't is wat hequote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:42 schreef GSbrder het volgende:
Hij klopt niet helemaal. Soms gaat het wel dood.
Dan is het al uitgegeven door de slechte politici van nu.
Er is niks onrealistisch aan een libertarische samenlevingquote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:46 schreef du_ke het volgende:
overigens is een samenleving zonder geld net zo onwenselijk en onrealistisch als een libertarische samenleving.
Ik zou eerder stellen dat er niets realistisch aan isquote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:47 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Er is niks onrealistisch aan een libertarische samenleving
Het sluit niet helemaal aan op de natuur van de mens. Is mijn ervaring.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:47 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Er is niks onrealistisch aan een libertarische samenleving
Arme vrouwen, zwarten, homo's, niet gelovigen etc etc.quote:
quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:48 schreef du_ke het volgende:
[..]
Arme vrouwen, zwarten, homo's, niet gelovigen etc etc.
Zolang ze het maar niet zelf beslissen nietwaarquote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:49 schreef robin007bond het volgende:
[..]
![]()
Hij heeft het beste met ze voort
Hij legt de verantwoordelijkheid voor dit soort zaken bij het individu, zoals het hoort. Zo denkt die overigens ook over religie en homohuwelijk, hij is er zelf op tegen maar is tegen een verbod.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:50 schreef du_ke het volgende:
[..]
Zolang ze het maar niet zelf beslissen nietwaar?
Zoals ik al schreef aan dotCommunism:quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:28 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Deze krijgen een kans doordat het egalitarisme afbrokkelt. Allereerst is populisme op zichzelf tegenstrijdig met de egalitaristische gedachte. Ten tweede zie je dat populisten worden gefinancierd door rijke geldschieters. Ten derde zie je overal sinds de jaren '80 het populisme in West-Europa toenemen of ontstaan (het bestond al eerder in Zuid-Amerika, Noord-Amerika en Rusland). Exact op het moment dat de ongelijkheden op velerlei dimensies toenemen.
Egalitarisme is niet alleen inkomensongelijkheid, het is bijv. ook een bepaalde kennis van de politiek. Dat bepaalde groepen mensen ontleest raken (om maar een zijstraat te noemen) en ook het gecommercialiseerde aanbod niet mee helpt, is niet bevorderlijk voor het tegengaan van populisme.
In een egalitaire maatschappij heeft populisme minder kans, dat meen ik serieus.
Overigens denk ik niet dat de gevoeligheid voor populisme niet zozeer sociale ongelijkheid als grootste groeifactor heeft (let op, geen oorzaak, de bestaansoorzaak zit hem in de bestuursvorm: democratie), maar eerder het gevoel van politieke uitsluiting. Er zijn mensen die zich niet representeert voelen in de Tweede Kamer, waardoor zij op op populistische partijen stemmen uit 'protest'.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:10 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Ze krijgen daardoor meer ruimte, maar is niet de onderliggende oorzaak van populisme zelf. Door die sociale ongelijkheid hebben we ook een populistische partij als de SP die op dat sentiment inspeelt.
Oh? Recent gedraaid die man? Volgens mij wil hij op dat vlak de keuze bijvoorbeeld bij de individuele staten leggen. Dan is het door de kat of door de hond gebeten worden.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:51 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Hij legt de verantwoordelijkheid voor dit soort zaken bij het individu, zoals het hoort. Zo denkt die overigens ook over religie en homohuwelijk, hij is er zelf op tegen maar is tegen een verbod.
Dat is toch ook de oorsprong van Amerika's founding fathers? De verantwoordelijkheden bij de staten leggen i.p.v. een almachtige overheid?quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:54 schreef du_ke het volgende:
[..]
Oh? Recent gedraaid die man? Volgens mij wil hij op dat vlak de keuze bijvoorbeeld bij de individuele staten leggen. Dan is het door de kat of door de hond gebeten worden.
Maar goed je zal je fanboystatus wel niet willen laten vallen
Aha de staten zijn geen overheid?quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:55 schreef robin007bond het volgende:
[..]
Dat is toch ook de oorsprong van Amerika's founding fathers? De verantwoordelijkheden bij de staten leggen i.p.v. een almachtige overheid?
quote:
De staten zijn wel een overheid, maar dit wordt directer door het volk van de desbetreffende staat gekozen. Ook is het mooi om verschillende staten te zien concurreren ten gunste van de inwonersquote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:55 schreef du_ke het volgende:
[..]
Aha de staten zijn geen overheid?
Aparte filosofie houd je er op na.
maar goed over een paar jaar denk je hier toch anders over.
Idd, voor mensen die voor vrijheid staan en niet alleen maar beweren voor vrijheid te zijn.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:55 schreef robin007bond het volgende:
[..]
![]()
Voor de libertariërs en klassiek-liberalen
*kuch* VVD *kuch*quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:57 schreef von_Preussen het volgende:
[..]
Idd, voor mensen die voor vrijheid staan en niet alleen maar beweren voor vrijheid te zijn.
Stuk is te lang voor mensen van mijn generatie.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:10 schreef KoosVogels het volgende:
Leestip voor linksen.
En dan bedoel ik niet alleen het interview, maar ook het manifest
Boekje is twintig bladzijden lang, Tom. Eikel.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:13 schreef Zeeland het volgende:
[..]
Stuk is te lang voor mensen van mijn generatie.
Ben je weer aan het projecteren?quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:14 schreef GSbrder het volgende:
Waar gaat dit heen met de dyslectici van tegenwoordig
Kop houden, boekje is niet bedoeld voor jullie.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:15 schreef Boze_Appel het volgende:
20 pagina's lezen klinkt als werk, dat lijkt mij niet de bedoeling van links.
Wat een schuttingtaal ook weer.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:16 schreef KoosVogels het volgende:
[..]
Kop houden, boekje is niet bedoeld voor jullie.
Zoals elke dag, de afgelopen dagen.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:17 schreef Boze_Appel het volgende:
[..]
Hij zal wel weer een kater hebben.
Schutterstaal? Dat is toch meer iets voor jou?quote:
Ja, dat wel.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:18 schreef KoosVogels het volgende:
[..]
Schutterstaal? Dat is toch meer iets voor jou?
Heb net even het interview gelezen. Boeiende man!quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:13 schreef KoosVogels het volgende:
[..]
Boekje is twintig bladzijden lang, Tom. Eikel.
Hier ben ik het al mee oneens (ik verlaag me niet tot termen 'reinste onzin').quote:Op dinsdag 21 juni 2011 18:52 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Zoals ik al schreef aan dotCommunism:
[..]
Overigens denk ik niet dat de gevoeligheid voor populisme niet zozeer sociale ongelijkheid als grootste groeifactor heeft (let op, geen oorzaak, de bestaansoorzaak zit hem in de bestuursvorm: democratie)
Buitensluiten is echter in strijd met de egalitaristische (en democratische!) gedachte. 'Gelijkschakelen' klinkt ook zo eng. Alsof je iedereen in een keurslijf en mal wilt stoppen. Welnee. Juist onder liberalen heerste lange tijd het idee dat je van mensen langzamerhand een participerende en verantwoordelijke burger kunt maken, met succes.quote:, maar eerder het gevoel van politieke uitsluiting. Er zijn mensen die zich niet representeert voelen in de Tweede Kamer, waardoor zij op op populistische partijen stemmen uit 'protest'.
Ik geloof er echt niet in dat als je mensen meer gelijkschakelt dat je minder populisme krijgt. Het populisme zal zich alleen maar verschuiven naar andere regionen, omdat er ook groepen komen die zich in zo'n egalitaire samenleving buitengesloten voelen in de politiek.
Voorwaarts.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:14 schreef GSbrder het volgende:
Waar gaat dit heen met de dyslectici van tegenwoordig
Bronquote:Er is niets mis met een goede populist
Gepubliceerd: 26 augustus 2008 15:20 | Gewijzigd: 11 september 2008 14:50
De socialist van toen vond verheffing van het volk normaal. Maar de pauper van nu wordt aan zijn lot overgelaten. David Van Reybrouck houdt een pleidooi voor populisme.
In Vlaanderen en Nederland groeit de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden. Terwijl de hoogopgeleiden kosmopolitisch de globalisering bezingen, scharen de laagopgeleiden zich achter nieuwe vormen van nationalisme. Laaggeschoolden dringen nauwelijks nog door tot het parlement. Vandaag de dag zijn het veelal populistische partijen die de stem van de laaggeschoolden in de samenleving vertegenwoordigen.
Populisme vormt daarom niet noodzakelijk een gevaar voor de democratie. Het verwoordt een blijvend verlangen naar politieke betrokkenheid van het laagopgeleide volk. Daarom is er niet zozeer minder, maar een beter populisme nodig.
In de kenniseconomie waarin we nu leven, is het belang van het genoten onderwijs groter dan ooit. Wie een hogere studie heeft volbracht staat anders in het leven, koestert andere idealen, houdt van andere muziek, andere kledij, andere voeding, auto’s en vakantiebestemmingen dan wie dat niet heeft gedaan. Hij of zij lijkt wel in een ander land te wonen dan wie enkel de lagere of middelbare school heeft kunnen bezoeken. Je bent een Danny of een Floris-Jan.
Dit zorgt voor een nieuwe maatschappelijke breuklijn en die is niet klassiek politiek-ideologisch van aard (links versus rechts), noch confessioneel (katholiek, hervormd, gereformeerd of vrijzinnig), maar cultureel-ethisch. Over Europa, integratie en migratie lopen de ideeën sterk uiteen. Opleidingsniveau bepaalt in hoge mate aan welke kant van de scheidingslijn je valt, meer dan de gebruikelijke sociaal-economische factoren.
Wie vandaag zijn school verlaat als loodgieter kan soms evenveel verdienen als een pas afgestudeerde huisarts. De laagopgeleide anno 2008 is net zo goed een kansarme in de bijstand als die blonde babe die jou met haar SUV inhaalt op de snelweg. Voor progressieve politici is het daarom moeilijker zich te bekommeren om het lot van de laaggeschoolde, zeker wanneer diens morele denkbeelden haaks staan op het progressieve gedachtengoed.
De evidente broederschap tussen de linkse intelligentsia en het proletariaat ging op zolang men zich mocht bekreunen om onmondige arbeiders in de verpauperde volksbuurten van het land, maar die verdampte alras toen diezelfde arbeider in Marbella de polonaise stond te dansen in een door Jordanezen gerunde taverne en ondertussen afgaf op de ‘makaken’ in zijn buurt.
Voor de socialist is de geëmancipeerde arbeider een soort monster van Frankenstein geworden dat zich tegen zijn maker heeft gekeerd toen het op eigen benen kon staan. Van de weeromstuit ging links zich ontfermen over een nieuwe en schrijnender groep nooddruftigen: de migranten. En dat bezegelde pas goed de boedelscheiding tussen de progressieve elite en het inheemse proletariaat. Dat een nieuwe generatie socialisten de autochtone arbeider vervolgens ook nog eens racisme verweet omdat hij het aandurfde kanttekeningen te plaatsen bij het multiculturele ideaal, zorgde voor een ware leegloop. De rode steden en gemeenten van Vlaanderen kleurden vanaf de jaren negentig zwart. Anders dan in Nederland met zijn SP, had je als laaggeschoolde arbeider in Vlaanderen ter linkerzijde niets meer te zoeken. De socialisten, en zeker de groenen, waren voortaan bevolkt door ‘mannen en madammen met een diplom’.
Wat een contrast met niet zo heel lang geleden! Het socialisme bekommerde zich ooit om de emancipatie van de arbeider, zowel stoffelijk als geestelijk. Naast een fatsoenlijk pensioen kreeg de arbeider ook toegang tot Tolstoj, Brecht en Eisenstein. Er waren cursussen over Marcuse en Gramsci en filmavonden rond Fellini en Kubrick. Cultuureducatie was een kerntaak van zowat elke zuil; het doel was volksverheffing: arbeiders werden gevormd tot mondige burgers met een eigen beoordelingsvermogen.
Maar enkele decennia van cultuurrelativisme eind vorige eeuw hebben dat engagement volledig van tafel geveegd. Welk recht hadden de hoogopgeleiden, vroeg men zich af, om hun culturele en ethische voorkeuren op te leggen aan de lagere klasse? Leidde dat niet tot een ideologische kolonisatie van het proletariaat? Was de arbeider, zeker gezien zijn toegenomen welvaart, inmiddels zelf niet in staat om te beslissen wat goed was en wat niet? Het onderscheid tussen hoge en lage cultuur, dat was toch pretentieus?
Op dat moment heeft de socialistische beweging de autochtone arbeider laten schieten. De misplaatste schroom van de culturele elite ontwikkelde zich op het moment dat de commerciële media als paddestoelen uit de grond schoten en gretig dongen naar de gunst van de laaggeschoolde. Het cultuurrelativisme heeft de laaggeschoolden daardoor aan de markt cadeau gedaan nog lang voordat het proces van culturele emancipatie was voltooid. En omdat dat proces nooit voltooid is, was een permanente inspanning vereist in plaats van een als bescheidenheid verpakte laksheid. Vandaag de dag is de intellectuele verwaarlozing navenant. Want terwijl jonge universitairen vrolijk heen en weer zappen tussen Arvo Pärt en De Pfaffs en kraaien dat zoveel variatie geweldig is, krijgt geen enkele fabrieksarbeider in Vlaanderen of Nederland nog te horen waarom die Estse componist zoveel relevanter is dan De notenclub, laat staan waarom intellectuele vorming je lot kan verbeteren.
Voor laaggeschoolden werd de kloof alleen maar groter, de band met de klassieke arbeidersbeweging almaar losser. Gabor Steingart, redacteur bij Der Spiegel, schreef daarover: „Zelfs al is het hedendaagse proletariaat materieel welgestelder dan vroeger, het verkeert niettemin in slechtere vorm. De behoeftige arbeider van weleer had iets wat hij vandaag niet meer heeft: hij wist wie de vijand was; hij had een klasse-identiteit; hij had dikwijls een goed ontwikkelde cultuur. Hij zong liederen, vocht zijn politieke gevechten, stichtte verenigingen en verafgoodde sociale theoretici, zelfs als hij die niet volledig begreep. • Bekeken met de sobere helderheid van de terugblik was de arme van gisteren een subject in de geschiedenis. Maar de pauper van vandaag, in een verenigd Europa, is tot nog toe nauwelijks meer dan het slachtoffer van de omstandigheden. En terwijl zijn voorganger zich aan de marges van de samenleving bevond, is hij tegenwoordig een buitenstaander.”
Buitenstaanders in de samenleving, en al helemaal in de politiek. In onze parlementen komen nauwelijks nog laagopgeleiden voor. We leven in een echte diplomademocratie, zegt de Utrechtse hoogleraar Mark Bovens (Opiniepagina, 9 december 2006).
Om het populisme te begrijpen is een besef van die nieuwe maatschappelijke breuklijn broodnodig. Wil men de middelpuntvliedende krachten in de samenleving enigszins beheersen, dan moet die cultuurkloof dringend meer aandacht krijgen. Meer laaggeschoolden in het parlement: uiteraard. Maar ook: deugdelijke vorming. Dat geldt beslist voor het onderwijs in Nederland, maar net zo goed voor de cultuureducatie in Vlaanderen. Die hoeft allerminst paternalistisch te zijn, zoals vroeger vaak het geval was, maar evenmin uitsluitend populariserend zoals nu de norm is. Volksverheffing is geen schande, maar een evidentie. Het is een vorm van permanente, civiele vorming, van de lagere school via het volwassenenonderwijs tot de cultuurberichtgeving. Elke democratische rechtsstaat heeft er nood aan.
De culturele elite die zich bedreigd voelt door ‘de wraak van het klootjesvolk’ doet er daarom goed aan enkele stappen verder te denken. Het was tenslotte een hoogopgeleide bestuurselite die gekozen heeft voor een doorgedreven markteconomie, het waren academici die aanstuurden op een verregaande liberalisering van de natiestaat, het waren doctorandi die likkebaardden bij de privatisering van tal van overheidsdiensten, het waren hooggeleerde onderwijsexperts die in Nederland het onderwijs moedwillig hebben uitgekleed. Dan moet de elite vervolgens niet gaan jeremiëren als het volk zo, euh, volks wordt? Wie de burgerzin tot koopkracht herleidt en de schooltijd tot gezelligheid, weet wat hij kan krijgen: patjepeeërs!
Ik begrijp het gevoel van verlies waarmee gecultiveerden en gediplomeerden kampen – in Nederland ervaar ik het zelf sterker dan in België, allicht omdat daar de staat in de jaren negentig nog meer werd uitverkocht. Maar we zullen creatiever moeten zijn in het bedenken van oplossingen dan het oproepen tot ‘onversneden traditioneel dedain’ jegens eenieder die onze gekoesterde eruditie bedreigt. Aan dedain onzerzijds geen gebrek. Onze strijdbaarheid zal genereus moeten zijn in plaats van defensief. We kunnen erg lang prakkiseren over de teloorgang van de kwaliteitsjournalistiek, maar we kunnen ook zeggen: ‘En nu richt ik mij tot de laagopgeleiden en schrijf ik een toegankelijk opiniestuk voor de Telegraaf.’ Dit wordt het devies: niet rouwen, douwen!
Wil men de scholingskloof nog enigszins overbruggen, dan is het van belang dat er nieuwe ontmoetingen komen tussen hoog- en laagopgeleiden, zowel bij jongeren als bij volwassenen. Momenteel staan we nog maar aan het begin. Op lokaal niveau zie je evenwel hoopgevende initiatieven die zich vaak aan de partijpolitiek onttrekken. Nieuwe vormen van buurtwerk brengen mensen samen die de afgelopen twintig jaar niet met elkaar spraken. Het grootschalige wijkfeest dat jaarlijks in mijn Brusselse straat plaatsvindt, werpt zijn vruchten af tijdens de rest van het jaar. En in mijn geboortedorp houden de buren sinds kort eenmaal per jaar een barbecue. Sommigen spreken elkaar voor het eerst sinds ze er een kwarteeuw geleden kwamen wonen. Ook in het jeugdwerk komen hoog- en laagopgeleid nog bij elkaar. Dat is van onschatbare waarde.
quote:De culturele elite die zich bedreigd voelt door ‘de wraak van het klootjesvolk’ doet er daarom goed aan enkele stappen verder te denken. Het was tenslotte een hoogopgeleide bestuurselite die gekozen heeft voor een doorgedreven markteconomie, het waren academici die aanstuurden op een verregaande liberalisering van de natiestaat, het waren doctorandi die likkebaardden bij de privatisering van tal van overheidsdiensten, het waren hooggeleerde onderwijsexperts die in Nederland het onderwijs moedwillig hebben uitgekleed. Dan moet de elite vervolgens niet gaan jeremiëren als het volk zo, euh, volks wordt? Wie de burgerzin tot koopkracht herleidt en de schooltijd tot gezelligheid, weet wat hij kan krijgen: patjepeeërs!
Daar is rechts goed in. Iets heel slechts verkopen alsof het goeds is.quote:
Exact, dat is dus ook een factor geweest en niet zozeer de ongelijkheid in diploma's (deze zal er altijd zijn en dat is zelfs gezond in een democratie) maar dat daar duidelijke 'schotten' tussen zijn gekomen.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:24 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Bron
Een zeer mooi artikel over populisme. Welke nu de sociale ongelijkheid in vorm van diploma's juist pakt als een groeifactor voor populisme. [ afbeelding ]
Sterke passage inderdaad.quote:
Even onder het bureau gekropen?quote:
Neuh.quote:
Inderdaad, de machtscontrole is één van de belangrijkste functies (zo niet dè belangrijkste functie) van een democratische bestuursvorm. Men kan het kabinet (of regering) naar huis sturen als zij haar werk niet goed doet. En inderdaad, democratie geeft ook iedereen in zekere mate van inspraak, die sterk met die machtscontrole samenhangt. Maar een gezonde democratie zal altijd populisme bevatten doordat burgers die inspraak hebben nu eenmaal makkelijk te manipuleren zijn. De maatschappij is niet zo maakbaar als dat je nu suggereert.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:22 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Hier ben ik het al mee oneens (ik verlaag me niet tot termen 'reinste onzin').
Democratie was primair bedoelt om machtsongelijkheden en machtsmisbruik tegen te gaan. Een gezonde democratie kent dan ook weinig populisme. Waar populisme heerst, heerst vaak ook onvrede over de democratie, door diezelfde groep mensen. Niet zelden functioneren daar de democratische instituties zeer gebrekkig (hetgeen je in de VS zag van eind 19e eeuw en het Argentinië van de jaren '40).
Buitensluiten gebeurt ook als jij mensen juist dwingt tot dat egalitaire keurslijf. Dan zal men roepen om vormen van vrijheid, aangezien er dan een groep burgers opkomt die zich niet bekommert om het dragen van gedeelde verantwoordelijkheid voor elkaar. Ik zal ook zeker niet ontkennen dat sociale ongelijkheid een vrucht ('groeifactor' dus) voor populisme kan zijn, maar egalitaire is dat net zo goed.quote:[..]
Buitensluiten is echter in strijd met de egalitaristische (en democratische!) gedachte. 'Gelijkschakelen' klinkt ook zo eng. Alsof je iedereen in een keurslijf en mal wilt stoppen. Welnee. Juist onder liberalen heerste lange tijd het idee dat je van mensen langzamerhand een participerende en verantwoordelijke burger kunt maken, met succes.
Bepaalde factoren zoals ontlezing maar ook de trend dat groepen langs elkaar heen leven (de 'intellectuelen' zonderen zich bijv. af) bevorderen m.i. het populisme. Begrijp me niet verkeerd: populisme is geen reactie op ongelijkheden, het is er een vrucht van.
De dictatuur van het geld, de behandeling van immigranten in Europa, de situatie in Gaza. Het zijn een paar van de thema’s waarover de 93-jarige filosoof Stéphane Hessel in dit opzienbarende pamflet zijn zorgen uitspreekt. Wie is Stéphane Hessel? Hij werd in 1917 in Berlijn geboren en vluchtte op 15-jarige leeftijd met zijn ouders naar Frankrijk, waar hij filosofie ging studeren. In de oorlog was hij in het verzet actief. Hij overleefde Buchenwald en verkeerde ook daarna nog meermalen in levensgevaar. Na de oorlog werkte hij in 1948 als diplomaat mee aan het opstellen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. In de jaren zeventig was hij Frankrijks ambassadeur bij de VN. Wat wil Stéphane Hessel? Hij roept op tot verzet en beoogt een vreedzame opstand. Hij schrijft niet voor waarover je verontwaardigd moet zijn. Iedereen moet zelf op zoek naar thema’s die de verontwaardiging rechtvaardigen. De principes en de waarden waar in de twintigste eeuw wereldwijd voor werd gestreden moeten nog steeds met hand en tand verdedigd worden. Juist nu.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:10 schreef KoosVogels het volgende:
Leestip voor linksen.
En dan bedoel ik niet alleen het interview, maar ook het manifest
De man is een held inderdaad en zijn woorden zijn krachtig.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:40 schreef remlof het volgende:
[..]
De dictatuur van het geld, de behandeling van immigranten in Europa, de situatie in Gaza. Het zijn een paar van de thema’s waarover de 93-jarige filosoof Stéphane Hessel in dit opzienbarende pamflet zijn zorgen uitspreekt. Wie is Stéphane Hessel? Hij werd in 1917 in Berlijn geboren en vluchtte op 15-jarige leeftijd met zijn ouders naar Frankrijk, waar hij filosofie ging studeren. In de oorlog was hij in het verzet actief. Hij overleefde Buchenwald en verkeerde ook daarna nog meermalen in levensgevaar. Na de oorlog werkte hij in 1948 als diplomaat mee aan het opstellen van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. In de jaren zeventig was hij Frankrijks ambassadeur bij de VN. Wat wil Stéphane Hessel? Hij roept op tot verzet en beoogt een vreedzame opstand. Hij schrijft niet voor waarover je verontwaardigd moet zijn. Iedereen moet zelf op zoek naar thema’s die de verontwaardiging rechtvaardigen. De principes en de waarden waar in de twintigste eeuw wereldwijd voor werd gestreden moeten nog steeds met hand en tand verdedigd worden. Juist nu.
*bestelt
Stemskills.quote:AMSTERDAM - De stemming over de Telecomwet en netneutraliteit in de Tweede Kamer is uitgesteld tot woensdag na een fout van de PvdA. Een uitzondering op netneutraliteit is tijdelijk aangenomen.
http://www.nu.nl/internet(...)netneutraliteit.html
Kwam net om het te posten. Hoe moeilijk kan stemmen nou zijn?quote:
Ik zag het. Kan iedereen overkomen.quote:
Nu The Firm kijkenquote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:50 schreef GSbrder het volgende:
Dit viel dan nog mee:
[ afbeelding ]
![]()
Gelukkig is het niet hun beroep, zullen we dan maar zeggen.
Rangers - Celtic of Celtic - Rangers?quote:
De 80s versie van Green Street Elite zonder Frodo Baggins is dat toch?quote:
Mijn naam zette de toon al. Er was ook een hele batterij mensen met een onvoldoende die gekomen waren en die norse gezichten zijn heerlijk altijdquote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:56 schreef Friek_ het volgende:
[..]
"Maar meneeheerrr, ik bedoelde het net iets anders op het tentamen!"
Jij mag jezelf dan ook wel gelukkig prijzen met je stamboom.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 19:58 schreef eriksd het volgende:
[..]
Mijn naam zette de toon al. Er was ook een hele batterij mensen met een onvoldoende die gekomen waren en die norse gezichten zijn heerlijk altijd
hehe, die dingen zijn leuk. In Zweden deed ik altijd een meter of heel veel met zo'n ding.quote:
De Proletenboot.quote:
Ik zie nabespreking en inzages altijd als voorproefje op de procespraktijk. Een klein wedstrijdje.quote:Op dinsdag 21 juni 2011 20:03 schreef GSbrder het volgende:
[..]
Jij mag jezelf dan ook wel gelukkig prijzen met je stamboom.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |