Wie overweegt om te emigreren en naar welk land?

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 19:20 schreef maartena het volgende:
En zoals ik al zei, waar ik in Nederland 400 Euro betaalde voor een appartement met 3 slaapkamers, betaalde ik in de VS voor dezelfde ruimte 1600 dollar. Huur is flink duurder hier.

Hangt natuurlijk sterk af van waar je woont. In CA/MA/CT/NY betaal je je blauw, maar in het mid-westen is de huur vaak de helft of meer lager. In Amsterdam betaal je ook meer dan in Groningen. Ik verhuisde van Boston naar Indiana, en mijn huur daalde met 60%.

quote:

Dan verzekeringen: Ik ben per maand ong. $200 kwijt aan ziektekosten verzekering, $150 aan auroverzekering (ook erg duur), en dan heb ik nog niet eens een aansprakelijkheidsverzekering. (wel een verzekering voor mijn huis tegen brand etc, maar bij huur hoeft dat niet natuurlijk, dus die reken ik nog even niet mee).

Mijn ziektekostenverzekering kostte (pre-Obama) $1/maand (mijn werkgever betaalde het grootste deel van de premie). Voor mijn autoverzekering (Audi A6) was ik $35/maand kwijt (WA).

In de VS is er veel keus, en kun je gemakkelijk navigeren om minder te hoeven betalen voor dienstverlening.

Ik ben nu overigens weer in de VS (IN), voor een maand, en economisch gezien gaat het hier hard achteruit. Op zich wel handig, want mijn yennen zijn meer waard, terwijl de prijzen als een baksteen gezakt zijn. Voor het hotel, voor maaltijden en de huurauto betalen we in dollars zo'n 25% tot 50% (huurauto) minder dan een jaar geleden.

Het blijft een geweldig land, de VS. Veel mogelijkheden, vriendelijke mensen en gemakkelijk leven.

quote:

Op dinsdag 17 mei 2011 09:47 schreef Hoppahoppa het volgende:

[..]

Nieuw Zeeland:
+ Prachtige natuur
+ Hoog welvaartsniveau
+ Goede carrieremogelijkheden (mits de juiste opleiding)
+ Fantastisch volk
+ Relaxte mentaliteit

Ik zoek nog naar echte minpunten...

Dan heb ik een goede tip voor je

Lees het boek (net verschenen) 'Emigreren voor beginners' van een voormalige 'Volkskrant'-journalist van wie ik de naam nu even kwijt ben. Hij is samen met vrouw en twee kinderen naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd en hij zet alle voor- en nadelen op een rijtje. Voor hun vertrek is de lijst voordelen het langst, na hun vertrek komt daar snel verandering in. (Slechte internetverbinding, noem ik nu even uit mijn hoofd. De twee aardbevingen die het vers geëmigreerde gezin meteen even meepakt. De ontiegelijke traagheid en de lethargie van de bevolking - mensen hebben er een werkethos dat begint en eindigt bij het verschijnen op de werkvloer, punt. Aanwezig zijn = genoeg.)

Dit zijn een paar minpunten, maar verder is het een heel positief boek, hoor. De schrijver is zelf heel tevreden met zijn keuze. Ik werd ontzettend vrolijk en opgewekt van zijn boek, omdat ik doorlopend dacht: "GODZIJDANK zal deze hel mij bespaard blijven." Maar nogmaals, hij was er zelf erg gelukkig mee.

Overigens ben ik wel benieuwd of de schrijver het uiteindelijk gaat volhouden, daar helemaal in Nieuw-Zeeland. Hij ging er vooral heen voor 'de natuur'. En omdat hij het leuk vond om een avontuur aan te gaan, samen met vrouw en kinderen. Hij was niet zozeer teleurgesteld in Nederland, als wel in zichzelf. Hij had niet uit het leven gehaald wat erin zat, en dit was zijn kans om die Enorme Uitdaging toch nog een keer aan te gaan. Maar goed, wat mij zo verbaasde, was de eindsituatie waarin hij ten slotte belandde. Ik bedoel: na het emigreren, het zoeken van huis/school/baan enzovoort. Hij zit dan uiteindelijk in een groot huis (leuk) met een tuin (leuk) en een prachtig uitzicht (allemaal leuk), en hij slijt zijn dagen binnen achter de computer omdat hij nog steeds voor Nederlandse opdrachtgevers werkt en hij dus nooit tijd heeft om naar buiten te gaan.
Tegen zijn vrouw verdedigt hij zich als volgt: "Toen we nog in Utrecht woonden, vond ik het geweldig om vlakbij de schouwburg te wonen, niet omdat ik er elke dag naartoe ging, maar omdat ik die mogelijkheid had. Hier in Nieuw-Zeeland heb ik hetzelfde met de natuur. Ik ga nooit de bergen in, maar het is al heerlijk dat het in principe kan."

Begrijpt iemand dit?

Kun je dan niet beter een mooie poster van een berglandschap aan de muur hangen en je daaraan vergapen, terwijl je gewoon lekker naast de schouwburg blijft wonen? In de buurt van je vrienden en familie? In een land waar je niet om de haverklap je bed wordt uitgedrild door een aardbeving?

Enfin, als je serieuze belangstelling hebt voor N-Z, zou ik het boek lezen Het is een nuttige emigratiegids vol tips en adviezen, en bovendien is het een aardig geschreven, eerlijk en persoonlijk relaas van iemand die zijn droom heeft nagejaagd.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 01:28 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Dan heb ik een goede tip voor je

Lees het boek (net verschenen) 'Emigreren voor beginners' van een voormalige 'Volkskrant'-journalist van wie ik de naam nu even kwijt ben. Hij is samen met vrouw en twee kinderen naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd en hij zet alle voor- en nadelen op een rijtje. Voor hun vertrek is de lijst voordelen het langst, na hun vertrek komt daar snel verandering in. (Slechte internetverbinding, noem ik nu even uit mijn hoofd. De twee aardbevingen die het vers geëmigreerde gezin meteen even meepakt. De ontiegelijke traagheid en de lethargie van de bevolking - mensen hebben er een werkethos dat begint en eindigt bij het verschijnen op de werkvloer, punt. Aanwezig zijn = genoeg.)

Fantastische werkhouding. Ik zie daar geen problemen mee, is stukken beter als dat gejaagde gedoe hier, waar alles gericht is op carriere en presteren.

quote:

Dit zijn een paar minpunten, maar verder is het een heel positief boek, hoor. De schrijver is zelf heel tevreden met zijn keuze. Ik werd ontzettend vrolijk en opgewekt van zijn boek, omdat ik doorlopend dacht: "GODZIJDANK zal deze hel mij bespaard blijven." Maar nogmaals, hij was er zelf erg gelukkig mee.

Overigens ben ik wel benieuwd of de schrijver het uiteindelijk gaat volhouden, daar helemaal in Nieuw-Zeeland. Hij ging er vooral heen voor 'de natuur'. En omdat hij het leuk vond om een avontuur aan te gaan, samen met vrouw en kinderen. Hij was niet zozeer teleurgesteld in Nederland, als wel in zichzelf. Hij had niet uit het leven gehaald wat erin zat, en dit was zijn kans om die Enorme Uitdaging toch nog een keer aan te gaan. Maar goed, wat mij zo verbaasde, was de eindsituatie waarin hij ten slotte belandde. Ik bedoel: na het emigreren, het zoeken van huis/school/baan enzovoort. Hij zit dan uiteindelijk in een groot huis (leuk) met een tuin (leuk) en een prachtig uitzicht (allemaal leuk), en hij slijt zijn dagen binnen achter de computer omdat hij nog steeds voor Nederlandse opdrachtgevers werkt en hij dus nooit tijd heeft om naar buiten te gaan.
Tegen zijn vrouw verdedigt hij zich als volgt: "Toen we nog in Utrecht woonden, vond ik het geweldig om vlakbij de schouwburg te wonen, niet omdat ik er elke dag naartoe ging, maar omdat ik die mogelijkheid had. Hier in Nieuw-Zeeland heb ik hetzelfde met de natuur. Ik ga nooit de bergen in, maar het is al heerlijk dat het in principe kan."

Begrijpt iemand dit?

Ja. ik snap het volledig.

quote:

Kun je dan niet beter een mooie poster van een berglandschap aan de muur hangen en je daaraan vergapen, terwijl je gewoon lekker naast de schouwburg blijft wonen? In de buurt van je vrienden en familie? In een land waar je niet om de haverklap je bed wordt uitgedrild door een aardbeving?

Enfin, als je serieuze belangstelling hebt voor N-Z, zou ik het boek lezen Het is een nuttige emigratiegids vol tips en adviezen, en bovendien is het een aardig geschreven, eerlijk en persoonlijk relaas van iemand die zijn droom heeft nagejaagd.

Bedankt voor de tip. Ik ga dat boek zeker lezen, al ben ik de komende 10 jaar waarschijnlijk nog niet in staat om te emigreren.

Er was hier op Fok een paar jaar geleden iemand naar NZ geëmigreerd en een jaar later teleurgesteld teruggekomen. Met de search vind je dat nog wel terug.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 01:20 schreef Lyrebird het volgende:
Ik ben nu overigens weer in de VS (IN), voor een maand, en economisch gezien gaat het hier hard achteruit. Op zich wel handig, want mijn yennen zijn meer waard, terwijl de prijzen als een baksteen gezakt zijn. Voor het hotel, voor maaltijden en de huurauto betalen we in dollars zo'n 25% tot 50% (huurauto) minder dan een jaar geleden.

Het blijft een geweldig land, de VS. Veel mogelijkheden, vriendelijke mensen en gemakkelijk leven.

Kloppen die prijzen van maartena een beetje? Ik vind het erg duur hoor. Hier in Engeland (wat als "duur" bekend staat) betaal ik een fractie daarvan. Bijvoorbeeld:

Ziektekosten: gratis
Autoverzekering: £300/ jaar allrisk
Telefoon: £11/ maand ofzo
Internet: £20/ maand ofzo (duurste pakket)
etc

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 00:12 schreef maartena het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Ze moeten in Nederland eens ophouden om overal dezelfde blokkendozen neer te zetten.....

Aah, eindelijk iemand die ook die mening toebedeeld is. Het is inderdaad dertien in een dozijn en monotonie troef, al die saaie rechthoekige blokkendozen, je wordt er niet vrolijk van. En dan ook nog van die jaren-30-crisis woningen helemaal nabouwen, in die oersaaie donkere kleur. Hebben de architecten in Nederland de laatste jaren massaal een writersblock danwel creatieve radiostilte ingelast ofzo.
Dan heb je al zo'n grauw grijs klimaat in Nederland en dan ga je de huizen en gebouwen ook nog massaal in een lelijke droefgeestige kleur neerplempen. Ik durf te wedden dat we Zweden binnen afzienbare tijd inhalen kwa zelfmoordcijfers.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 12:08 schreef B.R.Oekhoest het volgende:

[..]

Aah, eindelijk iemand die ook die mening toebedeeld is. Het is inderdaad dertien in een dozijn en monotonie troef, al die saaie rechthoekige blokkendozen, je wordt er niet vrolijk van. En dan ook nog van die jaren-30-crisis woningen helemaal nabouwen, in die oersaaie donkere kleur. Hebben de architecten in Nederland de laatste jaren massaal een writersblock danwel creatieve radiostilte ingelast ofzo.
Dan heb je al zo'n grauw grijs klimaat in Nederland en dan ga je de huizen en gebouwen ook nog massaal in een lelijke droefgeestige kleur neerplempen. Ik durf te wedden dat we Zweden binnen afzienbare tijd inhalen kwa zelfmoordcijfers.

Inderdaad. Van die Oostblokbouw overal. Rond Eindhoven word je er al volledig gestoord van, laat staan in nieuwbouwregio's....

En dan ook nog denken dat het status heeft zo'n wijk. Neem dat achterlijk Brandevoort in Helmond, om te janken. Kleine kuthuisjes, geen tuin en twee keer zo duur als de rest van het dorp waar prachtige jaren 80 woningen staan met zeeën van ruimte.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 09:48 schreef Hoppahoppa het volgende:
Fantastische werkhouding. Ik zie daar geen problemen mee, is stukken beter als dat gejaagde gedoe hier, waar alles gericht is op carriere en presteren.

Dat ligt er natuurlijk maar aan. Als je in Nederland bij een Multinational aan de slag gaat, of bij een groot advocatenkantoor, dan kies je voor die ratrace. Maar je kunt ook in een bloemenwinkel gaan staan, of - ik ken genoeg mensen die dat doen - op je dooie akkertje gaan klussen voor een aardig bedrag. Keuzes, keuzes. Maar hier heb je die keuze tenminste.

quote:

Ja. ik snap het volledig.

Ik niet Probeer eens uit te leggen dan? Ik vind het fijn om in de stad te wonen, maar ik maak dan ook gebruik van de faciliteiten. Als dat niet zo was, zou ik wel overwegen om naar het platteland te verhuizen, Zuid-Limbrug of zo, daar heb je ook heuvels, prachtige natuur, rust en een relaxter levenstempo. Wat is dan precies de aantrekkingskracht van een land als Nieuw-Zeeland? Of is het vooral het avontuur - het onbekende, het moeten overleven in een totaal andere omgeving en cultuur - dat trekt?

quote:

Bedankt voor de tip. Ik ga dat boek zeker lezen, al ben ik de komende 10 jaar waarschijnlijk nog niet in staat om te emigreren.

Het is ook echt een leuk boek. Oók voor mensen zoals ik, die er niet aan moeten denken om te emigreren naar God weet waar.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 12:10 schreef Hoppahoppa het volgende:

En dan ook nog denken dat het status heeft zo'n wijk. Neem dat achterlijk Brandevoort in Helmond,

Wat is na Helmond de meest foute stad van NL? (deel 2)

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 12:27 schreef Nadine26 het volgende:

Dat ligt er natuurlijk maar aan. Als je in Nederland bij een Multinational aan de slag gaat, of bij een groot advocatenkantoor, dan kies je voor die ratrace. Maar je kunt ook in een bloemenwinkel gaan staan, of - ik ken genoeg mensen die dat doen - op je dooie akkertje gaan klussen voor een aardig bedrag. Keuzes, keuzes. Maar hier heb je die keuze tenminste.

Klopt, maar het gaat niet alleen om de werkmentaliteit. Die ratrace is overal om je heen. Zelfs in een bloemenwinkel is 75% van de klanten gehaast. Als je daar gevoelig voor bent, dan helpt werken in een bloemenzaak ook niet.

quote:

Ik niet Probeer eens uit te leggen dan? Ik vind het fijn om in de stad te wonen, maar ik maak dan ook gebruik van de faciliteiten. Als dat niet zo was, zou ik wel overwegen om naar het platteland te verhuizen, Zuid-Limbrug of zo, daar heb je ook heuvels, prachtige natuur, rust en een relaxter levenstempo. Wat is dan precies de aantrekkingskracht van een land als Nieuw-Zeeland? Of is het vooral het avontuur - het onbekende, het moeten overleven in een totaal andere omgeving en cultuur - dat trekt?

De vergelijking met Limburg is enigzins treffend, al is het leeftempo daar ook in rap tempo aan het versnellen en is de maatschappij aan het verharden. En inderdaad, je kunt ook ergens anders de rust opzoeken, in Drente bijvoorbeeld.

Het verschil is dat in andere landen de verhoudingen anders liggen. In NZ heb je bijvoorbeeld in de kleinere steden alle faciliteiten, maar wel een veel relaxtere levenshouding dan in Nederland. De haast is minder, het elkaar vanalles af willen vangen is minder. Dat trekt je of niet, moeilijk uit te leggen. Tegelijkertijd weet ik ook wel dat er overal wel iets is wat niet bevalt, dus ook daar.

quote:

Het is ook echt een leuk boek. Oók voor mensen zoals ik, die er niet aan moeten denken om te emigreren naar God weet waar.

Ik ga het op de stapel gooien van 'nog te lezen'. Misschien stiekem wel niet helemaal onderop maar ergens aan de bovenkant.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 12:46 schreef Hoppahoppa het volgende:

Klopt, maar het gaat niet alleen om de werkmentaliteit. Die ratrace is overal om je heen. Zelfs in een bloemenwinkel is 75% van de klanten gehaast. Als je daar gevoelig voor bent, dan helpt werken in een bloemenzaak ook niet.

Ik denk dat je gelijk hebt. In Nederland - en zeker in de Randstad - ontkom je eigenlijk niet aan die gehaastheid. Het valt ook mij elke keer op als ik weer terug ben na, zelfs maar een paar weken, buitenland.

Toch moet je je er denk ik niet op verkijken hoezeer je zelf ook geconditioneerd bent door die ratrace, of hoe je het ook wilt noemen. Kan me een aflevering van 'Ik vertrek' herinneren waarin iemand met z'n gezin naar (ik dacht ergens in noord) Scandinavië emigreerde, met als doel ook 'onthaasten'. Vervolgens had hij werklui nodig om een aantal dingen op te knappen aan zijn nieuwe huis. En tja, die kwamen dan vervolgens gewoon niet opdagen op de afgesproken dag, laat staan op de afgesproken tijd. Dat was daar heel normaal. Gewoon een andere perceptie van wat een acceptabele marge is bij dat soort afspraken. Maar daar kon die Nederlander dan ook weer helemaal niet tegen. Je zag z'n bloeddruk stijgen.

Ik moet zeggen dat me dat zelf ook wel aan het denken heeft gezet. Zelf loop ik met het idee dat ik ooit nog wel eens in Spanje wil wonen, maar als dat er ooit van komt dan zal ik zelf ook een knop moeten omzetten en dat soort dingen gewoon moeten accepteren.

[ Bericht 0% gewijzigd door Jane op 19-05-2011 14:34:14 ]

Ik heb even snel doorgelezen maar ik zie geen japan.

quote:

Op zaterdag 14 mei 2011 00:04 schreef ukga het volgende:
In theorie zou ik wel goed in Los Angeles willen wonen. Hoe het met een eventuele baan voor mij straks zit, weet ik niet (hbo werktuigbouwkunde)
Maar de sfeer vind ik relaxter dan waar ik woon (Amsterdam), en redelijk goedkope en grotere huizen dan in Nederland. (uiteraard ligt het gemiddelde slaris daar ook lager)
Tevens is het weer er stukken beter en op een 4 uurtjes rijden van Las vegas ( )

los angeles goedkoper dan amsterdam

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 14:53 schreef Nielsch het volgende:

[..]

Japan, over een ratrace gesproken

Een vriendin van mij heeft daar gewerkt. Daar werd op de werkvloer letterlijk gestuurd via 'scold managing'

Plus, ik vind de vrouwen niet aantrekkelijk

Ze houden er wel weer van rugby, meer dan hier, dat is een pluspunt.

Japan staat gelijk aan veel op het werk zijn (ik woon en werk er (maar nu niet)), maar ook aan hele beleefde en vriendelijke mensen. Meer daarover hier Japan, maar dan niet in Tokyo, deel III

Japanse vrouwen kunnen overigens heeeel erg aantrekkelijk zijn.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 17:16 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Japan staat gelijk aan veel op het werk zijn (ik woon en werk er (maar nu niet)), maar ook aan hele beleefde en vriendelijke mensen. Meer daarover hier Japan, maar dan niet in Tokyo, deel III

Japanse vrouwen kunnen overigens heeeel erg aantrekkelijk zijn.

2nd that.

Japanners werken traaaaaag, maar compenseren dat met belachelijk lange werkdagen. Als je daar in je Nederlandse tempo gaat werken dan ben je na 2 weken opgebrand

En kwa vrouwen zijn de verschillen erg groot. Gemiddeld vind ik de meesten ze niet knap maar er lopen daar BABES rond . En vaak loopt er een enorme nerd naast

En de meeste jappen zijn inderdaad super vriendelijk en beleefd.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 09:48 schreef Hoppahoppa het volgende:
Fantastische werkhouding. Ik zie daar geen problemen mee, is stukken beter als dat gejaagde gedoe hier, waar alles gericht is op carriere en presteren.

Je ziet echt de correlatie niet tussen die werkhouding en mate van welvaart??

Ja. US of Australie

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 17:34 schreef waht het volgende:

[..]

Je ziet echt de correlatie niet tussen die werkhouding en mate van welvaart??

Je kunt natuurlijk ook genoegen nemen met een wat lager niveau van materiele welvaart in ruil voor wat meer vrije tijd/ontspanning. Alles wat je boven de, zeg, 2500 euro p/m verdient is eigenlijk toch overbodig.

quote:

Op donderdag 19 mei 2011 17:24 schreef SeLang het volgende:
En kwa vrouwen zijn de verschillen erg groot. Gemiddeld vind ik de meesten ze niet knap maar er lopen daar BABES rond . En vaak loopt er een enorme nerd naast

Een beschrijving van mijn echtgenote en mezelf?

Ik vraag me eigenlijk meer af wie ook echt plannen aan het maken is. 99 van de 100 die het overwegen blijven gewoon in Nederland.... want: te duur, geen visum, te ingewikkeld, te moeilijk, weet ik wat allemaal....

Zijn er hier mensen die al serieus plannen in werking hebben gezet?