R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Lees nog eens goed. Voor het zielige zusje is er van alles geregeld ja. Maar nergens wordt Bureau Jeugdzorg of maatschappelijk werk voor de oudste genoemd.quote:Op maandag 14 maart 2011 22:30 schreef Xenzo het volgende:
[..]
Nou, simpel: ik lees uit zijn verhaal dat hij en zijn vrouw heel wat gesprekken gevoerd hebben met hun dochter, wellicht is Bureau Jeugdzorg en andere instanties ook ingeschakeld geweest om de problemen proberen op te lossen.
De gesprekken en/of ruzies zullen er vast wel geweest zijn ja. Als je in één huis woont met z'n allen ontkom je daar ook al bijna niet aan.
Resistance is futile.
Is dit niet iets te makkelijk om de ouders de schuld te geven? Ik ken ze niet, maar ik ken wel genoeg ouders die alles eraan doen om hun kind(eren) een goede opvoeding te geven met alles erop en eraan. Sommige meisjes, zoals uit Mike's verhaal valt te lezen, zijn enorm naïef en denken dat ze alles kunnen maken. Nou, dan is het juist goed dat Mike en zijn vrouw afstand doen van haar zodat hun dochter zelf kan ervaren hoe de echte wereld in elkaar zit (en als dat als gevolg heeft dat zij door haar "vrienden" verkracht wordt omdat ze met bepaalde mensen omgaat dan is dat haar eigen verantwoording geweest, want ze was tenslotte gewaarschuwd door haar ouders).quote:Op maandag 14 maart 2011 22:25 schreef Seven. het volgende:
Niet het hele topic doorgespit maar het valt mij op dat TS NERGENS zijn hand in eigen boezem steekt. Kinderen zijn in 9 van de 10 gevallen het product van hun opvoeding. Maat, vraag jezelf eens af waarom ze zo'n leugenachtig schepsel geworden is, waarom ze zo manipuleert en waarom ze zo weinig empathie heeft voor anderen. Vraag jezelf af waarom ze met alle macht niet meer bij haar ouders wil zijn.
Het is een wisselwerking, ergens als ouder moet je de plank misgeslagen hebben en als je dat niet in kunt zien, dan zul je dus NOOIT een normale band met je dochter op kunnen bouwen. Jullie zijn de volwassenen hier en als ouder kan het echt geen kwaad om je fouten toe te geven.
Wat ik merk is dat je héél negatief praat over je eigen dochter, alsof je helemaal niet van haar houdt. Op die manier zou ik ook niet thuis willen blijven, blijkbaar heeft dat foute vriendje meer liefde voor haar dan jullie als gezin. Zo verwonderlijk is het niet dat ze naar hem toe trekt.
Kent u het hele verhaal? Ik niet, maar ik neem aan dat zij niet alleen hulp gezocht hebben voor het zusje.quote:Op maandag 14 maart 2011 22:35 schreef Seven. het volgende:
[..]
Lees nog eens goed. Voor het zielige zusje is er van alles geregeld ja. Maar nergens wordt Bureau Jeugdzorg of maatschappelijk werk voor de oudste genoemd.
De gesprekken en/of ruzies zullen er vast wel geweest zijn ja. Als je in één huis woont met z'n allen ontkom je daar ook al bijna niet aan.
Door je manier van opvoeden heeft ze totaal geen gevoel van eigenwaarde gekregen. Vindt je het gek dat ze zich laat inpalmen door zo'n low life nietsnut.quote:
Onze dochter van 19 heeft sinds een half jaar een vriend aan de andere kant van Nederland.
Hiervoor had ze ook in vriend bij ons in de buurt en heeft daar een relatie van 1.5 jaar mee gehad.
In die 1.5 jaar zorgde ze dat ze zoveel mogelijk bij hem en zijn ouders in huis was terwijl ze bij ons de 1ne leugen na de andere ophing. Uiteindelijk is die relatie gesprongen en alles was natuurlijk zijn schuld.
Wel probeerde ze altijd als ze vriendjes had ons zo snel mogelijk bekend te maken met de ouders, dit was dan allemaal zo gezellig, maar dat bleef niet gezellig want de leugens en vreemde verhalen koste uiteindelijk altijd het contact de kop.
Vroeger was het altijd het meisje wat heel veel aandacht opeiste en altijd het zogenaamde lieverdje was, dit ten koste van haar zusje die hier behoorlijk onder te lijden had, echter kwam dit er pas uit nadat die het op een gegeven moment psychologisch niet meer trok. Dit is zelfs zo ver gegaan dat ze hiervoor in opname is geweest. Zus interesseert het geen ene moer, want jee, je zou is aan iemand anders aandacht geven dan aan jezelf en je vriendje.
Nadat het uit was met de vorige relatie, zou ze geen relatie meer nemen voorlopig, echter alles was minder waar. Op woensdag was het uit en donderdags zou ze naar een vriendin gaan en hier blijven tot zondag. Achteraf bleek dat ze al weer bij de volgende gozer in huis zat.
Eerst zogenaamd leren kennen op een feest, achteraf klote ze hier al mee tijdens de vorige relatie en had ze hem leren kennen via een dating site.
Wij waren verbouwereerd en wilde voorlopig afstand nemen, maar elk weekend moest ze er heen. Nieuwe vriend is van buitenlandse afkomst en heeft een uitkering, geen diploma`s en verzot op blowen en heeft foute vrienden, je moet toch aan je geld komen hé??? Hij is 19 jaar.
Steeds meer en steeds vaker is ze daar en heeft haar opleiding gestopt. Vrienden en vriendinnen afgestoten. Liegt werkelijk alles aan elkaar, en als het even niet gaat zoals zij wil dreigt ze dat ze niet meer thuis komt. Echter begint ze wel gelijk met een studieschuld van 3000 euro.
Van de week werd ons in de supermarkt gevraagd waar ze werkt, of ze nog kwam omdat ze vanaf 1 april ging verhuizen. johhhhhh is dat zo, wij weten van niets. Na de nodige info uitzoeken weten we nu dat ze daar een fulltime baan heeft en het dus zo heeft geregeld dat ze bij zijn ouders samen met hem in huis kan wonen. Echter zijn moeder gaat nu moeilijk doen vanwege de uitkeringen en wil dus dat ze op ons adres blijft ingeschreven in verband met korten van uitkeringen en subsidies. Hier doen wij dus niet aan mee en hebben haar dus ook gemeld dat als ze weg gaat, wij haar uit laten schrijven bij ons.
Nu wordt de nood dus hoog en is ze hals over kop bezig een kamer te regelen, want ze moet tenslotte op 1 april fulltime beginnen. Dit weten wij trouwens niet direct van haar, maar van een vriendin van haar (de enigste nog) die net zo min wil dat ze naar de klote gaat en ook alles er aan doet om haar wakker te krijgen.
Wij weten even niet meer wat we er mee aan moeten. Wat zo leuk kan zijn, is het helemaal niet. Mijn vrouw heeft die vriend pas geleden aan de lijn gehad en hij is hier 2 keer thuis geweest en hij heeft dus zo,n instelling van wat ik niet wil dat doe ik dus ook niet, en wij zijn maar achterlijk want ze is een heel lief meisje. Nou je komt er nog wel achter vriend, dacht ik toen. Werken wordt word moeilijk voor hem want zonder diploma`s kom je niet ver, maar zij wil het gewoon niet zien.
Hij heeft dan op de praktijkschool gezeten en zit hierdoor dus in de wajong. Na 2 weken bij zijn eerste baas vanwege blowen eruit gekickt. Tijdens de eerste keer hier in huis mocht hij mee eten, en hij kon nog niet eens met mes en vork eten, dacht toen van wat is dit nu weerrrrrrrrrrrrrrrr.
Mijn vrouw en ik hebben het er heel erg moeilijk mee, want wat ze ook zegt, geloven doe je haar toch niet meer en buiten dat, probeert ze alle info voor ons zover mogelijk buiten de deur te houden, want oh oh oh, we zouden haar plannetjes toch maar is dwarsbomen.
We hebben nu zoiets van je hoepelt maar lekker op en ga maar is meemaken hoe het echte leven is. Misschien wordt je dan eens een keer wakker. Ze is zo blind en naïef, maar buiten dat kan ik me gewoon niet voorstellen dat ze dit nu echt leuk vindt. Maar vertrouwen is er niet meer.
Dit is dan nog de beknopte versie van het verhaal, want anders zit ik hier morgen nog.
Wat vinden jullie hiervan en wat zouden jullie doen in deze situatie als ouder??
Groet Mike...
Ik kom uit zo'n gezin waarin mijn ouders altijd liefdevol hebben geprobeerd. Nooit zwaar gestraft of zo. Ik was degene die anders was dan de rest van het gezin en die wisselwerking leidde ertoe dat ik een verhoogd risico had op ontsporen. Verschil tussen mijn ouders en TS is wel dat ik er met mijn ouders over kan praten, dat zij wel begrijpen dat het tot veel afwijzing geleid heeft ondanks dat zij hun best gedaan hebben. Mijn moeder heeft ook altijd benadrukt dat ze van me houdt en niet wat voor een idioot kind ik wel niet was. TS doet niet anders dan benadrukken dat zijn dochter zo slecht is. Hij heeft daar een groot aandeel in gehad onbewust.quote:
[..]
Is dit niet iets te makkelijk om de ouders de schuld te geven? Ik ken ze niet, maar ik ken wel genoeg ouders die alles eraan doen om hun kind(eren) een goede opvoeding te geven met alles erop en eraan. Sommige meisjes, zoals uit Mike's verhaal valt te lezen, zijn enorm naïef en denken dat ze alles kunnen maken. Nou, dan is het juist goed dat Mike en zijn vrouw afstand doen van haar zodat hun dochter zelf kan ervaren hoe de echte wereld in elkaar zit (en als dat als gevolg heeft dat zij door haar "vrienden" verkracht wordt omdat ze met bepaalde mensen omgaat dan is dat haar eigen verantwoording geweest, want ze was tenslotte gewaarschuwd door haar ouders).
TS legt de schuld volledig bij zijn dochter en als hij daar niet vanaf kan stappen, dan kan ik hem als ouder en als volwassene echt niet serieus nemen.
Resistance is futile.
Inderdaad. Constant laten voelen dat zij zo'n slecht persoon is, misschien heeft zij zo weinig eigenwaarde dat ze onbewust gelooft dat een normale jongen nooit voor haar zal vallen. Sterker nog, hoogstwaarschijnlijk denkt ze dat ze moet liegen om zelfs een lowlife aan zich te binden.quote:
[..]
Door je manier van opvoeden heeft ze totaal geen gevoel van eigenwaarde gekregen. Vindt je het gek dat ze zich laat inpalmen door zo'n low life nietsnut.
Resistance is futile.
Jij trekt ook makkelijk conclusies.quote:
[..]
Kent u het hele verhaal? Ik niet, maar ik neem aan dat zij niet alleen hulp gezocht hebben voor het zusje.
Oh, en stel je niet zo aan met 'verkrachtingen' en weet ik veel wat
.
Resistance is futile.
Nee, fout. Ik zei "Ik neem aan [...]" en dat is iets anders dan conclusies trekken. Uit Mike's verhaal las ik dat zij omgaat met bepaalde figuren waar normale meisjes niet mee om zouden willen gaan, daarom nam ik de "verkrachting" als voorbeeld aangezien zij dat risico loopt door haar houding, gedrag en naïviteit.quote:Op maandag 14 maart 2011 22:57 schreef Seven. het volgende:
[..]
Jij trekt ook makkelijk conclusies.
Oh, en stel je niet zo aan met 'verkrachtingen' en weet ik veel wat
'Ik neem aan' is gelijk aan 'ik concludeer voorlopig'.quote:
[..]
Nee, fout. Ik zei "Ik neem aan [...]" en dat is iets anders dan conclusies trekken. Uit Mike's verhaal las ik dat zij omgaat met bepaalde figuren waar normale meisjes niet mee om zouden willen gaan, daarom nam ik de "verkrachting" als voorbeeld aangezien zij dat risico loopt door haar houding, gedrag en naïviteit.
En normale meisjes kunnen dusdanig weinig eigenwaarde hebben, dat ze verkeerde vriendjes en vrienden opzoeken. Als zij een goede opvoeding heeft gehad, dan trekt dat wel bij tegen de tijd dat de 23-24 is.
Resistance is futile.
Gelukkig heb ik vandaag private met een aantal mensen hier heel normaal over kunnen praten op fok en ook veel ervaring kunnen uitwissellen.
Ik hoor een aantal mensen zeggen dat het verhaal nogal negatief klinkt. Dit is verre van de bedoeling en heeft alleen uitgebeeld hoe we ons voelen, meer als dat niet.
Alle jaren hebben wij alles met heel veel liefde en heel veel zorg ingevuld en alle mogelijke invullingen en ondersteuning gegeven waar en wat er ook maar nodig was.
Jammer dat een aantal mensen je dan gelijk als boeman te boek zetten. Had hier eerlijk gezegt meer van verwacht dan een nutteloze discusie.
Pas meepraten als je snapt waar het over gaat, of denkt iets nuttigs in te brengen in plaats van mensen afzeiken. Dit is trouwens niet voor iedereen, want er zaten ook gelukkig hele begripvolle antwoorden tussen, deze mensen wil ik dan ook hartelijk bedanken voor hun toevoeging aan dit verhaal.
Wat mij betreft mag er een slotje op dit verhaal.
Groet Mike
Ik hoor een aantal mensen zeggen dat het verhaal nogal negatief klinkt. Dit is verre van de bedoeling en heeft alleen uitgebeeld hoe we ons voelen, meer als dat niet.
Alle jaren hebben wij alles met heel veel liefde en heel veel zorg ingevuld en alle mogelijke invullingen en ondersteuning gegeven waar en wat er ook maar nodig was.
Jammer dat een aantal mensen je dan gelijk als boeman te boek zetten. Had hier eerlijk gezegt meer van verwacht dan een nutteloze discusie.
Pas meepraten als je snapt waar het over gaat, of denkt iets nuttigs in te brengen in plaats van mensen afzeiken. Dit is trouwens niet voor iedereen, want er zaten ook gelukkig hele begripvolle antwoorden tussen, deze mensen wil ik dan ook hartelijk bedanken voor hun toevoeging aan dit verhaal.
Wat mij betreft mag er een slotje op dit verhaal.
Groet Mike
Het is niet als afzeiken bedoeld. Ik zie gewoon alleen maar negatieve verhalen over je oudste. Hou je eigenlijk van haar? En makkelijk om het dan maar af te doen als een nutteloze discussie maar ik zie werkelijk nergens waar jij bij jezelf als ouder te rade gaat. Hier wordt het allemaal geportretteerd alsof het haar schuld allemaal is. Terwijl jij jezelf als ouder toch serieus af zou moeten vragen waarom het met je beide dochters misgaat en wat jouw rol daarin is.quote:
Gelukkig heb ik vandaag private met een aantal mensen hier heel normaal over kunnen praten op fok en ook veel ervaring kunnen uitwissellen.
Ik hoor een aantal mensen zeggen dat het verhaal nogal negatief klinkt. Dit is verre van de bedoeling en heeft alleen uitgebeeld hoe we ons voelen, meer als dat niet.
Alle jaren hebben wij alles met heel veel liefde en heel veel zorg ingevuld en alle mogelijke invullingen en ondersteuning gegeven waar en wat er ook maar nodig was.
Jammer dat een aantal mensen je dan gelijk als boeman te boek zetten. Had hier eerlijk gezegt meer van verwacht dan een nutteloze discusie.
Pas meepraten als je snapt waar het over gaat, of denkt iets nuttigs in te brengen in plaats van mensen afzeiken. Dit is trouwens niet voor iedereen, want er zaten ook gelukkig hele begripvolle antwoorden tussen, deze mensen wil ik dan ook hartelijk bedanken voor hun toevoeging aan dit verhaal.
Wat mij betreft mag er een slotje op dit verhaal.
Groet Mike
Resistance is futile.
Dit.quote:Op dinsdag 15 maart 2011 00:15 schreef Seven. het volgende:
[..]
Het is niet als afzeiken bedoeld. Ik zie gewoon alleen maar negatieve verhalen over je oudste. Hou je eigenlijk van haar? En makkelijk om het dan maar af te doen als een nutteloze discussie maar ik zie werkelijk nergens waar jij bij jezelf als ouder te rade gaat. Hier wordt het allemaal geportretteerd alsof het haar schuld allemaal is. Terwijl jij jezelf als ouder toch serieus af zou moeten vragen waarom het met je beide dochters misgaat en wat jouw rol daarin is.
dit. En we doen niet aan slotjes op verzoek.quote:
[..]
Het is niet als afzeiken bedoeld. Ik zie gewoon alleen maar negatieve verhalen over je oudste. Hou je eigenlijk van haar? En makkelijk om het dan maar af te doen als een nutteloze discussie maar ik zie werkelijk nergens waar jij bij jezelf als ouder te rade gaat. Hier wordt het allemaal geportretteerd alsof het haar schuld allemaal is. Terwijl jij jezelf als ouder toch serieus af zou moeten vragen waarom het met je beide dochters misgaat en wat jouw rol daarin is.
SPOILER: OP SAVEOm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dan wens ik jullie veel suc6 met de verdere discussie, Ik hou het contact even bij iemand met wie ik hier op een serieuse manier over kan praten.quote:
[..]
dit. En we doen niet aan slotjes op verzoek.
Als je een serieuze discussie wil, leg dan op zijn minst uit wat jij als ouder achteraf anders had gedaan. Of geef eens aan waaruit jouw liefde voor je oudste dochter blijkt. En de mensen die ook van mening zijn dat het niet aan TS ligt, die zie ik hier ook graag verschijnen. Ik vraag me sterk af hoe iemand niet stil kan staan bij waar het hier mis ging wat betreft het ouderschap, aangezien beide dochters ontsporen.quote:
[..]
Dan wens ik jullie veel suc6 met de verdere discussie, Ik hou het contact even bij iemand met wie ik hier op een serieuse manier over kan praten.
Resistance is futile.
Nog een tip voor TS: je kunt je dochter niet veranderen, je kunt haar hoogstens beïnvloeden. Maar met een stuk acceptatie kom je denk ik wat betreft beïnvloeding 100x verder dan je ingraven. Je stevent af op de definitieve verhuizing van je dochter en vertroebeling van het contact. Als je dat écht wil, dan hoop ik dat je inderdaad overtuigd bent van je opvoedingsmethoden want je kind verliezen is zo'n beetje het ergste dat er bestaat als ouder.
Resistance is futile.
quote:
Och Mike, het valt nu allemaal nog zo mee. Over twee maanden is ze zwanger, dan kan je pas echt lachen.
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
Hier ben ik het volledig mee eens. Ik ben nu 19 en studeer het eerste jaar. Ik moest en zou weg bij m'n ouders want mijn relatie met hun was gewoon een neerwaartse spiraal die steeds sneller wegzakte. Nu woon ik op mezelf en moet ik alles zelf doen, en dit gaat me prima af moet ik zeggen. Daarbij is de relatie met m'n ouders echt stukken verbeterd.quote:
Uit de hele toon van de OP blijkt dat ts het al jarenlang zat is met zijn dochter. "Zogenaamde lieverdje" en dat soort termen getuigen niet van een liefdevolle blik op het eigen kroost. Heb je uberhaupt een band met haar gehad ooit?
3 dingen:
1- laat haar in godsnaam haar eigen goddelijke gang gaan, laat haar haar neus maar stoten, naar jullie luistert ze tochniet, laat haar het zelf maar ondervinden
2- misschien komt door de afstand de gespannen situatie wat meer tot rust en komen jullie wat nader tot elkaar want zo kan het echt niet verder; het lijkt me verschrikkelijk om zo in 1 huishouden te moeten leven terwijl je zo'n hekel aan elkaar hebt
3- hebben jullie ooit hulp gehad met haar, is er iets met haar wat dit gedrag verklaart?
Op dinsdag 29 maart 2011 18:00 schreef Michhas het volgende:
Maar... Maar... Pierre zonder tuesday boozeday is als een vogel zonder vleugels, als een boom zonder blaadjes, als een kutkabouter zonder perverse en smerige opmerkingen ;(
Maar... Maar... Pierre zonder tuesday boozeday is als een vogel zonder vleugels, als een boom zonder blaadjes, als een kutkabouter zonder perverse en smerige opmerkingen ;(
naar mijn beste weten heb ik ook serieus gereageerd.quote:
[..]
Dan wens ik jullie veel suc6 met de verdere discussie, Ik hou het contact even bij iemand met wie ik hier op een serieuse manier over kan praten.
maar goed, doe wat je niet laten kunt.
het lijkt trouwens sterk op een verhaal dat onlangs in een van de damesblaadjes stond. heeft je vrouw soms ook ergens raad gevraagd?
Mike, zie je nu niet in dat je hiermee hetzelfde gedrag vertoont als je aanstaande schoonzoon? Het staat je niet aan dus je draait er een eind aan? Tough shit, het leven werkt zo niet. Het is volkomen leeftijds adequaat gedrag wat je dochter vertoond, en dat dat gedrag anders is dan gehoopt is jammer, maar de komende tien jaar moet zij zich ontwikkelen tot een vrouw.
Jij blijft haar echter als je kleine meid zien en behandelen, en dat gaat je bijten.
Het lijkt mij verstandig voor zowel jou, je partner en je dochter eens kinderachtig simpel op papier te zetten wat je wil, wat je verwacht, wat je irriteert en hoe je dat wil oplossen. En dan niet als thuisdictator alles afschieten wat je niet zint of stijf vasthouden aan jouw overtuiging, maar gewoon elkaar laten uitpraten en tot consensus komen.
En anders maatschappelijk werk erbij betrekken voor het ganse gezin.
Maar serieus, hypocriete dictators krijgen altijd op hun falie.
Jij blijft haar echter als je kleine meid zien en behandelen, en dat gaat je bijten.
Het lijkt mij verstandig voor zowel jou, je partner en je dochter eens kinderachtig simpel op papier te zetten wat je wil, wat je verwacht, wat je irriteert en hoe je dat wil oplossen. En dan niet als thuisdictator alles afschieten wat je niet zint of stijf vasthouden aan jouw overtuiging, maar gewoon elkaar laten uitpraten en tot consensus komen.
En anders maatschappelijk werk erbij betrekken voor het ganse gezin.
Maar serieus, hypocriete dictators krijgen altijd op hun falie.
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Ok ok ok, ik zal het verhaal verder uit de doeken doen om meer duidelijkheid te scheppen hier. Wat verder los staat van eventuele zinloze opmerkingen van derden.
Ik hoop op normale reacties en heb geen zin om een rel hier los te maken want ik heb geen zin me op te moeten fokken op internet, en kap dan ook echt met verdere discussie.
Wat betreft het nu huidige verhaal op dit moment moeten mensen het start topic maar lezen en misschien nog een optie voor een moderator om dit te koppelen aan het start topic, maar ok.
Verhaal zit moeilijker in elkaar dan misschien in de eerste situatie geschetst.
Gezin is een samengesteld gezin. Mijn rol is dus in dit geval de stiefvader die ik al 15 jaar ben bye the way.
Oudste dochter is misbruikt door haar vader en heeft van deze man veel agressie meegemaakt. Ook heeft hij nog 2 andere meisjes misbruikt. Relatie is kapot gegaan uiteraard en mijn vrouw bleef achter met alle zorgen.
Hierna een nieuwe relatie gekregen met in eerste instantie een goeie start, hieruit is 2de dochter geboren. Deze man heeft gezin financieel de afgrond in geholpen en ze achter gelaten op de nullijn en nooit iets gedaan met leed van oudste dochter en zijn toen huidige vrouw.
In deze situatie leerde ik dus mijn vrouw kennen. Het gezin was totaallos.
Begonnen met alles op de rail te zetten. Behandeling voor oudste dochter, 7 rechtszaken gevoerd, heel veel geld gekost en overigens gewonnen. Ondertussen keek vader van jongste dochter niet naar zijn dochter meer om. Voor mij was de rol om 3 mensen terug op de rail te krijgen.
Jongste dochter had tevens ADHD wat er voor zorgde dat die zeer druk was, echter kon dit ook niet anders. Oudste dochter was bang voor mannen, heb ook bij het eerste contact met haar werkelijk voor de kast gezeten waarin ze zich vaak verstopte om haar er op een rustige manier uit te praten.
En de band groeide tussen ons waarbij ze mij binnen een paar maanden al pappa wilde noemen. Dit meisje had zo,n onvoorstelbare angst voor haar biologische vader, dit moet je gezien hebben of zelf ervaren hebben om dit te kunnen geloven.
Jaren gevochten en gestreden en het werd een topmeid. Alles hebben we opzij gezet samen met mijn vrouw om alles op poten te krijgen om ze een goeie toekomst te geven.
Ondertussen begon bij jongste dochter ook de psychische kant steeds meer te drukken door het verleden van oudste zus en haar vader die niet naar haar omkeek, deze kwam zo eens in de paar maanden is kijken of ze nog leefde. Omgangsregeling was te veel werk, hij vond het allemaal wel goed zo en had zoiets van dat lossen jullie maar lekker op.
Dit is uiteindelijk uitgelopen bij haar op een psychische stoornis, wat jaren nodig heeft gehad om erkenning voor te krijgen waarvoor ze uiteindelijk ook de juiste behandeling in opname voor heeft gekregen en waar het nu ook werkelijk perfect mee gaat. Echter oudste dochter is afgelopen jaren ontzettend
veranderd in negatieve zin, de angst voor haar biologische vader was ineens over, ging weer contact met hem zoeken, was dan weer van de rel, om het hierna gewoon weer opnieuw te proberen. Alles waar wij haar uit probeerde te houden zocht ze op. Wilde geen behandeling verder en vertoonde vluchtgedrag. Alles maar dan ook alles is uit de kast getrokken echter heeft ze nu zoiets van is mijn leven en ik doe wat ik wil, en als jullie dat niet zint dan heb je pech. En zo kom je uit op het starttopic. Daarom ook mijn vraag, hoe zouden jullie hier mee omgaan.
Ze vlucht voor haar verleden, dat is duidelijk en heeft zoiets van ik ga het allemaal heel anders doen, en zoekt wanhopig en probeerd alles op haar manier er door te krijgen en gaat hier ver mee, en ja dat is pijnlijk als ouder na zo,n geschiedenis, want op deze manier herhalen dingen zich, alleen wil of kan ze dat niet realiseren, echter naar ons luisterd ze niet meer, want ze is oh zo bang dat wij haar dwarsbomen. Terwijl wij het alleen maar goed voor haar willen.
Het betreft dus geen onwil, niet houden van, sarcasme of dictator uithangen, alleen de angst dat het geene wat ze nu zo wanhopig zoekt haar uiteindelijk nog verder van huis brengt. Dit alles terwijl het zo goed ging, ondanks ze altijd veel aandacht opeiste wat ook niet zo vreemd is.
Hoop dat het nu wat duidelijker is.
Groet Mike
[ Bericht 1% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 10:29:34 ]
Ik hoop op normale reacties en heb geen zin om een rel hier los te maken want ik heb geen zin me op te moeten fokken op internet, en kap dan ook echt met verdere discussie.
Wat betreft het nu huidige verhaal op dit moment moeten mensen het start topic maar lezen en misschien nog een optie voor een moderator om dit te koppelen aan het start topic, maar ok.
Verhaal zit moeilijker in elkaar dan misschien in de eerste situatie geschetst.
Gezin is een samengesteld gezin. Mijn rol is dus in dit geval de stiefvader die ik al 15 jaar ben bye the way.
Oudste dochter is misbruikt door haar vader en heeft van deze man veel agressie meegemaakt. Ook heeft hij nog 2 andere meisjes misbruikt. Relatie is kapot gegaan uiteraard en mijn vrouw bleef achter met alle zorgen.
Hierna een nieuwe relatie gekregen met in eerste instantie een goeie start, hieruit is 2de dochter geboren. Deze man heeft gezin financieel de afgrond in geholpen en ze achter gelaten op de nullijn en nooit iets gedaan met leed van oudste dochter en zijn toen huidige vrouw.
In deze situatie leerde ik dus mijn vrouw kennen. Het gezin was totaallos.
Begonnen met alles op de rail te zetten. Behandeling voor oudste dochter, 7 rechtszaken gevoerd, heel veel geld gekost en overigens gewonnen. Ondertussen keek vader van jongste dochter niet naar zijn dochter meer om. Voor mij was de rol om 3 mensen terug op de rail te krijgen.
Jongste dochter had tevens ADHD wat er voor zorgde dat die zeer druk was, echter kon dit ook niet anders. Oudste dochter was bang voor mannen, heb ook bij het eerste contact met haar werkelijk voor de kast gezeten waarin ze zich vaak verstopte om haar er op een rustige manier uit te praten.
En de band groeide tussen ons waarbij ze mij binnen een paar maanden al pappa wilde noemen. Dit meisje had zo,n onvoorstelbare angst voor haar biologische vader, dit moet je gezien hebben of zelf ervaren hebben om dit te kunnen geloven.
Jaren gevochten en gestreden en het werd een topmeid. Alles hebben we opzij gezet samen met mijn vrouw om alles op poten te krijgen om ze een goeie toekomst te geven.
Ondertussen begon bij jongste dochter ook de psychische kant steeds meer te drukken door het verleden van oudste zus en haar vader die niet naar haar omkeek, deze kwam zo eens in de paar maanden is kijken of ze nog leefde. Omgangsregeling was te veel werk, hij vond het allemaal wel goed zo en had zoiets van dat lossen jullie maar lekker op.
Dit is uiteindelijk uitgelopen bij haar op een psychische stoornis, wat jaren nodig heeft gehad om erkenning voor te krijgen waarvoor ze uiteindelijk ook de juiste behandeling in opname voor heeft gekregen en waar het nu ook werkelijk perfect mee gaat. Echter oudste dochter is afgelopen jaren ontzettend
veranderd in negatieve zin, de angst voor haar biologische vader was ineens over, ging weer contact met hem zoeken, was dan weer van de rel, om het hierna gewoon weer opnieuw te proberen. Alles waar wij haar uit probeerde te houden zocht ze op. Wilde geen behandeling verder en vertoonde vluchtgedrag. Alles maar dan ook alles is uit de kast getrokken echter heeft ze nu zoiets van is mijn leven en ik doe wat ik wil, en als jullie dat niet zint dan heb je pech. En zo kom je uit op het starttopic. Daarom ook mijn vraag, hoe zouden jullie hier mee omgaan.
Ze vlucht voor haar verleden, dat is duidelijk en heeft zoiets van ik ga het allemaal heel anders doen, en zoekt wanhopig en probeerd alles op haar manier er door te krijgen en gaat hier ver mee, en ja dat is pijnlijk als ouder na zo,n geschiedenis, want op deze manier herhalen dingen zich, alleen wil of kan ze dat niet realiseren, echter naar ons luisterd ze niet meer, want ze is oh zo bang dat wij haar dwarsbomen. Terwijl wij het alleen maar goed voor haar willen.
Het betreft dus geen onwil, niet houden van, sarcasme of dictator uithangen, alleen de angst dat het geene wat ze nu zo wanhopig zoekt haar uiteindelijk nog verder van huis brengt. Dit alles terwijl het zo goed ging, ondanks ze altijd veel aandacht opeiste wat ook niet zo vreemd is.
Hoop dat het nu wat duidelijker is.
Groet Mike
[ Bericht 1% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 10:29:34 ]
Kijk, dat is al een veel genuanceerder beeld.
Aangaande je vraag over hoe ik er mee om zou gaan: gezien het feit dat de oudste misbruikt is als kind: héél veel liefde, duidelijke grenzen en bouwen aan haar eigenwaarde. Zorg dat het bij jullie zo fijn is dat ze helemaal geen behoefte heeft om uit huis te gaan, daarmee bereik je het meest. Haast onmogelijke taak misschien maar in dit geval zou het wel de beste oplossing zijn. Anders loslaten en fingers crossed dat ze niet ontspoord, hoewel die kans er dik in zit met haar jeugd.
Kun je het haar nu werkelijk kwalijk nemen dat ze zo geworden is, trouwens?
Aangaande je vraag over hoe ik er mee om zou gaan: gezien het feit dat de oudste misbruikt is als kind: héél veel liefde, duidelijke grenzen en bouwen aan haar eigenwaarde. Zorg dat het bij jullie zo fijn is dat ze helemaal geen behoefte heeft om uit huis te gaan, daarmee bereik je het meest. Haast onmogelijke taak misschien maar in dit geval zou het wel de beste oplossing zijn. Anders loslaten en fingers crossed dat ze niet ontspoord, hoewel die kans er dik in zit met haar jeugd.
Kun je het haar nu werkelijk kwalijk nemen dat ze zo geworden is, trouwens?
Resistance is futile.
Dit is vrij standaard bij pubers.. Alles waar jij ze tegen wilt beschermen of verbiedt willen ze juist extra graag. Ze is te oud om te gehoorzamen.quote:
Ze vlucht voor haar verleden, dat is duidelijk en heeft zoiets van ik ga het allemaal heel anders doen, en zoekt wanhopig en probeerd alles op haar manier er door te krijgen en gaat hier ver mee, en ja dat is pijnlijk als ouder na zo,n geschiedenis, want op deze manier herhalen dingen zich, alleen wil of kan ze dat niet realiseren, echter naar ons luisterd ze niet meer, want ze is oh zo bang dat wij haar dwarsbomen. Terwijl wij het alleen maar goed voor haar willen.
Misschien is het een idee om voortaan met haar mee te denken in plaats van haar eerst te veroordelen en dan je mond open te doen. Je dochter wil je goedkeuring namelijk wel, vergis je niet. Ook al ben je het totaal niet met haar eens, probeer dat in te slikken en denk opbouwend met haar mee.
Het is waarschijnlijk een fase waar ze doorheen moet. Mocht het allemaal niet gaan lukken (en jij weet al dat dat zo is), dan moet ze zich absoluut niet bezwaard voelen om terug te komen naar het ouderlijk huis.
Only when the power of love is greater than the love for power, there will be peace
Uiteraard nemen we haar dat niet kwalijk, maar kan je je voorstellen dat je na zo,n periode ook een keer uitgeblust bent. Al die jaren nonstop op scherp en ook nog je normale bezigheden als werk en woning en de andere dochter. En proberen samen jezelf staande te houden. Ga er maar voor staan zou ik zeggen.
Daarom zeg ik ook, tis niet om aandacht of zielig te doen, maar gewoon om tips hoe andere dit zouden aanpakken met een dochter die op deze basis het ouderlijk huis verlaat.
Groet Mike
Daarom zeg ik ook, tis niet om aandacht of zielig te doen, maar gewoon om tips hoe andere dit zouden aanpakken met een dochter die op deze basis het ouderlijk huis verlaat.
Groet Mike
Ik denk dat je niets méér kan dan praten, en als dat niet helpt haar zelf brokken laten maken, en vooral er voor haar zijn als dit mis gaat.
Laar haar dit trouwens ook eens lezen?
1 tipje, confronteer haar nooit direct met: zo en zo was je vroeger'. Dat is nl een directe frontale aanval / verwijt naar haar toe.. People change, ook zij. Dit bevestigt voor haar alleen maar des te meer dat e niet thuis wil blijven, omdat ze het idee krijgt alleen maar negatieve feedback te krijgen.
Naar mijn idee zoekt ze haar zekerheid en bevestiging buitenshuis, en niet thuis. Waarom is dat? Ergens is je dochter stik onzeker over haar route des levens, ik denk dat het veel dieper gaat.
Ze wil juist niets anders dan goedkeuring, en heeft het idee dat ze wat ze thuis ook doet, dit niet afdoende is. Ipv tegen haar te zeggen dat ze het maar uitzoekt, moet je misschien verder gaan dan de gedachte dat ze gewoon een verwende puber is. Ze is alsnog gewoon kind, en ik denk dat je haar niet verantwoordelijk kunt stellen voor iets waarvan ze zelf niet weet waarom ze het doet.
Jij / jullie hebben haar opgevoed, en bepaalde eigenwaarde meegegeven. Ga eerst bij jezelf te rade ipv dat je een KIND (wat de leeftijd ook is) verwijten gaat maken.
[ Bericht 18% gewijzigd door Swiffer op 15-03-2011 12:11:30 ]
Laar haar dit trouwens ook eens lezen?
1 tipje, confronteer haar nooit direct met: zo en zo was je vroeger'. Dat is nl een directe frontale aanval / verwijt naar haar toe.. People change, ook zij. Dit bevestigt voor haar alleen maar des te meer dat e niet thuis wil blijven, omdat ze het idee krijgt alleen maar negatieve feedback te krijgen.
Naar mijn idee zoekt ze haar zekerheid en bevestiging buitenshuis, en niet thuis. Waarom is dat? Ergens is je dochter stik onzeker over haar route des levens, ik denk dat het veel dieper gaat.
Ze wil juist niets anders dan goedkeuring, en heeft het idee dat ze wat ze thuis ook doet, dit niet afdoende is. Ipv tegen haar te zeggen dat ze het maar uitzoekt, moet je misschien verder gaan dan de gedachte dat ze gewoon een verwende puber is. Ze is alsnog gewoon kind, en ik denk dat je haar niet verantwoordelijk kunt stellen voor iets waarvan ze zelf niet weet waarom ze het doet.
Jij / jullie hebben haar opgevoed, en bepaalde eigenwaarde meegegeven. Ga eerst bij jezelf te rade ipv dat je een KIND (wat de leeftijd ook is) verwijten gaat maken.
[ Bericht 18% gewijzigd door Swiffer op 15-03-2011 12:11:30 ]
Eens.quote:
Ik denk dat je niets méér kan dan praten, en als dat niet helpt haar zelf brokken laten maken, en vooral er voor haar zijn als dit mis gaat.
Laar haar dit trouwens ook eens lezen?
1 tipje, confronteer haar nooit direct met: zo en zo was je vroeger'. Dat is nl een directe frontale aanval / verwijt naar haar toe.. People change, ook zij. Dit bevestigt voor haar alleen maar des te meer dat e niet thuis wil blijven, omdat ze het idee krijgt alleen maar negatieve feedback te krijgen.
Naar mijn idee zoekt ze haar zekerheid en bevestiging buitenshuis, en niet thuis. Waarom is dat? Ergens is je dochter stik onzeker over haar route des levens, ik denk dat het veel dieper gaat.
Ze wil juist niets anders dan goedkeuring, en heeft het idee dat ze wat ze thuis ook doet, dit niet afdoende is. Ipv tegen haar te zeggen dat ze het maar uitzoekt, moet je misschien verder gaan dan de gedachte dat ze gewoon een verwende puber is. Ze is alsnog gewoon kind, en ik denk dat je haar niet verantwoordelijk kunt stellen voor iets waarvan ze zelf niet weet waarom ze het doet.
Resistance is futile.
Als ik haar dit laat lezen, verklaard ze ons voor gestoord en debiel, dat doe ik dus niet.
Dit meisje heeft en krijgt ongekend veel liefde en wij blijven constant praten met haar. Telkens als we denken een lichtpuntje bereikt te hebben, haalt nieuwe vriend dat wel onderuit. Zij is zo van hoe de wind waait, waait mijn jasje.
Ik snap dat ze op de leeftijd op eigen benen willen staan, en hebben hier oo keihard naar toe gewerkt, echter gooit ze haar kop in de wind en worden wij afgedaan als achterlijk en wil ze hier niks vertellen, omdat ze, en dat zegt ze ook letterlijk zich door niks of niemand laat tegenhouden om nu haar zin te krijgen. vandaar ook de opmerking in het starttopic van, op een gegeven moment denk je, je zoekt het dan maar ook uit. We kijken op een afstand mee, waken, de deur blijft open, maar doe het dan maar als je het zo goed weet, snap je.
Dit meisje heeft en krijgt ongekend veel liefde en wij blijven constant praten met haar. Telkens als we denken een lichtpuntje bereikt te hebben, haalt nieuwe vriend dat wel onderuit. Zij is zo van hoe de wind waait, waait mijn jasje.
Ik snap dat ze op de leeftijd op eigen benen willen staan, en hebben hier oo keihard naar toe gewerkt, echter gooit ze haar kop in de wind en worden wij afgedaan als achterlijk en wil ze hier niks vertellen, omdat ze, en dat zegt ze ook letterlijk zich door niks of niemand laat tegenhouden om nu haar zin te krijgen. vandaar ook de opmerking in het starttopic van, op een gegeven moment denk je, je zoekt het dan maar ook uit. We kijken op een afstand mee, waken, de deur blijft open, maar doe het dan maar als je het zo goed weet, snap je.
dat eerste zeiden mijn ouders ook. ik loop inmiddels 3 jaar bij mijn psychiater voor depressiviteit en een superlaag zelfbeeld. Mijn ouders gaven mij ook liefde, vonden ze. Tot ze korte tijd geleden videobeelden zagen van mijzelf en mn broers als kleuters en jonge kinderen.quote:
Als ik haar dit laat lezen, verklaard ze ons voor gestoord en debiel, dat doe ik dus niet.
Dit meisje heeft en krijgt ongekend veel liefde en wij blijven constant praten met haar. Telkens als we denken een lichtpuntje bereikt te hebben, haalt nieuwe vriend dat wel onderuit. Zij is zo van hoe de wind waait, waait mijn jasje.
Ik snap dat ze op de leeftijd op eigen benen willen staan, en hebben hier oo keihard naar toe gewerkt, echter gooit ze haar kop in de wind en worden wij afgedaan als achterlijk en wil ze hier niks vertellen, omdat ze, en dat zegt ze ook letterlijk zich door niks of niemand laat tegenhouden om nu haar zin te krijgen. vandaar ook de opmerking in het starttopic van, op een gegeven moment denk je, je zoekt het dan maar ook uit. We kijken op een afstand mee, waken, de deur blijft open, maar doe het dan maar als je het zo goed weet, snap je.
PM me anders even, ik heb in een soortgelijke situatie gezeten als dochter.
Ik verwijt jullie overigens niet he, laat dat even duidelijk zijn. Ze zal zeker har acties en kwetsende opmerkingen hebben, maar dit bestaat allereerst uit een misvatting van gedachten die jullie van elkaar denken te hebben. Klinkt gek, maar ik denk als je haar nog wil blijven zien, dan dat je haar zelfs gewoon moet steunen in dat ze op zichzelf gaat, sponsor een dagke IKEA oid, dan zal ze dat als positief iets zien, ik denk dat ze wat jullie ook zeggen als afkeuring zien, en daarom niet meeziet dat je wel eens gelijk kan hebben. Zij heeft het idee door iemand (WEL) gelukkig gemaakt te worden omdat ze als een psinsesje behandelt wordt, met als gevolg dat ze straks uitkering trekt en 3 jong uit heeft gepoept.. De enige manier van grip krijgen is positiviteit en aanmoediging.
[ Bericht 9% gewijzigd door Swiffer op 15-03-2011 12:20:17 ]
Kijk, ik zou niet anders weten eerlijk gezegt waar we nog harder ons best hadden moeten doen, 100% is 100%. Laag zelfbeeld heeft ze nooit gehad en depressief ook niet, dit is ook medisch aangetoont. (Al kan dat momenteel natuurlijk anders zijn) Echter ze wil geen hulp meer.
Voor hun is het ook moeilijk geweest dat ze destijds een nieuwe vader kregen zo even in huis, maar we zijn altijd gek met elkaar geweest. Daarom nu ook de pijn dat ze ons zo diep in een hoek trapt en dit ook bewust doet, waarbij wij zoiets hebben van waarom doe je dit. Relatie met vorige vriendjes van haar gingen stuk omdat ze hun ontzettend claimde en altijd leugentjes vertelde. Ook op sexueel gebiedt als een jongen dominanter werdt was het gelijk over.
Dit laatste is begrijpelijk gezien haar verleden. Persoonlijk denk ik dat ze nu een jongen heeft gekozen wat eigenlijk echt een sappie is, zodat ze hem kan domineren en dit komt ook in veel dingen naarboven, echter heeft ze nu niet in de gaten dat het eigenlijk andersom is. Alles heft ze hier nu opgezegt. Opleiding waarvoor ze nog 1 jaar moest gestopt. Baantjes, alles weg. En daar gaat ze vrolijk verder. Soms moeilijk om dit zo allemaal even via een forum goed duidelijk te maken.
En om terug te komen op Swiffer om een dagje IKEA te sponseren, daarvoor kennen wij haar goed genoeg dat ze gelijk zoiets heeft van zie je wel, jullie willen me de deur uit.
Zolang alles gaat zoals zij het wil en dit in banen kan leiden dan gaat het goed, maar ga er niet 1cm naast.
Ze wordt trouwens met een klein maandje 20
[ Bericht 4% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 12:33:21 ]
Voor hun is het ook moeilijk geweest dat ze destijds een nieuwe vader kregen zo even in huis, maar we zijn altijd gek met elkaar geweest. Daarom nu ook de pijn dat ze ons zo diep in een hoek trapt en dit ook bewust doet, waarbij wij zoiets hebben van waarom doe je dit. Relatie met vorige vriendjes van haar gingen stuk omdat ze hun ontzettend claimde en altijd leugentjes vertelde. Ook op sexueel gebiedt als een jongen dominanter werdt was het gelijk over.
Dit laatste is begrijpelijk gezien haar verleden. Persoonlijk denk ik dat ze nu een jongen heeft gekozen wat eigenlijk echt een sappie is, zodat ze hem kan domineren en dit komt ook in veel dingen naarboven, echter heeft ze nu niet in de gaten dat het eigenlijk andersom is. Alles heft ze hier nu opgezegt. Opleiding waarvoor ze nog 1 jaar moest gestopt. Baantjes, alles weg. En daar gaat ze vrolijk verder. Soms moeilijk om dit zo allemaal even via een forum goed duidelijk te maken.
En om terug te komen op Swiffer om een dagje IKEA te sponseren, daarvoor kennen wij haar goed genoeg dat ze gelijk zoiets heeft van zie je wel, jullie willen me de deur uit.
Zolang alles gaat zoals zij het wil en dit in banen kan leiden dan gaat het goed, maar ga er niet 1cm naast.
Ze wordt trouwens met een klein maandje 20
[ Bericht 4% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 12:33:21 ]
Lieve Mike,
je moet jezelf niet aanvallen, als ik dat naar je idee deed was dat niet de bedoeling. Ik bedoel wel te zeggen dat de beleving die jullie hebben (gehad0 van haar jeugd tot nu toe anders is, dan die van haar.
Een kind gaat liegen omdat ze iemand niet vertrouwt. OF omdat er (zoals bij mij) naar het gevoel een doodvonnis aan vast hangt als iets wordt opgebiecht. Oftewel, afkeuring is het meest erge wat je op dat moment zo iemand kan aandoen. En het zelf dus niet doorhebben. Ze liegt niet om te kwetsen, ze liegt omdat ze denkt dat de waarheid te erg is. daaro beter achterhouden in haar beleving dan vertellen, want misschien komen ze er achter, misschien niet. En als ze er niet achter komen scheelt dat weer, en zo wel, dan komt er de verwachte 'tirade'. auw auw auw.
Is dat geen mogelijkheid? dat je dochtern niet willens en wetens altijd maar wil kwetsen, maar dat het schuldgevoel van de daad erger voor haar is dan het liegen an sich?
Ik had toendertijd een vriendje (ik was 14, hij 19) die wel vond dat ik mn school moest afmaken enzovoorts, ik had het slechter kunnen treffen. Wel weet ik dat ik allaen maar bij hem was vanwege de geborgenheid, en het speciale gevoel wat ik kreeg van hem omdat ik, alleen ik, aandacht van hem kreeg. Klinkt misschien ziek, maar zo zat het bij mij. Mijn ouders waren er ontzettend op tegen, mn moeder wist haar mond tegen niemand te houden, waar ik bij was, hoe erg en sletterig ze het wel niet vond. Maar ze hadden niet door dat ze me zo alleen verder wegduwden. Ik heb tot mijn 26ste overigens geen enkele diagnose gekregen. Nu ben ik zwaar depressief, ADHD, emotioneel beschadigd. Maar dan nog, zo'n diagnose helpt haar niet verder, en jullie ook niet.
Maar om t voor mezelf duidelijk te krijgen;
- waarom wil ze het huis uit?
- waarom wil ze niet bij jullie zijn, maar bij hem
- wat biedt hij voor toekomst? wat was haar toekomstbeeld toen ze bv 16 was?
- hoe denkt ze daadwerkelijk over jullie, en over keuzes die door jullie voor haar zijn gemaakt?
- houdt ze van jullie?
- waarom stopt ze met school terwijl ze nog maar 1 jaar te gaan had? Wil ze haar hele leven als cassiere bij de hema werken? (niets mis mee, maar zonde van je opleiding)
- wat vind ze van de mes en vork normen en waarden die ze van jullie heeft gekregen?, en waarom laat ze deze vallen voor iemand die haar niets kan bieden?
PS ik weet dat je deze vragen al hebt beantwoord in bovenstaande berichten, maar een fulltime baan lijkt me niet de eerste reden..
[ Bericht 1% gewijzigd door Swiffer op 15-03-2011 12:39:29 ]
je moet jezelf niet aanvallen, als ik dat naar je idee deed was dat niet de bedoeling. Ik bedoel wel te zeggen dat de beleving die jullie hebben (gehad0 van haar jeugd tot nu toe anders is, dan die van haar.
Een kind gaat liegen omdat ze iemand niet vertrouwt. OF omdat er (zoals bij mij) naar het gevoel een doodvonnis aan vast hangt als iets wordt opgebiecht. Oftewel, afkeuring is het meest erge wat je op dat moment zo iemand kan aandoen. En het zelf dus niet doorhebben. Ze liegt niet om te kwetsen, ze liegt omdat ze denkt dat de waarheid te erg is. daaro beter achterhouden in haar beleving dan vertellen, want misschien komen ze er achter, misschien niet. En als ze er niet achter komen scheelt dat weer, en zo wel, dan komt er de verwachte 'tirade'. auw auw auw.
Is dat geen mogelijkheid? dat je dochtern niet willens en wetens altijd maar wil kwetsen, maar dat het schuldgevoel van de daad erger voor haar is dan het liegen an sich?
Ik had toendertijd een vriendje (ik was 14, hij 19) die wel vond dat ik mn school moest afmaken enzovoorts, ik had het slechter kunnen treffen. Wel weet ik dat ik allaen maar bij hem was vanwege de geborgenheid, en het speciale gevoel wat ik kreeg van hem omdat ik, alleen ik, aandacht van hem kreeg. Klinkt misschien ziek, maar zo zat het bij mij. Mijn ouders waren er ontzettend op tegen, mn moeder wist haar mond tegen niemand te houden, waar ik bij was, hoe erg en sletterig ze het wel niet vond. Maar ze hadden niet door dat ze me zo alleen verder wegduwden. Ik heb tot mijn 26ste overigens geen enkele diagnose gekregen. Nu ben ik zwaar depressief, ADHD, emotioneel beschadigd. Maar dan nog, zo'n diagnose helpt haar niet verder, en jullie ook niet.
Maar om t voor mezelf duidelijk te krijgen;
- waarom wil ze het huis uit?
- waarom wil ze niet bij jullie zijn, maar bij hem
- wat biedt hij voor toekomst? wat was haar toekomstbeeld toen ze bv 16 was?
- hoe denkt ze daadwerkelijk over jullie, en over keuzes die door jullie voor haar zijn gemaakt?
- houdt ze van jullie?
- waarom stopt ze met school terwijl ze nog maar 1 jaar te gaan had? Wil ze haar hele leven als cassiere bij de hema werken? (niets mis mee, maar zonde van je opleiding)
- wat vind ze van de mes en vork normen en waarden die ze van jullie heeft gekregen?, en waarom laat ze deze vallen voor iemand die haar niets kan bieden?
PS ik weet dat je deze vragen al hebt beantwoord in bovenstaande berichten, maar een fulltime baan lijkt me niet de eerste reden..
[ Bericht 1% gewijzigd door Swiffer op 15-03-2011 12:39:29 ]
Je zegt wel, doe het dan maar als je het zo goed weet, maar 1) de manier waarop zoiets je mond uit komt is altijd sarcastisch en verwijtend en 2) je staat niet achter hetgene wat je zegt. Je dochter gaat zich echt niet gesteund voelen op die manier.quote:
Als ik haar dit laat lezen, verklaard ze ons voor gestoord en debiel, dat doe ik dus niet.
Dit meisje heeft en krijgt ongekend veel liefde en wij blijven constant praten met haar. Telkens als we denken een lichtpuntje bereikt te hebben, haalt nieuwe vriend dat wel onderuit. Zij is zo van hoe de wind waait, waait mijn jasje.
Ik snap dat ze op de leeftijd op eigen benen willen staan, en hebben hier oo keihard naar toe gewerkt, echter gooit ze haar kop in de wind en worden wij afgedaan als achterlijk en wil ze hier niks vertellen, omdat ze, en dat zegt ze ook letterlijk zich door niks of niemand laat tegenhouden om nu haar zin te krijgen. vandaar ook de opmerking in het starttopic van, op een gegeven moment denk je, je zoekt het dan maar ook uit. We kijken op een afstand mee, waken, de deur blijft open, maar doe het dan maar als je het zo goed weet, snap je.
Dit is overigens echt geen verwijt, ik begrijp dat jullie keihard hebben gewerkt en nog steeds werken omdat jullie zielsveel van haar houden. Als ze nu echter precies wil doen wat zij wil, dan rest je mijn inziens echter geen andere keus dan haar daar daadwerkelijk in te steunen, ook al gaat dat recht tegen hetgene in dat je zelf voor ogen hebt.
Dus niet aanbieden iets te doen voor haar, maar haar vragen of je misschien iets voor haar zou kunnen doen.
Ik weet trouwens niet of haar huidige gedrag terug te voeren is op haar verleden; ik heb precies hetzelfde gedrag vertoond en met mijn jeugd was werkelijk niets mis.
Only when the power of love is greater than the love for power, there will be peace
- waarom wil ze het huis uit?
Wij weten het echt niet, ze heeft dit al vanaf haar 17de zo,n beetje. Ze probeerd overal in huis te komen, maar het is wel pap en mam ik hou zo veel van jullie.
- waarom wil ze niet bij jullie zijn, maar bij hem
Omdat ze bij hem al haar zin denkt te krijgen en hier normale regels zijn waar ze geen zin in heeft.
- wat biedt hij voor toekomst? wat was haar toekomstbeeld toen ze bv 16 was?
Hij biedt niks voor de toekomst, doet niets waar hij geen zin in heeft, blowt de hele dag, heeft een wajong uitkering en geen werk en geen diploma`s en laat alles aan haar over. Haar toekomst beeld toen ze 16 was, was huisje boompje beestje, leuke baan en 2 kindjes.
- hoe denkt ze daadwerkelijk over jullie, en over keuzes die door jullie voor haar zijn gemaakt?
Konden we maar in haar hoofd kijken, dit zou een hoop duidelijk maken, ze belazerd ons op alles fronten en dan staat er vanaf daar in der msn naam, ik hou zoveel van mij ouders.
- houdt ze van jullie?
Ik denk van wel, al is de twijfel de laatste tijd erg groot.
- waarom stopt ze met school terwijl ze nog maar 1 jaar te gaan had? Wil ze haar hele leven als cassiere bij de hema werken? (niets mis mee, maar zonde van je opleiding)
Ze wil alleen nog maar bij hem zijn en stopte er te weinig tijd in, daarom redde ze het niet en is ze gestopt. Ze heeft nu alleen een studieschuld van 3000 euro, die binnen 10 jaar moet worden terugbetaald.
- wat vind ze van de mes en vork normen en waarden die ze van jullie heeft gekregen?, en waarom laat ze deze vallen voor iemand die haar niets kan bieden?
Zijn vindt dat niet vreemd, ze vindt zoiets wel schattig. En op een roze wolk is het hele leven mooi denk ik.
Het is zo verschrikkelijk moeilijk, want hier in huis is ze dan aanwezig, ze geeft aan voel me niet op mijn gemak, bij andere vrienden ook niet meer, want ze heeft zoveel aan elkaar gelogen dat die iets hebben van ja doei, wij geloven je niet meer. Ze zegt dit, en er gebeurt dat, en ze verteld hier al zo min mogelijk, want ja, shit straks zeg ik iets wat ik eerst heel anders vertelde. dan maak je het voor je zelf ook we erg moeilijk denk ik. Hier praten wij dan ook met haar over en dan zegt ze ja, vanaf nu ga ik eerlijk zijn, en vervolgens gaat ze weer op de oude voet verder. Met als enige dat ze daar in haar nieuwe situatie haar nog niet zo goed kennen, maar dat komt vanzelf.
De moeder van haar vriend is gehandicapt, zij heeft (deels) zorgopleiding dus dat is handig. heeft zijn moeder ook tegen ons verteld aan de telefoon. Ze hebben er werkelijk veel aan gedaan haar daar binnen te halen, totdat wij zeiden, ja stop, hoo, als je daar gaat wonen schrijven we je hier uit, want wij gaan niet om hun uitkeringen te spekken jou hier ingeschreven laten staan. Wij willen niet aan fraude meewerken. We hebben al genoeg meegemaakt. Ik ga de ellende niet opzoeken. Zij boos natuurlijk, want ze wil daar aan de gang, en heeft dus vanaf 1 april daar vaste baan in de thuiszorg, echter nu moet ze dus wel op kamers want zijn ouders hebben nu zoiets van shit, allemaal leuk, maar het moet ons geen geld gaan kosten. Dus je raadt wel wie hier nu de dupe van zijn :-) En hier werken en wonen is geen optie voor haar want dan ziet ze hem te weinig en hij heeft geen zin om onder moeders vleugels weg te gaan, want alles wordt voor hem geregeld.
[ Bericht 13% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 13:22:39 ]
Wij weten het echt niet, ze heeft dit al vanaf haar 17de zo,n beetje. Ze probeerd overal in huis te komen, maar het is wel pap en mam ik hou zo veel van jullie.
- waarom wil ze niet bij jullie zijn, maar bij hem
Omdat ze bij hem al haar zin denkt te krijgen en hier normale regels zijn waar ze geen zin in heeft.
- wat biedt hij voor toekomst? wat was haar toekomstbeeld toen ze bv 16 was?
Hij biedt niks voor de toekomst, doet niets waar hij geen zin in heeft, blowt de hele dag, heeft een wajong uitkering en geen werk en geen diploma`s en laat alles aan haar over. Haar toekomst beeld toen ze 16 was, was huisje boompje beestje, leuke baan en 2 kindjes.
- hoe denkt ze daadwerkelijk over jullie, en over keuzes die door jullie voor haar zijn gemaakt?
Konden we maar in haar hoofd kijken, dit zou een hoop duidelijk maken, ze belazerd ons op alles fronten en dan staat er vanaf daar in der msn naam, ik hou zoveel van mij ouders.
- houdt ze van jullie?
Ik denk van wel, al is de twijfel de laatste tijd erg groot.
- waarom stopt ze met school terwijl ze nog maar 1 jaar te gaan had? Wil ze haar hele leven als cassiere bij de hema werken? (niets mis mee, maar zonde van je opleiding)
Ze wil alleen nog maar bij hem zijn en stopte er te weinig tijd in, daarom redde ze het niet en is ze gestopt. Ze heeft nu alleen een studieschuld van 3000 euro, die binnen 10 jaar moet worden terugbetaald.
- wat vind ze van de mes en vork normen en waarden die ze van jullie heeft gekregen?, en waarom laat ze deze vallen voor iemand die haar niets kan bieden?
Zijn vindt dat niet vreemd, ze vindt zoiets wel schattig. En op een roze wolk is het hele leven mooi denk ik.
Het is zo verschrikkelijk moeilijk, want hier in huis is ze dan aanwezig, ze geeft aan voel me niet op mijn gemak, bij andere vrienden ook niet meer, want ze heeft zoveel aan elkaar gelogen dat die iets hebben van ja doei, wij geloven je niet meer. Ze zegt dit, en er gebeurt dat, en ze verteld hier al zo min mogelijk, want ja, shit straks zeg ik iets wat ik eerst heel anders vertelde. dan maak je het voor je zelf ook we erg moeilijk denk ik. Hier praten wij dan ook met haar over en dan zegt ze ja, vanaf nu ga ik eerlijk zijn, en vervolgens gaat ze weer op de oude voet verder. Met als enige dat ze daar in haar nieuwe situatie haar nog niet zo goed kennen, maar dat komt vanzelf.
De moeder van haar vriend is gehandicapt, zij heeft (deels) zorgopleiding dus dat is handig. heeft zijn moeder ook tegen ons verteld aan de telefoon. Ze hebben er werkelijk veel aan gedaan haar daar binnen te halen, totdat wij zeiden, ja stop, hoo, als je daar gaat wonen schrijven we je hier uit, want wij gaan niet om hun uitkeringen te spekken jou hier ingeschreven laten staan. Wij willen niet aan fraude meewerken. We hebben al genoeg meegemaakt. Ik ga de ellende niet opzoeken. Zij boos natuurlijk, want ze wil daar aan de gang, en heeft dus vanaf 1 april daar vaste baan in de thuiszorg, echter nu moet ze dus wel op kamers want zijn ouders hebben nu zoiets van shit, allemaal leuk, maar het moet ons geen geld gaan kosten. Dus je raadt wel wie hier nu de dupe van zijn :-) En hier werken en wonen is geen optie voor haar want dan ziet ze hem te weinig en hij heeft geen zin om onder moeders vleugels weg te gaan, want alles wordt voor hem geregeld.
[ Bericht 13% gewijzigd door mike112 op 15-03-2011 13:22:39 ]
Hoe vreselijk oud ben jij toch Mike? Dat je zo'n moeite hebt om jezelf te verplaatsen in een meisje van 19?
Ik vind, ook in de latere stukken die je schrijft dat je het allemaal wel heel erg vanuit jouw visie schrijft.
Probeer eens een hele post door de ogen van je dochter te schrijven.
Want ik mis echt een stuk begrip en inleving van jouw / jullie kant. Dat is wat de zaak laat ontploffen.
Je ziet de problemen, maar je reageert op de totaal verkeerde manier.
Nu kun je wel zeggen ik ben de papa en ik reageer zoals ik wil, juist maar het gaat over je 19 jarige dochter. Is het niet handiger dat je reageert op een manier die meer bij haar aansluit?
Je kunt ook zelf hulp gaan zoeken hoe je beter met je kinderen om kunt gaan. Niemand heeft gezegd dat kinderen opvoeden simpel is.
Ik vind, ook in de latere stukken die je schrijft dat je het allemaal wel heel erg vanuit jouw visie schrijft.
Probeer eens een hele post door de ogen van je dochter te schrijven.
Want ik mis echt een stuk begrip en inleving van jouw / jullie kant. Dat is wat de zaak laat ontploffen.
Je ziet de problemen, maar je reageert op de totaal verkeerde manier.
Nu kun je wel zeggen ik ben de papa en ik reageer zoals ik wil, juist maar het gaat over je 19 jarige dochter. Is het niet handiger dat je reageert op een manier die meer bij haar aansluit?
Je kunt ook zelf hulp gaan zoeken hoe je beter met je kinderen om kunt gaan. Niemand heeft gezegd dat kinderen opvoeden simpel is.
In dit geval zeg ik jou visie, jou idee, heb ik niks aan, kan ik niks mee. Begrijpend lezen is voor sommige mensen eenmaal moeilijk.quote:
Hoe vreselijk oud ben jij toch Mike? Dat je zo'n moeite hebt om jezelf te verplaatsen in een meisje van 19?
Ik vind, ook in de latere stukken die je schrijft dat je het allemaal wel heel erg vanuit jouw visie schrijft.
Probeer eens een hele post door de ogen van je dochter te schrijven.
Want ik mis echt een stuk begrip en inleving van jouw / jullie kant. Dat is wat de zaak laat ontploffen.
Je ziet de problemen, maar je reageert op de totaal verkeerde manier.
Nu kun je wel zeggen ik ben de papa en ik reageer zoals ik wil, juist maar het gaat over je 19 jarige dochter. Is het niet handiger dat je reageert op een manier die meer bij haar aansluit?
Je kunt ook zelf hulp gaan zoeken hoe je beter met je kinderen om kunt gaan. Niemand heeft gezegd dat kinderen opvoeden simpel is.
Ik schrijf het vanuit onze visie, vrouw zit er naast. Als zij (dochter) haar visie hier had duidelijk willen maken had ze zelf wel een topic geopend denk ik. Dus ja, dit gaat over onze visie. En ik neem niet aan dat jij iemand bent, dat als jou kind in zo,n situatie zit dat jij het nog even stimuleert van wat goed zeg, ik help je nog wel verder van de regen in de drup. Bye the way, op de toon hoe we hier praten, zo praten we echt niet met haar. Maar dat aanvallende gedrag van jou is echt jammer. De klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Groet Mike.
Ik vind jou manier van reageren echt ronduit belachelijk. Iemand probeert je een terechte handreiking te geven maar dat past niet in jouw straatje dus wordt het afgedaan als onzin en ik snap nu gelijk waarom je dochter zo recalcitrant is. Stiefpapa is namelijk zo flexibel als een tuinhark en als het niet zo gaat zoals hij voor ogen heeft, laat dan maar zitten.quote:
[..]
In dit geval zeg ik jou visie, jou idee, heb ik niks aan, kan ik niks mee. Begrijpend lezen is voor sommige mensen eenmaal moeilijk.
Ik schrijf het vanuit onze visie, vrouw zit er naast. Als zij (dochter) haar visie hier had duidelijk willen maken had ze zelf wel een topic geopend denk ik. Dus ja, dit gaat over onze visie. En ik neem niet aan dat jij iemand bent, dat als jou kind in zo,n situatie zit dat jij het nog even stimuleert van wat goed zeg, ik help je nog wel verder van de regen in de drup. Bye the way, op de toon hoe we hier praten, zo praten we echt niet met haar. Maar dat aanvallende gedrag van jou is echt jammer. De klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt.
Groet Mike.
Volgens mij moet je eens leren met kritiek om te gaan, je post op een discussieforum, dan zit het er dik in dat niet iedereen het met je eens is. En dat iedereen zijn eigen visie heeft.
Maar hé, als je denkt dat de jouwe juist is, dan kan het topic inderdaad wel dicht.
Als je nog enigzins contact wil houden met je stiefdochter zul je, hoe tegendraads het ook klinkt, haar keuze moeten respecteren. Ze is namelijk 19 en dus heeft ze haar eigen ideeën.
Verbiedt haar dus niks, je mag ook best zeggen dat je het niet verstandig vindt als je het goed kunt onderbouwen, maar dat je het wel respecteert omdat het haar keuze is. En nee, dat respect hoeft inderdaad niet zover te gaan dat je mee werkt aan haar uitkeringsfraude. Maar biedt aan om te helpen met de verhuizing en laat haar merken dat zowel zij als haar vriend welkom zijn bij jullie.
Want blijf je op deze voet door gaan dan zie ik het nog wel gebeuren dat dochter straks helemaal zoiets heeft van:
Verkrijgbaar met diverse letter- en cijfercombinaties!
Als haar zelfbeeld zo goed was, dan had ze d'r neus wel opgehaald voor deze gast.quote:
Kijk, ik zou niet anders weten eerlijk gezegt waar we nog harder ons best hadden moeten doen, 100% is 100%. Laag zelfbeeld heeft ze nooit gehad en depressief ook niet, dit is ook medisch aangetoont. (Al kan dat momenteel natuurlijk anders zijn) Echter ze wil geen hulp meer.
Ze weet niet waarom ze het doet, ze is beschadigd door haar jeugd en dat kan ze nu onmogelijk doorhebben. Pas tegen haar 25ste kan ze dat beginnen te omvatten, zoveel afstand kan ze er nu zelf ook niet van nemen.quote:Voor hun is het ook moeilijk geweest dat ze destijds een nieuwe vader kregen zo even in huis, maar we zijn altijd gek met elkaar geweest. Daarom nu ook de pijn dat ze ons zo diep in een hoek trapt en dit ook bewust doet, waarbij wij zoiets hebben van waarom doe je dit. Relatie met vorige vriendjes van haar gingen stuk omdat ze hun ontzettend claimde en altijd leugentjes vertelde. Ook op sexueel gebiedt als een jongen dominanter werdt was het gelijk over.
Het is en blijft haar leven, je hebt dat grotendeels ook maar te accepteren.quote:Dit laatste is begrijpelijk gezien haar verleden. Persoonlijk denk ik dat ze nu een jongen heeft gekozen wat eigenlijk echt een sappie is, zodat ze hem kan domineren en dit komt ook in veel dingen naarboven, echter heeft ze nu niet in de gaten dat het eigenlijk andersom is. Alles heft ze hier nu opgezegt. Opleiding waarvoor ze nog 1 jaar moest gestopt. Baantjes, alles weg. En daar gaat ze vrolijk verder. Soms moeilijk om dit zo allemaal even via een forum goed duidelijk te maken.
Nou ja, als je niets wil proberen, dan moet je het zelf ook maar weten.quote:En om terug te komen op Swiffer om een dagje IKEA te sponseren, daarvoor kennen wij haar goed genoeg dat ze gelijk zoiets heeft van zie je wel, jullie willen me de deur uit.
Zolang alles gaat zoals zij het wil en dit in banen kan leiden dan gaat het goed, maar ga er niet 1cm naast.
Ze wordt trouwens met een klein maandje 20
Resistance is futile.
FF e.e.a in quote erbij gezet in Bold.quote:
- waarom wil ze het huis uit?
Wij weten het echt niet, ze heeft dit al vanaf haar 17de zo,n beetje. Ze probeerd overal in huis te komen, maar het is wel pap en mam ik hou zo veel van jullie.
Denk je niet dat het belangrijk is om te weten waarom ze weg wil? Die vriend biedt een uitweg, maar lijkt me niet de reden....
- waarom wil ze niet bij jullie zijn, maar bij hem
Omdat ze bij hem al haar zin denkt te krijgen en hier normale regels zijn waar ze geen zin in heeft.
Geen zin in, of begrijpt ze de regels gewoon niet? Da's toch geen antwoord, jullie weten dit niet? Lijkt me vrij relevant om dit toch op zijn minst te achterhalen.
Blijkbaar begrijpt ze niet hoeveel jullie om haar geven, en hoe graag jullie willen dat ze goed terecht komt. Ze ziet overduidelijk niet mee dat jullie het beste met haar voor hebben, omdat zij denkt dat de weg die ze nu gaat bewandelen haar hetzelfde brengt. Hoe komt het dat ze dit niet begrijpt dan? Hoe brengen jullie dit over?
- wat biedt hij voor toekomst? wat was haar toekomstbeeld toen ze bv 16 was?
Hij biedt niks voor de toekomst, doet niets waar hij geen zin in heeft, blowt de hele dag, heeft een wajong uitkering en geen werk en geen diploma`s en laat alles aan haar over. Haar toekomst beeld toen ze 16 was, was huisje boompje beestje, leuke baan en 2 kindjes.
Waarom heeft ze dit toekomstbeeld bijgesteld? Waarom is je dochter ineens veranderd in een 'kan mij het verreken of ik shag rook en stink, ik leef toch'... Wanneer is ze gestopt met om zichzelf geven?
- hoe denkt ze daadwerkelijk over jullie, en over keuzes die door jullie voor haar zijn gemaakt?
Konden we maar in haar hoofd kijken, dit zou een hoop duidelijk maken, ze belazerd ons op alles fronten en dan staat er vanaf daar in der msn naam, ik hou zoveel van mij ouders.
Heb je de vraag uberhaupt wel eens gesteld? Of ze haar oordeel over jullie eens eerlijk wou uiten? Jullie willen haar volwassen gedrag van haar, maar ze is overduidelijk niet volwassen benaderd als je zulke vragen niet eens stelt hoor..
- houdt ze van jullie?
Ik denk van wel, al is de twijfel de laatste tijd erg groot.
nogmaals, waarom vraag je dit niet?
- waarom stopt ze met school terwijl ze nog maar 1 jaar te gaan had? Wil ze haar hele leven als cassiere bij de hema werken? (niets mis mee, maar zonde van je opleiding)
Ze wil alleen nog maar bij hem zijn en stopte er te weinig tijd in, daarom redde ze het niet en is ze gestopt. Ze heeft nu alleen een studieschuld van 3000 euro, die binnen 10 jaar moet worden terugbetaald.
Waarom begin je over de schuld, in plaats van de verloren jaren die ze er wel in heeft geinvesteerd? En stopte ze er weinig tijd om om hem, of misschien toch om iets anders?
- wat vind ze van de mes en vork normen en waarden die ze van jullie heeft gekregen?, en waarom laat ze deze vallen voor iemand die haar niets kan bieden?
Zijn vindt dat niet vreemd, ze vindt zoiets wel schattig. En op een roze wolk is het hele leven mooi denk ik.
nogmaals, wat vind ze van de meegegeven normen en waarden? En hoe kom je er bij dat waar ze nu zit voor haar een roze wolk is? Kan het ook zijn dat het voor haar de enige uitweg is? Kan je je misschien proberen voor te stellen, dat om welke reden dan ok, je stiefdochter thuis ZO ongelukkig is dat ze genoegen neemt met iets 'beneden haar stand' (zo noemden mijn ouders dit graag)
Samengevat;
heeft een van jullie twee haar echt eens om redenen gevraagd? Om haar mening? Om haar oordeel? Om haar 'waarom's? Kortom, een volwassen gesprek?? Op neutraal terrein?
Het is zo verschrikkelijk moeilijk, want hier in huis is ze dan aanwezig, ze geeft aan voel me niet op mijn gemak, bij andere vrienden ook niet meer, want ze heeft zoveel aan elkaar gelogen dat die iets hebben van ja doei, wij geloven je niet meer.
Of ze is bang iets verkeerd te doen, en doet dan maar niets meer?
Ze zegt dit, en er gebeurt dat, en ze verteld hier al zo min mogelijk, want ja, shit straks zeg ik iets wat ik eerst heel anders vertelde. dan maak je het voor je zelf ook we erg moeilijk denk ik. Hier praten wij dan ook met haar over en dan zegt ze ja, vanaf nu ga ik eerlijk zijn, en vervolgens gaat ze weer op de oude voet verder. Met als enige dat ze daar in haar nieuwe situatie haar nog niet zo goed kennen, maar dat komt vanzelf.
Je praat overduidelijk niet met haar hierover, je verwijt haar dat ze niet eerlijk is, maar vraagt nooit en te nimmer naar het waarom, simpelweg omdat jullie stoppen bij: je mag niet liegen.
De moeder van haar vriend is gehandicapt, zij heeft (deels) zorgopleiding dus dat is handig. heeft zijn moeder ook tegen ons verteld aan de telefoon. Ze hebben er werkelijk veel aan gedaan haar daar binnen te halen, totdat wij zeiden, ja stop, hoo, als je daar gaat wonen schrijven we je hier uit, want wij gaan niet om hun uitkeringen te spekken jou hier ingeschreven laten staan. Wij willen niet aan fraude meewerken. We hebben al genoeg meegemaakt. Ik ga de ellende niet opzoeken. Zij boos natuurlijk, want ze wil daar aan de gang, en heeft dus vanaf 1 april daar vaste baan in de thuiszorg, echter nu moet ze dus wel op kamers want zijn ouders hebben nu zoiets van shit, allemaal leuk, maar het moet ons geen geld gaan kosten. Dus je raadt wel wie hier nu de dupe van zijn :-) En hier werken en wonen is geen optie voor haar want dan ziet ze hem te weinig en hij heeft geen zin om onder moeders vleugels weg te gaan, want alles wordt voor hem geregeld.
Waarom maak je nu van GELD een issue terwijl je stiefdochter dreigt in de goot terecht te komen? Niet dat je er miljoenen voor over moet hebben, maar lijkt mij dat die uitkering zaak 2 of zelfs zaak 86 wordt, haar acties zijn een gevolg van heel iets anders. Zij heeft het gevoel daar nodig te zijn,nuttig, en gewaardeerd te worden, hoe gek dit ook voor jou en je partner kan klinken.
Is het niets om hier met een tussenpersoon over te praten, jij, zij, en een onpartijdige scheidsrechter?? Dit gaat niet om haar vriend, of om het uit huis gaan an sich, of je het nu wil geloven of niet, ik geloof nooit dat zij, met een gedegen opvoeding, kiest voor een partner a la slampamper terwijl ze eerder een heel ander toekomstbeeld had.
Begin eens met de vraag, WAAROM. toon interesse in haar gedachtengang, zonder deze meteen ter veroordelen als: zo hebben wij je dit niet geleerd, je stelt ons teleur.
Wij veroordelen haar ook niet, en tonen intresse in haar gedachtengang en zeggen niet zo hebben we je niet opgevoed. Ze wil gewoon niks vertellen.
Moeder van die vriend belde net al hierheen, die snapte er ook niks van, voelde zich ook al door der in de hoek gedrukt door dat er dingen waren voorgelogen wat ze eerst niet wilde geloven.
Ze komen er vanzelf wel achter, echter is het wel triest. Alles wat je in bovenstaande verteld is al lang uitgeprobeerd, echt waar. Keer op keer op keer, Net nog aan de telefoon, en ze zegt gelijk glashard, ik ga er niet over praten. En zijn moeder zegt, ja ik weet het allemaal ook niet hoor, ze zegt niets, ze zet ons alleen voor het blok en verwachten van ons financiele ondesteuning als ze daar in huis zit.
Moeder van die vriend belde net al hierheen, die snapte er ook niks van, voelde zich ook al door der in de hoek gedrukt door dat er dingen waren voorgelogen wat ze eerst niet wilde geloven.
Ze komen er vanzelf wel achter, echter is het wel triest. Alles wat je in bovenstaande verteld is al lang uitgeprobeerd, echt waar. Keer op keer op keer, Net nog aan de telefoon, en ze zegt gelijk glashard, ik ga er niet over praten. En zijn moeder zegt, ja ik weet het allemaal ook niet hoor, ze zegt niets, ze zet ons alleen voor het blok en verwachten van ons financiele ondesteuning als ze daar in huis zit.
Okee dan blijft mijn voorgaande advies van kracht, probeer er voor haar te zijn als de scherven ineen vallen... meer kun je echt niet doen denk ik.
Weet je wat zo moeilijk is Swiffer, soms is het zo moeilijk dingen duidelijk te omschrijven, in een gesprek gaat dat vaak makkelijker. Soms zijn dingen onduidelijjk en vergen dan elle lange chatconversaties.
Begrijp ik volkomen Mike, die stomme beeldschermen helpen er dan ook niet bij.. daarom stelde ik je al voor of een 'mediation' misschien niets iets zou zijn.. al is het met bv een familielid waar jullie beiden goed mee kunnen opschieten..
Maar ik maak op uit je relaas dat ze gewoon helemaal niets wil, ik vrees dat je dan niets meer kan doen naast dat te accepteren..
Ze zal pas over een paar jaar beseffen waar ze staat in haar leven, probeer er dan in elk geval te zijn, ookal heeft ze jullie zovaak gekwetst..
Maar ik maak op uit je relaas dat ze gewoon helemaal niets wil, ik vrees dat je dan niets meer kan doen naast dat te accepteren..
Ze zal pas over een paar jaar beseffen waar ze staat in haar leven, probeer er dan in elk geval te zijn, ookal heeft ze jullie zovaak gekwetst..
Nou precies, we blijven altijd voor haar klaar staan, welke domme actie ze ook doet. Ze denkt alles met leugens te kunnen regeren en zo werkt het nu eenmaal niet. En ze zal hier inderdaad dan zelf achter moeten komen. En we hebben echt alles geprobeerd, maar op een gegeven moment houd dat ergens op. Ze heeft elke hand aanreiking afgeslagen. en op een gegeven moment heeft het niets meer te maken met liefde voor haar, maar pure afzetting door haar zelf.
Net bv nog als voorbeeld. Vrouw verteld paar dingen die ze dan hier verteld heeft aan zijn moeder, en zij zit daar glashard te bleren dat daar niks van waar is. En zijn moeder zit dan van ja, ja, ja ik weet het ook allemaal niet hoor. maar ze voelde zich al wel lullig dat zowel wij als hun nu in een hoek staan omdat zij haar zin aan het doorduwen is ivm samenwonen. Ze had daar gezegt ik ga voor kamers kijken, maar doet dat vervolgens niet, maar gaat daar in huis zitten en dan de zooi onderdruk zetten ivm subsidies daar. Maar daar heeft zij geen boodschap aan, ze wil haar zin doorzetten.
En praten met een goed familielid van 2 kanten is ook al meerdere malen gebeurt, echter zegt ze dan op alles ja en ik zal niet meer liegen en ze hebben gelijk. En gaat daarna in het oude patroon vervolgens lekker verder.
Net bv nog als voorbeeld. Vrouw verteld paar dingen die ze dan hier verteld heeft aan zijn moeder, en zij zit daar glashard te bleren dat daar niks van waar is. En zijn moeder zit dan van ja, ja, ja ik weet het ook allemaal niet hoor. maar ze voelde zich al wel lullig dat zowel wij als hun nu in een hoek staan omdat zij haar zin aan het doorduwen is ivm samenwonen. Ze had daar gezegt ik ga voor kamers kijken, maar doet dat vervolgens niet, maar gaat daar in huis zitten en dan de zooi onderdruk zetten ivm subsidies daar. Maar daar heeft zij geen boodschap aan, ze wil haar zin doorzetten.
En praten met een goed familielid van 2 kanten is ook al meerdere malen gebeurt, echter zegt ze dan op alles ja en ik zal niet meer liegen en ze hebben gelijk. En gaat daarna in het oude patroon vervolgens lekker verder.
Ik ben wel van mening dat je toch van een andere kant moet bekijken waarom ze liegt. Reken haar af o de reden van liegen, niet om de leugens zelf.. Ze ziet niet dat dat een vicieuze cirkel is en hoe ze eruit komt. En hetgeen wat jullie aanboden als handreiking, is voor haar gewoon niet als handreiking overgekomen. Lijkt mij dat ze gewoon echt zo met zichzelf in de knoop zit dat goed of fout niet meer herkenbaar is, en de weg van minste weerstand dan maar het beste lijkt. In haar ogen is dat liegen.
Ze liegt om aandacht, niet om te kwetsen, houd daar alsjeblief rekening mee, hoe moeilijk ook. Ze wil controle over zaken, en als zij de waarheid controleert heeft ze nog een gevoel van 'macht; oftewel controle. Over de rest is ze die naar alle waarschijnlijkheid in haar eigen ogen allang kwijt.
Ik begrijp je frustratie helemaal mike, maar geef haar wat dat betreft een voordeel van de twijfel, of meen je serieus dat ze dat liegen doet om zichzelf beter te voelen dan?
Ze liegt om aandacht, niet om te kwetsen, houd daar alsjeblief rekening mee, hoe moeilijk ook. Ze wil controle over zaken, en als zij de waarheid controleert heeft ze nog een gevoel van 'macht; oftewel controle. Over de rest is ze die naar alle waarschijnlijkheid in haar eigen ogen allang kwijt.
Ik begrijp je frustratie helemaal mike, maar geef haar wat dat betreft een voordeel van de twijfel, of meen je serieus dat ze dat liegen doet om zichzelf beter te voelen dan?
Beste Mike,
Wat een nare situatie zeg. Ik herken het ontzettend, maar dan in mijn exvriend die in zijn verleden ook ontzettend veel heeft meegemaakt en ook op dezelfde manier met situaties omging zoals jouw dochter. Ik geloof helemaal dat je alles al hebt geprobeerd; de harde manier, de liefdevolle manier, de negeermanier, alles.. Maar zoals iedereen hier zegt, ergens denk ik echt dat zij er zelf achter moet komen en dan moet het inderdaad op de harde manier. Maar dan is het wel op een manier zonder dat jullie daar invloed op hadden en ze dus ook jullie niet de schuld kan geven en dus niet boos op jullie kan zijn. En dan zal jullie deur open staan..
Wat wel in me opkomt; is het misschien een idee om een hele oprechte brief samen met je vrouw voor haar te schrijven? Dan heeft ze iets waar ze zelf rustig over na kan denken zonder dat ze direct in de verdediging kan schieten. Ik zou dan ook heel oprecht als ouders je angsten opschrijven en dat dit volledig ligt aan het feit dat jullie zoveel van haar houden. Dit zullen jullie vast al wel tegen haar gezegd hebben, maar als het uitgelegd in een brief staat, is dat toch anders. Ik zou haar dan in die brief ook niks kwalijk nemen, maar dat de brief centraal staat als bezorgdheid, angst en liefde en dat jullie er alles aan willen doen om haar gelukkig te maken. Natuurlijk moet zij daar ook dingen voor doen, maar ik denk dat het in eerste instantie heel belangrijk is dat zij ook daadwerkelijk beseft wat jullie intentie is.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en succes!
Wat een nare situatie zeg. Ik herken het ontzettend, maar dan in mijn exvriend die in zijn verleden ook ontzettend veel heeft meegemaakt en ook op dezelfde manier met situaties omging zoals jouw dochter. Ik geloof helemaal dat je alles al hebt geprobeerd; de harde manier, de liefdevolle manier, de negeermanier, alles.. Maar zoals iedereen hier zegt, ergens denk ik echt dat zij er zelf achter moet komen en dan moet het inderdaad op de harde manier. Maar dan is het wel op een manier zonder dat jullie daar invloed op hadden en ze dus ook jullie niet de schuld kan geven en dus niet boos op jullie kan zijn. En dan zal jullie deur open staan..
Wat wel in me opkomt; is het misschien een idee om een hele oprechte brief samen met je vrouw voor haar te schrijven? Dan heeft ze iets waar ze zelf rustig over na kan denken zonder dat ze direct in de verdediging kan schieten. Ik zou dan ook heel oprecht als ouders je angsten opschrijven en dat dit volledig ligt aan het feit dat jullie zoveel van haar houden. Dit zullen jullie vast al wel tegen haar gezegd hebben, maar als het uitgelegd in een brief staat, is dat toch anders. Ik zou haar dan in die brief ook niks kwalijk nemen, maar dat de brief centraal staat als bezorgdheid, angst en liefde en dat jullie er alles aan willen doen om haar gelukkig te maken. Natuurlijk moet zij daar ook dingen voor doen, maar ik denk dat het in eerste instantie heel belangrijk is dat zij ook daadwerkelijk beseft wat jullie intentie is.
Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en succes!
Que Sera ~
|
|
