In de trein ben je nooit alleen.quote:Op maandag 4 april 2011 12:19 schreef Socios het volgende:
Goed topic. Toevallig had ik gisteren nog een topic geopend over liedjes die gaan over alleen zijn...
Liedjes over alleen zijn
Laten we eerst eens vaststellen wat eenzaamheid is? Iedereen ervaart dat op een andere manier. Ik heb wel eens van die weekenden dat ik bewust contact ontloop, de telefoon uitzet en dingen voor mezelf doe. De een zal zeggen wat eenzaam, ik vind het af en toe erg lekker.quote:Op maandag 4 april 2011 12:35 schreef Maanvis het volgende:
Anyway, ik voel me ook soms alleen maar eigenlijk is dat bullshit want ik zie mijn familie 2x per week en ga ieder weekend volop stappen met vrienden.
Inderdaad, zelfs in een liefhebbende vriendenkring kan je je ook erg eenzaam voelen. En dat is wel minder als je met vrienden bent natuurlijk, maar als je aan het eind van de dag alleen thuis komt en voor jezelf moet koken en alleen gaat slapen, dan kan je toch wel eenzaamheid ervaren. Vooral als je vriendenkring uit stelletjes bestaatquote:Op maandag 4 april 2011 12:38 schreef keste010 het volgende:
Interessant. Nou ja, gaat uiteindelijk om het gevoel natuurlijk. Kan het bijvoorbeeld ook zo zijn dat je een enorme lading vrienden en vriendinnen hebt waarvan je er iedere dag wel minstens 1 ziet, maar je jezelf toch eenzaam voelt omdat je geen relatie hebt? Mijn inziens wel...
en toch zijn het synoniemen van elkaar. GEK HEquote:Op maandag 4 april 2011 12:45 schreef Gary_Oak het volgende:
"Alleen" en "eenzaam" zijn twee hele verschillende dingen.
Oh gut ik raakte de E eerder aan dan de I.quote:Op maandag 4 april 2011 12:32 schreef Lienekien het volgende:
[..]
'en c.s.'
'soweiso'
taalpuristenparadijs
Volgens mij was het laatst in een of ander programma dat toen ze het over extreme eenzaamheid hadden ging het over (voornamelijk ouderen) die weken lang (op de boodschappen na) geen enkel ander contact hadden. Extreme eenzaamheid is dus niet iets wat de meesten van ons zullen ervaren, op de leeftijd < 40 zou je in de meeste gevallen een dagindeling moeten hebben, door werk, school etc, dat je altijd even onder de mensen bent.quote:Op maandag 4 april 2011 12:45 schreef Gary_Oak het volgende:
"Alleen" en "eenzaam" zijn twee hele verschillende dingen.
quote:Op maandag 4 april 2011 12:47 schreef Maanvis het volgende:
[..]
en toch zijn het synoniemen van elkaar. GEK HE
Nou, ik ben vaak alleen, maar dat betekent niet dat ik me eenzaam voel. Eenzaam ben je volgens mij pas als je het gevoel hebt dat er niemand is die om je geeft.quote:Op maandag 4 april 2011 12:49 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Volgens mij was het laatst in een of ander programma dat toen ze het over extreme eenzaamheid hadden ging het over (voornamelijk ouderen) die weken lang (op de boodschappen na) geen enkel ander contact hadden. Extreme eenzaamheid is dus niet iets wat de meesten van ons zullen ervaren, op de leeftijd < 40 zou je in de meeste gevallen een dagindeling moeten hebben, door werk, school etc, dat je altijd even onder de mensen bent.
Eenzaam ben je als je alleen bent, wat je er zelf in je hoofd van maakt (de negatieve connotatie die je wel bij eenzaam maar niet bij alleen hebt) is niet van belang voor de betekenis van het woord eenzaam.quote:Op maandag 4 april 2011 12:53 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
[..]
Nou, ik ben vaak alleen, maar dat betekent niet dat ik me eenzaam voel. Eenzaam ben je volgens mij pas als je het gevoel hebt dat er niemand is die om je geeft.
1. 'Alleen zijn' is niets meer dan een plaatsbepaling. Iemand staat "alleen in de tram" of "loopt alleen op straat."quote:Op maandag 4 april 2011 12:45 schreef Gary_Oak het volgende:
"Alleen" en "eenzaam" zijn twee hele verschillende dingen.
Maar als je alleen bent, betekent dat niet meteen dat je dan ook eenzaam bent, dat is mijn punt.quote:Op maandag 4 april 2011 12:57 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Eenzaam ben je als je alleen bent, wat je er zelf in je hoofd van maakt (de negatieve connotatie die je wel bij eenzaam maar niet bij alleen hebt) is niet van belang voor de betekenis van het woord eenzaam.
En dit inderdaad.quote:Op maandag 4 april 2011 13:01 schreef stbabylon het volgende:
[..]
1. 'Alleen zijn' is niets meer dan een plaatsbepaling. Iemand staat "alleen in de tram" of "loopt alleen op straat."
2. "Eenzaam" is een gevoel. Iemand kan zich eenzaam voelen, maar hoeft dit niet te zijn. Je kan je vaak zelfs eenzamer voelen als je niet alleen bent, als er dus anderen om je heen zijn.
"Alleen zijn" is dus als plaatsbepaling en "eenzaam" drukt een (negatief) gevoel/emotie uit.
in de vandale is het synoniem aan elkaar.quote:Op maandag 4 april 2011 13:01 schreef stbabylon het volgende:
[..]
1. 'Alleen zijn' is niets meer dan een plaatsbepaling. Iemand staat "alleen in de tram" of "loopt alleen op straat."
2. "Eenzaam" is een gevoel. Iemand kan zich eenzaam voelen, maar hoeft dit niet te zijn. Je kan je vaak zelfs eenzamer voelen als je niet alleen bent, als er dus anderen om je heen zijn.
"Alleen zijn" is dus als plaatsbepaling en "eenzaam" drukt een (negatief) gevoel/emotie uit.
Taalkundig misschien wel ja.quote:Op maandag 4 april 2011 13:07 schreef Maanvis het volgende:
[..]
in de vandale is het synoniem aan elkaar.
So fucking what. Dat kun je toch gewoon negeren?quote:Op maandag 4 april 2011 13:07 schreef Maanvis het volgende:
[..]
in de vandale is het synoniem aan elkaar.
Ik heb altijd bij eenzaam het idee dat je graag dingen met anderen zou willen ondernemen, maar dat je niemand hebt om dat te doen. In tegenstelling tot het alleen zijn, alleen zijn kan een bewuste keuze zijn omdat je even geen zin hebt in contact. Bij eenzaamheid heb je die keuze dus niet.quote:Op maandag 4 april 2011 13:21 schreef keste010 het volgende:
Denk eerder dat je het moet zoeken in het verschil tussen 'eenzaam zijn' (synoniem dus aan alleen; betekenend dat je in je eentje bent) en je 'eenzaam voelen'. Als we elkaar dan toch op definities gaan pakken dan beter zo
Kan toch zo zijn dat je een mindere band met de groepsleden hebt dan de anderen? Of dat het een heel gesegmenteerde groep is (goed voorbeeld hiervan is als de groep veelal uit stelletjes bestaat)? Dan kan je inderdaad zelfs als je s avond thuiskomt na een gezellige dag met de groep, toch behoorlijk alleen voelen als jij in je eentje je bed in kruiptquote:Op maandag 4 april 2011 13:26 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Maar eenzaam zijn in groepen trapt mijn begrip van het woord eenzaam onderuit. Ik zie ook niet zo snel in hoe je je eenzaam kan zijn in een groep.
Inderdaad;) Maar in dat geval gaat het ook wel een beetje om onzekerheid. Sommige mensen lijkt het zo makkelijk af te gaan qua relaties en vriendschappen. Ik heb daar wel wat meer moeite mee.quote:Op maandag 4 april 2011 13:29 schreef keste010 het volgende:
[..]
Kan toch zo zijn dat je een mindere band met de groepsleden hebt dan de anderen? Of dat het een heel gesegmenteerde groep is (goed voorbeeld hiervan is als de groep veelal uit stelletjes bestaat)? Dan kan je inderdaad zelfs als je s avond thuiskomt na een gezellige dag met de groep, toch behoorlijk alleen voelen als jij in je eentje je bed in kruipt
Klopt, net als dat ik jou een achterlijke klootzak kan noemen en dat je dat dan in je hoofd verbouwt naar dat ik je een lieve jongen vindquote:Op maandag 4 april 2011 13:26 schreef stbabylon het volgende:
[..]
So fucking what. Dat kun je toch gewoon negeren?
Ja, precies, dat is hetzelfdequote:Op maandag 4 april 2011 13:43 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Klopt, net als dat ik jou een achterlijke klootzak kan noemen en dat je dat dan in je hoofd verbouwt naar dat ik je een lieve jongen vind.
QFT hetzelfde geldt voor je liefhebbende collega's.quote:Op maandag 4 april 2011 12:42 schreef Tha_Erik het volgende:
[..]
Inderdaad, zelfs in een liefhebbende vriendenkring kan je je ook erg eenzaam voelen. En dat is wel minder als je met vrienden bent natuurlijk, maar als je aan het eind van de dag alleen thuis komt en voor jezelf moet koken en alleen gaat slapen, dan kan je toch wel eenzaamheid ervaren. Vooral als je vriendenkring uit stelletjes bestaat.
Dit is een heel ander topic. Het gaat niet over versieren, maar over eenzaamheid.quote:Inderdaad, wat dacht je voor daten op latere leeftijd is dicht laat ik deze is proberen ????
Da's offtopique, want er staat 'alone' = alleen en niet 'lonely' = eenzaamquote:
Wat zijn jouw eigen ervaringen met eenzaamheid?quote:Op maandag 4 april 2011 16:40 schreef Keep_Walking het volgende:
Erover te praten en hulp/advies/inzicht zoeken of geven.
Toen ik klein was, had ik een ziekte gekregen, waardoor ik vreemde en opvallende tiks kreeg, had moeite met articuleren, slechte fijne motoriek controle, enz. Veel mensen die mij niet meteen kende dachten dat er iets mis met me was. Bijvoorbeeld mijn derde klas lerares dacht dat ik achterlijk was ofzo en dat ik naar een speciale onderwijs moest. Kinderen wilden niet met me spelen of naast me zitten, sommige familie-leden schaamde voor mij, werd laatste gekozen bij gym ondanks het feit dat ik best goed was in sport, werd regelmatig in elkaar geslagen of getreiterd als ik ging sporten of nog erger, ik werd gezegd dat ik het niet zou aankunnen, problemen met vader, enz.quote:Op maandag 4 april 2011 17:10 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Wat zijn jouw eigen ervaringen met eenzaamheid?
Vooral dat stukje is heel erg herkenbaar, en ik heb het nog steeds heel erg. Het voelt zo hopeloos allemaal. Het gevoel dat je niks bent en dat meiden je afstotelijk vinden. Maar goed, meer ga ik ook niet posten hier vandaag want ik wil het topic niet kapen. Maar blijven rondlopen met de frustraties zonder met iemand erover kunnen praten is ronduit extreem lastig allemaal.quote:Op maandag 4 april 2011 17:41 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Toen ik klein was, had ik een ziekte gekregen, waardoor ik vreemde en opvallende tiks kreeg, had moeite met articuleren, slechte fijne motoriek controle, enz. Veel mensen die mij niet meteen kende dachten dat er iets mis met me was. Bijvoorbeeld mijn derde klas lerares dacht dat ik achterlijk was ofzo en dat ik naar een speciale onderwijs moest. Kinderen wilden niet met me spelen of naast me zitten, sommige familie-leden schaamde voor mij, werd laatste gekozen bij gym ondanks het feit dat ik best goed was in sport, werd regelmatig in elkaar geslagen of getreiterd als ik ging sporten of nog erger, ik werd gezegd dat ik het niet zou aankunnen, problemen met vader, enz.
Toen ik naar de middelbare school ging naar de middelbare school ging, ging ik juist alles doen om niet als de zwakste gezien te worden. Andere kinderen in elkaar slaan of lastig vallen, stoere praatjes, kattekwaad, enz. Vooral in na mijn 15de.
Maar ik had altijd het gevoel dat ik waardeloos was. Dat geen enkele meisje mij zou willen, dat ik maar een last was voor vrienden en dat ze mij liever niet wilde hebben, dat iedereen op me neer keek, enz. En ik ging dus telkens overcompenseren zodat mensen niet zagen hoe onzeker/eenzaam in voelde.
Toen kwam ik naar Nederland om te studeren, nog steeds met verkeerde manier van denken en drang om overcompenseren en angst dat mensen zouden zien hoe kwetsbaar ik was. Toen ging ik het mis, waardoor ik uiteindelijk die psychose kreeg.
Maar ik ken dat gevoel heel goed die andere mensen zoals Richard_prf en schenkstroop hebben gehad. En ik kan eerlijk wel snappen hoe hopeloos het kan voelen.
Ik heb geluk dat na mijn 18de, al die problemen wat betreft mijn ziekte verdwenen dus ik kom gewoon normaal over. Ook was ik wel iemand die voor mezelf kon opkomen en ik heb een hele lieve moeder gehad. Dus nu gaat het heel goed met me, maar ik vergeet nooit hoe het toen voelde als vreemdeling. Ik vergeet nooit hoe het voelde toen meisjes lachten om het idee dat ze met die "handicapte" jongen zouden daten en dat jongens andere jongens gingen pesten door te zeggen "hey, jij bent zijn broer, of niet?". En dat soort dingen.
Het gaat nu gewoon bijzonder goed en het wordt steeds beter. En als ik nu terug denk waren er ook heel veel goede en leuke dingen gebeurt in mijn leven. Maar toch, ik kan wel snappen hoe het voelt om te denken dat je het gewoon niet waard bent.
Dit komt me bekend voor. Als er uitjes worden georganiseerd is het best gezellig. Maar ik heb het gevoel dat collega's medelijden met me hebben en dat ze het proberen naar mijn zin te maken en uit beleefdheid gesprekken met me gaan voeren.quote:Op maandag 4 april 2011 19:21 schreef Daalder82 het volgende:
Meldt, nooit echt iets intiems gehad, heb een sociale angst ontwikkeld, is onzeker over zichzelf en kan het niet relativeren. Ik mis intimiteit maar ben er fucking bang voor.
Profesioneel gaat het redelijk, contacten blijven oppervlakkig echter. Gevoel dat het aan mij ligt (en verder een opgesloten gevoel).
Ik ben niet super lelijk, maar straal onzekerheid uit, verder ben ik gevoelig en heb last van een beetje slechte houding. Ik zou bijna zeggen: wat mankeert er nu niet aan mij?, professioneel heb ik dat veel minder, ik zeg vaak waar het op staat en trek veel naar mij toe (al dan niet bewust). Ik wil gewoon weten wat ik aan mensen heb.
Toch begin ik de laatste tijd iets zekerder te worden echter, het gevoel dat ik me inhoud, ik me ergens aan vastklamp, blijft aanhouden. Sociaal heb ik een gevoel dat het een puinhoop is bij mij, ik heb gevoel/emoties maar dat is (te) heftig.
Op het werk kom ik aardig over maar ik houd me daar (bewust?) in. Ik wil zo graag met mensen wat chillen na het werk maar ben bang, onterechte angst maar hij gaat niet weg.
Het suffe is dat als er eens iets georganiseerd wordt vanuit het werk, dat het dan redelijk goed gaat, vooral met gezellige mensen gaat het vanzelf voor mijn gevoel. Misschien klopt het gevoel niet... Ik durf het alleen niet echt op te zoeken nu.
Ik heb niet echt noemenswaardige vrienden en breng de avonden vaak alleen door. Dit steekt (behoorlijk).
Het voelen als een derde wiel aan de wagen, een last komt mij ook bekend voor. De angst doorbreken is lastig voor mij ...
(dit is misschien ietwat rommelig maar ik ben ietwat emotioneel nu, een klein beetje maar, de opgekropte emoties houd ik goed tegen).
Dat is uiteindelijk wel de enige manier ja, maar die eerste stap zetten is moeilijk. En zelfs na die eerste stap ben je nog ver verwijderd van je einddoel van een sociaal leven zoner eenzaamheid. Want dat bouw je niet 1, 2, 3 op. Zeker niet als je al werkt en niet meer op school zit/studeert.quote:Op maandag 4 april 2011 19:27 schreef Tha_Erik het volgende:
Ik denk dat er toch echt maar een manier is om die angst en vicieuze cirkel te doorbreken, en dat is er voor gaan. Contact zoeken, bij verenigingen, op stap, via internet. Tuurlijk is het eng. Ik vind het ook doodeng om nieuwe mensen te ontmoeten, maar op een gegeven moment heb je de keuze, "ik doe het wel" of "ik doe het niet" en dan moet je het gewoon wél doen. Ondanks angst, ondanks onzekerheid, ondanks twijfel.
Zo.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |