Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #8

quote:

Op zaterdag 23 juli 2011 16:38 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Doet dat ertoe?
Die gedachtes en gevoelens zijn er gewoon of je nu wilt of niet.
Of denk je dat het gaat helpen als je de hele dag tegen jezelf gaat lopen roepen 'ik ben/denk/voel' dit niet?

nee nee, je voelt het wel, denk het wel, maar je bent het niet. Je identificatie ermee is er niet.
Als je bijvoorbeeld bang bent. Kun je zeggen, ik ben bang. Of, ik heb een bang gevoel. Die laatste sta je er meer vanaf, je kunt het aanschouwen/ observeren. Die eerste is een absolute waarheid voor je gedachten, een illusie dus.

Hier is een leuk topic over het onderwerp geluk. Misschien wel leuk om daar even te gaan kijken omdat we dan even geconfronteerd worden met andere denkwijzen. Goede oefening om te kijken hoe jij nou precies in de materie staat. Contrasten zorgen er voor dat dingen helderder worden, plus het is leuk om even te discussieren met andere mensen met andere visies.

Het nadeel van een reeks is ook dat het niet snel meer nieuwe mensen aantrekt. Ik vermijd eigenlijk zelf ook altijd de reeksen

Geluk, het hoogste goed?

Zal mijn post hier even posten. Merk gelijk dat het toch weer leuker is om over dit onderwerp te praten met mensen die andere visies hebben

-

Geluk is eigenlijk iets heel simpels ben ik achter gekomen. Na jaren van piekeren en sombere perioden ben ik erachter gekomen dat geluk datgene is dat de boedhisten verlichting noemen.

Verlichting is niets zweverigs of onhaalbaars, het is een inzicht in je eigen psyche. Het is inzien dat je je geluk dat je als kind had, begint te verliezen zo gauw je steeds meer en meer begint na te denken. Op het moment dat je zelfbewustzijn vorm begint te krijgen ontstaat er een zelfbeeld en een schijnbaar onstopbare stroom van gedachten die met name in je ontwikkelingsjaren toegespitst zijn op dit zelfbeeld.

Uiteindelijk is het deze constante gedachtenstroom die je afsnijdt van de echte wereld om je heen. Het is alsof er een sluier over je ogen en je andere zintuigen wordt geworpen. De pracht en de volheid van het leven gaan op dat moment verloren. Als reactie daarop gaan mensen nog meer nadenken om zich van het probleem te ontdoen. Helaas zien mensen niet in dat het juist de gedachten zijn die het probleem vormen.

Mensen moeten leren de gedachtenstroom onder controle te krijgen. Gedachten kun je nl. stoppen en veel mensen geloven mij niet als ik zeg dat ik dit kan. De meeste mensen nemen automatisch aan dat gedachten er moeten zijn! Want zonder gedachten kun jij niet zijn. Mensen lijken te denken dat gedachten gelijk staan aan bewustzijn en zijn. Dit is onzin. Bewustzijn bestaat nog steeds als je je gedachten stopt, het wordt zelfs helderder. Jij verdwijnt niet als je je gedachten stopt, alleen je zelfbeeld of je ego verdwijnt als je je gedachten stopt.

Op zo'n moment is er pure observatie van de wereld om je heen en ben je onderdeel van dat geweldige drie-dimensionale kunstwerk dat wij de realiteit noemen. Opeens ben je niet meer afgescheiden van de wereld omdat de dualiteit van "ik" en "al het andere" verdwijnt. De "ik" is er even niet meer en de duale wereld van afgescheidenheid maakt plaats voor de non-duale wereld waarin je plotseling meer 1 bent met alles om je heen. Net zoals toen je nog een onbezorgd kind was dat de wereld verkende.

Uiteraard is het wel zo dat primaire levensbehoeften op de eerste plaats komen, maar daarna hoeft geluk helemaal niet zo moeilijk te zijn. Wij mensen maken het onszelf moeilijk. De informatie is daar en is erg toegankelijk. Het is alleen onze materialistische westerse conditionering die ervoor zorgt dat wij deze Oosterse wijsheden wegwuiven als zweverige onzin. Maar bedenk je dat de Oosterse tradities vele duizenden jaren ouder zijn dan de westerse psychologie. Wanneer je iemand in het Westen vraagt wat geluk is, dan krijg je vaak een wat kort antwoord. Dat terwijl er in de Oosterse tradities hele boeken worden volgeschreven over dit onderwerp. Maar toch houden wij graag vol dat wij het beter weten en dat zij maar domme zweverige primitievelingen zijn. Alsof onze materialistische welvaart ook maar iets zegt over onze innerlijke rijkdom en over onze zelfkennis. Het tegenovergestelde is vaak waar.

Nu is het niet zo dat je als je verlicht bent in een klooster moet gaan leven. Verlichting is niets meer dan de controle over je verstand nemen. Dit is niet iets dat je makkelijk leert omdat het om 1 enkel klein inzicht gaat dat je makkelijk over het hoofd ziet. Maar ik heb een verlichtende ervaring gehad en sindsdien is mijn leven compleet veranderd. Ik ben nu de baas over mijn gedachten en kan ze stoppen wanneer ik daar zin in heb. Dit is de weg naar geluk

quote:

Op zaterdag 23 juli 2011 16:38 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Doet dat ertoe?
Die gedachtes en gevoelens zijn er gewoon of je nu wilt of niet.
Of denk je dat het gaat helpen als je de hele dag tegen jezelf gaat lopen roepen 'ik ben/denk/voel' dit niet?

Het gaat er niet om of iets helpt of niet, dan ben je eigenlijk alweer bezig met dingen anders te krijgen dan ze zijn, en ze zijn niet anders dan ze zijn, het is zoals het is. Je kan allerlei gedachtes en gevoelens hebben, de de neiging voelen daar in mee te gaan, en vaak een gevoel van angst om te breken met wat je gewend bent maar door het waar te nemen ipv ernaar te handelen krijg je de mogelijkheid om anders te handelen, met die gedachtes en gevoelens, je kan jezelf de vraag stellen; wat wil ik? In de zin van; deze gedachtes zijn er, deze gevoelens zijn er, maar wat wil ik? Door dat te oefenen besteed je minder energie aan van bepaalde gedachtes en gevoelens af komen en krijg je meer ruimte om jezelf te zijn.

Moet hierbij wel vermelden dat dat voor mij pas echt goed lukte toen ik begreep waarom ik bepaalde gedachtes en gevoelens had op bepaalde momenten, en luister dan ook regelmatig naar de diepere argumenten/overtuigingen die achter de gedachten en gevoelens zitten, daardoor begrijp ik mezelf weer beter en kan ik makkelijker handelen zoals ik nu zou willen.

Ik vind De kracht van het Nu een ontzettend mooi boek, maar er wordt in die filosofie wel voorbij gegaan aan het feit dat we ons ego grotensdeels ontwikkelingen om onze kindertijd te overleven, omdat het eigenlijk lagen zijn waar diep verdriet en angst achter schuil gaat. Dus ook je gedachten/ego/persoonlijkheid verdienen aandacht en liefde. Het is geen vijand want het bedoelt het goed, om je te beschermen, nu is die bescherming erop gericht dingen uit het verleden te voorkomen en hoeft die bescherming nu dus niet meer van toepassing te zijn maar ooit is die wel nodig geweest, anders was het er niet.

Je gedachtes en gevoelens zijn er niet zomaar, daar zijn redenen voor, argumenten, oftewel een verhaal, jouw verhaal, en dat mag gehoord worden door de enige persoon die het verplicht is liefdevol voor jou klaar te staan; jijzelf.

quote:

Op maandag 15 augustus 2011 07:59 schreef Canillas het volgende:

[..]

Het gaat er niet om of iets helpt of niet, dan ben je eigenlijk alweer bezig met dingen anders te krijgen dan ze zijn, en ze zijn niet anders dan ze zijn, het is zoals het is. Je kan allerlei gedachtes en gevoelens hebben, de de neiging voelen daar in mee te gaan, en vaak een gevoel van angst om te breken met wat je gewend bent maar door het waar te nemen ipv ernaar te handelen krijg je de mogelijkheid om anders te handelen, met die gedachtes en gevoelens, je kan jezelf de vraag stellen; wat wil ik? In de zin van; deze gedachtes zijn er, deze gevoelens zijn er, maar wat wil ik? Door dat te oefenen besteed je minder energie aan van bepaalde gedachtes en gevoelens af komen en krijg je meer ruimte om jezelf te zijn.

Moet hierbij wel vermelden dat dat voor mij pas echt goed lukte toen ik begreep waarom ik bepaalde gedachtes en gevoelens had op bepaalde momenten, en luister dan ook regelmatig naar de diepere argumenten/overtuigingen die achter de gedachten en gevoelens zitten, daardoor begrijp ik mezelf weer beter en kan ik makkelijker handelen zoals ik nu zou willen.

Ik vind De kracht van het Nu een ontzettend mooi boek, maar er wordt in die filosofie wel voorbij gegaan aan het feit dat we ons ego grotensdeels ontwikkelingen om onze kindertijd te overleven, omdat het eigenlijk lagen zijn waar diep verdriet en angst achter schuil gaat. Dus ook je gedachten/ego/persoonlijkheid verdienen aandacht en liefde. Het is geen vijand want het bedoelt het goed, om je te beschermen, nu is die bescherming erop gericht dingen uit het verleden te voorkomen en hoeft die bescherming nu dus niet meer van toepassing te zijn maar ooit is die wel nodig geweest, anders was het er niet.

Je gedachtes en gevoelens zijn er niet zomaar, daar zijn redenen voor, argumenten, oftewel een verhaal, jouw verhaal, en dat mag gehoord worden door de enige persoon die het verplicht is liefdevol voor jou klaar te staan; jijzelf.

Mooie laatste posts hier, wijze woorden

Hier een filmpje van Sam Harris, die in principe hetzelfde zegt als Eckhart Tolle. En Sam Harris is 1 van de meest intelligente mensen op deze aarde en heeft een Phd. in Neurowetenschappen:

Ik heb het nooit zo op dit soort boeken. De bedoeling is dat je het heft in handen neemt en je leven inrichting geeft, of iets van die strekking. Dan lees je dat boek, terwijl je zelf allang weet wat je eraan kunt doen. Mensen weten verdomd goed dat als ze iets willen dat ze het moeten doen. Dat stapeltje papier maakt het niet makkelijker. Ik heb in ieder geval nog nooit een zelfhulpboek gelezen dat ook daadwerkelijk werkte. Dus tja.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 18:30 schreef Lumberbob het volgende:
Ik heb het nooit zo op dit soort boeken. De bedoeling is dat je het heft in handen neemt en je leven inrichting geeft, of iets van die strekking. Dan lees je dat boek, terwijl je zelf allang weet wat je eraan kunt doen. Mensen weten verdomd goed dat als ze iets willen dat ze het moeten doen. Dat stapeltje papier maakt het niet makkelijker. Ik heb in ieder geval nog nooit een zelfhulpboek gelezen dat ook daadwerkelijk werkte. Dus tja.

Bekijk het filmpje hierboven eens zou ik zeggen

Sam Harris is allesbehalve een lul de behanger. Hij is een moderne held in de strijd voor rationaliteit en hij zegt zelf dat de info die hier besproken wordt, van onschatbare waarde is. Het is ook niet zo zeer zelfhelp, maar meer zelfkennis die je opdoet door het lezen van het boek.

Ik zou zeggen, ga eens wat lezingen van Sam Harris online bekijken en sta versteld van de helderheid en intelligentie die hij in zijn woorden weet te leggen. Hij is voor mij daarin ongeevenaard en dat alles door de stof die in dit topic wordt besproken.

Voor degenen die Sam Harris niet echt kennen, zijn laatste boek was echt een groot succes en is met veel enthousiasme onthaalt binnen de academische wereld:

The Moral Landscape - How science can determine human values
http://www.samharris.org/site/full_text/the-moral-landscape/

Sam Harris breathes intellectual fire into an ancient debate. Reading this thrilling, audacious book, you feel the ground shifting beneath your feet. Reason has never had a more passionate advocate.
— Ian McEwan, author of Atonement, winner of the Man Booker Prize for Amsterdam.

A lively, provocative, and timely new look at one of the deepest problems in the world of ideas. Harris makes a powerful case for a morality that is based on human flourishing and thoroughly enmeshed with science and rationality. It is a tremendously appealing vision, and one that no thinking person can afford to ignore.
— Steven Pinker, Professor of Psychology at Harvard University, author of How the Mind Works and The Blank Slate.

I was one of those who had unthinkingly bought into the hectoring myth that science can say nothing about morals. The Moral Landscape has changed all that for me. Moral philosophers, too, will find their world exhilaratingly turned upside down, as they discover a need to learn some neuroscience. As for religion, and the preposterous idea that we need God to be good, nobody wields a sharper bayonet than Sam Harris.
— Richard Dawkins, author of The Selfish Gene, The God Delusion, and The Greatest Show On Earth

Reading Sam Harris is like drinking water from a cool stream on a hot day. He has the rare ability to frame arguments that are not only stimulating, they are downright nourishing, even if you don’t always agree with him! In this new book he argues from a philosophical and a neurobiological perspective that science can and should determine morality. As was the case with Harris’ previous books, readers are bound to come away with previously firm convictions about the world challenged, and a vital new awareness about the nature and value of science and reason in our lives.
— Lawrence M. Krauss, theoretical physicist, Director of the Origins Project at Arizona State University, author of The Physics of Star Trek and Quantum Man: Richard Feynman’s Life in Science.

Interessante kerel die Sam Harris, maar als ik wil beginnen met meditatie met als doel mijn gedachten loslaten. Waar kan ik dan het beste beginnen?

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 19:04 schreef Crutch het volgende:
Interessante kerel die Sam Harris, maar als ik wil beginnen met meditatie met als doel mijn gedachten loslaten. Waar kan ik dan het beste beginnen?

Heb je al eens wat lezingen gezien van Sam Harris? Ik vind de verwoording van Lawrence Krauss zo passend:

"Reading Sam Harris is like drinking water from a cool stream on a hot day. He has the rare ability to frame arguments that are not only stimulating, they are downright nourishing.."

Waar en hoe je moet beginnen met meditatie zou ik zo niet weten. Er zijn denk ik anderen hier in dit topic die die vraag beter kunnen beantwoorden. Ik heb geleerd mijn gedachten te stoppen door het lezen van De Kracht vh Nu. Wanneer je het inzicht dat in het boek wordt besproken niet krijgt, dan is meditatie de beste oplossing.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 18:30 schreef Lumberbob het volgende:
Ik heb het nooit zo op dit soort boeken. De bedoeling is dat je het heft in handen neemt en je leven inrichting geeft, of iets van die strekking. Dan lees je dat boek, terwijl je zelf allang weet wat je eraan kunt doen. Mensen weten verdomd goed dat als ze iets willen dat ze het moeten doen. Dat stapeltje papier maakt het niet makkelijker. Ik heb in ieder geval nog nooit een zelfhulpboek gelezen dat ook daadwerkelijk werkte. Dus tja.

Omdat de meeste van die boeken zich richten op het deel van jou dat iets wel wil, terwijl daar de antwoorden niet zitten. Natuurlijk kan jij op een gegeven moment een idee hebben van ''ik wil dit of dat doen/veranderen'' en bewust het besluit nemen dat na te streven, maar als je nagaat dat je gedrag ongeveer 10% bewust en 90% onbewust is en jouw onbewuste vol kan zitten met delen die niet willen wat jij wil doen/veranderen dan zal het je niet lukken. Vooral omdat jij met het idee iets te moeten veranderen voorbij gaat aan alles wat er al in jou is.

Ieder mens zit vol overtuigingen die zich in de loop van je leven opgebouwd hebben, die zitten er met een redenen, er zijn argumenten voor en die zitten allemaal in je onbewuste net zolang tot je er bewust van wordt, ernaar leert luisteren en ze leert begrijpen; ze vertellen letterlijk jouw verhaal. Ze mogen er zijn, net zoals jij er mag zijn, gewoon zoals je bent.

De sleutel tot veranderingen zit em niet in iets maar zo hard mogelijk willen maar in het aandacht besteden aan de delen die de verandering tegen gaan, daar liefdevol mee omgaan, ze leren begrijpen al jouw overtuigingen zien als een samenwerkingsverband en die op 1 lijn krijgen zodat jij vrij wordt om te leven op een manier die bij jou past. Je ramt oude overtuigingen er niet uit door je te richten op ideeën van hoe je eigenlijk zou moeten zijn in plaats van te zijn wie je bent.

Ik zie De kracht van het Nu ook niet als zelfhulpboek, dat is de intentie volgens mij niet en een bewustwordingsproces ingaan om tot je ware zelf te komen daar zullen de meesten begeleiding bij nodig hebben, van iemand die daar zelf ervaring mee heeft.

quote:

Op vrijdag 19 augustus 2011 20:16 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

mooi geschreven, zit veel wijsheid in.
Lukt me jammer genoeg niet vaak om echt liefdevol naar mezelf te kijken.
Is toch vaak niet goed en moet anders enz.

Dat is prima, het idee dat je anders/beter zou moeten zijn komt voor uit de overtuiging dat je een bepaald iets daarmee zou voorkomen (als ik zus of zo was, dan ... gebeurde dit wel/niet) en is dus ook als bescherming bedoelt, met goede bedoelingen dus, ook daar kan je liefdevol tegenover staan

Ik kan iedereen aanraden de volgende lezing van Sam Harris te bekijken. Hij is sowieso reuze interessant, maar vanaf ongeveer 23:50 begint hij het tweede deel van zijn speech en zegt precies die dingen die wij hier in dit topic ook bespreken. En als er iemand is die het onderwerp van dit topic helder kan verwoorden dan is het Sam Harris wel

Mocht je ooit in een discussie geraken over de zin of onzin van verlichting en introspectie, laat dan die persoon die niet op 1 lijn zit met je dit fimpje bekijken. Het zijn ook met name de atheiste rationalisten die dit onderwerp onder de noemer religie of zweverigheid willen plaatsen en laat nou net Sam Harris de grote held zijn van deze groep mensen. Samen met Dawkins, Hitchens en Dennett is Harris 1 van de zogenaamde Four Horsemen of New Atheism. En Harris is van deze vier eigenlijk de slimste, in ieder geval als het aankomt op het helder verwoorden van zijn argumenten. Dawkins is een goede tweede trouwens.

Dus mocht je ooit in discussie raken met een rationele atheist, wijs hen dan op dit filmpje van hun grote held (normaals vanaf 23:50 wordt het echt interessant).

quote:

Op zaterdag 20 augustus 2011 05:21 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Ik kan iedereen aanraden de volgende lezing van Sam Harris te bekijken. Hij is sowieso reuze interessant, maar vanaf ongeveer 23:50 begint hij het tweede deel van zijn speech en zegt precies die dingen die wij hier in dit topic ook bespreken. En als er iemand is die het onderwerp van dit topic helder kan verwoorden dan is het Sam Harris wel

Mocht je ooit in een discussie geraken over de zin of onzin van verlichting en introspectie, laat dan die persoon die niet op 1 lijn zit met je dit fimpje bekijken. Het zijn ook met name de atheiste rationalisten die dit onderwerp onder de noemer religie of zweverigheid willen plaatsen en laat nou net Sam Harris de grote held zijn van deze groep mensen. Samen met Dawkins, Hitchens en Dennett is Harris 1 van de zogenaamde Four Horsemen of New Atheism. En Harris is van deze vier eigenlijk de slimste, in ieder geval als het aankomt op het helder verwoorden van zijn argumenten. Dawkins is een goede tweede trouwens.

Dus mocht je ooit in discussie raken met een rationele atheist, wijs hen dan op dit filmpje van hun grote held (normaals vanaf 23:50 wordt het echt interessant).

Sam Harris on the "dangers" of "atheism"

Jij zit ook de meest vage momenten dit te kijken he

5:20

quote:

Op zaterdag 20 augustus 2011 09:29 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Jij zit ook de meest vage momenten dit te kijken he

5:20

"Probably_on_pcp [Probably_on_pcp heeft geen premium account]
Carpe Noctem "

Pluk de nacht... en hij zal waarschijnlijk aan de PCP zitten

In het NU bestaat toch geen tijd, of hoe zat het ook alweer?!

quote:

Op zaterdag 20 augustus 2011 09:29 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Jij zit ook de meest vage momenten dit te kijken he

5:20

Iemand moet de wereld in de gaten houden als iedereen slaapt

quote:

Op zaterdag 20 augustus 2011 11:12 schreef Stefanovich het volgende:
Pluk de nacht... en hij zal waarschijnlijk aan de PCP zitten

Diep in de nacht leven met een biertje en af en toe een klein jointje... heerlijk!

quote:

Op woensdag 15 juni 2011 22:10 schreef DeZoektocht het volgende:
weet je wat het een beetje is de realiteit of het NU zoals je het wilt noemen is niet iets wat goed uit tel leggen valt.
je moet het ZIEN, en op het moment dat je het ziet dan kun je er niet meer aan twijfelen omdat je gewoon ziet wat DE waarheid is.
Echter is mijn ervaring dat je vanuit dat zien dat best wel op verschillende manieren uit kunt leggen theoretisch.
Het is geen verhaal van het verstand, daarom lees je verschillende uitleggingen van verschillende mensen die toch ongetwijfeld soortgelijke ervaringen gehad hebben.
Die mensen op die Tolle bijeenkomst zullen op hun manier echt op zoek zijn naar de waarheid, ze verliezen zich alleen in het verhaal eromheen.

Ik kan jullie allemaal van harte het volgende boek aanraden:

[ afbeelding ]

Let wel het gaat in dit boek niet om het geloof wat om boedhisme heen is gecreerd. (de tradities en culturele invloeden)
Het gaat om het ontwaken voor de waarheid.

Naar mijn mening echt een goede wegwijzer

Heb het boek inmiddels gelezen. Inderdaad een helder en fijn boek

Het werk/boeken van Anthony de Mello zijn trouwens ook wel een aanrader. Hij beschrijft min of meer dezelfde gedachtegang als Tolle, maar dan op een wat 'pakkendere' wijze geschreven. Met name het boek Awareness vind ik een aanrader

Jij leest wel veel boeken ofniet? Ik vind het lastig om de rust en tijd te nemen om een boek (uit) te lezen...

quote:

Op donderdag 1 september 2011 16:50 schreef Stefanovich het volgende:
Jij leest wel veel boeken ofniet? Ik vind het lastig om de rust en tijd te nemen om een boek (uit) te lezen...

In vakantietijd lees ik met regelmaat wel boeken (niet alleen over dit onderwerp hoor). Buiten vakanties om herken ik dat verschijnsel zeker, dat moeite hebben met uitlezen (vooral omdat ik voor mij studie al veel moet lezen). Maar ik vond dat boek van De Mello wel even het vermelden waard...inspirerend verhaal.

Hey allemaal,

Interessant onderwerp. Zo interessant zelfs dat ik het boek De Kracht van het NU gelezen heb endaarna in 2 maanden tijd deze topicreeks. Wat een pleuriswerk was dat

De aanleiding van dit alles is omdat ik door de jaren mezelf steeds vaker vragen stel als Wat wil ik nu echt en hoe word ik het gelukkigst in het leven? met daar weer gedachtes en vragen over. Ik denk ook veel te veel na over alles. Druk maken over financiën, ellende uit het verleden, sociale druk, over wat ik nu allemaal niet heb bereikt, mezelf beter voordoen op bepaalde gebieden dan ik echt ben, geen beslissing kunnen maken over de meeste simpele dingen en die uitstellen of niet doen, etc... Wordt er gek van...

Ik heb boeken gelezen als The Secret (hoop onzin, maar ook enkele goeie punten), Personal Development for Smart People en een aantal alphamale-boeken. Ik ben geinteresseerd in astronomie (wat me het besef geeftdat we geen zak voorstellen en het licht na 80 jaar leven mogelijk voorgoed uitgaat en alles voor niets is geweest) en heb daar veel documentaires over bekeken. Verder woon ik in een dorp in het rijke deel van Nederland en heb op het het sociale vlak te maken gehad met mensen uit allerlei klasses. Ik ben in landen geweest met andere culturen (boeddhisme). Dit alles heeft wel invloed in m'n huidige denken, maar maakt het zeker niet gemakkelijker allemaal.

Tot zover een introductie, nu wat meer over het onderwerp

Net als anderen hier vond ik het boek op een gegeven moment ook wat zweverig door de betrekking van het geloof door Tolle, maar er waren zeker genoeg "aha-momenten". Door deze topicreeks is het allemaal een stuk duidelijker geworden, maar ik zit wel met groot punt:

Als je in het NU moet leven, waarom zou je dan nog moeite doen voor iets? Het boeit dan toch niet dat morgen je vriendin vreemdgaat, je ouders plotseling doodgaan, je ontslagen wordt of op straat komt te staan. Als dat gebeurd is het alweer verleden tijd en moet je weer in het NU leven en daar is alles goed?!

Je moet toch iedere dag goede belissingen te nemen zodat je er beter van wordt? De Kracht van het NU komt op mij over dat je alles in stilstand moet zien en tijd niet bestaat?!

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:15 schreef abhinnaya het volgende:
<knip>

Als je in het NU moet leven, waarom zou je dan nog moeite doen voor iets? Het boeit dan toch niet dat morgen je vriendin vreemdgaat, je ouders plotseling doodgaan, je ontslagen wordt of op straat komt te staan. Als dat gebeurd is het alweer verleden tijd en moet je weer in het NU leven en daar is alles goed?!

Je moet toch iedere dag goede belissingen te nemen zodat je er beter van wordt? De Kracht van het NU komt op mij over dat je alles in stilstand moet zien en tijd niet bestaat?!

Tijd bestaat wel degelijk volgens de kracht van het NU, en het is ook zeker handig om daar rekening mee te houden. De kunst is alleen om het plannen voor morgen en het nadenken over gisteren zodanig in te perken dat je alleen nog dingen buiten het Nu doet die nodig zijn, zoals leren van je verleden en het inplannen van belangrijke dingen in je toekomst.

Alleen, als je je agenda hebt ingevuld, dan mag je hem ook weer dichtdoen en terugkomen naar het Nu. En als je je les van een gebeurtenis in het verleden hebt geleerd, hoef je daar niet nog een hele tijd over door te peinzen.

Dit wordt ook in het boek aangehaald: gebruik tijd als een nuttig gereedschap

De Kracht van het Nu gaat er niet zozeer over dat je in het nu moet leven. Het gaat vooral om de realisatie dat het nu het enige is dat er is.

quote:

Op zondag 11 september 2011 12:10 schreef Loei_koei het volgende:
De Kracht van het Nu gaat er niet zozeer over dat je in het nu moet leven. Het gaat vooral om de realisatie dat het nu het enige is dat er is.

Ja, je leeft dus sowieso alleen in het nu, dat doet iedereen . Maar het verschil zit 'm inderdaad in het beseffen daarvan.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:15 schreef abhinnaya het volgende:
Hey allemaal,

Interessant onderwerp. Zo interessant zelfs dat ik het boek De Kracht van het NU gelezen heb endaarna in 2 maanden tijd deze topicreeks. Wat een pleuriswerk was dat

Alle delen? Wow

quote:

De aanleiding van dit alles is omdat ik door de jaren mezelf steeds vaker vragen stel als Wat wil ik nu echt en hoe word ik het gelukkigst in het leven? met daar weer gedachtes en vragen over. Ik denk ook veel te veel na over alles. Druk maken over financiën, ellende uit het verleden, sociale druk, over wat ik nu allemaal niet heb bereikt, mezelf beter voordoen op bepaalde gebieden dan ik echt ben, geen beslissing kunnen maken over de meeste simpele dingen en die uitstellen of niet doen, etc... Wordt er gek van...

Ik heb boeken gelezen als The Secret (hoop onzin, maar ook enkele goeie punten), Personal Development for Smart People en een aantal alphamale-boeken. Ik ben geinteresseerd in astronomie (wat me het besef geeftdat we geen zak voorstellen en het licht na 80 jaar leven mogelijk voorgoed uitgaat en alles voor niets is geweest) en heb daar veel documentaires over bekeken. Verder woon ik in een dorp in het rijke deel van Nederland en heb op het het sociale vlak te maken gehad met mensen uit allerlei klasses. Ik ben in landen geweest met andere culturen (boeddhisme). Dit alles heeft wel invloed in m'n huidige denken, maar maakt het zeker niet gemakkelijker allemaal.

Tot zover een introductie, nu wat meer over het onderwerp

Net als anderen hier vond ik het boek op een gegeven moment ook wat zweverig door de betrekking van het geloof door Tolle, maar er waren zeker genoeg "aha-momenten". Door deze topicreeks is het allemaal een stuk duidelijker geworden, maar ik zit wel met groot punt:

Als je in het NU moet leven, waarom zou je dan nog moeite doen voor iets? Het boeit dan toch niet dat morgen je vriendin vreemdgaat, je ouders plotseling doodgaan, je ontslagen wordt of op straat komt te staan. Als dat gebeurd is het alweer verleden tijd en moet je weer in het NU leven en daar is alles goed?!

Je moet toch iedere dag goede belissingen te nemen zodat je er beter van wordt? De Kracht van het NU komt op mij over dat je alles in stilstand moet zien en tijd niet bestaat?!

Het is niet zo dat het de bedoeling is dat je dingen gaat wegstoppen. Leven in het Nu is meer het je niet verzetten tegen dingen. Het leven is als een rivier met kalme en met wilde stukken en je kunt je het beste mee laten voeren met de stroom dan dat je tegen de golven gaat vechten.

Wanneer je in het Nu leeft en iemand overlijdt, dan zul je die pijn echt wel voelen. Het gevoel is nl. gewoon daar, daar heb je je bewuste aandacht dus je verstand niet voor nodig.

vrij simpel concept lijkt me. Heb vrede met je verleden, want dat ligt vast. Leef niet in de toekomst want die bestaat nog niet.

Inderdaad, maar doe het maar eens haha

quote:

Op woensdag 14 september 2011 16:43 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

JIj kunt het ondertussen al wel toch Stefanovich?
Je loopt al een poos mee in dit topic toch?
Ik ben vandaag voor het eerst naar een reguliere 1e lijns psycholoog geweest
Gewoon eens kijken hoe die tegen mijn problemen aankijkt, leek me wel een geschikte kerel.
Vooral input van mijn kant natuurlijk, nog weinig feedback, we zullen zien.

Beter! Kan nooit kwaad he, praten over je problemen lucht sowieso al veel op
Had ik in het begin ook, eerst veel vertellen over jezelf en zo en dan vraagt ie hier en daar wat, en hij pikte er bij mij dan mijn onrealistische gedachten uit en vroeg waarom ik zo dacht en dat het ook anders kan... maar vond het niet echt diep gaan, niet genoeg iig voor mij. Hij verwees me door naar 2e lijns, want na 10 sessies moest je flink gaan dokken en 2e lijns werd gewoon weer vergoed. Heb lang gewacht met aanmelden maar ben nu bij 2e lijns en ga straks een groepstherapie doen....maar dat duurt jammer genoeg nog ff.

Ik zit hier idd ook al lang mee te lezen/te posten maar toch heb ik er nog wel moeite mee hoor, ik pieker nog regelmatig veel, en vooral over de toekomst eigenlijk. Ik moet uitkijken dat ik door het piekeren niet té passief wordt of mezelf dieper in de put praat, maar dat doe ik wel nog. Maar ja ik heb ook geen idee wat ik moet qua studie e.d. en ik zit daarom ook vast. Toch lastig om die ingesleten patronen allemaal te doorbreken. Maar goed, we're working on it!

Ik ben ook weer actief bezig hiermee. Ik lees nu "De Stilte Spreekt" van Tolle. Dat is een soort van korte samenvatting van DKvhN waarmee hij je pointers geeft om bewust te worden.

Nu heb ik vaak dat ik probeer waar te nemen wat er gebeurt maar niet zeker weet of ik dan denk of niet. En denk ik dus eraan of ik denk of niet. En dan denk je dus toch, iets wat niet de bedoeling is. Misschien een vage zin maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen.

Ik ga dus in feite nadenken, of ik wel of niet aan het nadenken ben, en dan denk ik dus toch na... dat is vrij frustrerend en frustraties werken averechts.

Ik weet dus niet zeker of ik wel eens gedachteloos ben, herkent iemand dit?

Ook lijtk het alsof ik zachtere en hardere gedachten heb, dus alsof je echt je eigen hoort spreken in je hoofd of dat je gewoon op de achtergrond aan iets denkt. Ik probeer iig zo bewust mogelijk de omgevingen te observeren en dat kan best fijn zijn.

Het accepteren van alles is nog wel moeilijk, vaak als ik het idee heb even bewust te zijn komen al heel snel gedachten terug en voor ik het weet verdrink ik weer in gedachten en vergeet ik alles om me heen.

Lastig, lastig.

Niks mis met een beetje denken hoor. Accepteren dat je denkt is 1 ding, de gedachten relativeren is een tweede.

Trouwens, waarom zou je willen weten of je gedachtenloos bent? Zodat je later kunt zeggen van toen en toen was ik gedachtenloos? En wie is degene die beoordeelt of "het je gelukt is"?

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 12:10 schreef Thrackan het volgende:
Niks mis met een beetje denken hoor. Accepteren dat je denkt is 1 ding, de gedachten relativeren is een tweede.

Trouwens, waarom zou je willen weten of je gedachtenloos bent? Zodat je later kunt zeggen van toen en toen was ik gedachtenloos? En wie is degene die beoordeelt of "het je gelukt is"?

Nou daar gaat het hele topic over, en ik weet dus niet of ik gedachteloos ben of niet. Ook vind ik het lastig gedachten te observeren zonder erbij na te denken.

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 13:33 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Nou daar gaat het hele topic over, en ik weet dus niet of ik gedachteloos ben of niet. Ook vind ik het lastig gedachten te observeren zonder erbij na te denken.

Is ook niet te doen. Het gaat vanzelf, zodra je gaat proberen schiet het niet p.

quote:

Op zaterdag 10 september 2011 21:15 schreef abhinnaya het volgende:

Als je in het NU moet leven, waarom zou je dan nog moeite doen voor iets? Het boeit dan toch niet dat morgen je vriendin vreemdgaat, je ouders plotseling doodgaan, je ontslagen wordt of op straat komt te staan. Als dat gebeurd is het alweer verleden tijd en moet je weer in het NU leven en daar is alles goed?!

Je moet toch iedere dag goede belissingen te nemen zodat je er beter van wordt? De Kracht van het NU komt op mij over dat je alles in stilstand moet zien en tijd niet bestaat?!

Verdriet staat niet gelijk aan het hunkerende ego natuurlijk. Als het in je kop wat stiller is zal slechts de sluimerentoestand van rotgedachten en de emotie-achtbaan die daarbij horen minder activiteit hebben. Betekent niet dat niks je meer kan schelen.

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 11:31 schreef EggsTC het volgende:
Ik ben ook weer actief bezig hiermee. Ik lees nu "De Stilte Spreekt" van Tolle. Dat is een soort van korte samenvatting van DKvhN waarmee hij je pointers geeft om bewust te worden.

Nu heb ik vaak dat ik probeer waar te nemen wat er gebeurt maar niet zeker weet of ik dan denk of niet. En denk ik dus eraan of ik denk of niet. En dan denk je dus toch, iets wat niet de bedoeling is. Misschien een vage zin maar ik probeer het zo goed mogelijk uit te leggen.

Dit is denk ik voor iedereen hier herkenbaar. Het is een vicieuze cirkel.

1. Ik ga op mijn ademhaling letten en gedachten alleen bekijken
Een vervelende gedachte komt op, accepteer deze gedachte, dan gaat het weg
Alhoewel 'accepteer deze gedachte' is ook weer een gedachte, en het feit dat ik hier aan denk is ook weer een gedachte!
Nu doe ik moeilijk... stap 1 weer ->

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 18:49 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Dit is denk ik voor iedereen hier herkenbaar. Het is een vicieuze cirkel.

1. Ik ga op mijn ademhaling letten en gedachten alleen bekijken
Een vervelende gedachte komt op, accepteer deze gedachte, dan gaat het weg
Alhoewel 'accepteer deze gedachte' is ook weer een gedachte, en het feit dat ik hier aan denk is ook weer een gedachte!
Nu doe ik moeilijk... stap 1 weer ->

Maar hoe kan je dan ooit gedachteloos worden, elke keer de gedachte accepteren en wachten tot ie weg gaat? Er komen steeds nieuwe voor terug, en als je daar aan gaat denken lijkt het eindeloos.

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 21:10 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Maar hoe kan je dan ooit gedachteloos worden, elke keer de gedachte accepteren en wachten tot ie weg gaat? Er komen steeds nieuwe voor terug, en als je daar aan gaat denken lijkt het eindeloos.

je moet ook niet gedachteloos worden,
je moet doorhebben dat gedachten (of emoties) tijdelijk van aard zijn en continu komen en gaan. De gedachtes over gedachtes/emoties (rumineren) die in je hoofd blijven steken, daar wil je van af, niet de gedachtes/emoties zelf!

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 21:10 schreef EggsTC het volgende:
Maar hoe kan je dan ooit gedachteloos worden, elke keer de gedachte accepteren en wachten tot ie weg gaat? Er komen steeds nieuwe voor terug, en als je daar aan gaat denken lijkt het eindeloos.

Je gedachten zijn er en die mogen er ook zijn, het gaat er ook niet om wat er is of niet, het gaat erom dat je ze waarneemt, er op die manier een afstand van creëert en die ruimte gebruikt om in het Nu te zijn en te doen wat jij wil doen, buiten de gedachten om mochten die gedachten beperkend zijn. Je gaat niet aan de slag met gedachten maar je gaat aan de slag met het bezig zijn met het zijn van jezelf.

Daarnaast zijn belangrijke punten; je niet verzetten en niet oordelen, en dat is iets om te leren door veel oefening want je doet iets wat waarschijnlijk ingaat tegen wat je heel je leven gewend bent om te doen. Het is dan ook een verandering die niet zomaar kan gebeuren, het gaat erom dat je met een accepterende houding laat zien dat het anders kan, door te doen verzamel je als het ware bewijs daarvoor maar dat heeft tijd nodig en laat zich niet forceren.

Voorbeeld; hoe zou het zijn als je elke gedachte en elk gevoel waarnam en zonder oordeel de ruimte gaf?

Dat zou verlichtend werken je maakt het ingewikkeld, omdat je jezelf beoordeelt en iets wilt veranderen(gedachten/gevoel), op een oneffectieve manier, en lukt het niet, dat frustreert. Je valt steeds in je vertrouwde "ingesleten" denkpatronen... dát maakt het moeilijk. En dat is niet gek dus wees niet te hard voor jezelf... de sleutel is toch gewoon wat canillas op het laatste zegt, meer niet. Maar dat moet je oefenen... aandacht richten op de wereld om je heen, mindfulness, meditatie,sporten.... ik ben er ook verre van goed in BTW

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 18:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Is ook niet te doen. Het gaat vanzelf, zodra je gaat proberen schiet het niet p.

Dit wat SK zegt, is denk ik waar je vooral op moet letten EggsTC. Ik herken me heel erg in wat je zegt, maar gelukkig heb ik dat tegenwoordig niet meer. Het komt er gewoon op neer dat je het in moet zien. Het gaat om het inzicht en dat zorgt ervoor dat je gedachtenloos kunt worden in je hoofd. Het is niet iets waar je energie in kunt stoppen om te zorgen dat het ophoudt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 20-09-2011 22:33:04 ]

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 21:10 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Maar hoe kan je dan ooit gedachteloos worden, elke keer de gedachte accepteren en wachten tot ie weg gaat? Er komen steeds nieuwe voor terug, en als je daar aan gaat denken lijkt het eindeloos.

Misschien dat je je vooral moet concentreren op wat nou het ego is en wat nou het observerende bewustzijn is. Probeer dat voor jezelf eens op een rijtje te zetten. Wat is nou het ego en wat is nou het observerende bewustzijn? Misschien als je de verschillen ziet en/of voelt dat je dan de identificatie kunt doorbreken. Want op dit moment geldt dit voor jou: ego=observerende bewustzijn. Je hebt nog geen wig kunnen drijven tussen de twee. Je moet je beseffen dat dit twee totaal verschillende entiteiten zijn en dat het ego bestaat IN het observerende bewustzijn, het ego bestaat bij de gratie van de identificatie van het observerende bewustzijn met het ego.

Je moet het eigenlijk zo simpel mogelijk benaderen. Dat is misschien wel de beste tip die ik je kan geven. Doe alsof je een ontzettend simpele ziel bent die kijkt naar dit onderwerp. Vergeet alles wat je hebt gelezen en kijk op zn allerkleinst naar de relatie ego-observerend bewustzijn. Zo gauw je het wat ingewikkelder maakt, ga je de verkeerde kant op. Verlichting is supersimpel, alleen het is zo simpel dat wij erover heen kijken. We zien het gewoon niet omdat het zo klein is.

[ Bericht 8% gewijzigd door Probably_on_pcp op 20-09-2011 22:33:59 ]

Mooie post pcp...

Ik heb eigenlijk het idee dat ik de kracht van mijn denken heel erg overschat en de kracht van mijn intuïtie helemaal vergeet. Ik had laatst nogal last van faalangst bij verschillende dingen waar ik "moest" presteren, en mijn denken heeft eigenlijk alleen maar negatieve invloed. Puur op gevoel ging het top. Je intuitie is een krachtig/intelligent iets..... je bent dan ook gewoon meer in het nu en dus sterk gefocust

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 22:32 schreef Stefanovich het volgende:
Mooie post pcp...

Ik heb eigenlijk het idee dat ik de kracht van mijn denken heel erg overschat en de kracht van mijn intuïtie helemaal vergeet. Ik had laatst nogal last van faalangst bij verschillende dingen waar ik "moest" presteren, en mijn denken heeft eigenlijk alleen maar negatieve invloed. Puur op gevoel ging het top. Je intuitie is een krachtig/intelligent iets.....

Absoluut

Het denken vertroebelt je gevoel en je intuitie.

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 22:17 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Dit wat SK zegt, is denk ik waar je vooral op moet letten EggsTC. Ik herken me heel erg in wat je zegt, maar gelukkig heb ik dat tegenwoordig niet meer. Het komt er gewoon op neer dat je het in moet zien. Het gaat om het inzicht en dat zorgt ervoor dat je gedachtenloos kunt worden in je hoofd. Het is niet iets waar je energie in kunt stoppen om te zorgen dat het ophoudt.

Ik weet het, proberen te slapen werkt ook niet als je dat met alle macht gaat proberen. Proberen is ook niet de weg dat weet ik, maar ik probeer wel uit te vinden wát het dan wel is. Accepteren van alles, true... kan je dat fout doen, kan je dat goed doen? Bepaalde concentratie? meditatie? Ik word soms gek van mezelf

quote:

Op dinsdag 20 september 2011 22:32 schreef Stefanovich het volgende:
Mooie post pcp...

Ik heb eigenlijk het idee dat ik de kracht van mijn denken heel erg overschat en de kracht van mijn intuïtie helemaal vergeet. Ik had laatst nogal last van faalangst bij verschillende dingen waar ik "moest" presteren, en mijn denken heeft eigenlijk alleen maar negatieve invloed. Puur op gevoel ging het top. Je intuitie is een krachtig/intelligent iets..... je bent dan ook gewoon meer in het nu en dus sterk gefocust

Hmmm, herkenbaar.