Zwangerschap en geboorte deel 739

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 11:49 schreef MamaPurk het volgende:
Heftig zeg Jose, ik zou inderdaad het gesprek aangaan. Kan uiteindelijk voor jezelf ook meer rust creeëren voor de komende bevalling.
Nu is communiceren met patiënten in mijn beleving zowieso niet de sterkste kant van artsen, co-assistenten en dat soort volk.

ik doelde op deze generaliserende post...
waarschijnlijk wordt het niet zo bedoeld. Maar vind het toch best kwetsend tegenover een heleboel artsen, co-assistenten en dergelijke.
Die krijgen tegenwoordig juist ook veel les in communicatie en dergelijke.

In haar beleving zegt ze heel netjes..
Natuurlijk zijn er bij alle beroepsgroepen goede en slechte voorbeelden te vinden, maar communicatie is nou eenmaal heel lang totaal irrelevant geweest voor artsen. Niet gek dus dat er nog veel rondlopen voor wie dat een echte uitdaging blijft.

Ik zit nu op 22 weken en bijna alles is af. Wat kleine dingen op de babykamer, en nog wat spulletjes die gehaald moeten worden, zoals een babyfoon, badspulletjes, luiertas, nachtlampje.
Heel veel meer dan dat is er niet en ik vind het heerlijk. Heb veel rust in mijn hoofd en lijf doordat alles op orde is. Ik heb er een enorme hekel aan als ik veel dingen heb die 'nog moeten'.

We kunnen in de rest van het huis nog wat opruim en klus dingetjes doen, en de tuin in het voorjaar netjes maken en de buitenkant van het huis moet aan een kant nog geschilderd.
Daar hebben we nu alle tijd voor, zo ook voor het uitzoeken van geboortekaartjes, kraamtraktaties en al dat soort leuke dingen.

En de weekenden dat we straks niets hebben, genieten van het voorjaar en het feit dat we nog even kunnen luieren in bed 's ochtends en zonder maxi-cosi, tas, kind en planning op pad kunnen.

@vanyel; maar dat zijn juist vaak de oudere artsen; zeg maar de 50+generatie.

Moet hier wel heel eerlijk bij zeggen; dat als ik moet kiezen; dan ik liever door een of andere vervelende flapdrol wordt geopereerd, die zijn chirurgische werk fantastisch doet, dan door een heel vriendelijke dokter, die weer wat minder goed opereert.


(en eigenlijk is het ook niet helemaal eerlijk, want ik bekijk het ook vanaf de andere kant...meer als collega, dan als patient...).

Ik ben er uit!!!!!! Ik heb het geboortekaartje gevonden De naam is bij ons al bekend (en had ik hier bijna getikt )... Ik heb net een proefdrukje aangevraagd
Dan moeten details nog bedacht worden natuurlijk Qua tekst op de kaart enzo.
Gek genoeg geeft het al een onwijze rust in mijn hoofd En dat terwijl er nog genoeg te doen is
Maar ik ben blij

Toch ken ik ook genoeg artsen van de jongere generatie die zich juist te pletter ergeren aan de horken, omdat die ook hun werk bemoeilijken en reputatie niet echt verbeteren. Zo kun je er ook als collega op verschillende manieren naar kijken.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 13:24 schreef Beessie-Jen het volgende:

(en eigenlijk is het ook niet helemaal eerlijk, want ik bekijk het ook vanaf de andere kant...meer als collega, dan als patient...).

Ik kijk er wel naar vanaf de patiënt-kant en ik ben het helemaal met je eens. Mijn ervaring met het ziekenhuis is dan ook gewoon heel positief. De arts-assistenten waren begripvol en informatief, de co-assistenten stelden zich vriendelijk maar terughoudend op, en bijna alle verpleegkundigen zijn schatten van mensen. De oppergynaecoloog heb ik niet vaak gezien, maar als hij er was was hij volledig op de hoogte en ontzettend lief. Zo nu en dan heb ik iemand getroffen waar ik het niet mee kon vinden, een verloskundige die me aan liet rommelen met slecht slapen, een verpleegkundige die me niet goed door de bevalling hielp... Dat kan helaas gebeuren. Het enige wat ik echt heel jammer vind is dat het overwegend fantastische personeel zo weinig tijd heeft.

Ben ik trouwens de enige die schrikt van de prijzen van geboortekaartjes? De kaarten die ik mooi vind zijn 2 euro per stuk. Is dat een normale prijs of zijn ze ook goedkoper of nog veel duurder te vinden?

Ik denk dat ik er 75 nodig heb, dus het aantal valt wel mee.

Het is me trouwens nog steeds een raadsel wat de hiërarchie is in een ziekenhuis. Hoe verhouden de arts-assistenten zich bijvoorbeeld tot de verloskundigen? Bij de bevalling van Lena heb ik merkwaardig genoeg geen verloskundige gezien. De arts-assistent heeft alleen de vliezen doorgeprikt (of eigenlijk heeft ze de co-assistent daarbij begeleid) en Lena de laatste paar minuten opgevangen.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 13:32 schreef Juud79 het volgende:
Ben ik trouwens de enige die schrikt van de prijzen van geboortekaartjes? De kaarten die ik mooi vind zijn 2 euro per stuk. Is dat een normale prijs of zijn ze ook goedkoper of nog veel duurder te vinden?

Ik denk dat ik er 75 nodig heb, dus het aantal valt wel mee.

Nee die dingen zijn gewoon erg duur Ze zijn er vanaf 86 cent geloof ik. Maar dat zijn vaak niet de leukste dingen

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 13:32 schreef Juud79 het volgende:
Ben ik trouwens de enige die schrikt van de prijzen van geboortekaartjes? De kaarten die ik mooi vind zijn 2 euro per stuk. Is dat een normale prijs of zijn ze ook goedkoper of nog veel duurder te vinden?

Ik denk dat ik er 75 nodig heb, dus het aantal valt wel mee.

Ik vind 2 euro per stuk wel meevallen, vooral als het om kant-en-klare kaarten gaat. Krijg je er voor dat geld ook enveloppen en postzegels bij? De kaart van Lena was 1,46 euro exclusief postzegel en 1,92 euro inclusief.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 13:37 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik vind 2 euro per stuk wel meevallen, vooral als het om kant-en-klare kaarten gaat. Krijg je er voor dat geld ook enveloppen en postzegels bij? De kaart van Lena was 1,46 euro exclusief postzegel en 1,92 euro inclusief.

Alleen de kaart, zonder enveloppe en postzegel.

Krijgen we nu trouwens niet op ons donder omdat we off-topic gaan?
Ik las zoiets over een uiltje.

Oh, het was een valstrik.

Kaartjes horen toch bij de zwangerschap
Ik vind het zo moeilijk een leuk kaartje te vinden
Volgende week 20wk echo en als alles goed is wil ik dan wat actiever gaan zoeken

Ow en klaagpost.

De mevr van de 20 weken echo heeft zo hard onderin mijn buik, op de plek van de banden gedrukt, gedurende een paar minuten, dat ik er gisteren de hele dag last van had met opstaan en niezen en er nu een blauwe plek (al is ie geel) zit.

Daar vind ik wel wat van! En ik geloof dat ik toch iets sneller moet piepen ipv te denken, ach tis gevoelig, ze is zo klaar....

Waarom duwt ze dan zo hard?
En blauwe plek heb je niet zo snel behalve als je op mij lijkt

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 14:05 schreef ferrari_rood het volgende:
Waarom duwt ze dan zo hard?
En blauwe plek heb je niet zo snel behalve als je op mij lijkt

Omdat ons meisje op dat moment op haar zij lag en ze net het onderste deel van haar ruggegraat niet makkelijk kon zien. Wat ze dus wel moest checken.

Juud, ze hebben bij mij toch al vaak hard moeten duwen, maar blauwe plekken heb ik er nog nooit van gehad, terwijl ik vrij makkelijk blauwe plekken krijg.

O en wat zijn jullie allemaal al ver! Ik ben morgen 22 weken en we moeten eigenlijk alles nog. Tja, wij zijn uit onze kamer, maar de kamer die van Driekus wordt is nog niet geheel leeg, laat staan voorzien van nieuwe vloer of geverfde kamer. Nou ja, komt nog wel.

En ik lig voor het eerst deze zwangerschap plat voor een middagdutje. Na de vannacht een uur of wat op het brakke campingbedjematrasje moest ik vanochtend ook nog op de fiets met Driekus omdat het slot van de auto niet wilde. Tuurlijk op de terugweg even wat boodschappen gedaan en nu is mijn bekken/buik/rug regio het beu. Even plat dus.

@Mefke

Jij bent me er een, op een campingbedmatrasje gaan liggen, daar zou ik ook brak van zijn en mijn rug helemaal... Goed dat je even je rust pakt.

Ik zag trouwens van de week jouw babykamer, in een oud kinderkamertopic. Wowie, die is mooi zeg.

geloof me, tis de laatste keer dat ik op dat stomme matrasje ben gaan liggen. Ik ga gewoon er voor zorgen dat er iets beters komt om op te liggen, moet lukken.

Die babykamer is nu voor Tienus... Driekus krijgt een nieuwe. We moeten alleen nog iets verzinnen op de lamp want die is superhandig op een babykamer, maar Driekus is er ook dol op, dus ik vrees dat er nog een lamp komt. En hij is zelf gemaakt dus dat is dan ook weer een projectje.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 11:49 schreef MamaPurk het volgende:
Heftig zeg Jose, ik zou inderdaad het gesprek aangaan. Kan uiteindelijk voor jezelf ook meer rust creeëren voor de komende bevalling.
Nu is communiceren met patiënten in mijn beleving zowieso niet de sterkste kant van artsen, co-assistenten en dat soort volk. Heb zelf ook geen fijne ervaring over gehouden aan ziekenhuis en dan met name de afdeling gyn van dat ziekenhuis.

Ja, inderdaad. We gaan ook het gesprek aan, zodat we er hopelijk wat positiever in kunnen staan dan nu.

In de tijd dat wij op de fertiliteitsafdeling kwamen voor onze eerste zwangerschap, had ik juist super positieve ervaringen met het ziekenhuis... zulke lieve en begripvolle mensen ! Ik stond er dan ook positief tegenover om daar te gaan bevallen... Ik vind het heel jammer dat we het nu ook 'van de andere kant' mee hebben gemaakt. Het was natuurlijk ook een totaal andere situatie en het waren andere mensen... maar toch...

De vk heeft het er ook over gehad ons te verwijzen naar een ander ziekenhuis, omdat ze zich goed voor kon stellen dat het vertrouwen helemaal weg zou zijn... maar ik wil eerst graag het gesprek aan gaan en dan zien we wel. Voorlopig blijf ik nog van mening dat ik weer gewoon daar wil bevallen...

De afspraak is trouwens gemaakt; woensdag 9 feb. Ben benieuwd!

Oooh en...en...en... geboortekaartjes!! Die ga ik weer zelf maken! Misschien dat mijn beste vriendin een handje komt helpen, omdat er nu een rondrennende peuter thuis is, maar er gaat weer geknutseld worden!

De geboortekaartjes die wij nu nemen, zijn 3 euro per stuk. Exclusief enveloppen en postzegels. Deze zijn van een ander merk dan die we hiervoor hebben gebruikt. Volgens mij waren die wel ongeveer even duur. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nu pas ben gaan kijken wat ze kosten, ik wist het niet eens.

ik zou het niet weten wat onze kaartjes gekost hebben, ik heb de drukker en de ontwerper zelf geregeld en offertes opgevraagd, het idee voor het kaartje is zelf bedacht. Ik bedenk me nu dat ik haar nog even moet vragen voor Tienus.

Onze kaartjes worden goedkoper naar mate je er meer afneemt. Voor de hoeveelheid die wij afnemen zijn ze 2,50 inclusief enveloppen en aanpassingen.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 13:32 schreef Juud79 het volgende:
Ben ik trouwens de enige die schrikt van de prijzen van geboortekaartjes? De kaarten die ik mooi vind zijn 2 euro per stuk. Is dat een normale prijs of zijn ze ook goedkoper of nog veel duurder te vinden?

Ik denk dat ik er 75 nodig heb, dus het aantal valt wel mee.

Duurder kun je het altijd maken
deze zijn 4,25 vanaf 50 stuks en deze zijn ook best aan de prijs. Origineel en gaaf zijn ze absoluut
Het is net als met zoveel dingen, je kunt het zo gek maken als je zelf wilt, van zelf a4'tjes printen tot ruim 5,- per stuk uitgeven en dan 200 stuks versturen...

Wij hebben zelf een kaartje 'bedacht', lieve meisjes van hier hebben geholpen het in elkaar te draaien, die van Amélie was 90,- voor 80 stuks, dit keer hebben we er iets minder nodig.
De enveloppen bestel ik bij www.envelopshop.nl, 75 stuks komt daar op 30,- grofweg, en postzegels met echofoto bestel ik bij TNT, kwam vorige keer ook op grofweg 30/40 euro.

Kortom, vorige keer waren we zo'n 150/160 euro kwijt voor 80 kaartjes incl. enveloppen en postzegels. Dit keer zal het niet heel veel meer zijn. Op zich best een smak geld voor onze portemonnee maar de geboorte van mijn kind wilde ik mooi aankondigen dus wij vinden het t geld meer dan waard

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 13:11 schreef Beessie-Jen het volgende:

[..]

ik doelde op deze generaliserende post...
waarschijnlijk wordt het niet zo bedoeld. Maar vind het toch best kwetsend tegenover een heleboel artsen, co-assistenten en dergelijke.
Die krijgen tegenwoordig juist ook veel les in communicatie en dergelijke.

Er staat in mijn beleving, dus het was mijn mening en daarna stond er ngo dat het ook goed door de afd. gyn in dat zieken huis kon komen. Ik moest met 37 weken namelijk blijven met 38 weken weer en met 39 weken dan een ks. Maar alle keren eerst naar een AA dan naar de gyn en de rede van het blijven bleef wat vaag. ja hoge bloeddruk, maar de een zei zonder klachten mag je weer naar huis en de volgende ochtend zei de volgende dat ik echt niet naar huis mocht en als je dan om een plan vraagt van hoe nu verder ja dat hadden ze steeds niet omdat ik geen klachten had. Maar al met al gaat dit dus over de communicatie tussen AA gyn en verpleegkundig personeel op de deze enkele afdeling.

Was laatst op een hele andere afdeling in het ziekenhuis en daar vroeg de CO zelfs of we het okee vonden als ze erbij zat enzo. Was een hele andere vorm van hoe we behandeld werden waar we ons veel prettiger bij voelden maar das toch ieder zijn mening lijkt mij...

Nu gaan wij weer in hetzelfde ziekenhuis bevallen hoor. Na de vorige bevalling is daar de hele afdeling gyn op zijn kop gezet en is meer dan de helft van de gyns vertrokken. En loop nu voor mijn controles ook daar en het is wel echt verandert nu Er liepen zeg maar 7 ego's en nu nog 3 communicerende gyns Dus ik ben benieuwd, maar tot nog toe lijkt het alsof ze met alle feedback uit het verleden (want ik was neit de enige die me naar behandeld voelde) de boel toch drastisch verandert en verbetert hebben
Ik bedoelde mijn post ook niet negatief, maar meer als een persoonlijke ervaring en dat het belangrijk is voor je eigen rust dat je over dingen praat zodat je het op een goede manier een nieuwe/volgende kans kan geven
Heb er nu geloof ik wel genoeg over gezegd! (Werk zelf ook in de zorg, weet hoe belangrijk comm. is en dat daaran gewerkt word).

Wij hebben ons kaartje zelf gemaakt! En laten hem drukken op de instelling waar mijn vader werkt, kosten zijn dan niet meer dan 20 euro, komen dan nog postzegels en enveloppen bij.

[ Bericht 31% gewijzigd door MamaPurk op 28-01-2011 16:11:56 ]

onze kleine is toch weer een paar keer.gaan schoppen...misschien was ie wel erg moe geworden.

Hier ook. Nog steeds wel zachter dan ik vorige week meemaakte, maar dat heeft wellicht met haar ligging te maken en het feit dat ze steeds minder ruimte krijgt.
Daarbij slapen ze natuurlijk ook heel veel.
Ben zoooooo benieuwd morgen, gelukkig gaan we 's ochtends!

Lijkt mij normaal hoor Danic.
Op dit moment voel ik ook alleen kleine schopjes terwijl ik vannacht nog zo lag van de heftige verschuivingen.
Ik ben wel blij met de wat rustigere bewegingen eigenlijk

En hoe vaak het me al niet overkomen is dat ik me wat zorgen maakte en dan net als ik weg doezelde het grote verbouwen begon.

*zwaait even*
Ik lees nog steeds mee, maar ik heb het verschrikkelijk druk op school. Als ik dan eenmaal thuis ben lees ik even snel bij en dan gaat de laptop weer uit. Geen puf om te reageren.

Nog maar 3 weken tot mijn verlof...het gaat zó hard

Ok uhm arts-assistenten, co-assistenten etc dat is mijn leefwereld geloof ik

Ik zal ff wat dingen proberen te verduidelijken.

Als eerste de hiërarchie (wel even gericht op gyn afdelingen, maar andere afdelingen werkt soortgelijk).

Korte versie
- Gynaecoloog
- Arts-assistent
- Co-assistent

Uitgebreide versie
- Afdelingscoordinator / professor
- gespecialiseerd gyneacoloog (fertiliteit, obstetrie, oncologie/chirurgie)
- fellow (gynaecoloog in opleiding tot gespecialiseerd gynaecoloog)
- oudste arts-assistent in opleiding tot gynaecoloog (a-a in 2e helft van opleiding, mag vaak ook alleen keizersnedes doen etc, begeleid de jongste a-a)
- jongste arts-assistent in opleiding tot gynaecoloog (a-a in 1e helft van opleiding, doet zelfstandig ongecompliceerde bevallingen en de rest meer en meer zelfstandig)
- arts-assistent niet in opleiding tot gynaecoloog (wordt zo snel mogelijk opgeleid om ongecompliceerde bevallingen zelfstandig te kunnen doen)
- oudste co-assistent / semi-arts (geneeskunde student die in de allerlaatste weken van de opleiding zit en specifiek hiervoor gekozen heeft)
- co-assistent geneeskunde (geneeskunde student in laatste jaar van de opleiding, moet verplicht aantal weken gynaecologie co-schap doen, mag over het algemeen niets, en is al blij als hij/zij iets mag doen, zeker bij de verloskunde)

Klinisch verloskundigen werken ongeveer gelijkwaardig met arts-assistenten in opleiding, met dat verschil dat verloskundigen nooit keizersnedes doen. Ze zullen hulp bij elkaar vragen indien nodig, verdelen vaak tegelijk gaande zijnde bevallingen onderling, en in kleinere ziekenhuizen zijn ze soms niet beide tegelijk aanwezig.
Alleen bevallingen met een hoge verwachte kans op complicaties of waarbij zeer veel ervaring gewenst is worden altijd begeleid door een gynaecoloog.
Bekende aangeboren afwijkingen die mogelijk problemen bij de bevalling gaan geven, ernstige complicaties bij moeder met kans op overlijden, en stuitbevallingen.
Een vaginale stuitbevalling is in Nederland een indicatie voor gynaecoloog op de kamer.

Dus je kan bij een bevalling op medische indicatie nooit een gynaecoloog gezien hebben, dat is meestal alleen maar een goed teken. Het kan ook zo zijn dat je alleen een a-a of vk ziet, of beide.
Het kan bij een bevalling nooit zo zijn dat je alleen de co-assistent en verpleegkundige ziet.

Overigens is het in ieder geval in het Sophia zo dat de verloskamers doorkijk ruiten hebben, waardoor je "ongezien" mee kunt kijken. Regelmatig kijkt de oudste a-a of gyn zo bij gedeeltes van de bevalling mee, waardoor snel ingrijpen indien nodig mogelijk is.

Als co-assistent vond ik verloskunde in het Sophia niet echt geslaagd, allemaal zo specialistisch dat het werkelijk "ik stond erbij en keek ernaar is", en op zich is het best fijn als je op zijn minst iets mag doen. (al had ik geloof ik ook wel pech dat er echt alleen maar gecompliceerde dingen waren in mijn verloskunde week)

Mamapurk; bedankt voor de aanvulling op je verhaal.
wat doe je zelf in de zorg?

en ik vind communicatie ook erg belangrijk hoor , maar helaas is dat in mijn beroep niet altijd prioriteit 1... eerst levensreddende acties; en dan duidelijke uitgebreide communicatie. Verbale communicatie met patienten heb ik natuurlijk amper, want het merendeel van onze patienten ligt aan de mechanische ventilatie. Maar de begeleiding van familie is wel een enorm belangrijk.. en die taak neem ik ook heel erg serieus. Moet je voorstellen dat je eigen partner, vader of moeder er zou liggen...
En dan de communicatie met de artsen, tja, met de meeste artsen hebben wij heel nauw contact en die zijn ook echt deel van het team, dus collega's, dus voornaam enzo. maar er komen ook wel eens artsen die iets minder toegankelijk zijn, en iets minder actief zijn richting behandeling. En soms moet ik dan wel heel duidelijk en minder aardig zijn tegen de heren en dames doktoren
Nou ja, jammer dan, alles in het belang van mijn patient.

Even iets heel anders dan bovenstaand onderwerp...Ik heb een (ws. heel domme) vraag: waar slaapt een pasgeboren baby in? Een wieg of een bedje? Heel stom, maar daar krijg ik niet echt veel over gegoogled. Ik ben namelijk naar babykamers aan het kijken en ik kom veelal ledikantjes tegen.
Is zon bedje in het begin niet veel te groot? Wat is de toegevoegde waarde van een wieg?

Piglet duidelijk verhaal hoor!

en mijn ervaring is ook dat er in de meest specialistische academische ziekenhuizen, minder actie is voor mensen in opleiding.
Ik werk zelf in een relatief klein perifeer ziekenhuis, waar dus geen arts-assistenten en co-assistenten op de IC werken, wat dus inhoudt dat ik zelf alle handelingen kan en mag doen, zelf actiever mee denk aan de behandeling en zelfstandig heel veel beslissingen kan en mag nemen.
(binnen de gestelde grenzen). Het is hier zelfs zo dat de intensivist aan ons, de IC-verpleegkundigen, vraagt of wij nog suggesties hebben....

zoals wel duidelijk is: Ik vind mijn werk erg fantastisch!

Piglet; waar werk jij? en wat is je uiteindelijke doel?

Dan mijn ervaringen als zwangere/bevallende ipv als co-assistent.

De laatste maanden van mijn zwangerschap zag ik op de poli continue een andere gyn/a-a, waardoor ik het idee had niemand echt te kennen. Bij mijn bevalling was een co-assistent aanwezig die niets gedaan heeft behalve stil op een stoeltje zitten en als ze een vraag aan me stelde dat steeds op het hoogtepunt van een wee te doen. Verder vergat ze Pepijn na zijn geboorte te wegen, toen ze opdracht gekregen had om de controles te doen.

Verder heb ik tijdens mijn bevalling 3 verschillende klinisch verloskundigen gezien waarvan het hoofd me van alle 3 niet bijgebleven is. Werd ik 2 uur na de bevalling met Pepijn op een 4-persoons kamer geschoven met een beschuit met muisjes (ik LUST geen beschuit met muisjes, en ik had HONGER), en werd t_igger naar huis gestuurd met kom om 8.30 maar weer terug (het was rond 5 uur op dat moment).

Mijn afgelopen controle trof ik een a-a die bij speculum onderzoek en inwendige echo me gruwelijk pijn deed (echt dat is echt niet nodig, dat kan ik zelf nog zonder iemand pijn te doen).
Gelukkig bleek mijn overgebleven medisch indicatie (tijdens 1e zwangerschap had ik er 2, daarna 1tje uitgesloten), niet genoeg om verplicht medisch te zijn. Ik mocht dus kiezen en ga retour 1e lijn. Terug naar de verloskundige voor controles. En dan bevallen in het geboortecentrum, wat ook in het ziekenhuis zit.

Mijn bevalling van Pepijn was absoluut niet traumatisch ofzo, maar bevat zeker wat dingen die ik nu een volgende keer liever anders zou zien, en waar ik nu assertiever op zou zijn. Hopelijk gaat dat 1e lijns beter dan 2e lijns.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 17:56 schreef Aventura het volgende:
Even iets heel anders dan bovenstaand onderwerp...Ik heb een (ws. heel domme) vraag: waar slaapt een pasgeboren baby in? Een wieg of een bedje? Heel stom, maar daar krijg ik niet echt veel over gegoogled. Ik ben namelijk naar babykamers aan het kijken en ik kom veelal ledikantjes tegen.
Is zon bedje in het begin niet veel te groot? Wat is de toegevoegde waarde van een wieg?

veel kindjes slapen in het begin in een wiegje (bij de ouders op de kamer) en na een paar maanden in een ledikantje. (op de babykamer).
Wiegje is wat kleiner en knusser voor de baby en het op de kamer slapen is goed voor de binding/ hechting met de ouders.
(en veiliger).

Ik studeer in Rotterdam, en dus ook daar in de regio mijn co-schappen gedaan. Eigenlijk alleen gynaecologie en neurologie academisch, de rest perifeer.
Nu ben ik klaar met het ziekenhuis gedeelte van mijn co-schappen, doe nu huisartsgeneeskunde co-schap en wil de richting geneeskunde voor verstandelijk gehandicapten op.

quote:

Op vrijdag 28 januari 2011 17:57 schreef Beessie-Jen het volgende:

[..]

veel kindjes slapen in het begin in een wiegje (bij de ouders op de kamer) en na een paar maanden in een ledikantje. (op de babykamer).
Wiegje is wat kleiner en knusser voor de baby en het op de kamer slapen is goed voor de binding/ hechting met de ouders.
(en veiliger).

Oja, dat willen we wel (baby bij ons op kamer). Nog niet over nagedacht hoe dat dan past enzo, maar met een wiegje is dat natuurlijk makkelijker! We hebben een heel ruime slaapkamer, maar om nou met zo'n ledikant te gaan slepen, dat lijkt me erg onhandig.