R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
tja, dat klopt. En morgen bel ik voor de derde keer. Maar als ze dan weer zeggen dat ik wordt teruggebeld en ik die dag niet wordt teruggebeld, dan ga ik daar de volgende dag gewoon maar voor de deur staan, want anders krijg ik het nooit voorelkaar voor vrijdagquote:Op dinsdag 25 januari 2011 22:57 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Stress is nooit fijn. Heb er ook 2.5 jaar geleden behoorlijk last van gehad. En hopelijk wordt je morgen wel te woord gestaan door die mevrouw. Nooit leuk als je niet wordt teruggebeld, terwijl dat wel beloofd is.
Sorry voor het binnen vallen van dit topic. Ik denk dat mijn vraag hier goed past.
Ik zit met het probleem dat ik er erg tegen opzie om te solliciteren voor een baan aangezien mijn werkervaring niet relevant is. En ik nogal een achterstand heb qua "leven" door depressie en angst. Ik wil hier niet mee te koop lopen.
Hoe zijn jullie ervaringen met solliciteren na/in een depressieve periode ?
Ik zit met het probleem dat ik er erg tegen opzie om te solliciteren voor een baan aangezien mijn werkervaring niet relevant is. En ik nogal een achterstand heb qua "leven" door depressie en angst. Ik wil hier niet mee te koop lopen.
Hoe zijn jullie ervaringen met solliciteren na/in een depressieve periode ?
Ik heb niet veel ervaring mee, heb nooit direct na een depressie hoeven te sollicititeren. En een achterstand hebben in het leven door een depressie heeft niet zozeer te maken met werk. Daar hoeven ze het op je werk niet zo veel vanaf te weten ga ik vanuit. Want leven en genieten zijn 2 ruime begrippen die voor iedereen weer anders.quote:
Sorry voor het binnen vallen van dit topic. Ik denk dat mijn vraag hier goed past.
Ik zit met het probleem dat ik er erg tegen opzie om te solliciteren voor een baan aangezien mijn werkervaring niet relevant is. En ik nogal een achterstand heb qua "leven" door depressie en angst. Ik wil hier niet mee te koop lopen.
Hoe zijn jullie ervaringen met solliciteren na/in een depressieve periode ?
En tja tijdens een sollicitatie kan je aangeven dat je in de periode van de depressie even wat tijd voor jezelf nodig had, om uit te zoeken wat je nu wilden.
Hier moet ik straks naar de bank en daarna als ik nog niks heb gehoord van de mw van het werkplein ga ik zelf maar weer bellen.
Fijn dat je een redelijke dag hebt gehad. Dat je er nog geen goed gevoel over hebt is erg herkenbaar. Maar dat is ook heel normaal. Zodra je meer van dit soort dagen heb gehad zal je gevoel er ook beter over worden.quote:
Ik heb wonderwel vandaag best wel een goede dag gehad. Zaten wel wat moeilijke momenten tussen, maar ja ik mag ook niet verwachten dat ik een hele dag probleemloos doorkom.
Maar werken ging vandaag goed, gewoon volgehouden tot het einde, daarna even de post doorgenomen met iemand van de begeleiding en daarna tot nu eigenlijk doorgekomen met Fok! en af en toe wat gelezen en een sudoku gemaakt.
Maar toch heb ik vaak even een raar gevoel, gewoon toch geen tevreden gevoel hebben, terwijl ik dat wel zou willen, want het ging vandaag gewoon lekker. Dat is even lastig, maar dat komt misschien nog wel terug. Zoals het vandaag ging, wil ik graag nog wat meer dagen (achter elkaar) hebben..
Cafpow, hoop dat je die vrouw snel aan de telefoon krijgt en anders zou ik idd maar even langsgaan!
Ik ben net weer bij de huisarts geweest en hij vond mijn verhaal erg hoopvol en hij merkte ook aan mijn verhaal dat de AD begint te werken. Dat ik me daarom heel wisselend voel is juist alleen maar goed, want dat betekent da tik naast de diepe dalen ook weer wat meer positieve gevoelens ervaar. Moet gewoon doorgaan met 100 mg en dan over 2 weken weer terugkomen
Ik ga trouwens ook mn werk bellen of ik weer 1 klant ( voor 3 uur in de week) kan krijgen. Voor de dinsdag of de woensdag, als ik niet naar school hoef. Maar dan heb ik iig wel een reden om mijn bed uit te gaan en werken als alphahulp is niet erg zwaar, dus moet lukken hoop ik
oke, zo ik heb vandaag alvast wat dingen geregeld. Net ruim 10 minuten in de wacht gestaan voor de mw. wie ik nog niet het gesproken, dus ik ga zo nog een keer bellen. En anders ga ik morgen maar lekker langs, moet morgen toch centrum in.
En ik hoop echt dat ik vrijdag en zaterdag lekker rustig aan kan doen..hoewel ik niet weet waarom ik het gevoel heb dat het er niet in zal zitten.
En ik hoop echt dat ik vrijdag en zaterdag lekker rustig aan kan doen..hoewel ik niet weet waarom ik het gevoel heb dat het er niet in zal zitten.
yeey 
ik heb 2 dingen minder om me zorgen over te maken, ik heb die mw. eindelijk te pakken gekregen, maar mag nu vrijdag daarnaartoe voor een gesprek, daar gaat mijn rustige vrijdag
Maar ik heb iemand gevonden die mij zondagochtend wil wegbrengen..waardoor ik niet meer m 8 uur 's ochtends de deur uit hoef en dus niet met mijn ma, de 2 laptops en koffer de trein in hoef
ik heb 2 dingen minder om me zorgen over te maken, ik heb die mw. eindelijk te pakken gekregen, maar mag nu vrijdag daarnaartoe voor een gesprek, daar gaat mijn rustige vrijdag Maar ik heb iemand gevonden die mij zondagochtend wil wegbrengen..waardoor ik niet meer m 8 uur 's ochtends de deur uit hoef en dus niet met mijn ma, de 2 laptops en koffer de trein in hoef
Yay, wat fijn zeg!quote:
yeey
Maar ik heb iemand gevonden die mij zondagochtend wil wegbrengen..waardoor ik niet meer m 8 uur 's ochtends de deur uit hoef en dus niet met mijn ma, de 2 laptops en koffer de trein in hoef
Dat is mooiquote:
yeey
Maar ik heb iemand gevonden die mij zondagochtend wil wegbrengen..waardoor ik niet meer m 8 uur 's ochtends de deur uit hoef en dus niet met mijn ma, de 2 laptops en koffer de trein in hoef
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Vandaag weer zo;n dag, maar toch behoorlijk vermoeid en erg wankel, maar ja waarschijnlijk sterkt dit me wel weer..quote:
[..]
Fijn dat je een redelijke dag hebt gehad. Dat je er nog geen goed gevoel over hebt is erg herkenbaar. Maar dat is ook heel normaal. Zodra je meer van dit soort dagen heb gehad zal je gevoel er ook beter over worden.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Even een crosspost:
Ik zit nu ongeveer een jaar aan de AD (Lexapro 20mg). Ook heb ik oxazepam 10mg voor momentjes dat ik nog "onrustig" ben, aangezien ik de maximale dosis Lexapro al slik.
Nu was ik vorige week begonnen aan een baan voor 16u in de week, maar nu in de tweede week word ik zwaar onrustig en had ik vanmorgen een halve paniekaanval, waardoor ik me ziek gemeld heb.
Kans zit er dik in dat ik dit werk (in een winkel) niet kan doen, zelfs niet voor die magere 16 uurtjes. Voel me er dus echt niet fijn bij, morgen dus weer naar de HA.
Aangezien ik aan mijn max zit qua Lexapro en ik niet "regelmatig" aan de oxa wil zitten, zou ik graag opties van jullie weten, misschien gebruikerservaringen?
Thanks.
Ik zit nu ongeveer een jaar aan de AD (Lexapro 20mg). Ook heb ik oxazepam 10mg voor momentjes dat ik nog "onrustig" ben, aangezien ik de maximale dosis Lexapro al slik.
Nu was ik vorige week begonnen aan een baan voor 16u in de week, maar nu in de tweede week word ik zwaar onrustig en had ik vanmorgen een halve paniekaanval, waardoor ik me ziek gemeld heb.
Kans zit er dik in dat ik dit werk (in een winkel) niet kan doen, zelfs niet voor die magere 16 uurtjes. Voel me er dus echt niet fijn bij, morgen dus weer naar de HA.
Aangezien ik aan mijn max zit qua Lexapro en ik niet "regelmatig" aan de oxa wil zitten, zou ik graag opties van jullie weten, misschien gebruikerservaringen?
Thanks.
-----------------------------------------------------
So happy to show us, I ate the lotus
... and I feel fine.
So happy to show us, I ate the lotus
... and I feel fine.
Helaas kan ik je niet helpen, toch wil ik je graag steunen,quote:
Even een crosspost:
Ik zit nu ongeveer een jaar aan de AD (Lexapro 20mg). Ook heb ik oxazepam 10mg voor momentjes dat ik nog "onrustig" ben, aangezien ik de maximale dosis Lexapro al slik.
Nu was ik vorige week begonnen aan een baan voor 16u in de week, maar nu in de tweede week word ik zwaar onrustig en had ik vanmorgen een halve paniekaanval, waardoor ik me ziek gemeld heb.
Kans zit er dik in dat ik dit werk (in een winkel) niet kan doen, zelfs niet voor die magere 16 uurtjes. Voel me er dus echt niet fijn bij, morgen dus weer naar de HA.
Aangezien ik aan mijn max zit qua Lexapro en ik niet "regelmatig" aan de oxa wil zitten, zou ik graag opties van jullie weten, misschien gebruikerservaringen?
Thanks.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Dank je lieverd!quote:
[..]
Helaas kan ik je niet helpen, toch wil ik je graag steunen,
-----------------------------------------------------
So happy to show us, I ate the lotus
... and I feel fine.
So happy to show us, I ate the lotus
... and I feel fine.
dit geldt ook voor mij. Heb helemaal geen ervaring met medicatie...quote:
[..]
Helaas kan ik je niet helpen, toch wil ik je graag steunen,
Vanochtend bij therapie eindelijk weer eens lekker buiten kunnen wandelen Het zonnetje scheen lekker, was echt fijn 
We waren bij interpersoonlijke therapie met zijn 4en en met conditietraining maar met zijn 3en, dus er was aandacht genoeg voor iedereen vandaag 1 vrouw is nu voor de 3e keer afwezig en moet waarschijnlijk de groep uit, dat is wel jammer, maarja, die regel is er nou eenmaal.
Het zonnetje scheen lekker, was echt fijn We waren bij interpersoonlijke therapie met zijn 4en en met conditietraining maar met zijn 3en, dus er was aandacht genoeg voor iedereen vandaag 1 vrouw is nu voor de 3e keer afwezig en moet waarschijnlijk de groep uit, dat is wel jammer, maarja, die regel is er nou eenmaal.
@ Sylvana, klinkt als een fijne en toch leuke terapie. Het was inderdaad heerlijk weer.
Hier zijn het drukke dagen nu, vooral met het feit dat ik zondag vroeg moet vertrekken. En dus deze laatste 3 dagen gebruik om dingen te regelen.
Vandaag was waarschijnlijk het drukste dagje en zit er ook wel doorheen voor vandaag en eindig de dag dus met hoofdpijn.
Vanmorgen opgestaan, gedouched en de deur uit. eerst naar de bieb een boek ophalen en daarna naar de pc van de bekende kijken, nou daar heb ik niet veel kunnen want ik moest iets downloaden maar het downloaden nam teveel tijd in, en was niet klaar voordat ik wegmoest, dus heb het maar laten downloaden met de instructie de pc niet aan te raken tot het klaar was.
Maar ga zo voor de zekerheid het programma hier nog maar even downloaden om morgen niet weer voor niks erheen te gaan
Daarna daarvandaan weer een halfuurtje fietsen naar de afspraak met die mw. van het werkplein waarna ik allerlei bankzaken ben gaan regelen.
En was pas om half6 thuis terwijl ik al vanaf 12 uur de deur uit was.
En door al dit gedoe heb ik gewoon minder zin in de reis
maar ach...1 maandje zon, zee strand kan niemand kwaad denk ik
Hier zijn het drukke dagen nu, vooral met het feit dat ik zondag vroeg moet vertrekken. En dus deze laatste 3 dagen gebruik om dingen te regelen.
Vandaag was waarschijnlijk het drukste dagje en zit er ook wel doorheen voor vandaag en eindig de dag dus met hoofdpijn.
Vanmorgen opgestaan, gedouched en de deur uit. eerst naar de bieb een boek ophalen en daarna naar de pc van de bekende kijken, nou daar heb ik niet veel kunnen want ik moest iets downloaden maar het downloaden nam teveel tijd in, en was niet klaar voordat ik wegmoest, dus heb het maar laten downloaden met de instructie de pc niet aan te raken tot het klaar was.
Maar ga zo voor de zekerheid het programma hier nog maar even downloaden om morgen niet weer voor niks erheen te gaan
Daarna daarvandaan weer een halfuurtje fietsen naar de afspraak met die mw. van het werkplein waarna ik allerlei bankzaken ben gaan regelen.
En was pas om half6 thuis terwijl ik al vanaf 12 uur de deur uit was.
En door al dit gedoe heb ik gewoon minder zin in de reis
maar ach...1 maandje zon, zee strand kan niemand kwaad denk ik
Dat is lekker.quote:
Vanochtend bij therapie eindelijk weer eens lekker buiten kunnen wandelen
Ik heb weer een zwaar mindere dag. Ook al probeer ik dingen in te plannen, als het niet verplicht of werk is, voel ik me zo rot ook tijdens het doen van dingen..
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
en als je bijvoorbeeld gewoon mp3 opzet en probeert dingen te doen, gaat het dan beter?quote:
[..]
Dat is lekker.
Ik heb weer een zwaar mindere dag. Ook al probeer ik dingen in te plannen, als het niet verplicht of werk is, voel ik me zo rot ook tijdens het doen van dingen..
Nee, heb ik wel eens geprobeerd, maar ik ga niet een winkel in met muziek op, dat vind ik associaal.quote:
[..]
en als je bijvoorbeeld gewoon mp3 opzet en probeert dingen te doen, gaat het dan beter?
en er naar toe gaan is dus wel eventueel een optie, maar werkt niet altijd.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Tja, dan is het lastig inderdaadquote:
[..]
Nee, heb ik wel eens geprobeerd, maar ik ga niet een winkel in met muziek op, dat vind ik associaal.
en er naar toe gaan is dus wel eventueel een optie, maar werkt niet altijd.
Tot je aan de kassa staat moet dat toch prima kunnen? (in een kledingwinkel is het natuurlijk anders dan de buurtsuper)quote:
[..]
Nee, heb ik wel eens geprobeerd, maar ik ga niet een winkel in met muziek op, dat vind ik associaal.
en er naar toe gaan is dus wel eventueel een optie, maar werkt niet altijd.
Ja misschien wel, maar toch voel ik me er niet prettig bij waarschijnlijk.quote:
[..]
Tot je aan de kassa staat moet dat toch prima kunnen? (in een kledingwinkel is het natuurlijk anders dan de buurtsuper)
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
het hangt er ook vanaf, kijk als iemand het echt nodig heeft om zijn of haar angsten te overwinnen, vindt ik het probleem zolang je de mensen aan de kassa enzo maar goed kan verstaan.quote:
[..]
Tot je aan de kassa staat moet dat toch prima kunnen? (in een kledingwinkel is het natuurlijk anders dan de buurtsuper)
En tja in een kledingwinkel met muziek aan gaan vindt ik best kunnen maar als je hulp vraagt aan iemand zet dan op zijn minst het geluid even op mute
De muziek neemt bij mij iig niet de angst echt weg, heb ik gemerkt. Soms zet ik het op voor mijn plezier als ik naar mijn werk fiets, maar ik word er meestal niet minder depri of rustiger door.
Vroeger hielp het me wel vaak om vrolijker te worden, maar sinds die enorme dip in 2009 is dat er niet meer echt.
Vroeger hielp het me wel vaak om vrolijker te worden, maar sinds die enorme dip in 2009 is dat er niet meer echt.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
In kledingwinkels wordt je nogal snel aangesproken, leek me daarom niet handig. Als ik boodschappen ga doen doe ik dat lekker met een muziekje op ipv het aanhoren van kinderen, trien en henk die de keuze moeten maken tussen 12 dagschotels of de aanbieding van de week 
Trekt het niet de aandacht weg van je probleem? Dat je er minder op concentreert als je in je muziek wegzakt?
Trekt het niet de aandacht weg van je probleem? Dat je er minder op concentreert als je in je muziek wegzakt?
Nee,volgens mij niet. Ik ben wel eens gaan wandelen met muziek op, maar soms werd ik daardoor alleen maar somberder door of andere negatieve gedachten. Zelfs van de meest positieve teksten kan ik geen kracht uitputten.quote:
In kledingwinkels wordt je nogal snel aangesproken, leek me daarom niet handig. Als ik boodschappen ga doen doe ik dat lekker met een muziekje op ipv het aanhoren van kinderen, trien en henk die de keuze moeten maken tussen 12 dagschotels of de aanbieding van de week
Trekt het niet de aandacht weg van je probleem? Dat je er minder op concentreert als je in je muziek wegzakt?
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Vooral ook geen vrolijke muziek luisteren, werkt in het algemeen alleen averechts (zoals je iemand die suicidaal is niet moet proberen uit te leggen hoe mooi het leven wel niet is) muziek waar je energie uit kan halen, (ritme, tempo of sfeer) of juist bij wel kan dromen zullen imo meer doen. Geef het ook niet te snel op, als het de ene keer niet helpt zegt dat nog niets
Ik luister meestal gewoon wel naar metal (metallica, Iron Maiden, Judas Priest) Nee, ik geef het ook niet op. Zit al bijna 2 jaar in deze situatie.. En het gaat soms wel goed, maar ik heb niet echt het gevoel dat het de goede kant op gaat. Ja okee, ik heb tegen een klinische opname aan gezeten in 2009, dat is nu wel verder weg, maar toch voel ik me meer niet happy, dan zou moeten, willen..quote:
Vooral ook geen vrolijke muziek luisteren, werkt in het algemeen alleen averechts (zoals je iemand die suicidaal is niet moet proberen uit te leggen hoe mooi het leven wel niet is) muziek waar je energie uit kan halen, (ritme, tempo of sfeer) of juist bij wel kan dromen zullen imo meer doen. Geef het ook niet te snel op, als het de ene keer niet helpt zegt dat nog niets
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Ook iets anders geprobeerd, soort anti-conditionering? In plaats van metal juist een andere stijl proberen waar je in het algemeen nooit naar luisterd zou voor een andere mindset kunnen zorgen
Ik roep ook maar wat
Ik roep ook maar wat
Ja, ik heb een keer een cd van Room Eleven gekocht. Klinkt ook wel lekker, misschien wel vaker aanzetten.quote:
Ook iets anders geprobeerd, soort anti-conditionering? In plaats van metal juist een andere stijl proberen waar je in het algemeen nooit naar luisterd zou voor een andere mindset kunnen zorgen
Ik roep ook maar wat
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Na 3 maanden deeltijd behandeling(lees: knutselen, spelletjes spelen, heel iets praten, je nog kutter voelen etc) ben ik vandaag maar naar de HA gevlucht om het er even over te hebben.
Dat ie dan inhoudelijk weinig te melden heeft maakt me niet eens zo heel veel uit.
[ Bericht 0% gewijzigd door ScarFace- op 28-01-2011 00:23:03 ]
Dat ie dan inhoudelijk weinig te melden heeft maakt me niet eens zo heel veel uit.
[ Bericht 0% gewijzigd door ScarFace- op 28-01-2011 00:23:03 ]
Ze hebben ook geen plan van aanpak gemaakt..en nu zeg ik nog lang niet alles.. 
Dr is in ieder geval 1 iemand daar die me begrijpt mn psycholoog
Dr is in ieder geval 1 iemand daar die me begrijpt mn psycholoog
tja, tenminste heb je een die de plank niet helemaal misslaat. En mischien een idee om naar een andere psychiater te stappen dan?quote:
Ze hebben ook geen plan van aanpak gemaakt..en nu zeg ik nog lang niet alles..
Dr is in ieder geval 1 iemand daar die me begrijpt mn psycholoog
Maar hoe gaat het verder met je scarface??
Niet zo heel goed eerlijk gezegd daarom naar de huisarts gevlucht.quote:
[..]
tja, tenminste heb je een die de plank niet helemaal misslaat. En mischien een idee om naar een andere psychiater te stappen dan?
Maar hoe gaat het verder met je scarface??
Heb geen psychiater op het moment
Het probleem met de deeltijd is ze denken zelf dat ze alles goed doen maar je word keihard genaait waar je bij staat.
Ze zijn het centrale punt voor de geestelijke gezondheidszorg. Ze kunnen de kantjes er zo van af lopen als ze zelf willen, als client heb je ook niet echt keuze uit andere zorg aanbieders ofzo..
En hoe gaat met jou cafpow?
[ Bericht 5% gewijzigd door ScarFace- op 28-01-2011 00:48:11 ]
tja, daar heb je wel gelijk in, dat er niet al te veel keuze is.quote:Op vrijdag 28 januari 2011 00:36 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Niet zo heel goed eerlijk gezegd daarom naar de huisarts gevlucht.
Heb geen psychiater op het moment
Het probleem met de deeltijd is ze denken zelf dat ze alles goed doen maar je word keihard genaait waar je bij staat.
Ze zijn het centrale punt voor de geestelijke gezondheidszorg. Ze kunnen de kantjes er zo van af lopen als ze zelf willen, als client heb je ook niet echt keuze uit andere zorg aanbieders ofzo..
En hoe gaat met jou cafpow?
Maar toch kan je als client zelf ook wel inbreng geven en als jij het ergens niet mee eens bent kan je het ook aangeven.
Ik weet niet precies bij welke instelling je zit maar velen hebben ook een klachtencomissie waar je eventueel naar toe zou kunnen stappen.
Hier gaat het even wat minder. Mede ook doordat ik vannacht niet goed sliep, werd om 5 uur wakker met een giga migraine aanval..en kon niet meer slapen tot rond 7 uur.
Dus ben vandaag niet echt helemaal 100%, en moet straks nog even bij iemand een pc gaan fixen, tenminste antivirus installeren. En daarna gewoon weer de hele middag/avond thuiszitten en waarschijnlijk even slapen tussendoor
En waarschijnlijk doordat ik vannacht blijkbaar niet goed heb geslapen heb ik echt even nergens zin in, en vooral niet in de vakantie. In het begin had ik allerlei ideeen hoe die 1 maand door te komen, maar op dit moment zie ik het echt niet zitten en kan niet veel anders bedenken dan daar de hele middag naar het strand te gaan..en 1 maand alleen maar strand..dat is niet echt leuk
[ Bericht 12% gewijzigd door cafpow op 28-01-2011 11:58:10 ]
Oowquote:
[..]
tja, daar heb je wel gelijk in, dat er niet al te veel keuze is.
Maar toch kan je als client zelf ook wel inbreng geven en als jij het ergens niet mee eens bent kan je het ook aangeven.
Ik weet niet precies bij welke instelling je zit maar velen hebben ook een klachtencomissie waar je eventueel naar toe zou kunnen stappen.
Hier gaat het even wat minder. Mede ook doordat ik vannacht niet goed sliep, werd om 5 uur wakker met een giga migraine aanval..en kon niet meer slapen tot rond 7 uur.
Dus ben vandaag niet echt helemaal 100%, en moet straks nog even bij iemand een pc gaan fixen, tenminste antivirus installeren. En daarna gewoon weer de hele middag/avond thuiszitten en waarschijnlijk even slapen tussendoor
Cafpow, jammer dat het wat minder gaat en je een migraineaanval heb gehad. Heel veel succes met alle dingen regelen voor je vakantie, en van een maand zon, zee en strand knap je vast een beetje op!
ScarFace-, wat balen dat je je niet thuisvoelt op de deeltijdbehandeling. Het klinkt ook heel anders dan hoe mijn deeltijdbehandeling eruit ziet. Goed van je dat je naar de huisarts bent gegaan en ik hoop echt voor je dat er een oplossing is waar jij je wel goed bij voelt!
Bos81, jammer dat je nog steeds zoveel last hebt van angst bij dingen die je moet doen, zoals naar de supermarkt gaan. Zou toch kijken of er misschien een therapie voor is om van je angst af te komen, want dit lijkt me wel erg vervelend.
Hier gaat het wel redelijk, gisteren na therapie lekker op de bank een film gekeken ( De gelukkige huisvrouw) en 's avonds voetbal gekeken. Vandaag zou ik eigenlijk naar school om mn tentamen in te kijken die ik moet herkansen, maar heb me weer eens verslapen. De boeken die ik van mn verjaardagsgeld had gekocht zijn net bezorgd, dus heb voorlopig weer wat te lezen
Vriendlief gaat vanmiddag uit zijn werk met collega's eten en bier drinken, dus zit de rest van de dag alleen thuis. Maar even zien hoe dat gaat, soms gaat dat goed en heb ik er geen problemen mee, soms vind ik het wel erg moeilijk, omdat ik al zoveel alleen thuis zit. Maarja, ga het hem ook niet verbieden om de hort op te gaan.
ScarFace-, wat balen dat je je niet thuisvoelt op de deeltijdbehandeling. Het klinkt ook heel anders dan hoe mijn deeltijdbehandeling eruit ziet. Goed van je dat je naar de huisarts bent gegaan en ik hoop echt voor je dat er een oplossing is waar jij je wel goed bij voelt!
Bos81, jammer dat je nog steeds zoveel last hebt van angst bij dingen die je moet doen, zoals naar de supermarkt gaan. Zou toch kijken of er misschien een therapie voor is om van je angst af te komen, want dit lijkt me wel erg vervelend.
Hier gaat het wel redelijk, gisteren na therapie lekker op de bank een film gekeken ( De gelukkige huisvrouw) en 's avonds voetbal gekeken. Vandaag zou ik eigenlijk naar school om mn tentamen in te kijken die ik moet herkansen, maar heb me weer eens verslapen. De boeken die ik van mn verjaardagsgeld had gekocht zijn net bezorgd, dus heb voorlopig weer wat te lezen
Vriendlief gaat vanmiddag uit zijn werk met collega's eten en bier drinken, dus zit de rest van de dag alleen thuis. Maar even zien hoe dat gaat, soms gaat dat goed en heb ik er geen problemen mee, soms vind ik het wel erg moeilijk, omdat ik al zoveel alleen thuis zit. Maarja, ga het hem ook niet verbieden om de hort op te gaan.
Inmiddels voel ik me wel wat beter. Maar toch is vandaag mijn dagje niet. want alles gaat mis, eerst val ik keihard van de fiets, daarna stoot ik mijn been keihard tegen een tafelpunt, en vanmorgen toen ik de lamellen in mijn kamer omhoog wilde halen valt dat hele ding afgebroken omlaag 
Maar mijn stemming is iets beter, hoewel ik nog steeds niet al te veel zin in vakantie heb, mede omdat ik bang ben mij te gaan vervelen want de stad waar ik heen ga is nogal saai je hebt daar overdag strand en centrum en 's avonds uitgaansleven..en that's it. En de meest dichtbijzijnde stad/dorpje waar helemaal niks te beleven is die ligt op ruim 7 uur rijden
Maar mijn stemming is iets beter, hoewel ik nog steeds niet al te veel zin in vakantie heb, mede omdat ik bang ben mij te gaan vervelen want de stad waar ik heen ga is nogal saai je hebt daar overdag strand en centrum en 's avonds uitgaansleven..en that's it. En de meest dichtbijzijnde stad/dorpje waar helemaal niks te beleven is die ligt op ruim 7 uur rijden
Shitzooi Iemand die me nog voor mijn depressie kende en sindsdien niet weet hoe het met me gaat vraagt via Hyves hoe het gaat en of ik morgen in de kroeg ben waar een avond is die qua muziek en sfeer moet terugdenken aan de tent waar we elkaar vroeger elke week zagen. Maar dat gaat gewoon niet en leg dat maar eens uit aan iemand op hyves..
Voel me er dus zwaar klote onder..
Voel me er dus zwaar klote onder..
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Als het iemand is die je goed kent en vertrouwd, vertel in grote lijnen wat er aan de hand is.quote:
Shitzooi Iemand die me nog voor mijn depressie kende en sindsdien niet weet hoe het met me gaat vraagt via Hyves hoe het gaat en of ik morgen in de kroeg ben waar een avond is die qua muziek en sfeer moet terugdenken aan de tent waar we elkaar vroeger elke week zagen. Maar dat gaat gewoon niet en leg dat maar eens uit aan iemand op hyves..
Voel me er dus zwaar klote onder..
En anders tja, kan je gewoon het standaard excuus gebruiken van ja maar ik moet zondag vroeg op of gewoon dat je niet kan.
Ze kunnen je niet verplichten te gaan.
Hier weet ik het echt niet meer, vandaag is niet mijn dag kwa stemming, zolang ik niet denk aan de reis heb ik geen probleem, maar zodra ik eraan moet denken en het echt voor me zie heb ik geen probleem. Het liefst zou ik nu gewoon alles annuleren en net alsof er nooit een planning is geweest thuisblijven en dan iedere dag maar weer zien te vullen met kleine dingen en om de zoveel een gesprek bij de psycholoog.
Want ik wil niet meer gaan..ik zie er tegenop en dat is altijd weer hetzelfde..zolang het bij voorbereidingen blijft en dingen kopen om mee te nemen voor anderen geen probleem. Maar zodra het moment er echt bijna is en ik koffers moet pakken enzo heb ik geen zin meer. Ik wil gewoon niet meer gaan..en ik raar daardoor zo van mijn stok...dat ik nu gewoon bijna in tranen barst
En ik moet wel gaan..maar wil niet meer
Maar ja ik weet dat hij een ander mail-adres heeft en om zomaar na al die jaren weer contact te zoeken, weet ik gewoon niet. Er is zoveel gebeurt in de afgelopen jaren..quote:
[..]
Als het iemand is die je goed kent en vertrouwd, vertel in grote lijnen wat er aan de hand is.
En anders tja, kan je gewoon het standaard excuus gebruiken van ja maar ik moet zondag vroeg op of gewoon dat je niet kan.
Ze kunnen je niet verplichten te gaan.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Je hoeft ook helemaal geen contact te zoeken. Voor hetzelfde geldt reageer je gewoon niet. Het is jou keuze om wel of geen contact te hebbenquote:
[..]
Maar ja ik weet dat hij een ander mail-adres heeft en om zomaar na al die jaren weer contact te zoeken, weet ik gewoon niet. Er is zoveel gebeurt in de afgelopen jaren..
En als jij er geen behoefte aan hebt ben je niet verplicht om contact te zoeken. Hou dat in je achterhoofd, je bent eigen baas om wel of niet te doen wat je wilt!
Ik heb hier nog niet eerder gepost maar ik zit al ruim 2,5 jaar in een depressie. Heel lang hulp geweigerd door mijn eigen koppigheid. Ik dacht dat ik alles zelf wel kon en had niemand nodig. Ik had mezelf er immers zelf in gewerkt en kon mezelf er ook wel weer uitwerken. Niet dus hehe.
Sinds begin 2009 maar richting huisarts gegaan, toen naar eerstelijns maar dat hielp niet en uiteindelijk bij het GGZ terechtgekomen. Duurde een paar maand maar in oktober 2009 eindelijk een vaste psychotherapeut gekregen. Ben erg blij met der, heb nu wekelijks een gesprek.
Alleen ik heb niet het idee dat het al erg opschiet met mijn stemming. Ook begint m'n psychiater over medicijnen of extra therapie. Ik zie dat allebei niet echt zitten. Medicijnen vind ik maar troep en extra therapie kan ik mij echt niet toe zetten.
Qua school lig ik er al enige tijd uit. Het wil maar niet, ik probeer nu wel een nieuwe school te vinden maar ik vind niks meer leuk, mijn interesses lijken wel weggevaagd te zijn. En elke dag jankend in de les zitten trek ik ook niet meer. Ik heb veel angsten op het moment, die belemmeren mij ook wel om dingen te gaan ondernemen. En ik weet dat het juist belangrijk is om dingen te gaan doen als je in een depressie zit.
Zucht..kon ik maar de tijd terugdraaien.
Sinds begin 2009 maar richting huisarts gegaan, toen naar eerstelijns maar dat hielp niet en uiteindelijk bij het GGZ terechtgekomen. Duurde een paar maand maar in oktober 2009 eindelijk een vaste psychotherapeut gekregen. Ben erg blij met der, heb nu wekelijks een gesprek.
Alleen ik heb niet het idee dat het al erg opschiet met mijn stemming. Ook begint m'n psychiater over medicijnen of extra therapie. Ik zie dat allebei niet echt zitten. Medicijnen vind ik maar troep en extra therapie kan ik mij echt niet toe zetten.
Qua school lig ik er al enige tijd uit. Het wil maar niet, ik probeer nu wel een nieuwe school te vinden maar ik vind niks meer leuk, mijn interesses lijken wel weggevaagd te zijn. En elke dag jankend in de les zitten trek ik ook niet meer. Ik heb veel angsten op het moment, die belemmeren mij ook wel om dingen te gaan ondernemen. En ik weet dat het juist belangrijk is om dingen te gaan doen als je in een depressie zit.
Zucht..kon ik maar de tijd terugdraaien.
Ja okee, maar om zijn krabbel te negeren vind ik ook weer zo..quote:
[..]
Je hoeft ook helemaal geen contact te zoeken. Voor hetzelfde geldt reageer je gewoon niet. Het is jou keuze om wel of geen contact te hebben
Hou dat in je achterhoofd, je bent eigen baas om wel of niet te doen wat je wilt!
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Herkenbaarquote:
Ik heb hier nog niet eerder gepost maar ik zit al ruim 2,5 jaar in een depressie. Heel lang hulp geweigerd door mijn eigen koppigheid. Ik dacht dat ik alles zelf wel kon en had niemand nodig. Ik had mezelf er immers zelf in gewerkt en kon mezelf er ook wel weer uitwerken. Niet dus hehe.
Sinds begin 2009 maar richting huisarts gegaan, toen naar eerstelijns maar dat hielp niet en uiteindelijk bij het GGZ terechtgekomen. Duurde een paar maand maar in oktober 2009 eindelijk een vaste psychotherapeut gekregen. Ben erg blij met der, heb nu wekelijks een gesprek.
Alleen ik heb niet het idee dat het al erg opschiet met mijn stemming. Ook begint m'n psychiater over medicijnen of extra therapie. Ik zie dat allebei niet echt zitten. Medicijnen vind ik maar troep en extra therapie kan ik mij echt niet toe zetten.
Qua school lig ik er al enige tijd uit. Het wil maar niet, ik probeer nu wel een nieuwe school te vinden maar ik vind niks meer leuk, mijn interesses lijken wel weggevaagd te zijn. En elke dag jankend in de les zitten trek ik ook niet meer. Ik heb veel angsten op het moment, die belemmeren mij ook wel om dingen te gaan ondernemen. En ik weet dat het juist belangrijk is om dingen te gaan doen als je in een depressie zit.
Zucht..kon ik maar de tijd terugdraaien.
.
Dit is grotendeels echt herkenbaar, vooral het niet hebben van interesses, en niks interesant genoeg vinden om je ertoe te zetten.quote:
Ik heb hier nog niet eerder gepost maar ik zit al ruim 2,5 jaar in een depressie. Heel lang hulp geweigerd door mijn eigen koppigheid. Ik dacht dat ik alles zelf wel kon en had niemand nodig. Ik had mezelf er immers zelf in gewerkt en kon mezelf er ook wel weer uitwerken. Niet dus hehe.
Sinds begin 2009 maar richting huisarts gegaan, toen naar eerstelijns maar dat hielp niet en uiteindelijk bij het GGZ terechtgekomen. Duurde een paar maand maar in oktober 2009 eindelijk een vaste psychotherapeut gekregen. Ben erg blij met der, heb nu wekelijks een gesprek.
Alleen ik heb niet het idee dat het al erg opschiet met mijn stemming. Ook begint m'n psychiater over medicijnen of extra therapie. Ik zie dat allebei niet echt zitten. Medicijnen vind ik maar troep en extra therapie kan ik mij echt niet toe zetten.
Qua school lig ik er al enige tijd uit. Het wil maar niet, ik probeer nu wel een nieuwe school te vinden maar ik vind niks meer leuk, mijn interesses lijken wel weggevaagd te zijn. En elke dag jankend in de les zitten trek ik ook niet meer. Ik heb veel angsten op het moment, die belemmeren mij ook wel om dingen te gaan ondernemen. En ik weet dat het juist belangrijk is om dingen te gaan doen als je in een depressie zit.
Zucht..kon ik maar de tijd terugdraaien.
Cafpow, balen dat je zo tegen de reis op ziet nu.
Bos81, ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je niet lekker in je vel zit ( hoeft nog niet meteen te zeggen dat je depressie hebt) en dat je daarom liever niet meegaat. Ik zou niet heel persoonlijk meteen van alles vertellen, maar zou wel eerlijk zijn en niet die krabbel maar gewoon negeren ofzo.
Vannozza, goed van je dat je toch professionele hulp hebt gezocht! Ik was eerst ook echt tegen medicijnen, maar nu ik ze slik en merk dat het echt wel een goed effect geeft ben ik blij dat ik ze nu wel neem en heb ik spijt dat ik ze tijdens mijn vorige depressies niet genomen heb. Je verhaal is iig erg herkenbaar.
Hier gaat het gewoon zn gangetje, gistermiddag heerlijk gewandeld en vanmiddag even de stad in geweest en boodschappen gedaan enzo.
Bos81, ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je niet lekker in je vel zit ( hoeft nog niet meteen te zeggen dat je depressie hebt) en dat je daarom liever niet meegaat. Ik zou niet heel persoonlijk meteen van alles vertellen, maar zou wel eerlijk zijn en niet die krabbel maar gewoon negeren ofzo.
Vannozza, goed van je dat je toch professionele hulp hebt gezocht! Ik was eerst ook echt tegen medicijnen, maar nu ik ze slik en merk dat het echt wel een goed effect geeft ben ik blij dat ik ze nu wel neem en heb ik spijt dat ik ze tijdens mijn vorige depressies niet genomen heb. Je verhaal is iig erg herkenbaar.
Hier gaat het gewoon zn gangetje, gistermiddag heerlijk gewandeld en vanmiddag even de stad in geweest en boodschappen gedaan enzo.
Inmiddels is het zowat 8 uur en ik heb echt helemaal niks voorbereid en gepakt. En ik worst morgen om 8.15 opghaald maar ik ben aan het denken om af te bellen en gewoon niet gaan, maar aan de andere kant vindt ik het zo de van t geld. Dus loop al de hele dag met ik ga of niet? En zo gaat het nog, dus ik zie wel wat wordt. Nu wil ik niks van reizen, vliegvelden enzo weten.
Laat je reis niet van je stemming afhangen, maar ga gewoon! Als je niet gaat krijg je er alleen maar spijt van. Het is als je depressief bent belangrijk om je niet te laten leiden door je gedachten/gevoelens, maar gewoon te doen wat je moet doen. Dan word je stemming vaak ook beter. En het zou idd ook erg zonde van het geld zijn.quote:
Inmiddels is het zowat 8 uur en ik heb echt helemaal niks voorbereid en gepakt. En ik worst morgen om 8.15 opghaald maar ik ben aan het denken om af te bellen en gewoon niet gaan, maar aan de andere kant vindt ik het zo de van t geld. Dus loop al de hele dag met ik ga of niet? En zo gaat het nog, dus ik zie wel wat wordt. Nu wil ik niks van reizen, vliegvelden enzo weten.
Het is niet alleen de depressie, het is ook lee contact moteen hebben met bepaalde familieleden waar ik geen zin in heb, mede doordat het contact van hun kant is verwaterd en van mijn kant ook. En ik me echt Afvraag wat ik daar ga doen 4 weken alleen strand en winkels is saai en daar kijk ik tegenop.quote:Op zaterdag 29 januari 2011 20:07 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Laat je reis niet van je stemming afhangen, maar ga gewoon! Als je niet gaat krijg je er alleen maar spijt van. Het is als je depressief bent belangrijk om je niet te laten leiden door je gedachten/gevoelens, maar gewoon te doen wat je moet doen. Dan word je stemming vaak ook beter. En het zou idd ook erg zonde van het geld zijn.
En ook de reis die ruim 28 uur gaat duren, waarvan 14 uur achterelkaar in het vliegtuig dat is ook een ellende.
En de pdd-NOS zorgt ervoor dat ik moeilijk tegen onzekerheid kan en vakantie bezorgd een hoop onzekerheid want ik weet niet wat ik daar tegen zal komen en wat er zal gebeuren.
Ja ik heb ook gezegd dat het niet goed me me gaat, gelukkig heb ik een seizoenskaart bij PSV en die speelden vandaag thuis, en had dus geen zin om na de wedstrijd op en neer naar Geldrop te fietsen. Dus kon ik ook dat vermelden bij de reden. Mischien dat hij nog terugkrabbeld of mailt. Hoop ik wel eigenlijk. Maar dat zie ik wel..quote:
Bos81, ik zou gewoon eerlijk zijn en zeggen dat je niet lekker in je vel zit ( hoeft nog niet meteen te zeggen dat je depressie hebt) en dat je daarom liever niet meegaat. Ik zou niet heel persoonlijk meteen van alles vertellen, maar zou wel eerlijk zijn en niet die krabbel maar gewoon negeren ofzo.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Dan zeg je toch gewoon toe dat het komende tijd niet uit komt? Iedereen heeft wel eens een drukke periode, moet geen probleem zijn.quote:
[..]
Maar ja ik weet dat hij een ander mail-adres heeft en om zomaar na al die jaren weer contact te zoeken, weet ik gewoon niet. Er is zoveel gebeurt in de afgelopen jaren..
Nee, klopt. Maar ik begin toch wel enorm te twijfelen om het contact weer op te pakken. Misschien doet het me juist wel goed, weer met hem te praten. aan de andere kant ben ik niet meer degene van toen..quote:
[..]
Dan zeg je toch gewoon toe dat het komende tijd niet uit komt? Iedereen heeft wel eens een drukke periode, moet geen probleem zijn.
En ik kan niet liegen, ik heb het echt niet druk nu. Maar kan inderdaad ook niet te veel op een dag doen, gewoon even een rare situatie die al veel te lang duurt.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Ik moet nog steeds een nieuwe afspraak bij de psych verpleegkundige maken. Maar zelfs daar kan ik me niet toe zetten.
Mijn slaapritme is helemaal naar de klote.
Ik ben nu klaarwakker, dan slaap ik straks weer een uurtje of 10-12 en dan kan ik morgen weer niet op tijd slapen voor school.
School heb ik ook eigenlijk geen zin meer in en stage zie ik al helemaal tegenop.
Ik moet een sollicitatiebrief schrijven, maar ik kan geen redenen verzinnen waarom ze juist mij zouden moeten aannemen.
Op huiswerk kan ik me niet concentreren en ik betwijfel dat mijn laatste toetsweek erg goed is gegaan.
Van het zoeken naar een kamer wordt mijn zelfbeeld alleen maar slechter. In totaal heb ik nu op 12 kamers gereageerd, op 2 heb ik nog geen reactie terug gehad (vandaag ook pas verstuurd) de andere 10 ben ik op afgewezen, want: ik ben een meisje/studeer niet aan de uni/studeer niet aan de uni of het HBO/hou van rare muziek
En een paar keer heb ik ook helemaal geen reactie gehad.
Mijn slaapritme is helemaal naar de klote.
Ik ben nu klaarwakker, dan slaap ik straks weer een uurtje of 10-12 en dan kan ik morgen weer niet op tijd slapen voor school.
School heb ik ook eigenlijk geen zin meer in en stage zie ik al helemaal tegenop.
Ik moet een sollicitatiebrief schrijven, maar ik kan geen redenen verzinnen waarom ze juist mij zouden moeten aannemen.
Op huiswerk kan ik me niet concentreren en ik betwijfel dat mijn laatste toetsweek erg goed is gegaan.
Van het zoeken naar een kamer wordt mijn zelfbeeld alleen maar slechter. In totaal heb ik nu op 12 kamers gereageerd, op 2 heb ik nog geen reactie terug gehad (vandaag ook pas verstuurd) de andere 10 ben ik op afgewezen, want: ik ben een meisje/studeer niet aan de uni/studeer niet aan de uni of het HBO/hou van rare muziek
En een paar keer heb ik ook helemaal geen reactie gehad.
GimmeGore, balen dat het op het moment niet zo lekker gaat en je overal zo tegenop ziet. En een kamer zoeken is idd erg frustrerend, ik ben ook heel vaak afgewezen, maar uiteindelijk toch in 2 erg leuke studentenhuizen gewoond, dus geef de moed niet op
Ik heb vandaag echt een luie dag. Ben net wakker, zit in mn badjas op de bank met de laptop op schoot en voetbal op tv te kijken. Heb wel een was in de wasmachine gedaan, dus die moet nog wel opgehangen worden, maar verder ga ik niks doen denk ik. Heb geen eens zin om te douchen, terwijl ik dat normaal heerlijk vind.
Ik heb vandaag echt een luie dag. Ben net wakker, zit in mn badjas op de bank met de laptop op schoot en voetbal op tv te kijken. Heb wel een was in de wasmachine gedaan, dus die moet nog wel opgehangen worden, maar verder ga ik niks doen denk ik. Heb geen eens zin om te douchen, terwijl ik dat normaal heerlijk vind.
Donderdag eindelijk weer eens naar de psych. verpleegkundige.
Maar nou blijkt het een ander te zijn dan waar ik eerst steeds heen ging.
Dat vind ik eigenlijk niet zo heel fijn eigenlijk
Maar nou blijkt het een ander te zijn dan waar ik eerst steeds heen ging.
Dat vind ik eigenlijk niet zo heel fijn eigenlijk
Dat kan ik me voorstellen ja! Waarom krijg je die andere dan?quote:
Donderdag eindelijk weer eens naar de psych. verpleegkundige.
Maar nou blijkt het een ander te zijn dan waar ik eerst steeds heen ging.
Dat vind ik eigenlijk niet zo heel fijn eigenlijk
Hier gaat het niet echt lekker, had 2 vakken deze periode die ik voor mn gevoel goed had gemaakt, blijk ik voor allebei een 5 te hebben, dus daar baal ik echt ontzettend van
Deze periode is al hartstikke druk en dan moet ik ook nog 2 dingen herkansen Dus veel negatieve gedachten hier
De psychologisch/psychiatrisch (ik weet het eigenlijk niet) verpleegkundige is een praktijkondersteuner van bij mijn huisarts.
Ze zou me helpen met een voortraject voor de "echte" psycholoog. Om te kijken wat ik bijvoorbeeld als eerste zou willen aanpakken.
Eigenlijk stonden er nog 2 consulten gepland, omdat ze nog niet helemaal zeker was wat nou het beste vervolg was.
Maar het was glad, daarna zat ik op donderdag bij mijn ouders en ik kon ook niet elke donderdag (de vaste dag) van school wegblijven of elke keer het laatste uur missen.
Dus ondertussen ben ik er al een dikke maand niet geweest.
Ze zou me helpen met een voortraject voor de "echte" psycholoog. Om te kijken wat ik bijvoorbeeld als eerste zou willen aanpakken.
Eigenlijk stonden er nog 2 consulten gepland, omdat ze nog niet helemaal zeker was wat nou het beste vervolg was.
Maar het was glad, daarna zat ik op donderdag bij mijn ouders en ik kon ook niet elke donderdag (de vaste dag) van school wegblijven of elke keer het laatste uur missen.
Dus ondertussen ben ik er al een dikke maand niet geweest.
Dat schiet niet echt op dan GimmeGore!
Ik heb echt ontzettend veel negatieve gedachten over het hele schoolgebeuren nou Dat ik waardeloos ben vanwege die 2 slechte cijfers, dat ik het niet aankan, dat ik weer moet stoppen met een studie etc. Allemaal hartstikke irrationeel, maar zo gaat het wel in mn hoofd
Ik heb echt ontzettend veel negatieve gedachten over het hele schoolgebeuren nou
Dat ik waardeloos ben vanwege die 2 slechte cijfers, dat ik het niet aankan, dat ik weer moet stoppen met een studie etc. Allemaal hartstikke irrationeel, maar zo gaat het wel in mn hoofd
Ik weet precies wat je bedoelt.
Bij mij in mijn hoofd gaat dat precies zo, alleen dan niet over school (ik doe expres een opleiding onder mijn niveau, want nadat ik faalde op het HBO ben ik ook zwaar depressief geweest. Dan liever een opleiding die ik zeker weten kan halen)
Bij mij gebeurt dat heel erg in sociale gebeurtenissen en over mezelf (dus toch wel een beetje school, bijvoorbeeld dat ze me daar vast heel dom vinden dat ik op mijn 25e nog op het MBO zit enzo)
Bij mij in mijn hoofd gaat dat precies zo, alleen dan niet over school (ik doe expres een opleiding onder mijn niveau, want nadat ik faalde op het HBO ben ik ook zwaar depressief geweest. Dan liever een opleiding die ik zeker weten kan halen)
Bij mij gebeurt dat heel erg in sociale gebeurtenissen en over mezelf (dus toch wel een beetje school, bijvoorbeeld dat ze me daar vast heel dom vinden dat ik op mijn 25e nog op het MBO zit enzo)
oké, ik ben uiteindelijk wel gegaan en inmiddels aangekomen. Maar ik ben echt op..en zo'n lange reis hoef ik voorlopig niet.
Ik voel nog de beweging van het vliegtuig en ben super moe, heb maar 3 uurtjes geslapen, dus ik ga straks wat eten(hier eet je 's avonds luch eigenlijk) daarna een goede douche en daarna zoek ik het bed op
In bijn a28 uur heb ik maar een paar uurtjes geslapen, dus voel me momenteel lichtelijk depressief maar ik ben zo moe, dat ik niet eens goed depressief kan zijn.
Verder tja, ben ik meerdere dingen vergeten doordat ik 1 uur voor vertrek uit huis alles snel de koffer ingooide....en morgen moet ik maar wat gaan kopen
Ik voel nog de beweging van het vliegtuig
en ben super moe, heb maar 3 uurtjes geslapen, dus ik ga straks wat eten(hier eet je 's avonds luch eigenlijk) daarna een goede douche en daarna zoek ik het bed op In bijn a28 uur heb ik maar een paar uurtjes geslapen, dus voel me momenteel lichtelijk depressief maar ik ben zo moe, dat ik niet eens goed depressief kan zijn.
Verder tja, ben ik meerdere dingen vergeten doordat ik 1 uur voor vertrek uit huis alles snel de koffer ingooide....en morgen moet ik maar wat gaan kopen
Goed van je dat je toch gegaan bent en zo'n lange vliegreis is ook erg vermoeiend. Rust maar goed uit en spullen die je vergeten bent kun je idd vaak daar ook wel kopenquote:
oké, ik ben uiteindelijk wel gegaan en inmiddels aangekomen. Maar ik ben echt op..en zo'n lange reis hoef ik voorlopig niet.
Ik voel nog de beweging van het vliegtuig
In bijn a28 uur heb ik maar een paar uurtjes geslapen, dus voel me momenteel lichtelijk depressief maar ik ben zo moe, dat ik niet eens goed depressief kan zijn.
Verder tja, ben ik meerdere dingen vergeten doordat ik 1 uur voor vertrek uit huis alles snel de koffer ingooide....en morgen moet ik maar wat gaan kopen
Ben vandaag dus naar de andere praktijkondersteuner geweest.
Helaas had ze niet alle gegevens, maar ze is in ieder geval meer van de actie.
Het was wel wat intenser dan bij de eerste vrouw, maar ik heb nu wel het idee dat er ook wat gaat gebeuren.
Zo staat er waarschijnlijk een psychologisch onderzoek op de planning.
Helaas had ze niet alle gegevens, maar ze is in ieder geval meer van de actie.
Het was wel wat intenser dan bij de eerste vrouw, maar ik heb nu wel het idee dat er ook wat gaat gebeuren.
Zo staat er waarschijnlijk een psychologisch onderzoek op de planning.
Klinkt goedquote:
Ben vandaag dus naar de andere praktijkondersteuner geweest.
Helaas had ze niet alle gegevens, maar ze is in ieder geval meer van de actie.
Het was wel wat intenser dan bij de eerste vrouw, maar ik heb nu wel het idee dat er ook wat gaat gebeuren.
Zo staat er waarschijnlijk een psychologisch onderzoek op de planning.
Ik had maandag een 5 voor mn verslag van Communicatieve vaardigheden terug gekregen en was daardoor de hele week een beetje van slag, omdat ik echt een goed gevoel had erover en dus echt niet snapte waarom ik een 5 had. Ga ik gisteren naar de inzage, blijkt dat ik een 8 heb voor de opdracht zelf, maar omdat ik een paar toelichtingen was vergeten toe te voegen, waarvan ik dacht dat die niet bij het eindverslag in hoefden, had ik dus een 5 gekregen. Maar als ik maandag die toelichtingen gewoon even inlever, krijg ik dus gewoon die 8
Dus hoef verder helemaal niks te herschrijven ofzo, dus heb me echt druk gemaakt om niks 
Verder merk ik dat de woensdagochtend die ik nu ook naar school moet toch wel erg pittig is. Ben echt doodop, dus toch maar even overleggen of dat anders kan. Want moet nu woensdag, donderdag en vrijdag vroeg opstaan en dat is toch een beetje teveel van het goeie nog.
hallo, iedereen!
Ik denk ik sluit me maar aan bij dit topic, dan kan ik over dit onderwerp praten met mensen die het begrijpen.
Ik heb 3 maanden geleden de diagnose ernstig deppresief ontvangen.
Het speelde voor mij al heel lang, en ik weet het voor mezelf ook al 2 jaar maar het is nu bevestigd.
Het keerpunt kwam voor mij om hulp te zoeken nadat ik me realiseerde waar ik mee bezig was.
Was mezelf enorm kwijt en was bezig plannen te maken hoe ik mezelf kon ombrengen.
Haat dat om te zeggen klinkt zo emo
Iedergeval ik zat op dat moment in een verschrikkelijke baan van 60 uur in de week, gekoppeld daaraan zat ik op een opleiding.
Ik besloot ontslag te nemen bij mijn baan, naar mijn studieloop baan adviseur te gaan voor hulp en compleet eerlijk tegen hem te zijn, dit het ik ook gedaan met de mensen in mijn omgeving oderandere mijn moeder.
In het begin reageerde iedereen begripvol en zei dat ze de situatie snapte, en me zou proberen te helpen.
Ik heb nu 2 maanden thuisgezeten, om een beetje tot mezelf te kunnen komen, en helaas steld iedereen me enorm teleur, ik moest van school veder bij een nieuwe stage waarbij ik weer dezelfde uren ga maken, ik heb eraan zitten denken om te stoppen met de opleiding maar dat vind ik zonde omdat ik na 4 jaar nu eindelijk bijna klaar ben over 2 maanden heb ik examens.
Mijn moeder, neemt mij totaal niet serieus, en zeurt zoveel aan mijn hoofd over geld dat ik het huis uit moet dat ik me aanstel enzovoorts, helaas steld mijn beste vriendin mij nog het meeste teleur van haar had ik verwacht dat zei er voor me zou zijn zeker omdat zij ook depressief is geweest maar in mijn beleving heeft ze me nog net niet laten vallen.
Het punt is een beetje na die jaren van opkroppen want ik verberg alles, ik was altijd het stoere meisje wat de wereld aankon, heb ik eindeijk een klein stukje van mezelf geopend en gelijk weer gezien waarom je dat niet moet doen.
Het voelt alsof ik schreeuw tegen doven.
Binnenkort gaat de baan van 60 uur in de week weer beginnen en ik denk dat zelfs mijn psygoloog me niet hoort als ik zeg dat ik dit niet aankan.
Graag zou ik van jullie tips ect willen ontvangen, ik wil graag beter worden, en de dingen waarme ik worstel oplossen.
Ik merk aan mezelf dat ik terug val en weer vaak denk aan zelfmoord, maar dat wil ik niet ik wil alles weer op de rails krijgen, maar als niemand naar je luisterd is het zo moeilijk te geloven dat je leven ooit anders zal zijn
Hulp graag!
xx
Ik denk ik sluit me maar aan bij dit topic, dan kan ik over dit onderwerp praten met mensen die het begrijpen.
Ik heb 3 maanden geleden de diagnose ernstig deppresief ontvangen.
Het speelde voor mij al heel lang, en ik weet het voor mezelf ook al 2 jaar maar het is nu bevestigd.
Het keerpunt kwam voor mij om hulp te zoeken nadat ik me realiseerde waar ik mee bezig was.
Was mezelf enorm kwijt en was bezig plannen te maken hoe ik mezelf kon ombrengen.
Haat dat om te zeggen klinkt zo emo
Iedergeval ik zat op dat moment in een verschrikkelijke baan van 60 uur in de week, gekoppeld daaraan zat ik op een opleiding.
Ik besloot ontslag te nemen bij mijn baan, naar mijn studieloop baan adviseur te gaan voor hulp en compleet eerlijk tegen hem te zijn, dit het ik ook gedaan met de mensen in mijn omgeving oderandere mijn moeder.
In het begin reageerde iedereen begripvol en zei dat ze de situatie snapte, en me zou proberen te helpen.
Ik heb nu 2 maanden thuisgezeten, om een beetje tot mezelf te kunnen komen, en helaas steld iedereen me enorm teleur, ik moest van school veder bij een nieuwe stage waarbij ik weer dezelfde uren ga maken, ik heb eraan zitten denken om te stoppen met de opleiding maar dat vind ik zonde omdat ik na 4 jaar nu eindelijk bijna klaar ben over 2 maanden heb ik examens.
Mijn moeder, neemt mij totaal niet serieus, en zeurt zoveel aan mijn hoofd over geld dat ik het huis uit moet dat ik me aanstel enzovoorts, helaas steld mijn beste vriendin mij nog het meeste teleur van haar had ik verwacht dat zei er voor me zou zijn zeker omdat zij ook depressief is geweest maar in mijn beleving heeft ze me nog net niet laten vallen.
Het punt is een beetje na die jaren van opkroppen want ik verberg alles, ik was altijd het stoere meisje wat de wereld aankon, heb ik eindeijk een klein stukje van mezelf geopend en gelijk weer gezien waarom je dat niet moet doen.
Het voelt alsof ik schreeuw tegen doven.
Binnenkort gaat de baan van 60 uur in de week weer beginnen en ik denk dat zelfs mijn psygoloog me niet hoort als ik zeg dat ik dit niet aankan.
Graag zou ik van jullie tips ect willen ontvangen, ik wil graag beter worden, en de dingen waarme ik worstel oplossen.
Ik merk aan mezelf dat ik terug val en weer vaak denk aan zelfmoord, maar dat wil ik niet ik wil alles weer op de rails krijgen, maar als niemand naar je luisterd is het zo moeilijk te geloven dat je leven ooit anders zal zijn
Hulp graag!
xx
goedendag, ik dacht ik laat maar even wat weten.
Hier gaat het op zich wel redelijk mede ook doordat ik mezelf geen tijd gun om te dneken..ik ben bijna altijd wel bezig met iets. EN ga iedere dag naar het strand, en 's ochtends ga ik kleine dingetjes doen in centrum enzo..
En daardoor hou ik geen tijd over echt stiltestaan bij teveel dingen.
Hier gaat het op zich wel redelijk mede ook doordat ik mezelf geen tijd gun om te dneken..ik ben bijna altijd wel bezig met iets. EN ga iedere dag naar het strand, en 's ochtends ga ik kleine dingetjes doen in centrum enzo..
En daardoor hou ik geen tijd over echt stiltestaan bij teveel dingen.
Wat een verhaal zeg.quote:
hallo, iedereen!
Ik denk ik sluit me maar aan bij dit topic, dan kan ik over dit onderwerp praten met mensen die het begrijpen.
Ik heb 3 maanden geleden de diagnose ernstig deppresief ontvangen.
Het speelde voor mij al heel lang, en ik weet het voor mezelf ook al 2 jaar maar het is nu bevestigd.
Het keerpunt kwam voor mij om hulp te zoeken nadat ik me realiseerde waar ik mee bezig was.
Was mezelf enorm kwijt en was bezig plannen te maken hoe ik mezelf kon ombrengen.
Haat dat om te zeggen klinkt zo emo
Iedergeval ik zat op dat moment in een verschrikkelijke baan van 60 uur in de week, gekoppeld daaraan zat ik op een opleiding.
Ik besloot ontslag te nemen bij mijn baan, naar mijn studieloop baan adviseur te gaan voor hulp en compleet eerlijk tegen hem te zijn, dit het ik ook gedaan met de mensen in mijn omgeving oderandere mijn moeder.
In het begin reageerde iedereen begripvol en zei dat ze de situatie snapte, en me zou proberen te helpen.
Ik heb nu 2 maanden thuisgezeten, om een beetje tot mezelf te kunnen komen, en helaas steld iedereen me enorm teleur, ik moest van school veder bij een nieuwe stage waarbij ik weer dezelfde uren ga maken, ik heb eraan zitten denken om te stoppen met de opleiding maar dat vind ik zonde omdat ik na 4 jaar nu eindelijk bijna klaar ben over 2 maanden heb ik examens.
Mijn moeder, neemt mij totaal niet serieus, en zeurt zoveel aan mijn hoofd over geld dat ik het huis uit moet dat ik me aanstel enzovoorts, helaas steld mijn beste vriendin mij nog het meeste teleur van haar had ik verwacht dat zei er voor me zou zijn zeker omdat zij ook depressief is geweest maar in mijn beleving heeft ze me nog net niet laten vallen.
Het punt is een beetje na die jaren van opkroppen want ik verberg alles, ik was altijd het stoere meisje wat de wereld aankon, heb ik eindeijk een klein stukje van mezelf geopend en gelijk weer gezien waarom je dat niet moet doen.
Het voelt alsof ik schreeuw tegen doven.
Binnenkort gaat de baan van 60 uur in de week weer beginnen en ik denk dat zelfs mijn psygoloog me niet hoort als ik zeg dat ik dit niet aankan.
Graag zou ik van jullie tips ect willen ontvangen, ik wil graag beter worden, en de dingen waarme ik worstel oplossen.
Ik merk aan mezelf dat ik terug val en weer vaak denk aan zelfmoord, maar dat wil ik niet ik wil alles weer op de rails krijgen, maar als niemand naar je luisterd is het zo moeilijk te geloven dat je leven ooit anders zal zijn
Hulp graag!
xx
WEl vervelend dat niemand je lijkt te begrijpen, wat misschien wel herkenbaar is. Misschien vaker naar een psycholoog gaan of deel gaan nemen in groepstherapieen oid, waardoor je met lotgenoten in contact komt.
Meer kan ik eigenlijk ook niet zeggen
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Poeh, wat fijn. Wel een beetje stom dat ze je zo in spanning laten zitten. Daar zou ik ook echt niet tegen kunnen.quote:
[..]
Klinkt goed
Ik had maandag een 5 voor mn verslag van Communicatieve vaardigheden terug gekregen en was daardoor de hele week een beetje van slag, omdat ik echt een goed gevoel had erover en dus echt niet snapte waarom ik een 5 had. Ga ik gisteren naar de inzage, blijkt dat ik een 8 heb voor de opdracht zelf, maar omdat ik een paar toelichtingen was vergeten toe te voegen, waarvan ik dacht dat die niet bij het eindverslag in hoefden, had ik dus een 5 gekregen. Maar als ik maandag die toelichtingen gewoon even inlever, krijg ik dus gewoon die 8
Verder merk ik dat de woensdagochtend die ik nu ook naar school moet toch wel erg pittig is. Ben echt doodop, dus toch maar even overleggen of dat anders kan. Want moet nu woensdag, donderdag en vrijdag vroeg opstaan en dat is toch een beetje teveel van het goeie nog.
Heel herkenbaar allemaal.quote:
hallo, iedereen!
Ik denk ik sluit me maar aan bij dit topic, dan kan ik over dit onderwerp praten met mensen die het begrijpen.
Ik heb 3 maanden geleden de diagnose ernstig deppresief ontvangen.
Het speelde voor mij al heel lang, en ik weet het voor mezelf ook al 2 jaar maar het is nu bevestigd.
Het keerpunt kwam voor mij om hulp te zoeken nadat ik me realiseerde waar ik mee bezig was.
Was mezelf enorm kwijt en was bezig plannen te maken hoe ik mezelf kon ombrengen.
Haat dat om te zeggen klinkt zo emo
Iedergeval ik zat op dat moment in een verschrikkelijke baan van 60 uur in de week, gekoppeld daaraan zat ik op een opleiding.
Ik besloot ontslag te nemen bij mijn baan, naar mijn studieloop baan adviseur te gaan voor hulp en compleet eerlijk tegen hem te zijn, dit het ik ook gedaan met de mensen in mijn omgeving oderandere mijn moeder.
In het begin reageerde iedereen begripvol en zei dat ze de situatie snapte, en me zou proberen te helpen.
Ik heb nu 2 maanden thuisgezeten, om een beetje tot mezelf te kunnen komen, en helaas steld iedereen me enorm teleur, ik moest van school veder bij een nieuwe stage waarbij ik weer dezelfde uren ga maken, ik heb eraan zitten denken om te stoppen met de opleiding maar dat vind ik zonde omdat ik na 4 jaar nu eindelijk bijna klaar ben over 2 maanden heb ik examens.
Mijn moeder, neemt mij totaal niet serieus, en zeurt zoveel aan mijn hoofd over geld dat ik het huis uit moet dat ik me aanstel enzovoorts, helaas steld mijn beste vriendin mij nog het meeste teleur van haar had ik verwacht dat zei er voor me zou zijn zeker omdat zij ook depressief is geweest maar in mijn beleving heeft ze me nog net niet laten vallen.
Het punt is een beetje na die jaren van opkroppen want ik verberg alles, ik was altijd het stoere meisje wat de wereld aankon, heb ik eindeijk een klein stukje van mezelf geopend en gelijk weer gezien waarom je dat niet moet doen.
Het voelt alsof ik schreeuw tegen doven.
Binnenkort gaat de baan van 60 uur in de week weer beginnen en ik denk dat zelfs mijn psygoloog me niet hoort als ik zeg dat ik dit niet aankan.
Graag zou ik van jullie tips ect willen ontvangen, ik wil graag beter worden, en de dingen waarme ik worstel oplossen.
Ik merk aan mezelf dat ik terug val en weer vaak denk aan zelfmoord, maar dat wil ik niet ik wil alles weer op de rails krijgen, maar als niemand naar je luisterd is het zo moeilijk te geloven dat je leven ooit anders zal zijn
Hulp graag!
xx
Je moet doen waar jij je prettig bij voelt. Is die stage na de eerste paar dagen echt niet te doen? Gewoon stoppen. In het ergste geval pak je je studie wat later weer op als het wat beter gaat. Daar hoef je je niet voor te schamen, zonder die break kan je het dan gewoon momenteel niet. Ik wil niet zeggen dat je met je studie moet stoppen. Probeer van alles en vind hetgene je je prettig bij voelt, hetgeen je wel vol kan houden.
Radio91, wat vervelend zeg dat je omgeving je niet serieus neemt. Ik zou echt aan jezelf denken en als jij denkt dat je die stage niet vol gaat houden zou ik er voorlopig niet aan beginnen. Je hoeft niet meteen helemaal te stoppen met je studie, maar een tijdelijke break is vaak wel mogelijk als je depressief bent. Bij mij op school nemen ze me gelukkig wel serieus en proberen ze er alles aan te doen om naar oplossingen te zoeken als ik bepaalde dingen nog niet aankan. Ik kan bijvoorbeeld geen groepsopdrachten aan, dus mag ik opdrachten individueel doen, lessen missen en gewoon thuis studeren etc. Zou gewoon echt voor jezelf proberen op te komen, want anders ben ik bang dat je er echt aan onderdoorgaat omdat je teveel doet, wat je niet aankunt. Sterkte ermee!
Hier zie ik echt op tegen de komende week. Moet naar school, de huisarts, de tandarts, de chiropractor, de psycholoog, therapie en ga naar Bert Visscher. En dan ook nog gewoon boodschappen doen, eten koken, afwassen, schoonmaken etc. Heb echt geen idee hoe ik dat allemaal moet gaan redden
Hier zie ik echt op tegen de komende week. Moet naar school, de huisarts, de tandarts, de chiropractor, de psycholoog, therapie en ga naar Bert Visscher. En dan ook nog gewoon boodschappen doen, eten koken, afwassen, schoonmaken etc. Heb echt geen idee hoe ik dat allemaal moet gaan redden
Sterkte Sylvana.quote:
Radio91, wat vervelend zeg dat je omgeving je niet serieus neemt. Ik zou echt aan jezelf denken en als jij denkt dat je die stage niet vol gaat houden zou ik er voorlopig niet aan beginnen. Je hoeft niet meteen helemaal te stoppen met je studie, maar een tijdelijke break is vaak wel mogelijk als je depressief bent. Bij mij op school nemen ze me gelukkig wel serieus en proberen ze er alles aan te doen om naar oplossingen te zoeken als ik bepaalde dingen nog niet aankan. Ik kan bijvoorbeeld geen groepsopdrachten aan, dus mag ik opdrachten individueel doen, lessen missen en gewoon thuis studeren etc. Zou gewoon echt voor jezelf proberen op te komen, want anders ben ik bang dat je er echt aan onderdoorgaat omdat je teveel doet, wat je niet aankunt. Sterkte ermee!
Hier zie ik echt op tegen de komende week. Moet naar school, de huisarts, de tandarts, de chiropractor, de psycholoog, therapie en ga naar Bert Visscher. En dan ook nog gewoon boodschappen doen, eten koken, afwassen, schoonmaken etc. Heb echt geen idee hoe ik dat allemaal moet gaan redden
Ik zou af en toe wel een momentje voor jezelf nemen om tot rust te komen
Hoi allemaal...
@ Sylvana, net als scarface raad ik je aan om toch tijd voor jezelf te zoeken anders ga je er alleen meer tegenop kijken.
Hier gaat het wel met zijn ups en downs. Maar ik ben gewoon veel te druk, ga bijn aiedere dag de hele middag naar het strand...en overdag hou ik me met vanalles bezig. Onder andere rekeningen betalen voor mijn tante, kleine boodschapjes doen voor tante..enz.
Maar er zijn toch momenten waarop ik me niet goed voel...maar die momenten zijn meestal vrij kort
@ Sylvana, net als scarface raad ik je aan om toch tijd voor jezelf te zoeken anders ga je er alleen meer tegenop kijken.
Hier gaat het wel met zijn ups en downs. Maar ik ben gewoon veel te druk, ga bijn aiedere dag de hele middag naar het strand...en overdag hou ik me met vanalles bezig. Onder andere rekeningen betalen voor mijn tante, kleine boodschapjes doen voor tante..enz.
Maar er zijn toch momenten waarop ik me niet goed voel...maar die momenten zijn meestal vrij kort
Dankjewel mensjes!
Ik ga de baan uit proberen, ik heb hooguit nog 3 maanden te gaan en dan kan de baan opzeggen want dan is de diploma in the pocket.
Wil daarna gewoon een rustig baantje nemen van 30 uur in de week ofzo, en in september weer aan een andere opleiding beginnen.
Het is zo raar dat als je niet goed in je vel zit, dat dan zelfs de simpelste dingen veel doorzettingsvermogen nodig hebben.
Iets wat je voorheen met een vinger in de lucht deed moet jezelf nu aandwingen.
Ach. laten we de hoop houden he.
En een tip van mij! ga iets doen wat je altijd al heb willen doen of leren.
Ik ga op gitaarles dat wil ik al zo lang!
groetjes!
Ik ga de baan uit proberen, ik heb hooguit nog 3 maanden te gaan en dan kan de baan opzeggen want dan is de diploma in the pocket.
Wil daarna gewoon een rustig baantje nemen van 30 uur in de week ofzo, en in september weer aan een andere opleiding beginnen.
Het is zo raar dat als je niet goed in je vel zit, dat dan zelfs de simpelste dingen veel doorzettingsvermogen nodig hebben.
Iets wat je voorheen met een vinger in de lucht deed moet jezelf nu aandwingen.
Ach. laten we de hoop houden he.
En een tip van mij! ga iets doen wat je altijd al heb willen doen of leren.
Ik ga op gitaarles dat wil ik al zo lang!
groetjes!
Na lang twijfelen uiteindelijk toch maar hier in P&P beland, en na een tijdje meelezen op het punt aangekomen hier zelf maar eens te posten. Ik zal gauw mijn verhaal hier van me afschrijven, wie weet lucht het op
Dat werkt juist averechts bij mijquote:
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
Gadver. Ik voel me de laatste tijd ook weer lekker. Februari is altijd het ergst. Thuissituatie is ook niet om over naar huis te schrijven maar ja. Binnenkort toch maar eens naar een psych. Dat roep ik al maanden maar het moet nu echt er eens van komen. Zo 'numb' als ik soms ben. En lusteloos. En soms die enorme jankbuien om niks. Bah bah bah.
Le deuxième sexe
Ik meld me hier ook even.. Teveel klachten om op te noemen, sinds vorige week aan AD's (Wellbutrin) en angstremmers (Buspiron), ik kom er vast nog op terug maar wil me eerst even inlezen
Welkom en van je af schrijven werkt voor veel mensen iddquote:
Na lang twijfelen uiteindelijk toch maar hier in P&P beland, en na een tijdje meelezen op het punt aangekomen hier zelf maar eens te posten. Ik zal gauw mijn verhaal hier van me afschrijven, wie weet lucht het op
Balen dat het weer zo slecht gaat. En goed van je dat je inziet dat je hulp nodig hebt. Maar daadwerkelijk die stap nemen is vaak het moeilijkst. Sterkte!quote:
Gadver. Ik voel me de laatste tijd ook weer lekker. Februari is altijd het ergst. Thuissituatie is ook niet om over naar huis te schrijven maar ja. Binnenkort toch maar eens naar een psych. Dat roep ik al maanden maar het moet nu echt er eens van komen. Zo 'numb' als ik soms ben. En lusteloos. En soms die enorme jankbuien om niks. Bah bah bah.
Goed dat je hulp gezocht hebt! Welke AD en angstremmer slik je?quote:
Ik meld me hier ook even.. Teveel klachten om op te noemen, sinds vorige week aan AD's en angstremmers, ik kom er vast nog op terug maar wil me eerst even inlezen
Heb je veel last van bijwerkingen? Sterkte ermee!Gisteren zou ik eigenlijk van kwart voor 1 tot half 2 en van kwart over 3 tot kwart over 6 les hebben. Maar ben alleen naar die laatste les gegaan, was 's ochtends nog zo moe en zag het echt niet zitten om zolang tussendoor te moeten wachten. Vandaag vrij, maar moet vanmiddag wel naar de huisarts, tandarts, brood halen en afwassen/eten koken. Morgenochtend naar school, naar de psych en naar de chiropractor. Donderdag alleen naar therapie en vrijdagochtend dan nog naar school. Dus heb op zich nog wel wat rustmomenten tussendoor, maar al met al is het gewoon erg veel. Hierna nog 1 week en dan weer lekker vakantie
Ik heb al eerder hulp gezocht, en ben (zoals ik lees) net als Murmeli ook ADHD-er.. En wat nu wat in de hand werkt is nog niet helemaal duidelijk, maar dat ik zelf een depressie erken is relatief nieuw
het ligt niet allemaal aan mij, en dat ik dat denk is niet reel, maar waarom denk ik dat? Das de grote vraag.
Ik gebruik Buspiron (30 mg per dag) en Wellbutrin 150 per dag.. Bijwerkingen vallen reuze mee, wel wat suffer, en emotioneler natuurlijk, transpiratie wil ook nogal, maar geen gejaagd angstgevoel door de Buspiron (Slikte ik al enkele weken)
Waar ik nu met mn psych achter wil komen is niet zozeer waarom ik depri ben, want ik weet wel waar het in wortelt, maar hoe leer ik bijvoorbeeld weer sociaal te zijn, interesse te HEBBEN (in plaats van te faken) voor mijn omgeving, en dat dus ook vol te houden?
Vorig jaar is mijn leven zowat ingestort, heb er vrij weinig mensen aan overgehouden.. En de mensen die ik eraan overhield waren ook een deel van die wortels van depressie.
Oftewel mijn depressie komt uit mijn heel vroege jeugd, heel onzeker, alles goed willen doen, maar nooit het gevoel erkend te worden en de aandacht te krijgen die ik verdiende. Vraag is nu dus, heb ik ADHD omdat ik nooit genoeg aandacht kreeg (vooral emotionele aandacht) of ben ik al heel lang depressief en heb daarom een soort van ADHD ontwikkeld? Het zit er tesamen, het blijven 2 stoffen die ik tekort kom, maar waarom??
Vroeger werd ik ook veel gepest, ik was makkelijk slachtoffer, maar nu merk ik dat ik geen respect meer kan opbrengen voor mijn medemens. Ik lijk alle regeltjes te volgen, ik word niet erkent,iemand anders volgt die regeltjes niet, en word wel gezien? Voelt heel onrechtvaardig, en ik denk dat ik jaloers ben op de mensen die wel aandacht krijgen (zij het verdiend of niet verdiend)
Is dit dan bv Borderline?
[ Bericht 6% gewijzigd door Swiffer op 08-02-2011 12:35:42 (typo) ]
het ligt niet allemaal aan mij, en dat ik dat denk is niet reel, maar waarom denk ik dat? Das de grote vraag.
Ik gebruik Buspiron (30 mg per dag) en Wellbutrin 150 per dag.. Bijwerkingen vallen reuze mee, wel wat suffer, en emotioneler natuurlijk, transpiratie wil ook nogal, maar geen gejaagd angstgevoel door de Buspiron (Slikte ik al enkele weken)
Waar ik nu met mn psych achter wil komen is niet zozeer waarom ik depri ben, want ik weet wel waar het in wortelt, maar hoe leer ik bijvoorbeeld weer sociaal te zijn, interesse te HEBBEN (in plaats van te faken) voor mijn omgeving, en dat dus ook vol te houden?
Vorig jaar is mijn leven zowat ingestort, heb er vrij weinig mensen aan overgehouden.. En de mensen die ik eraan overhield waren ook een deel van die wortels van depressie.
Oftewel mijn depressie komt uit mijn heel vroege jeugd, heel onzeker, alles goed willen doen, maar nooit het gevoel erkend te worden en de aandacht te krijgen die ik verdiende. Vraag is nu dus, heb ik ADHD omdat ik nooit genoeg aandacht kreeg (vooral emotionele aandacht) of ben ik al heel lang depressief en heb daarom een soort van ADHD ontwikkeld? Het zit er tesamen, het blijven 2 stoffen die ik tekort kom, maar waarom??
Vroeger werd ik ook veel gepest, ik was makkelijk slachtoffer, maar nu merk ik dat ik geen respect meer kan opbrengen voor mijn medemens. Ik lijk alle regeltjes te volgen, ik word niet erkent,iemand anders volgt die regeltjes niet, en word wel gezien? Voelt heel onrechtvaardig, en ik denk dat ik jaloers ben op de mensen die wel aandacht krijgen (zij het verdiend of niet verdiend)
Is dit dan bv Borderline?
[ Bericht 6% gewijzigd door Swiffer op 08-02-2011 12:35:42 (typo) ]
@Swiffer
je post bevat veel herkenbare klachten die mijn zus ook had. Daarnaast leed ze aan zeer hevige stemmingswisselingen, had moeite met sociale contacten en had suïcidale gedachten. Bij haar werd uiteindelijk borderline geconstateerd. Ze is er met professionele hulp, medicatie en groepstherapie uitgekomen. Vooral de groepstherapie heeft haar geholpen.
Ik kan geen diagnose voor je stellen, daar hebben we professionals voor, maar je verhaal komt me bekend voor.
je post bevat veel herkenbare klachten die mijn zus ook had. Daarnaast leed ze aan zeer hevige stemmingswisselingen, had moeite met sociale contacten en had suïcidale gedachten. Bij haar werd uiteindelijk borderline geconstateerd. Ze is er met professionele hulp, medicatie en groepstherapie uitgekomen. Vooral de groepstherapie heeft haar geholpen.
Ik kan geen diagnose voor je stellen, daar hebben we professionals voor, maar je verhaal komt me bekend voor.
"When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace." - Jimi Hendrix
en ik meld mij hier ook maar gelijk even.
Ik worstel vanaf 2006 met depressies. Het is al sluimerend in mijn leven gekomen.
Na een hevig studentenleven (lid van div. studentenverenigingen etc.) ben ik in 2005 weer bij mijn ouders gaan wonen en kwam in een soort van zwart gat terecht. Toen ik weer op mijzelf ging wonen (dichtbij mijn ouders), verergerde de klachten.
Ik heb geprobeerd oude vrienden (van mijn studie en van vroeger) op te zoeken, maar zij hadden inmiddels een eigen leven/gezin opgebouwd. Het contact verwaterde en ik vereenzaamde. Ik trok mij steeds vaker terug en bleef vaak hele weekenden alleen binnen. Ik dronk veel, blowde af en toe en ik had last van angst voor mensen en bepaalde situaties (bv drukte in winkels). Ik heb al die tijd wel gewerkt.
Uiteindelijk heb ik hulp gezocht bij een psychiater. Depressie komt voor in mijn familie (zie eerdere post). Ik ben nu sinds 1,5 jaar in behandeling en slikte eerst Citalopram en sinds een half jaar Dogmatil (150mg). De gesprekken in combinatie met de medicatie heeft mij tot nu toe geholpen, de angsten worden minder en ik pieker niet meer.
Maar sociale contacten aangaan lukt me maar nog steeds niet. Op dit moment is dat voor mij de stap die ik moet maken. Mijn behandelaar raadde mij daarom aan om via internet contact te leggen met anderen.
Hoe leggen jullie contact (sportclubs, hobby, internet fora) en heeft dat jullie geholpen ten opzichte van depressieve gevoelens?
[ Bericht 0% gewijzigd door Kraker81 op 08-02-2011 21:59:47 ]
Ik worstel vanaf 2006 met depressies. Het is al sluimerend in mijn leven gekomen.
Na een hevig studentenleven (lid van div. studentenverenigingen etc.) ben ik in 2005 weer bij mijn ouders gaan wonen en kwam in een soort van zwart gat terecht. Toen ik weer op mijzelf ging wonen (dichtbij mijn ouders), verergerde de klachten.
Ik heb geprobeerd oude vrienden (van mijn studie en van vroeger) op te zoeken, maar zij hadden inmiddels een eigen leven/gezin opgebouwd. Het contact verwaterde en ik vereenzaamde. Ik trok mij steeds vaker terug en bleef vaak hele weekenden alleen binnen. Ik dronk veel, blowde af en toe en ik had last van angst voor mensen en bepaalde situaties (bv drukte in winkels). Ik heb al die tijd wel gewerkt.
Uiteindelijk heb ik hulp gezocht bij een psychiater. Depressie komt voor in mijn familie (zie eerdere post). Ik ben nu sinds 1,5 jaar in behandeling en slikte eerst Citalopram en sinds een half jaar Dogmatil (150mg). De gesprekken in combinatie met de medicatie heeft mij tot nu toe geholpen, de angsten worden minder en ik pieker niet meer.
Maar sociale contacten aangaan lukt me maar nog steeds niet. Op dit moment is dat voor mij de stap die ik moet maken. Mijn behandelaar raadde mij daarom aan om via internet contact te leggen met anderen.
Hoe leggen jullie contact (sportclubs, hobby, internet fora) en heeft dat jullie geholpen ten opzichte van depressieve gevoelens?
[ Bericht 0% gewijzigd door Kraker81 op 08-02-2011 21:59:47 ]
"When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace." - Jimi Hendrix
Ik heb eindelijk een beetje mijn studie uitgezocht. Ga lekker wat vakken volgen/certificaten halen, en dan kan ik altijd nog vrijstellingen krijgen als ik verder wil bij mijn oude opleiding (die net iets anders is) over die drie jaar. Maar ik kan zo ook een diploma bij elkaar sparen hier. Financieel gezien ben ik niet meer kwijt dan ik regulier zou zijn met als bonus dat ik zelf kies hoeveel ik tegelijk doe.
Misschien is dit allemaal heel offtopic, maar ik ben eindelijk in een hele tijd echt weer enthausiast over iets .
Misschien is dit allemaal heel offtopic, maar ik ben eindelijk in een hele tijd echt weer enthausiast over iets
.
Ik ga morgen vragen naar cognitieve therapie, weet dat sommige mensen het hebben gehad al hoor ik ook hier geen goede verhalen over(bij de plek waar ik in behandeling ben)
Er word ook gelogen over allerlei zaken en dingen achter gehouden, best vermoeiend.
En dan die onzin therapie
muziektherapie, creatieve therapie, in totaal 3 sessies psycho motorische therapie en hardlopen dat was het dan wel veel te praktisch. doen doen doen(<3 dagen invulling)
De gesprekken met mn psycholoog(systeemtherapuit)zijn wel oke en dit valt denk ik onder gespreks therapie of psycho analyze. Dit moet ik maar zelf bedenken mij zeggen ze niet zoveel.
Er word ook gelogen over allerlei zaken en dingen achter gehouden, best vermoeiend.
En dan die onzin therapie
muziektherapie, creatieve therapie, in totaal 3 sessies psycho motorische therapie en hardlopen dat was het dan wel veel te praktisch. doen doen doen(<3 dagen invulling)De gesprekken met mn psycholoog(systeemtherapuit)zijn wel oke en dit valt denk ik onder gespreks therapie of psycho analyze. Dit moet ik maar zelf bedenken mij zeggen ze niet zoveel.
Ligt het nou aan mij of is dit echt niet een goede invulling van een deeltijd behandeling?quote:Op dinsdag 8 februari 2011 23:01 schreef ScarFace- het volgende:
Muziektherapie, creatieve therapie, in totaal 3 sessies psycho motorische therapie en hardlopen dat was het dan wel
Hoi,quote:
@Swiffer
je post bevat veel herkenbare klachten die mijn zus ook had. Daarnaast leed ze aan zeer hevige stemmingswisselingen, had moeite met sociale contacten en had suïcidale gedachten. Bij haar werd uiteindelijk borderline geconstateerd. Ze is er met professionele hulp, medicatie en groepstherapie uitgekomen. Vooral de groepstherapie heeft haar geholpen.
Ik kan geen diagnose voor je stellen, daar hebben we professionals voor, maar je verhaal komt me bekend voor.
Die stemmingswisselingen heb ik niet zo, ik heb vrolijkere en minder vrolijke dagen, maar sla niet elk uur om ofzo..
Stemmingswisselingen zijn volgens mij wel kenmerken van borderline. Mijn zus kon van het ene op het andere moment 'omslaan' dat was best wel beangstigend.
"When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace." - Jimi Hendrix
Neh, ik ben redelijk golvend in mijn emoties, maar niet echt labiel, of manisch en dan depri ofzo, ik heb soms verdrietige momenten, maar dit sluimert dan wel de hele dag, en soms gaat het een dag wat beter.
Als dat echt een kenmerk is, dan denk ik dat het op zich nog wel kan meevallen. Ik ga het natuurlijk nog wel voorleggen aan mn psych. dankjewel!
Als dat echt een kenmerk is, dan denk ik dat het op zich nog wel kan meevallen. Ik ga het natuurlijk nog wel voorleggen aan mn psych. dankjewel!
Kraker81: Fijn dat de gesprekken met de psych en medicatie tot nu toe goed helpen Sociale contacten aangaan is voor veel mensen lastig denk ik. Ik doe het zelf vooral op internetfora, ga naar meetings of spreek met mensen individueel af, waaruit dan vriendschappen ontstaan. Maar dat duurt ook wel een hele tijd voordat dat gebeurt hoor. En door mn depressie ben ik ook wel vrienden verloren. Maar vind het wel fijn om sociale contacten te hebben, afleiding en leuke dingen zorgen wel voor een betere stemming. En heb ook steun aan ze, kan mn verhaal kwijt, das ook erg fijn
Tegan, fijn dat je zo enthousiast bent over je studie! Succes
ScarFace-, dat is idd wel erg veel "doe"therapie wat je hebt! Goed dat je naar CGT gaat vragen, wat meer "denk" therapie lijkt me wel goed in jouw geval. Succes ermee!
Ik heb vandaag weer een gesprek gehad met mn psych. We hebben het weer uitgebreid over mn ritme gehad. We hebben helemaal uitgeschreven wat de voordelen en nadelen op Korte en Lange Termijn zijn van veranderen en niet veranderen. Nu alleen nog geloven in de voordelen van veranderen, maar dat kan alleen door het gewoon te doen. Plan van aanpak is nu elke week op de dagen dat ik er op zich niet heel vroeg uit moet een half uur eerder uit bed ( te beginnen met om half 12 eruit) en dan zo het slapen langzaam afbouwen en een betere balans vinden in dingen moeten en mogen.
Sociale contacten aangaan is voor veel mensen lastig denk ik. Ik doe het zelf vooral op internetfora, ga naar meetings of spreek met mensen individueel af, waaruit dan vriendschappen ontstaan. Maar dat duurt ook wel een hele tijd voordat dat gebeurt hoor. En door mn depressie ben ik ook wel vrienden verloren. Maar vind het wel fijn om sociale contacten te hebben, afleiding en leuke dingen zorgen wel voor een betere stemming. En heb ook steun aan ze, kan mn verhaal kwijt, das ook erg fijn Tegan, fijn dat je zo enthousiast bent over je studie! Succes
ScarFace-, dat is idd wel erg veel "doe"therapie wat je hebt! Goed dat je naar CGT gaat vragen, wat meer "denk" therapie lijkt me wel goed in jouw geval. Succes ermee!
Ik heb vandaag weer een gesprek gehad met mn psych. We hebben het weer uitgebreid over mn ritme gehad. We hebben helemaal uitgeschreven wat de voordelen en nadelen op Korte en Lange Termijn zijn van veranderen en niet veranderen. Nu alleen nog geloven in de voordelen van veranderen, maar dat kan alleen door het gewoon te doen. Plan van aanpak is nu elke week op de dagen dat ik er op zich niet heel vroeg uit moet een half uur eerder uit bed ( te beginnen met om half 12 eruit) en dan zo het slapen langzaam afbouwen en een betere balans vinden in dingen moeten en mogen.
Nou ik meld me ook maar weer eens. Heb eerder in het andere deel gereageerd.
Tijdje terug tentamens gehad, 1 van de 3 toetsen gehaald. In ieder geval dus 1.
Probleem is dat ik een soort angst heb ontwikkeld voor het niet halen voor stages.
Als ik dit en e twee anere toetsen gehaald heb, heb ik mn papiertje
Ben nu bezig met afstuderen, gesprek met begeleider gehad. Kan op aantal punten beter. Maar vindt de sfeer redelijk. Loop wel achter op planning, maargoed het is nog niet te laat. Afstuderen loopt volgens planning t/m 18 april en ga ik enk ik nog steeds halen. Begeleider is relaxte vent opzich.
Tijdje terug tentamens gehad, 1 van de 3 toetsen gehaald. In ieder geval dus 1.
Probleem is dat ik een soort angst heb ontwikkeld voor het niet halen voor stages.
Als ik dit en e twee anere toetsen gehaald heb, heb ik mn papiertje
Ben nu bezig met afstuderen, gesprek met begeleider gehad. Kan op aantal punten beter. Maar vindt de sfeer redelijk. Loop wel achter op planning, maargoed het is nog niet te laat. Afstuderen loopt volgens planning t/m 18 april en ga ik enk ik nog steeds halen. Begeleider is relaxte vent opzich.
Das fijn Scarface-
Hier gaat het een beetje zijn gangetje. Ik ben flink ziek op dit moment, dus ook geen laatste gesprek bij de psych verpleegkundige.
Maar ze belt waarschijnlijk rond 14:30 even, want dan had ik toch de afspraak om door te spreken wat ze had bedacht.
(ik zou zelf bedenken of ik liever naar Mediant of naar een vrij gevestigde psych ga, maar ik weet eigenlijk niet waar ik op moet letten als ik er zelf een zou moeten zoeken. Ik ben zo iemand die bij een persoonlijke foto van de psych die me niet aan staat op een website al afhaakt)
Hier gaat het een beetje zijn gangetje. Ik ben flink ziek op dit moment, dus ook geen laatste gesprek bij de psych verpleegkundige.
Maar ze belt waarschijnlijk rond 14:30 even, want dan had ik toch de afspraak om door te spreken wat ze had bedacht.
(ik zou zelf bedenken of ik liever naar Mediant of naar een vrij gevestigde psych ga, maar ik weet eigenlijk niet waar ik op moet letten als ik er zelf een zou moeten zoeken. Ik ben zo iemand die bij een persoonlijke foto van de psych die me niet aan staat op een website al afhaakt)
Beterschap GimmeGore en fijn dat de verpleegkundige toch even belt
Vanochtend weer therapie gehad en bij Interpersoonlijke therapie het eindelijk eens gehad over hoe ik ben in relaties en dat ik al goed aan het oefenen ben met grenzen stellen, opener worden en me kwetsbaarder opstellen. Ik moet het alleen niet bij teveel personen al meteen goed willen doen, eerst maar zorgen dat het bij Peter goed gaat Bij conditietraining 1 rondje gewandeld, normaal doen we er 2, maar vandaag niet.
Heb ook mijn eerste afscheid meegemaakt, een man die de 20 weken erop had zitten. Toch 13 weken samen met hem in de groep geweest en in die tijd bouw je toch wel een band op. Was niet een emotioneel afscheid ofzo, maar zal hem toch wel missen in de groep en ben toch wel benieuwd hoe het verder gaat met hem.
Vanmiddag al redelijk actief geweest: naar de tandarts geweest, badkamer schoongemaakt, was opgeruimd, nieuwe was in wasmachine gedaan en bed afgehaald en bijna helemaal zelf weer opgemaakt (behalve dekbed in hoes doen) Nu even rustig computeren, dan de was ophangen en straks nog afwassen en eten koken en dan vanavond lekker bij schoonouders bankhangen. Wil wel redelijk op tijd weer naar huis, want morgen moet ik er alweer om half 7 uit. Maar vanmiddag dus niet gaan slapen, maar lekker bezig geweest en dat voelt toch wel goed
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 10-02-2011 15:22:18 ]
Vanochtend weer therapie gehad en bij Interpersoonlijke therapie het eindelijk eens gehad over hoe ik ben in relaties en dat ik al goed aan het oefenen ben met grenzen stellen, opener worden en me kwetsbaarder opstellen. Ik moet het alleen niet bij teveel personen al meteen goed willen doen, eerst maar zorgen dat het bij Peter goed gaat
Bij conditietraining 1 rondje gewandeld, normaal doen we er 2, maar vandaag niet. Heb ook mijn eerste afscheid meegemaakt, een man die de 20 weken erop had zitten. Toch 13 weken samen met hem in de groep geweest en in die tijd bouw je toch wel een band op. Was niet een emotioneel afscheid ofzo, maar zal hem toch wel missen in de groep en ben toch wel benieuwd hoe het verder gaat met hem.
Vanmiddag al redelijk actief geweest: naar de tandarts geweest, badkamer schoongemaakt, was opgeruimd, nieuwe was in wasmachine gedaan en bed afgehaald en bijna helemaal zelf weer opgemaakt (behalve dekbed in hoes doen) Nu even rustig computeren, dan de was ophangen en straks nog afwassen en eten koken en dan vanavond lekker bij schoonouders bankhangen. Wil wel redelijk op tijd weer naar huis, want morgen moet ik er alweer om half 7 uit. Maar vanmiddag dus niet gaan slapen, maar lekker bezig geweest en dat voelt toch wel goed
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 10-02-2011 15:22:18 ]
Sylvana
dat helpt inderdaad wel, als je een beetje huishoudelijk werk doet ipv in bed gaan liggen 's middags. Ik kwam vaak moe uit mijn werk en ging dan 's middags slapen, maar daardoor kreeg ik een verstoord slaapritme. Ik viel 's nachts pas om 1.30/ 2.00 uur in slaap, terwijl ik weer om 6.00 uur op moest.
Nu slaap ik overdag niet, ga om 22.30 uur naar bed en slaap goed. In de weekenden is het nog lastig en ga ik meestal laat naar bed en slaap ik uit tot 12.00 uur (zonder uitgaan ofzo). Dit is eigenlijk niet goed, want je moet je ritme in het weekend proberen aan te houden welke je door de week ook hanteert.
dat helpt inderdaad wel, als je een beetje huishoudelijk werk doet ipv in bed gaan liggen 's middags. Ik kwam vaak moe uit mijn werk en ging dan 's middags slapen, maar daardoor kreeg ik een verstoord slaapritme. Ik viel 's nachts pas om 1.30/ 2.00 uur in slaap, terwijl ik weer om 6.00 uur op moest.
Nu slaap ik overdag niet, ga om 22.30 uur naar bed en slaap goed. In de weekenden is het nog lastig en ga ik meestal laat naar bed en slaap ik uit tot 12.00 uur (zonder uitgaan ofzo). Dit is eigenlijk niet goed, want je moet je ritme in het weekend proberen aan te houden welke je door de week ook hanteert.
"When the power of love overcomes the love of power, the world will know peace." - Jimi Hendrix
Rustig hier zeg, hoe is het met iedereen?
Hier gaat het wel redelijk, gisteren om half 11 uit bed gegaan en vandaag zelfs al om half 10. Vanmiddag lekker met een vriendin wezen lunchen en shoppen in Zwolle nl Morgenmiddag even naar school, maar wil wel op tijd opstaan om nog wat dingen te kunnen doen. Dus wil er weer om half 10 uit gaan. Donderdag therapie, vrijdag om kwart voor 9 op school zijn en dan vakantie Maar wil in de vakantie proberen om iig tussen 10-11 uur op te staan
Hier gaat het wel redelijk, gisteren om half 11 uit bed gegaan en vandaag zelfs al om half 10. Vanmiddag lekker met een vriendin wezen lunchen en shoppen in Zwolle nl
Morgenmiddag even naar school, maar wil wel op tijd opstaan om nog wat dingen te kunnen doen. Dus wil er weer om half 10 uit gaan. Donderdag therapie, vrijdag om kwart voor 9 op school zijn en dan vakantie Maar wil in de vakantie proberen om iig tussen 10-11 uur op te staan
Gaat wel, niet echt last van somberheid of depressieve gevoelens. Dus dat is wel mooi.quote:
Rustig hier zeg, hoe is het met iedereen?
Maar de angsten die ik eerder al hier heb beschreven lijken soms wel erger te worden. Maar daar heb ik gisteren al een topic over geopend, hoeft niet hier besproken te worden.
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
hier even een korte update van mijn kant uit voordat ik mijn bed in kruip.
Over het algemeen gaat het wel oke hier, heb het veel te druk met vakantievieren uitgaan, familiebezoeken, strand enz.
Maar vandaag ging het dan toch weer mis, ik vlieg over ongeveer 1,5 week weer terug, en ik merk nu echt hoe makkelijk het leventje hiet lijkt voor mij, en het loopt zo op dat als ik denk aan vliegen naar huis ik helemaal emotioneel wordt. En toen ik rustig langs de kust terugliep richting centrum ongeveer 20 minuten, gingen de tranen spontaan over mij wangen rollen en begon ik me echt zo zwaar depri te voelen, en het meest vervelende is dat ik niemand heb om mee te praten..
ik ga zo maar het bed in kruipen want heb vannacht weinig en slecht geslapen
Over het algemeen gaat het wel oke hier, heb het veel te druk met vakantievieren uitgaan, familiebezoeken, strand enz.
Maar vandaag ging het dan toch weer mis, ik vlieg over ongeveer 1,5 week weer terug, en ik merk nu echt hoe makkelijk het leventje hiet lijkt voor mij, en het loopt zo op dat als ik denk aan vliegen naar huis ik helemaal emotioneel wordt. En toen ik rustig langs de kust terugliep richting centrum ongeveer 20 minuten, gingen de tranen spontaan over mij wangen rollen en begon ik me echt zo zwaar depri te voelen, en het meest vervelende is dat ik niemand heb om mee te praten..
ik ga zo maar het bed in kruipen want heb vannacht weinig en slecht geslapen
Bos81, fijn dat je niet echt last van sombere gevoelens of gedachten hebt. Maar dat je angsten erger worden is wel erg vervelend. Zal dat andere topic eens lezen. Sterkte ermee!
Cafpow, fijn dat het over het algemeen wel oké is, maar dat je nu juist emotioneel wordt als je aan je afscheid moet denken. Als je dan niemand hebt om mee te praten is dat wel erg kut ja. heb je nog een beetje kunnen slapen?
Hier gaat het ook wel redelijk oké, niet zo'n drukke week, veel leuke dingen gedaan ( naar Bert Visscher geweest, wezen lunchen en shoppen met vriendin) en nog leuke dingen in de planning staan( zaterdag schoonzusje+vriend die komen eten, zondag zaalvoetbaltoernooi van vriendlief, woensdag andere vriendin die hier komt shoppen) Verder gaat het allemaal gewoon zn gangetje en heb ik ook niet echt sombere of negatieve gedachten
Vanochtend bij therapie had ik het wel even moeilijk, vrouw had het over suïcide plegen en dat triggert me dan wel enorm. Wel even over gepraat gelukkig, dat dat ook niet iets is wat echt uitgebreid in de groep wordt besproken en dat het mij zo triggert. Dus is wel uitgepraat gelukkig. Volgende week geen therapie vanwege de vakantie, maar dat wordt niet echt een probleem denk ik
Cafpow, fijn dat het over het algemeen wel oké is, maar dat je nu juist emotioneel wordt als je aan je afscheid moet denken. Als je dan niemand hebt om mee te praten is dat wel erg kut ja. heb je nog een beetje kunnen slapen?
Hier gaat het ook wel redelijk oké, niet zo'n drukke week, veel leuke dingen gedaan ( naar Bert Visscher geweest, wezen lunchen en shoppen met vriendin) en nog leuke dingen in de planning staan( zaterdag schoonzusje+vriend die komen eten, zondag zaalvoetbaltoernooi van vriendlief, woensdag andere vriendin die hier komt shoppen) Verder gaat het allemaal gewoon zn gangetje en heb ik ook niet echt sombere of negatieve gedachten
Vanochtend bij therapie had ik het wel even moeilijk, vrouw had het over suïcide plegen en dat triggert me dan wel enorm. Wel even over gepraat gelukkig, dat dat ook niet iets is wat echt uitgebreid in de groep wordt besproken en dat het mij zo triggert. Dus is wel uitgepraat gelukkig. Volgende week geen therapie vanwege de vakantie, maar dat wordt niet echt een probleem denk ik
