Religie is belachelijk #2 ( of toch niet)

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 13:02 schreef Ali_Kannibali het volgende:

[..]

Ik denk dat dat de bijbelse christenen waren.

Voor zover ik weet zul je gnostische christenen geen problemen zien veroorzaken door prediking in synagogen, kerken, op straat, enzovoorts. Terwijl de bijbelse christenen dat wel deden en daarvoor vervolgd werden. Ik zie niet in waarom de gnostische christenen problemen zouden veroorzaken, zij werken volgens mij met inwijding en niet met geloof door prediking.

Over de afgoden enz.: of gnostische christenen die dingen zouden doen, weet ik niet, ik zou er niet van staan te kijken eerlijk gezegd. Bijbelse christenen zouden die dingen in ieder geval nooit doen, indien zij hun Heer trouw blijven.

quote:

Inzlicht en collega’s (2009) kozen voor een andere benadering. Zij richtten zich op één specifiek hersengebied: de anterior cingulate cortex (ACC). De ACC heeft onder andere te maken met het detecteren van fouten, het anticiperen op beloningen en het moduleren van emotionele reacties. Het is ook erg belangrijke bij zelfregulering. De acc is eveneens de bron van de zogenoemde error-related negativity (ERN), een signaal dat optreedt als de hersenen detecteren dat er een fout is gemaakt of als ze onzeker zijn over hun reactie. Dit ERN-signaal was waar de onderzoekers met name in geïnteresseerd waren.

De proefpersonen werden eerst getest op hun mate van religiositeit. Vervolgens moest ze, volgeplakt met hersenelektroden, de zogenoemde Stroop-test doen. Deze test houdt in dat proefpersonen de kleur van een woord moeten opnoemen, terwijl het woord zelf ook een kleur is (bijvoorbeeld het woord ‘geel’ in een rood lettertype). Dit klinkt makkelijker dan het is, omdat we onze drang om het woord op te lezen moeilijk kunnen onderdrukken. De Stroop-test is ideaal om een sterke ern uit te lokken, die met behulp van de elektroden werd gemeten.

Uit de resultaten bleek dat gelovige proefpersonen minder fouten maakten tijdens de Stroop-test. Ze waren echter ook trager, wat erop lijkt te duiden dat ze weloverwogen antwoorden gaven. Minder gelovige proefpersonen waren sneller, maar ook onnauwkeuriger. Minstens net zo interessant was het verschil in ERN: als er een foute reactie werd gegeven, was de ern bij gelovige proefpersonen zwakker dan bij ongelovige. Het was zelfs zo dat hoe sterker iemand geloofde, hoe zwakker zijn of haar ERN was.

Omdat er nog veel onduidelijk is over de ern, is het interpreteren van deze uitkomsten nog erg speculatief. De onderzoekers denken dat geloof op deze manier een soort buffer tegen angst vormt. Door vorm te geven aan hoe iemand op de wereld reageert, maar ook door de reactie op onzekere gebeurtenissen te onderdrukken. Interessant is dat uit een eerdere studie bleek dat erg conservatieve mensen een soortgelijke verzwakking van de ERN vertonen. Inzlicht en collega’s suggereren dan ook dat misschien elke ideologie eenzelfde soort ‘bescherming’ biedt, en dat dit dus niet per se aan religie is voorbehouden.

Zoals veel vaker bij hersenstudies is de richting van causaliteit niet duidelijk. Zorgt geloof ervoor dat de ACC minder reageert op fouten en onzekerheid? Of zorgt een stille ACC er juist voor dat mensen zich sneller tot een religie aangetrokken voelen? Hoewel hun resultaten hier geen uitsluitsel over geven, hebben de onderzoekers toch duidelijk een voorkeur voor de eerste verklaring. Ze verwijzen naar experimenten die erop wijzen dat het verhogen van onzekerheid vaak leidt tot een sterker geloof.

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 19:12 schreef rumiii het volgende:
Is dit ook het evolutietheorie topic?

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 16:39 schreef naatje_1 het volgende:
Bedankt voor Daniel voor het duiden van deze link, maar even waarom religie niet belachelijk is:

[..]

http://www.skepsis.nl/religieusbrein.html

quote:

Op woensdag 8 juni 2011 14:24 schreef Murvgeslagen het volgende:
wat heeft het voor zin

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 20:13 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Nope niet als je het zo leest. Dat is de ene zijde van de medaille. Maar dan de ander kant van de medaille is dat als je dit verhaal voor waar aan neemt, dat je dan dus wel anders na moet gaan denken over je religeuze ervaringen.

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 20:59 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Natuurlijk, maar kan een atheïst ook in tongen spreken? Gaat hij zich daar aan wagen? Het heeft toch geen zin, want je doet het voor niets. Misschien geeft het in de hersenen wel aan wat het doet en kun je op deze manier een beetje achter de werking komen, maar dat wil niet zeggen dat het helemaal Godsonafhankelijk is. Voor jou natuurlijk wel, maar voor een ander kan het een teken zijn dat God iedereen in staat stelt om het te doen, ofwel: dat God iedereen in staat heeft gesteld om te gaan geloven.

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 21:30 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

De essentie is (wat ik je al eens eerder uit heb proberen te leggen) Dat zo ongeveer iedereen religieuze / mystieke emoties heeft. Maar de willekeur van waar jij geboren wordt bepaald welke godsdienst en welke beleving jij er aan koppelt.

Nu we je toch zo ver hebben verketterd dat je evolutie als meest waarschijnlijke hypothese aan neemt, iemand hier op FOK! merkte op dat religieuze fenomenen in onze hersenen een bij product zijn van de evolutie van het bewustzijn.

Niet eens soort van wetenschap vind ik de afgelopen 10 jaar zo spannend en vernieuwend als de neurowetenschappen en neuropsychologie neurosociologie. Hoe wij denken en de illusies die wij voor en over onszelf scheppen. Dat is zo boeiend.

Maar terug komend op je vraag. Atheïsten (om maar even zo te generaliseren) hebben dat soort emoties ook, wanneer ze een mooi muziekstuk luisteren en daardoor ontroerd raakt of wanneer hij op een berg in de alpen staat en zich klein en nietig voelt, of hetzelfde wanneer je de schoonheid in het universum ervaart. Alleen er wordt geen religieuze hogere macht aan gekoppeld.

Zoiets als atheïsten en tongen, dat zie ik niet gebeuren. Bovendien heb ik in mijn omgeving persoonlijke ervaring mee en volgens mij zijn het gewoon randommatisch door het onbewustzijn gegenereerde klanken. Ik ben er eens op gaan letten wat die mensen zeiden en het viel me op dat mensen er toch een eigen vocabulaire op na gingen houden wanneer zij in tongen spraken. Blijkbaar vond men bepaalde woorden lekker klinken oid. Ik geloof er ieder geval geen bal van.

quote:

Biologisch verklaringsmodel
Waarnemingen die een biologische verklaring van de BDE ondersteunen:
Mensen met temporale epilepsie verklaarden tijdens hun aanvallen religieuze hallucinaties te hebben die overeenkomsten vertonen met BDE's. Bij gewone, gezonde mensen die zich als vrijwilliger aanboden, heeft men door het uitwendig aanbrengen van een magnetisch veld ter hoogte van de temporale kwab van de neocortex ook religieuze hallucinaties kunstmatig kunnen opwekken. Ook de impact van allerlei drugs op de fysiologie van zenuwcellen én tegelijk op het bewustzijn van de gebruikers is bekend.[1]
Circa twintig procent van de piloten die bewusteloos raken wanneer ze tijdens een training in een centrifuge aan hoge G-krachten worden blootgesteld, ervaart een klassieke bijna-doodervaring, inclusief de ervaring van uittreding[2].
In de jaren negentig heeft Dr. Rick Strassman aan de Universiteit van New Mexico onderzoek verricht naar de hallucinogene drug dimethyltryptamine (DMT, intraveneus toegediend). Strassman propageerde de theorie dat het vrijmaken van een grote hoeveelheid DMT vanuit de pijnappelklier vlak voor de dood of bijna-dood de oorzaak is van het fenomeen van de bijna-doodervaring[3].
De psychiater Dr. Karl Jansen heeft in 1995 bijna-doodervaringen kunnen reproduceren door het anestheticum ketamine te gebruiken, wat een aanwijzing kan zijn voor een biologische verklaring voor de ervaring[4].
Het fenomeen van uittreding, dat vaak wordt beschreven door personen die een bijna-doodervaring hebben gehad, kan ook kunstmatig worden opgewekt door middel van drugsgebruik. Vooral dissociatieve drugs.
Gevoelens van uittreding kunnen ook kunstmatig worden opgewekt door het elektrisch stimuleren van de gyrus angularis[2][5].
Een theorie van Shawn Thomas (2004) stelt dat de neurotransmitter agmatine ((4-aminobutyl)guanidine) de sleutelsubstantie voor bijna-doodervaringen is.[6]
Net zoals bij dromen kan de inhoudelijke ervaring van een BDE lang lijken te duren terwijl die zich neurologisch in korte tijd manifesteert.
Mensen die een BDE hebben gemeld bij een levensbedreigende situatie veranderen daarna. Maar dat gebeurt ook bij mensen die met de mogelijkheid van hun eigen dood worden geconfronteerd, zonder dat ze een BDE hebben. Het is daarom waarschijnlijk dat niet de BDE maar de levensbedreigende situatie de verandering oproept. Wanneer een BDE optreedt in een ongevaarlijke situatie of kunstmatig wordt opgewekt treedt er ook geen belangrijke verandering op.
De medisch redacteur van The Arizona Republic schreef in 1977: "Wanneer het fysieke activiteitsniveau een heel laag punt bereikt heeft, zoals onder narcose, of ten gevolge van ziekte of verwonding, neemt de automatische beheersing van de lichaamsfuncties dienovereenkomstig af. Aldus komen de neurohormonen en catecholaminen van het zenuwstelsel vrij en worden in ongecontroleerde hoeveelheid uitgestort. Dit resulteert onder andere in de hallucinatie die na terugkeer tot het bewustzijn wordt uitgelegd als was men gestorven en weer tot leven teruggekeerd." [7]
Psychologe Susan Blackmore stelt dat de hersenen tijdens een BDE problemen krijgen met het vasthouden van een goed model van de wereld. Zij heeft in alle toen beschikbare verslagen (met bron) geen aanwijzing gevonden dat de gemelde bijzonderheden zoals het zien van dingen buiten het ziekenhuis werkelijk aanwijzing geven voor waarneming buiten het lichaam[8].
Anekdotes
Een probleem met de verslagen van BDE's is dat het gaat om anekdotisch bewijsmateriaal. Niet alle informatie wordt gesteund door getuigen. Zo zijn er verslagen bij blinden verzameld door Kenneth Ring, die in 1993 constateerde dat er geen betrouwbare verslagen waren. Hij verzamelde 31 volgens hem onderbouwde ervaringen bij blinden, waarvan 21 BDE's.[9] Nader onderzoek van de gevallen door Mark Fox, [10] leidde tot de conclusie dat het BDE-onderzoek tot dan (2003) vaak uitgaat van de aanname dat er een vorm van dualisme bestaat, maar hier geen bewijs voor geeft. Hij heeft bij de verslagen van Ring ook onjuiste gevolgtrekkingen geconstateerd[11].

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 22:02 schreef Daniel1976 het volgende:
Zo eigenlijk, Wiki vat het best goed samen:

[..]

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 22:38 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Ben nu even het skepsis artikel over de BDE aan het lezen. Ik denk persoonlijk dat je hersenen en het bewustzijn, of de geest, of hoe je het ook wilt noemen, heel goed met elkaar samenwerken. Verander je iets aan de één, dan verander je iets aan de ander. Meer over mijn visie wat betreft bewustzijn, vrije wil, etc.: Vrije wil en het brein vs. Hermsen

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 23:12 schreef naatje_1 het volgende:
Ik noem eigenlijk bewustzijn, geest, vrije wil, gedachten, etc. eigenlijk altijd in éénzelfde soort strekking, moet me hier meer in verdiepen om er een oordeel over te vellen.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 00:37 schreef De_Kardinaal het volgende:
En ik vermoed dat mensen het spreken van tongen (glossolalie) en het spreken in een onbekende taal (xenoglossolalie) door de war halen.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 00:41 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Van verschillende mensen heb ik het volgende begrepen.
Ze hebben geen idee wat ze zeggen, ze hebben het gevoel te communiceren met een hogere macht.
En achteraf hebben ze het gevoel dat god hun heeft begrepen en dat ze met hun hart hebben gesproken en dat er een "last" van ze afgevallen is. (als je dan vraagt wat dat precies is dan weten ze dat niet).

quote:

The measurement of regional cerebral blood flow during glossolalia: A preliminary SPECT study

Andrew B. Newbergab, Nancy A. Winteringab, Donna Morgana, Mark R. Waldmanb
Received 9 May 2006; received in revised form 20 July 2006; accepted 25 July 2006.

Abstract
Glossolalia (or “speaking in tongues”) is an unusual mental state that has great personal and religious meaning. Glossolalia is experienced as a normal and expected behavior in religious prayer groups in which the individual appears to be speaking in an incomprehensible language. This is the first functional neuroimaging study to demonstrate changes in cerebral activity during glossolalia. The frontal lobes, parietal lobes, and left caudate were most affected.

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 00:51 schreef De_Kardinaal het volgende:
O, de samenvatting van een artikel mag ik hier wel neer mikken van Elsevier.

[..]

quote:

Op zaterdag 11 juni 2011 00:59 schreef naatje_1 het volgende:

[..]

Zoiets staat er ook op skepsis

quote:

Op donderdag 9 juni 2011 14:55 schreef Haushofer het volgende:
Ok, dank je, ik zal hier vanavond goed naar kijken Sowieso was ik van plan om Pagels literatuur over de gnostische Paulus en de evangelieën binnenkort es op te zoeken.

quote:

Op zondag 12 juni 2011 09:33 schreef ATON het volgende:

[..]

Heb je ondertussen al enig publicaties van prof. Elaine Pagels gevonden? Wat ik je kan aanraden is het boek " De gnostische evangeliën "2004 ( "The gnostic gospels" 1979 ) van Pagels. ( Subtitel: Over de onderdrukking van de eerste ketters, en het verhaal dat niet in de Bijbel mocht komen..) http://en.wikipedia.org/wiki/Elaine_Pagels