg en bij iemand langs gaan met een depressie kunnen ze ook niet veel mee, ze hebben dan liever een verklaring van je behandelaar dat je ermee aan de slag bent.

Als daarnaast dingen buitenshuis doen goed voor jou en je herstel is dan is dat het belangrijkst want daar gaat het om, het Uwv is er om jou te helpen, niet om je het je moeilijker te maken, als jij goed voorbereid wat je ze wil vertellen, bijv op papier oid en je daarnaast richt op wat voor jou het best is dan zit dat iig goed

He, een postief verhaal over het UWV :-) Dank je wel :-) Ik was net nog bij m'n bedrijfsarts en die zou inderdaad ook het dossier doorsturen (of naar mij sturen en dan kan ik het doorsturen). En gelukkig heb ik sinds deze week een nieuwe psychotherapeute gevonden waarmee het klikt, dus nu kan ik ook eindelijk echt er helemaal tegenaan :-)

Ik had al bedacht ze anders even te bellen ofzo van te voren. Maar in ieder geval bedankt. Hopelijk heb jij inmiddels niet meer met ze te maken!

quote:

Op donderdag 8 september 2011 17:39 schreef Nyota het volgende:

[..]

He, een postief verhaal over het UWV :-) Dank je wel :-) Ik was net nog bij m'n bedrijfsarts en die zou inderdaad ook het dossier doorsturen (of naar mij sturen en dan kan ik het doorsturen). En gelukkig heb ik sinds deze week een nieuwe psychotherapeute gevonden waarmee het klikt, dus nu kan ik ook eindelijk echt er helemaal tegenaan :-)

Ik had al bedacht ze anders even te bellen ofzo van te voren. Maar in ieder geval bedankt. Hopelijk heb jij inmiddels niet meer met ze te maken!

Graag gedaan en heel fijn dat je een therapeute heb gevonden waarmee het klikt, succes!

quote:

Op donderdag 8 september 2011 16:38 schreef Canillas het volgende:

[..]

Er is geen 'waarheid'' we zijn allemaal mensen die allemaal op hun eigen manier de wereld en het leven ervaren en die allemaal hun eigen pad volgen, tegen iemand die het duidelijk moeilijk heeft zo'n toon aan slaan is niet alleen heel onbeschoft en onnodig, het laat ook zien dat jij het fijn vind om je op zo'n manier tegen iemand uit te laten, wat niet meer dan een sadistisch trekje is, dus kijk aub eerst eens goed naar je eigen gedrag voor je je frustratie op een ander richt, lijkt me wel zo verstandig. Je hebt het over ''anders komt het niet goed'', ben jij zo wijs dat jij voor een ander weet wat het goed komen voor diegene inhoudt?

Wat een onzin en rare aannames doe jij. ik spreek uit ervaring met mezelf en met m'n mensen close om me heen dat zoete broodjes bakken niet werkt. Iemand een sadist noemen terwijl je hem niet kent, dat noem ik pas onbeschoft.
Als iemand met gedachten zit die naar waarheid niet kloppen moet je soms harde taal gebruiken om dat eruit te krijgen. Je kunt het niet met zachte woorden omver praten.

[ Bericht 6% gewijzigd door Maanvis op 08-09-2011 18:12:12 ]

Ik ben zo moe
En mijn keel voelt elke dag dikker aan , mijn buikpijn is verdubbeld van 2 felle steken per dag
Die steken in mijn kop voel ik alleen nog maar hooguit 3x per dag.
Ik wou dat ik wist wat het was.

Nog maar 1 schooldag, 1 avond werken, 1 volledige dag werken en dan heb ik mijn dag vij in de week

quote:

Op donderdag 8 september 2011 18:06 schreef Maanvis het volgende:
Wat een onzin en rare aannames doe jij. ik spreek uit ervaring met mezelf en met m'n mensen close om me heen dat zoete broodjes bakken niet werkt. Iemand een sadist noemen terwijl je hem niet kent, dat noem ik pas onbeschoft.
Als iemand met gedachten zit die naar waarheid niet kloppen moet je soms harde taal gebruiken om dat eruit te krijgen. Je kunt het niet met zachte woorden omver praten.

Jij hebt ervaring met jezelf en mensen uit je omgeving, zegt dat wat over de rest?

Het gaat er bij gedachten niet om of ze ''naar waarheid'' kloppen, daar zijn gedachten niet voor, de gedachten die iemand in een bepaalde situaties heeft zijn een echo van het verleden en vertellen een deel van het verhaal van die persoon, het zijn handvaten, richtingaanwijzers waar aandachtig naar geluisterd en die begrepen mogen worden. Om vervolgens juist samen met die gedachtes en gevoelens, vanuit acceptatie, de dingen steeds een beetje op een andere manier te gaan doen, een manier die wellicht handiger is.

En dat is precies wat er zo treurig aan jouw houding is, jij vind dat bepaalde dingen er niet mogen zijn en er dus ''uit'' moeten, gedachtes die niet zouden kloppen, gevoelens die weg zouden moeten, alsof er delen van een mensen niet goed zouden zijn en je dus van die delen af moet, waarmee je dus zegt dat iemand van zichzelf af moet terwijl je alleen echt kan helen door volledig jezelf te worden, met al je gedachten, gevoelens, noem het maar op.

Jij vind dat je iets te zeggen hebt over hoe iemand zou moeten zijn, terwijl dat zou moeten zijn niet bestaat, acceptatie werkt helend, veroordeling en weg willen krijgen leidt tot strijd en verdere vervreemding van wie iemand echt is. Jij wil iets om ver praten omdat jij oordeelt dat het er niet mag zijn, en daar kom je nooit verder mee omdat je dan vind dat wat is, niet zou mogen zijn, en dat is onmogelijk. Hoop dat je wat minder hard met jezelf omgaat want zonder liefde voor jezelf kom je nooit tot bloei en blijft de dwang tot negatief oordelen bestaan.

quote:

Op donderdag 8 september 2011 18:31 schreef Canillas het volgende:

[..]

Jij hebt ervaring met jezelf en mensen uit je omgeving, zegt dat wat over de rest?

Het gaat er bij gedachten niet om of ze ''naar waarheid'' kloppen, daar zijn gedachten niet voor, de gedachten die iemand in een bepaalde situaties heeft zijn een echo van het verleden en vertellen een deel van het verhaal van die persoon, het zijn handvaten, richtingaanwijzers waar aandachtig naar geluisterd en die begrepen mogen worden. Om vervolgens juist samen met die gedachtes en gevoelens, vanuit acceptatie, de dingen steeds een beetje op een andere manier te gaan doen, een manier die wellicht handiger is.

Dat is dus precies wat ik doe, richtingaanwijzers geven. Jij kiest ervoor om diep in de persoon te graven naasr richtingaanwijzers die uit hunzelf komen, ik kies ervoor om de richtingaanwijzers zelf aan te dragen omdat ik ook vaker met dit bijltje heb gehakt.

quote:

En dat is precies wat er zo treurig aan jouw houding is, jij vind dat bepaalde dingen er niet mogen zijn en er dus ''uit'' moeten, gedachtes die niet zouden kloppen, gevoelens die weg zouden moeten, alsof er delen van een mensen niet goed zouden zijn en je dus van die delen af moet, waarmee je dus zegt dat iemand van zichzelf af moet terwijl je alleen echt kan helen door volledig jezelf te worden, met al je gedachten, gevoelens, noem het maar op.

Nee, ik ga er vanuit dat niemand depressief wil zijn en dat die gedachten er gewoon uit moeten ipv begrepen moeten worden.

quote:

Jij vind dat je iets te zeggen hebt over hoe iemand zou moeten zijn, terwijl dat zou moeten zijn niet bestaat, acceptatie werkt helend, veroordeling en weg willen krijgen leidt tot strijd en verdere vervreemding van wie iemand echt is. Jij wil iets om ver praten omdat jij oordeelt dat het er niet mag zijn, en daar kom je nooit verder mee omdat je dan vind dat wat is, niet zou mogen zijn, en dat is onmogelijk. Hoop dat je wat minder hard met jezelf omgaat want zonder liefde voor jezelf kom je nooit tot bloei en blijft de dwang tot negatief oordelen bestaan.

Dit is echt weer onzin. Depressieve mensen hoeven niet van zichzelf te accepteren dat ze dat zijn. Zij hebben ook recht op een vorm van geluk. Maar wij, die niet met die vervreemde gedachten zitten, moeten ze de weg wijzen en ze laten zien dat het leven weldegelijk de moeite waard is.

quote:

Op donderdag 8 september 2011 18:43 schreef Maanvis het volgende:


Dit is echt weer onzin. Depressieve mensen hoeven niet van zichzelf te accepteren dat ze dat zijn. Zij hebben ook recht op een vorm van geluk. Maar wij, die niet met die vervreemde gedachten zitten, moeten ze de weg wijzen en ze laten zien dat het leven weldegelijk de moeite waard is.

Wat mij betreft hoef jij je niet geroepen te voelen om hier een weg te wijzen... maar dat is mijn mening, wie weet zijn er andere mensen die wel graag een wegwijzer willen?!

quote:

Op donderdag 8 september 2011 18:43 schreef Maanvis het volgende:
Dat is dus precies wat ik doe, richtingaanwijzers geven. Jij kiest ervoor om diep in de persoon te graven naasr richtingaanwijzers die uit hunzelf komen, ik kies ervoor om de richtingaanwijzers zelf aan te dragen omdat ik ook vaker met dit bijltje heb gehakt.

Jij hebt met dat bijltje gehakt bij jezelf, jij bent de ander niet, jij weet alleen hoe het is om jou te zijn en dat prima maar doen alsof jij weet hoe het voor een ander is gaat nergens over, je projecteert dan alleen jezelf over anderen heen. Je zegt dat jij richtingaanwijzers geeft, welke dan? Waarom zouden jouw richtingaanwijzers die van jou zijn en bij jou horen ook gelden voor een ander?

Het idee dat jij het gevoel hebt geroepen te zijn om anderen te laten zien hoe zij zouden moeten leven duid eerder op een vorm van grootheidswaanzin (is compensatiegedrag vanuit een erg laag zelfbeeld, begrijp je dat?) want is het leven niet het meest waard wanneer iemand het kan leven op een manier die bij hem of haar past? Dus iedereen op zijn eigen manier, niet op jouw manier? Mag iedereen dat niet voor zichzelf uitvinden? Jouw manier is jouw manier, meer niet, maar het zou ook genoeg moeten zijn, tenzij je nog niet volledig leeft als jezelf.

quote:

Nee, ik ga er vanuit dat niemand depressief wil zijn en dat die gedachten er gewoon uit moeten ipv begrepen moeten worden.

Hoe haal jij gedachten uit iemand? Alles wat je onderdrukt wordt alleen maar groter dus vraag me af hoe je zoiets doet? Is het niet beter om je gedachten te leren begrijpen en vervolgens te laten zien dat je gedachten mogen veranderen omdat het nu anders kan? Jij legt de verantwoordelijkheid voor jezelf neer bij je gedachtes, alsof het hun 'schuld'' is, terwijl het juist jij is die moeten laten zien dat het anders kan, in kleine stapjes keer op keer weer net zolang tot er voldoende vertrouwen is. Je eigen gedachten als vijand zien is ontzettend destructief, vooral omdat alles in jou, ook je gevoelens en gedachtes, het goed bedoelen, het allemaal een vorm van bescherming die ooit nodig was, als je dat anders wil moet jij laten zien dat dat kan en dat doe je niet door jezelf te bevechten.

quote:

Dit is echt weer onzin. Depressieve mensen hoeven niet van zichzelf te accepteren dat ze dat zijn. Zij hebben ook recht op een vorm van geluk. Maar wij, die niet met die vervreemde gedachten zitten, moeten ze de weg wijzen en ze laten zien dat het leven weldegelijk de moeite waard is.

Je haalt hier accepteren en erbij neerleggen door elkaar. Als iemand depressieve gevoelens en gedachtes heeft, dan heeft iemand depressieve gevoelens en gedachtes, als die er zijn dan zijn die er, dat wil niet zeggen dat je dat zo wilt houden en dat je er niet aan werkt aan anders in het leven te komen staan maar je verspilt geen energie aan het afkeuren van die gedachtes en vinden dat ze er niet mogen zijn. Ze zijn er en ze zijn er niet zonder reden, ze vertellen je alles over jezelf wanneer je de tijd neemt ernaar te luisteren, zodat je jezelf volledig leert kennen en begrijpen. Met die kennis kan je ontzettend veel doen.

Wat zijn vervreemde gedachten? Wat maakt de ene gedachten vreemder dan de anders? Waar komen ze vandaan?

Het idee dat jij mensen richtingaanwijzers kan geven over hoe ze zouden moeten zijn, alsof jij beter zou weten hoe iemand in elkaar steekt dan diegene zichzelf kan leren kennen wanneer hij of zij naar de antwoorden in zichzelf op zoek gaat is iets wat je alleen kan vinden als je nog niet echt begrijpt waar het om gaat. Geluk zit em met plezier jezelf zijn, dat je van jezelf houdt en dat begint met acceptatie, dat je vanuit het idee dat jij er mag zijn zoals je bent goede dingen voor jezelf doet. Daarnaast gaf je in je eerdere post geen richtingaanwijzer, je begon slechts wat te schreeuwen over dat iemand zichzelf een depressie aanpraat.

Morgen afscheid psycholoog... ik ga elders heen voor intensiever behandeling en het gaat ineens allemaal even heel snel.

Zullen we iedereen gewoon even in hun waarde laten? Iedereen pakt zijn/haar klachten op zijn eigen manier aan, en er is geen vastomlijnd plan wat wel of niet werkt, dat kunnen wij niet voor een ander bepalen enkel voor onzelf! Je kan tegen mij zeggen dat ik me niet moet aanstellen als ik een paniekaanval krijg maar dat werkt niet, Je kunt me beter even met rust laten, dan gaat het wel weer over, en dat weet ik omdat ik mezelf en mijn reactie op de aanval ken!
Ik ken de uitdrukking zachte heelmeesters maken stinkende wonden maar dat werkt ook niet bij iedereen, dus laten we er vooral geen ruzie over maken, maar elkaar advies geven als je denkt dat de ander daar iets aan heeft!

Hier gaat het wel redelijk, Vanmorgen een kleine paniekaanval gehad omdat het heel druk in de stad was en dat was blijkbaar nog een stap te ver, Jammer weet ik dat ook weer ! Verder wordt ik de hele dag al bestookt met smsjes van mijn echt heel lief! Ik heb een nieuwe bril gekocht vandaag, ik moet m veel vaker op gaan doen,en de ene die ik nu heb vind ik daarvoor veel te flashy! Nu een mooiere en vooral rustig qua kleur! En ik heb weer even lekker zitten tekenen! Ik ben er weer trots op, Ik had altijd gedacht dat ik het niet kon, maar ik geloof dat het er toch wel in zit!




Nijna succes morgen!
Cafpow bijna weekend meid, dan zit de 1e week erop!
Datzelfde geld voor summer2bird
en nyota sorry ik heb er geen verstand van, maar sterkte iig!

quote:

Op donderdag 8 september 2011 18:48 schreef Nijna het volgende:

[..]

Wat mij betreft hoef jij je niet geroepen te voelen om hier een weg te wijzen... maar dat is mijn mening, wie weet zijn er andere mensen die wel graag een wegwijzer willen?!

Niet van bovengenoemde begrijp ook niet wat maanvis weer in een topic als deze doet...

De psychologe heeft net gebelt.
Dat ze overlegt had met de psychiater en dat de psychiater wilt dat er binnen nu en volgende week een afspraak komt waarin er besproken word hoe en wat.

En met mijn toestemming heeft ze aan mijn moeder uitgelegd over de telefoon wat ik van plan was eigenlijk.

Moeder heeft me net beneden geroepen. we hebben even gepraat, ik denk niet dat ze het nu helemaal begrijpt maar goed.

Pfff, heb nu al geen zin in die afspraak

quote:

Op donderdag 8 september 2011 21:08 schreef ayumu het volgende:

[..]

Niet van bovengenoemde begrijp ook niet wat maanvis weer in een topic als deze doet...

ja sorry het staat nu in myat dus ik kijk er af en toe in. ik ben op deze manier uit een flinke dip gekomen en ik heb op deze manier ook mensen in m'n omgeving geholpen. ik dacht dat ik hier mensen kon helpen, maar mijn manier is blijkbaar niet goed volgens canillas. zij/hij heeft blijkbaar alle wijsheid in pacht en bepaalt wie hier wat mag posten. mijn ervaring en levenswijsheid is blijkbaar niets waard. misschien tel je hier alleen mee als je psychologie gestudeerd hebt?

quote:

Op donderdag 8 september 2011 23:58 schreef Maanvis het volgende:

[..]

ja sorry het staat nu in myat dus ik kijk er af en toe in. ik ben op deze manier uit een flinke dip gekomen en ik heb op deze manier ook mensen in m'n omgeving geholpen. ik dacht dat ik hier mensen kon helpen, maar mijn manier is blijkbaar niet goed volgens canillas. zij/hij heeft blijkbaar alle wijsheid in pacht en bepaalt wie hier wat mag posten. mijn ervaring en levenswijsheid is blijkbaar niets waard. misschien tel je hier alleen mee als je psychologie gestudeerd hebt?

Jou manier werkt niet voor iedereen en je mag advies/mening geven maar soms ga je te hard daarin en vergeet je een beetje dat je soms moet afremmen daarin. En verder zal je vast een goede gozer zijn en no hard feelings hoor

Ik ga je eens een voorbeeld laten zien.


Zat dat allemaal tegelijk aan en dan heb je eningszins wat ik iedere minuut van dag voel. Ik ben niet zo'n prater heb ik eerder al eens geschreven... En ondanks dat kan ik nog redelijke leven althans dit is mijn leven.

Ik neem dagelijks m'n antidepressiva en voel me beter. Soms heb ik nog last van dipjes maar dat ligt ook aan het rotweer in Belgie

quote:

Op donderdag 8 september 2011 23:58 schreef Maanvis het volgende:

[..]

ja sorry het staat nu in myat dus ik kijk er af en toe in. ik ben op deze manier uit een flinke dip gekomen en ik heb op deze manier ook mensen in m'n omgeving geholpen. ik dacht dat ik hier mensen kon helpen, maar mijn manier is blijkbaar niet goed volgens canillas. zij/hij heeft blijkbaar alle wijsheid in pacht en bepaalt wie hier wat mag posten. mijn ervaring en levenswijsheid is blijkbaar niets waard. misschien tel je hier alleen mee als je psychologie gestudeerd hebt?

Ik vind dat iedereen, dus ook jij, hier mag posten en denk ook dat alle ervaringen welkom zijn maar als jij binnenvalt met een post als deze:

quote:

Op donderdag 8 september 2011 14:06 schreef Maanvis het volgende:

ONZIN wie vertelt je die onzin. vind je het gek dat je depressief wordt als je jezelf onzin laat aanpraten.

dan ga je toch een bepaalde grens over, al bedoelde je het kennelijk toch goed. Misschien is het handiger als je je bedoelingen erbij zet en meer uitlegt wat je ermee willen zeggen. Laten we het verder hierbij laten aub want hier is deze topic reeks niet voor bedoelt, excuses voor jou en iedereen die hier hinder van heeft ondervinden.

Als die medicatie van mij nu eens ging werken *jank*.
Slapen lukt niet, angstaanvallen.. En de neiging om mezelf pijn te doen word elke dag moeilijker om te negeren..
Ik weet het echt allemaal niet meer op het moment

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 07:40 schreef Canillas het volgende:

[..]

Ik vind dat iedereen, dus ook jij, hier mag posten en denk ook dat alle ervaringen welkom zijn maar als jij binnenvalt met een post als deze:

[..]

dan ga je toch een bepaalde grens over, al bedoelde je het kennelijk toch goed. Misschien is het handiger als je je bedoelingen erbij zet en meer uitlegt wat je ermee willen zeggen. Laten we het verder hierbij laten aub want hier is deze topic reeks niet voor bedoelt, excuses voor jou en iedereen die hier hinder van heeft ondervinden.

ja en die post was gebaseerd op een misverstand hè, dat had je ook wel ff mogen lezen.

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 08:51 schreef Maanvis het volgende:

[..]

ja en die post was gebaseerd op een misverstand hè, dat had je ook wel ff mogen lezen.

Je kiest zelf voor de toon waarmee je iemand aanspreekt, misverstand of niet.

Is het bellen gelukt?

Afscheid van mn psycholoog was ok, toch wel raar dan om het af te sluiten.
Vervolg start volgende week, dag hoor ik hopelijk maandag...

stiekem toch gefeliciteerd cafpow! Klinkt inderdaad alsof je het erg zwaar hebt momenteel.

Nijna, waarom ga je eigenlijk over naar een ander als ik vragen mag?

Hier vandaag een baaldag, Niks lukt, ben heel moe, heb nergens zin in, en slaap veel! Maar goed morgen weer een nieuwe dag zullen we maar zeggen!

Gewoonmezelf, ik ga intensievere behandeling krijgen en dat bieden ze niet aan daar waar ik nu zit/zat.

Hoi,
Net een preek van mijn ouders gehad. Ze snapte niet waarom ik het niet tegen ze had gezegt en het antwoord dat ik bang was voor hun reactie (dat ik me aanstel enzo) vonden ze bullshit.

Daarna gingen ze 20 minuten door over hoe erg ze me NIET begrepen, dat ze het zich niet konden voorstellen en dat ik alleen een schop onder mijn kont nodig had om weer normaal te doen.

Ik zit nu te huilen op mijn kamer.

Ze zeiden dat als ik verkracht was geweest of zo, ze het dan wel een beetje konden begrijpen (die zelfmoordgedachtes) maar omdat het enige nare wat er ooit met mij gebeurt was (dat ik 11 jaar gepest ben, geen vrienden heb enzovoorts) ze het helemaal niet konden voorstellen.

Ik wou dat ik het hun nooit had verteld.

Ik snap niet dat ze geen begrip tonen. Ben je eerlijk tegen ze geweest krijg je dit

Overigens hoi iedereen hier. Zelf geen depressie of zo hoor, maar ik lees al wel een tijdje mee. Ik vind het vooral interessant om te volgen.

@summerbird Misschien kan je je ouders iets laten lezen over de gevolgen van pesten en dergelijke. Heel vervelend dat ze het niet begrijpen. Hopelijk trekt dat nog bij. Puur onwetendheid. Maar dit helpt jou natuurlijk ook niet.

quote:

Op dinsdag 6 september 2011 17:03 schreef ayumu het volgende:
[ afbeelding ]
Nieuwe haartjes en goed schoongemaakt Is ie niet schattig ?

[ afbeelding ]
schoongemaakt en de lijst is weer wit in plaats van rokerig geel

Om maar even te laten wat ik doe

Waarom heb je die pop eigenlijk? Een speciale betekenis ofzo?

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 23:24 schreef Mpj het volgende:

[..]

Waarom heb je die pop eigenlijk? Een speciale betekenis ofzo?

Ja maar daar gaan we het niet over hebben.

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 22:12 schreef summer2bird het volgende:
Hoi,
Net een preek van mijn ouders gehad. Ze snapte niet waarom ik het niet tegen ze had gezegt en het antwoord dat ik bang was voor hun reactie (dat ik me aanstel enzo) vonden ze bullshit.

Daarna gingen ze 20 minuten door over hoe erg ze me NIET begrepen, dat ze het zich niet konden voorstellen en dat ik alleen een schop onder mijn kont nodig had om weer normaal te doen.

Ik zit nu te huilen op mijn kamer.

Ze zeiden dat als ik verkracht was geweest of zo, ze het dan wel een beetje konden begrijpen (die zelfmoordgedachtes) maar omdat het enige nare wat er ooit met mij gebeurt was (dat ik 11 jaar gepest ben, geen vrienden heb enzovoorts) ze het helemaal niet konden voorstellen.

Ik wou dat ik het hun nooit had verteld.

heb je je ouders wel verteld hoe je dat pesten die tijd hebt ervaren? Wat ze tegen je zeiden of wat ze deden? En wat het voor je betekent om geen vrienden te hebben? En hoe je je echt voelt? Of vertel je dat niet juist omdat je denkt/weet dat ze je niet zullen begrijpen?

Summer, wat een lompe reactie van je ouders... lijkt me heel moeilijk. Ben je open, krijg je dit...

Goedemiddag!!

Vandaag gewapend met fototoestel de toerist uitgehangen in eigen stad! lang leve monumentendag! Was verrassend leuk, ben nu wel helemaal op, maar goed dat mag de pret niet drukken.
Morgen weer lekker zwemmen, en aangezien ik vorige week constateerde dat mijn badpak toch echt te groot is (24 kilo afgevallen) heb ik mezelf een nieuwe tankini cadeau gedaan, Ik ben er helemaal blij mee, wat goed is voor mijn humeur want ik had niet gedacht zoiets ooit te kunnen dragen

Hoe is het met jullie?

Ik weet niet wat ik vandaag moet, Kennis van mij die ik best wel mocht heeft iets gedaan alleen kan je dat niet meer terug draaien Dat heb ik dus net mogen horen en al kende ik hem niet zo goed ik vind het wel heel erg om te horen kutzooi

En helemaal niemand die iets heeft zien aankomen...

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 22:36 schreef cafpow het volgende:

[..]

@summerbird, ik weet niet goed wat te zeggen. Behalve probeer hetgeen je ouder je zeggen niet al te zwaar op te nemen. Jou ouders klinken als zeer koppige personen, die tot nu toe eigenlijk leven in pure ontkenning.
EN geloof me nou maar, pesten kan heel erg veel invloed hebben. Ik ben zelf de gehele brugklas gepest en geplaagd en ben wel van school veranderd erna, maar ik ben tot 2 jaar geleden altijd overal het buitenbeentje geweest, omdat ik niet wist hoe en niet durfde mezelf te laten kennen.
En mijn ma die snapte het ook allemaal niet, en dat was iedere dag ruzie. Maar nu jaren later, begint het kwartje soms te vallen.

Dankje

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 22:37 schreef -Strawberry- het volgende:
@summerbird Misschien kan je je ouders iets laten lezen over de gevolgen van pesten en dergelijke. Heel vervelend dat ze het niet begrijpen. Hopelijk trekt dat nog bij. Puur onwetendheid. Maar dit helpt jou natuurlijk ook niet.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 10:01 schreef Apotheose het volgende:

[..]

heb je je ouders wel verteld hoe je dat pesten die tijd hebt ervaren? Wat ze tegen je zeiden of wat ze deden? En wat het voor je betekent om geen vrienden te hebben? En hoe je je echt voelt? Of vertel je dat niet juist omdat je denkt/weet dat ze je niet zullen begrijpen?

Jawel, ik heb het ze allebei allang verteld wat er allemaal in die 11 jaar gebeurd was en wat alle consuquenties waren. Maar ze zeiden dat het mijn eigen schuld was dat ik zolang zo heftig gepest was en dat ik niet zo moest zeuren.
En dat was meteen de laatste keer dat we het erover hadden. Willen ze niet over praten, vinden ze onzin.

Ik durf mijn ouders haast niet zo veel te vertellen, omdat ze mij niet zullen begrijpen. Nadat ik zoveel van mijzelf heb laten zien en ze zo reageren, deed echt pijn en ik durf het niet meer

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 10:06 schreef Nijna het volgende:
Summer, wat een lompe reactie van je ouders... lijkt me heel moeilijk. Ben je open, krijg je dit...

quote:

Op vrijdag 9 september 2011 22:17 schreef debeterebob het volgende:
Ik snap niet dat ze geen begrip tonen. Ben je eerlijk tegen ze geweest krijg je dit

Overigens hoi iedereen hier. Zelf geen depressie of zo hoor, maar ik lees al wel een tijdje mee. Ik vind het vooral interessant om te volgen.

Dank jullie voor jullie reacties.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 20:20 schreef cafpow het volgende:
Hier beetje herstellende van een omtzettend klote dag. De hele ochtend huilirig, woede, stress,wanhoop, hopeloosheid. Wat zoals altijd tot ruzie heeft geleid thuis.
En daarna een helse migraine aanval...met overgeven, oorpijn rn mega pijnlijke steken in mijn hoofd.
En heb alleen 2 fruitdrankjes op..naast het ontbijt.
En nu nog mega oorpijn en oogpijn.

He bah, wat een dag. Sterkte

ayumy Sterkte! Ik denk te begrijpen dat we het hier over zelfmoord hebben, en dat is voor de nabestaanden heel hard en heftig, Helaas ervaring!

Cafpow, Zulke aanvallen zijn de allerergste, Succes en lkker naar bed gaan!

Summer2bird, meid wat heftig, ik krijg er een brok van in mijn keel, Ik ben ook een aantal jaar gepest toen ik nog heel jong was, en ik dacht zelfs dat ik beter dood kon zijn want ik was alleen maar lastig, maar ik heb wel altijd steunende ouders gehad, en ook nu ik door de therapie veel aan het herbeleven ben, zijn die er weer voor mij, Ik kan mij zo slecht voorstellen dat er ouders zijn die dat dus niet doen, en jou er ook nog de schuld van geven, Je weet hopenlijk zelf wel dat jij er niks aan kan doen dat je gepest bent?

Als je wilt mag je me altijd pm-en hoor, al is het alleen maar om je hart te luchten

Summer, echt vreselijk te lezen. Ik ben vroeger ook gepest en heb het nooit tegen m'n ouders verteld, precies om reacties zoals jij nu krijgt te voorkomen.
Toch hoop ik dat jouw ouders nu je het verteld heb, zich snel toch gaan realiseren hoe het voor jou moet zijn.

Jij doet wat je kan, je kan hier altijd je hart luchten.

Dank jullie