R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Lees nog eens goed. Voor het zielige zusje is er van alles geregeld ja. Maar nergens wordt Bureau Jeugdzorg of maatschappelijk werk voor de oudste genoemd.quote:Op maandag 14 maart 2011 22:30 schreef Xenzo het volgende:
[..]
Nou, simpel: ik lees uit zijn verhaal dat hij en zijn vrouw heel wat gesprekken gevoerd hebben met hun dochter, wellicht is Bureau Jeugdzorg en andere instanties ook ingeschakeld geweest om de problemen proberen op te lossen.
De gesprekken en/of ruzies zullen er vast wel geweest zijn ja. Als je in één huis woont met z'n allen ontkom je daar ook al bijna niet aan.
Resistance is futile.
Is dit niet iets te makkelijk om de ouders de schuld te geven? Ik ken ze niet, maar ik ken wel genoeg ouders die alles eraan doen om hun kind(eren) een goede opvoeding te geven met alles erop en eraan. Sommige meisjes, zoals uit Mike's verhaal valt te lezen, zijn enorm naïef en denken dat ze alles kunnen maken. Nou, dan is het juist goed dat Mike en zijn vrouw afstand doen van haar zodat hun dochter zelf kan ervaren hoe de echte wereld in elkaar zit (en als dat als gevolg heeft dat zij door haar "vrienden" verkracht wordt omdat ze met bepaalde mensen omgaat dan is dat haar eigen verantwoording geweest, want ze was tenslotte gewaarschuwd door haar ouders).quote:Op maandag 14 maart 2011 22:25 schreef Seven. het volgende:
Niet het hele topic doorgespit maar het valt mij op dat TS NERGENS zijn hand in eigen boezem steekt. Kinderen zijn in 9 van de 10 gevallen het product van hun opvoeding. Maat, vraag jezelf eens af waarom ze zo'n leugenachtig schepsel geworden is, waarom ze zo manipuleert en waarom ze zo weinig empathie heeft voor anderen. Vraag jezelf af waarom ze met alle macht niet meer bij haar ouders wil zijn.
Het is een wisselwerking, ergens als ouder moet je de plank misgeslagen hebben en als je dat niet in kunt zien, dan zul je dus NOOIT een normale band met je dochter op kunnen bouwen. Jullie zijn de volwassenen hier en als ouder kan het echt geen kwaad om je fouten toe te geven.
Wat ik merk is dat je héél negatief praat over je eigen dochter, alsof je helemaal niet van haar houdt. Op die manier zou ik ook niet thuis willen blijven, blijkbaar heeft dat foute vriendje meer liefde voor haar dan jullie als gezin. Zo verwonderlijk is het niet dat ze naar hem toe trekt.
Kent u het hele verhaal? Ik niet, maar ik neem aan dat zij niet alleen hulp gezocht hebben voor het zusje.quote:Op maandag 14 maart 2011 22:35 schreef Seven. het volgende:
[..]
Lees nog eens goed. Voor het zielige zusje is er van alles geregeld ja. Maar nergens wordt Bureau Jeugdzorg of maatschappelijk werk voor de oudste genoemd.
De gesprekken en/of ruzies zullen er vast wel geweest zijn ja. Als je in één huis woont met z'n allen ontkom je daar ook al bijna niet aan.
Door je manier van opvoeden heeft ze totaal geen gevoel van eigenwaarde gekregen. Vindt je het gek dat ze zich laat inpalmen door zo'n low life nietsnut.quote:
Onze dochter van 19 heeft sinds een half jaar een vriend aan de andere kant van Nederland.
Hiervoor had ze ook in vriend bij ons in de buurt en heeft daar een relatie van 1.5 jaar mee gehad.
In die 1.5 jaar zorgde ze dat ze zoveel mogelijk bij hem en zijn ouders in huis was terwijl ze bij ons de 1ne leugen na de andere ophing. Uiteindelijk is die relatie gesprongen en alles was natuurlijk zijn schuld.
Wel probeerde ze altijd als ze vriendjes had ons zo snel mogelijk bekend te maken met de ouders, dit was dan allemaal zo gezellig, maar dat bleef niet gezellig want de leugens en vreemde verhalen koste uiteindelijk altijd het contact de kop.
Vroeger was het altijd het meisje wat heel veel aandacht opeiste en altijd het zogenaamde lieverdje was, dit ten koste van haar zusje die hier behoorlijk onder te lijden had, echter kwam dit er pas uit nadat die het op een gegeven moment psychologisch niet meer trok. Dit is zelfs zo ver gegaan dat ze hiervoor in opname is geweest. Zus interesseert het geen ene moer, want jee, je zou is aan iemand anders aandacht geven dan aan jezelf en je vriendje.
Nadat het uit was met de vorige relatie, zou ze geen relatie meer nemen voorlopig, echter alles was minder waar. Op woensdag was het uit en donderdags zou ze naar een vriendin gaan en hier blijven tot zondag. Achteraf bleek dat ze al weer bij de volgende gozer in huis zat.
Eerst zogenaamd leren kennen op een feest, achteraf klote ze hier al mee tijdens de vorige relatie en had ze hem leren kennen via een dating site.
Wij waren verbouwereerd en wilde voorlopig afstand nemen, maar elk weekend moest ze er heen. Nieuwe vriend is van buitenlandse afkomst en heeft een uitkering, geen diploma`s en verzot op blowen en heeft foute vrienden, je moet toch aan je geld komen hé??? Hij is 19 jaar.
Steeds meer en steeds vaker is ze daar en heeft haar opleiding gestopt. Vrienden en vriendinnen afgestoten. Liegt werkelijk alles aan elkaar, en als het even niet gaat zoals zij wil dreigt ze dat ze niet meer thuis komt. Echter begint ze wel gelijk met een studieschuld van 3000 euro.
Van de week werd ons in de supermarkt gevraagd waar ze werkt, of ze nog kwam omdat ze vanaf 1 april ging verhuizen. johhhhhh is dat zo, wij weten van niets. Na de nodige info uitzoeken weten we nu dat ze daar een fulltime baan heeft en het dus zo heeft geregeld dat ze bij zijn ouders samen met hem in huis kan wonen. Echter zijn moeder gaat nu moeilijk doen vanwege de uitkeringen en wil dus dat ze op ons adres blijft ingeschreven in verband met korten van uitkeringen en subsidies. Hier doen wij dus niet aan mee en hebben haar dus ook gemeld dat als ze weg gaat, wij haar uit laten schrijven bij ons.
Nu wordt de nood dus hoog en is ze hals over kop bezig een kamer te regelen, want ze moet tenslotte op 1 april fulltime beginnen. Dit weten wij trouwens niet direct van haar, maar van een vriendin van haar (de enigste nog) die net zo min wil dat ze naar de klote gaat en ook alles er aan doet om haar wakker te krijgen.
Wij weten even niet meer wat we er mee aan moeten. Wat zo leuk kan zijn, is het helemaal niet. Mijn vrouw heeft die vriend pas geleden aan de lijn gehad en hij is hier 2 keer thuis geweest en hij heeft dus zo,n instelling van wat ik niet wil dat doe ik dus ook niet, en wij zijn maar achterlijk want ze is een heel lief meisje. Nou je komt er nog wel achter vriend, dacht ik toen. Werken wordt word moeilijk voor hem want zonder diploma`s kom je niet ver, maar zij wil het gewoon niet zien.
Hij heeft dan op de praktijkschool gezeten en zit hierdoor dus in de wajong. Na 2 weken bij zijn eerste baas vanwege blowen eruit gekickt. Tijdens de eerste keer hier in huis mocht hij mee eten, en hij kon nog niet eens met mes en vork eten, dacht toen van wat is dit nu weerrrrrrrrrrrrrrrr.
Mijn vrouw en ik hebben het er heel erg moeilijk mee, want wat ze ook zegt, geloven doe je haar toch niet meer en buiten dat, probeert ze alle info voor ons zover mogelijk buiten de deur te houden, want oh oh oh, we zouden haar plannetjes toch maar is dwarsbomen.
We hebben nu zoiets van je hoepelt maar lekker op en ga maar is meemaken hoe het echte leven is. Misschien wordt je dan eens een keer wakker. Ze is zo blind en naïef, maar buiten dat kan ik me gewoon niet voorstellen dat ze dit nu echt leuk vindt. Maar vertrouwen is er niet meer.
Dit is dan nog de beknopte versie van het verhaal, want anders zit ik hier morgen nog.
Wat vinden jullie hiervan en wat zouden jullie doen in deze situatie als ouder??
Groet Mike...
Ik kom uit zo'n gezin waarin mijn ouders altijd liefdevol hebben geprobeerd. Nooit zwaar gestraft of zo. Ik was degene die anders was dan de rest van het gezin en die wisselwerking leidde ertoe dat ik een verhoogd risico had op ontsporen. Verschil tussen mijn ouders en TS is wel dat ik er met mijn ouders over kan praten, dat zij wel begrijpen dat het tot veel afwijzing geleid heeft ondanks dat zij hun best gedaan hebben. Mijn moeder heeft ook altijd benadrukt dat ze van me houdt en niet wat voor een idioot kind ik wel niet was. TS doet niet anders dan benadrukken dat zijn dochter zo slecht is. Hij heeft daar een groot aandeel in gehad onbewust.quote:
[..]
Is dit niet iets te makkelijk om de ouders de schuld te geven? Ik ken ze niet, maar ik ken wel genoeg ouders die alles eraan doen om hun kind(eren) een goede opvoeding te geven met alles erop en eraan. Sommige meisjes, zoals uit Mike's verhaal valt te lezen, zijn enorm naïef en denken dat ze alles kunnen maken. Nou, dan is het juist goed dat Mike en zijn vrouw afstand doen van haar zodat hun dochter zelf kan ervaren hoe de echte wereld in elkaar zit (en als dat als gevolg heeft dat zij door haar "vrienden" verkracht wordt omdat ze met bepaalde mensen omgaat dan is dat haar eigen verantwoording geweest, want ze was tenslotte gewaarschuwd door haar ouders).
TS legt de schuld volledig bij zijn dochter en als hij daar niet vanaf kan stappen, dan kan ik hem als ouder en als volwassene echt niet serieus nemen.
Resistance is futile.
Inderdaad. Constant laten voelen dat zij zo'n slecht persoon is, misschien heeft zij zo weinig eigenwaarde dat ze onbewust gelooft dat een normale jongen nooit voor haar zal vallen. Sterker nog, hoogstwaarschijnlijk denkt ze dat ze moet liegen om zelfs een lowlife aan zich te binden.quote:
[..]
Door je manier van opvoeden heeft ze totaal geen gevoel van eigenwaarde gekregen. Vindt je het gek dat ze zich laat inpalmen door zo'n low life nietsnut.
Resistance is futile.
Jij trekt ook makkelijk conclusies.quote:
[..]
Kent u het hele verhaal? Ik niet, maar ik neem aan dat zij niet alleen hulp gezocht hebben voor het zusje.
Oh, en stel je niet zo aan met 'verkrachtingen' en weet ik veel wat
.
Resistance is futile.
Nee, fout. Ik zei "Ik neem aan [...]" en dat is iets anders dan conclusies trekken. Uit Mike's verhaal las ik dat zij omgaat met bepaalde figuren waar normale meisjes niet mee om zouden willen gaan, daarom nam ik de "verkrachting" als voorbeeld aangezien zij dat risico loopt door haar houding, gedrag en naïviteit.quote:Op maandag 14 maart 2011 22:57 schreef Seven. het volgende:
[..]
Jij trekt ook makkelijk conclusies.
Oh, en stel je niet zo aan met 'verkrachtingen' en weet ik veel wat
'Ik neem aan' is gelijk aan 'ik concludeer voorlopig'.quote:
[..]
Nee, fout. Ik zei "Ik neem aan [...]" en dat is iets anders dan conclusies trekken. Uit Mike's verhaal las ik dat zij omgaat met bepaalde figuren waar normale meisjes niet mee om zouden willen gaan, daarom nam ik de "verkrachting" als voorbeeld aangezien zij dat risico loopt door haar houding, gedrag en naïviteit.
En normale meisjes kunnen dusdanig weinig eigenwaarde hebben, dat ze verkeerde vriendjes en vrienden opzoeken. Als zij een goede opvoeding heeft gehad, dan trekt dat wel bij tegen de tijd dat de 23-24 is.
Resistance is futile.
Gelukkig heb ik vandaag private met een aantal mensen hier heel normaal over kunnen praten op fok en ook veel ervaring kunnen uitwissellen.
Ik hoor een aantal mensen zeggen dat het verhaal nogal negatief klinkt. Dit is verre van de bedoeling en heeft alleen uitgebeeld hoe we ons voelen, meer als dat niet.
Alle jaren hebben wij alles met heel veel liefde en heel veel zorg ingevuld en alle mogelijke invullingen en ondersteuning gegeven waar en wat er ook maar nodig was.
Jammer dat een aantal mensen je dan gelijk als boeman te boek zetten. Had hier eerlijk gezegt meer van verwacht dan een nutteloze discusie.
Pas meepraten als je snapt waar het over gaat, of denkt iets nuttigs in te brengen in plaats van mensen afzeiken. Dit is trouwens niet voor iedereen, want er zaten ook gelukkig hele begripvolle antwoorden tussen, deze mensen wil ik dan ook hartelijk bedanken voor hun toevoeging aan dit verhaal.
Wat mij betreft mag er een slotje op dit verhaal.
Groet Mike
Ik hoor een aantal mensen zeggen dat het verhaal nogal negatief klinkt. Dit is verre van de bedoeling en heeft alleen uitgebeeld hoe we ons voelen, meer als dat niet.
Alle jaren hebben wij alles met heel veel liefde en heel veel zorg ingevuld en alle mogelijke invullingen en ondersteuning gegeven waar en wat er ook maar nodig was.
Jammer dat een aantal mensen je dan gelijk als boeman te boek zetten. Had hier eerlijk gezegt meer van verwacht dan een nutteloze discusie.
Pas meepraten als je snapt waar het over gaat, of denkt iets nuttigs in te brengen in plaats van mensen afzeiken. Dit is trouwens niet voor iedereen, want er zaten ook gelukkig hele begripvolle antwoorden tussen, deze mensen wil ik dan ook hartelijk bedanken voor hun toevoeging aan dit verhaal.
Wat mij betreft mag er een slotje op dit verhaal.
Groet Mike
Het is niet als afzeiken bedoeld. Ik zie gewoon alleen maar negatieve verhalen over je oudste. Hou je eigenlijk van haar? En makkelijk om het dan maar af te doen als een nutteloze discussie maar ik zie werkelijk nergens waar jij bij jezelf als ouder te rade gaat. Hier wordt het allemaal geportretteerd alsof het haar schuld allemaal is. Terwijl jij jezelf als ouder toch serieus af zou moeten vragen waarom het met je beide dochters misgaat en wat jouw rol daarin is.quote:
Gelukkig heb ik vandaag private met een aantal mensen hier heel normaal over kunnen praten op fok en ook veel ervaring kunnen uitwissellen.
Ik hoor een aantal mensen zeggen dat het verhaal nogal negatief klinkt. Dit is verre van de bedoeling en heeft alleen uitgebeeld hoe we ons voelen, meer als dat niet.
Alle jaren hebben wij alles met heel veel liefde en heel veel zorg ingevuld en alle mogelijke invullingen en ondersteuning gegeven waar en wat er ook maar nodig was.
Jammer dat een aantal mensen je dan gelijk als boeman te boek zetten. Had hier eerlijk gezegt meer van verwacht dan een nutteloze discusie.
Pas meepraten als je snapt waar het over gaat, of denkt iets nuttigs in te brengen in plaats van mensen afzeiken. Dit is trouwens niet voor iedereen, want er zaten ook gelukkig hele begripvolle antwoorden tussen, deze mensen wil ik dan ook hartelijk bedanken voor hun toevoeging aan dit verhaal.
Wat mij betreft mag er een slotje op dit verhaal.
Groet Mike
Resistance is futile.
Dit.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 00:15 schreef Seven. het volgende:
[..]
Het is niet als afzeiken bedoeld. Ik zie gewoon alleen maar negatieve verhalen over je oudste. Hou je eigenlijk van haar? En makkelijk om het dan maar af te doen als een nutteloze discussie maar ik zie werkelijk nergens waar jij bij jezelf als ouder te rade gaat. Hier wordt het allemaal geportretteerd alsof het haar schuld allemaal is. Terwijl jij jezelf als ouder toch serieus af zou moeten vragen waarom het met je beide dochters misgaat en wat jouw rol daarin is.
dit. En we doen niet aan slotjes op verzoek.quote:
[..]
Het is niet als afzeiken bedoeld. Ik zie gewoon alleen maar negatieve verhalen over je oudste. Hou je eigenlijk van haar? En makkelijk om het dan maar af te doen als een nutteloze discussie maar ik zie werkelijk nergens waar jij bij jezelf als ouder te rade gaat. Hier wordt het allemaal geportretteerd alsof het haar schuld allemaal is. Terwijl jij jezelf als ouder toch serieus af zou moeten vragen waarom het met je beide dochters misgaat en wat jouw rol daarin is.
SPOILER: OP SAVEOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dan wens ik jullie veel suc6 met de verdere discussie, Ik hou het contact even bij iemand met wie ik hier op een serieuse manier over kan praten.quote:
[..]
dit. En we doen niet aan slotjes op verzoek.
Als je een serieuze discussie wil, leg dan op zijn minst uit wat jij als ouder achteraf anders had gedaan. Of geef eens aan waaruit jouw liefde voor je oudste dochter blijkt. En de mensen die ook van mening zijn dat het niet aan TS ligt, die zie ik hier ook graag verschijnen. Ik vraag me sterk af hoe iemand niet stil kan staan bij waar het hier mis ging wat betreft het ouderschap, aangezien beide dochters ontsporen.quote:
[..]
Dan wens ik jullie veel suc6 met de verdere discussie, Ik hou het contact even bij iemand met wie ik hier op een serieuse manier over kan praten.
Resistance is futile.
Nog een tip voor TS: je kunt je dochter niet veranderen, je kunt haar hoogstens beïnvloeden. Maar met een stuk acceptatie kom je denk ik wat betreft beïnvloeding 100x verder dan je ingraven. Je stevent af op de definitieve verhuizing van je dochter en vertroebeling van het contact. Als je dat écht wil, dan hoop ik dat je inderdaad overtuigd bent van je opvoedingsmethoden want je kind verliezen is zo'n beetje het ergste dat er bestaat als ouder.
Resistance is futile.
quote:
Och Mike, het valt nu allemaal nog zo mee. Over twee maanden is ze zwanger, dan kan je pas echt lachen.
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
Hier ben ik het volledig mee eens. Ik ben nu 19 en studeer het eerste jaar. Ik moest en zou weg bij m'n ouders want mijn relatie met hun was gewoon een neerwaartse spiraal die steeds sneller wegzakte. Nu woon ik op mezelf en moet ik alles zelf doen, en dit gaat me prima af moet ik zeggen. Daarbij is de relatie met m'n ouders echt stukken verbeterd.quote:
Uit de hele toon van de OP blijkt dat ts het al jarenlang zat is met zijn dochter. "Zogenaamde lieverdje" en dat soort termen getuigen niet van een liefdevolle blik op het eigen kroost. Heb je uberhaupt een band met haar gehad ooit?
3 dingen:
1- laat haar in godsnaam haar eigen goddelijke gang gaan, laat haar haar neus maar stoten, naar jullie luistert ze tochniet, laat haar het zelf maar ondervinden
2- misschien komt door de afstand de gespannen situatie wat meer tot rust en komen jullie wat nader tot elkaar want zo kan het echt niet verder; het lijkt me verschrikkelijk om zo in 1 huishouden te moeten leven terwijl je zo'n hekel aan elkaar hebt
3- hebben jullie ooit hulp gehad met haar, is er iets met haar wat dit gedrag verklaart?
Op dinsdag 29 maart 2011 18:00 schreef Michhas het volgende:
Maar... Maar... Pierre zonder tuesday boozeday is als een vogel zonder vleugels, als een boom zonder blaadjes, als een kutkabouter zonder perverse en smerige opmerkingen ;(
Maar... Maar... Pierre zonder tuesday boozeday is als een vogel zonder vleugels, als een boom zonder blaadjes, als een kutkabouter zonder perverse en smerige opmerkingen ;(
naar mijn beste weten heb ik ook serieus gereageerd.quote:
[..]
Dan wens ik jullie veel suc6 met de verdere discussie, Ik hou het contact even bij iemand met wie ik hier op een serieuse manier over kan praten.
maar goed, doe wat je niet laten kunt.
het lijkt trouwens sterk op een verhaal dat onlangs in een van de damesblaadjes stond. heeft je vrouw soms ook ergens raad gevraagd?
Mike, zie je nu niet in dat je hiermee hetzelfde gedrag vertoont als je aanstaande schoonzoon? Het staat je niet aan dus je draait er een eind aan? Tough shit, het leven werkt zo niet. Het is volkomen leeftijds adequaat gedrag wat je dochter vertoond, en dat dat gedrag anders is dan gehoopt is jammer, maar de komende tien jaar moet zij zich ontwikkelen tot een vrouw.
Jij blijft haar echter als je kleine meid zien en behandelen, en dat gaat je bijten.
Het lijkt mij verstandig voor zowel jou, je partner en je dochter eens kinderachtig simpel op papier te zetten wat je wil, wat je verwacht, wat je irriteert en hoe je dat wil oplossen. En dan niet als thuisdictator alles afschieten wat je niet zint of stijf vasthouden aan jouw overtuiging, maar gewoon elkaar laten uitpraten en tot consensus komen.
En anders maatschappelijk werk erbij betrekken voor het ganse gezin.
Maar serieus, hypocriete dictators krijgen altijd op hun falie.
Jij blijft haar echter als je kleine meid zien en behandelen, en dat gaat je bijten.
Het lijkt mij verstandig voor zowel jou, je partner en je dochter eens kinderachtig simpel op papier te zetten wat je wil, wat je verwacht, wat je irriteert en hoe je dat wil oplossen. En dan niet als thuisdictator alles afschieten wat je niet zint of stijf vasthouden aan jouw overtuiging, maar gewoon elkaar laten uitpraten en tot consensus komen.
En anders maatschappelijk werk erbij betrekken voor het ganse gezin.
Maar serieus, hypocriete dictators krijgen altijd op hun falie.
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Ok ok ok, ik zal het verhaal verder uit de doeken doen om meer duidelijkheid te scheppen hier. Wat verder los staat van eventuele zinloze opmerkingen van derden.
Ik hoop op normale reacties en heb geen zin om een rel hier los te maken want ik heb geen zin me op te moeten fokken op internet, en kap dan ook echt met verdere discussie.
Wat betreft het nu huidige verhaal op dit moment moeten mensen het start topic maar lezen en misschien nog een optie voor een moderator om dit te koppelen aan het start topic, maar ok.
Verhaal zit moeilijker in elkaar dan misschien in de eerste situatie geschetst.
Gezin is een samengesteld gezin. Mijn rol is dus in dit geval de stiefvader die ik al 15 jaar ben bye the way.
Oudste dochter is misbruikt door haar vader en heeft van deze man veel agressie meegemaakt. Ook heeft hij nog 2 andere meisjes misbruikt. Relatie is kapot gegaan uiteraard en mijn vrouw bleef achter met alle zorgen.
Hierna een nieuwe relatie gekregen met in eerste instantie een goeie start, hieruit is 2de dochter geboren. Deze man heeft gezin financieel de afgrond in geholpen en ze achter gelaten op de nullijn en nooit iets gedaan met leed van oudste dochter en zijn toen huidige vrouw.
In deze situatie leerde ik dus mijn vrouw kennen. Het gezin was totaallos.
Begonnen met alles op de rail te zetten. Behandeling voor oudste dochter, 7 rechtszaken gevoerd, heel veel geld gekost en overigens gewonnen. Ondertussen keek vader van jongste dochter niet naar zijn dochter meer om. Voor mij was de rol om 3 mensen terug op de rail te krijgen.
Jongste dochter had tevens ADHD wat er voor zorgde dat die zeer druk was, echter kon dit ook niet anders. Oudste dochter was bang voor mannen, heb ook bij het eerste contact met haar werkelijk voor de kast gezeten waarin ze zich vaak verstopte om haar er op een rustige manier uit te praten.
En de band groeide tussen ons waarbij ze mij binnen een paar maanden al pappa wilde noemen. Dit meisje had zo,n onvoorstelbare angst voor haar biologische vader, dit moet je gezien hebben of zelf ervaren hebben om dit te kunnen geloven.
Jaren gevochten en gestreden en het werd een topmeid. Alles hebben we opzij gezet samen met mijn vrouw om alles op poten te krijgen om ze een goeie toekomst te geven.
Ondertussen begon bij jongste dochter ook de psychische kant steeds meer te drukken door het verleden van oudste zus en haar vader die niet naar haar omkeek, deze kwam zo eens in de paar maanden is kijken of ze nog leefde. Omgangsregeling was te veel werk, hij vond het allemaal wel goed zo en had zoiets van dat lossen jullie maar lekker op.
Dit is uiteindelijk uitgelopen bij haar op een psychische stoornis, wat jaren nodig heeft gehad om erkenning voor te krijgen waarvoor ze uiteindelijk ook de juiste behandeling in opname voor heeft gekregen en waar het nu ook werkelijk perfect mee gaat. Echter oudste dochter is afgelopen jaren ontzettend
veranderd in negatieve zin, de angst voor haar biologische vader was ineens over, ging weer contact met hem zoeken, was dan weer van de rel, om het hierna gewoon weer opnieuw te proberen. Alles waar wij haar uit probeerde te houden zocht ze op. Wilde geen behandeling verder en vertoonde vluchtgedrag. Alles maar dan ook alles is uit de kast getrokken echter heeft ze nu zoiets van is mijn leven en ik doe wat ik wil, en als jullie dat niet zint dan heb je pech. En zo kom je uit op het starttopic. Daarom ook mijn vraag, hoe zouden jullie hier mee omgaan.
Ze vlucht voor haar verleden, dat is duidelijk en heeft zoiets van ik ga het allemaal heel anders doen, en zoekt wanhopig en probeerd alles op haar manier er door te krijgen en gaat hier ver mee, en ja dat is pijnlijk als ouder na zo,n geschiedenis, want op deze manier herhalen dingen zich, alleen wil of kan ze dat niet realiseren, echter naar ons luisterd ze niet meer, want ze is oh zo bang dat wij haar dwarsbomen. Terwijl wij het alleen maar goed voor haar willen.
Het betreft dus geen onwil, niet houden van, sarcasme of dictator uithangen, alleen de angst dat het geene wat ze nu zo wanhopig zoekt haar uiteindelijk nog verder van huis brengt. Dit alles terwijl het zo goed ging, ondanks ze altijd veel aandacht opeiste wat ook niet zo vreemd is.
Hoop dat het nu wat duidelijker is.
Groet Mike
[ Bericht 1% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 10:29:34 ]
Ik hoop op normale reacties en heb geen zin om een rel hier los te maken want ik heb geen zin me op te moeten fokken op internet, en kap dan ook echt met verdere discussie.
Wat betreft het nu huidige verhaal op dit moment moeten mensen het start topic maar lezen en misschien nog een optie voor een moderator om dit te koppelen aan het start topic, maar ok.
Verhaal zit moeilijker in elkaar dan misschien in de eerste situatie geschetst.
Gezin is een samengesteld gezin. Mijn rol is dus in dit geval de stiefvader die ik al 15 jaar ben bye the way.
Oudste dochter is misbruikt door haar vader en heeft van deze man veel agressie meegemaakt. Ook heeft hij nog 2 andere meisjes misbruikt. Relatie is kapot gegaan uiteraard en mijn vrouw bleef achter met alle zorgen.
Hierna een nieuwe relatie gekregen met in eerste instantie een goeie start, hieruit is 2de dochter geboren. Deze man heeft gezin financieel de afgrond in geholpen en ze achter gelaten op de nullijn en nooit iets gedaan met leed van oudste dochter en zijn toen huidige vrouw.
In deze situatie leerde ik dus mijn vrouw kennen. Het gezin was totaallos.
Begonnen met alles op de rail te zetten. Behandeling voor oudste dochter, 7 rechtszaken gevoerd, heel veel geld gekost en overigens gewonnen. Ondertussen keek vader van jongste dochter niet naar zijn dochter meer om. Voor mij was de rol om 3 mensen terug op de rail te krijgen.
Jongste dochter had tevens ADHD wat er voor zorgde dat die zeer druk was, echter kon dit ook niet anders. Oudste dochter was bang voor mannen, heb ook bij het eerste contact met haar werkelijk voor de kast gezeten waarin ze zich vaak verstopte om haar er op een rustige manier uit te praten.
En de band groeide tussen ons waarbij ze mij binnen een paar maanden al pappa wilde noemen. Dit meisje had zo,n onvoorstelbare angst voor haar biologische vader, dit moet je gezien hebben of zelf ervaren hebben om dit te kunnen geloven.
Jaren gevochten en gestreden en het werd een topmeid. Alles hebben we opzij gezet samen met mijn vrouw om alles op poten te krijgen om ze een goeie toekomst te geven.
Ondertussen begon bij jongste dochter ook de psychische kant steeds meer te drukken door het verleden van oudste zus en haar vader die niet naar haar omkeek, deze kwam zo eens in de paar maanden is kijken of ze nog leefde. Omgangsregeling was te veel werk, hij vond het allemaal wel goed zo en had zoiets van dat lossen jullie maar lekker op.
Dit is uiteindelijk uitgelopen bij haar op een psychische stoornis, wat jaren nodig heeft gehad om erkenning voor te krijgen waarvoor ze uiteindelijk ook de juiste behandeling in opname voor heeft gekregen en waar het nu ook werkelijk perfect mee gaat. Echter oudste dochter is afgelopen jaren ontzettend
veranderd in negatieve zin, de angst voor haar biologische vader was ineens over, ging weer contact met hem zoeken, was dan weer van de rel, om het hierna gewoon weer opnieuw te proberen. Alles waar wij haar uit probeerde te houden zocht ze op. Wilde geen behandeling verder en vertoonde vluchtgedrag. Alles maar dan ook alles is uit de kast getrokken echter heeft ze nu zoiets van is mijn leven en ik doe wat ik wil, en als jullie dat niet zint dan heb je pech. En zo kom je uit op het starttopic. Daarom ook mijn vraag, hoe zouden jullie hier mee omgaan.
Ze vlucht voor haar verleden, dat is duidelijk en heeft zoiets van ik ga het allemaal heel anders doen, en zoekt wanhopig en probeerd alles op haar manier er door te krijgen en gaat hier ver mee, en ja dat is pijnlijk als ouder na zo,n geschiedenis, want op deze manier herhalen dingen zich, alleen wil of kan ze dat niet realiseren, echter naar ons luisterd ze niet meer, want ze is oh zo bang dat wij haar dwarsbomen. Terwijl wij het alleen maar goed voor haar willen.
Het betreft dus geen onwil, niet houden van, sarcasme of dictator uithangen, alleen de angst dat het geene wat ze nu zo wanhopig zoekt haar uiteindelijk nog verder van huis brengt. Dit alles terwijl het zo goed ging, ondanks ze altijd veel aandacht opeiste wat ook niet zo vreemd is.
Hoop dat het nu wat duidelijker is.
Groet Mike
[ Bericht 1% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 10:29:34 ]
Kijk, dat is al een veel genuanceerder beeld.
Aangaande je vraag over hoe ik er mee om zou gaan: gezien het feit dat de oudste misbruikt is als kind: héél veel liefde, duidelijke grenzen en bouwen aan haar eigenwaarde. Zorg dat het bij jullie zo fijn is dat ze helemaal geen behoefte heeft om uit huis te gaan, daarmee bereik je het meest. Haast onmogelijke taak misschien maar in dit geval zou het wel de beste oplossing zijn. Anders loslaten en fingers crossed dat ze niet ontspoord, hoewel die kans er dik in zit met haar jeugd.
Kun je het haar nu werkelijk kwalijk nemen dat ze zo geworden is, trouwens?
Aangaande je vraag over hoe ik er mee om zou gaan: gezien het feit dat de oudste misbruikt is als kind: héél veel liefde, duidelijke grenzen en bouwen aan haar eigenwaarde. Zorg dat het bij jullie zo fijn is dat ze helemaal geen behoefte heeft om uit huis te gaan, daarmee bereik je het meest. Haast onmogelijke taak misschien maar in dit geval zou het wel de beste oplossing zijn. Anders loslaten en fingers crossed dat ze niet ontspoord, hoewel die kans er dik in zit met haar jeugd.
Kun je het haar nu werkelijk kwalijk nemen dat ze zo geworden is, trouwens?
Resistance is futile.
Dit is vrij standaard bij pubers.. Alles waar jij ze tegen wilt beschermen of verbiedt willen ze juist extra graag. Ze is te oud om te gehoorzamen.quote:
Ze vlucht voor haar verleden, dat is duidelijk en heeft zoiets van ik ga het allemaal heel anders doen, en zoekt wanhopig en probeerd alles op haar manier er door te krijgen en gaat hier ver mee, en ja dat is pijnlijk als ouder na zo,n geschiedenis, want op deze manier herhalen dingen zich, alleen wil of kan ze dat niet realiseren, echter naar ons luisterd ze niet meer, want ze is oh zo bang dat wij haar dwarsbomen. Terwijl wij het alleen maar goed voor haar willen.
Misschien is het een idee om voortaan met haar mee te denken in plaats van haar eerst te veroordelen en dan je mond open te doen. Je dochter wil je goedkeuring namelijk wel, vergis je niet. Ook al ben je het totaal niet met haar eens, probeer dat in te slikken en denk opbouwend met haar mee.
Het is waarschijnlijk een fase waar ze doorheen moet. Mocht het allemaal niet gaan lukken (en jij weet al dat dat zo is), dan moet ze zich absoluut niet bezwaard voelen om terug te komen naar het ouderlijk huis.
Only when the power of love is greater than the love for power, there will be peace
Uiteraard nemen we haar dat niet kwalijk, maar kan je je voorstellen dat je na zo,n periode ook een keer uitgeblust bent. Al die jaren nonstop op scherp en ook nog je normale bezigheden als werk en woning en de andere dochter. En proberen samen jezelf staande te houden. Ga er maar voor staan zou ik zeggen.
Daarom zeg ik ook, tis niet om aandacht of zielig te doen, maar gewoon om tips hoe andere dit zouden aanpakken met een dochter die op deze basis het ouderlijk huis verlaat.
Groet Mike
Daarom zeg ik ook, tis niet om aandacht of zielig te doen, maar gewoon om tips hoe andere dit zouden aanpakken met een dochter die op deze basis het ouderlijk huis verlaat.
Groet Mike
|
|
