Ik vind oude films saai!

Citizen Kane is overrated en dat weet iedereen. Rear Window is wel redelijk geniaal te noemen, maar onze ouwe vriend Hitchcock heeft wel wat betere films gemaakt. Misschien is North by Northwest of Psycho wel iets voor je.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 16:32 schreef Falco het volgende:
Citizen Kane is overrated en dat weet iedereen. Rear Window is wel redelijk geniaal te noemen, maar onze ouwe vriend Hitchcock heeft wel wat betere films gemaakt. Misschien is North by Northwest of Psycho wel iets voor je.

Citizen Kane is (samen met Rebecca) een zeer invloedrijke film die de Hollywood-film in de jaren '40 aanzienlijk heeft veranderd. Je hoeft hem daarom natuurlijk niet meteen goed te vinden, maar overrated vind ook wel iets te snel gezegd.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 15:48 schreef jimjim1983 het volgende:

[..]

lees je wel? traag, over-acting..

En dat is dus onzin. Bij Citizen Kane ligt het tempo juist hoog. Bij films als Touch of Evil ook. Of een Sunset Boulevard. Natuurlijk kom je wel eens een tragere film tegen, maar om ze allemaal af te schrijven omdat je er een paar te traag vond? Serieus?

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 15:48 schreef Dj_Day-V het volgende:

[..]

Wanneer zei ik dat Moet ik alle films van die tijd gezien hebben om te zeggen dat ik oude films saai vind? Of heb ik het over de films die ik gezien heb

Moet je veel films gezien hebben om er goed over te kunnen oordelen? Uiteraard. Je mag de films best niet goed vinden (al kan ik me dat bij Citizen Kane en Rear Window amper voorstellen, maar goed) maar om dan meteen alle films uit die tijd slecht te noemen is ontzettend kortzichtig.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 16:51 schreef Fantastique het volgende:

[..]

Citizen Kane is (samen met Rebecca) een zeer invloedrijke film die de Hollywood-film in de jaren '40 aanzienlijk heeft veranderd. Je hoeft hem daarom natuurlijk niet meteen goed te vinden, maar overrated vind ook wel iets te snel gezegd.

als je die film niet vanuit een historisch perspectief zou bekijken dan is ie geen zak aan.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 18:18 schreef DrDurden het volgende:
Bij Citizen Kane ligt het tempo juist hoog.

whehe

Ik kan zelf juist heel erg vermaken met oude films gewoon al om de oude kleding . Het heeft gewoon en je ziet dat het een hele andere tijd is.
Films zoals, Wizard of Oz ( hele oude versie met Garland) Breakfast at tiffany's , films met James Dean en oude musicals .
Juist het ouderwetse maakt het zo leuk

Andere tijd inderdaad... Ik denk dat het 'probleem' vaak voorkomt omdat het lastig kan zijn om de overschakeling te maken naar die andere tijd. Mensen gedragen zich anders, sociale interactie en kleding en technologie (in de film en gebruikt voor de film) is uit de tijd en om je daarin toch in te leven, kan lastig zijn.
Het is inderdaad niet zo zeer een kwestie van tempo denk ik maar meer met het kunnen identificeren met het materiaal.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 19:41 schreef Aukje83 het volgende:
Andere tijd inderdaad... Ik denk dat het 'probleem' vaak voorkomt omdat het lastig kan zijn om de overschakeling te maken naar die andere tijd. Mensen gedragen zich anders, sociale interactie en kleding en technologie (in de film en gebruikt voor de film) is uit de tijd en om je daarin toch in te leven, kan lastig zijn.
Het is inderdaad niet zo zeer een kwestie van tempo denk ik maar meer met het kunnen identificeren met het materiaal.

Dat indentificeren is voor mij nooit een probleem geweest. Lijkt mij ook sterk dat dat voor veel andere mensen wel een probleem is. Menselijke emoties als liefde, haat, jaloezie, blijdschap, verdriet lijken mij van alle tijden en alle plaatsen, dus kan je je ook met oudere filmkarakters identificeren

Als ik het lijstje van wat de TS wel goed vind lees, dan heeft hij een brede smaak. Waarbij het niet simpel kan afgeschreven worden als een ADHDertje die oude films te traag vind. Lijkt me dat die gewoon nog niet de juiste oude films is tegengekomen.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 22:09 schreef Dj_Day-V het volgende:

[..]

Wanneer zei ik dat alle oude films slecht zijn? Volgens mij lees jij dingen die er niet staan hoor...

Kijk eens naar de topictitel, die je zelf getypt hebt. Als je niet bedoelde dat je niet alle oude films saai vindt, maar alleen die twee voorbeelden uit de OP, dan had je dat in je topictitel moeten zetten.

natuurlijk zijn er uitzonderingen maar over t algemeen zijn ze gewoon saai

Different strokes for different folks. Sommige oude films zal ik ook saai vinden, en sommigen zijn zelfs nu nog erg goed. Kurosawa's Stray Dog vind ik bijvoorbeeld nog steeds briljant en boeiend. Net als Yojimbo.

Daarnaast paar maanden geleden voor het eerst To Kill a Mockingbird gezien, en die vond ik ook wel goed. Maar Somebody up there Likes Me vond ik 'ok' maar niet fantastisch.

Ligt gewoon een beetje aan de film, maar ook aan je eigen stemming enzo en waar je op dat moment trek in hebt...

Humor uit die tijd ontgaat me wel een beetje, ik kan nooit lachen om de films van Charlie Chaplin. Toen lag iedereen dubbel om slapstick.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 23:22 schreef Yi-Long het volgende:
Net als Yojimbo.

die vond ik dus erg saai en ik hou best van saaie samoeraifilms

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 23:27 schreef jimjim1983 het volgende:

[..]

die vond ik dus erg saai en ik hou best van saaie samoeraifilms

Ik vond hem echt briljant, maar dat komt ook door Mifune, die 1 van de meest charismatische acteurs in de filmgeschiedenis is. Die spat echt van het scherm terwijl hij er niets voor hoeft te doen. Meteen vanaf de eerste scene (met die tak die bepaalt waar hij heen gaat) was ik 'hooked'.

Het is geen Lone Wolf and Cub (waarvan ik alleen de eerste 2 delen heb gezien, maar heb hier de nieuwste boxset liggen...) qua actie enzo, maar toch zeer boeiend...

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 22:53 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Dat indentificeren is voor mij nooit een probleem geweest. Lijkt mij ook sterk dat dat voor veel andere mensen wel een probleem is. Menselijke emoties als liefde, haat, jaloezie, blijdschap, verdriet lijken mij van alle tijden en alle plaatsen, dus kan je je ook met oudere filmkarakters identificeren

Als ik het lijstje van wat de TS wel goed vind lees, dan heeft hij een brede smaak. Waarbij het niet simpel kan afgeschreven worden als een ADHDertje die oude films te traag vind. Lijkt me dat die gewoon nog niet de juiste oude films is tegengekomen.

Waar ik aan refereer gaat niet om de herkenning van (universele) menselijke emoties maar om de herkenning en toegankelijkheid van het universum die de film creëert.

Moet je eens 12 Angry Men kijken. Echt een geniale oude film.

Ik vond Dial M for Murder trouwens spannender dan Rear Window.

quote:

Op vrijdag 7 januari 2011 23:54 schreef Dj_Day-V het volgende:

Mijn vraag is dus wat maakt deze films zo goed? Waarom zie ik dit niet?

Wellicht omdat je de films niet in context ziet? Je moet natuurlijk wel in de gaten houden wanneer ze zijn gemaakt. En sommige blijven goed, anderen worden een stuk minder. Je moet er ook echt voor gaan zitten.

Maar Casablanca bijvoorbeeld... daar kunnen heel wat speelfilms van tegenwoordig nog een puntje aan zuigen (bijvoorbeeld kwa dialogen. Geweldig).

V.

Singin' in the Rain

V.

Ah, ben niet de enige. Ik vind de meeste oude muziek en oude films ook niet leuk... Geen idee hoe het komt. Waarschijnlijk omdat ik bijvoorbeeld bij een achtervolging of opsluiting steeds iets denk als: "pak je mobiel dan!!"

Ook omdat het idd erg traag gaat vaak.

vaak spreekt de beschrijving van die oude films me wel aan maar als je dan zo'n ding gaat kijken dan heb ik er meestal het geduld niet meer voor. Maar soms na een paar joints kan ik me helemaal vinden in van die trage, knullige films. Zelfde geld voor bepaalde muziek of bepaalde kunst.

Ook al zijn er een hoop goede oude films heb ik ook wel dat ik me er wat moeilijker voor kan interesseren. Echte toppers kijk ik nog wel maar ik ga geen middelmatige films proberen. Er komen al zoveel nieuwe films uit dat het lastig is om het allemaal bij te houden. In de tijd dat ik oude films zou uitproberen, kijk ik liever naar goede films uit Azië of kleinere goede films uit Europa. (Mar Adentro, Wong Kar Wai-films etc.)

quote:

Op zondag 9 januari 2011 02:54 schreef SuperHarregarre het volgende:
Ook al zijn er een hoop goede oude films heb ik ook wel dat ik me er wat moeilijker voor kan interesseren. Echte toppers kijk ik nog wel maar ik ga geen middelmatige films proberen. Er komen al zoveel nieuwe films uit dat het lastig is om het allemaal bij te houden. In de tijd dat ik oude films zou uitproberen, kijk ik liever naar goede films uit Azië of kleinere goede films uit Europa. (Mar Adentro, Wong Kar Wai-films etc.)

Wong Kar Wai is briljant. Blijft wel zonde zoals hij Ashes of Time copleet onnodig heeft verneukt, met die achterlijke 'redux'...

Korea komt ook steeds weer met prima films, en eigenlijk zou ik Japan ook eens een echte kans moeten geven....

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 16:19 schreef catfish het volgende:
Vooral in oude sci-fi films moet je soms wel wat meedenken, maar ik kan mij moeilijk voorstellen dat je 2001: A Space Odyssey opeens een goed film vindt omdat het er grafisch imposanter uit zou zien... die films snap je of die snap je niet (los of je hem goed vindt of niet)

Vind ik als jongere ook wel een leuke film maar snap er toch eigenlijk niks van (dat einde dan).

Inderdaad Casablanca , Gone with the wind, East of Eden, Rebel without a cause , dat zijn de echte goede klassiekers er is niets heerlijks dan soms gewoon even nostalgisch weg te duiken in een oude tijd

quote:

Op zondag 9 januari 2011 02:36 schreef Verbal het volgende:
Singin' in the Rain

V.

Oh inderdaad die films zijn heerlijk naar te kijken, met Gene Kelly
De klassieke musicalfilms met Judy Garland zijn ook erg mooi. Zag laatst nog Meet me in Louisiana en dan zie je haar zingen Have yourself a merry little christmas en dan hou ik het niet droog.

Ik moet Shichinin no samurai (Seven Samorai) steeds nog kijken. Is dat wat?

quote:

Op zondag 9 januari 2011 02:35 schreef Verbal het volgende:
Maar Casablanca bijvoorbeeld... daar kunnen heel wat speelfilms van tegenwoordig nog een puntje aan zuigen (bijvoorbeeld kwa dialogen. Geweldig).

die vind ik vaak juist tenenkrommend

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 15:18 schreef FireFox1 het volgende:
Films vóór 1975 interesseren me ook geen fluit.

Dan loop je toch wel wat goede films mis:

The Godfather (1972)
The Godfather: Part II (1974)
The Good, The Bad, The Ugly (1966)
Once Upon A Time In The West (1968)
The Sting (1973)
For A Few Dollars More (1965)
The Exorcist (1973)
In the Heat of the Night (1967)
The Conversation (1974)
Papillon (1973)
The French Connection (1971)
A Fistful of Dollars (1964)
Dirty Harry (1971)
The Day of the Jackal (1973)
Serpico (1973)
The Taking of Pelham One Two Three (1974)
Enter the Dragon (1973)
Bullitt (1968)
The Parallax View (1974)

Om maar een paar te noemen.

Ik heb laatst 'A star is born' uit 1937 meegekeken. Ik ben nu echt geïnteresseerd geraakt in oude films, ik ben bijvoorbeeld steeds recensies van oude films aan het opzoeken.

12 angry men vond ik echt super mss die eens proberen?

quote:

Op zondag 9 januari 2011 18:04 schreef Dj_Day-V het volgende:
Owja nog 1 die ik heb gezien die ik niks vond:
One Flew Over the Cuckoo's Nest

Iemand van mijn leeftijd die deze ook pas gezien heeft?

Wat is je leeftijd?

quote:

Op zondag 9 januari 2011 23:34 schreef Dj_Day-V het volgende:
OP

In dat geval ben ik niet van je leeftijd...

quote:

Op zondag 9 januari 2011 18:04 schreef Dj_Day-V het volgende:
Owja nog 1 die ik heb gezien die ik niks vond:
One Flew Over the Cuckoo's Nest

Iemand van mijn leeftijd die deze ook pas gezien heeft?

Het is maar net waar je van houdt, zo'n film als Reservoir Dogs is ideaal voor de bloedliefhebber, en er zit zelfs een soort van thrillerscene in als 'bonus' (het lied 'Stuck in the middle' zal nooit meer hetzelfde zijn).

One Flew Over the Cuckoo's Nest is een geweldige film, net als Once Upon a Time in the West. Ik vond Papillion ook niet slecht maar wel langdradig en The Good, the Bad, the Ugly was ook niet slecht maar A Fistful of Dollars vond ik al een stuk minder (beetje voorspelbaar).

_{En dan houdt het wel op met oude films die ik gezien heb}

quote:

Op zondag 9 januari 2011 02:19 schreef SuperHarregarre het volgende:
Moet je eens 12 Angry Men kijken. Echt een geniale oude film.

Extreem waar. Het verbaasde mij al dat niemand eerder deze film had genoemd. Als je een klassieke film wilt waarin het tempo echt hoog ligt, moet je 12 Angry Men hebben. Ook tof is dat de hele film zich echt maar in één ruimte afspeelt.
_{Alleen jammer dat de film zich werkelijk niets aantrekt van het Amerikaanse bewijsrecht.}

Casablanca is ook een vrij tijdloze klassieker, als je het mij vraagt. Hoewel de film wat traag verloopt blijft het verhaal ijzersterk en is de film zeer quotable. Plus, het is leuk om te zien hoe men met de preutsheid van toen omging: de hoofdpersoon rookt een sigaret terwijl hij naar buiten staart, dús heeft hij seks gehad.

Casablanca weet gewoon heel goed een bepaalde tijdgeest te vatten, ofzo. Ik zag laatst ook The Maltese Falcon, een andere beweerde klassieker, maar daar vond ik nu heel weinig aan. Gewoon een detective-verhaal met bovendien een zeer laag tempo.

En over One Flew Over The Cuckoo's Nest: aanrader, erg goed. Simple as that.

For the record, ik heb ongeveer dezelfde leeftijd als TS.

[ Bericht 16% gewijzigd door Orbis op 10-01-2011 09:26:27 ]

Oke....

Misschien zeggen ze over 20 jaar wel het zelfde over de films die jij nu wel goed vind.

quote:

Op zondag 9 januari 2011 18:04 schreef Dj_Day-V het volgende:
Owja nog 1 die ik heb gezien die ik niks vond:
One Flew Over the Cuckoo's Nest

Iemand van mijn leeftijd die deze ook pas gezien heeft?

Ik, en ik vond er ook niks bijzonders aan.

12 Angry Men is wel zeer de moeite waard hoor. Verder zijn er ook nog veel oude films die op mijn lijstje staan, maar als ik moet kiezen, kies ik meestal iets recents om te kijken.

Ik heb hetzelfde. te traag, te weinig spanning, het boeit me gewoon weinig. De oude westerns zijn wel mooi qua sfeer en beelden en A Clockwork Orange en Rosemary's Baby en One Flew Over The Cuckoos Nest door hun bizarre verhaal en sterke cast.

Easy Rider is ook echt een heerlijke film. 1969. En 12 Angry Men is hoewel "saai" gemaakt, een erg sterke film.

Maar Psycho vond ik matigjes (de o-zo-beroemde doucescene al helemaal), Sunset Blvd. dom en heb nog een hele rits van die films liggen die ik "moet" kijken, maar er is zoveel leukers erna uitgebracht dat die maar even moeten wachten...

Tijd geleden deze maar is gekeken, ik zal wel zeggen, je moet er van houden.
Het is meer interessant om zo'n film te zien dan dat je nu kan zeggen wat een super goede film.
Alhoewel de film wel hi-tech was voor zijn tijd (1927) en vele latere film makers heeft geïnspireerd



Maar ik heb niet altijd zoveel moeite met films uit den oude doosch.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 11:53 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Ik snap niet meteen wat er zo moeilijk te staven is aan die uitspraken, die lijken me duidelijk genoeg.

Echt wel. "Goed acteerwerk, goede cinematografie, goed geregisseerd" dat zijn van die nietszeggende, ontwijkende uitspraken waarmee je aangeeft dat je eigenlijk niet weet waarom Citizen Kane zo goed gevonden wordt - en je zelf uiterst beïnvloedbaar bent door de heersende mening.

Nu kon ik zelf ook weinig met Citizen Kane, maar bij Rear Window kun je echt wel uitleggen waarom dat een fantastische film is zonder te vervallen in zulke flauwe, standaard omschrijvingen. Grace Kelly is bijvoorbeeld een ontzettend lekker wijf, en hoewel de hele film zich in één kamer afspeelt heb ik van begin tot eind op het puntje van mijn stoel gezeten.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 14:51 schreef Mainport het volgende:

[..]

Echt wel. "Goed acteerwerk, goede cinematografie, goed geregisseerd" dat zijn van die nietszeggende, ontwijkende uitspraken waarmee je aangeeft dat je eigenlijk niet weet waarom Citizen Kane zo goed gevonden wordt - en je zelf uiterst beïnvloedbaar bent door de heersende mening.

Nu kon ik zelf ook weinig met Citizen Kane, maar bij Rear Window kun je echt wel uitleggen waarom dat een fantastische film is zonder te vervallen in zulke flauwe, standaard omschrijvingen. Grace Kelly is bijvoorbeeld een ontzettend lekker wijf, en hoewel de hele film zich in één kamer afspeelt heb ik van begin tot eind op het puntje van mijn stoel gezeten.

Een beetje jammer dat je eerst iemand af zit te zeiken om hoe die zijn mening uit over Citizen Kane, om daarna te zeggen dat Rear Window een goede film is omdat Grace Kelly een lekker wijf is.

quote:

Op zaterdag 8 januari 2011 16:32 schreef Falco het volgende:
Citizen Kane is overrated en dat weet iedereen. Rear Window is wel redelijk geniaal te noemen, maar onze ouwe vriend Hitchcock heeft wel wat betere films gemaakt. Misschien is North by Northwest of Psycho wel iets voor je.

North by Northwest is echt erg slecht oud geworden, daar ga je niemand mee overhalen. Ik zou eerder een echte knaller als "12 angry men" noemen.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 18:07 schreef kingmob het volgende:

[..]

North by Northwest is echt erg slecht oud geworden, daar ga je niemand mee overhalen. Ik zou eerder een echte knaller als "12 angry men" noemen.

Vind ik wel meevallen. Het tempo ligt ontzettend hoog en enigszins rekening houdend met de technische beperkingen van die tijd, blijft er een leuke rollercoasterrit over. Met oude films kijken zou ik het trouwens van 'achteren naar voren in de tijd' doen. Dus niet met een Metropolis uit 1927 (hoewel die echt steengoed) kijken, maar eerder beginnen met goede films uit de jaren '60. Ik denk daty TS het uiterst stijlvolle Le Samouraï uit 1967 best wel kan waarderen, mits ie geen hekel heeft aan de Franse taal. Butch Cassidy and the Sundance Kid is ook een goeie tip!

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 14:33 schreef schommelstoel het volgende:
Tijd geleden deze maar is gekeken, ik zal wel zeggen, je moet er van houden.
Het is meer interessant om zo'n film te zien dan dat je nu kan zeggen wat een super goede film.
Alhoewel de film wel hi-tech was voor zijn tijd (1927) en vele latere film makers heeft geïnspireerd

[ afbeelding ]

Metropolis (restoration trailer)

Maar ik heb niet altijd zoveel moeite met films uit den oude doosch.

Dat weet ik niet zozeer. Ook heden ten dage kan je Metropolis nog wel zo kijken dat het ook intrinsiek een pracht van een film is. Maar dat bedoelde ik eerder in dit topic met de toegankelijkheid van (dit soort) oudere films; je moet langs veel dingen kunnen kijken of je in kunnen leven in de film en het universum tot in het detail kunnen accepteren voordat je de ervaring echt snapt. Als je tijdens het kijken van de film merkt dat je brein valt over de verouderde decors dan plaatst je dat direct buiten het universum van de film en dat doet af aan de ervaring.
Ik denk dat het verschil tussen het kijken naar een oude film en een slechte film is, dat je met een ontwikkelde visie daadwerkelijk voorbij kan gaan aan veroudering in een goede film omdat het design en ontwerp van het universum in de film dermate goed is dat je het kan accepteren als je je voldoende in kan leven. In een slechte film zal een ontwikkelde visie telkens vallen over onregelmatigheden in het universum die door de film worden gecreëerd. Ik denk dus eigenlijk dat het de taak van de kijker is om zich in te kunnen leven, in wat voor universum dan ook, mits het een goed universum is. Het is dan de taak van de kunst om dat goede universum te creëren.

Maar ik denk wel dat op een bepaald punt de brug die je moet maken om het universum te accepteren zo groot is dat het te veel vraagt van de kijker om het op te brengen. Net als dat je als gitarist een bepaalde snelheid kan halen maar op een gegeven moment houdt het op. Ik denk dat een geoefend filmkijker wel een veel grotere brug kan maken dan een 'beginner', om het zo maar te noemen.
Bij Metropolis is de brug die je moet maken erg groot vergeleken met bijvoorbeeld American Beauty.

quote:

Op dinsdag 11 januari 2011 21:00 schreef Aukje83 het volgende:
Maar ik denk wel dat op een bepaald punt de brug die je moet maken om het universum te accepteren zo groot is dat het te veel vraagt van de kijker om het op te brengen. Net als dat je als gitarist een bepaalde snelheid kan halen maar op een gegeven moment houdt het op. Ik denk dat een geoefend filmkijker wel een veel grotere brug kan maken dan een 'beginner', om het zo maar te noemen.

Maar dat heb je toch altijd, ook nu?

De brug tussen Toy Story en Pulp Fiction of tussen Inception en Dogville is even groot als die tussen Shutter Island en Citizen Kane., om een hoop willekeurige voorbeelden te geven.

En qua "trage" en/of "saaie" films zie ik, met uitzondering van het zwart-wit, echt weinig verschil tussen de Casablanca/Sunset Blvd. van vroeger en de American Beauty/Shawshank Redemption van nu. De meeste parameters lijken me gelijkaardig.

Bij sci-fi zoals Avatar en Metropolis kan ik er een heel klein beetje nog inkomen (al is dat ook maar een drempeltje van 2 millimeter hoog dat overwonnen moet worden), maar bij het standaard drama zie ik geen verschil, die moeten het al 80 jaar van hun verhaal en het acteerwerk hebben en kwalitatief is daar geen verschil.

quote:

Op woensdag 12 januari 2011 08:43 schreef SaintOfKillers het volgende:

[..]

Maar dat heb je toch altijd, ook nu?

De brug tussen Toy Story en Pulp Fiction of tussen Inception en Dogville is even groot als die tussen Shutter Island en Citizen Kane., om een hoop willekeurige voorbeelden te geven.

En qua "trage" en/of "saaie" films zie ik, met uitzondering van het zwart-wit, echt weinig verschil tussen de Casablanca/Sunset Blvd. van vroeger en de American Beauty/Shawshank Redemption van nu. De meeste parameters lijken me gelijkaardig.

Bij sci-fi zoals Avatar en Metropolis kan ik er een heel klein beetje nog inkomen (al is dat ook maar een drempeltje van 2 millimeter hoog dat overwonnen moet worden), maar bij het standaard drama zie ik geen verschil, die moeten het al 80 jaar van hun verhaal en het acteerwerk hebben en kwalitatief is daar geen verschil.

Mmm... Ik weet niet zeker of ik duidelijk genoeg ben. Volgens mij maak ik niet duidelijk wat precies mijn gedachtegang is.
Ik bedoel niet de brug tussen bepaalde films. Ik bedoel de brug tussen 'in' de film en 'buiten' de film - de brug tussen de kijker als observator en de kijker die de film als ervaring ondergaat en als het ware in het universum van de film wordt geplaatst.

Ik zie het zo. Kunst gaat er volgens mij vooral om dat je de observator kan laten verliezen in het universum dat je creëert. Zo is het met muziek (of je nu luistert of speelt), schilderkunst en ook films. Op dat moment verliest de observator zichzelf (de regels van tijd, continuïteit, geografische oriëntatie, zijn bewustzijn min of meer). Als je je niet in kan leven in een schilderij dan zal je niet begrijpen waarom het precies een mooi schilderij is. Als je je nooit in Stairway to Heaven hebt verloren dan snap je niet waarom de plaat zo hoog wordt aangeschreven. Ja je weet dat het ergens technisch een meesterwerk is en dat het wat met je doet als je op oudejaarsavond halfdronken in de kroeg zit. Maar waarom? Dat ontgaat je. Eén van de voorwaarden om dat wel te snappen is volgens mij om je te kunnen verliezen in de gecreëerde kunst.

Het ding met oude films is dat de mogelijkheid om je in te leven in het gecreëerde universum bemoeilijk wordt om verschillende redenen. Er gelden andere normen en waarden, de tijdsgeest is anders, voorwerpen lijken uit de tijd, er werd met een ander inzicht tegen film als kunst an sich aangekeken, de film leunt voor de totale ervaring gedeeltelijk op symboliek die je niet herkent (One Flew over a Cookoo's Nest) etc.
Als je veel met dit soort afwijkende universa hebt kennisgemaakt dan wordt het makkelijker om de regels die daarin gelden te begrijpen en om er niet op een bewuste manier telkens rationeel over na te hoeven denken om het universum te accepteren.
Hierdoor wordt het vervolgens makkelijker om in plaats van observator te zijn, de film te ondergaan en je te verliezen in het universum. Want pas dan kan je volgens mij de film (en wat voor kunst dan ook, eigenlijk) echt begrijpen en op waarde schatten.

En passant is het volgens mij ook de reden dat stoned een film kijken soms super kan zijn. Je brein heeft dan de neiging om zich minder rationeel op stellen en zich niet bezig te houden met vragen zoals waarom staat die houten stoel daar, waarom slapen ze op stro en waarom wordt die vrouw door haar man als stront behandeld en is je brein misschien meer geïnteresseerd in de audiovisuele vormgeving van het universum, de gezichtsuitdrukkingen, interpersoonlijke relaties, enz.

Je mag het er totaal mee oneens zijn hoor, maar het is voor mij de verklaring waarom oudere films, absurde films, surrealistische films (David Lynch, Kubrick) zo lastig kunnen zijn om van te genieten en waarom ik soms mensen zie die met het frustrerende gevoel achterblijven dat de film ze ergens kwijtraakte.

Persoonlijk is het voor mij de grootste reden waarom ik Inception een draak van een film vindt. Die film besteed er het betere gedeelte van twee uur aan om aan de kijker uit te leggen hoe het universum van Inception werkt. Als gevolg daarvan zijn de actiescenes leeg van stijl en karakter, zijn de personages meer instrumenteel dan van intrinsieke waarde en is het geheel nauwelijks kijkbaar. Maar goed, we kunnen het niet overal over eens zijn .

[ Bericht 6% gewijzigd door Aukje83 op 13-01-2011 02:13:31 ]