Wat is de functie van het wetenschappelijke onderwijs?

quote:

Op maandag 30 april 2012 00:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Jij doet net alsof je oud bent wanneer je 30 bent.
Als je natuurkunde wil leren dan houdt niets of niemand je tegen. Download of koop de relevante boeken en bestudeer ze, leg voor een stuk of tig vakken per jaar examen af (in Nederland is dat gelimiteerd, in België mag je er zoveel per jaar afleggen als dat je wil voor nog geen 600 Euro per jaar (reiskosten en boeken niet meegerekend) en abonneer je op een wetenschappelijk tijdschrift. Aangezien jij dat alles niet doet heb jij blijkbaar niet die ambitie. Niets mis mee hoor.

Ik zou ook niet op een houtje willen bijten als twintiger, maar als autodidact kan men ook ver komen. Feymann lectures doorspitten en in je vrije tijd lekker natuurkundig bezig zijn. Is het mogelijk dat je als buitenstaander ook kan bijdragen in de Natuurkunde Zelf heb ik er ook altijd interesse in gehad.

Ik heb van horen zeggen dat je in Zweden gratis kan studeren. Dat moet dan wel het paradijs zijn voor creatieve hoger opgeleiden. De enige echte kenniseconomie. Het land waar de academicus vrij kan zijn. Op de site van de Universiteit van Stockholm staat inderdaad dat leden van de EU geen collegegeld verschuldigd zijn. Dat betekent dat je alle kansen krijgt om jezelf te ontwikkelen. Dan kun je er inderdaad ook lekker een kunstopleiding er doorheen rammen en wel zien waar het schip strand. En volgens mij heeft de Universiteit van Stockholm nog een internationale reputatie ook!

''Onrealistische ambities'' ? Dat is credo van loonslaven. De lege blik in de ogen van een 30-plusser die zijn dromen al lang heeft opgegeven. De vermoeide man die liever bier drinkt op koninginnedag dan nadenkt over het leven. Dat verdooft ten minste de pijn. Want wie droomde als klein jongetje van een leven als goudmijn voor de man? Nee, liever werd je een acteur, een journalist, een brandweerman, piloot, dokter, bankier, advocaat. Weet je nog? Open je ogen en besef je dat het bedrijfsleven en de overheid een vergaarbak is van losers. Als slachtoffer van cognitieve dissonantie vinden zij een leven met 2 vrouwen, 2 kinderen, 2 vakanties, 2 auto's en 2 huizen ook wel prima.

Maar je hebt maar 1 leven. Daarna is het afgelopen. Je kans om het verschil te maken in de wereld is niet meer. Nooit meer. En gaat dood. Niet straks. Nu. Tik tak. Hoe vind je het geluid van korter wordende telomeren? We zijn in een staat van verval. Ieder moment. Tot er niets meer van ons overblijft. Daarom mogen we het niet opgeven met termen als ''onrealistische ambities''. Doe auditie, schrijf een artikel, sla iemand op zijn bek. Leef.

Allemaal ambitieuze mensen. Toch worden de origineelste nieuwe ideeen vaak ingebracht door mensen die zelf ergens een probleem mee hebben. Ze worstelen met een persoonlijke probleemstelling en hun ideeen / bijdragen zijn daarvan een spin-off. Het zijn mensen die in organisaties niet functioneren, omdat je je dan moet aanpassen en je de probleemstelling krijgt aangereikt.

Normale ambitieuze mensen denken meestal conventioneel. Niets mis mee. Maar kijkt eens goed naar mensen die buitengewoon origineel of vernieuwend zijn. Het zijn allemaal mensen met eigen problemen. Dit probleem oplossen is een passie en ze kunnen niet anders.

Het marktmodel gaat uit van normale ambitieuze mensen. Maar daarmee ontkent ze dit fenomeen. Economie leert je ook niets over innovatie. Daarvoor hebben ze geen model. Het marktmodel is alleen een aanpassingsmechanisme, die efficiente productie bevorderd, op grond van bestaande kennis en methoden.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-04-2012 15:23:35 ]

quote:

Op maandag 30 april 2012 13:18 schreef deelnemer het volgende:
Allemaal ambitieuze mensen. Toch worden de origineelste nieuwe ideeen vaak ingebracht door mensen die zelf ergens een probleem mee hebben. Ze worstelen met een persoonlijke probleemsteling en hun ideeen / bijdragen zijn daarvan een spin-off. Het zijn mensen die in organisaties niet functioneren, omdat je je dan moet aanpassen en je de probleemstelling krijgt aangereikt.

Normale ambitieuze mensen denken meestal conventioneel. Niets mis mee. Maar kijkt eens goed naar mensen die buitengewoon origineel of verniewend zijn. Het zijn allemaal mensen met eigen problemen. Dit probleem oplossen is een passie en ze kunnen niet anders.

Het marktmodel gaat uit van normale ambitieuze mensen. Maar daarmee ontkent ze dit fenomeen. Economie leert je oo niets over innovatie. Daarvoor hebben ze geen model. Het marktmodel is alleen een aanpassing mechanisme, die efficiente productie bevorderd, op grond van bestaande kennis en methoden.

Weer in schot in de roos. Je mag op de universiteit niet schrijven over fenomenen die niet in de literatuur besproken worden, want who cares? Een student moet altijd schrijven over een onderwerp dat ''maatschappelijk/wetenschappelijk relevant'' is.

quote:

Op maandag 30 april 2012 13:24 schreef LavenderTown het volgende:

[..]

Weer in schot in de roos. Je mag op de universiteit niet schrijven over fenomenen die niet in de literatuur besproken worden, want who cares? Een student moet altijd schrijven over een onderwerp dat ''maatschappelijk/wetenschappelijk relevant'' is.

Op welke universiteit ben jij geweest?

[ Bericht 100% gewijzigd door LavenderTown op 30-04-2012 14:16:07 ]

quote:

Op maandag 30 april 2012 13:25 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Is dat zo? Op TV zie je zo nu en dan een programma waarbij uitvindingen worden beoordeeld op innovatie en toepasbaarheid. Daar zitten idd leuke ideeen tussen van hobbyisten die ergens heel lang over hebben nagedacht.

Maar het werk van de specialisten zien we niet op TV. Toch komt zo'n i-phone of i-pad niet uit de lucht vallen. Daar is door heel veel mensen heel hard aan gewerkt, en zonder goede opleiding hadden ze niet veel bij kunnen dragen.

Ik heb het idee dat de productiviteit van de arme eenzame uitvinder een beetje geromantiseerd wordt. Er zullen er best zijn, die een doorbraak hebben bereikt in hun eentje, maar de grootste winst zit bij multi-disciplinaire projecten, waardoor er weinig ruimte is voor zulke mensen. In je eentje vind je tegenwoordig niet veel meer uit.

Een paar voorbeelden:

Economie
John Nash (non-cooperative game theory). Nash is Schizofreen.

Mayard Keynes (macro economie). Keynes was ook behoorlijk excentriek.

Natuurkunde:
Albert Einstein (zei: als ik gewoon in de normale economie zou moeten functioneren, zou ik zelfmoord plegen.)

Paul Dirac (heeft in zijn hele leven 200 woorden gesproken. Misschien wat overdreven, maar hij zei nooit iets).

Wiskunde
Grigori Perelman. Een arme sloeber die twee belangrijke prijzen heeft geweigerd: de Fields-medaille of nobelprijs voor wiskundigen, en een prijs van het Clay-instituut voor het oplossen van een van de zeven millenniumproblemen. Deze prijzen zijn eervol en gaan, net als de nobelprijs, om veel geld.

Kurt Godel (de onvolledigheidstellingen). Een totale neuroot met angstcomplexen.

Paul Erdős. Alhoewel hij beroemd was en vele prijzen ontving, heeft hij het grootste deel van zijn leven doorgebracht als "dakloze", aangezien hij voortdurend onderweg was van de ene naar de andere wetenschappelijke conferentie en logeerde bij zijn collega's over de hele wereld.

Filosofie
Nietzsche (zelfmoord gepleegd)
Ludwig Wittgenstein. Heeft zijn hele leven met ziel onder zijn arm rondgelopen. Zijn drie broers hebben zelfmoord gepleegd. Zijn vader was steenrijk. Erfenis geweigerd.

Kunst
Vincent van Gogh (zelfmoord gepleegd)
Virginia Woolf (zelfmoord gepleegd)

Etc, etc, etc.

Gekken ontdekken voor ons de wereld
Dit zijn allemaal zeer gepassioneerde mensen, die nauwelijks weten hoe te leven. De rationele vrije markt economie is niet bedacht met deze mensen op het netvlies. Gewoon hoogleraar zijn kunnen ze ook niet.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 30-04-2012 14:59:53 ]

quote:

Op maandag 30 april 2012 14:58 schreef Lyrebird het volgende:
Tja, als je met Keynes aankomt, kun je van mij geen serieuze reactie verwachten. Wat een losgeslagen gek was dat.

Overigens heb ik op dit moment een postdoc in mijn lab, die van toeten nog blazen weet. De man heeft vijf jaar lang op een van de beste Japanse universiteiten zijn PhD gehaald, in een groep die geleid wordt door iemand die wel in jouw lijstje zou passen. Die professor deed heel interessant onderzoek aan lichtverstrooiing. Maar een groep leiden of een PhD student aan een behoorlijke opleiding helpen, nee dat kon hij niet (blijkt nu).

Het punt dat ik probeer te maken, is dat er wel degelijk ruimte is voor zonderlingen excentriekelingen. Ook bij bedrijven (ik heb ze gezien bij Philips en Oce).

Dat kan. Een onvoorstelbaar deel van de grote doorbraken staan op naam van dit soort mensen. Dus als je een theorie zoekt voor innovatie dan zul je hier rekening mee moeten houden. Sommige mensen moet je de ruimte geven. Een veel grotere groep goede onderzoekers is meer verwant met de gepassioneerden, dan met de ambitieuze mensen. Buitengewone prestaties vereisen blijkbaar buitengewone mensen.

Het probleem zit in die mensen zelf en dat maakt van getalenteerde mensen hele goede onderzoekers. Ze reageren niet op de normale prijsprikkels/incentives. Het begrip 'functioneel' komt niet in hun woordenboek voor.

[ Bericht 2% gewijzigd door deelnemer op 30-04-2012 15:44:55 ]

quote:

Op maandag 30 april 2012 14:58 schreef Lyrebird het volgende:
Tja, als je met Keynes aankomt, kun je van mij geen serieuze reactie verwachten. Wat een losgeslagen gek was dat.

Overigens heb ik op dit moment een postdoc in mijn lab, die van toeten nog blazen weet. De man heeft vijf jaar lang op een van de beste Japanse universiteiten zijn PhD gehaald, in een groep die geleid wordt door iemand die wel in jouw lijstje zou passen. Die professor deed heel interessant onderzoek aan lichtverstrooiing. Maar een groep leiden of een PhD student aan een behoorlijke opleiding helpen, nee dat kon hij niet (blijkt nu).

Het punt dat ik probeer te maken, is dat er wel degelijk ruimte is voor zonderlingen excentriekelingen. Ook bij bedrijven (ik heb ze gezien bij Philips en Oce).

Japans onderwijs is dan ook zo'n beetje het slechtste wat er is op de wereld.

Zodra je een instelling binnen bent, weet je dat je er met een diploma ook weer vanaf komt. Om een instelling binnen te komen moet je of 1 test heel goed maken, of daarvoor op een heel goed aangeschreven instelling gezeten hebben.
Op de universiteit wordt geen reet uitgevoerd, studenten leren er een beetje mens te zijn en plezier te maken, aangezien ze dat de afgelopen 20 jaar nooit hebben mogen doen.
Op de middelbare school (zowel junior high als highschool) gaat het om informatie stampen. Niet begrijpen, nee, onthouden.
Bedrijven kijken niet naar wat je gedaan hebt, enkel waar je het gedaan hebt.

Ik heb van veel andere Aziatische landen ook gehoord dat het bar en boos is, daar bestaat een master/phd uit meerdere jaren, waarvan de eerste 1-2 bestaan uit het koffie zetten voor de begeleider.

Nee, dan doen we het in Nederland best aardig.

quote:

Op maandag 30 april 2012 14:58 schreef Lyrebird het volgende:
Tja, als je met Keynes aankomt, kun je van mij geen serieuze reactie verwachten. Wat een losgeslagen gek was dat.

De derde grote naam uit de economie van de twintigste eeuw (naast Keynes en Nash) is Friedrich von Hayek. Die valt onder de mensen die hun passie niet ontlenen aan een persoonlijk probleem, maar aan de strijd tegen het kwaad. Net als Karl Popper is Hayek Oostenrijk ontvlucht na de anaxatie door Nazi-duitsland. Beide hebben zich erin vastgebeten en een boek geschreven: Hayek (The road to serfdom) en Popper (Free society and it's enemies). Thomas Hobbes (The Leviathan), die reageerde op de burgeroorlog in Engeland is ook een bekend voorbeeld. De vrijheidstrijders Gandhi, Martin Luther King en Mandela zijn soortgelijk.

Morele denkers als Socrates, Jezus en Boeddha laten zich ook niet leiden door markteconomische prijsprikkels.

Ik denk dat deelnemer wel een punt heeft, echte doorbraken komen niet van instituten waar veel geld ingepomt wordt, maar komen uit garages en zolderkamers waar eenlingen of kleine groepen mensen een idee hebben en dat uitwerken (uiteraard zijn er uitzonderingen op de regel).

het WO zu dit dan moeten stimuleren, maar het systeem is tegenwoordig te schools geworden, het markt- en productie denken heeft de creativiteit gedood. Het gaat om aantallen publicaties en hoeveel referenties jouw stukjes hebben.

De taak van het WO is dus loonslaven afleveren die productiewerk gaan doen in de research (in het gunstigste geval)

quote:

Vergeet Rolph Lundgen niet! IQ van 160, master in Chemical Engineering en toch maar gestopt met MIT om acteur te worden.

Een IQ-score moet je altijd met een korreltje zout nemen, nog meer wanneer het boven de 130 is (zeg ik als iemand die in ieder geval op deeltesten boven de 130 scoort). Hij geeft zelf trouwens ook aan dat hij geen IQ van 160 heeft. Slim zal hij vast wel zijn.

Wat te denken van Brian May die astrofysica studeerde en vervolgens een van de twee belangrijkste leden van een van de drie meest invloedrijke popbands van de afgelopen 6 decennia werd?

quote:

Ik zou ook niet op een houtje willen bijten als twintiger, maar als autodidact kan men ook ver komen. Feymann lectures doorspitten en in je vrije tijd lekker natuurkundig bezig zijn. Is het mogelijk dat je als buitenstaander ook kan bijdragen in de Natuurkunde Zelf heb ik er ook altijd interesse in gehad.

In theorie is het mogelijk om als autodidact een bijdrage te leveren aan de theoretische natuurkunde, een bijdrage leveren aan de experimentele natuurkunde is niet mogelijk, daarvoor moet je zoals Lyrebird aangeeft de nodige jaren ervaring in een labo hebben.
Voor mij is het ook een beetje een droom om te spelen met experimentele natuurkunde maar ik vrees dat het bij een droom zal blijven. Ik heb voor een combinatie van werkzekerheid en interesse gekozen, natuurkunde vond ik een iets te riskante gok. Misschien dat ik via een specialisatie alsnog daar terecht kom. Ik ga in ieder geval een minor van tn volgen en wat extra wiskundevakken volgen om mijn opties open te houden voor de masterkeuze.

quote:

Overigens heb ik op dit moment een postdoc in mijn lab, die van toeten nog blazen weet. De man heeft vijf jaar lang op een van de beste Japanse universiteiten zijn PhD gehaald, in een groep die geleid wordt door iemand die wel in jouw lijstje zou passen. Die professor deed heel interessant onderzoek aan lichtverstrooiing. Maar een groep leiden of een PhD student aan een behoorlijke opleiding helpen, nee dat kon hij niet (blijkt nu).

Lyrebird, kan jij uitleggen hoe je de stap zet van theorie volgen naar theorie/techniek ontwikkelen?
Ik heb het nu niet over iets simpels als het combineren van reeds bestaande en door anderen geleverde commodities maar over innovatie van een techniek of het bedenken van een nieuwe techniek.
Ik zou het interessant vinden als je dit wat zou willen illustreren met anekdotes.

quote:

Op maandag 30 april 2012 17:18 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

In theorie is het mogelijk om als autodidact een bijdrage te leveren aan de theoretische natuurkunde, een bijdrage leveren aan de experimentele natuurkunde is niet mogelijk, daarvoor moet je zoals Lyrebird aangeeft de nodige jaren ervaring in een labo hebben.
Voor mij is het ook een beetje een droom om te spelen met experimentele natuurkunde maar ik vrees dat het bij een droom zal blijven. Ik heb voor een combinatie van werkzekerheid en interesse gekozen, natuurkunde vond ik een iets te riskante gok. Misschien dat ik via een specialisatie alsnog daar terecht kom. Ik ga in ieder geval een minor van tn volgen en wat extra wiskundevakken volgen om mijn opties open te houden voor de masterkeuze.

Dat valt vies tegen. Ik heb zelf ook geprobeerd om natuurkundevakken te volgen tijdens de bachelorfase.

Het hoorcollege begint als de docent een grap maakt over zijn Star Wars collectie. Vervolgens biedt hij zijn excuses aan dat hij tien minuten lang wat moet vertellen over de geschiedenis van de relativiteitstheorie, want ''jullie willen graag rekenen''. Dan komt de wiskunde. In 5 minuten wordt het hele bord volgekalkt met wiskundige vergelijkingen. In kortere tijd worden deze vergelijkingen besproken aan de hand van 2 personen die ten opzichte van elkaar bewegen door de ruimte. ''Snapt iedereen het?'' De stilte stemt toe. Ik heb de vergelijkingen nog niet opgeschreven, laat staan doorgrond, voor de volgende ronde.

WO Natuurkunde lijkt dan ook weinig te maken te hebben met creatief denken. In de eerste plaats word je geprogrammeerd als rekenrobot. Kwam ik even van een koude kermis thuis. Maar ik laat me er niet door ontmoedigen.

Ik zal sowieso weinig hoorcolleges volgen voor technische natuurkunde aangezien onze roosters dermate vol zijn geprogrammeerd dat dit niet mogelijk is. Ik ga zelfstandig de stof bestuderen en examen doen. Als het mogelijk is, en ik heb uit de voorlichtingsfolder begrepen dat dit in ieder geval bespreekbaar is, dan ga ik zelf een minor samenstellen met de nodige wis- en natuurkundevakken maar dan wel zoveel mogelijk op de faculteiten zelf gevolgd en niet zo'n variant die speciaal op de minorstudenten is afgestemd. Dat vergt wel een zorgvuldige planning voor de komende twee jaar.
Ik vraag me overigens af of dat die opleiding tegenwoordig nog op een voldoende hoog niveau wordt gegeven. Ik heb gekeken welk boeken worden gebruikt voor welke vakken, het valt me op dat ze wel erg lang een basisboek (standaard college natuurkundeboek) blijven gebruiken, zij het met wat aanvullingen.

Kan iemand mij eigenlijk vertellen wat precies het verschil is tussen de mechanica die werktuigkundestudenten krijgen en de mechanica die de natuurkundestudenten krijgen?
Voor beide groepen studenten gebruiken ze verschillende boeken en volgens mij zijn er ook wat verschillen in de materie.

[ Bericht 17% gewijzigd door Bram_van_Loon op 30-04-2012 18:41:41 ]

quote:

Op maandag 30 april 2012 18:07 schreef LavenderTown het volgende:

[..]

Dat valt vies tegen. Ik heb zelf ook geprobeerd om natuurkundevakken te volgen tijdens de bachelorfase.

Het hoorcollege begint als de docent een grap maakt over zijn Star Wars collectie. Vervolgens biedt hij zijn excuses aan dat hij tien minuten lang wat moet vertellen over de geschiedenis van de relativiteitstheorie, want ''jullie willen graag rekenen''. Dan komt de wiskunde. In 5 minuten wordt het hele bord volgekalkt met wiskundige vergelijkingen. In kortere tijd worden deze vergelijkingen besproken aan de hand van 2 personen die ten opzichte van elkaar bewegen door de ruimte. ''Snapt iedereen het?'' De stilte stemt toe. Ik heb de vergelijkingen nog niet opgeschreven, laat staan doorgrond, voor de volgende ronde.

WO Natuurkunde lijkt dan ook weinig te maken te hebben met creatief denken. In de eerste plaats word je geprogrammeerd als rekenrobot. Kwam ik even van een koude kermis thuis. Maar ik laat me er niet door ontmoedigen.

Alles begint met een idee.
De geschiedenis van een theorie is zeker de moeite waard.
Je bent niet afhankelijk van een docent, want er zijn ook goede boeken over vrijwel alle onderwerpen.

Als je serieus iets met natuurkunde wil, dan raad ik je aan om een overzichtsboek voor veelgebruikte wiskunde te kopen die speciaal voor fysici geschreven is. Daarin wordt de meest gebruikte wiskunde eenvoudig uitgelegd. Dan sta je niet voor het blok als er wiskunde wordt gebruikt die je nog niet hebt gehad of bent vergeten. Wat daarin de beste keuze is weet ik niet. Ik gebruikte vroeger deze.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 30-04-2012 19:26:05 ]

quote:

Op maandag 30 april 2012 18:36 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Kan iemand mij eigenlijk vertellen wat precies het verschil is tussen de mechanica die werktuigkundestudenten krijgen en de mechanica die de natuurkundestudenten krijgen?
Voor beide groepen studenten gebruiken ze verschillende boeken en volgens mij zijn er ook wat verschillen in de materie.

Natuurkundigen kijken vooral naar de structuur van de theorie. Het meest gebruikte boek is "Classical mechanics" van Goldstein (inhoudopgave en boek). Daarin wordt natuurlijk ook de formulering van Lagrange en Hamilton uitgebreid behandeld met het oog op de QM.

quote:

Op maandag 30 april 2012 18:07 schreef LavenderTown het volgende:

[..]

Dat valt vies tegen. Ik heb zelf ook geprobeerd om natuurkundevakken te volgen tijdens de bachelorfase.

Het hoorcollege begint als de docent een grap maakt over zijn Star Wars collectie. Vervolgens biedt hij zijn excuses aan dat hij tien minuten lang wat moet vertellen over de geschiedenis van de relativiteitstheorie, want ''jullie willen graag rekenen''. Dan komt de wiskunde. In 5 minuten wordt het hele bord volgekalkt met wiskundige vergelijkingen. In kortere tijd worden deze vergelijkingen besproken aan de hand van 2 personen die ten opzichte van elkaar bewegen door de ruimte. ''Snapt iedereen het?'' De stilte stemt toe. Ik heb de vergelijkingen nog niet opgeschreven, laat staan doorgrond, voor de volgende ronde.

WO Natuurkunde lijkt dan ook weinig te maken te hebben met creatief denken. In de eerste plaats word je geprogrammeerd als rekenrobot. Kwam ik even van een koude kermis thuis. Maar ik laat me er niet door ontmoedigen.

ja sorrie. ik neem even dit als voorbeeld. dus zekers niet persoonlijk bedoeld

maar tha fuck jongens! zulke dromen en zo weinig realisme en wat ik hier bedoel begint al op de lagere school! het is niet of creatief buiten de lijntjes denken en geen stampwerk. het is ook niet enkel stampwerk en geen creativiteit. het is allebei! als jij goed wil zijn/bent in natuurkunde, wiskunde, talen, dat werk, dan zul je gewoon de regels van de taal moeten kennen. zo goed dat je ze kan dromen. je verdoet dan niet je tijd met eindeloos afleiden, je ramt dat gewoon in ene uit je strot! om pythagoras goed te kunnen gebruiken zal je hem tenslotte toch iig eerst direct op moeten kunnen dreunen en hem daarna correct toe moeten kunnen passen

quote:

Op maandag 30 april 2012 16:48 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Geef eens een voorbeeld van een Einstein of een Hayek van deze tijd? Perelman is MI een uitzondering op de regel.

Als eenling maak je in deze tijd veel minder kans dan vroeger.

Facebook en andere internet bedrijfjes ?

Ik vind dat nogal een belediging van Albert Einstein.