W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiėren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Hmm, op zich kan die tracker een licht motortje zijn met een flinke overbrenging.quote:Op maandag 6 februari 2012 20:46 schreef Bijvlagenzinvol het volgende:
[..]
Geen idee hoe jij rekent, maar als ik een suntracker zou willen aanschaffen, dan reken ik ook die kosten om t.o.v. de verwachte meeropbrengst, en herleid ik dat tot de kosten per Wp.
Kleine moeite, groot plezier.
Je hoeft overigens niet echt te kunnen rekenen om tot de conclusie te komen dat 2400Wp aan panelen @0,90/Wp totaal slechts 2160,- kost. Stel dat die installatie 2000kWh oplevert, en de suntracker daar 35% aan toevoegd, dus 700kWh. Dat is 160,- per jaar.
Nu de suntracker... Die moet in staat zijn om circa 17m2 aan panelen op een frame, met een gewicht van ruim 400 kilo de zon te kunnen laten volgen, EN bij windkracht 12 stevig genoeg zijn om het hele zaakje overeind te houden...
Ik kan je alvast verklappen dat je de kosten van die 'tracker' nooit en te nimmer terugverdient.
Zo snel gaat de zon nu ook weer niet
En die tracker-systemen bestaan al.
Tuurlijk, de kracht om het geheel te bewegen is ansich het probleem niet. Maar je vergeet voor het gemak even het extra frame waarop de panelen moeten komen en de stormbestendigheid?quote:
Hmm, op zich kan die tracker een licht motortje zijn met een flinke overbrenging.
Zo snel gaat de zon nu ook weer niet
En die tracker-systemen bestaan al.
Ga jij maar even 17m2 aan panelen stormvast op een tracker-constructie monteren, die ook nog eens moet kunnen bewegen. Succes.
OW, en je budget voor de volledige tracker (elektronica + motor/overbrenging + frame + verankering + 30 jaar onderhoud) is dan dus 840,- daarboven is het zinloos, dan kun je beter wat extra panelen neerleggen...
[ Bericht 0% gewijzigd door Bijvlagenzinvol op 06-02-2012 23:06:21 ]
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Welded nanowires may lead to low-cost touch-screens, video displays, LEDs, and thin-film solar cells
Stanford University engineers have demonstrated a promising new nanowire welding technique to create electrically conductive meshes made of metal nanowires.
The research promises to lead to exceptional electrical throughput, low cost and easy processing for new generations of touch-screens, video displays, light-emitting diodes, and thin-film solar cells.
In processing, these delicate meshes must be heated or pressed to unite the crisscross pattern of nanowires that form the mesh, damaging them in the process.
The solution is to use plasmonics, the interaction of light and metal in which the light flows across the surface of the metal in waves.
“When two nanowires lay crisscrossed, we know that light will generate plasmon waves at the place where the two nanowires meet, creating a hot spot. The beauty is that the hot spots exist only when the nanowires initially touch, not after they have fused. The welding stops itself. It’s self-limiting,” explained Mark Brongersma, an associate professor of materials science engineering at Stanford.
“This ability to heat with precision greatly increases the control, speed and energy efficiency of nanoscale welding.”
In before-and-after electron-microscope images, individual nanowires are visually distinct prior to illumination. They lay atop one another, like fallen trees in the forest. When illuminated, the top nanowire acts like an antenna of sorts, directing the plasmon waves of light into the bottom wire and creating heat that welds the wires together. Post-illumination images show X-like nanowires lying flat against the substrate with fused joints.
In addition to making it easier to produce stronger and better performing nanowire meshes, the researchers say that the new technique could open the possibility of mesh electrodes bound to flexible or transparent plastics and polymers.
To demonstrate the possibilities, they applied their mesh on Saran wrap. They sprayed a solution containing silver nanowires in suspension on the plastic and dried it. After illumination, what was left was an ultrathin layer of welded nanowires.
This could lead to inexpensive window coatings that generate solar power while reducing glare for those inside, the researchers said.
http://www.zeitnews.org/n(...)ilm-solar-cells.html
Stanford University engineers have demonstrated a promising new nanowire welding technique to create electrically conductive meshes made of metal nanowires.
The research promises to lead to exceptional electrical throughput, low cost and easy processing for new generations of touch-screens, video displays, light-emitting diodes, and thin-film solar cells.
In processing, these delicate meshes must be heated or pressed to unite the crisscross pattern of nanowires that form the mesh, damaging them in the process.
The solution is to use plasmonics, the interaction of light and metal in which the light flows across the surface of the metal in waves.
“When two nanowires lay crisscrossed, we know that light will generate plasmon waves at the place where the two nanowires meet, creating a hot spot. The beauty is that the hot spots exist only when the nanowires initially touch, not after they have fused. The welding stops itself. It’s self-limiting,” explained Mark Brongersma, an associate professor of materials science engineering at Stanford.
“This ability to heat with precision greatly increases the control, speed and energy efficiency of nanoscale welding.”
In before-and-after electron-microscope images, individual nanowires are visually distinct prior to illumination. They lay atop one another, like fallen trees in the forest. When illuminated, the top nanowire acts like an antenna of sorts, directing the plasmon waves of light into the bottom wire and creating heat that welds the wires together. Post-illumination images show X-like nanowires lying flat against the substrate with fused joints.
In addition to making it easier to produce stronger and better performing nanowire meshes, the researchers say that the new technique could open the possibility of mesh electrodes bound to flexible or transparent plastics and polymers.
To demonstrate the possibilities, they applied their mesh on Saran wrap. They sprayed a solution containing silver nanowires in suspension on the plastic and dried it. After illumination, what was left was an ultrathin layer of welded nanowires.
This could lead to inexpensive window coatings that generate solar power while reducing glare for those inside, the researchers said.
http://www.zeitnews.org/n(...)ilm-solar-cells.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik dacht dat ik daar toch helder in was, in: Euro per kWh over de verwachte levensduur.quote:
Geen idee hoe jij rekent, maar als ik een suntracker zou willen aanschaffen, dan reken ik ook die kosten om t.o.v. de verwachte meeropbrengst, en herleid ik dat tot de kosten per Wp.
En mijn punt was dat Euro per Wp maar een grove schatting is.
Oh dat zal best, afhankelijk waar je de tracker plaatst. In NL en in kleine aantallen zal het zeker niet uit kunnen. Ik beweerde dan ook niet dat zonnestroom van een tracker altijd goedkoper is, maar dat je moet kijken naar de verwachte prijs per kWh en niet alleen moet blindstaren op de prijs per Wp.quote:Ik kan je alvast verklappen dat je de kosten van die 'tracker' nooit en te nimmer terugverdient.
Een ander voorbeeld:
Goedkope C-merk panelen voor de halve prijs die er na 10 jaar de brui aan geven of A-merk die na 30 jaar nog steeds prima functioneren. Prijs per Wp voor de C-merk panelen is beduidend lager, de prijs per geproduceerde kWh niet en daar gaat het juist om.
Geef eens een paar voorbeelden van die merken?quote:
Goedkope C-merk panelen voor de halve prijs die er na 10 jaar de brui aan geven of A-merk die na 30 jaar nog steeds prima functioneren.
En dan wel van die C-Merken waarvan je kunt onderbouwen dat ze er na 10 jaar mee ophouden natuurlijjk.
Er zijn inmiddels panelen die al ruim 30 jaar gewoon functioneren, en die zijn gemaakt met de techniek van ruim 30 jaar geleden...
Maar goed, jij stelt dat er panelen zijn die maar 10 jaar meegaan, dus jij komt ook met de merken en typenummers. Toch?
[ Bericht 25% gewijzigd door Bijvlagenzinvol op 09-02-2012 19:29:48 ]
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Doe niet zo flauw man. Je snapt toch ook wel zonder praktijkvoorbeelden dat slechte kwaliteits management of te goedkope materialen voor problemen zorgen met materialen die dag en nacht in weer en wind beschermd tegen de elementen moeten blijven? Zodra er vocht achter de folies kan komen (delaminatie) of als de contacten breken, dat dit funest is voor de werking? Dat de financiele druk op de fabrikanten om goedkoper te produceren enorm is toegenomen na de vrije val in paneelprijzen de afgelopen paar jaar?quote:
[..]
Geef eens een paar voorbeelden van die merken?
En dan wel van die C-Merken waarvan je kunt onderbouwen dat ze er na 10 jaar mee ophouden natuurlijjk.
Er zijn inmiddels panelen die al ruim 30 jaar gewoon functioneren, en die zijn gemaakt met de techniek van ruim 30 jaar geleden...
Maar goed, jij stelt dat er panelen zijn die maar 10 jaar meegaan, dus jij komt ook met de merken en typenummers. Toch?
Maargoed voorbeelden zijn er. De Kyocera KC80 en KC120 series hadden problemen met solderingen, Photowatt idem. Sommige Isofoton I100/12 panelen delamineren, net als Shell Solar ACN2000E panelen. Bron: Photon voorjaar 2010. Tevreden nu?
Edit: online voorbeeldje: http://zonstraal.forumup.be/viewtopic.php?t=14334 Op dat forum vind je wel meer voorbeelden.
[ Bericht 2% gewijzigd door cynicus op 09-02-2012 22:30:05 ]
Daar was ik al bang voor...quote:
De Kyocera KC80 en KC120 series hadden problemen met solderingen, Photowatt idem. Sommige Isofoton I100/12 panelen delamineren, net als Shell Solar ACN2000E panelen. Bron: Photon voorjaar 2010. Tevreden nu?
Kyocera, en de Shell panelen kun je niet als C-merk panelen typeren toch? (De andere 2 weet ik niet zeker, en geen zin om nu te zoeken ook, maar doet ook niet echt terzake)
Oftewel, je kunt van geen enkel merk 100% zeker zijn. Ook niet van een A-merk. Het blijft altijd een gok.
@cafe-roker, had je niet 20 seconden kunnen wachten...
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Ja, veel -ook bekende- merken hebben problemen gehad, vooral in de beginjaren. Maar hoe lang zijn Chinese panelen nu eigenlijk op de markt? Yingli sinds 1998, Trina sinds 1997, Suntech sinds 2001... Wie heeft er hier Chinese panelen van van een niet-A merk maar die 10+ jaar oud zijn op z'n dak?
Nogmaals, voordat het verkeerde beeld ontstaat, ik heb geen enkele moeite met Chinese panelen, zeker de A-merken niet. Mij gaat het erom dat de PV markt onder zware druk staat en dat zoiets normaal gesproken leid tot negatieve uitspattingen in de productkwaliteit en dat ik daarom liever meer betaal voor een A-merk dan een iets goedkoper onbekend merk. En dus dat de prijs per Wp alleen niet bepalend is.
Nogmaals, voordat het verkeerde beeld ontstaat, ik heb geen enkele moeite met Chinese panelen, zeker de A-merken niet. Mij gaat het erom dat de PV markt onder zware druk staat en dat zoiets normaal gesproken leid tot negatieve uitspattingen in de productkwaliteit en dat ik daarom liever meer betaal voor een A-merk dan een iets goedkoper onbekend merk. En dus dat de prijs per Wp alleen niet bepalend is.
Daar heb je ansich wel gelijk in, maar ook van de A-merken zitten er type's tussen die niet voldoen. Ik heb nu 2400Wp aan panelen besteld van het merk 'Sun-Earth" @90cent/Wp (incl. BTW), dus als ze het 5 jaar uithouden zijn ze terugverdiend. Ik gok het wel hoor.quote:
En dus dat de prijs per Wp alleen niet bepalend is.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bijvlagenzinvol op 09-02-2012 23:28:44 ]
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Veel plezier met je paneeltjes en moge zij de komende decennia veel kWh-jes produceren!
M'n Sunpowers met backcontact waren een paar jaar geleden nog wel wat duurder. Ahem...
Die moeten het zeker 20 jaar volhouden om rendabel te worden, maar gelukkig gaat het mij daar niet primair om.
M'n Sunpowers met backcontact waren een paar jaar geleden nog wel wat duurder. Ahem...
Die moeten het zeker 20 jaar volhouden om rendabel te worden, maar gelukkig gaat het mij daar niet primair om.
Ik krijg ze morgen binnen, incl. 5 jaar garantie op de panelen zelf, dus kan me geen buil vallen. (Plus de gangbare 10 jaar garantie voor de 90% opbrengst en 25 jaar garantie voor de 80% opbrengst).quote:
Veel plezier met je paneeltjes en moge zij de komende decennia veel kWh-jes produceren!
Als ze naar mijn zin presteren dan volgend jaar 3400Wp op het echte dak, maar eerst even de kat uit de boom kijken.
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Nicequote:
[..]
Ik krijg ze morgen binnen, incl. 5 jaar garantie op de panelen zelf, dus kan me geen buil vallen. (Plus de gangbare 10 jaar garantie voor de 90% opbrengst en 25 jaar garantie voor de 80% opbrengst).
Als ze naar mijn zin presteren dan volgend jaar 3400Wp op het echte dak, maar eerst even de kat uit de boom kijken.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Photovoltaic nanoshell "whispering galleries" trap light for more efficient solar cells
For those unfamiliar with the term, a "whispering gallery" is a round room designed in such a way that sound is carried around its perimeter - this allows a person standing on one side to hear words whispered by a person on the other. Now, scientists from Stanford University have developed a new type of photovoltaic material, that essentially does for sunlight what whispering galleries do for sound. Not only does the material have a structure that circulates light entering it, but it could also result in cheaper, less fragile, and less angle-sensitive solar panels.
The new material consists of tiny hollow spheres, made out of nanocrystalline-silicon. While nanocrystalline-silicon has good electrical efficiency and is able to stand up to the damaging effects of sunlight, is isn't particularly good at absorbing light - in past attempts at using it for photovoltaics, it has had to be thickly layered, which has in turn resulted in long manufacturing times. That's where the spheres - known as nanoshells - come into play.
To make the nanoshells, the scientists coated individual balls of silica with silicon, then used hydrofluoric acid to etch away the silica in the center. This left them with the hollow transparent nanoshells.
When sunlight enters one of them, instead of passing straight through, it gets trapped and is circulated several times within the nanoshell. This is a good thing, as the longer the light stays in contact with the nanocrystalline-silicon, the more energy the material can absorb.
In a side-by-side comparison with a flat layer of silicon, a layer of the nanoshells showed "significantly more absorption over a broader spectrum of light." When the nanoshells were subsequently stacked three layers deep, that improvement went up to 75 percent for certain important ranges of the solar spectrum.
Not only are they more efficient than nanocrystalline-silicon film, but they are easier to make - according to team member Yan Yao, "A micron-thick flat film of solid nanocrystalline-silicon can take a few hours to deposit, while nanoshells achieving similar light absorption take just minutes." They also require only about one-twentieth the amount of material, which translates into one-twentieth the cost and weight, too. This point could be particularly significant if the technology were used with other, rarer substances, such as tellurium or indium.
Additionally, the efficiency of the nanoshells isn't greatly affected by their angle to the Sun, so they could be used in locations where an optimal angle isn't always possible. Finally, layers of them are thin enough that they can stand up to twisting and bending, so they could possibly even be built into items such as sails or clothing.
A paper on the research was recently published in the journal Nature Communications.
http://www.zeitnews.org/e(...)ent-solar-cells.html
For those unfamiliar with the term, a "whispering gallery" is a round room designed in such a way that sound is carried around its perimeter - this allows a person standing on one side to hear words whispered by a person on the other. Now, scientists from Stanford University have developed a new type of photovoltaic material, that essentially does for sunlight what whispering galleries do for sound. Not only does the material have a structure that circulates light entering it, but it could also result in cheaper, less fragile, and less angle-sensitive solar panels.
The new material consists of tiny hollow spheres, made out of nanocrystalline-silicon. While nanocrystalline-silicon has good electrical efficiency and is able to stand up to the damaging effects of sunlight, is isn't particularly good at absorbing light - in past attempts at using it for photovoltaics, it has had to be thickly layered, which has in turn resulted in long manufacturing times. That's where the spheres - known as nanoshells - come into play.
To make the nanoshells, the scientists coated individual balls of silica with silicon, then used hydrofluoric acid to etch away the silica in the center. This left them with the hollow transparent nanoshells.
When sunlight enters one of them, instead of passing straight through, it gets trapped and is circulated several times within the nanoshell. This is a good thing, as the longer the light stays in contact with the nanocrystalline-silicon, the more energy the material can absorb.
In a side-by-side comparison with a flat layer of silicon, a layer of the nanoshells showed "significantly more absorption over a broader spectrum of light." When the nanoshells were subsequently stacked three layers deep, that improvement went up to 75 percent for certain important ranges of the solar spectrum.
Not only are they more efficient than nanocrystalline-silicon film, but they are easier to make - according to team member Yan Yao, "A micron-thick flat film of solid nanocrystalline-silicon can take a few hours to deposit, while nanoshells achieving similar light absorption take just minutes." They also require only about one-twentieth the amount of material, which translates into one-twentieth the cost and weight, too. This point could be particularly significant if the technology were used with other, rarer substances, such as tellurium or indium.
Additionally, the efficiency of the nanoshells isn't greatly affected by their angle to the Sun, so they could be used in locations where an optimal angle isn't always possible. Finally, layers of them are thin enough that they can stand up to twisting and bending, so they could possibly even be built into items such as sails or clothing.
A paper on the research was recently published in the journal Nature Communications.
http://www.zeitnews.org/e(...)ent-solar-cells.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
A Leap Forward for Plastic Solar Cells
A record-breaking polymer solar cell made by researchers at the University of California, Los Angeles, converts 10.6 percent of the energy in sunlight into electricity. The performance of the cell surpasses the previous record, 8.6 percent, set in July of last year by the same group.
Polymer solar cells are flexible, lightweight, and potentially inexpensive, but their performance lags behind that of conventional cells made from inorganic materials such as silicon. The goal of the researchers, led by Yang Yang, professor of materials science and engineering at UCLA, is to make a polymer solar cell that can compete with thin-film silicon cells. Yang's record-breaking cell, enabled by a new photovoltaic polymer developed by a Japanese company, Sumitomo Chemical, is a sign that researchers are getting better at making solar cells from these finicky materials.
The new plastic solar cell combines two layers that work with different bands of light—a polymer that works with visible light and one that works with infrared light. "The solar spectrum is very broad, from the near infrared through the infrared to the ultraviolet, and one single solar-cell component can't do it all," says Yang.
The best inorganic solar cells are also multilayer devices, but making multilayer organic solar cells has been difficult. Polymers can be printed from solution, like printing ink on paper, which is both a primary advantage of the technology and a liability, says Alan Heeger, who shared the Nobel Prize in 2000 for his co-discovery of conductive polymers. "There are no high temperatures involved, and manufacturing is simple," he says. But figuring out the right solvents to print each layer in a cell without bleeding into the one below it is tricky. The more layers, the more complex the problem becomes. Matching the electrical properties of each layer is also a challenge, as has been connecting them together.
Yang says he wants to make a polymer solar cell with an efficiency of 15 percent. He notes that efficiency numbers typically drop by about a third when solar cells are taken out of the lab and sold in working modules. A polymer solar cell that tests at 15 percent efficiency in the lab is likely to make a module with 10 percent efficiency, which Yang believes is good enough to compete with thin-film silicon solar.
http://www.zeitnews.org/e(...)tic-solar-cells.html
A record-breaking polymer solar cell made by researchers at the University of California, Los Angeles, converts 10.6 percent of the energy in sunlight into electricity. The performance of the cell surpasses the previous record, 8.6 percent, set in July of last year by the same group.
Polymer solar cells are flexible, lightweight, and potentially inexpensive, but their performance lags behind that of conventional cells made from inorganic materials such as silicon. The goal of the researchers, led by Yang Yang, professor of materials science and engineering at UCLA, is to make a polymer solar cell that can compete with thin-film silicon cells. Yang's record-breaking cell, enabled by a new photovoltaic polymer developed by a Japanese company, Sumitomo Chemical, is a sign that researchers are getting better at making solar cells from these finicky materials.
The new plastic solar cell combines two layers that work with different bands of light—a polymer that works with visible light and one that works with infrared light. "The solar spectrum is very broad, from the near infrared through the infrared to the ultraviolet, and one single solar-cell component can't do it all," says Yang.
The best inorganic solar cells are also multilayer devices, but making multilayer organic solar cells has been difficult. Polymers can be printed from solution, like printing ink on paper, which is both a primary advantage of the technology and a liability, says Alan Heeger, who shared the Nobel Prize in 2000 for his co-discovery of conductive polymers. "There are no high temperatures involved, and manufacturing is simple," he says. But figuring out the right solvents to print each layer in a cell without bleeding into the one below it is tricky. The more layers, the more complex the problem becomes. Matching the electrical properties of each layer is also a challenge, as has been connecting them together.
Yang says he wants to make a polymer solar cell with an efficiency of 15 percent. He notes that efficiency numbers typically drop by about a third when solar cells are taken out of the lab and sold in working modules. A polymer solar cell that tests at 15 percent efficiency in the lab is likely to make a module with 10 percent efficiency, which Yang believes is good enough to compete with thin-film silicon solar.
http://www.zeitnews.org/e(...)tic-solar-cells.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Interessant
Minder materiaalgebruik, potentieel veel minder energieverbuik en geschikt voor massaproductie. Nu nog hopen dat het goedkoop genoeg geproduceerd kan worden. Gewoon multikristallijn Si is ondertussen ook enorm goedkoop geworden. Dat maakt het voor nieuwe technieken lastig om ook een plek te veroveren.
Minder materiaalgebruik, potentieel veel minder energieverbuik en geschikt voor massaproductie. Nu nog hopen dat het goedkoop genoeg geproduceerd kan worden. Gewoon multikristallijn Si is ondertussen ook enorm goedkoop geworden. Dat maakt het voor nieuwe technieken lastig om ook een plek te veroveren.
Hoeveel energie zit er, op onze breedtegraad, in een vierkante meter zonlicht.
Dus niet hoeveel je eruit kunt halen.
Wie het weet mag het zeggen.
Dus niet hoeveel je eruit kunt halen.
Wie het weet mag het zeggen.
Dat hangt oa af van de tijd van het jaar, zonnig of niet, luchtvochtigheid, vervuiling, luchtdruk, opbouw atmosfeer, etc. De AM1.5 standaard die gebruikt wordt om zonnecellen te meten, heeft een invallend vermogen van ongeveer 1000W/m2quote:
Hoeveel energie zit er, op onze breedtegraad, in een vierkante meter zonlicht.
Dus niet hoeveel je eruit kunt halen.
Wie het weet mag het zeggen.
Revolutionary Sphelar Spherical Solar Cells Capture Sunlight From All Directions
Japanese company Kyosemi has developed a revolutionary spherical micro solar cell that is capable of capturing sunlight from all directions. Called the Sphelar, the cell shuns the traditional flat substrate photovoltaic design and opts for much more efficient shape – the sphere. While traditional flat solar cells are easy to design and produce, their main problem is that their efficiency relies on their relative position to the sun. While some companies have addressed this with motorized frames that follow the sun’s path, Kyosemi has gone for a completely new approach that doesn’t need costly motors to work.
Their innovative new Sphelar® is a matrix of tiny, spherical solar cells that are designed to absorb sunlight at any angle. This means not only more efficient energy production, but less power needed for motorization of solar cell frames. The design and geometry of Sphelar cells means that by harnessing reflected and indirect light, energy conversion is close to 20% efficiency – a target far beyond most flat photovoltaic technologies. Its design also makes Sphelar appropriate for applications at a variety of scales, including mobile electronic devices.
With innovation like this, it is no surprise that Japan is leading the world in solar power technology.
http://www.zeitnews.org/e(...)-all-directions.html
Japanese company Kyosemi has developed a revolutionary spherical micro solar cell that is capable of capturing sunlight from all directions. Called the Sphelar, the cell shuns the traditional flat substrate photovoltaic design and opts for much more efficient shape – the sphere. While traditional flat solar cells are easy to design and produce, their main problem is that their efficiency relies on their relative position to the sun. While some companies have addressed this with motorized frames that follow the sun’s path, Kyosemi has gone for a completely new approach that doesn’t need costly motors to work.
Their innovative new Sphelar® is a matrix of tiny, spherical solar cells that are designed to absorb sunlight at any angle. This means not only more efficient energy production, but less power needed for motorization of solar cell frames. The design and geometry of Sphelar cells means that by harnessing reflected and indirect light, energy conversion is close to 20% efficiency – a target far beyond most flat photovoltaic technologies. Its design also makes Sphelar appropriate for applications at a variety of scales, including mobile electronic devices.
With innovation like this, it is no surprise that Japan is leading the world in solar power technology.
http://www.zeitnews.org/e(...)-all-directions.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dit mag iemand mij uileggenquote:
Yang says he wants to make a polymer solar cell with an efficiency of 15 percent. He notes that efficiency numbers typically drop by about a third when solar cells are taken out of the lab and sold in working modules. A polymer solar cell that tests at 15 percent efficiency in the lab is likely to make a module with 10 percent efficiency, which Yang believes is good enough to compete with thin-film silicon solar.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
1 derde is inderdaad wat aan hoge kant. Er zijn wel verliezen t.o.v. van een losse cel (ivm de lichtdoorlatendheid van de glasplaat en reflectie van die glasplaat) maar normaliter zie ik specs als cell efficiency: 17,1%, module(panel) efficiency 15%. (Of iets in die geest)quote:
Op
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Hoe moet ik me daar een paneel vol bij voorstellen? Een vlak met allemaal halve bollen erop? Dat vraagt smeekt er gewoon om, om zoveel mogelijk vuil te verzamelen.quote:
Revolutionary Sphelar Spherical Solar Cells Capture Sunlight From All Directions
Japanese company Kyosemi has developed a revolutionary spherical micro solar cell that is capable of capturing sunlight from all directions. Called the Sphelar, the cell shuns the traditional flat substrate photovoltaic design and opts for much more efficient shape – the sphere.
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
Dat betwijfel ik. Het gaat om de gladheid van het oppervlak. Als je geen scherpe hoeken op de rand van die bolletjes hebt zitten zie ik niet in waarom er meer of minder achter zou blijven hangen dan bij een vlakke plaat.quote:
[..]
Hoe moet ik me daar een paneel vol bij voorstellen? Een vlak met allemaal halve bollen erop? Dat vraagt smeekt er gewoon om, om zoveel mogelijk vuil te verzamelen.
Waar ik trouwens wel benieuwd naar ben: er zitten hier nogal wat experts bij elkaar. Hoe zien jullie het gewone 'standaardpaneel' kort door de bocht, ik weet het over 5 jaar. Wat is dan gebruikelijk? En hoe verhoudt dat tot wat je nu over het algemeen krijgt?
[ Bericht 0% gewijzigd door CafeRoker op 03-03-2012 17:31:25 (typo) ]
Niet helemaal. Je hebt hoogteverschillen, waardoor er blaadjes/takken achter kunnen blijven haken, en een vlak oppervlak spoelt makkelijker schoon dan zoiets.quote:
Dat betwijfel ik. Het gaat om de gladheid van het oppervlak. Als je geen scherpe hoeken op de rand van die bolletjes hebt zitten zie ik niet in waarom er meer of minder achter zou blijven hangen dan bij een vlakke plaat.
Ik ben diegene waar je moeder je altijd voor gewaarschuwd heeft...
