Dj_Day-V | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:54 |
Let op dit is geen troll!! Ik heb een tijd geleden Citizen Kane gezien, 37 op IMDB. Ik vond de film zelf saai... Ik heb vandaag Rear Window gezien, 21 op IMDB. Deze film was iets boeiender maar geen film waarvan ik zeg "Wow wat een film was dit" ![]() Als die films nu waren uitgekomen hadden ze misschien een 7.0... Ook als ik bij de ratings kijk zie ik dat ook jongeren deze films goed vinden... http://www.imdb.com/title/tt0047396/ratings Mijn vraag is dus wat maakt deze films zo goed? Waarom zie ik dit niet? Ik ben zelf 21 jaar.... | |
GGMM | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:55 |
Later als je oud bent ga je hier anders over denken, nu kan je beter Die Hard gaan kijken, no offence. | |
Seam | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:56 |
Wat vind jij dan goede films? Citizen Kane is wel erg goed, maar ik heb het zelf ook nooit helemaal begrepen waarom hij zo gewaardeerd werd. Rear Windown is natuurlijk een meesterlijke suspense en van enorme invloed geweest op alle latere thrillers. | |
Dagonet | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:57 |
Citizen Kane, goed acteerwerk, briljante cinematografie. | |
Dj_Day-V | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:58 |
Dus het ligt eraan dat die films vroeger vernieuwend waren? | |
kort | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:58 |
De jonge mensen die hoge cijfers geven zijn meelopers. | |
Dagonet | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:58 |
Ik vind oude films juist vaak goed omdat het meer om het acteerwerk gaat en er ook meer tijd voor wordt uitgetrokken om een scene en een film op te bouwen. | |
Seam | vrijdag 7 januari 2011 @ 23:59 |
Beetje onzinnig hoor. In die tijd werd ook net zoveel rommel uitgebracht. Of heb je het nu echt over de jaren 50/60? | |
Dagonet | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:01 |
Cijfers op IMDB zijn sowieso nutteloos. Het eindcijfer is het gemiddelde van het aantal tienen en enen. ![]() | |
Dagonet | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:02 |
30 en 40 ook. Tuurlijk zat er ook veel rommel bij, maar dan nog werd er meer op de acteurs gefocussed dan op eyecandy. | |
Beardy | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:02 |
Je moet begrijpen dat Citizen Kane ten dele een verkapte verwrongen biographie van een krantenmagnaat (Hearst, dacht ik) is en daarom controversieel was. Wat oudere films voor ons slechter te waarderen maakt is dat de snelheid zo veel hoger is nu; korte shots, veel camera standpunt veranderingen enzovoorts. Ook kán er nu veel meer in films, dus iets dat vroeger schokkend was is nu .... ach ... okee. Het betekent helaas ook dat een film tegenwoordig noodgedwongen snel MOET zijn, dus geen rustige opbouw van de spanning maar BANG! BOOM! KNAL! | |
kort | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:02 |
Tienen klopt, enen valt mee. | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:02 |
Oldboy Kill Bill Fight Club Man on Fire The Pianist Schindlers List Se7en Léon Children of Men Sin City The Dark Knight Memento Let The Right One In Zodiac Changeling The Prestige Saving Privatte Ryan Pulp Fiction The Usual Suspects Goodfellas Spirited Away LOTR Reservoir Dogs De bekendere films waar ik op kom... | |
Seam | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:02 |
Nee oke, daar heb je absoluut gelijk in. Maar dat is ook wel logisch gezien de kosten toen etc. | |
Clawson | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:03 |
hah, ik heb een beetje de pest aan die acteur, snap ook niet dat hitchcock hem zo vaak heeft gebruikt. film is verder niks speciaals imo. | |
Seam | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:05 |
Oke best een goede brede smaak dus. Probeer Le salaire de la peur of It's a Wonderful Life maar eens ![]() | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:06 |
Die 2de is een mooie film ja ![]() Oh wacht ik was in de war met een andere film ![]() | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:15 |
Gisteren The Village gezien, vond ik pas een goede film ![]() ![]() Nu Lady In The Water kijken, ook van M. Night Shyamalan... | |
Clawson | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:16 |
ben ook geen fan van hitchcock btw.... heb nl. een box gekocht met 20 films ofzo, het beruchte 'the birds' vond ik zelfs helemaal niks... De meeste waren wel 'OK', maar niet meer dan dat. Alleen Psycho vind ik echt goed. | |
Clawson | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:17 |
ik heb spijt van mn laatste reactie ![]() | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:19 |
Ook de meeste jaren 60 en 70 films vind ik niks ![]() Taxi Driver vond ik bijvoorbeeld niks, terwijl ik Goodfellas, Casino, Raging Bull, The Departed, en Shutter Island van dezelfde regisseur wel goed vond ![]() ![]() | |
Beardy | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:20 |
Okee, dat lijstje .... Oldboy gebaseerd op een strip Kill Bill van hoe heet ie ook al weer Fight Club gebaseerd op een boek van Chuck Palkahniuk (PYGMY is een leuker boek) Man on Fire The Pianist Schindlers List (alleen ALL QUIET ON THE WESTERN FRONT is een okee oorlogsfilm) Se7en Léon Children of Men Sin City gebaseerd op een strip The Dark Knight is dat een Batman film (strip gebaseerd)? Memento Let The Right One In Zodiac Changeling The Prestige Saving Privatte Ryan Pulp Fiction van hoe heet ie ook al weer The Usual Suspects Goodfellas Spirited Away Studio Ghibli ![]() LOTR gebaseerd op een boek, dat al eerder is verfilmd Reservoir Dogs van hoe heet ie ook al weer Naar mijn mening horen filmversies van boeken, strips of games niet in beste film lijstjes thuis. | |
Dagonet | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:20 |
Zo breed is het niet hoor en voornamelijk grote hollywood blockbusters. | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:21 |
Waarom niet? En waarom mogen die niet in mijn persoonlijke favorieten lijst ![]() | |
Clawson | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:21 |
idd, en vnl kutfilms. | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:21 |
Ik zeg nog op het einde:
| |
Waaghals | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:22 |
ik hou best van oude films, maar citizen kane kan ik niet doorkomen dan zet ik nog liever een "stomme" film op als nosferatu | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:28 |
Memories of Murder Brotherhood of War A Bittersweet Life Lady Vengeance The Return (2003) Tell No One The Diving Bell and the Butterfly Hot Fuzz Zo dan? Maargoed dat is niet het punt van dit topic... | |
Dagonet | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:30 |
Onzin, sommige van de mooiste en/of beste films zijn gebaseerd op boeken. | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:31 |
Ohja en The Godfather natuurlijk ![]() | |
Fantastique | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:43 |
Bij de films uit de gouden hollywoodtijd moesten de acteurs juist eye candy zijn. | |
Seam | zaterdag 8 januari 2011 @ 00:46 |
Hij bedoelt uiteraard special effects enz ![]() | |
DrDentz | zaterdag 8 januari 2011 @ 02:09 |
Remakes van oude films halen wel vaak slechte cijfers. http://www.imdb.com/title/tt0155975/ http://www.imdb.com/title/tt0166322/ Je zou toch denken: zelfde verhaal, maar dan betere technieken etc levert een beter cijfer op. Maar tegen nostalgie boks je niet op. | |
Clawson | zaterdag 8 januari 2011 @ 02:40 |
in het geval van psycho niet echt raar... dat is een hele goeie film. en als je het hebt over technieken dan was hitchcock zn tijd ver vooruit. | |
Yakolev | zaterdag 8 januari 2011 @ 03:31 |
Probeer dan eens Paths of Glory van Stanley Kubrick. Een zeer goede film. | |
Aukje83 | zaterdag 8 januari 2011 @ 06:20 |
Vertel eens hoezo dan? Ik zou eerst denken dat verhaal en filmtechniek niet genoeg is om een goede film mee te maken voordat ik dacht dat nostalgie de sleutel was ![]() @TS je moet je niet laten verleiden tot 'mijn smaak is breder en beter dan die van jou' discussies en evenmin moet je niet luisteren naar mensen die denken te weten hoe het allemaal werkt ![]() ![]() Mensen maken er wel zo een kunst op zich van he om te doen alsof ze meer waarde kunnen toevoegen aan hun mening over een film door er allemaal dingen over te zeggen die ze vervolgens nauwelijks kunnen staven ![]() IMDB reviews moet je ook niet voor face value nemen. Je moet het zo zien - als Citizen Kane 83% scoort dan is de kans 83% dat je hem mooi vindt. Meer dan dat is het niet ![]() [ Bericht 24% gewijzigd door Aukje83 op 08-01-2011 06:28:16 ] | |
Zapato | zaterdag 8 januari 2011 @ 06:27 |
Bah, massacultuur ![]() | |
Fantastique | zaterdag 8 januari 2011 @ 11:23 |
Ja precies. En je als je niet van oude films houdt, dan is dat toch prima. Misschien ga je er later wel van houden en als dat niet zo is dan is dat ook niet erg. | |
SaintOfKillers | zaterdag 8 januari 2011 @ 11:53 |
Ik snap niet meteen wat er zo moeilijk te staven is aan die uitspraken, die lijken me duidelijk genoeg. Uitspraken zoals: "De omgevallen pepermolen in de openingsscene symboliseert perfect de mystieke melancholie die de dramatiek van de verstarde spiritualiteit incorporeert in de verschillende bewustzijnsniveaus van de eigenheid, waardoor het lineaire narratief van de de cineast geheel contrasteert met de paradoxale oppressie van de zinneloosheid", daar kan ik niets mee. | |
Dagonet | zaterdag 8 januari 2011 @ 12:44 |
Je vergeet dat ze dan vaak dingen wijzigen in het verhaal, kijk bijv. naar Planet of the Apes. | |
jimjim1983 | zaterdag 8 januari 2011 @ 13:17 |
citizen kane is een van de saaiste films die ik ooit heb gezien. en dat einde ![]() het acteren in echt oude films is mij vaak ook veel te overdreven, de traagheid daar hou ik wel dan wel weer van ![]() | |
DrDentz | zaterdag 8 januari 2011 @ 13:23 |
Maar die nieuwe versie is wel juist iets meer gebaseerd op het boek, omdat ze daar de eerste keer niet het geld / de technologie voor hadden. | |
Cee | zaterdag 8 januari 2011 @ 13:23 |
Ik denk ook dat het te maken heeft met het tempo dat in de oudere films zit, gecombineerd met het idee dat je weet dat hoe het is gemaakt, nu veel beter en realistischer neergezet kan worden. Citizen Kane vind ik zelf een geweldige film. | |
chroestjov | zaterdag 8 januari 2011 @ 15:16 |
Terechte klacht, het meeste werk is toch tijdsgebonden. En natuurlijk vormen die oude "klassiekers" wel de basis voor hedendaagse films, maar dat wil nog niet zeggen dat ze dan ook gelijk beter zijn dan die hedendaagse films. | |
FireFox1 | zaterdag 8 januari 2011 @ 15:18 |
Films vóór 1975 interesseren me ook geen fluit. Net als Japanse, Franse en Duitse films. | |
DrDurden | zaterdag 8 januari 2011 @ 15:40 |
Hoe kun je een film niet goed vinden aan de hand van de leeftijd? Is een film die vorig jaar gemaakt is dan per definitie beter omdat die nieuwer is? Wat een onzin, zeg. Als je een film niet goed vind, mag dat best, maar om dan meteen alle oude films over een kam te scheren, omdat ze zogenaamd niet goed zouden zijn is ontzettend dom. Er zijn zo veel goede films uit elk decennium te vinden, dat het zonde zou zijn ze niet te willen kijken omdat ze 'traag', of 'niet realistisch' zijn. Alsof films nu realistisch zijn, kom op, zeg. | |
jimjim1983 | zaterdag 8 januari 2011 @ 15:48 |
lees je wel? traag, over-acting.. | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 15:48 |
Wanneer zei ik dat ![]() ![]() | |
catfish | zaterdag 8 januari 2011 @ 16:19 |
het zogezegd saai zijn van oude films is eerder een probleem van de kijker het tempo van de oudere films is helemaal niet te traag, toen namen ze gewoon hun tijd om iets te vertellen voor oudere mensen gaat het meestal gemakkelijker, sommige jongeren hebber hier ook geen last van, maar veel jongeren (eigenlijk niet alleen jongeren) zijn gewoon zo opgefokt van onze veel te drukke maatschappij waar 1001 dingen te gelijk gebeuren en iedereen een veel te druk agenda heeft, waardoor mensen de aandacht niet meer kunnen houden direct als de aandacht verslapt is men tegenwoordig bezig met wat men "straks" gaat doen met zo'n instelling moet je gewoon niet beginnen aan bv Citizen Kane Ik ga zeker niet beweren dat ik alle oude films fantastisch vind (integendeel, toen werd evenveel rommel gemaakt als nu), maar ik ben er vrij gerust in dat we binnen 10 jaar de huidige flits-flits films alweer zijn vergeten door de waarschijnlijk dan nieuwe nog flitsendere-flits films en uiteindelijk nog steeds gaan praten over The Godfather... Vooral in oude sci-fi films moet je soms wel wat meedenken, maar ik kan mij moeilijk voorstellen dat je 2001: A Space Odyssey opeens een goed film vindt omdat het er grafisch imposanter uit zou zien... die films snap je of die snap je niet (los of je hem goed vindt of niet) | |
SaintOfKillers | zaterdag 8 januari 2011 @ 16:25 |
Ik wilde net iets zeggen over de ADHD-generatie met de attention span van een goudvis, maar eigenlijk vat de post hierboven het wel samen. Ik ervaar zelf oude films niet als traag en er worden nu nog steeds films met dat "tempo" gemaakt, alleen wordt dat nu automatisch als arthouse aanzien. | |
Falco | zaterdag 8 januari 2011 @ 16:32 |
Citizen Kane is overrated en dat weet iedereen. Rear Window is wel redelijk geniaal te noemen, maar onze ouwe vriend Hitchcock heeft wel wat betere films gemaakt. Misschien is North by Northwest of Psycho wel iets voor je. | |
Fantastique | zaterdag 8 januari 2011 @ 16:51 |
Citizen Kane is (samen met Rebecca) een zeer invloedrijke film die de Hollywood-film in de jaren '40 aanzienlijk heeft veranderd. Je hoeft hem daarom natuurlijk niet meteen goed te vinden, maar overrated vind ook wel iets te snel gezegd. | |
DrDurden | zaterdag 8 januari 2011 @ 18:18 |
En dat is dus onzin. Bij Citizen Kane ligt het tempo juist hoog. Bij films als Touch of Evil ook. Of een Sunset Boulevard. Natuurlijk kom je wel eens een tragere film tegen, maar om ze allemaal af te schrijven omdat je er een paar te traag vond? Serieus? Moet je veel films gezien hebben om er goed over te kunnen oordelen? Uiteraard. Je mag de films best niet goed vinden (al kan ik me dat bij Citizen Kane en Rear Window amper voorstellen, maar goed) maar om dan meteen alle films uit die tijd slecht te noemen is ontzettend kortzichtig. | |
jimjim1983 | zaterdag 8 januari 2011 @ 18:26 |
als je die film niet vanuit een historisch perspectief zou bekijken dan is ie geen zak aan. whehe | |
formerjellybean | zaterdag 8 januari 2011 @ 18:37 |
Ik kan zelf juist heel erg vermaken met oude films gewoon al om de oude kleding . Het heeft gewoon en je ziet dat het een hele andere tijd is. Films zoals, Wizard of Oz ( hele oude versie met Garland) Breakfast at tiffany's , films met James Dean en oude musicals . Juist het ouderwetse maakt het zo leuk | |
Aukje83 | zaterdag 8 januari 2011 @ 19:41 |
Andere tijd inderdaad... Ik denk dat het 'probleem' vaak voorkomt omdat het lastig kan zijn om de overschakeling te maken naar die andere tijd. Mensen gedragen zich anders, sociale interactie en kleding en technologie (in de film en gebruikt voor de film) is uit de tijd en om je daarin toch in te leven, kan lastig zijn. Het is inderdaad niet zo zeer een kwestie van tempo denk ik maar meer met het kunnen identificeren met het materiaal. | |
Dj_Day-V | zaterdag 8 januari 2011 @ 22:09 |
Wanneer zei ik dat alle oude films slecht zijn? ![]() | |
Lonewolf2003 | zaterdag 8 januari 2011 @ 22:53 |
Dat indentificeren is voor mij nooit een probleem geweest. Lijkt mij ook sterk dat dat voor veel andere mensen wel een probleem is. Menselijke emoties als liefde, haat, jaloezie, blijdschap, verdriet lijken mij van alle tijden en alle plaatsen, dus kan je je ook met oudere filmkarakters identificeren Als ik het lijstje van wat de TS wel goed vind lees, dan heeft hij een brede smaak. Waarbij het niet simpel kan afgeschreven worden als een ADHDertje die oude films te traag vind. Lijkt me dat die gewoon nog niet de juiste oude films is tegengekomen. | |
DrDurden | zaterdag 8 januari 2011 @ 23:13 |
Kijk eens naar de topictitel, die je zelf getypt hebt. Als je niet bedoelde dat je niet alle oude films saai vindt, maar alleen die twee voorbeelden uit de OP, dan had je dat in je topictitel moeten zetten. | |
jimjim1983 | zaterdag 8 januari 2011 @ 23:16 |
natuurlijk zijn er uitzonderingen maar over t algemeen zijn ze gewoon saai | |
Yi-Long | zaterdag 8 januari 2011 @ 23:22 |
Different strokes for different folks. Sommige oude films zal ik ook saai vinden, en sommigen zijn zelfs nu nog erg goed. Kurosawa's Stray Dog vind ik bijvoorbeeld nog steeds briljant en boeiend. Net als Yojimbo. Daarnaast paar maanden geleden voor het eerst To Kill a Mockingbird gezien, en die vond ik ook wel goed. Maar Somebody up there Likes Me vond ik 'ok' maar niet fantastisch. Ligt gewoon een beetje aan de film, maar ook aan je eigen stemming enzo en waar je op dat moment trek in hebt... | |
DrDentz | zaterdag 8 januari 2011 @ 23:25 |
Humor uit die tijd ontgaat me wel een beetje, ik kan nooit lachen om de films van Charlie Chaplin. Toen lag iedereen dubbel om slapstick. | |
jimjim1983 | zaterdag 8 januari 2011 @ 23:27 |
die vond ik dus erg saai ![]() ![]() | |
Yi-Long | zaterdag 8 januari 2011 @ 23:32 |
Ik vond hem echt briljant, maar dat komt ook door Mifune, die 1 van de meest charismatische acteurs in de filmgeschiedenis is. Die spat echt van het scherm terwijl hij er niets voor hoeft te doen. Meteen vanaf de eerste scene (met die tak die bepaalt waar hij heen gaat) was ik 'hooked'. Het is geen Lone Wolf and Cub (waarvan ik alleen de eerste 2 delen heb gezien, maar heb hier de nieuwste boxset liggen...) qua actie enzo, maar toch zeer boeiend... ![]() | |
Aukje83 | zondag 9 januari 2011 @ 00:10 |
Waar ik aan refereer gaat niet om de herkenning van (universele) menselijke emoties maar om de herkenning en toegankelijkheid van het universum die de film creëert. | |
SuperHarregarre | zondag 9 januari 2011 @ 02:19 |
Moet je eens 12 Angry Men kijken. Echt een geniale oude film. | |
tjoptjop | zondag 9 januari 2011 @ 02:29 |
Ik vond Dial M for Murder trouwens spannender dan Rear Window. | |
V. | zondag 9 januari 2011 @ 02:35 |
Wellicht omdat je de films niet in context ziet? Je moet natuurlijk wel in de gaten houden wanneer ze zijn gemaakt. En sommige blijven goed, anderen worden een stuk minder. Je moet er ook echt voor gaan zitten. Maar Casablanca bijvoorbeeld... daar kunnen heel wat speelfilms van tegenwoordig nog een puntje aan zuigen (bijvoorbeeld kwa dialogen. Geweldig). V. | |
V. | zondag 9 januari 2011 @ 02:36 |
Singin' in the Rain ![]() V. | |
Dj_Day-V | zondag 9 januari 2011 @ 02:42 |
Casablanca en 12 Angry Men leken mij ook interessant, zal die maar een keer kijken en dan hier "reviewen" ![]() | |
GL11 | zondag 9 januari 2011 @ 02:50 |
Ah, ben niet de enige. Ik vind de meeste oude muziek en oude films ook niet leuk... Geen idee hoe het komt. Waarschijnlijk omdat ik bijvoorbeeld bij een achtervolging of opsluiting steeds iets denk als: "pak je mobiel dan!!" ![]() Ook omdat het idd erg traag gaat vaak. | |
Golden_Pauper | zondag 9 januari 2011 @ 02:50 |
vaak spreekt de beschrijving van die oude films me wel aan maar als je dan zo'n ding gaat kijken dan heb ik er meestal het geduld niet meer voor. Maar soms na een paar joints kan ik me helemaal vinden in van die trage, knullige films. Zelfde geld voor bepaalde muziek of bepaalde kunst. | |
SuperHarregarre | zondag 9 januari 2011 @ 02:54 |
Ook al zijn er een hoop goede oude films heb ik ook wel dat ik me er wat moeilijker voor kan interesseren. Echte toppers kijk ik nog wel maar ik ga geen middelmatige films proberen. Er komen al zoveel nieuwe films uit dat het lastig is om het allemaal bij te houden. In de tijd dat ik oude films zou uitproberen, kijk ik liever naar goede films uit Azië of kleinere goede films uit Europa. (Mar Adentro, Wong Kar Wai-films etc.) | |
Yi-Long | zondag 9 januari 2011 @ 03:18 |
Wong Kar Wai is briljant. Blijft wel zonde zoals hij Ashes of Time copleet onnodig heeft verneukt, met die achterlijke 'redux'... Korea komt ook steeds weer met prima films, en eigenlijk zou ik Japan ook eens een echte kans moeten geven.... | |
DrDentz | zondag 9 januari 2011 @ 03:26 |
Vind ik als jongere ook wel een leuke film maar snap er toch eigenlijk niks van (dat einde dan). | |
formerjellybean | zondag 9 januari 2011 @ 08:33 |
Inderdaad Casablanca , Gone with the wind, East of Eden, Rebel without a cause , dat zijn de echte goede klassiekers er is niets heerlijks dan soms gewoon even nostalgisch weg te duiken in een oude tijd | |
formerjellybean | zondag 9 januari 2011 @ 08:37 |
Oh inderdaad die films zijn heerlijk naar te kijken, met Gene Kelly ![]() De klassieke musicalfilms met Judy Garland zijn ook erg mooi. Zag laatst nog Meet me in Louisiana en dan zie je haar zingen Have yourself a merry little christmas en dan hou ik het niet droog. | |
geelkuikentje | zondag 9 januari 2011 @ 08:45 |
Ik moet Shichinin no samurai (Seven Samorai) steeds nog kijken. Is dat wat? | |
jimjim1983 | zondag 9 januari 2011 @ 11:36 |
die vind ik vaak juist tenenkrommend | |
WinningMood | zondag 9 januari 2011 @ 12:04 |
Dan loop je toch wel wat goede films mis: The Godfather (1972) The Godfather: Part II (1974) The Good, The Bad, The Ugly (1966) Once Upon A Time In The West (1968) The Sting (1973) For A Few Dollars More (1965) The Exorcist (1973) In the Heat of the Night (1967) The Conversation (1974) Papillon (1973) The French Connection (1971) A Fistful of Dollars (1964) Dirty Harry (1971) The Day of the Jackal (1973) Serpico (1973) The Taking of Pelham One Two Three (1974) Enter the Dragon (1973) Bullitt (1968) The Parallax View (1974) Om maar een paar te noemen. | |
roosjeroosje1988 | zondag 9 januari 2011 @ 12:23 |
Ik heb laatst 'A star is born' uit 1937 meegekeken. Ik ben nu echt geïnteresseerd geraakt in oude films, ik ben bijvoorbeeld steeds recensies van oude films aan het opzoeken. | |
Lienzz | zondag 9 januari 2011 @ 14:45 |
12 angry men vond ik echt super ![]() | |
Dj_Day-V | zondag 9 januari 2011 @ 18:04 |
Owja nog 1 die ik heb gezien die ik niks vond: One Flew Over the Cuckoo's Nest Iemand van mijn leeftijd die deze ook pas gezien heeft? | |
Yi-Long | zondag 9 januari 2011 @ 22:25 |
Wat is je leeftijd? | |
Dj_Day-V | zondag 9 januari 2011 @ 23:34 |
OP | |
Yi-Long | zondag 9 januari 2011 @ 23:49 |
In dat geval ben ik niet van je leeftijd... | |
Nober | maandag 10 januari 2011 @ 07:07 |
Het is maar net waar je van houdt, zo'n film als Reservoir Dogs is ideaal voor de bloedliefhebber, en er zit zelfs een soort van thrillerscene in als 'bonus' (het lied 'Stuck in the middle' zal nooit meer hetzelfde zijn). One Flew Over the Cuckoo's Nest is een geweldige film, net als Once Upon a Time in the West. Ik vond Papillion ook niet slecht maar wel langdradig en The Good, the Bad, the Ugly was ook niet slecht maar A Fistful of Dollars vond ik al een stuk minder (beetje voorspelbaar). En dan houdt het wel op met oude films die ik gezien heb | |
Orbis | maandag 10 januari 2011 @ 09:20 |
Extreem waar. Het verbaasde mij al dat niemand eerder deze film had genoemd. Als je een klassieke film wilt waarin het tempo echt hoog ligt, moet je 12 Angry Men hebben. Ook tof is dat de hele film zich echt maar in één ruimte afspeelt. Alleen jammer dat de film zich werkelijk niets aantrekt van het Amerikaanse bewijsrecht. Casablanca is ook een vrij tijdloze klassieker, als je het mij vraagt. Hoewel de film wat traag verloopt blijft het verhaal ijzersterk en is de film zeer quotable. Plus, het is leuk om te zien hoe men met de preutsheid van toen omging: de hoofdpersoon rookt een sigaret terwijl hij naar buiten staart, dús heeft hij seks gehad. Casablanca weet gewoon heel goed een bepaalde tijdgeest te vatten, ofzo. Ik zag laatst ook The Maltese Falcon, een andere beweerde klassieker, maar daar vond ik nu heel weinig aan. Gewoon een detective-verhaal met bovendien een zeer laag tempo. En over One Flew Over The Cuckoo's Nest: aanrader, erg goed. Simple as that. For the record, ik heb ongeveer dezelfde leeftijd als TS. [ Bericht 16% gewijzigd door Orbis op 10-01-2011 09:26:27 ] | |
schommelstoel | maandag 10 januari 2011 @ 19:04 |
Oke.... Misschien zeggen ze over 20 jaar wel het zelfde over de films die jij nu wel goed vind. | |
Rucebo | maandag 10 januari 2011 @ 19:24 |
Ik, en ik vond er ook niks bijzonders aan. 12 Angry Men is wel zeer de moeite waard hoor. Verder zijn er ook nog veel oude films die op mijn lijstje staan, maar als ik moet kiezen, kies ik meestal iets recents om te kijken. | |
El_Matador | dinsdag 11 januari 2011 @ 12:35 |
Ik heb hetzelfde. te traag, te weinig spanning, het boeit me gewoon weinig. De oude westerns zijn wel mooi qua sfeer en beelden en A Clockwork Orange en Rosemary's Baby en One Flew Over The Cuckoos Nest door hun bizarre verhaal en sterke cast. Easy Rider is ook echt een heerlijke film. 1969. En 12 Angry Men is hoewel "saai" gemaakt, een erg sterke film. Maar Psycho vond ik matigjes (de o-zo-beroemde doucescene al helemaal), Sunset Blvd. dom en heb nog een hele rits van die films liggen die ik "moet" kijken, maar er is zoveel leukers erna uitgebracht dat die maar even moeten wachten... | |
schommelstoel | dinsdag 11 januari 2011 @ 14:33 |
Tijd geleden deze maar is gekeken, ik zal wel zeggen, je moet er van houden. Het is meer interessant om zo'n film te zien dan dat je nu kan zeggen wat een super goede film. Alhoewel de film wel hi-tech was voor zijn tijd (1927) en vele latere film makers heeft geïnspireerd ![]() ![]() Maar ik heb niet altijd zoveel moeite met films uit den oude doosch. | |
Mainport | dinsdag 11 januari 2011 @ 14:51 |
Echt wel. "Goed acteerwerk, goede cinematografie, goed geregisseerd" dat zijn van die nietszeggende, ontwijkende uitspraken waarmee je aangeeft dat je eigenlijk niet weet waarom Citizen Kane zo goed gevonden wordt - en je zelf uiterst beïnvloedbaar bent door de heersende mening. Nu kon ik zelf ook weinig met Citizen Kane, maar bij Rear Window kun je echt wel uitleggen waarom dat een fantastische film is zonder te vervallen in zulke flauwe, standaard omschrijvingen. Grace Kelly is bijvoorbeeld een ontzettend lekker wijf, en hoewel de hele film zich in één kamer afspeelt heb ik van begin tot eind op het puntje van mijn stoel gezeten. | |
DrDurden | dinsdag 11 januari 2011 @ 16:53 |
Een beetje jammer dat je eerst iemand af zit te zeiken om hoe die zijn mening uit over Citizen Kane, om daarna te zeggen dat Rear Window een goede film is omdat Grace Kelly een lekker wijf is. | |
kingmob | dinsdag 11 januari 2011 @ 18:07 |
North by Northwest is echt erg slecht oud geworden, daar ga je niemand mee overhalen. Ik zou eerder een echte knaller als "12 angry men" noemen. | |
Falco | dinsdag 11 januari 2011 @ 18:51 |
Vind ik wel meevallen. Het tempo ligt ontzettend hoog en enigszins rekening houdend met de technische beperkingen van die tijd, blijft er een leuke rollercoasterrit over. Met oude films kijken zou ik het trouwens van 'achteren naar voren in de tijd' doen. Dus niet met een Metropolis uit 1927 (hoewel die echt steengoed) kijken, maar eerder beginnen met goede films uit de jaren '60. Ik denk daty TS het uiterst stijlvolle Le Samouraï uit 1967 best wel kan waarderen, mits ie geen hekel heeft aan de Franse taal. Butch Cassidy and the Sundance Kid is ook een goeie tip! | |
Aukje83 | dinsdag 11 januari 2011 @ 21:00 |
Dat weet ik niet zozeer. Ook heden ten dage kan je Metropolis nog wel zo kijken dat het ook intrinsiek een pracht van een film is. Maar dat bedoelde ik eerder in dit topic met de toegankelijkheid van (dit soort) oudere films; je moet langs veel dingen kunnen kijken of je in kunnen leven in de film en het universum tot in het detail kunnen accepteren voordat je de ervaring echt snapt. Als je tijdens het kijken van de film merkt dat je brein valt over de verouderde decors dan plaatst je dat direct buiten het universum van de film en dat doet af aan de ervaring. Ik denk dat het verschil tussen het kijken naar een oude film en een slechte film is, dat je met een ontwikkelde visie daadwerkelijk voorbij kan gaan aan veroudering in een goede film omdat het design en ontwerp van het universum in de film dermate goed is dat je het kan accepteren als je je voldoende in kan leven. In een slechte film zal een ontwikkelde visie telkens vallen over onregelmatigheden in het universum die door de film worden gecreëerd. Ik denk dus eigenlijk dat het de taak van de kijker is om zich in te kunnen leven, in wat voor universum dan ook, mits het een goed universum is. Het is dan de taak van de kunst om dat goede universum te creëren. Maar ik denk wel dat op een bepaald punt de brug die je moet maken om het universum te accepteren zo groot is dat het te veel vraagt van de kijker om het op te brengen. Net als dat je als gitarist een bepaalde snelheid kan halen maar op een gegeven moment houdt het op. Ik denk dat een geoefend filmkijker wel een veel grotere brug kan maken dan een 'beginner', om het zo maar te noemen. Bij Metropolis is de brug die je moet maken erg groot vergeleken met bijvoorbeeld American Beauty. | |
Dj_Day-V | woensdag 12 januari 2011 @ 07:36 |
Dat was wel het leukste aan de film trouwens ![]() | |
SaintOfKillers | woensdag 12 januari 2011 @ 08:43 |
Maar dat heb je toch altijd, ook nu? De brug tussen Toy Story en Pulp Fiction of tussen Inception en Dogville is even groot als die tussen Shutter Island en Citizen Kane., om een hoop willekeurige voorbeelden te geven. En qua "trage" en/of "saaie" films zie ik, met uitzondering van het zwart-wit, echt weinig verschil tussen de Casablanca/Sunset Blvd. van vroeger en de American Beauty/Shawshank Redemption van nu. De meeste parameters lijken me gelijkaardig. Bij sci-fi zoals Avatar en Metropolis kan ik er een heel klein beetje nog inkomen (al is dat ook maar een drempeltje van 2 millimeter hoog dat overwonnen moet worden), maar bij het standaard drama zie ik geen verschil, die moeten het al 80 jaar van hun verhaal en het acteerwerk hebben en kwalitatief is daar geen verschil. | |
Aukje83 | donderdag 13 januari 2011 @ 02:07 |
Mmm... Ik weet niet zeker of ik duidelijk genoeg ben. Volgens mij maak ik niet duidelijk wat precies mijn gedachtegang is. Ik bedoel niet de brug tussen bepaalde films. Ik bedoel de brug tussen 'in' de film en 'buiten' de film - de brug tussen de kijker als observator en de kijker die de film als ervaring ondergaat en als het ware in het universum van de film wordt geplaatst. Ik zie het zo. Kunst gaat er volgens mij vooral om dat je de observator kan laten verliezen in het universum dat je creëert. Zo is het met muziek (of je nu luistert of speelt), schilderkunst en ook films. Op dat moment verliest de observator zichzelf (de regels van tijd, continuïteit, geografische oriëntatie, zijn bewustzijn min of meer). Als je je niet in kan leven in een schilderij dan zal je niet begrijpen waarom het precies een mooi schilderij is. Als je je nooit in Stairway to Heaven hebt verloren dan snap je niet waarom de plaat zo hoog wordt aangeschreven. Ja je weet dat het ergens technisch een meesterwerk is en dat het wat met je doet als je op oudejaarsavond halfdronken in de kroeg zit. Maar waarom? Dat ontgaat je. Eén van de voorwaarden om dat wel te snappen is volgens mij om je te kunnen verliezen in de gecreëerde kunst. Het ding met oude films is dat de mogelijkheid om je in te leven in het gecreëerde universum bemoeilijk wordt om verschillende redenen. Er gelden andere normen en waarden, de tijdsgeest is anders, voorwerpen lijken uit de tijd, er werd met een ander inzicht tegen film als kunst an sich aangekeken, de film leunt voor de totale ervaring gedeeltelijk op symboliek die je niet herkent (One Flew over a Cookoo's Nest) etc. Als je veel met dit soort afwijkende universa hebt kennisgemaakt dan wordt het makkelijker om de regels die daarin gelden te begrijpen en om er niet op een bewuste manier telkens rationeel over na te hoeven denken om het universum te accepteren. Hierdoor wordt het vervolgens makkelijker om in plaats van observator te zijn, de film te ondergaan en je te verliezen in het universum. Want pas dan kan je volgens mij de film (en wat voor kunst dan ook, eigenlijk) echt begrijpen en op waarde schatten. En passant is het volgens mij ook de reden dat stoned een film kijken soms super kan zijn. Je brein heeft dan de neiging om zich minder rationeel op stellen en zich niet bezig te houden met vragen zoals waarom staat die houten stoel daar, waarom slapen ze op stro en waarom wordt die vrouw door haar man als stront behandeld en is je brein misschien meer geïnteresseerd in de audiovisuele vormgeving van het universum, de gezichtsuitdrukkingen, interpersoonlijke relaties, enz. Je mag het er totaal mee oneens zijn hoor, maar het is voor mij de verklaring waarom oudere films, absurde films, surrealistische films (David Lynch, Kubrick) zo lastig kunnen zijn om van te genieten en waarom ik soms mensen zie die met het frustrerende gevoel achterblijven dat de film ze ergens kwijtraakte. Persoonlijk is het voor mij de grootste reden waarom ik Inception een draak van een film vindt. Die film besteed er het betere gedeelte van twee uur aan om aan de kijker uit te leggen hoe het universum van Inception werkt. Als gevolg daarvan zijn de actiescenes leeg van stijl en karakter, zijn de personages meer instrumenteel dan van intrinsieke waarde en is het geheel nauwelijks kijkbaar. Maar goed, we kunnen het niet overal over eens zijn ![]() [ Bericht 6% gewijzigd door Aukje83 op 13-01-2011 02:13:31 ] | |
SaintOfKillers | donderdag 13 januari 2011 @ 08:46 |
Ik begrijp wat je bedoelt, maar niet meteen waarom het van toepassing is op oude films, in het algemeen dan. Ik kan er inkomen dat iemand problemen heeft met surrealisme (ik ben er zelf ook geen grote fan van) of dat iemand het moeilijk heeft met Russische films of Bollywood-gedoe, wegens een cultuur die niet helemaal begrepen wordt, maar dat ligt naar mijn mening toch meer aan de origine of de insteek van de film dan aan de tijdsperiode waaruit hij komt. Citizen Kane gaat over een megalomane krantenmagnaat en Casablanca over een onmogelijke liefde, dat is toch niet moeilijker dan een film met hetzelfde thema uit 2010? Ja, het speelt zich in de jaren '40 af en die heb ik zelf niet meegemaakt, maar dat geldt ook voor Schindler's List of Saving Private Ryan. | |
Weakling | donderdag 13 januari 2011 @ 09:53 |
Waarom zijn we steeds op zoek naar aanwijsbare, objectieve, verifieerbare redenen voor het al dan niet goed vinden van een film? Wat een film voor iemand goed maakt hoeft helemaal niet voor uitleg vatbaar te zijn. Het verliezen van jezelf zoals Aukje83 het noemt is voldoende reden. De ene persoon kan zich gemakkelijk in een vreemde wereld verliezen waarin weinig houvast te vinden is met de "echte" wereld. Een ander persoon heeft wat meer herkenningspunten nodig om in de film te komen. Het zij zo. Een film snappen of begrijpen bepaalt ook niet of een film goed is. Als je als kijker er in kunt berusten dat je niet alles begrijpt of hoeft te begrijpen, dan kun je een heerlijke avond beleven aan een surrealistische film van bijvoorbeeld David Lynch. Ikzelf vind het heerlijk om na een "moeilijke" film verder te filosoferen over wat er nu precies gebeurt is en hoe bepaalde scenes geinterpreteerd kunnen worden. Maar ook "hersenloos" vermaak is geregeld prima te pruimen. Ik kan ook niet een film terloops bekijken, maar duik er altijd voor de volle 100% in en wil dan ook absoluut niet gestoord worden met gewauwel van de één of de ander. Daardoor verlies ik me ook vrij gemakkelijk in films. Problemen met het kijken van oude films heb ik dan ook nauwelijks. Vind oude films niet per definitie saaier dan nieuwe films, maar beoordeel ze per film ongeacht de tijd waarin ze gemaakt zijn en de techniek die gebruikt is. Citizen Kane vind ik een goede film, Gone with the Wind een draak van een film, Inception wel aardig maar niet super etc. Maar dat ben ik en iedereen beleeft films anders. | |
Captain_Maximum | donderdag 13 januari 2011 @ 12:08 |
Het boeit me echt totaal niet uit welk jaar een film komt. Zolang ik er maar van kan genieten. | |
Lonewolf2003 | donderdag 13 januari 2011 @ 12:15 |
![]() Mooi stukje, Aukje83 ![]() ![]() | |
jimjim1983 | donderdag 13 januari 2011 @ 12:31 |
citizen kane is niet moeilijk, hij is verschrikkelijk saai. | |
kingmob | donderdag 13 januari 2011 @ 12:40 |
Alles is een prima reden voor jezelf, wil je echt iemand vertellen waarom hij hem zou moeten zien en deze persoon kent je niet goed, dan zul je toch echt met objectievere of iig concretere onderbouwingen moeten komen waarom je een film goed vind. Ik weet bijvoorbeeld dat als een film telkens weer geroemd wordt om haar cinematografie, dat de kans groot is dat ik die ook leuk vind. Soms vind je een film bijvoorbeeld leuk omdat het onderwerp je toevallig veel aangaat of omdat je je erg kan identificeren met het karakter. Als dat de reden is wordt de smaak al veel persoonlijker, da's handig om te weten. Een goed voorbeeld lijkt me 2001, een hate it or love it film. Als je weet waarom hij wordt gewaardeerd (of waarom sommige hem niet waarderen, mits goed omschreven) kun je prima weten of je die film leuk gaat vinden. Het mooie van klassiekers is dat veel mensen hem hebben gezien en dat deze meningen mooi uitgekristalliseerd zijn. Zo kan je mooi die klassiekers er uit pikken die aan je smaak voldoen. | |
Deckard | donderdag 13 januari 2011 @ 12:45 |
Ik heb hem laatst in de bioscoop gezien en was vergeten hoe goed hij eigenlijk was. En dan te bedenken dat hij ten tijde de oorlog zelf gemaakt was en toch de tijdsgeest goed weet te pakken, ondanks dat men weinig wist in die tijd wat er daadwerkelijk gebeurde. | |
El_Matador | donderdag 13 januari 2011 @ 15:44 |
Wat mij ook opvalt bij oude films (gisteren met The Lion in Winter begonnen, wat volgens mij wel een goeie film is, ik ga hem nog afkijken), is dat er veel "onechter" geacteerd wordt. Ik heb meer het gevoel dat ik niet helemaal in de film zit, maar meer op de acteurs aan het letten ben. Dat is met modernere films (zeg vanaf begin jaren 90) minder. Oudere films zijn vaak traag. De manier van vertellen vooral. Ookal lijken No Country for Old Men en The Good The Bad and The Ugly natuurlijk wel op elkaar qua setting en snelheid, toch kan je je beter inleven in de eerste, is mijn ervaring. 12 Angry Men en Easy Rider vond ik daar echt uitzonderingen op. | |
tjoptjop | donderdag 13 januari 2011 @ 16:09 |
Bij films uit de jaren 40/50 heb ik dat ook, misschien vanwege de theater associatie oid, dat is nl. vaak ook vrij overdreven. | |
Weakling | donderdag 13 januari 2011 @ 21:36 |
Voor mijzelf is zo'n kwalificatie te algemeen en teveel gestoeld op de technische kwaliteiten van een film. Het zou mij in ieder geval niet naar de film krijgen. Het onderwerp, het verhaal, de acteurs, de regisseur, vergelijkbare films die ik goed vind, ook voor een deel techniek en niet inhoudelijk, zijn inderdaad wel prikkels om een film te gaan zien. Hoewel ik ook gemakkelijk films zie waar ik vrijwel niks van te voren van weet. Ik vind die film erg goed, maar uitleggen waarom, voor iemand die de film nog niet gezien heeft? Dat zou ik niet kunnen. Het is mooi gefilmd, origineel, onconventioneel, heeft een prachtige kadans, is vervreemdend, soms claustrofobisch, zet je aan het denken, toont de mensheid van het vroege begin tot het einde der tijden. Leuke omschrijving wellicht als je de film al kent, maar een leek zegt het nog steeds helemaal niks vrees ik. Dan nog blijft het moeilijk om de essentie te raken van de reden waarom de film iets voor je is of niet. Vind ik tenminste. Voor mij is dat meestal toch nog een redelijk onverklaarbare klik. Maar misschien is daarvoor mij (wan)smaak ook te breed. Tarkovsky's Stalker vind ik geweldig, maar McG's Charlies Angels ook. Ik bedoel maar ... | |
spoor4 | vrijdag 14 januari 2011 @ 02:09 |
Die indruk heb ik ook, dat men tegenwoordig meer 'naturel' acteert. | |
Deckard | vrijdag 14 januari 2011 @ 08:38 |
Het klopt wel dat de boel vroeger wat extra werd aangedikt. Maar dat kwam ook deels door het script waardoor het moeilijker ook is om het naturel te laten aanvoelen. Het is ook maar net waar je van houdt. Tegenwoordig zijn er ook juist meer personen die niet kunnen acteren en in een film geplaatst worden. En waarom zou het perse naturel moeten aanvoelen? Niet iedere film is daarvoor geschikt. Er wordt af en toe wel zoveel filler er in gestopt wat totaal niet het verhaal ondersteunt, alleen maar om het 'natuurlijk' te laten aanvoelen. Daarbij is film per definitie niet echt en zou het je juist naar een andere wereld moeten brengen. Een wereld waar het ook mogelijk is dat de personages makkelijk er one-liners uitgooien zonder daar ooit echt moeite voor te doen in de wereld zoals wij hem kennen. | |
Captain_Maximum | vrijdag 14 januari 2011 @ 09:44 |
Heeft het ook niet te maken dat ze tegenwoordig kortere shots in de film verwerken. Als een bepaalde scène continu met de zelfde camerapunt wordt opgenomen komt het sowieso wat 'geacteerder' over dan wanneer de camerapunt telkens verschillend is. | |
Robophatt | vrijdag 14 januari 2011 @ 11:46 |
Ik heb helemaal geen problemen met oude films. Wat ik vooral merk is dat die vaak veel meer hangen op het verhaal, in plaats van special effects en mooie acteurs. De dialogen raken me vaak ook veel meer, dat vind ik ook fijn in films van Tarantino. Nouja, dat laatste is niet helemaal waar. Wat vind jij trouwens oud? 10 jaar, 20 jaar, 50 jaar? Limelight, Dinner for One, North by Northwest, Star Wars (original trilogy), Pulp Fiction, Dirty Harry zijn zo wat dingen die in mij opkomen die absoluut niet saai zijn. Maar dat is dan weer mijn mening. [ Bericht 4% gewijzigd door Robophatt op 14-01-2011 11:55:22 ] | |
Jor_Dii | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:04 |
Potverdomme zeg, hoe durf je dit in hemelsnaam te zeggen! Rear Window is een van de meest filmische films ooit gemaakt. Het hele concept van die film draait om het daadwerkelijke kijken, het voyeurisme van Jeffries en tegelijkertijd het voyeurisme van ons kijkers die met hem meekijken. Het verhaal is spannend, heeft prachtige wendingen, goede dialogen en een van de meest aparte sets ooit voor een film. Ik kan me nog herinneren dat ik deze voor het eerst zag en gewoon mee begon te zweten omdat de film zo'n claustrofobische sfeer benadrukte. Je hebt nog veel te leren TS (ik ben trouwens 23). | |
Rahl | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:08 |
Jij doet dus alles fout wat je fout kan doen in een discussie over smaak. ![]() | |
Jor_Dii | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:10 |
Tja sorry, maar het is sinds enkele jaren de beste film die ik ooit heb gezien dus vandaar mijn reactie. Ik snap gewoon niet dat je hiervan niet kunt inzien dat het een meesterwerk van de bovenste plank is. | |
Rahl | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:11 |
Ja begrijpelijk hoor. Maar met zo'n reactie val je de ander natuurlijk wel heel persoonlijk aan en daarmee maak je de discussie dus meteen dood. | |
Dj_Day-V | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:21 |
En ik zie weer niet wat erg goed aan is... | |
Jor_Dii | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:28 |
Tja, het is een beetje lastig om daar een discussie over te starten als je dat niet in kunt zien. Het enige advies dat ik je kan geven is om meer en meer van dit soort films te gaan kijken, dan begin je vanzelf de kleine nuances te zien tussen een goede film en een meesterwerk (ik noem een 12 Angry Men, Mr. Smith Goes to Washington, On the Waterfront) | |
Weltschmerz | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:40 |
We kunnen nu veel meer visuele hectiek verwerken dan tientallen jaren geleden, muziekvideos hebben film beinvloed, de algehele beeldcultuur ook. En tegelijk is het vertelritme ook haastiger geworden. Ik denk dat Citizen Kane destijds visueel overdonderend was. Ik hou wel van het overdonderende, dus ook het hectische. Maar ook het trage kan juist heel overdonderend zijn, wanneer je het niet gewend bent. Alleen heb ik er ook wel eens moeite mee, zeker het eerste half uur, en zeker op tv. Wegzappen of de speler stil zetten is toch wat laagdrempeliger dan de bioscoop uit lopen en die neiging is dan soms wel sterk. De film waarbij ik daar het meeste moeite mee had was trouwens Jackie Brown, misschien juist omdat die de oude generatie films nadeed qua tempo en vaart. Het is gewoon wennen, net als een oudere generatie heeft moeten doen maar dan andersom. Je moet er even op instellen en wat meer plaatjes kijken en wat minder meegesleurd worden, in een lang shot kun je ook meer zien. Het is dus iets meer 'kijken' en wat minder 'zien', en je hebt dus zelf een iets actievere rol. Er zijn heel veel prachtige films gemaakt dus het is wel de moeite waard om daar even aan proberen te wennen. | |
trovey | vrijdag 14 januari 2011 @ 12:41 |
Als het me aanspreekt maakt het me niet uit of een film uit 1930 of 2010 is. ![]() ![]() | |
Deckard | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:15 |
Je oog moet er ook op getraind zijn. Ik denk dat de tip van langzaam achteruit films in tijd kijken wel enorm kan helpen. Dat helpt ook met betrekking tot de filmwetten die er op dat moment waren. Een aantal films uit de jaren '40 hebben mij verrast simpelweg omdat het verhaal onvoorspelbaar was. Het verwachtingspatroon is tegenwoordig anders en kan daardoor ook saai zijn in de films van ongeveer tien jaar terug. Laatst heb ik voor het eerst Usual Suspects gekeken en vond het niet een bijzondere film. Vooral vanwege het feit dat het voorspelbaar was. Er zijn waarschijnlijk een boel films daarna uitgekomen die hetzelfde trucje hebben uitgevoerd waardoor ik er onbewust al op getraind was. Ik geloof wel dat als ik hem destijds gezien had deze mij zeer had overtroffen. | |
algebra010 | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:16 |
Ik heb ook de hele IMDB top 250 gezien behalve alle films voor 1980. (Elephant man viel nog op de grens. ![]() | |
kingmob | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:18 |
Dat is denk ik omdat het vaak theateracteurs zijn. Die zijn gewend aan overdrijving, dat moet nou eenmaal in theater om het over te brengen. Het is soms even wennen, maar echt erg vind ik het zelf niet. | |
trovey | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:21 |
Probeer eens wat voor 1980 zou ik zeggen....je mist echt heel veel. ![]() | |
kingmob | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:24 |
heel veel. Kijk alleen al wat je dan mist in de top10 ![]() | |
algebra010 | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:25 |
Ja ik zou het moeten doen, maar ik kan me moeilijk enthousiast maken voor die films. ![]() | |
Lonewolf2003 | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:37 |
Daarom vind ik ook het beste om langzame trage films, zowel oude als nieuwe (The American bijv.) te kijken in de bioscoop. Omdat daar het minste afleiding is. Zeker iig niet op tv, want ook ik zal dan gaan zappen. Eigenlijk moet je bij zo'n film helemaal klaar gaan zitten en zorgen dat je geen enkele afleiding hebt, zodat je er helemaal inzit. Dus ook bijvoorbeeld niet op je horloge/klok kijken tijden het kijken. Zelfs als je in de bios zit. Dan wordt je het beste totaal in de film gezogen. Tenminste dat is mijn beleving. | |
Weltschmerz | vrijdag 14 januari 2011 @ 13:49 |
Ik denk dat je zelf moet omschakelen naar het ritme van zo'n film, en dan dus ook echt moet gaan kijken ipv passief iets te zien te krijgen. Je moet zelf iets gaan doen met de tijd die de film je geeft, en dan niet op je horloge kijken inderdaad. Dat kan soms even duren. Thuis werkt dat voor mij vaak niet, en voor jou kennelijk ook niet, maar dat kan voor iedereen anders liggen. Ik heb bijvoorbeeld ook moeite met mp3 luisteren zonder de hele tijd te gaan kiezen, af te breken en zoeken, terwijl ik er dan eigenlijk helemaal niet van geniet, daarvoor moet ik iets opzetten en niet de hele tijd invloed kunnen uitoefenen. Hetzelfde heb ik met een afstandsbediening, als het even te lang duurt dan heb ik alweer het gevoel dat ik daar iets aan moet veranderen, omdat het kan. In de bios kan dat niet en dan heb ik ook de rust om te kijken. | |
Mainport | maandag 17 januari 2011 @ 23:25 |
Goed voorbeeld van hoe je een film wél moet aanprijzen. | |
kingmob | dinsdag 18 januari 2011 @ 10:13 |
Trouwens gisteren Casablanca gekeken (eindelijk). Mag ook wel bij de aanraders ![]() | |
pfefferkatze | woensdag 19 januari 2011 @ 16:35 |
Je kan niet zeggen ''Films van voor 1975 interesseren me geen fluit'', het lijkt me sterk dat er geen een film van voor 1975 is die je tof vindt. Er zijn zat films van voor 1975 die ik liever kijk dan 13 in een dozijn prut waarbij het enige ''goede'' de overdreven hoeveelheden special effects zijn (en dan doel ik op Avatar, Pirates, Harry Potter etc.) of de zoveelste voorspelbare plottwist (Shyamalan), rampenfilm (Emmerich) of komedies/romantische komedies waarbij 95% van de kaartverkoop te denken is aan 2-3 grote namen in de film. Dat is dus écht zonde he, waarom eigenlijk? Dus wel Avatar gekeken maar niet The Good The Bad and the Ugly? Zonde ![]() | |
vinnypassy | woensdag 19 januari 2011 @ 16:48 |
Ik heb e.e.a gelezen hier, maar niet alles. Wat ikzelf in ieder geval erg belangrijk vind, is dat films in tijdsperspectief geplaatst dienen te worden. Waar bijvoorbeeld een film als Raiders of the Lost Ark tegenwoordig afgemaakt zou worden vanwege de vele foutjes in het script, is het vanwege de leeftijd juist één van de charmes van de film. Natuurlijk leunt de film ook op de humor, Ford en de fantastisch geschoten actie, maar toch. Een film als Citizen Kane echter vond ik de eerste keer zelf ook maar gewoontjes. Destijds was het echter een film als Avatar (hoewel Avatar niet zo'n heel goed voorbeeld is, maar wel een voorbeeldje) die filmtechnieken gebruikte die nog nooit waren vertoond. Dat wordt vaak vergeten, waar dit bij Kubrick bijvoorbeeld wel door bijna iedereen aangehaald wordt. Het is natuurlijk moeilijk om jezelf in die periode te plaatsen, maar het is het zeker waard. Citizen Kane was één van mijn eerste oldies en ik vreesde daarna dat de oude films niet aan mij besteed waren. Door me er wat meer in te verdiepen en mezelf open te stellen voor de charmes van de oude tijd (het mindere acteren, vrouwen die vooral charming waren i.p.v. goed acterend, de 'cheesyness' die eigenlijk pure romantiek is) is het helemaal goed gekomen. Denk aan Rear Window (Grace Kelly <3) en It's A Wonderful Life, die tegenwoordig nauwelijks meer van die kwaliteit gemaakt (kunnen) worden. Dat is toch één van de belangrijkste dingen om een oude film op waarde te schatten. Ik keek pas bijvoorbeeld It's A Wonderful Life met familieleden, met Kerst. 'Bleh, saai' hoorde ik. Tsjah, dan snap je het echt niet. Of je hebt je er niet in verdiept en jezelf ervoor opengesteld. Dat doet wonderen. | |
shintek | woensdag 19 januari 2011 @ 16:50 |
Nou, tekken was een flop, dragonball was een flop... | |
pfefferkatze | woensdag 19 januari 2011 @ 17:00 |
Dat is net zo kortzichtig als ''Ik vind oude films saai'', waarom moet het per se origineel zijn? Ik noem een Watchmen, Dark Knight, Godfather, en zo kan je nog wel doorgaan. | |
El_Matador | woensdag 19 januari 2011 @ 17:11 |
Ik ben het met je eens (heb Sin City in mijn top5 staan... ![]() ![]() | |
pfefferkatze | woensdag 19 januari 2011 @ 17:13 |
De eerste goede gameverfilming moet ik nog zien ja, maar ik denk dat we het er over eens kunnen zijn dat boek- en stripverfilmingen geniaal kunnen zijn. Uwe Boll is dan ook wel een vak apart, zijn doel is eigenlijk om slechte films te maken ![]() Net als Postal. | |
Captain_Maximum | woensdag 19 januari 2011 @ 17:49 |
Maar Postal was zo slecht dat het weer grappig werd. Alone in the Dark daarentegen was gewoon dom. Als dat zijn bedoeling was geweest, is dat dan aardig gelukt. | |
egeltje1985 | woensdag 19 januari 2011 @ 23:34 |
12 angry men vind ik wel een oude film die prima te pruimen is. http://www.imdb.com/title/tt0050083/ Puik verhaal. En doordat het vooral om het verhaal draait kun je je ook niet ergeren aan mislukte special effects. | |
Jor_Dii | woensdag 19 januari 2011 @ 23:51 |
Een ander goed argument om oude films te bekijken is om te zien hoe men van bepalende regisseurs trucjes heeft afgekeken en deze heden ten dage gebruiken. Of het nu de verhaallijnen van Kurosawa of de camerastandpunten van Hitchcock zijn, het is gewoon mooi om te zien dat vooral de jaren 30, 40 en 50 (mijns inziens) bepalend zijn geweest voor wat we tegenwoordig krijgen voorgeschoteld qua plot en uitwerking daarvan. | |
trovey | woensdag 19 januari 2011 @ 23:54 |
Zonder oudere films te bekijken mis je hele generaties aan acteurs en actrices waarvan velen legendarisch. ![]() | |
the_legend_killer | donderdag 20 januari 2011 @ 00:01 |
films voor de jaren 1980 zijn gewoon anders... de 1 boeit het en de ander niet. Mij boeit het gewoon niet ( op de westerns na ) | |
shintek | donderdag 20 januari 2011 @ 00:08 |
![]() Back to the future ![]() | |
Jor_Dii | donderdag 20 januari 2011 @ 00:18 |
Waarom die grens van 1980 dan? Ik vind het nog begrijpelijk dat je een onderscheid maakt tussen silent films uit de jaren 20 en 30 en wat daarna kwam, maar wat is nu het intrinsieke verschil tussen films van voor 1980 of daarna? Tuurlijk, het tempo ligt in veel films stukken lager en zoals hier ook al is opgemerkt zijn bepaalde method actors zoals Brando niet voor iedereen weggelegd. Het komt allemaal wat geforceerd over misschien, maar ik denk dat het wezenlijke verschil is dat de verhaallijnen van oudere films vaak net even wat simplisticher, identificeerbaarder zijn dan wat we tegenwoordig zien. Als ik the Sopranos als (TV-serie) voorbeeld mag nemen. Het succes van die serie heeft er vooral mee te maken dat het publiek zich kon identificeren met het hoofdpersonage. Het publiek prikt tegenwoordig zo gemakkelijk door de commercialisering van bepaalde films heen. Enkel een mooi gezicht of een goddelijk lichaam hebben werkt niet meer. Men wil een mate van realiteit zien én zich kunnen identificeren met het personage. Zo'n everyman als bijvoorbeeld James Stewart heeft tientallen films gemaakt waarin hij keer op keer de show stal zonder al te veel op te vallen. Dat soort acteurs hebben we nog maar een weinig tegenwoordig. | |
trovey | donderdag 20 januari 2011 @ 00:21 |
James Stewart, Cary Grant, Henry Fonda en nog veel meer. ![]() Laten we Errol Flynn ook niet vergeten met zijn avonturenfilms uit de jaren 30. ![]() | |
the_legend_killer | donderdag 20 januari 2011 @ 00:29 |
Het trekt mij op 1 of andere manier niet.. de acteurs en de films. Brando heb ik nooit wat aan gevonden. En dan heb ik al heel veel films gezien. Doe mij maar acteurs zoals Lewis,Bale,Hardy en Fassbender. Ook al is de film middelmatig dan weten deze acteurs het alsnog wel naar een hoger niveau te tillen. | |
Dj_Day-V | donderdag 20 januari 2011 @ 09:24 |
Huh? Die staan niet in mijn lijstje hoor? | |
Frollo | donderdag 20 januari 2011 @ 09:32 |
Ik wil even dit topic en zijn bewoners complimenteren. Het had gemakkelijk in een bashfestijn kunnen ontaarden, maar het is een mooi topic geworden waarin mensen respectvol hun mening geven en soms ook eerlijk hun eigen kijkgedrag beschouwen. Niet dat ik er zelf veel aan toe te voegen heb, maar ik lees vol belangstelling mee. | |
Prof.Farnsworth | donderdag 20 januari 2011 @ 09:36 |
Dit soort remakes zijn dan ook de kanker van de filmindustrie. Volledig terecht dat het een laag cijfer krijgt. | |
Rucebo | donderdag 20 januari 2011 @ 12:23 |
Pas nog North by Northwest gekeken, zeer de moeite waard ook. | |
mschol | donderdag 20 januari 2011 @ 15:35 |
gelukkig houdt imdb daar rekening mee in hun algoritmes.... | |
macondo | donderdag 20 januari 2011 @ 17:17 |
Goed topic. Ik kijk zelf veel oude films, en ik moet zeggen met wisselend succes. Sommige films vind ik werkelijk fantastisch: 12 Angry men, East of Eden, On the Waterfront, veel westerns als My Darling Clementine, verder The Sting en eigenlijk alle films met Paul Newman / Henry Fonda en komedies met Cary Grant. Aan de andere kant vallen er ook veel films tegen. Veel Hitchcocks zijn aan mij niet echt besteed bij de eerste keer kijken. Het tempo ligt laag, de grapjes zijn vaak oubollig en de toespelingen gedateerd. Sterker nog, kreeg een afkeer van Jimmy Steward dat pas later herstelde. Citizen Kane - kon mij ook al niet bekoren. | |
Lonewolf2003 | donderdag 20 januari 2011 @ 17:57 |
Maar dat geldt neem ik aan ook voor nieuwe films? ![]() | |
El_Matador | donderdag 20 januari 2011 @ 18:43 |
1980's - Altered States (1980) 8.4 - Blade Runner (1982) 8.2 - Christiane F. - Wir Kinder vom Bahnhof Zoo (1981) 7.8 - Drugstore Cowboy (1989) 6.5 - Fame (1980) 7.5 1970's - La planète sauvage (1973) 8.0 - Soylent Green (1973) 7.8 1960's - 2001: A Space Odyssey (1968) 4.5 - Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb (1964) 7.8 - It's a Mad Mad Mad Mad World (1963) 7.3 - Psycho (1960) 6.6 1950's - 12 Angry Men (1957) 8.4 - Sunset Blvd. (1950) 6.0 | |
Jor_Dii | donderdag 20 januari 2011 @ 18:53 |
Ik heb ook deze box:![]() Dit zijn stuk voor stuk magistrale films. Experimenteel en baanbrekend. Met name de Frankenstein films en the Invisible Man (met fantastische special effects) zijn super! Aanrader voor mensen die hier voor open staan! | |
macondo | donderdag 20 januari 2011 @ 19:59 |
Uiteraard, maar sommige oude films (Rear Window, Citizen Kane, North by Northwest, Rope, Vertigo, African Queen) kunnen mij niet zo boeien terwijl ze als absolute klassiekers bekend staan. | |
Weakling | donderdag 20 januari 2011 @ 20:32 |
Vind je dat erg of raar? Ik neem toch aan van niet. | |
Haarklip | donderdag 20 januari 2011 @ 21:21 |
Rope is geniaal. | |
Captain_Maximum | donderdag 20 januari 2011 @ 21:27 |
Oh, die box lijkt mij wel heel gaaf. Waar heb je die vandaan? | |
Jor_Dii | donderdag 20 januari 2011 @ 21:39 |
Heel lang geleden via via gekocht. Met een beetje goed zoeken is die nog wel te vinden ![]() | |
mschol | donderdag 20 januari 2011 @ 23:36 |
http://www.amazon.com/Uni(...)eature/dp/0783242379 valt toch wel mee? eerste hit, heb je alleen geen NL subs, maar geen idee of jouw box dat wel heeft ![]() | |
Jor_Dii | donderdag 20 januari 2011 @ 23:40 |
Mijne heeft wel NL subs ja, iig een aanschaf waard! | |
macondo | vrijdag 21 januari 2011 @ 09:45 |
Niet raar of erg, maar wel vermeldingswaardig in dit topic dat ik als filmliefhebber en vooral van oude klassiekers tóch weinig leuks vind aan de Hitchcock's en Citizen Kane. Had ik niet verwacht. Moraal van het verhaal : als je sommige films niet zo boeiend vind, probeer eens een andere en schrijf het niet allemaal af. | |
vinnypassy | vrijdag 21 januari 2011 @ 19:47 |
Zijn dit jouw waarderingen over de films, die erachter staan? De lage cijfers voor Psycho en Sunset Blvd. zal ik je nog vergeven, maar potverdulleme een 4.5 voor 2001? ![]() | |
richard_prf | zaterdag 22 januari 2011 @ 02:17 |
Oude films die ik erg goed vind tot 1995: Dial M for Murder (1954) Een aanrader Shining, The (1980) Léon (1994) What's Eating Gilbert Grape (1993) One Flew over the Cuckoo's Nest (1975) Evil Dead II (1987) Papillon (1973) Carrie (1976) It (1990) Cape Fear (1991) niet super maar toch ijzersterk geacteerd door de Nero Interview with the Vampire: The Vampire Chronicles (1994) Léon (1994) Buono, il Brutto, il Cattivo, Il (1966) mijn absolute favoriet Escape from Alcatraz (1979) Man Who Knew Too Much, The (1956) Don't Look Now (1973) Wait until Dark (1967) aanrader [ Bericht 0% gewijzigd door richard_prf op 22-01-2011 04:12:02 ] | |
Toad | zaterdag 22 januari 2011 @ 03:08 |
Ik ben erg fan van films uit de jaren 50/60/70. Denk aan filmmakers als Antonioni, Godard, Hitchcock, Wilder, Powell/Pressburger, Buñuel. Niets mis mee. M, Metropolis etc. moet ik nog een keer zien. | |
Jor_Dii | zaterdag 22 januari 2011 @ 08:14 |
M van Fritz Lang (1931) moet gewoon iedereen zien! Zelden zo'n cinematografisch kunstwerk gezien en het is daarnaast ook nog eens een steengoede film! | |
Weltschmerz | zaterdag 22 januari 2011 @ 09:47 |
Precies, moeite. Soms moet je ergens een beetje moeite voor doen om er veel voor terug te krijgen. Er even voor gaan zitten, overschakelen naar een ander tempo en vaart, een andere manier van kijken en een andere verteltrant. Dat geldt vaak ook voor Italiaanse, Spaanse, Franse en Aziatische films. De dingen (in het algemeen, niet alleen films) die er het makkelijkst ingaan zijn zelden de dingen waar je het meeste lol uit haalt. | |
macondo | zaterdag 22 januari 2011 @ 12:34 |
Haha, die is goed. Oude films van vóór 1995 ![]() Kom op man, een film uit 1994 is niet oud. | |
El_Matador | zaterdag 22 januari 2011 @ 12:35 |
Wel als je in 1992 geboren bent... ![]() | |
Haarklip | zaterdag 22 januari 2011 @ 12:36 |
Ik vind dat niet oud, en ben in 1993 geboren. ![]() | |
El_Matador | zaterdag 22 januari 2011 @ 12:38 |
Ik vind een auto uit 1993 oud. Anderen rijden er met plezier in. ![]() | |
Haarklip | zaterdag 22 januari 2011 @ 12:52 |
Films met auto's vergelijken. ![]() | |
El_Matador | zaterdag 22 januari 2011 @ 12:55 |
Ik had ook vrouwen kunnen nemen, maar dan nog had je het niet begrepen. ![]() ![]() SMAAK, onnozele. ![]() | |
DrDurden | zaterdag 22 januari 2011 @ 15:07 |
Hoe oud een film is heeft toch niets te maken met de kwaliteit ervan? | |
Haarklip | zaterdag 22 januari 2011 @ 15:16 |
Films beoordelen op hun jaartal heeft niks te maken met smaak, beste vriend. | |
Jor_Dii | zaterdag 22 januari 2011 @ 16:07 |
Inderdaad zeg ![]() | |
richard_prf | zaterdag 22 januari 2011 @ 17:57 |
Ik moest gewoon even mijn favoriete film Léon vermelden ![]() | |
trovey | zaterdag 22 januari 2011 @ 19:04 |
Bedankt hè ![]() ![]() | |
El_Matador | zondag 23 januari 2011 @ 11:53 |
Natuurlijk wel. Net als met auto's. Een klassieker rijdt anders dan een bak met stuurbekrachtiging, ABS, etc. Zo ook met films. Een oude film is over het grote algemeen trager, minder effects en meer nadruk op de acteurs en hun ontwikkeling. Dat soort films heb je nu ook, maar als dat je smaak minder is, dan zul je oude films minder waarderen. | |
El_Matador | zondag 23 januari 2011 @ 11:53 |
Ik houd wel van vrouwen met ervaring ![]() | |
El_Matador | zondag 23 januari 2011 @ 11:54 |
Waar heb ik het over kwaliteit? ![]() | |
Haarklip | zondag 23 januari 2011 @ 11:58 |
Dan kan je hem nog wel mooi vinden. ![]() | |
El_Matador | zondag 23 januari 2011 @ 12:04 |
Precies. Maar dat is dus smaak. De TT luidt "Ik vind oude films saai!". De argumenten voor die saaiheid van degenen die het daarmee eens zijn, zijn gewoon sterker dan de verstokte cinefielen die tegensputteren. Of je die "saaiheid" leuk vindt, dat is nou een kwestie van smaak. | |
Weakling | zondag 23 januari 2011 @ 12:46 |
Het is dat je saaiheid al zelf tussen quotjes zet, want saai betekent natuurlijk gewoon niet leuk. Dat de redenen waarom de ene persoon een film saai vindt geen belemmering zijn voor een ander is een heel ander verhaal. Zo heb ik gister in de bios de nieuwe Tron gezien en vond die erg saai, maar het is verre van een langzame film etc. | |
Dj_Day-V | zondag 23 januari 2011 @ 12:48 |
12 Angry Men gezien, weer niet ![]() | |
Weakling | zondag 23 januari 2011 @ 12:57 |
Als in: "Alweer een oude film gezien die ik saai vond" ? Tsja, je moet zoiets ook niet gaan lopen forceren. | |
Haarklip | zondag 23 januari 2011 @ 13:09 |
Alsof er geen enkele oude auto is die iemand mooi vind. ![]() En wat is de definitie van 'oud'? | |
Jor_Dii | zondag 23 januari 2011 @ 13:21 |
Sorry, maar dan kun je beter stoppen inderdaad. | |
Dj_Day-V | zondag 23 januari 2011 @ 13:45 |
Denk het ook. Vind het wel grappig om te zien hoe mensen waren in die tijd ![]() | |
macondo | zondag 23 januari 2011 @ 14:27 |
Een groot verschil met tegenwoordige films vind ik de acteurs en actrices. De acteurs waren gewoon cool en fijn om naar te kijken. Ik noem een Paul Newman, Marlon Brando, James Dean, Henry Fonda, Cary Grant.. Maar dan de actrices (en ik ben toch echt geen homo), die maken meestal maar heel weinig indruk op mij. Doet mij meestal niets, vind ze noch sympathiek noch aantrekkelijk. En dat is wel eens lastig als je je in probeert te leven... En als je 12 angry men niets vind, dan kun je maar beter ophouden. | |
vinnypassy | zondag 23 januari 2011 @ 14:30 |
Qua acteurs ben ik het helemaal met je eens, qua actrices niet. Ik mag aannemen dat je Rear Window ook hebt gezien, aangezien dit een klassieker is die je zeker gezien moet hebben als je je richt op de 'oude films'. Werd jij dan echt niet ook maar een klein beetje verliefd op Grace Kelly? Niemand heeft mijn hart ooit zo gestolen tijdens een film als zij. Niet omdat ze nu 's werelds beste actrice was, maar omdat zij met haar charme en klasse die hele kleine ruimte wist te betoveren, waardoor je vergat dat ze geen topactrice was. | |
SaintOfKillers | zondag 23 januari 2011 @ 14:41 |
Er waren toen ook nauwelijks sterke rollen voor actrices, er wordt nu nog steeds over geklaagd en toen was 't nog veel erger. Alle rollen voor vrouwen vielen dan ook onder 3 of 4 steeds terugkerende voorgekauwde types: het onschuldig maagdelijke meisje, de icequeen/femme fatale, de venijnige bitch en tot slot de "liberated woman", verbaal sterk, maar al bij al ook een braaf huisvrouwtje (want ze mochten natuurlijk niet te sterk worden). | |
Weltschmerz | zondag 23 januari 2011 @ 14:53 |
Niet? Ik mis juist die paar actrices die met een lach of een zucht een hele film zouden kunnen dragen, omdat ze zowel mooi als bijzonder zijn. En dan heb ik het over Sophia Loren, Faye Dunaway, Brigitte Bardot, Claudia Cardinale. Die hebben allemaal wel iets heel eigens. Ik heb juist het idee dat actrices van nu nauwelijks mogen afwijken van een schoonheidsideaal, waardoor ze op een wat fletse en weinig uitgesproken manier mooi zijn. Wéér een even fraai als nietszeggend koppie. Ze zijn minder markant, bij de mannen zie je dat ook. Je kunt van Brando, Kirk Douglas, James Stewart en Cary Grant zeggen wat je wilt, maar je zult ze niet snel door elkaar halen met andere acteurs van hun generatie. Dat zou ik van de huidige generatie veertigers niet durven zeggen. | |
El_Matador | zondag 23 januari 2011 @ 22:50 |
Dat vond ik ook zo mooi aan die film. Heel erg mannelijk, wat je nu veel minder ziet. Ik vond het een sterke film, ook omdat het verhaal tijdloos is. Maar de eigenschappen "saai", "traag" en "meer gericht op acteurs en karakters dan op special effects" heeft het zeer zeker. ![]() Ik weet niet van wat voor genres je houdt, maar probeer Easy Rider (1969) en Altered States (1980) eens. En A Clockwork Orange (1971) is ook een meesterwerk. | |
richard_prf | donderdag 27 januari 2011 @ 03:49 |
Jeugd sentiment! Lost Boys, The (1987) | |
single_queen | donderdag 27 januari 2011 @ 22:54 |
Hmmm, ja, ik kan het me een beetje voorstellen - ik vind het tempo ook veel trager in oude films en ik vónd dat wel storend. Inmiddels niet meer! Groot fan van 12 angry men (briljant briljant!) en 'singing in the rain' (zo niet saai! - tegenwoordig maken ze de mannen niet meer zo ;-) ) | |
Deckard | donderdag 27 januari 2011 @ 23:07 |
Ik houd totaal niet van musicals maar singin in the rain vond ik toch wel aardig. De nummers waren leuk, het verhaal was natuurlijk tergend. Maar dat heeft in dit geval niks met die tijd te maken. De 'snelheid' van vroeger vind je ook nog best wel terug in films van tegenwoordig alleen worden er andere shots genomen waardoor je denkt dat de verhaallijn gaat. | |
Orbis | donderdag 27 januari 2011 @ 23:23 |
Om nog maar niet te spreken over de huidige twintigers. | |
macondo | donderdag 27 januari 2011 @ 23:33 |
Singin' in the rain - dat is een soort Will & Grace maar dan met liedjes. Toch wel de grootste homo film die ik ooit heb gezien, volgens mij moet toch iedereen zien dat de mannen in de film een relatie met elkaar hebben. ![]() | |
DrDurden | donderdag 27 januari 2011 @ 23:45 |
Wat is dat nou weer voor onzin? | |
Mainport | vrijdag 28 januari 2011 @ 04:25 |
Als de man en de vrouw de hele film om elkaar heendraaien, zoals bij een screwball-comedy, speelt de man ook vaak dezelfde suave gentleman met flauwe grapjes. Vrouwen zaten (zitten) dan ook meestal in een bijrol, en in een bijrol ben je meestal nogal eenzijdig. Indien de rol van de vrouw groter wordt, wordt ook zij ronder als karakter. Gloria Swanson is bijvoorbeeld echt wel meer dan een ijskoningin in Sunset Blvd., en Jean Seberg speelde in À bout de souffle een betere vrouwenrol dan wat ik nu vaak zie. Sowieso is de nouvelle vague veel meer naturel dan het oude Hollywood. Het ligt ook een beetje aan de actrice; Audrey Hepburns capaciteiten kun je lastig vergelijken met Scarlett Johansson, maar dan weer wel met Cameron Diaz. Ik kan me nog wel een film herinneren waarin Diaz tegenover Winslet stond. | |
Maisnon | vrijdag 28 januari 2011 @ 05:01 |
Ik heb even een hele boel films verzameld die door het topic heen genoemd zijn en die ga ik er de komende week doorheen doen ![]() Wait Until Dark, The Sting, 12 Angry Men, Breakfast at Tiffany's en East of Eden. Heb op zich al wel veel oude films gezien, Rear Window, Casablanca, Being There, en Pandora's Box onder andere. 2001 vond ik ook echt supermooi om te zien. Ik denk dat voor mij de mening eerder in het topic ook wel op gaat, het boeit me ook niet echt uit welke tijd een film komt al moet ik wel voor oudere films in de mood zijn ![]() | |
richard_prf | maandag 7 februari 2011 @ 09:27 |
En beviel het? | |
OVchipkaart | maandag 7 februari 2011 @ 12:41 |
Vorig weekend The great dictator gezien, prima film uit 1940 ![]() Ook Welt am draht (1973, fassbinder) is erg tof alles wat in the matrix en films als inception zit, zat hier in 1973 al in. (het is een mini serie in 2 delen) En ook oude science fiction is tof The forbidden planet (1956) de eerste (of 1 van de eerste) film van leslie nielsen, let vooral op de soundtrack de eerste soundtrack die compleet electronisch was. Ik moet er wel bij zeggen dat ik al deze oudjes in de bios heb gezien en dan kijk je toch anders naar een film | |
Maisnon | maandag 7 februari 2011 @ 17:03 |
Een paar andere films kregen voorrang ![]() ![]() Ik herkende die man ook ergens van maar ik kwam er maar niet op... was het die acteur die later Hannibal in the A-Team speelde ![]() Heb trouwens wel tussendoor Aguirre, the Wrath of God gekeken, van Werner Herzog. Die komt dan wel uit 1972, maar toch. Erg de moeite waard, mooie beelden, muziek, en bizarre interessante hoofdpersonen ![]() ![]() | |
okiokinl | maandag 7 februari 2011 @ 17:24 |
der blauwen engel, 1930, marlene ditrich. met leuke duitse cabaret stukjes en mooie marlene natuurlijk. weimarrepubliek berlijn, pre-hitler dus. gaat verder over weining, verbitterde ouwe leraar valt voor jonge cabaret zangeres. t gaat om de sfeer. | |
richard_prf | maandag 7 februari 2011 @ 19:57 |
Wow die film ken ik niet eens ... en een 8.1 op IMDB. Mooie poster ook. Ik denk dat ik die film morgen maar eens ga bekijken. Ik ben nu Vertigo (1958) aan het kijken, valt een beetje tegen tot nu... het verhaal is namelijk wel heel erg onlogisch maar de film ziet er wel mooi uit voor die tijd en er wordt ook wel goed geacteerd. Maar ik heb nog een uur te gaan. | |
picodealion | donderdag 10 februari 2011 @ 11:42 |
Ik herken een boel uit dit topic. Heel erg veel oude films heb ik nog niet gezien, maar ik merk wel dat ik al snel interesse kwijtraak om de een of andere reden. Voornamelijk omdat ik me totaal niet kan herkennen/inleven in de acteerstijl van destijds, denk ik. Het is ook niet alsof het me te langzaam gaat (zoals eerder aangekaart door iemand hier), moderne films als 21 Grams, Eyes Wide Shut, The Secret Life of Words gaan ook niet bepaald snel en kan ik absoluut waarderen. Ook bijv. 2001: A Space Odyssey vond ik een zeer prima film, ondanks dat die ook al aardig oud is. Neem nou Seven Samurai (1954), ik snap echt niet waarom iedereen die zo goed vindt. Het verhaal was misschien destijds nog vrij spannend/origineel, maar het acteerwerk gaat echt helemaal nergens over. Vooral die oude vent die constant zit te huilen, wat heb ik me daar aan geërgerd zeg. Films als Spartacus en Casablanca kunnen me ook totaal niet boeien, ik verveel me gewoon dood. Rear Window en 12 Angry Men vond ik dan wél weer erg goed, ![]() | |
Mike | donderdag 10 februari 2011 @ 12:07 |
Als ik dit zo lees, dan is het niet zo zeer de acteerstijl waar je je niet in kan inleven, maar vind je sommige oude films gewoon goed en andere niet...net zoals je dat hebt bij moderne films. ![]() Dat je Seven Samurai niet goed vindt, zou ook bv kunnen liggen aan het feit dat het een Japanse film is. De acteerstijl in die films is over het algemeen heel anders dan die in Europese/Amerikaanse films. Als je niet tegen hard geschreeuw kunt over eergevoel, dan kun je sowieso al de meeste Japanse films overslaan. ![]() | |
Deckard | donderdag 10 februari 2011 @ 12:26 |
De maatschappij is natuurlijk ook totaal anders geworden dat het voor sommigen best wel moeilijk is om te kijken hoe men in die tijd met elkaar om gaat. | |
picodealion | donderdag 10 februari 2011 @ 12:30 |
Hmm, misschien heb je wel gewoon gelijk. Ik ga in elk geval gewoon rustig door met oude films kijken, misschien is het gewoon een overblijfsel van toen ik 18 was en dacht dat alle oude films kut zijn. Blijkbaar hou je toch lang vast aan zo'n idee, ookal verandert je smaak (en hoeveelheid films die je hebt gezien) met de jaren. Aan de andere kant is A Clockwork Orange mijn favoriete film, en Dr. Strangelove (1964), Night of the Living Dead (1968) en One Flew Over the Cuckoo's Nest (1974) staan ook hoog in mijn favorieten. | |
Maisnon | donderdag 10 februari 2011 @ 17:08 |
![]() Wait Until Dark was echt leuk! Echt spannend en ik vond het ook grappig dat het gros van de mannen en vrouwen in de film nog 'ouderwets' aanvoelden maar er toch best veel moderne dingen in zaten, qua spanning opbouw maar ook die hoofd crimineel Harry Roat zelf ![]() ![]() Niet zozeer qua hoe ie eruit ziet (Volgens mij heeft Liam Gallagher goed naar Harry Roat gekeken ![]() Een aanrader dus ![]() | |
picodealion | donderdag 10 februari 2011 @ 17:24 |
Het eerste wat ik las in die titel was "Alan Rickman" (combo van 2 voornamen) en dacht 'die is toch nog niet zó oud?' | |
DrDurden | donderdag 10 februari 2011 @ 19:40 |
De film is uit 1967, dus het had gekund ![]() | |
Antaris | donderdag 10 februari 2011 @ 19:58 |
The Shining is GEEN saaie film. | |
Bonzai. | zondag 13 februari 2011 @ 23:12 |
Beetje paternalistische houding dit. Feit is dat filmmakers steeds betere middelen hebben om mooie films te maken. Jammer genoeg benutten ze die niet altijd, of iig niet op de juiste manier ![]() Hoe meer ik films kijk, hoe groter mijn afkeer jegens oude films wordt. Ik zie mijzelf niet zo snel niet naar iets van voor 1970 kijken... | |
Bonzai. | zondag 13 februari 2011 @ 23:17 |
O ja, om nog eventjes op je vraag te antwoorden:Niets bijzonder eigenlijk. Net als nu werd ook vroeger af en toe eens een goede film gemaakt. | |
Bonzai. | zondag 13 februari 2011 @ 23:18 |
Dan zit je toch naar opgenomen toneel te kijken, en niet naar het medium "film". | |
Deckard | zondag 13 februari 2011 @ 23:48 |
Dat is jammer. Ik zie af en toe films die nog steeds niet geëvenaard zijn. Zowel op regie, decor, acteer en belichting en script. *kuchHitchcock* | |
Zeitgeist | maandag 14 februari 2011 @ 00:03 |
Klopt. Vroeger (ugh nu klink ik oud) vond ik die klassiekers ook saai. Maar nu als doorgewinterde filmkijker kan ik ze waarderen. Veel classics focussen ook op volwassen themas welke gebaseerd zijn op levens ervaring. Zo zal een film als Tokyo Story door veel jonge mensen (damn doe ik het weer) als saai worden ervaren maar ik vind het een hele mooie film juist omdat het het leven van verschillende generaties mensen onder de loep neemt. | |
Bonzai. | maandag 14 februari 2011 @ 00:13 |
Nou moet ik zeggen dat ik Rear Window ook zeer geslaagd vind. Maar dat komt vooral door het concept. Eerlijk is eerlijk, die punten die jij hierboven opsomt worden over het algemeen steeds beter... | |
picodealion | maandag 14 februari 2011 @ 09:34 |
Maar dat is nou juist de kunst, denk ik. Ondanks dat die dingen nu beter worden, toch een film uit die tijd ziet met die tijd in je achterhoofd. Zoals ik al postte heb ik daar ook moeite mee, maar bij een film als Rear Window had ik geen moderne toeters en bellen nodig om me in te leven. Uiteindelijk denk ik dat dat een belangrijk onderdeel is: ben je in staat je in te leven, ondanks de achterhaalde techniek? Een goede film uit de jaren 40 of 50 krijgt me echt nog wel zo ver, terwijl er ook films van afgelopen jaar zijn waar ik me niet in kan inleven. Zie ook: Suspension of disbelief. En nog een stukje van een discussie in een ander topic, waarin ik aangeef dat ik Star Wars en Blade Runner niet kan waarderen:
Ook hier geldt bij nader inzien denk ik dat ik (door het gebrek aan inzicht in/kennis over de jaren 80 en de films die daarbij horen) gewoon moeite heb me in te leven in het verhaal. Ik word afgeleid door de manier van acteren, de cliché's, de special effects. Ik ben me constant bewust van het feit dat ik een oude film kijk, terwijl ik daar bij A Clockwork Orange of Full Metal Jacket amper bij stilsta. | |
Frollo | maandag 14 februari 2011 @ 09:52 |
Tof verhaal, maar ik vraag me wel af wat je verstaat onder 'tijdgeest'. Je zegt dat je sommige films wél los kunt zien van de tijdgeest en andere niet. Dat snap ik. Maar dan noem je A Clockwork Orange als voorbeeld van die eerste categorie en dan valt mijn bek open. Als er één film is die in alle opzichten (styling, kleding, make-up, muziek) de jaren 70 ademt, is het ACO wel. En dat terwijl ik Blade Runner en Star Wars juist weer schoolvoorbeelden vind van tijdloze films. Grappig hoe opvattingen kunnen verschillen. ![]() | |
picodealion | maandag 14 februari 2011 @ 10:01 |
De laatste alinea vat het wel een beetje samen denk ik, namelijk mijn vermogen om me erin in te leven of niet. Ik heb het blijkbaar niet nodig de jaren 70 te kennen om ACO te waarderen. Volgens speknek en anderen zou ik wellicht Blade Runner wel beter waarderen als ik de jaren 80 beter kende. Ik snap dat ACO voor mensen die de jaren 70 actief hebben beleefd waarschijnlijk heel andere associaties leggen door de hele sfeer die het uitstraalt, maar voor mij leidt de sfeer niet af van het verhaal en kan ik er dus gewoon van genieten. | |
Robby87 | maandag 14 februari 2011 @ 11:55 |
Ik vond Rear Window ook zeer geslaagd. Maar om nu te zeggen dat het qua decor ongeëvenaard was... de hele setting was welliswaar gebouwd maar het zag er niet uit. Voor die tijd misschien wel. | |
Jor_Dii | maandag 14 februari 2011 @ 12:10 |
Je weet ook dat Hitchcock zo punctueel en professioneel was dat de hele set, dus alle zichtbare kamers stromend water hadden, alles er op en er aan? Het waren compleet leefbare appartementen. Verder was het best revolutionair, die hele set.. met die regenscène 's nachts.. de overgang van dag naar nacht etc. | |
Robby87 | maandag 14 februari 2011 @ 12:21 |
Oh, wow! Dat wist ik niet. Maar ik vraag me dan af waarom ze niet een dergelijke locatie hebben gescout, en daarbij eventueel zelf kleine aanpassingen hadden gemaakt. Want nu is dan zeg maar echt alles zelf gebouwd! | |
DrDurden | maandag 14 februari 2011 @ 17:20 |
Controle. In de studio kun je een hele set maken zoals je zelf wil, kun je doen alsof het nacht is zonder om drie uur 's nachts te filmen, en kun je het laten regenen wanneer je wil, of juist niet. Ook moet er maar net een blok met huizen vrijstaan, waar je als filmmaker een paar weken in kan. Het realisme boet dan misschien een beetje in, maar daar ging het Hitchcock niet om. Die wilde juist claustrofobie, en dat kreeg hij op een set. | |
vinnypassy | woensdag 16 februari 2011 @ 19:20 |
Tijdloos kun je ook op meerdere manieren interpreteren, denk ik. ACO vind ik namelijk ook tijdloos, in die zin dat het een film is die waarschijnlijk nooit en te nimmer zijn kracht zal verliezen. Aan de andere kant is hij niet tijdloos, omdat de film inderdaad wel echt een jaren '70 sfeer uitademt. ![]() | |
DrDurden | woensdag 16 februari 2011 @ 19:56 |
Het kan aan mij liggen, maar ik vind "tijdloos" altijd zo'n nutteloos begrip. Elke film is een product van zijn tijd. Zeker science-fiction. Dat A Clockwork Orange zo overduidelijk uit de jaren '70 komt, is juist de kracht van de film. Net zoals Blade Runner overduidelijk uit de jaren '80 komt, of Metropolis uit de jaren '20. Maar goed, mensen die daar niet tegen kunnen, zullen het eerder "gedateerd" noemen. |