Dit topic gaat over McDD, een stoornis die nog niet in de DSM staat, maar waar ze wel van plan zijn om het als aparte stoornis te vermelden in de eerstvolgende editie van de DSM.
Ik heb McDD en misschien zijn er wel meer mensen die de diagnose PDD-NOS hebben kregen, die zich hier ook erg in herkennen.
Ik kreeg namelijk ook eerst de diagnose PDD-NOS, aangezien McDD nog niet apart vermeld staat in de DSM.
McDD bestaat uit drie onderdelen: stoornissen in het denken, in de emotie en in de sociale omgang.
Stoornissen in het denken kunnen zijn: van de hak op de tak springen, psychotische verschijnselen en een risico op een psychotische ontwikkeling, realiteit en fantasie door elkaar halen, anhedonie, makkelijk in de war raken, concentratieproblemen.
Problemen met de emoties kunnen zijn: woedeaanvallen, paniekaanvallen, verstoorde emotieregulatie, men wordt niet eerst boos maar meteen woedend en wordt niet eerst angstig maar raakt meteen volledig in paniek, paranoia, (hypo)manische kenmerken, depersonalisatie, depressie.
Stoornissen in de sociale omgang/autistische kenmerken kunnen zijn: een gebrek aan empathie, desinteresse voor sociale contacten, preoccupatie, dwangmatigheid, te letterlijk denken, slechte motoriek.
Deze stoornis is een mix van erfelijkheid en omgevingsfactoren.
Ik had er bijvoorbeeld al aanleg voor, maar omdat ik zuurstofgebrek heb gehad bij m'n geboorte, heeft het zich ook echt tot McDD ontwikkeld.
Op zeer jonge leeftijd merkt men vaak al aan deze personen dat ze verschillen van de rest.
Het gaat niet over in de volwassenheid.
Het verschilt per persoon waar McDD zich uiteindelijk in ontwikkelt: sommige mensen houden alleen autistische kenmerken, sommigen krijgen een bipolaire stoornis, sommigen houden de diagnose McDD, sommigen krijgen schizofrenie, sommigen krijgen schizotypische persoonlijkheidsstoornis, sommigen krijgen borderline, etc.
Het is dus niet duidelijk te voorspellen welke kant het uiteindelijk op zal gaan.
Het heeft kenmerken van ontzettend veel verschillende stoornissen.
Ikzelf ben nu 20 jaar oud en ga, helaas, steeds meer richting een psychotische ontwikkeling.
Daarnaast heb ik ook OCD en ben daardoor volledig arbeidsongeschikt.
Heb je zelf ook McDD, of heb je PDD-NOS en herken je jezelf hierin?
Of heb je gewoon vragen?
Reacties zijn altijd meer dan welkom.
P.S. als er taalfouten in dit bericht staan, moet je het maar zeggen, omdat het in mijn hoofd een enorme chaos is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Madame_Paon op 13-04-2011 15:06:53 ]
Ook apart dat dit vooral voorkomt in de Westerse maatschappijen.
Maar voel jij je niet alsof dat je leven geruineerd is door dat je zo ij een hokje wordt geplaatst?
Mijn leven is geruïneerd doordat ik McDD heb, niet doordat ik in een hokje geplaatst wordt.quote:Op woensdag 13 april 2011 03:11 schreef Yuri_Boyka het volgende:
Godverdomme man wat is de wereld naar de klote met al dat plaatsen in hokjes. En dan nog arbeidsongeschikt, dat was vroeger toch ook niet zo. 50 jaar terug?
Ook apart dat dit vooral voorkomt in de Westerse maatschappijen.
Maar voel jij je niet alsof dat je leven geruineerd is door dat je zo ij een hokje wordt geplaatst?
Want ik kan het wel ontkennen, maar ik herken mezelf ontzettend in deze stoornis en heb dan ook niet voor niets deze diagnose gekregen.
Het is trouwens wel vervelend dat mensen denken dat het alleen om de hokjesgeest gaat, terwijl dit echte beperkingen zijn.
Net als schizofrenie, waar een bepaald gen voor is, is er voor autistische stoornissen ook een gen.
En McDD zit daar een beetje tussenin.
De afwijkingen op dit gen hebben mensen zonder deze stoornissen niet.
Bovendien worden signalen in de hersenen niet goed doorgegeven.
Daarnaast hebben mensen met autisme vaak een groter hersenvolume en mensen met schizofrenie een kleiner hersenvolume.
Er zijn dus ook genoeg lichamelijke tekenen.
Autisme, schizofrenie, McDD en andere stoornissen zijn net zo goed beperkingen als bijvoorbeeld reuma of astma.
Deze aandoeningen bestonden 50 jaar geleden ook al, maar toen werd men gewoon hysterisch genoemd of in een gesticht gestopt.
Men heeft er nu veel meer verstand van.
Of er is zoveel uitval in de maatschappij dat het een probleem wordt terwijl het vroeger een minderheid betrof die zoals je zegt in gestichten werden gestopt. Of het is omdat er een winstgevende industrie is ontstaan die hand in hand met DSM medicatie aan de man/vrouw brengt.quote:
Deze aandoeningen bestonden 50 jaar geleden ook al, maar toen werd men gewoon hysterisch genoemd of in een gesticht gestopt.
Men heeft er nu veel meer verstand van.
Maar nog altijd een lange weg te gaan. Zo is het nog altijd niet 100% zeker dat psychische ziektes door genen zijn ontstaan, het kunnen net zo goed virussen zijn, opvoeding/sociaal trauma of een combinatie.quote:Men heeft er nu veel meer verstand van.
Ik kan ook heel chaotisch zijn en soms van de hak op de tak springen. Soms fantaseer ik er ook een heel eind op los als ik bijvoorbeeld een leuke kerel zie. Bij sommige saaie personen heb ik hevig desinteresse. Zie ik heb al de helft van de symptomen, zal ik ook maar naar de psych gaan?
Sterkte TS.
[ Bericht 95% gewijzigd door Re op 13-04-2011 09:32:09 ]
Idd, het kan best allemaal genetisch zijn en vast te stellen enzo, maar fuck it. Hou je daar niet mee bezig en leef gewoon.quote:
Ik vraag me af...al je niet zou weten dat je deze 'aandoening' hebt. Zou je dan ook ongelukkig zijn. Of zou je dan gelukkig zijn maar wel af en toe het gevoel onbegrepen te zijn, maar wel gelukkig?
Ik kan ook heel chaotisch zijn en soms van de hak op de tak springen. Soms fantaseer ik er ook een heel eind op los als ik bijvoorbeeld een leuke kerel zie. Bij sommige saaie personen heb ik hevig desinteresse. Zie ik heb al de helft van de symptomen, zal ik ook maar naar de psych gaan?
over het algemeen zit er een gedeelte bij de diagnosering welke de zogenaamde As-4 indicatie geeft waarbij op een bepaalde schaal het dagelijkse functioneren wordt meegenomen, indien je van je ziekte weinig last hebt qua functioneren zal er dus weinig aan de hand zijn, pas op het moment dat je dagelijks functioneren ernstig wordt belemmerd komt er natuurlijk behandeling in beeld. Dus het ligt ook gewoon aan de zwaarte van je symptomen, af en toe een steekje in je zij of elke dag hevige spierkrampen... zoiets zal maar zeggenquote:
Ik vraag me af...al je niet zou weten dat je deze 'aandoening' hebt. Zou je dan ook ongelukkig zijn. Of zou je dan gelukkig zijn maar wel af en toe het gevoel onbegrepen te zijn, maar wel gelukkig?
Ik kan ook heel chaotisch zijn en soms van de hak op de tak springen. Soms fantaseer ik er ook een heel eind op los als ik bijvoorbeeld een leuke kerel zie. Bij sommige saaie personen heb ik hevig desinteresse. Zie ik heb al de helft van de symptomen, zal ik ook maar naar de psych gaan?
Vanaf welke score heb je eigenlijk recht op een arbeidsongeschiktheidsuitkering?quote:
[..]
over het algemeen zit er een gedeelte bij de diagnosering welke de zogenaamde As-4 indicatie geeft waarbij op een bepaalde schaal het dagelijkse functioneren wordt meegenomen, indien je van je ziekte weinig last hebt qua functioneren zal er dus weinig aan de hand zijn, pas op het moment dat je dagelijks functioneren ernstig wordt belemmerd komt er natuurlijk behandeling in beeld. Dus het ligt ook gewoon aan de zwaarte van je symptomen, af en toe een steekje in je zij of elke dag hevige spierkrampen... zoiets zal maar zeggen
hoe het precies zit en in welke mate dit wordt meegenomen in bepaling wajong of arbeidsongeschiktheid weet ik niet precies
Ik vind het sowieso interessante materie aangezien mensen wel altijd te koop lopen met hun labeltje maar niet met hun GAF score.quote:
ahhh As 5 dus, As 4 is meer over psychosociale en omgevingsfactoren
hoe het precies zit en in welke mate dit wordt meegenomen in bepaling wajong of arbeidsongeschiktheid weet ik niet precies
Is het niet zo dat sommige mensen van nature gewoon meer klagen en waar dan van alles aan te ontdekken is. Terwijl er waarschijnlijk ook mensen zijn die ook aan voorwaarden van bv MCDD voldoen maar niet klagen maar gewoon leven (zoals strugglemaster mooi zegt).quote:
[..]
over het algemeen zit er een gedeelte bij de diagnosering welke de zogenaamde As-4 indicatie geeft waarbij op een bepaalde schaal het dagelijkse functioneren wordt meegenomen, indien je van je ziekte weinig last hebt qua functioneren zal er dus weinig aan de hand zijn, pas op het moment dat je dagelijks functioneren ernstig wordt belemmerd komt er natuurlijk behandeling in beeld. Dus het ligt ook gewoon aan de zwaarte van je symptomen, af en toe een steekje in je zij of elke dag hevige spierkrampen... zoiets zal maar zeggen
quote:
mensen met psychische problemen door afwijkingen aan de hersenen, sommige kunnen dat niet verkroppen en gaan dan dom lopen lullen over labeltjes plakken... gelukkig hebben die er niet zoveel verstand van
Ik zie dat niet als afwijkingen maar als een deel van wie je bent. Net zoals sproeten of rood haar geen afwijking is maar gewoon iets bijzonders dat je hebt meegekregen in je genenquote:
mensen met psychische problemen door afwijkingen aan de hersenen, sommige kunnen dat niet verkroppen en gaan dan dom lopen lullen over labeltjes plakken... gelukkig hebben die er niet zoveel verstand van
.tuurlijk heb je die, je hebt ook mensen die met 37,5 C "ziek" op bed liggen omdat ze koorts hebben en anderen die met 39 C gewoon doorwerken, in feite is het allebei een verhoging waarbij er iets met het lichaam aan de hand is. Maar dit zegt natuurlijk niets over mensen die niet goed kunnen functioneren omdat ze last hebben van bepaalde symptomen die veroorzaakt worden door een ziektequote:
[..]
Is het niet zo dat sommige mensen van nature gewoon meer klagen en waar dan van alles aan te ontdekken is. Terwijl er waarschijnlijk ook mensen zijn die ook aan voorwaarden van bv MCDD voldoen maar niet klagen maar gewoon leven (zoals strugglemaster mooi zegt).
Kan je ook zeggen van erfelijke lichamelijke ziekten, maar daar doe je ook liever wat aan als je er last van ondervindt.quote:
[..]
Ik zie dat niet als afwijkingen maar als een deel van wie je bent. Net zoals sproeten of rood haar geen afwijking is maar gewoon iets bijzonders dat je hebt meegekregen in je genen
kanker is dan ook maar een karaktertrek wilde je zeggen?quote:
[..]
Ik zie dat niet als afwijkingen maar als een deel van wie je bent. Net zoals sproeten of rood haar geen afwijking is maar gewoon iets bijzonders dat je hebt meegekregen in je genen
Nee dat wilde ik niet zeggen, maar wel goed gevonden icm die sproeten.quote:Op woensdag 13 april 2011 11:29 schreef Re het volgende:
[..]
kanker is dan ook maar een karaktertrek wilde je zeggen?
Punt is dat andere mensen gaan zeggen dat je rood haar een afwijking is, terwijl je er misschien zelf heel blij mee bent en mee kunt leven. Uiteindelijk ga je die mensen geloven en verf je je haar een andere kleur, terwijl je heel gelukkig kunt zijn met rood haar.quote:Op woensdag 13 april 2011 11:28 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Kan je ook zeggen van erfelijke lichamelijke ziekten, maar daar doe je ook liever wat aan als je er last van ondervindt.
ze mogen wel werken, maar iedereen vertelt ze dat ze niet kunnen werken. als je dan toch al niet zo lekker in je vel zit wegens een stoornis dan kan dat tot gevolg hebben dat je het maar helemaal niet meer probeert.quote:
Wat ik nou zo jammer vind voor deze mensen is doordat ze een label krijgen niet meer mogen werken van de staat, dit wilt niet ALTIJD zeggen dat de mensen daadwerkelijk niet gewoon een full time job aankunnen of iig part time.
ik denk dat je niet van die rare analogieen moet trekken... de hersenen zijn gewoon een orgaan net als een lever of een hart of je huid, die kan ziek worden, probleem alleen met de hersenen zijn dat het een van de meest complexe organen is in het lichaam, en dat we een zelfbewustzijn hebben en daardoor ook kunnen observeren en een mening vormen en die kenbaar kunnen makenquote:
[..]
Punt is dat andere mensen gaan zeggen dat je rood haar een afwijking is, terwijl je er misschien zelf heel blij mee bent en mee kunt leven. Uiteindelijk ga je die mensen geloven en verf je je haar een andere kleur, terwijl je heel gelukkig kunt zijn met rood haar.
Precies.quote:
[..]
ik denk dat je niet van die rare analogieen moet trekken... de hersenen zijn gewoon een orgaan net als een lever of een hart of je huid, die kan ziek worden, probleem alleen met de hersenen zijn dat het een van de meest complexe organen is in het lichaam, en dat we een zelfbewustzijn hebben en daardoor ook kunnen observeren en een mening vormen en die kenbaar kunnen maken
Ik snap die haat tegen 'labellen' ook niet.
Op de één of andere manier moet het voor de buitenwereld wel heel zichtbaar zijn: een psychische stoornis of ziekte.
Wat wel jammer is is dat er soms de neiging ontstaat om het probleem te signaleren en daarna alleen naar de negatieve observatiepunten te kijken. Naar mijn idee zorgt de observatie en erkenning namelijk ervoor dat er ook naar de positieve dingen gekeken kan worden én dat er een mogelijkheid is om de 'patient' te perfectioneren en te leren om te gaan met deze negatieve puntjes.
Maar hoe bepaal je of iets een ziekte is of gewoon iets wat voorkomt in de natuurlijke variëteit van mensen?quote:
[..]
ik denk dat je niet van die rare analogieen moet trekken... de hersenen zijn gewoon een orgaan net als een lever of een hart of je huid, die kan ziek worden, probleem alleen met de hersenen zijn dat het een van de meest complexe organen is in het lichaam, en dat we een zelfbewustzijn hebben en daardoor ook kunnen observeren en een mening vormen en die kenbaar kunnen maken
Ja maar sommige mensen z'n levens zijn compleet geruïneerd puur omdat ze dat label hebben gekregen.quote:
[..]
Precies.
Ik snap die haat tegen 'labellen' ook niet.
Op de één of andere manier moet het voor de buitenwereld wel heel zichtbaar zijn: een psychische stoornis of ziekte.
Wat wel jammer is is dat er soms de neiging ontstaat om het probleem te signaleren en daarna alleen naar de negatieve observatiepunten te kijken. Naar mijn idee zorgt de observatie en erkenning namelijk ervoor dat er ook naar de positieve dingen gekeken kan worden én dat er een mogelijkheid is om de 'patient' te perfectioneren en te leren om te gaan met deze negatieve puntjes.
Lijkt me.
ja, dus?, dat is ook zo met kanker, of diabetes, of COPD... je punt?quote:
[..]
Ja maar sommige mensen z'n levens zijn compleet geruïneerd puur omdat ze dat label hebben gekregen.
Lijkt me.
Hoezo met kanker, kanker kun je van genezen en dan alsnog werken na de behandelingen?quote:
[..]
ja, dus?, dat is ook zo met kanker, of diabetes, of COPD... je punt?
depressie kun je ook van genezen... diabets, COPD trouwens nog niet, je punt?quote:
[..]
Hoezo met kanker, kanker kun je van genezen en dan alsnog werken na de behandelingen?
ik heb 2 collega's met diabetes en mijn moeder heeft COPD, die werkt ook gewoon.quote:
[..]
ja, dus?, dat is ook zo met kanker, of diabetes, of COPD... je punt?
waarom wordt veel jongeren met een labeltje verteld dat ze niet meer kunnen werken?
Dat wordt dus niet gedaan. Alleen in de uiterste gevallen wordt dat verteld. mensen met "labels" (autisten, schizofrenen, ADHDers, borderliners, enz) worden juist gestimuleerd om een baan of vrijwilligerswerk of studie te volgen en zo normaal mogelijk met hun leven om te gaan, als ze dat kunnen.quote:
[..]
ik heb 2 collega's met diabetes en mijn moeder heeft COPD, die werkt ook gewoon.
waarom wordt veel jongeren met een labeltje verteld dat ze niet meer kunnen werken?
dat zal tegenwoordig toch wel meevallen... je doet net alsof iedereen die een psychisch labeltje heeft nooit meer zou hoeven en willen werken... beetje denigrerend is het wel, vind je niet? en dat komt alleen maar omdat jij psychische ziektes niet als volwaardige ziektes ziet... en ja dat is kortzichtigquote:
[..]
ik heb 2 collega's met diabetes en mijn moeder heeft COPD, die werkt ook gewoon.
waarom wordt veel jongeren met een labeltje verteld dat ze niet meer kunnen werken?
zie op de site van de CBS hoeveel procent van de jongeren in de Wajong zit wegens een psychische stoornis. Dat vind ik schokkend veel.quote:
[..]
dat zal tegenwoordig toch wel meevallen... je doet net alsof iedereen die een psychisch labeltje heeft nooit meer zou hoeven en willen werken... beetje denigrerend is het wel, vind je niet? en dat komt alleen maar omdat jij psychische ziektes niet als volwaardige ziektes ziet... en ja dat is kortzichtig
Ik zie ernstige psychische stoornissen weldegelijk als een volwaardige ziekte, maar lichte stoornissen niet als een ziekte waardoor je zonder meer niet meer kunt werken. Ik vind het ontzettend denigrerend als je tegen die mensen zegt dat ze 80 tot 100% afgekeurd zijn.
Meestal is het tijdelijk. En als ze even niet kunnen werken, is het niet omdat ze een klein beetje last van hebben, maar omdat het hun ernstig beperkt. Na een bepaalde tijd, wanneer ze alles weer onder controle hebben, gaan ze werken of studeren.quote:
[..]
zie op de site van de CBS hoeveel procent van de jongeren in de Wajong zit wegens een psychische stoornis. Dat vind ik schokkend veel.
Ik zie ernstige psychische stoornissen wel degelijk als een volwaardige ziekte, maar lichte stoornissen niet als een ziekte waardoor je zonder meer niet meer kunt werken. Ik vind het ontzettend denigrerend als je tegen die mensen zegt dat ze 80 tot 100% afgekeurd zijn.
Maar geef anders een link met die statistieken.
iedereen die in de wajong zit, werkt niet?quote:
[..]
zie op de site van de CBS hoeveel procent van de jongeren in de Wajong zit wegens een psychische stoornis. Dat vind ik schokkend veel.
Ik zie ernstige psychische stoornissen weldegelijk als een volwaardige ziekte, maar lichte stoornissen niet als een ziekte waardoor je zonder meer niet meer kunt werken. Ik vind het ontzettend denigrerend als je tegen die mensen zegt dat ze 80 tot 100% afgekeurd zijn.
Inderdaad!quote:
[..]
zie op de site van de CBS hoeveel procent van de jongeren in de Wajong zit wegens een psychische stoornis. Dat vind ik schokkend veel.
Ik zie ernstige psychische stoornissen weldegelijk als een volwaardige ziekte, maar lichte stoornissen niet als een ziekte waardoor je zonder meer niet meer kunt werken. Ik vind het ontzettend denigrerend als je tegen die mensen zegt dat ze 80 tot 100% afgekeurd zijn.
Raar dat er niet meer mensen met een lichamelijke beperking in zitten. Ik weet dat het niet politiek correct is om te zeggen, maar ik weet zeker dat er een groot deel in deze uitkering zit die liever de hele dag zuipt en blowt dan werkt en daarom een label gaat halen bij de instanties... Ook raar dat het grote deel van de wajong uit de onderste laag van de samenleving komt en dat bij jongeren die een normale opvoeding hebben gehad veel minder snel geneigd zijn een uitkering aan te vragen.
Please dont shoot me
terug naar MCDD dan maar weer
complete bullshit natuurlijk... ten eerste als je iets zeker weet dan hoor je dat te staven met bronnen, ten tweede, fraude met uitkeringen is niet exclusief voor mensen met psychische problemen....quote:
[..]
Inderdaad!
Raar dat er niet meer mensen met een lichamelijke beperking in zitten. Ik weet dat het niet politiek correct is om te zeggen, maar ik weet zeker dat er een groot deel in deze uitkering zit die liever de hele dag zuipt en blowt dan werkt en daarom een label gaat halen bij de instanties... Ook raar dat het grote deel van de wajong uit de onderste laag van de samenleving komt en dat bij jongeren die een normale opvoeding hebben gehad veel minder snel geneigd zijn een uitkering aan te vragen.
Please dont shoot me
verder: open er een topic over en stop met kapen van topics
Bronnen te over. Zie google.quote:
[..]
complete bullshit natuurlijk... ten eerste als je iets zeker weet dan hoor je dat te staven met bronnen, ten tweede, fraude met uitkeringen is niet exclusief voor mensen met psychische problemen....
verder: open er een topic over en stop met kapen van topics
Verder zeg ik niet dat mensen met psychische problemen de boel flessen. Maar dat er vaak ten onrecht een label wordt geplakt zodat mensen een excuus hebben iets te doen, zoals een uitkering aanvragen.
yeah yeah.... open er een topic over, kom met concrete bronnen (nee, naar google verwijzen is geen bron)quote:
[..]
Bronnen te over. Zie google.
Verder zeg ik niet dat mensen met psychische problemen de boel flessen. Maar dat er vaak ten onrecht een label wordt geplakt zodat mensen een excuus hebben iets te doen, zoals een uitkering aanvragen.
klaar nu
Klopt, je hebt gelijk, verder met McCDDquote:
maanvis: ik weet dat je blijkbaar bepaalde dingen niet accepteert, maar misschien beter om niet elk topic te kapen met je zorgen over dit soort dingen?
terug naar MCDD dan maar weer
. Ik weet niet of het zo'n goed idee was om haar nog te vragen naar haar reden voor afkeuring.Teveel om op te noemen ....quote:
TS, welke dwangneuroses heb je precies en waardoor belemmeren die jou in je functioneren? Misschien kunnen we toch nog een baantje voor je vinden waardoor je niet je hele leven een uitkering hoeft te hebben.
Ik mag geen rondjes lopen; ik moet evenveel stappen zetten met m'n rechterbeen als met m'n linkerbeen in bepaalde vlakken; ik moet dingen altijd in een hoek van 45 graden leggen; ik heb heel veel last van smetvrees; ik moet de muis altijd precies in het midden van het scherm zetten als ik de computer afsluit; dingen die ik doe, mogen nooit door 4 deelbaar zijn; etc. etc.
En ik ben vorige week nog naar de arbeidsdeskundige geweest, en die heeft bevestigd dat zelfs een paar uur per week werken voor mij niet haalbaar is.
Het is trouwens uitermate vervelend dat er mensen zijn die doen alsof dit gewoon het placebo-effect is, en niet dat het echte stoornissen zijn.
Ik ken trouwens wel genoeg mensen die bijvoorbeeld PDD-NOS hebben en gewoon een baan hebben, maar ook een Wajonguitkering hebben ..... die mensen mogen wat mij betreft geen uitkering krijgen, want ze zijn niet arbeidsongeschikt.
Ik zou niets liever willen dan mijn studie af kunnen maken en een baan kunnen krijgen, maar ik krijg al bijna een paniekaanval als ik in een grote groep mensen ben ....
Het is niet zo dat men een label opgeplakt krijgt en zich daarna zo gaat gedragen, maar het is juist andersom: men gedraagt zich anders en daarna volgt een uitgebreid psychologisch onderzoek waaruit blijkt of dit een stoornis is, of dat het gewoon een rotkind is.
Men krijgt echt geen diagnose na een gesprek van een uurtje .... daar gaan eerst maanden van onderzoeken aan vooraf.
Wat doet het met jou nu je weet dat je McDD hebt?quote:
[..]
Teveel om op te noemen ....
Ik mag geen rondjes lopen; ik moet evenveel stappen zetten met m'n rechterbeen als met m'n linkerbeen in bepaalde vlakken; ik moet dingen altijd in een hoek van 45 graden leggen; ik heb heel veel last van smetvrees; ik moet de muis altijd precies in het midden van het scherm zetten als ik de computer afsluit; dingen die ik doe, mogen nooit door 4 deelbaar zijn; etc. etc.
En ik ben vorige week nog naar de arbeidsdeskundige geweest, en die heeft bevestigd dat zelfs een paar uur per week werken voor mij niet haalbaar is.
Het is trouwens uitermate vervelend dat er mensen zijn die doen alsof dit gewoon het placebo-effect is, en niet dat het echte stoornissen zijn.
Ik ken trouwens wel genoeg mensen die bijvoorbeeld PDD-NOS hebben en gewoon een baan hebben, maar ook een Wajonguitkering hebben ..... die mensen mogen wat mij betreft geen uitkering krijgen, want ze zijn niet arbeidsongeschikt.
Ik zou niets liever willen dan mijn studie af kunnen maken en een baan kunnen krijgen, maar ik krijg al bijna een paniekaanval als ik in een grote groep mensen ben ....
Het is niet zo dat men een label opgeplakt krijgt en zich daarna zo gaat gedragen, maar het is juist andersom: men gedraagt zich anders en daarna volgt een uitgebreid psychologisch onderzoek waaruit blijkt of dit een stoornis is, of dat het gewoon een rotkind is.
Men krijgt echt geen diagnose na een gesprek van een uurtje .... daar gaan eerst maanden van onderzoeken aan vooraf.
En hoe schatten zij de mogelijkheid in om die negatieve dingen die typerend zijn voor McDD aan te pakken? Oftewel, wat is het behandelplan?
Ik weet al sinds mijn 14e dat ik McDD heb, dus al 6 jaar.quote:
[..]
Wat doet het met jou nu je weet dat je McDD hebt?
En hoe schatten zij de mogelijkheid in om die negatieve dingen die typerend zijn voor McDD aan te pakken? Oftewel, wat is het behandelplan?
En helaas komen er steeds meer klachten bij.
Ze hebben mij van de GGZ doorverwezen naar een meer gespecialiseerde instelling en daar heb ik nu dus nog steeds gesprekken met de psycholoog.
Maar die heeft ook geen idee hoe ze me moet helpen ...
Er is daar ook een psychiater gespecialiseerd in autismespectrumstoornissen, en zelfs die weet niet hoe hij me moet helpen.
Antipsychotica heeft niet geholpen, emotieregulatietraning niet, sociale vaardigheidstraining niet, bewegingstherapie niet, ontspanningsoefeningen en mindfullness niet, cognitieve gedragstherapie niet, een opname van meer dan een jaar in een kliniek niet, .....
Al die dingen zouden moeten helpen, maar het lijkt wel alsof ik immuun ben voor hulp ....
Ik heb namelijk 100x zoveel klachten als bijvoorbeeld 4 jaar geleden ....
Kijk dat is duidelijk. Een werkomgeving is een uitstekende plaats om te leren omgaan met die dwangneuroses. Daar wordt van je verwacht dat je een beetje presteert, dus dan heb je geen tijd om aan die neuroses te denken.quote:
[..]
Teveel om op te noemen ....
Ik mag geen rondjes lopen; ik moet evenveel stappen zetten met m'n rechterbeen als met m'n linkerbeen in bepaalde vlakken; ik moet dingen altijd in een hoek van 45 graden leggen; ik heb heel veel last van smetvrees; ik moet de muis altijd precies in het midden van het scherm zetten als ik de computer afsluit; dingen die ik doe, mogen nooit door 4 deelbaar zijn; etc. etc.
Ik vind het gek dat ie dat kan concluderen terwijl ie jou nog niet aan het werk heeft gezien. Misschien moet je het gewoon maar proberen en bewijzen dat die deskundige ongelijk heeft!quote:En ik ben vorige week nog naar de arbeidsdeskundige geweest, en die heeft bevestigd dat zelfs een paar uur per week werken voor mij niet haalbaar is.
precies.quote:Het is trouwens uitermate vervelend dat er mensen zijn die doen alsof dit gewoon het placebo-effect is, en niet dat het echte stoornissen zijn.
Ik ken trouwens wel genoeg mensen die bijvoorbeeld PDD-NOS hebben en gewoon een baan hebben, maar ook een Wajonguitkering hebben ..... die mensen mogen wat mij betreft geen uitkering krijgen, want ze zijn niet arbeidsongeschikt.
En hoe ben je van plan om van die paniekaanvallen af te komen? Stel ik zou bij je zijn en een arm om je heen slaan, zou je dan minder paniekerig zijn?quote:Ik zou niets liever willen dan mijn studie af kunnen maken en een baan kunnen krijgen, maar ik krijg al bijna een paniekaanval als ik in een grote groep mensen ben ....
Kun je eens beschrijven wat die onderzoeken voor jou inhielden? Wat moest je allemaal doen om aan te tonen dat je dat labeltje hebt?quote:Het is niet zo dat men een label opgeplakt krijgt en zich daarna zo gaat gedragen, maar het is juist andersom: men gedraagt zich anders en daarna volgt een uitgebreid psychologisch onderzoek waaruit blijkt of dit een stoornis is, of dat het gewoon een rotkind is.
Men krijgt echt geen diagnose na een gesprek van een uurtje .... daar gaan eerst maanden van onderzoeken aan vooraf.
Een arm om mij heen slaan maakt mij niet minder paniekerig ...... ik heb liever wat afstand. Daarnaast vind ik het op de een of andere manier vies als iemand met z'n blote hand op mijn blote huid komt, of andersom ..... Ik weet dat het stom is, maar ik kan me er gewoon niet overheen zetten.
Ik moest niets doen om aan te tonen dat ik dit labeltje had. Ik scheen als peuter al ontzettende woedeuitbarstingen te hebben uit het niets, dus het was al heel mijn leven duidelijk dat er iets niet aan mij klopte.
Ik heb heel veel gesprekken met psychologen en psychiaters gehad; ik heb sociale vaardigheidstraining gehad; ik heb toen ik 12 was gesprekken met Jeugdzorg gehad; ze hebben heel veel gepraat met mijn leraren en met mijn ouders over mijn gedrag op school en thuis; ik heb zelfs meer dan een jaar in een psychiatrische kliniek gezeten.
En allemaal kwamen ze tot dezelfde conclusie: McDD.
Helaas kan ik niet anders dan het hier mee eens zijn .... ik zou zo graag willen dat ze het mishadden, maar ik heb gewoon teveel klachten om het te kunnen negeren.
En overdag .... ja ..... doe ik niet zoveel.
Mijn dag-nachtritme is ontzettend verstoord: ik ga pas om 4 uur naar bed en ga er pas om 14:00 uit.
En ik zit een beetje achter de computer en ik kijk een beetje tv.
En koken vind ik ook leuk.
Maar dat doe ik alleen als ik er energie voor heb (want soms voelt het net alsof de zwaartekracht 2x zo sterk is geworden).
Als ik boodschappen doe, zorg ik dat ik het niet op de drukste momenten doe (om 16:00-17:00 uur bijvoorbeeld), want ik kan niet tegen drukte.
Op de een of andere manier verveel ik me niet eens .... het is zo'n chaos in m'n hoofd, dat ik vaak niet eens helder kan nadenken.
Bedankt voor de antwoordenquote:
Mijn dwangklachten zijn wel de minste van mijn problemen .... de stoornisen in het denken en de chaos in mijn hoofd, de angstaanvallen en de stoornissen in de emotieregulatie zijn nog veel irritanter.
Een arm om mij heen slaan maakt mij niet minder paniekerig ...... ik heb liever wat afstand. Daarnaast vind ik het op de een of andere manier vies als iemand met z'n blote hand op mijn blote huid komt, of andersom ..... Ik weet dat het stom is, maar ik kan me er gewoon niet overheen zetten.
Ik moest niets doen om aan te tonen dat ik dit labeltje had. Ik scheen als peuter al ontzettende woedeuitbarstingen te hebben uit het niets, dus het was al heel mijn leven duidelijk dat er iets niet aan mij klopte.
Ik heb heel veel gesprekken met psychologen en psychiaters gehad; ik heb sociale vaardigheidstraining gehad; ik heb toen ik 12 was gesprekken met Jeugdzorg gehad; ze hebben heel veel gepraat met mijn leraren en met mijn ouders over mijn gedrag op school en thuis; ik heb zelfs meer dan een jaar in een psychiatrische kliniek gezeten.
En allemaal kwamen ze tot dezelfde conclusie: McDD.
Helaas kan ik niet anders dan het hier mee eens zijn .... ik zou zo graag willen dat ze het mishadden, maar ik heb gewoon teveel klachten om het te kunnen negeren.
. Kun je nu wel zelfstandig wonen en je huis schoonhouden en eten koken?Zijn er misschien werkzaamheden te bedenken die je wel een aantal uur per dag uit kunt voeren? En ga nu even niet af op wat er mogelijk is, gewoon op wat voor jou een baan zou zijn die je zou kunnen
.Mijn huis netjes houden levert soms wel eens problemen op.quote:
[..]
Bedankt voor de antwoorden
Zijn er misschien werkzaamheden te bedenken die je wel een aantal uur per dag uit kunt voeren? En ga nu even niet af op wat er mogelijk is, gewoon op wat voor jou een baan zou zijn die je zou kunnen
Eten koken kan ik als ik er genoeg energie voor heb.
Ze zijn nu bezig voor mij een dagbesteding te zoeken. Ergens waar geitjes en ezeltjes zijn, want ik ben dol op dieren (die veroordelen je tenminste niet).
Maar dat is geen werk, maar gewoon een manier om een beetje te kunnen ontspannen en iets anders te doen dan tv kijken en internetten.
Ja, kan me goed voorstellen dat je zou ontspannen als je veel met dieren bezig zou kunnen zijn. Ik was nog benieuwd naar je liefhebberijen, maar een weten we nu al, dat je dieren leuk vindt.quote:
[..]
Mijn huis netjes houden levert soms wel eens problemen op.
Eten koken kan ik als ik er genoeg energie voor heb.
Ze zijn nu bezig voor mij een dagbesteding te zoeken. Ergens waar geitjes en ezeltjes zijn, want ik ben dol op dieren (die veroordelen je tenminste niet).
Maar dat is geen werk, maar gewoon een manier om een beetje te kunnen ontspannen en iets anders te doen dan tv kijken en internetten.
leeft die persoon nie tmeer?quote:
even doorgelezen dit topic maar dit komt me wel bekend voor bij iemand die ik gekend heb...
klopt van dat topic van mezelf dat jong had zoveel van die dingen die hier beschreven zijn. komt best wel overeen...quote:
Hoiquote:
Op Ik moet zeggen dat ik heel erg veel herken. Ik heb geen MCDD maar PDD-NOS met ADHD gecombineerde type gesuperponeerd op een dystimische stoornis (langdurige depressie)quote:Heb je zelf ook McDD, of heb je PDD-NOS en herken je jezelf hierin?
Of heb je gewoon vragen?
Reacties zijn altijd meer dan welkom.
met borderline kenmerken qua persoonlijkheid.
En wat is de GAF score?quote:
[..]
Hoi
[..]
Ik moet zeggen dat ik heel erg veel herken. Ik heb geen MCDD maar PDD-NOS met ADHD gecombineerde type gesuperponeerd op een dystimische stoornis (langdurige depressie)
met borderline kenmerken qua persoonlijkheid.
Geen idee, nooit van gehoord en nooit naar gevraagd. Ik ben zelf ook niet in bezit van het rapport, slechts een diagnose papier. Ik wil wel graag het hele rapport, dat ga ik nog opvragen.quote:
Heb je misschien een linkje wat de GAF score precies inhoud?
http://nl.wikipedia.org/wiki/GAF-scorequote:
[..]
Geen idee, nooit van gehoord en nooit naar gevraagd. Ik ben zelf ook niet in bezit van het rapport, slechts een diagnose papier. Ik wil wel graag het hele rapport, dat ga ik nog opvragen.
Heb je misschien een linkje wat de GAF score precies inhoud?
Thnxs, ik zal het eens gaan navragen. Maar ik lig momenteel een beetje overhoop met de zorg.quote:
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/GAF-score
Vanmorgen nog lopen flippen bij de huisarts. Die heeft mijn hele dossier omdat ik zwaar overhoop lig met mijn psych.. ik ga het niet uitdiepen maar die man is erg fout bezig geweest. Ik ben zeer ernstig benadeeld door een andere patient van hem en hij neemt het voor hem op terwijl die kerel een regelrechte gek is en zelfs rechtzaken tegen hem heeft lopen. PIT zorg was het ook met mij eens, alleen die droplul niet
. Komt ook wel weer goed, maar het vreet energie enzo.Tja, ik ben wel benieuwd eigenlijk. Het is niet zo dat het in mijn situatie een natte vinger in de wind diagnose is hoor, ben geen puber ofzo en mijn leven ligt al 15 jaar overhoop. Totdat dus 2 jaar geleden, nadat ik zelf door mijn knieeen ben gegaan (ik was altijd te trots en eigenwijs/koppig) ik heb doorgezet en goed door de molen ben gegaan. En toen werd er veel duidelijk. Kreeg ook hulp, maar er zijn weer factoren van buitenaf die dat traject weer verstoren..
Hele verhalen... maar het komt er op neer dat ik nog steeds constant vastloop en een zeer instabiel leven heb op dit moment. Maar ik werk er wel aan, en ik wil ook echt.. maar het is geen kwestie van met je vingers knippen of met je hakjes klakken.
Al dat gedoe in het verleden heeft er ook voor gezorgd dat ik er nu behoorlijk beroerd bij zit.
Daar probeer ik nu uit te komen maar dat is echt heel heeel lastig. Dat blijkt ook uit alles. Mijn IRO staat momenteel ook "on-hold" , met toestemming van het UWV. Want het loopt momenteel gewoon weer vreselijk onsamenhangend en chaotisch.
Die werkt niet meer? Ik voel me nu echt stom maar ik kan geen test vinden.. wil hem graag doen voor een vergelijking.quote:
Op quote:
jammer, had die test graag gemaakt.quote:This Page Has Moved
The Department of Children and Families have updated their website, and the page you are looking for has moved.
http://www.dcf.state.fl.us/programs/samh/mentalhealth/mgaf.pdfquote:
[..]
[..]
jammer, had die test graag gemaakt.
Hier moet ik écht voor gaan zitten, dit kost mij 200% aandacht, energie, concentratie en alles.quote:
[..]
http://www.dcf.state.fl.us/programs/samh/mentalhealth/mgaf.pdf
Wel vreselijk interessant, ik had nog nooit van GAF gehoord.
Dan zou het heel goed kunnen dat je MCDD hebt, aangezien het nu nog (ten onrechte) als een subcategorie van PDD-NOS wordt gezien die nog niet zelfstandig in de DSM staat.quote:
[..]
Hoi
[..]
Ik moet zeggen dat ik heel erg veel herken. Ik heb geen MCDD maar PDD-NOS met ADHD gecombineerde type gesuperponeerd op een dystimische stoornis (langdurige depressie)
met borderline kenmerken qua persoonlijkheid.
Daarom worden veel mensen nog steeds als PDD-NOS'er gediagnosticeerd.
Men denkt van mij ook vaak dat ik borderline heb vanwege mijn hevige emotionele uitbarstingen en mijn negatieve zelfbeeld.
Of ze denken dat ik bipolair ben doordat ik veel last heb van stemmingswisselingen.
@Re: Ik moet je eerlijk zeggen dat ik niks snap van die test ...
@flap_konijn: Kun je wat dingen opnoemen waar hij last van had?
maar ik wil toch echt even aan de rest een voorbeeld geven..Ik heb gewerkt met een meisje van 11 met MCDD.
Dit meisje dacht dat ze een poes was.
Dat was geen fantasiewereldje zoals andere kinderen dit soms spelen..ze dacht het echt, handelde ernaar, leefde er naar..al heel d'r leven...
Om even duidelijk te maken dat MCDD niet 'weer een labeltje is om iemand aan een uitkering te helpen"
djiezus wat een asociale onbeschofte onnadenkende en vooral simplistische mensen zijn er toch op de wereld die allemaal wél werken maar misschien om de maatschappij een plezier te doen veel beter thuis zouden kunnen gaan zitten breien ofzo..
De vraag die bij mij dan rijst is de volgende: Heeft het MCDD labeltje haar geholpen?quote:Op woensdag 20 april 2011 00:09 schreef Niefke het volgende:
Ts zonder jou tekort te doen of voor t hoofd te willen stoten oid...
maar ik wil toch echt even aan de rest een voorbeeld geven..Ik heb gewerkt met een meisje van 11 met MCDD.
Dit meisje dacht dat ze een poes was.
Dat was geen fantasiewereldje zoals andere kinderen dit soms spelen..ze dacht het echt, handelde ernaar, leefde er naar..al heel d'r leven...
Om even duidelijk te maken dat MCDD niet 'weer een labeltje is om iemand aan een uitkering te helpen"
djiezus wat een asociale onbeschofte onnadenkende en vooral simplistische mensen zijn er toch op de wereld die allemaal wél werken maar misschien om de maatschappij een plezier te doen veel beter thuis zouden kunnen gaan zitten breien ofzo..
Het is geen labeltje,quote:
[..]
De vraag die bij mij dan rijst is de volgende: Heeft het MCDD labeltje haar geholpen?
het is een benaming voor een ernstige stoornis die haar leven en haar pogingen (aanname) om 'normaal' te functioneren belemmert.
Door te weten wat het is, kun je vaak ook tips op handvatten krijgen die bepaalde dingen in je leven kunnen vergemakkelijken.
Een 'label' is niet in alle gevallen een etiketje voor de buitenwereld, maar kan ik veel gevallen voor de persoon in kwestie zó verhelderend zijn en je helpen om de juiste trucjes te vinden om met bepaalde dingen om te gaan.
Door in het geval van dat meisje die dacht dat ze een poes was te weten dat het bijvoorbeeld geen 'vlucht' was uit de realiteit, of dat het geen 'spelletje' was of dat het geen doorgeslagen fantasie was maar dat het meisje door haar stoornis écht dacht een poes te zijn, ga je anders met haar om, dan wanneer het wél door een van bovenstaande redenen zou zijn ontstaan.En dan ga je op een voor haar passender en fijnere manier met haar om dan wanneer je bijvoorbeeld herhaaldelijk (en zonder resultaat) tegen t kind blijft zeggen :' je bent geen poes, doe niet zo raar, ga gewoon met mes en vork eten"
En dan kunnen we massaal roepen dat mensen dit label 50 jaar geleden ook niet hadden, maar ook 'gewoon functioneerden en werkten" ... ook dat is onzin..
50 jaar geleden werden veel mensen die 'anders' waren in grote gestichten ergens diep in de bossen opgesloten zodat ze niemand tot last waren.
Vanwaar die tegenwoordige anti-label-hype???
btw excuus voor mijn felle post, maar ik begin er een beetje een allergie voor te krijgen..al die mensen die met hun stokpaardje ' uitkeringstrekkers en aanstellers' alle topics vervuilen..ga zelf iets nuttigs doen maar laat anderen in hun waarde..
Dit is overigens niet naar jou bedoelt maanvis
Ik ben niet anti-labeltje, maar wel in het geval dat ze een labeltje krijgen terwijl ze normaal functioneren in de maatschappij. If it ain't broken, don't attempt to fix it.quote:
[..]
Het is geen labeltje,
het is een benaming voor een ernstige stoornis die haar leven en haar pogingen (aanname) om 'normaal' te functioneren belemmert.
Door te weten wat het is, kun je vaak ook tips op handvatten krijgen die bepaalde dingen in je leven kunnen vergemakkelijken.
Een 'label' is niet in alle gevallen een etiketje voor de buitenwereld, maar kan ik veel gevallen voor de persoon in kwestie zó verhelderend zijn en je helpen om de juiste trucjes te vinden om met bepaalde dingen om te gaan.
Door in het geval van dat meisje die dacht dat ze een poes was te weten dat het bijvoorbeeld geen 'vlucht' was uit de realiteit, of dat het geen 'spelletje' was of dat het geen doorgeslagen fantasie was maar dat het meisje door haar stoornis écht dacht een poes te zijn, ga je anders met haar om, dan wanneer het wél door een van bovenstaande redenen zou zijn ontstaan.En dan ga je op een voor haar passender en fijnere manier met haar om dan wanneer je bijvoorbeeld herhaaldelijk (en zonder resultaat) tegen t kind blijft zeggen :' je bent geen poes, doe niet zo raar, ga gewoon met mes en vork eten"
En dan kunnen we massaal roepen dat mensen dit label 50 jaar geleden ook niet hadden, maar ook 'gewoon functioneerden en werkten" ... ook dat is onzin..
50 jaar geleden werden veel mensen die 'anders' waren in grote gestichten ergens diep in de bossen opgesloten zodat ze niemand tot last waren.
Vanwaar die tegenwoordige anti-label-hype???
btw excuus voor mijn felle post, maar ik begin er een beetje een allergie voor te krijgen..al die mensen die met hun stokpaardje ' uitkeringstrekkers en aanstellers' alle topics vervuilen..ga zelf iets nuttigs doen maar laat anderen in hun waarde..
Dit is overigens niet naar jou bedoelt maanvis
Mensen in het normale leven dealen met hun problemen op hun eigen manier. Of ze proberen het te veranderen, of ze proberen het te accepteren. Maar dit doen ze allemaal zelf, en op hun eigen manier. Ga je er vervolgens een label aan hangen dan wordt de oplossing voor deze problemen vaak extern gezocht. Ook vertellen andere mensen je dan dat je niet kunt werken wegens dit labeltje, en dat vind ik zo zonde in een groot deel van de gevallen.
Daarnaast is het zo dat DSM-IV een beetje de schijn tegen heeft vanwege de samenstelling van de commissies die dit boek samenstelt; 56% van de personen in deze commissies heeft banden met de farmaceutische industrie. Nu moet ik persoonlijk zeggen dat ik dat een beetje een aluhoedjestheorie vind, maar het is wel iets om in het achterhoofd te houden als men je kind medicijnen wil gaan toedienen om symptomen van een bepaalde stoornis te bestrijden.
dat banden hebben met de farmaceutische industrie valt ontzettend mee hoor, dat bestaat meestal uit bijvoorbeeld een research grant voor een studie, of een klein bedrag om en presentatie te geven ... 't is niet zo dat ze miljoenen verdienen en dat geld gaat geheel naar het instituut, niet naar de persoon zelf. Maar goed, dat is offtopic enzo. En mensen die normaal functioneren in de maatschappij krijgen dan ook geheel geen medicatie, ik weet niet waar die gedachtenkronkel vandaan komt...quote:
[..]
Ik ben niet anti-labeltje, maar wel in het geval dat ze een labeltje krijgen terwijl ze normaal functioneren in de maatschappij. If it ain't broken, don't attempt to fix it.
Mensen in het normale leven dealen met hun problemen op hun eigen manier. Of ze proberen het te veranderen, of ze proberen het te accepteren. Maar dit doen ze allemaal zelf, en op hun eigen manier. Ga je er vervolgens een label aan hangen dan wordt de oplossing voor deze problemen vaak extern gezocht. Ook vertellen andere mensen je dan dat je niet kunt werken wegens dit labeltje, en dat vind ik zo zonde in een groot deel van de gevallen.
Daarnaast is het zo dat DSM-IV een beetje de schijn tegen heeft vanwege de samenstelling van de commissies die dit boek samenstelt; 56% van de personen in deze commissies heeft banden met de farmaceutische industrie. Nu moet ik persoonlijk zeggen dat ik dat een beetje een aluhoedjestheorie vind, maar het is wel iets om in het achterhoofd te houden als men je kind medicijnen wil gaan toedienen om symptomen van een bepaalde stoornis te bestrijden.
zo gedetailleerd heb ik dat onderzoek niet bekeken, maar daarin vertrouw ik dan maar op jouw woordquote:
[..]
dat banden hebben met de farmaceutische industrie valt ontzettend mee hoor, dat bestaat meestal uit bijvoorbeeld een research grant voor een studie, of een klein bedrag om en presentatie te geven ... 't is niet zo dat ze miljoenen verdienen en dat geld gaat geheel naar het instituut, niet naar de persoon zelf.
.ik weet ook niet waarom je 2 ongerelateerde zaken uit die post samenvoegt tot 1 argument dat dan van mij afkomstig zou zijnquote:Maar goed, dat is offtopic enzo. En mensen die normaal functioneren in de maatschappij krijgen dan ook geheel geen medicatie, ik weet niet waar die gedachtenkronkel vandaan komt...
. Ik kan nog verder ingaan op de situaties waar medicatie te vroeg of te snel wordt voorgeschreven, maar daarmee zouden we dit topique allene nog maar verder vervuilen.met dat laatste ben ik het geheel met je eens hoor, daar niet van, maar op zich vind ik dat apart staan van het gediagnoseerd worden en een labeltje krijgen... (loopt een topic in BNW trouwens hierover)quote:
[..]
zo gedetailleerd heb ik dat onderzoek niet bekeken, maar daarin vertrouw ik dan maar op jouw woord
[..]
ik weet ook niet waarom je 2 ongerelateerde zaken uit die post samenvoegt tot 1 argument dat dan van mij afkomstig zou zijn
Een GAF score is ook niet altijd het zelfde. Het wordt vooral gebruikt voordat iemand in behandeling gaat om te kijken hoe erg de situatie is. Als het goed is, is de GAF score na de behandeling ook hoger dan op het begin.quote:
[..]
Ik vind het sowieso interessante materie aangezien mensen wel altijd te koop lopen met hun labeltje maar niet met hun GAF score.
Ik heb MCDD, dus ik kan er uit ervaring dingen over vertellen.quote:
Is er iemand die mij misschien iets meer hier over kan vertellen.. Of links kan geven met uitgebreide informatie?
Veel links zijn er niet, omdat het nog niet zo'n bekende stoornis is.
Dit zijn een aantal sites met een klein beetje informatie:
http://saskiamcdd.websitemaker.nl/mcdd/1738060
http://www.mcdd.be/informatie_McDD_mcddvspddnos_nl.htm
http://mcdd.webs.com/
Bedankt voor de links
Zou je mij misschien wat meer over de symptomen kunnen vertellen? Ik zelf verander heel snel van gedachten, kan daarom ook geen keuze maken uit opleidingen, en kan zo op de ene dag beslissen dat ik bij me vriend wegga maar een paar uur later denk ik van nee ik hou van hem waarom zou ik weggaan. Ben ook heel snel boos, en vaak uit het niets. Als vriendinnen bijvoorbeeld iets met elkaar afspreken zonder mij te vragen ben ik heel erg beledigd en denk ik al snel: willen ze wel eens vriendinnen met me zijn, of gaan ze alleen maar met mij om als ze niks anders te doen hebben.
Ik ben het liefst alleen op mijn kamer, voel me dan somber en boos en heb ook dagen dat ik gewoon helemaal niks voel of denk. En in de dagen dat ik wel denk, denk ik te veel. Ik droom eigenlijk elke minuut van de dag. Over van alles en nog wat, vaak over iemand anders zijn, weggaan of dood zijn.
Volgens mijn vriend geloof ik teveel in mijn eigen gedachtes. Ik ben nooit erg tevreden geweest over mijn uiterlijk, vooral niet over mijn lichaam. Vind mijn lichaam namelijk heel erg lelijk en verberg het t liefst ook. Omdat ik helemaal op ging in mijn gedachtes geloofde ik ook niet meer dat mijn vriend mijn lichaam mooi vond. Hij mocht niks meer zien, gewoon omdat ik het niet meer durfde, k was bang dat hij mij met zijn exxen zou vergelijken en zou denken: goh zij had eigenlijk een veel mooier figuur. Daar hebben we erg veel ruzie door gekregen, zelfs zo erg dat we een lange tijd uit elkaar zijn gegaan. Gewoon omdat ik soms heel raar denk..
En zo zijn er wel meer voorbeelden dat ik een beetje doorschiet met mijn gedachtes.
Ik denk zelfs zo veel dat ik eigenlijk geen normaal gesprek met anderen kan hebben, dit levert vaak commentaar op van anderen zoals: ''waarom moet ik altijd de prater zijn in ons gesprek''.
Mijn humeur schommelt soms ook heel erg, maar meeste van de tijd ben ik verdrietig eenzaam en boos. Ook ga ik het liefst mensen uit de weg.. Lieg vaak om niet naar een afspraak te komen.
En zo heb ik nog wel meer eigenaardigheden..
Dat ik niet helemaal ''normaal'' ben is me al heel vaak gezegd, door mijn vriend, vriendinnen en ook mijn ouders zeggen dat vaak waneer ik weer eens loop te schelden en dingen kapot maak in mijn boosheid. Ook wouden ze mij vroeger op school al eens naar de psychiater sturen omdat ik mensen bang maakte en iedereen manipuleerde.
Nou heb ik me dus best wel verdiept in persoonlijkheidsstoornissen, ik vind dat namelijk interessant en ben er achter gekomen dat veel symptomen van persoonlijkheidsstoornissen op mij van toepassing zijn, maar ook weer veel niet.
Zijn dit symptomen van MCDD? Of vind jij dit meer de borderline of wat anders?
Sorry voor dat lange verhaal, maar omdat jij MCDD hebt kan jij mij het beste vertellen of dit erbij hoort..
Hoop dat je wil reageren, en nogmaals sorry voor dat lange verhaal.
[ Bericht 4% gewijzigd door irrisjepierrisje op 22-04-2011 00:35:00 ]
Heb je bijvoorbeeld ook kenmerken van een autismespectrumstoornis?
Heb je last van denkstoornissen, zoals tijdens gesprekken van de hak op de tak springen?
Ik weet van mezelf dat mensen soms denken dat ik borderline heb, omdat ik ook heel erg last heb van stemmingswisselingen, woedeuitbarstingen, negatief zelfbeeld, angstaanvallen, etc.
Ik moet ook zeggen dat ik het ene moment mijn moeder het liefst nooit meer zou willen zien, en het andere moment juist heel blij met haar ben.
[ Bericht 0% gewijzigd door Madame_Paon op 22-04-2011 01:56:08 ]
En was die hele GAF score al helemaal vergeten, ben m'n eigen GAF score een paar keer in m'n dossier tegengekomen.
Een vriendin van me vertelde me een tijdje geleden hier veel in te herkennen, en dan vooral de plotslinge angst.
Een keertje ging ik met d'r mee naar de apotheek en ze was ZO bang dat ze letterlijk stond te trillen...en dat was alleen maar herhaal recept halen.
Voor klagers is 't gewoon te moeilijk om iets van dit niveau te snappen denk ik.quote:
Ik weet niet waar ze vandaan komen, maar 't lijken wel konijnen, zoveel zijn 't er.
Heeft fok! dan zo erg een klaag cultuur??
En nog gekker, 't lijken vooral de niet-zieke posters te zijn die van veel klagen houden.
Misschien een idee om een topic te openen waarin klagers hun geklaag kunnen uitten zodat ze de serieuze topics niet meer hoeven te vervuilen?
In 't hoogbegaadfen topic komen die klagers geregeld even buurten.
quote:
Je schrijft het eigenlijk MCDD. Multiple complex developmental disorder.
Ben je er nu klaar voor om er over te schrijven?quote:
ik wil reageren op je vraag die je een tijdje terug aan mij vroeg maar ik kan het niet ik mis hem zo erg dat wanneer ik alleen al aan hem denk ik hele nare gedachtes krijg maar het is onbeleefd om je niets te laten weten sorry het lukt me nu niet.
[ Bericht 72% gewijzigd door #ANONIEM op 18-07-2011 01:48:59 ]
Dat rijmt.quote:
ja ik weet dus niet of ik hier alles terug moet neerpennen. heb daar eigenlijk geen zin in om alles 2 keer te vertellen. vind ik ook zo kut in de psychiatrie dat als je naar ander afdeling of ergens anders gaat dat je altijd terug mag gaan uitleggen. wordt daar altijd zo moe van en is frustrerend dan heb ik zoiets van LEES MIJN DOSSIER!!! GRRRquote:
je mag het in mijn plaats doen jij bent toch fok verslaafd :pquote:
Je kunt altijd de berichten kopiëren vanuit het andere topic.
Deel 1:
quote:
dag allemaal
ik heb mcdd en ben op moment al meer dan een jaar opgenomen en ik voel me al die tijd eigenlijk nog niks veranderd. ik zit sinds 2 weken op een andere afdeling (waar mensen met psychoses enzo zitten) en ik voel me hier totaal ni thuis. dat had ik ook wel op mijn andere afdeling maar hier nog meer. komt er nog eens bij dat ik nu een kamer moet delen met iemand en dat dat voor mij heel stressvol omdat ik dat niet gewoon ben om rekening te houden met andere mensen. op mijn vorige afdeling kon ik rustig alleen aan een tafetlje eten maar hier is het een grote tafel en dat vind ik lastig.
ook op mijn vorige afdeling deed ik geen therapieen meer mee lag ik altijd in m'n bed tot 14:00 en moest je eigenlijk zelf zorgen dat je op tijd was enzo en hier komen ze je altijd halen voor alles dat vind ik wel het enige pluspunt, maar dan nog ben ik selectief en vraag ik altijd of er nog veel mensen gaan bijzijn.
nu begin ik precies hetzelfde ritme van m'n vorige afdeling te herhalen, lang opblijven en lang in bed blijven liggen. futloos geen zin in niks. verder vind ik dat die therapieen op niks trekken dat die mij niet vooruit gaan helpen. sorry maar wat heb ik aan ergo therapie of "youtube kijken met stijn" vind niet dat dat mij gaat helpen voor in de toekomst. ik wil graag alleen gaan wonen maar ik ben daar op het moment nog niet klaar voor. voel nu precies of ik helemaal opnieuw moet beginnen en dat ik hier een jaar voor niks heb gezeten. duurt heel lang voor ik iets kan zeggen tegen mensen. en zoals ik nu denk aan de toekomst enzo word ik daar alleen maar depressief van. geen diploma, geen rijbewijs, geen woonst geen vrienden. ben bang dat ik precies de rest van m'n leven hier vastzit. op m'n vorige afdeling ging ik nooit naar de psycholoog want ik kan niet zo goed praten en dat voelt geforceerd aan, met mijn vorige psychiater klikte het al helemaal niet want 5 jaar geleden was ik gecoloceerd en het duurde heel lang voor ik vrije uitgang kreeg enzo zat op een gesloten afdeling en dan mag je veel minder dan een open afdeling. ik zit nu wel op een open afdeling ook al kom ik weinig uit m'n kamer ik wil toch wel een beetje een gevoel van vrijheid dat ik buiten kan en me niet opgesloten voel.
ben ni zo goed in praten maar in mijn gedachten klonk mijn tekst veel beter
weet niet hoe jullie dat doen om dingen zo van jullie af te schrijven
online praten gaat gelukkig bij mij wel wat beter dan in het echt.
quote:
hey madame_paon goed dat ik niet de enige ben want hier en op mijn afdeling
was ik de enige lopen er blijkbaar niet zoveel van rond.
angsten
op het ogenblijk is mijn grootste schrik iedere keer naar dat gemeenschappelijk toilet te gaan en niet wetend wat ik daar zal vinden. ik kan niet tegen vieze geuren of vieze dingen dan moet ik al direct kokhalzen. ik loop ook altijd rond met zo'n vicks snuifstaafje maar dat werkt niet echt.
woede uitbarstingen
ik krop alles op en op een moment komt dat er allemaal uit en weten de mensen soms niet waarom ik zo reageer.
heel prikkelbaarzijn voor dingen.
voorbeeldje: als iemand zit te roepen ofzo dan kan ik daar niet tegen.
beginnen mijn armen te tintelen.
teveel fantasy
heb dikwijls het gevoel dat ik hier niet echt zit en in m'n eigen leefwereld zit
of als ik een film heb gekeken ofzo dan blijf ik daar nog op hangen.
en sociale vaardigheden is eigenlijk zo goed als 0
maar dat was wel duidelijk denk ik
emotioneel ben ik ook niet goed in voorbeeld er zijn al verschillende mensen vertrokken op de afdeling en met de paar dat ik het goed mee kon vinden die mis ik voor een dag en daarna is het alsof het me niks doet dat die weg zijn.ook maak ik blijkbaar dingen groter voor dan dat ze zijn voorbeeld dat als ik goeie vriendin heb dat we al direct samen zijn terwijl we gewoon vrienden zijn.
soms heb ik behoefte om niet alleen te zijn maar andere momenten voel ik me ontzettend eenzaam.
ik heb weinig zelfvertrouwen en ik mis de motivatie om te blijven doorgaan.
heb eigenlijk dagelijks zelfmoord gedachten en er zijn hier ook wel paar mensen doodgegaan dit jaar die bij mij op de afdeling zaten en het eerste waar ik aan kon denken was: waarom lukt mij dat niet. ik heb wel paar keer geprobeerd maar het is mislukt.ik automultileers soms als het heel
eigenlijk ben ik een bangerik die dood wil maar die het niet kan. ik denk dat als ik een pistool had gehad dat het dan veel makkelijker voor me had geweest.
ik weet ook als ik kinderen had gehad dat ik dan niet zo egoistische gedachten zou hebben
de laatste tijd begin ik precies ook wat blackouts te krijgen en dat is dan zo kleine dingen zoals niet weten waar ik iets gelegd heb of wakker worden en zien dat ik een paar zakken chips naar binnen heb gespeeld zonder er iets van af te weten.
quote:
wist niet wat het was maar heb het opgezocht(ken eigenlijk al die termen bij naam niet) en daar lijkt het wel op ja.
ik was een maand gestopt met roken en ik had nog een pakje sigaretten bewaard zodat ik altijd kon denken van dat ik minder stress zou hebben omdat ik niet zonder zit. en opeens vond ik een open pakje en was ik dus een sigaret gaan roken. andere mensen hadden me zien roken maar ik wist van niks. dan heb ik maar besloten om terug te gaan roken omdat het geen zin heeft om te stoppen als ik zonder dat ik het weet toch ga roken. heb dat toen uitgelegd aan mijn persoonlijke begleider want ik had schrik dat ik psychotisch ofzo aan het worden ben. en die zei dat ik dat moest zien als dagdromen. als je iets veelvuldig doet dan wordt je op automatische piloot gezet.
en voel je je beter na de opnames? deze is mijn 4de opname. 2de keer op dit domein en nog 2 keer ergens anders. de eerste keer was ik tijdens mijn colocatie gaan lopen omdat ik vond dat die me als een gevangene behandelde. was toen de eerste keer en ik had daar echt schrik voor dat het ging zijn zoals in de amerikaanse films. 3de keer ging ik ook gecoloceerd worden maar heb toen met die mevrouw van de politie gepraat dat ik dat niet wou en die heeft er dan voor gezorgd dat het dan niet was. deze keer ben ik zelf uit vrije wil me laten opnemen omdat ik een tijdje alleen woonde en dat ging me echt niet af fastfood bestellen elke dag voor 26,50 euro en aan huis laten leveren en al mijn spaarcenten erdoor gejaagd op een maand tijd en in de nachtwinkel gaan shoppen enzo omdat mijn dag nacht ritme overhoop lag wat nu eigenlijk nog steeds is.
quote:
ik woon in belgie dus weet niet hoe dat dat in nederland genoemd word
colocatie is een verplichte opname dat wordt uitgesproken door de vrederechter.
weet hoe dat je je voelt machteloos je wilt wel veranderen maar weet niet hoe.
quote:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Collocatie_%28recht%29
ja blijkbaar IBS in nederland
weet nog toen ik die 40 dagen kreeg en dan 2 maand bij heb gekregen dan moet je terug voor de vrederechter verschijnen en krijg je zo'n akelige bruine envelop 2 weken op voorhand.
quote:
ja ik kom uit belgië nog nooit een belg gezien?
bij mij stond de politie aan de deur en ik moest gelijk vertrekken.
maar ik heb altijd zo'n nood koffertje waar wat kleren enzo inzitten voor het geval ik weer iets impulsief doe. da's toch schrikken ik weet ook liever dingen op voorhand, kan ik me wat mentaal op voorbereiden.
quote:
dan zou ik vlug wegkruipen
wel nu ken je je onderbuur :p
quote:
heb ik ook. wat van mij is hoeft niemand aan te komen
quote:
ze komen ons iedere morgend wekken om kwart voor acht
en dan doen ze die gordijnen open zo irritant!
blijkbaar is er vandaag een uitstapje met een huifkar maar ben niet meegegaan.
aangezien ik ni weet naar waar en hoeveel mensen er gingen zijn
en voor fitness had ik helemaal geen fut. lig nog steeds in bed.
heb geen zin om uit bed te kopen het voelt zo koud biuten
quote:
in mijn andere instelling was er ook zo iemand altijd wel vriendelijk enzo maar die kon van de ene moment op de andere ineens omslaan en dan ook zeggen dat iedereen in het complot zat en dat wij probeerden zijn eten te vergiftigen enzo. en dat we afgeluisterd werden en dat er over camera's hangden. op deze afdeling zit hier ook een oudere vrouw en die is dan altijd onvriendelijk en die zit echt continue te zagen begint ze altijd over haar man en haar zus dat een complot tegen haar hadden en dat die samen iets hebben en dat ze haar daarom hier hebben gestoken. en die moet dan nog eens altijd roepen de hele dag door.
quote:
[..]
probleem is eigenlijk dat ik structuur nodig heb en ik denk 'madame' ook.
ik kan wel een planning maken met wat ik allemaal zou willen doen maar ik kan me daar niet aan houden. dus ik heb altijd iemand nodig die me zou motiveren en meegaat.
ik durfde bijvoorbeeld niet naar de kermis gaan maar iemand bleef lang genoeg aandringen en me schuldig te laten voelen door te zeggen dat ik zijn kermis zou afnemen als ik niet mee zou gaan.
maar voor mij is al een hele stap om in die drukte rond te lopen maar gaat wel iets makkelijker als ik iemand bij heb dan dat ik bijvoorbeeld alleen zou moeten gaan want dan had ik dat nooit gedaan. komt er nog eens bij dat dat voor mij keiveel schrik teweeg brengt en veel energie. als ik ene keer buiten ben geweest kom ik voor een hele tijd nietmeer buiten. maar zowel ik als madame weten wel dat we het anders willen en een normaal leven willen maar zolang we niet de nodige hulp krijgen gaat dat ook niet lukken. als je die brochures leest van de psychiatrie dan denk je van ah leuk het programma word op mij aangepast. wat dus helemaal niet waar is. iedereen krijgt dus hetzelfde en bij sommige mensen word er wat weggelaten. maar t'is niet zo van af jij wilt dat dat en dat dan gaan wij daarvoor zorgen. dus op dat opzicht bent ik wel teleurgesteld in de hulp dat ik nu krijg en vind ik dat niet genoeg. ik vind eigenlijk dat ik iemand nodig heb die continue met me bezig is die me kan motiveren om buiten te komen en onder de mensen te komen en die ik kan leren vertrouwen.
quote:
[..]
niet weten wat je nodig hebt is als geblinddoekt een puzzel moeten maken.
je weet wel dat je die puzzel af wil hebben maarr je weet niet waar alles hoort.
quote:
een studie met 13 personen vind ik toch wel niet representatief
thx
Hoe gaat het nu met je? En zijn hier momenteel meer mensen met MCDD?