De afgelopen dagen gezien:
Blue ValentineEen rauwe romantische drama film die het verhaal vertelt van de ontmoeting van Cindy (Michelle Williams) en Dean (Ryan Gosling), hun huwelijk en hoe ze uit elkaar groeien.
De film springt heen en weer in de tijd en wordt door middel van een sterke montage slim in elkaar gezet. Er zitten wel een paar dingen die wat overdreven of ongeloofwaardig zijn maar door het geweldige acteerwerk ben je dat alweer snel vergeten. Ryan Gosling is erg goed,zowel als de jongen die op slag verliefd wordt op Cindy en jaren later door onder andere alcohol gebruik z`n gezin langzaam maar zeker uit elkaar ziet vallen. Maar hoe goed z`n rol ook is, de echte lof en waardering dient hier uit gaan naar Michelle Williams. Al jaren is ze, wat mij betreft (toegegeven: al sinds haar rol in Dawson`s Creek heb ik `n zwak voor haar), een ondergewaardeerd actrice. Na haar kleine maar sterke rol in Shutter Island laat ze hier opnieuw zien, nu eindelijk in een hoofdrol, dat ze wel degelijk tot de A-list dient te horen. Iedere scene waarin ze te zien is is overtuigend,zowel in de vrolijke als dramatische delen. Een fantastische rol die op zichzelf al het kijken van deze mooie film waard is en waarvoor ze eindelijk de waardering krijgt die ze al zo lang verdiend.
IMDB Cijfer: 8,0/10
Mijn Cijfer: 8,0/10
Black SwanTot nu toe vond ik The Fountain de beste film die Darren Aronofsky heeft gemaakt. Na het zien van z`n nieuwste werk moet ik,waarschijnlijk, die mening toch bijstellen: Black Swan is de meest intrigerende, indringende en indrukwekkende film die ik sinds hele lange tijd in de bioscoop gezien heb.
Er is maar heel weinig te vinden dat niet klopt: de langzame opbouw van de spanning is sterk en werkt perfect naar een climax toe, de (veelal) kort-op-de-huid geschoten scenes maken je echt onderdeel van de belevingswereld van ballerina Nina, waarmee je direct ook de scheidslijn tussen realiteit en waanzin meer dan eens over steekt en je regelmatig niet meer weet wat nou echt is en wat niet en naar mate het einde dichterbij komt steeds meer in volume toenemende klassieke soundtrack is prachtig.
En dan is daar natuurlijk ook nog Natalie Portman, die hier een al zo vaak gelauwerde rol neerzet. Terecht dat die rol zo gelauwerd wordt: nog nooit eerder zette ze zo`n intense, perfect uitgevoerde prestatie neer. Als ze dat gouden beeldje nu nog niet krijgt dan kunnen we maar beter ophouden met die show...
In de laatste acte voert Aronofsky het tempo op en laat hij al die sterke punten bij elkaar komen, om het publiek vervolgens een einde voor te schotelen dat behoort tot de beste einden die we de afgelopen jaren. Gekluisterd aan het scherm, opgezweept door de steeds harder wordende muziek, brengt hij ons mee naar een even triest als bevredigend einde.
Nadat het scherm wit wordt, de credits aan je voorbij rollen en je enigzins van dat geweldige einde bent bekomen begin je `t te beseffen: Black Swan is een zo goed als perfecte film, een meesterwerk zoals die er helaas de afgelopen jaren veel te weinig gemaakt zijn.
All hail Darren Aronofsky!
IMDB Cijfer: 8,6/10
Mijn Cijfer: 10/10