Veel succes me je eerste sessie. En het zal mischien best zwaar zijn, maar denk maar dat je er altijd beter uit zult komen als een sterkere persoon dan bent..quote:Op dinsdag 26 april 2011 20:55 schreef Spacekitten het volgende:
@gewoonmezelf87, je kunt denk ik heel weinig doen, hij moet er zelf doorheen. Maar laten blijken dat je er voor hem bent en altijd klaar zult staan kun je in ieder geval doen. Ik kan helaas weinig tips geven, omdat ik er zelf nu midden in zit. Maar ik weet wel dat ik het fijn vind dat mijn vriend gewoon af en toe luistert, of gewoon een knuffel geeft, veel sterkte!
Morgen heb ik mijn eerste emdr sessie. Ben er wel een beetje angstig voor, maar ook heel blij dat het eindelijk zo ver is. Gelukkig heb ik de hele dag vrij van werk, dus dat scheelt alweer een hoop stress.
Ik heb inmiddels door ervaring geleerd dat ik het soms ook gewoon los moet durven laten en als hij alleen maar over koetjes en kalfjes wil praten, Prima, En als hij de zwaardere onderwerpen wil aansnijden dan ben ik er ook, maar dwingen tot een goed gesprek gaat inderdaad niet werken! En achteraf had ik dat zelf kunnen bedenken want ik zou namelijk net zo reageren!quote:Op woensdag 27 april 2011 00:10 schreef cafpow het volgende:
[..]
@gewoonmezelf87:
Ik herken de situatie deels wel, maar dan vanuit het andere perspectief. Ik denk dat het enige wat je echt kan doen is gewoon je vriend steunen, voor hem klaarstaan.
Luisteren naar waar hij mee zit. En, gewoon praten over de dingen.
Communicatie zal moeizaam verlopen maar als het misgaat gewoon elkaar de ruimte geven om even terug te trekken en er daarna proberen over te praten.
Wat ik je vooral als tip wil geven wat ik zelf altijd heel vervelend vond, is als de andere persoon mij begon te duwen om erover te praten. Je moet vooral je vriend niet gaan forceren, want dat gaat alleen maar averechts werken.. en dat gaat alleen de relatie negatief beinvloeden.
Precies te veel en te diep contact ozken is soms onmogelijk als je in een "slechte periode" zit, je wilt niks en kan niks. En zoals je zegt bij je vriend lost het meestal wel weer op, en indien niet moet je gewoon aftasten tot hoever je kan gaan.quote:Op woensdag 27 april 2011 14:07 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
[..]
Ik heb inmiddels door ervaring geleerd dat ik het soms ook gewoon los moet durven laten en als hij alleen maar over koetjes en kalfjes wil praten, Prima, En als hij de zwaardere onderwerpen wil aansnijden dan ben ik er ook, maar dwingen tot een goed gesprek gaat inderdaad niet werken! En achteraf had ik dat zelf kunnen bedenken want ik zou namelijk net zo reageren!
Hier ben ik het dus ook mee eensquote:Op zaterdag 30 april 2011 21:28 schreef Spacekitten het volgende:
Dag mr. liberty, ik denk dat je gewoon rouwt om je konijn. Ook al lijkt het maar een dier, je kan je er goed aan hechten. Ik denk niet dat je een depressie hebt, dat duurt meestal wel langer dan een week. Kijk het eerst nog even aan en als je je konijn mist, kun je misschien iets van een cermonie houden om afscheid te nemen, dat wil soms wel helpen.
het is gewoon rouwen. En rouwen kan lang duren, zolang je het maar toelaat dat is het belangerijkste.quote:Op maandag 2 mei 2011 09:46 schreef Mr.Liberty het volgende:
@Spacekitten, cafpow. Dank jullie wel, dan ben ik gerust gesteld. Het ging gister ook al allemaal goed, ben gezellig met vrienden weg geweest, alleen in de avond voelde ik me weer rot. Maar inderdaad ik denk continu aan me konijn. Is kijken of het vandaag nog goed blijft gaan
Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar je zou toch gewoon kunnen aangeven dat je meer vrijheid nodig hebt?quote:Op maandag 2 mei 2011 15:43 schreef cafpow het volgende:
[..]
het is gewoon rouwen. En rouwen kan lang duren, zolang je het maar toelaat dat is het belangerijkste.
Hier lopen de irritaties best op, weer het gewoonlijk verhaal aan moeten horen over mijn ma die ruzie heeft met iemand en ik dus 1x per weer het stomme klaagverhaal aan horen.
En iedere keer dat ik dat moet aanhoren worden de irritaties alleen maar hoger en krijg ik er meer hoofdpijn vanEn kost het me meer moeite om het uit mijn hoofd te zetten.
En ik zou gewoon zo graag op mezelf willen nu...dan hoef niemand aan te horen..en kan ik dingen doen zoals ik ze wil...zonder dat ik iedere keer op mijn vingers getikt word
ik ben 24, maar de situatie is gewoon heel lastig, ik zit met depressie thuis de hele dag heb geen werk kunnen vinden tot nu toe En als ik ergens wat van zeg is het altijd weer ruzie en ik kom er gewoon niet door of bovenuitquote:Op maandag 2 mei 2011 19:30 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar je zou toch gewoon kunnen aangeven dat je meer vrijheid nodig hebt?
BIj iemand intrekken is het niet mogelijk.quote:Op dinsdag 3 mei 2011 09:16 schreef Spacekitten het volgende:
Is het niet mogelijk een tijdje bij iemand anders in te trekken?
En die woede aanvallen, ik ga altijd een stuk hard rennen of met een knuffel of kussen heel hard gooien. Maar tis lastig als je het niet fatsoenlijk kwijt kan inderdaad..
Weet je moeder dat je het vervelend vind om het steeds aan te horen?
Hier is het weer af en aan, slaap slecht en onrustig en ik vergeet mijn huiswerk voor de psycholoog continue. Gelukkig wel wat leuke dingen op de planning en gisteren een heel lief telefoontje gehad van mijn schoonzusje, geheel onverwacht dat ze belde.
Lijkt mij handig om het aan te kaarten. het klinkt niet prettig.quote:Op woensdag 4 mei 2011 11:05 schreef Spacekitten het volgende:
Vandaag een slechte dag, ik merk ieder pijntje, plekje, enz op bij mijn lichaam, daarbij ontdekte ik nieuwe rode plek op mijn benen. Nu zitten mijn onderbenen onder de schilfers, niet normaal meer gewoon. Ik wordt er echt gek van!
Daarbij vanochtend al een inzinking gehad, wilde echt niet gaan werken, zag het niet meer zitten. Uiteindelijk na een flinke huilbui bij mn lief toch naar mijn werk gegaan.
Volgende week denk ik maar eens aankaarten bij de psycholoog dat ik zo met mijn werk zit..
mischien hadig om vacature sites door te lopen en evt. beroepskeuzetesten doen?quote:Op woensdag 4 mei 2011 13:40 schreef Spacekitten het volgende:
Ik vind mijn werk niet echt leuk nee, ik kan alleen niet zomaar iets opzeggen, mijn lief studeerd nog en we wonen wel al samen in een best duur huisje. En daarbij zou ik niet goed weten wat ik wel zou willen.
Op mezelf wonen heeft voor mij ook wonderen gedaan.quote:Op maandag 2 mei 2011 15:43 schreef cafpow het volgende:
[..]
Hier lopen de irritaties best op, weer het gewoonlijk verhaal aan moeten horen over mijn ma die ruzie heeft met iemand en ik dus 1x per weer het stomme klaagverhaal aan horen.
En iedere keer dat ik dat moet aanhoren worden de irritaties alleen maar hoger en krijg ik er meer hoofdpijn vanEn kost het me meer moeite om het uit mijn hoofd te zetten.
En ik zou gewoon zo graag op mezelf willen nu...dan hoef niemand aan te horen..en kan ik dingen doen zoals ik ze wil...zonder dat ik iedere keer op mijn vingers getikt word
hoi, en welkom.quote:Op donderdag 5 mei 2011 09:48 schreef tass het volgende:
even een tvp
Ben nog niet helemaal wakker, en heb net dit topic ontdekt!![]()
Allemaal sterkte vandaag en probeer van het zonnetje te genieten.
Ik moet ook zeggen dat het zonnetje zeer veel wonderen verricht.quote:Op maandag 9 mei 2011 11:20 schreef Spacekitten het volgende:
hoe is het met iedereen nu?
Langzaam aan gaat het weer iets beter, een heerlijk weekend achter de rug met veel zon en buiten bezig zijn.
tja, gewoon proberen gevoel uit te schakelen en eraan te werken en het opschool het aangeven bij docenten/mentor.quote:Op maandag 9 mei 2011 11:34 schreef applecherry het volgende:
Als je in een depressie zit, en je moet heel veel dingen goed afkrijgen voor school op korte termijn, hoe doe je dat dan?
Ik kan niet slapen, ik eet niet meer gezond, ik voel me lusteloos.
bij mij gaat dat ook heel veel veranderen, maar ik moet nog even tot augustus afwachten..want dan pas komt er een definitief besluit over wat ik ga doen, kwa studiequote:Op maandag 9 mei 2011 11:37 schreef Riddler86 het volgende:
[..]
Op mezelf wonen heeft voor mij ook wonderen gedaan.
Ik zit al heel de dag beetje op fok en de computer met beetje muziek. En ben best prikkelbaar voor kleine dingenquote:Op zondag 15 mei 2011 23:22 schreef cafpow het volgende:
zo, hoe gaat het nu met iedereen???
Hier is het vandaag zo'n dag waarin ik lui ben en echt nergens zin in heb en des te meer de dag vorderd des te somberder ik word.
Ik wil zoveel maar heb het gevoel dat niks van ik wil kan..
en nu voel ik me dus gewoon te somber...en heb niet eens zin om het licht uit te doen en te gaan slapen...
en zit heir maar naar het scherm te staren met muziek op...waar ik ook niet veel vrolijker van word
ik kijk voor het slapen altijd een serie die ik volg via internet, en ga daarna altijd even muziek luisteren...quote:Op zondag 15 mei 2011 23:27 schreef Riddler86 het volgende:
Probeer zometeen eerst maar eens de computer uit te doen en even tot rust te komen.![]()
Wellicht helpt je dat om zometeen lekker te gaan slapen.![]()
Je favoriete boek voor het slapen gaan helpt ook altijd.
Ik wens je een fijne nacht toe, cafpow.![]()
En hoe komt het dat je je zo voelt nu? geen leuk werk?quote:Op zondag 15 mei 2011 23:29 schreef Dientje12 het volgende:
[..]
Ik zit al heel de dag beetje op fok en de computer met beetje muziek. En ben best prikkelbaar voor kleine dingenheb morgen ook echt geen zin om te werken PFFF
Het werk wat ik doe is wel leuk maar maak lange dagen. En ik denk 24/7 aan iemand, ik probeer het altijd te verbergen en te negeren vanaf 's ochtends dat ik wakker word tot ik weer naar bed ga, het ergste is dit persoon contact me elke dag maar is heel moeilijk mee af te spreken. En ik moet al het initiatief tonen. Heb der nog maar paar keer IRL gezien. Maar zij is degene die me altijd contact via sms, dit is al een jaar bezig. Ik moet me best schamen hiervoorquote:Op zondag 15 mei 2011 23:33 schreef cafpow het volgende:
[..]
ik kijk voor het slapen altijd een serie die ik volg via internet, en ga daarna altijd even muziek luisteren...
En slapen doe ik wel goed, mischien heeft het invloed dat mijn slaap ritme weer aan het veranderen is.
En tja, boek lezen lukt mij gewoon niet, ik heb al jaren moeite met het lezen ik kan me niet meer in het boek verplaatsten..waardoor ik het na 5 minuten al zat ben![]()
probeer al bijna 3 maanden een boek te lezen en door bovenstaande heb ik maar 1`hoofdstuk kunnen lezen![]()
![]()
[..]
En hoe komt het dat je je zo voelt nu? geen leuk werk?
niks 'hoort' iets te zijn.quote:Op maandag 16 mei 2011 22:33 schreef Spacekitten het volgende:
hier is het ff wat minder, heb hoofdpijn en ben zo onrustig. Kan me maar niet ontspannen...
gisteren wel een goeie dag, lekker wezen sporten en naar een open dag van een muziekschool geweest, misschien dat ik dat weer op ga pakken. Helaas ging het daarna minder, probeerde samen met mn lief de vakantie vast te leggen en toen moesten we een verblijfplek vinden, dat ging over in een flinke schreeuwpartij van lief zn kant. Hij maakte toen een opmerking, als ik dat hier niet mag ga ik wel weer naar mn ouders. Ik had er zo genoeg van zijn zelfmedelijden, dat ik heel rigoureus terug riep dat ie dat maar moest doen dan. Vakantie plannen hoort leuk te zijn toch?
Je hebt wel gelijk dat vakantie plannen leuk hoeft te zijn.quote:Op maandag 16 mei 2011 22:33 schreef Spacekitten het volgende:
hier is het ff wat minder, heb hoofdpijn en ben zo onrustig. Kan me maar niet ontspannen...
gisteren wel een goeie dag, lekker wezen sporten en naar een open dag van een muziekschool geweest, misschien dat ik dat weer op ga pakken. Helaas ging het daarna minder, probeerde samen met mn lief de vakantie vast te leggen en toen moesten we een verblijfplek vinden, dat ging over in een flinke schreeuwpartij van lief zn kant. Hij maakte toen een opmerking, als ik dat hier niet mag ga ik wel weer naar mn ouders. Ik had er zo genoeg van zijn zelfmedelijden, dat ik heel rigoureus terug riep dat ie dat maar moest doen dan. Vakantie plannen hoort leuk te zijn toch?
Ow, ik dacht je ergens eerder had verteld dat het niet goed ging en hij in een soort dip/depressie zat.quote:Op dinsdag 17 mei 2011 10:30 schreef Spacekitten het volgende:
Hmm volgens mij had nergens geroepen dat hij in een depressie zat? Hij heeft wel veel stress op het moment. (iets met studie en werken en stage zoeken)
Maar je hebt wel gelijk, ik hoef het niet te pikken dat geschreeuw, snap wel dat het af en toe eruit moet, maar om nou alles over me heen te laten gaan...
Ik lees trouwens altijd voor het slapen gaan (om ff de vorige discussie op te pakken)
Helpt bij mij erg goed om ff alles uit mijn hoofd te krijgen. Nadeel is alleen dat ik soms te lang lees en daardoor weer slaap te kort kom
Inderdaad. Ach ik loop de hele week als een gek series te kijken om de tijd te doden..quote:
Misschien dat je opnieuw contact zou kunnen zoeken met je/een psycholoog en uitleggen dat je grotendeels bezig bent met het onderdrukken van je gevoel en daardoor zo in beslag gelegd wordt (als ik je post goed begrepen heb) dat je er niet echt toe komt/kwam om met de behandeling aan de slag te gaan, je zou dan met hulp van je psycholoog kunnen gaan onderzoeken wat je onderdrukt, waar dat vandaan komt, daarmee aan de slag gaan, zodat je langzaamaan steeds meer ruimte krijgt om voor jezelf bezig te zijn, in plaats van het onderdrukken van wat je voeltquote:Op vrijdag 20 mei 2011 01:04 schreef Kieswiel het volgende:
Mja, ben denk ik niet echt depressief maar misschien heb ik wat aan dit topic. Had problemen met motivatie, en ik had het idee dat het een dieper liggende oorzaak had en ging dus naar een psycholoog. Lang verhaal kort; de behandeling werd gestopt omdat ik geen motivatie had om me in te zetten voor de behandeling (oh the irony).
Waarom ik dacht dat het gebrek aan motivatie eerder een symptoom was dan het probleem opzich is omdat ik eigenlijk m'n hele leven al geestelijk niet helemaal stabiel ben geweest. Ik kan me welgeteld 1 jaar herinneren waarin ik gelukkig was, voor de rest waren ze of kut, of gewoon ' bleh'. Ik kan het allemaal prima onderdrukken, en kan dan oprecht zeggen dat ik me goed voel, het gaat alleen niet goed. Ik heb daarom ook denk ik een wat verkeerde indruk achtergelaten bij de psycholoog, niet omdat ik loog, maar omdat ik op dat moment echt geloofde dat het allemaal niet zo erg was. Al wordt dat 'goed voelen' de laatste tijd ook wat minder, die periodes worden steeds vaker onderbroken.
Ik heb eigenlijk gewoon hulp nodig maar doe ondertussen niks met de hulp die ik aangeboden heb gekregen, hoe los ik dit op?
hier ben ik het dus mee eens. Tenzij je het zelf allemaal kan bestrijden en jezelf er vanaf helpen, anders zou je dus echt profesionele hulp moeten zoeken. Maar jij moet het willen en jezelf ervoor willen en kunnen inzetten...quote:Op vrijdag 20 mei 2011 08:59 schreef Canillas het volgende:
[..]
Misschien dat je opnieuw contact zou kunnen zoeken met je/een psycholoog en uitleggen dat je grotendeels bezig bent met het onderdrukken van je gevoel en daardoor zo in beslag gelegd wordt (als ik je post goed begrepen heb) dat je er niet echt toe komt/kwam om met de behandeling aan de slag te gaan, je zou dan met hulp van je psycholoog kunnen gaan onderzoeken wat je onderdrukt, waar dat vandaan komt, daarmee aan de slag gaan, zodat je langzaamaan steeds meer ruimte krijgt om voor jezelf bezig te zijn, in plaats van het onderdrukken van wat je voelt
Als je het "masker"op hebt mankeer je niets, dus ben je kerngezond en heb je geen hulp nodig.. Tot je het masker weer eens af doetquote:Op zaterdag 21 mei 2011 23:59 schreef cafpow het volgende:
[..]
hier ben ik het dus mee eens. Tenzij je het zelf allemaal kan bestrijden en jezelf er vanaf helpen, anders zou je dus echt profesionele hulp moeten zoeken. Maar jij moet het willen en jezelf ervoor willen en kunnen inzetten...
maar met het proberen verlies je niks.
Dat is maar al te goed herkenbaar. Zelf heb ik dat ook vaak genoeg. En je moet leren het masker af te zetten en steeds langer, en sommige mensen kunnen dat zelf doen en soms hebben ze hulp nodig erbij.quote:Op zondag 22 mei 2011 00:06 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
Als je het "masker"op hebt mankeer je niets, dus ben je kerngezond en heb je geen hulp nodig.. Tot je het masker weer eens af doet
Dat zou kunnen, maar alleen een psycholoog kan je dat met zekerheid zeggen.quote:Op zondag 22 mei 2011 03:09 schreef gastwatdefok het volgende:
Maybe I'm depressed
volgens me vriend en m'n mentrix moet ik me eens laten testen op depressie
heb de laatste tijd last van stemmingswisselingen, depressie gerelateerd?
Inderdaad heel herkenbaar, bij mij is het zo ver gegaan dat ik dus niet zeker meer weet wie ik ben nu, maar dat ga ik de komende tijd allemaal weer uitzoeken. Gelukkig heb ik er hulp bij want soms zie ik de bomen door het bos niet meer staan.quote:Op zondag 22 mei 2011 00:14 schreef cafpow het volgende:
[..]
Dat is maar al te goed herkenbaar. Zelf heb ik dat ook vaak genoeg. En je moet leren het masker af te zetten en steeds langer, en sommige mensen kunnen dat zelf doen en soms hebben ze hulp nodig erbij.
Maar je moet zelf ook het masker af willen zetten en durven..
Dat kan ik mijn omgeving niet aandoen, ben dan echt niet te genieten..quote:Op zondag 22 mei 2011 00:14 schreef cafpow het volgende:
[..]
Dat is maar al te goed herkenbaar. Zelf heb ik dat ook vaak genoeg. En je moet leren het masker af te zetten en steeds langer, en sommige mensen kunnen dat zelf doen en soms hebben ze hulp nodig erbij.
Maar je moet zelf ook het masker af willen zetten en durven..
dat is gewoon een rol of patroon wat je ergens onderweg hebt opgedaan.quote:Op zondag 22 mei 2011 22:17 schreef Life2.0 het volgende:
Feit is dat ik een enorme elitaire klootzak ben, en dat jezelf zijn ietswat moeilijker maakt in gezelschap
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |