Versieren op latere leeftijd #35 - Nieuwe stijl

Mn lieve vrouwelijke collega's belden net nog wel even vanuit de stad. Had ze geprobeerd te onderscheppen in een kroeg en daarna gesms't.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 01:24 schreef Supersoep het volgende:
Zeg dan maar precies wat ik heb neergetypt. Als dat niet werkt, dan heeft het nooit kans van slagen gehad.

Dan is het tijd voor plan C.

Plan C is een Duitse die ik twee weken geleden heb leren kennen.

Plan B is een mooie dame die ik in een disco zag afgelopen weekend. Ga kijken of ze er dit weekend weer is.

Maar ja, op zich, misschien is dat wel een idee, toch een date voorstel alsnog. Hoewel ik voel me daar wel een beetje raar bij.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 00:38 schreef Shodan het volgende:

[..]

Introvert zijn is iets wezenlijks anders dan subassertief zijn. De mensen die hier rondlopen zijn niet introvert, maar subassertief. Ze uiten hun gedachten niet in het openbaar. Niet omdat ze dat niet willen (introvert) maar omdat ze het niet kunnen (subassertief).

Subassertieven maken zichzelf kleiner dan dat ze zijn, ze cijferen zichzelf weg, ze beredeneren zichzelf het hoekje in. Vermijden confrontaties, vermijden activiteiten die vervelend zijn. Omdat de angsten groter zijn dan de voordelen.

En vervolgens komen ze als volwassenen met die verouderde mechanismes tot de conclusie dat ze niets gedaan krijgen. 3x raden wat er in deze topicreeks beschreven wordt: allemaal subassertieve mensen die zelf niet (willen) weten dat ze subassertief gedrag vertonen..

Niet willen en niet kunnen zijn twee handen op één buik. Het is vaak lastig om die twee te onderscheiden.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 08-04-2011 01:55:27 ]

quote:

Op donderdag 7 april 2011 01:04 schreef richard_prf het volgende:

[..]

Yep dat is de harde waarheid inderdaad. Je omschrijft daar precies hoe kansloos ik me voel.
Vaak zie ik wel leuke dames, maar ik denk er niet meer bij of sta er bij stil want de kans dat me leuk vinden is 0%.

Ja dat is de harde waarheid iemand met met een lelijk of nog erger een afstotelijk uiterlijk
maakt toch geen kans het enige wat je kan doen op een afstand toekijken hoe ze plezier
hebben/aandacht vragen aan personen met een mooi/redelijk uiterlijk want zelf word je toch
totaal genegeerd.

@ BlakeGriffin; ik heb je verhaal niet helemaal vanaf het begin gevolgd maar begrijp ik 't goed dat je een maand lang verliefd bent op een collega die je maar een keer heb gesproken? Hoe kan je dan al verliefd zijn? (is een oprechte vraag, misschien heb ik iets gemist in je verhaal)

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 01:00 schreef BlakeGriffin het volgende:
Trouwens, ik zit dus te denken om een en ander uit te leggen en ook recht voor z'n raap te zeggen dat ik verliefd op haar ben via facebook.

Ik vind dit zo onbevredigend, ik krijg leiver een duidelijke nee ofzo.. en m'n hart luchten. Ik weet het niet..

Het is wel duidelijk dat het iig niet op de subtiele manier gaat lukken met mij.

Via facebook? Ai, lijkt mij geen slim plan. Dat komt hoe dan ook debiel over.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 01:02 schreef Supersoep het volgende:

[..]

Dat wordt een oncomfortabele werksfeer. In een opwelling lijkt dat vaak een geweldig plan, maar de aftermath is minder vrolijk.

In ieder geval, zeg niet zomaar dat je verliefd ben, als het écht moet kan je haar gewoon uitvragen.

''Zeg, dat ging gisteren wel heel verkeerd bij me. Ik was van plan om je mee uit te vragen, dus dat ging gegarandeerd fout tijdens het gesprek na het 100x te hebben doorlopen in m'n hoofd. Heb je misschien toch zin om na het werk eens wat te gaan drinken?"

Dat zou ik dan doen, als ik op m'n opwelling af zou willen gaan. Dat klinkt toch wat aannemelijker dan ''Ja sorry, maar ik ben gewoon echt verliefd op je, het maakt niet uit of het wederzijds is hoor maar ik hoop natuurlijk van wel, misschien zit er iets in tussen ons........''

Dat zou ik niet zeggen, wanhoop druipt er vanaf.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 11:49 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ze hadden veel oog contact.

Alsnog geen reden om verliefd te zijn, maargoed. Hoe ik het zie (en hoe blakegriffin het kan zien); dat meisje heeft zichzelf nog maar te bewijzen, je hebt geen idee hoe ze is en of jullie bij elkaar passen. Als je voor jezelf bedenkt dat zij op dit moment alleen een leuk koppie is, valt zij een beetje van dat voetstuk waar zij op geplaatst is, en is ze meer benaderbaar. Op dit moment is het ' ik ben maar een collega, en zij is geweldig en mooi en fantastisch' maar maak het zo; ' ik ben een leuke goed uitziende jongen met allerlei goede karaktereigenschappen, en zij is maar een collega die er wel leuk uitziet'. Draai de rollen om.
Hou het nonchalant, en ga niet zeggen dat je verliefd bent, want dat lijkt me stug, je kent haar niet eens. Je wilt haar leren kennen, en dat kan je gewoon zeggen.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 01:31 schreef BlakeGriffin het volgende:
Mn lieve vrouwelijke collega's belden net nog wel even vanuit de stad. Had ze geprobeerd te onderscheppen in een kroeg en daarna gesms't.

[..]

Plan C is een Duitse die ik twee weken geleden heb leren kennen.

Plan B is een mooie dame die ik in een disco zag afgelopen weekend. Ga kijken of ze er dit weekend weer is.

Maar ja, op zich, misschien is dat wel een idee, toch een date voorstel alsnog. Hoewel ik voel me daar wel een beetje raar bij.

Plan B & C zijn geschikt om je terugval positie te verbeteren. Je voelt je sterker in je schoenen staan als er alternatieven voorkanden zijn. Het is wel een strategie waarbij je mensen voor het lapje houd met een dubbele agenda. Lullig, maar dat hoort erbij. Als je je daarop richt en je collega even laat lopen (alleen gebruikt maken van natuurlijke situaties om contact te maken), dan geef ik je de meeste kans. Het nu forceren lijkt me een slechte strategie.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 12:53 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Dat zou ik niet zeggen, wanhoop druipt er vanaf.

Misschien wel, al vind ik het logisch dat je er veel over denkt als je iemand uit wil vragen, dat loop je toch echt een tijdje door je hoofd. Als daar al geen begrip meer voor is, dan mag ze wegblijven.

Het is enkel om een excuus te hebben voor dat gestamel waar ze dus blijkbaar enorm op afknapt.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 13:14 schreef Kieswiel het volgende:

[..]

Alsnog geen reden om verliefd te zijn, maargoed. Hoe ik het zie (en hoe blakegriffin het kan zien); dat meisje heeft zichzelf nog maar te bewijzen, je hebt geen idee hoe ze is en of jullie bij elkaar passen. Als je voor jezelf bedenkt dat zij op dit moment alleen een leuk koppie is, valt zij een beetje van dat voetstuk waar zij op geplaatst is, en is ze meer benaderbaar. Op dit moment is het ' ik ben maar een collega, en zij is geweldig en mooi en fantastisch' maar maak het zo; ' ik ben een leuke goed uitziende jongen met allerlei goede karaktereigenschappen, en zij is maar een collega die er wel leuk uitziet'. Draai de rollen om.
Hou het nonchalant, en ga niet zeggen dat je verliefd bent, want dat lijkt me stug, je kent haar niet eens. Je wilt haar leren kennen, en dat kan je gewoon zeggen.

+1

Verliefdheid is niet bepaald een toestand van gezonde realiteitszin. Verliefd worden is makkelijker als je elkaar niet goed kent. Bied je nog alle ruimte om weg te dromen. Naarmate je iemand beter kent word je realistischer en nuchterder.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 13:19 schreef Supersoep het volgende:

[..]

Misschien wel, al vind ik het logisch dat je er veel over denkt als je iemand uit wil vragen, dat loop je toch echt een tijdje door je hoofd. Als daar al geen begrip meer voor is, dan mag ze wegblijven.

Het is enkel om een excuus te hebben voor dat gestamel waar ze dus blijkbaar enorm op afknapt.

Ik weet niet, de wanhoop benadrukken is nooit een goed idee. Dan legt dat al meteen veel druk op de gehele situatie en dat meisje. Ook omdat zij nog lang niet dezelfde gevoelens voor hem heeft als hij voor haar. Dat is dan scheef.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 13:21 schreef deelnemer het volgende:

[..]

+1

Verliefdheid is niet bepaald een toestand van gezonde realiteitszin. Verliefd worden is makkelijker als je elkaar niet goed kent. Bied je nog alle ruimte om weg te dromen. Naarmate je iemand beter kent word je realistischer en nuchterder.

Verliefdheid is ook een manier van idealiseren. Als je iemand dan beter leert kennen kom je erachter dat die persoon ook zo z'n flaws heeft en dat die idealisatie dus nergens op slaat. We zijn allemaal maar mensen.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 13:23 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Verliefdheid is ook een manier van idealiseren. Als je iemand dan beter leert kennen kom je erachter dat die persoon ook zo z'n flaws heeft en dat die idealisatie dus nergens op slaat. We zijn allemaal maar mensen.

Stendhal's kristalisatie. Men doorloopt de volgende stappen:
1. Bewondering.
2. Men merkt hoe leuk het is om een kus te geven en te ontvangen.
3. Hoop.
4. De liefde is geboren. Men heeft er plezier in de beminde te zien en te horen, dichtbij te zijn.
5. Dan treedt de kristallisatie op, waarbij men de beminde duizenden perfecte eigenschappen toedicht.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Stendhal#Kristallisatie

Grappig is ook dat je iemand kan waarderen om eigenschappen die deze persoon zelf niet waardeerd en omgekeerd.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 08-04-2011 14:09:54 ]

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 00:38 schreef Shodan het volgende:

[..]

Introvert zijn is iets wezenlijks anders dan subassertief zijn. De mensen die hier rondlopen zijn niet introvert, maar subassertief. Ze uiten hun gedachten niet in het openbaar. Niet omdat ze dat niet willen (introvert) maar omdat ze het niet kunnen (subassertief).

Subassertieven maken zichzelf kleiner dan dat ze zijn, ze cijferen zichzelf weg, ze beredeneren zichzelf het hoekje in. Vermijden confrontaties, vermijden activiteiten die vervelend zijn. Omdat de angsten groter zijn dan de voordelen.

En vervolgens komen ze als volwassenen met die verouderde mechanismes tot de conclusie dat ze niets gedaan krijgen. 3x raden wat er in deze topicreeks beschreven wordt: allemaal subassertieve mensen die zelf niet (willen) weten dat ze subassertief gedrag vertonen..

Of mischien omdat die kinderen het nooit hebben geleerd om zich te uiten?

Wellicht is het een bepaald persoonlijkheid, niet perse dom of onbekwaam. Maar zien zij de wereld anders en komt die anders op hen over. En als je hen niet de juiste vrijheid geeft om zich te leren uiten leren zij het zichzelf om hun impulsen intehouden?

Mischien zijn het juist kinderen die op jonge leeftijd meer relativeren en meer zien om zich heen en meer sociale dynamiek opmerken. Ik noem maar wat. Waardoor zij gauw het idee hebben dat zij zich maar beter gedeisd kunnen houden. Als je zo'n kind (ik neem mijn neefje als voorbeeld) niet voldoende liefde geeft, dan wordt ie stil. Als je hem de plek gaf en aangaf dat het goed was om zich te uiten, dan uitte hij zich namelijk wel.

Zoals jij "subassertieven" beschrijft (nooit eerder van gehoord eigenlijk). lijkt het alsof je er vanuitgaat dat, mocht een kind zich uit zichzelf goed kunnen uiten, dat dat een gezondere persoon zou zijn. dat zo'n instelling verkiesbaar is boven eentje die niet zo is. Degene die dus niet zo zijn zijn maar zwak en bang of, weetikveel, autistisch ofzo. Dat is namelijk de gemiddelde manier van denken bij de nederlander.

[ Bericht 2% gewijzigd door Schenkstroop op 08-04-2011 16:24:12 ]

Vanmorgen kwam ik het meisje tegen die ik nog steeds heel leuk vind (in de stad, heel toevallig), toen ze mij zag schrok ze volgens mij en keerde ze zich om. Ik dacht nog wel iedere dag aan haar maar het was niet meer dat ik de behoefte had om haar te zien. Het ging allemaal beter, mede door de psycholoog. Nu heb ik het gevoel nadat ik haar heb gezien dat ik weer terug ben bij af.. Ik heb nog geen uur niet aan haar gedacht. Ik vind haar uitstraling en uiterlijk echt verschrikkelijk leuk, maar het is echt veel meer. Nu ik haar heb gezien besef ik weer dat zij alles is wat ik nodig heb op dit moment. Het is echt nodig voor mij om erachter te komen waarom ik dat beeld bij haar heb gekregen en waarop dit gebaseerd is, want ik voel nu een enorm sterke emotionele band met haar die niet weg gaat door haar te negeren of dood te zwijgen. Ik weet dat ik niet zomaar op haar af kan stappen door het verleden, ik weet dat ze bang voor me is, me irritant vindt maar ik weet echt niet wat ik eraan kan doen.. Het gaat met vlagen, dan gaat het weer goed maar het gaat altijd weer fout en dat merk ik nu. Ik voel me nu weer geirriteerd en kut terwijl het goed ging.. ik baal er echt van. De gedachte dat ik nooit met haar in contact kan komen kan ik geen plekje geven.. Ik kan er niet mee leven merk ik. Ik weet niet of het ooit goedkomt aangezien ik verhalen heb gelezen van mensen die hun hele leven gek op één persoon blijven.. daar zit ik niet op te wachten

Ik was ook gek op een meisje. En voelde mij ook emotioneel met haar verbonden. Achteraf besef ik mij dat 'die band' allemaal tussen mijn eigen oren zat. Hoeveel spanning er ook altijd was als we mekaar passeerden, toevallig, op straat. Of hoe ze mij ongezien toch in de gaten had maar niet in die zin van dat ze bang zou zijn. Ik merkte een onzekerheid bij haar wat niet kwam door een gevoel van ongemak. Haar 'hoi' tegen mij was even onzeker als mijn hoi tegenover mooie meisjes op een slechte dag dat ik mij erg onzeker voel. Nu ik fotos van haar op hyves zie ben ik blij dat dat nooit heeft doorgezet. ik haat alles aan haar waar ik mezelf in herken.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 16:35 schreef iwannabehigh het volgende:
Vanmorgen kwam ik het meisje tegen die ik nog steeds heel leuk vind (in de stad, heel toevallig), toen ze mij zag schrok ze volgens mij en keerde ze zich om. Ik dacht nog wel iedere dag aan haar maar het was niet meer dat ik de behoefte had om haar te zien. Het ging allemaal beter, mede door de psycholoog. Nu heb ik het gevoel nadat ik haar heb gezien dat ik weer terug ben bij af.. Ik heb nog geen uur niet aan haar gedacht. Ik vind haar uitstraling en uiterlijk echt verschrikkelijk leuk, maar het is echt veel meer. Nu ik haar heb gezien besef ik weer dat zij alles is wat ik nodig heb op dit moment. Het is echt nodig voor mij om erachter te komen waarom ik dat beeld bij haar heb gekregen en waarop dit gebaseerd is, want ik voel nu een enorm sterke emotionele band met haar die niet weg gaat door haar te negeren of dood te zwijgen. Ik weet dat ik niet zomaar op haar af kan stappen door het verleden, ik weet dat ze bang voor me is, me irritant vindt maar ik weet echt niet wat ik eraan kan doen.. Het gaat met vlagen, dan gaat het weer goed maar het gaat altijd weer fout en dat merk ik nu. Ik voel me nu weer geirriteerd en kut terwijl het goed ging.. ik baal er echt van. De gedachte dat ik nooit met haar in contact kan komen kan ik geen plekje geven.. Ik kan er niet mee leven merk ik. Ik weet niet of het ooit goedkomt aangezien ik verhalen heb gelezen van mensen die hun hele leven gek op één persoon blijven.. daar zit ik niet op te wachten

Dat kun je idd doen.

En het is wel logisch als je verliefd bent dat als je die persoon weer ziet, het wordt aangewakkerd als het ware. Dat is wel kut, maar als je afstand blijft houden moet het ooit over gaan. Meestal als je verliefd wordt op een ander. Wat je zo perfect vindt aan haar, vind je vast in de toekomst van nog meer personen. Het voelt mss van niet...dat hoort bij verliefdheid, maar er zal ooit weer een ander zijn zoals zij die je (net zo) leuk zal vinden.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 16:59 schreef Schenkstroop het volgende:
Ik was ook gek op een meisje. En voelde mij ook emotioneel met haar verbonden. Achteraf besef ik mij dat 'die band' allemaal tussen mijn eigen oren zat. Hoeveel spanning er ook altijd was als we mekaar passeerden, toevallig, op straat. Of hoe ze mij ongezien toch in de gaten had maar niet in die zin van dat ze bang zou zijn. Ik merkte een onzekerheid bij haar wat niet kwam door een gevoel van ongemak. Haar 'hoi' tegen mij was even onzeker als mijn hoi tegenover mooie meisjes op een slechte dag dat ik mij erg onzeker voel. Nu ik fotos van haar op hyves zie ben ik blij dat dat nooit heeft doorgezet. ik haat alles aan haar waar ik mezelf in herken.

Die logica snap ik niet....ze had dus mogelijk interesse, ze is een beetje zoals jij, maar nu ben je blij dat het niet is doorgezet ómdat je jezelf herkent in haar? Lolwhut. Je wilde toch graag en meisje of niet?

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 16:15 schreef Schenkstroop het volgende:

[..]

Of mischien omdat die kinderen het nooit hebben geleerd om zich te uiten?

Wellicht is het een bepaald persoonlijkheid, niet perse dom of onbekwaam. Maar zien zij de wereld anders en komt die anders op hen over. En als je hen niet de juiste vrijheid geeft om zich te leren uiten leren zij het zichzelf om hun impulsen intehouden?

Mischien zijn het juist kinderen die op jonge leeftijd meer relativeren en meer zien om zich heen en meer sociale dynamiek opmerken. Ik noem maar wat. Waardoor zij gauw het idee hebben dat zij zich maar beter gedeisd kunnen houden. Als je zo'n kind (ik neem mijn neefje als voorbeeld) niet voldoende liefde geeft, dan wordt ie stil. Als je hem de plek gaf en aangaf dat het goed was om zich te uiten, dan uitte hij zich namelijk wel.

Zoals jij "subassertieven" beschrijft (nooit eerder van gehoord eigenlijk). lijkt het alsof je er vanuitgaat dat, mocht een kind zich uit zichzelf goed kunnen uiten, dat dat een gezondere persoon zou zijn. dat zo'n instelling verkiesbaar is boven eentje die niet zo is. Degene die dus niet zo zijn zijn maar zwak en bang of, weetikveel, autistisch ofzo. Dat is namelijk de gemiddelde manier van denken bij de nederlander.

+1

Het ideaal is natuurlijk dat je ieder gedrag kunt vertonen en zo maximaal flexibel kunt omgaan met wisselende situaties. Maar dan heb je geen identiteit, dus dat kan niet. Introverten en extraverten hebben ieder hun eigen kwaliteiten. Dat geldt ook voor meer of minder assertief zijn. Alleen onnodig belemmerende angsten zijn nergens goed voor.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 08-04-2011 19:51:38 ]

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 19:30 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Die logica snap ik niet....ze had dus mogelijk interesse, ze is een beetje zoals jij, maar nu ben je blij dat het niet is doorgezet ómdat je jezelf herkent in haar? Lolwhut. Je wilde toch graag en meisje of niet?

ik weet eigenlijk niet of ze echt interesse had. geen idee wat zij precies dacht. en ach, ik zij "doorgezet" maar wellicht was er helemaal niets en zat het allemaal tussen mijn oren.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 20:04 schreef Schenkstroop het volgende:

[..]

ik weet eigenlijk niet of ze echt interesse had. geen idee wat zij precies dacht. en ach, ik zij "doorgezet" maar wellicht was er helemaal niets en zat het allemaal tussen mijn oren.

Tja, je weet het niet.

quote:

Op vrijdag 8 april 2011 20:04 schreef Schenkstroop het volgende:

[..]

ik weet eigenlijk niet of ze echt interesse had. geen idee wat zij precies dacht. en ach, ik zij "doorgezet" maar wellicht was er helemaal niets en zat het allemaal tussen mijn oren.

Een volledig eenzijdige relatie, die alleen in je verbeelding bestaat. Het is een ode aan de menselijke fantasie .

Schenkstroop, ik ga jou hoop geven.

In deze spoiler zit een afbeelding van een persoon-mens die naar mijn inbeelding wellicht op je lijkt. Deze persoon-mens heeft een vriendin, die naar mijn ogen zo knap is dat ik er bijna van kwijl. Ze heeft enkele mindere punten als ze haar mond opendoet, maar mijn hemel, dat interesseert me niet eens.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.