Mammapoli deel 3

quote:

Op woensdag 16 november 2011 08:38 schreef Fratz het volgende:
Lieve mensen, even een bericht van mij.
Ik zit er helemaal doorheen. Gisteren opeens een doof gevoel in mijn lip en kin gekregen.
En natuurlijk op internet gekeken wat dat kon zijn. Raakte er helemaal overstuur van.
Nu nog, nu ik dit zit te typen. Ik ga zo naar het ziekenhuis bellen voor een afspraak.
De prognose van patienten met deze symptomen ziet er niet best uit.
Help me hopen dat het iets anders is, alsjeblieft.
Ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen
Gelukkig komt mijn moeder zo. Ik voel me echt heel erg k*t.

Heel veel sterkte en ik hoop met je mee! Fijn dat je moeder er nu waarschijnlijk al is en hopelijk kun je snel in het ziekenhuis terecht.

Veel sterkte en kracht voor idereen hier
Fratz, ik duim voor je, en hopelijk kan je snel terecht.

Ik mag vanmiddag om half drie langskomen. Mijn moeder heeft gebeld, zelf lukte het me niet

Ach meisje toch, heel veel sterkte en ga niet meteen van het ergste uit. (Al snap ik best dat je dat wel doet) Hou moed. Knuf.

quote:

Op woensdag 16 november 2011 10:37 schreef lionessa het volgende:
Ach meisje toch, heel veel sterkte en ga niet meteen van het ergste uit. (Al snap ik best dat je dat wel doet) Hou moed. Knuf.

Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.

quote:

Op woensdag 16 november 2011 10:56 schreef Fratz het volgende:
Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.

Ik ken dat gevoel en dan heb ik nog niet eens reden om nu al te wanhopen.
Soms heb je dat ook even nodig.

Als jij vanmiddag naar het ziekenhuis gaat, zit ik bij de bestralingsarts voor de intake. Moet daar mijn aandacht bijhouden en kan dan dus niet aan je denken, maar ik zal vooraf voor je bidden dat het meevalt.

Gia en alle anderen

quote:

Op woensdag 16 november 2011 10:56 schreef Fratz het volgende:

[..]

Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.

Weet ik. En dat mag ook. Je moet het soms even kwijt en dat lukt min of meer door flink te huilen. (Ik heb die beelden soms ook, niet dat ik borstkanker heb, maar mijn zoontje heeft een hersentumor gehad en als hij dan ziek is net als nu, ben ik ook op van de zenuwen, terwijl er niets echt ernstig aan de hand is, vandaar dat ik wel met jullie allemaal mee kan leven)

En praten helpt toch ook wel, want als je dingen hardop zegt, zijn het niet meer spoken in je hoofd (althans dat heb ik geleerd) en wordt het soms ook iets luchtiger.

Ik hoop dat je nu even tot de afspraak iets kan doen ter afleiding, dan gaat de tijd iets sneller. Heel veel succes vanmiddag.

Fratz Hopelijk blijkt het iets 'onschuldigs' te zijn.

Och wat een schrik Fratz ik kan wel zeggen dat je niet van het ergste uit moet gaan, maar dat helpt toch niet. Veel sterkte!

quote:

Op woensdag 16 november 2011 10:56 schreef Fratz het volgende:

[..]

Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.

Oh Fratzje toch, dit is zo herkenbaar. Hele dikke knuffel voor jou. Ik denk aan je.

Mocht ik iets voor je kunnen doen, dan staat mn PM=box altijd voor je open he?

Heel erg veel sterkte Fratz

Alle anderen ook natuurlijk.

Fratz, heel veel sterkte. M'n gedachten gaan uit naar je

Nou ik ben bij de dokter geweest.
Ze denkt dat een van mijn hersenzenuwen klem zit of zoiets. Ze wil dat de neuroloog er naar kijkt.
Dat gaat maandag gebeuren, kan mooi tegelijk met mijn apd infuus. Er moet ook een mri van mijn hoofd gemaakt worden (dat had ik wel verwacht). Ook meteen maar geregeld dat ik een port-a-cath ga krijgen.
Ik ben in elk geval wel rustiger nu. Ze heeft nog wat testjes gedaan. Mijn ogen en zo doen het in elk geval nog (oogzenuw) en dat is mooi. Blijft een raar gevoel. Alsof ik een verdoving heb gekregen bij de tandarts maar dat die verdoving maar niet uitwerkt. Meh.

Bah, dat duurt nog wel even maandag. Is de MRI al ingepland?

Een port-a-cath is erg fijn. Dat heeft mijn zoontje ook gehad en zit er bij hem nog steeds in. Hij kan hem dan nog gebruiken als hij onder narcose moet voor de MRI (ivm extreme angst en je moet erg goed stil kunnen liggen). Hij had ook van die dunne adertjes.

Als ze bloed nodig hebben kan dat ook via de pac, dan hoef je niet onnodig geprikt te worden. Moet je wel even op de oncologiepoli naar vragen. (maar dat wist je vast al)

Iets anders, de oncoloog van mijn zoontje zei tegen mij een mens mag meer dan 1 kwaal hebben, dus misschien heeft het helemaal niet te maken met de kanker, maar heb je de ziekte van Lyme, dat geeft ook dat soort verschijnselen. Daar kan je misschien nog even over brainstormen met je arts en na laten kijken in je bloed. Je hoeft dan geen ring te hebben gehad. Dat hadden de mensen die ik ken ook niet gehad.

[ Bericht 100% gewijzigd door lionessa op 16-11-2011 16:52:31 (dubbel) ]

quote:

Op woensdag 16 november 2011 16:51 schreef lionessa het volgende:
Bah, dat duurt nog wel even maandag. Is de MRI al ingepland?

Een port-a-cath is erg fijn. Dat heeft mijn zoontje ook gehad en zit er bij hem nog steeds in. Hij kan hem dan nog gebruiken als hij onder narcose moet voor de MRI (ivm extreme angst en je moet erg goed stil kunnen liggen). Hij had ook van die dunne adertjes.

Als ze bloed nodig hebben kan dat ook via de pac, dan hoef je niet onnodig geprikt te worden. Moet je wel even op de oncologiepoli naar vragen. (maar dat wist je vast al)

Iets anders, de oncoloog van mijn zoontje zei tegen mij een mens mag meer dan 1 kwaal hebben, dus misschien heeft het helemaal niet te maken met de kanker, maar heb je de ziekte van Lyme, dat geeft ook dat soort verschijnselen. Daar kan je misschien nog even over brainstormen met je arts en na laten kijken in je bloed. Je hoeft dan geen ring te hebben gehad. Dat hadden de mensen die ik ken ook niet gehad.

Voor de mri is meteen opdracht gegeven om deze in te plannen. Zal volgende week wel zijn denk ik.
Ik kijk al uit naar de cath, ik wou het vorige keer al maar toen mocht het niet.
Ik zal Lyme ook nog bespreken maandag met de neuroloog, bedankt voor de tip!
Lionessa, jij hebt ook wat te verduren met je zoontje.. Potverdorie zeg! Zo klein in de mri, nou ik heb er ook een hekel aan hoor.

He Fratz,

Ik weet niet of het mag in combinatie met je medicijnen maar heb je al een rescue druppeltjes geprobeerd. Daar word je rustiger van en is te koop bij de drogist. Misschien een ideetje voordat je de MRI ingaat. En het is inderdaad een vervelend ding. Vooral die herrie.

Sterkte iig.

Fratz, heel fijn om te lezen dat je nu in ieder geval wat rustiger bent. Was een beklemde hersenzenuw wat je zelf ook al had gevonden op internet? Of heeft de dokter je toch nog iets kunnen geruststellen door met een andere mogelijke optie te komen?

Ik baal even zo van deze ziekte. Ik werd vanavond even met mijn neus op de feiten gedrukt over hoe erg mijn ziekte er in hakt bij de mensen om me heen. Niet fijn.

Fratz, heeft de dokter ook gezegd wat ze eraan kunnen doen als het inderdaad een beknelde hersenzenuw is? Ik had zelf ook al gegoogled en andere oorzaken gevonden voor een verdoofd gevoel in onderlip en kin die m.i. minder vriendelijk klonken dan een beknelde zenuw.
Hoop voor je dat het snel op te lossen is.

Bij mij viel het vanmiddag wat tegen. Kreeg 3 tattootjes (puntje links, rechts en in het midden) en vervolgens gingen ze met de kleurdoos aan de gang. Daarna in de CT-scan. Maar helaas bleek daaruit dat er nog teveel wondvocht in de borst aanwezig is. Dus nu wordt alles 2 weken opgeschoven. De 30ste dus weer tekenen en ct-scan en dan 7 december pas bestralen. Was anders volgende week begonnen, 23 x, en was ik daarmee precies voor kerst klaar geweest. Nu wordt het ergens rond driekoningen.

Beetje een tegenvaller, want je wilt het maar achter de rug hebben. Aan de andere kant zullen de klachten minder erg zijn als mijn borst eerst beter genezen is. Nu heb ik dus eigenlijk gewoon 2 weken rust. Morgen nog wel naar de dermatoloog i.v.m. allergische reactie, maar verder gewoon even helemaal niks!

Ach wat shit Gia, je stelt je er toch op in hè, dan is het echt heel vervelend als het niet doorgaat. Raar is dat hè, die tatjes en die strepen op je lichaam. Die strepen blijven daar al die weken staan en je wordt (ik tenminste wel want ik had een hoop zweterige opvliegers!) vaak bijgekleurd! Twee weken rust en geen polonaise aan je lijf is aan de andere kant ook wel even fijn.
En ja, ik heb die dingen ook gelezen Gia, daarom was ik ook zo vreselijk van slag. Maar de mensen die dat hebben hebben het vaker op rechts en bijna nooit op links, misschien is dat een aanwijzing? En ik heb ook geen last van hoofdpijn, ook niet van dubbel zien ofzo. Dokter heeft ook mijn oogzenuw getest. Ik hoop dus op die zenuw, de mri zal het wel uitwijzen.

@Mula, ja dat is inderdaad vreselijk. Gister sprak ik mijn broer, hij was zo enthousiast over zijn nieuwe laptop en hij wilde er van alles op gaan proberen, en toen zei hij, "ga jij nog wat doen vandaag?". Tja, naar het ziekenhuis. Ik kon meteen merken dat hij dichtklapte. En gister mijn vader in het ziekenhuis. Helemaal in de war. Hij vroeg iets aan de dokter, die antwoorde, en toen zei hij "sorry hoor", terwijl het toch een goeie vraag was. Ze zijn ook zo van slag, mijn ouders, en toch zo flink, ze komen hier een paar dagen per week en regelen hier dan alles. Ik ben zo vreselijk trots op ze. (zo even een traantje wegpinken )

@Lionessa, nog nooit van die druppels gehoord. Maar baat het niet dan schaadt het ook niet. Die druppels gaan mee! Wederom een goede tip!

En ja, ik ben inderdaad een stuk vrolijker dan gister, gister wilde ik alleen maar jankend in bed blijven liggen (de ochtend dan). Voor vandaag heb ik bedacht dat ik alleen maar leuke dingen wil doen, ik ga straks lekker een feelgood movie op zetten en wii spelletjes spelen En lekker chocolade rozijnen eten, die kan mijn vriend gekocht op mij op te beuren

[ Bericht 0% gewijzigd door Fratz op 17-11-2011 11:33:03 ]

Hier een lurkster die jullie allemaal een hele dikke wil geven. Ik word toch altijd even helemaal stil als ik dit topic lees... Wat worden veel dingen dan toch ineens relatief simpel...

Doh ik wilde nog even wat spelfouten corrigeren, druk ik op de quote knop.

Nou ja. Net heeft de radioloog gebeld om te vragen hoe het met mijn rug gaat.
Het gaat goed! Ze belt me over twee weken weer. Wat een lieverd is het ook.

Vrijheid valt weer tegen.
Dermatoloog gaat over een week uitgebreide allergietest doen. Dinsdag, donderdag en vrijdag.
Daarvoor op maandag CT-scan plus tekenen en vanaf 5 december bestralen.

Maar goed, komende week helemaal niks. Toch effe bijtanken.

@ Fratz.
Inderdaad, iedereen is zo lief voor je. Doet wel goed. Het is zo geruststellend.
Ik hoop dat je maandag in elk geval al wat meer te horen krijgt. Niet weten is zo erg.