Het treinpics, -nieuws en -praattopic, #343

Zo, ik ben weer terug uit Japan.

Zoals bekend staat Japan bekend om hun geweldige spoorwegennetwerk. Is het echt zo geweldig? Welnu, een paar minuten vertraging komen daar ook heus wel regelmatig voor. Maar meer is echt uitzonderlijk. Aansluitingen worden overigens ook altijd afgewacht. De enige keer dat ik niet min of meer op de geplande tijd ergens aankwam was bij een versperring van een traject door noodweer.

Okee, genoeg geluld, tijd voor plaatjes. Slechts plaatjes tussendoor gemaakt op het station, want ik was niet in Japan om te gaan treinspotten.

De Japanse spoorwegen zijn opgedeeld in verschillende deelnetten. Ik begin met de JR East, met de Sanyo-hoofdlijn, die van Osaka richting het westen loopt. Parallel loopt tegenwoordig de Sanyo-shinkansen die iets van vier keer zo snel is als de oude hoofdroute, dus je moet wel gek zijn om die af te leggen. Of een ticket hebben dat alleen op lokale treinen geldig is.


Hoe dan ook, de oude hoofdlijn wordt nog wel intensief gebruikt door goederentreien. Zoals deze. Gek genoeg hoor je daar nooit iemand over? Het geeft trouwens wel aan dat de Japanse stiptheid niks te maken heeft met een ontbreken van goederentreinen ofzo.

De reden dat ik deze goederentrein kon fotograferen was een versperring door noodweer. De informatievoorziening daaromtrent ging als volgt:



De digitale systemen zijn blijkbaar niet voorbereid op afwijkende situaties, en dus kwam een meneer met een lange grijptang papieren briefjes met aanpassingen ophangen.

Uiteindelijk ben ik met de Shinkansen de versperring voorbij geracet en toen met lokale treinen weer verder gegaan.

Vervolgens overstappen in Shimonoseki. Het bord met vertrektijden en perronsporen hangt daar in de stationshal. Dat is natuurlijk niet zo handig voor overstappende reizigers. Maar in plaats van een tweede bord in de tunnel onder de perrons te hangen, hadden ze daar deze oplossing bedacht:




Afijn, toen ging het verder met een andere maatschappij, de JR Kyushu. Een maatschappij die meer van moderne treinen en mooie designs houdt.


Stoptrein naar Nagasaki.


En van binnen. Met mooie panoramaramen. En net zoals bij heel veel Japanse treinen kan je de rugleuningen omklappen, zodat je afhankelijk van wat je wil een vierzits-opstelling kan creëren of juist een coach-opstelling in de rijrichting. Handig.


Intercity-trein 'Around the Kyushu since 2000'


Intercity-trein. Voormalig 'Relay Tsubame', een aansluitende sneltrein op de Kyushu-shinkansen toen die pas half gereed was, maar intussen is de heel de Kyushu-shinkansen af en worden deze treinen overal voor intercity-diensten ingezet.


Ouderwets dieseltreintje, sneltrein 'Sea Side Liner'. In Japan zijn veel treinmodellen specifiek verbonden met een bepaald traject. In dit geval met de route van Nagasaki naar Huis ten Bosch, een pretpark met Nederland als thema. Inclusief replica´s van Amsterdam Centraal, grachten, en de Utrechtse domtoren. Ben niet naar het pretpark geweest, maar kwam er toevallig wel net langs.

En nu stop ik eerst even, volgens mij ga ik anders over de limiet van het aantal plaatjes per post heen en worden de moderators straks nog boos.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 12-08-2011 10:58:18 ]

quote:

Op vrijdag 12 augustus 2011 11:16 schreef Zug-Chef het volgende:
Leuke platen Igen, goed om eens iets anders te zien dan de (West)-Europese shizzle

quote:

Op vrijdag 12 augustus 2011 13:46 schreef greavy het volgende:
Leuke platen Igen!

Merci.

Tweede en laatste deel:

Omdat het treinreizen over de oude Sanyo-hoofdlijn zo ontzettend lang duurt heb ik voor de terugreis een Shinkansen-kaartje gekocht. Het eerste stuk, tot Hiroshima, ging met deze trein:


Kyushu / West Japan shinkansen


Van binnen. Wat een luxe stoelen! Wat een beenruimte! Zelfs in de tweede klas! Daar kan volgens mij geen Europese trein tegenop.


Het volgende stukje ging met een oude Shinkansen van de JR East, type 100. Qua ontwerp echt een klassieker.


Het was echter wel duidelijk te zien dat het einde voor deze treinen nabij is - eind 2012 gaan ze met pensioen.

Toen ging het naar Shikoku, dat ook een eigen JR-subdivisie heeft.



Aldaar reisde ik met deze 'one-man' trein.

Een korte uitleg over dit principe. In Japan zijn er bij het OV twee soorten kaartverkoop. De ene manier is de bus-manier. Bij het instappen trek je een nummertje dat je instaphalte aangeeft, en bij het uitstappen betaal je bij de chauffeur. Deze methode wordt ook op sommige 'one-man' spoorlijnen gebruikt. Je betaalt dan direct bij de machinist.



Hier het interieur van de one-man-trein. Een conducteur? Een WC? Niet aanwezig.

Treinfapper? Wel aanwezig, daarover hieronder meer.

De andere betalingsmodaliteit is trouwens die van de metro/trein. Over het algemeen is het Japanse spoorwegnet namelijk een gesloten systeem met poortjes. Met als kanttekening dat alle poortjes zowel bij trein als metro bemand zijn (net als in Engeland, en wat dus aangeeft hoe idioot het idee is in Nederland dat de OV-chipkaart personeel uit zou moeten kunnen sparen) en dat er altijd een 'fare adjustment machine' is voor als je verder/minder ver hebt gereisd dan het kaartje wat je oorspronkelijk had gekocht.

In Japan reis je trouwens dus in principe nooit zwart, want of je nou in een bus met one-man-systeem of in de metro of trein reist, je kan altijd bij het uitstappen pas (bij)betalen.



Station Tsubojiri. Het interessante is nl. dat het spoor hier te steil loopt voor een normaal inhaalspoor. Het stoptreinstation is hier dus op een horizontaal vlak verlopend kopspoortje. Daar wacht de stoptrein tot de sneltrein is gepasseerd. Dan rijdt hij achteruit naar het andere kopspoortje (op de foto linksachter) en wisselt dan opnieuw van rijrichting om de rit te vervolgen.

De Japanse treinfreaks weten natuurlijk hiervan af, dus zodra de trein Tsubojiri binnenrijdt pakken zij het spoorboekje uit hun rugzak om te zien hoeveel tijd ze hebben om uit te stappen en een mooie foto van stoptrein en IC naast elkaar te maken.

Helaas had ik dit hele verhaal net te laat door om dat mooie shot te kunnen maken.

Tenslotte nog een paar foto's uit Osaka en omgeving. De treinen van sommige private spoorbedrijven zijn compatible met de metro en rijden dus door de metrotunnel in:


Kintetsu-trein in de metro van Osaka


Hankyu-trein in de metro van Osaka


De Keihan-maatschappij ('Kei' staat voor Kyoto en 'Han' voor Osaka) had handige treinaanwijzers. Op deze manier werd bijvoorbeeld gewaarschuwd voor doorkomende IC-treinen.

En tenslotte:


In ProRail's lessen uit Japan werd genoemd dat op sommige trajecten elke 10 minuten een stoptrein en elke 10 minuten een intercity rijdt. Bij deze private spoorweg, de Keihan-trein tussen Osaka en Kyoto, klopt dat inderdaad. Links de CTA van het stoptreinperron, rechts die van het sneltreinperron.

Overigens, en dat vertelden ze in dat ProRail-document er niet bij: de intercity op zo'n traject is in feite een snelmetro met wat luxueuzere stoelen, maar met hetzelfde vermogen om op te trekken en af te remmen (en ook geen WC trouwens). Ik gok dat dat ook wel enige invloed op de punctualiteit zal hebben?

Het gemis van de wc's in de trein werd trouwens goedgemaakt door gratis wc's op bijna elk station en sowieso bijna overal in Japan.

Zo, dat was het dan!

Gave platen allemaal