quote:
Toffe film inderdaad, absoluut, maar ik vond het nogal een overdaad aan symboliek voor een eerste kijkbeurt (gaf hem een 7.6). Hierdoor had ik toch wat moeite e.e.a. voor mezelf te verklaren, maar ik denk dat een tweede kijkbeurt persoonlijk veel zal ophelderen. Visueel wel overduidelijk fantastisch, met name de openingsscène staat vanwege de schoonheid ervan in mijn geheugen gegrift.
Dat de film op iMDB een 6.7 krijgt heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat dit beslist geen film 'voor iedereen' is.

31.
Somewhere (
Sofia Coppola, 2010) ::
7.7 Afkomstig van Sofia Coppola, de maker van Lost in Translation. Qua stijl en verhaal heeft de film enorm veel weg van deze prachtige film, maar het niveau ligt een stuk lager. Gelukkig blijft er nog wel een zeer aangename film over.
Het geheel is beslist niet vernieuwend: we volgen een volledig uitgebluste acteur die het even niet meer weet. De leegte in zijn leven wordt veelvuldig gesymboliseerd in de film. Het levert prachtige en serene beelden op die zo nu en dan wat aan schoonheid winnen als de soundtrack ondersteuning biedt. Wellicht dat deze leegte net iets te nadrukkelijk wordt getoond, want de film mist mede hierdoor overtuiging.
Stephen Dorff zet een geloofwaardig personage neer, Elle Fanning (zusje van) laat zien ook over acteertalent te beschikken. De vader-dochterrelatie die zij in de film hebben vult het belangrijkste deel van de film. Het zorgt ervoor dat Dorff weer emoties gaat voelen, iets wat hij lang niet heeft gehad. Vaak gebeurt het dat zon dochter te wijs overkomt, maar in deze film is dat vrijwel niet het geval. Het geheel komt realistisch over en de momenten dat ze wijs overkomt, zijn eigenlijk volstrekt logisch.
Gezien de regisseur en het concept (een depressieve fase in het leven) van de film, is de vergelijking met Lost In Translation onvermijdelijk. Er wordt overduidelijk uit hetzelfde vaatje getapt, zij het op een lager niveau. Gelukkig is het niveau wel acceptabel als je LiT al goed kon waarderen: de prachtige beelden leveren dankzij de goede acteurs intieme en oprechte momenten op en daar scoort de film mee.