Het dreumestopic (1-2 jaar) deel 102

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 10:41 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]
En Seb, van harte gefeliciteerd! Zeg maar Nee, want je bent Twee!

ja en dat zullen we weten...

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 15:12 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik geloof niet dat het zo zwart-wit ligt. Jonge ouders passen hun taalgebruik vrijwel automatisch aan en dat heeft volgens mij zelfs een belangrijke functie. (Ik zou het eens op moeten zoeken.)

Ik denk zelf dat je gewoon op je gevoel af moet gaan. Ik voer hele gesprekken met Ivan en gebruik vaak moeilijke woorden - mijn moeder ligt in een deuk omdat ik plaatjes in zijn boekjes vrij specifiek benoem in plaats van generiek, bijvoorbeeld 'wigwam' in plaats van 'tent' of 'Sint Bernard' in plaats van 'hond' - maar er komt ook veel taal in voor die je als kindertaal zou kunnen bestempelen. Van 'mama broodje smeren?' ben ik niet vies. Het lijkt me dat kinderen zo ook makkelijker sleutelwoorden oppikken.

motherese of parentese heet t voor zover ik weet.
Maar toch lijkt me er wel een verschil zitten tussen 'mama broodje smeren' en 'nee doen! die wafwaf is bah' ofzoiets.
Het eerste is meer een versimpeling van je taalgebruik maar het tweede is meer het overnemen van de grammatica en woorden die je kind gebruikt ofzoiets.

Maar goe, jij bent de linguïst hier, ik nie dus allicht dat jij t beter kunt verwoorden.

Ik ben zelf voornamelijk niet zo'n fan van het verkeerd gebruik van woorden dus als je kind het verkeerd uitspreekt dat dan nadoen.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 15:12 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik geloof niet dat het zo zwart-wit ligt. Jonge ouders passen hun taalgebruik vrijwel automatisch aan en dat heeft volgens mij zelfs een belangrijke functie. (Ik zou het eens op moeten zoeken.)

Ik denk zelf dat je gewoon op je gevoel af moet gaan. Ik voer hele gesprekken met Ivan en gebruik vaak moeilijke woorden - mijn moeder ligt in een deuk omdat ik plaatjes in zijn boekjes vrij specifiek benoem in plaats van generiek, bijvoorbeeld 'wigwam' in plaats van 'tent' of 'Sint Bernard' in plaats van 'hond' - maar er komt ook veel taal in voor die je als kindertaal zou kunnen bestempelen. Van 'mama broodje smeren?' ben ik niet vies. Het lijkt me dat kinderen zo ook makkelijker sleutelwoorden oppikken.

Ik heb liever dat mijn kind het woord "eten" leert te gebruiken dan "haphap", liever dat hij "auto" zegt dan "toettoet" etc.
Wat ik bedoelde was dat ik kan vragen "Toby, wil je nog een boterham?" en dat een ander hetzelfde bedoelt maar vraagt: "Toby meer haphap?"
Mijn kind niet indiaan zijn, ugh

Oeke, wisselvallig dagje hadden jullie!
Net als het weer.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 15:24 schreef huuphuup het volgende:

[..]

motherese of parentese heet t voor zover ik weet.
Maar toch lijkt me er wel een verschil zitten tussen 'mama broodje smeren' en 'nee doen! die wafwaf is bah' ofzoiets.
Het eerste is meer een versimpeling van je taalgebruik maar het tweede is meer het overnemen van de grammatica en woorden die je kind gebruikt ofzoiets.

Ja, precies! Meer informatie voor wie geïnteresseerd is staat bijvoorbeeld op Wikipedia: "Baby talk is more effective than regular speech in getting an infant's attention. Studies have shown that infants actually prefer to listen to this type of speech. (...) Other researchers from Carnegie Mellon University and the University of Wisconsin confirm that using basic baby talk helps babies pick up words faster than usual." Trek je dus geen reet aan van anderen die vinden dat je als een debiel tegen je kind praat.

Het is gewoon zo volstrekt logisch, dat je de afstand tussen volwassene en kind verkleint door je taal aan te passen. Dat schijnen mensen die bijvoorbeeld dialect spreken ook met elkaar te doen, een soort 'meeting in the middle'. (Bij verhitte politieke debatten zie je weer een tegenovergesteld fenomeen, namelijk dat gesprekspartners erg aan hun eigen manier van spreken vasthouden en daarmee de afstand vergroten, als het ware.)

Het is ook bewezen dat het heel goed is om je kind juist abstractere, zogenaamde 'academische taal' aan te bieden. Dat kun je bijvoorbeeld doen door boekjes voor te lezen. Het heeft allemaal een functie en ik zou er dus niet al te verkrampt mee omgaan. Nou ja, ik maak me er in ieder geval niet zo druk over omdat ik ervan overtuigd ben dat het met Ivans taalontwikkeling wel goedkomt gezien onze taalinteresse.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 16:06 schreef Sorbootje het volgende:
Je eigen taalgebruik wat versimpelen vind ik logisch. Dat doe je vanzelf toch? En dat is, zoals jullie al zeggen, iets heel anders dan het taaltje van je dreumes nadoen.

En ik vind het helemaal niet gek dat je de St Bernhard benoemt hoor Claudia. Isabeau heeft zo immers ook het verschil tussen een paard en een zebra geleerd. Ik kan het wel allemaal paard gaan noemen, maar dat zou nergens op slaan. Ik vind dat een kind van 1,50 toch op zijn minst hoort te weten wat een St Bernhard is. Handig als ze nog eens de bergen in gaan.

ik dacht echt even van eh? wtf heeft de lengte van het kind daar nou weer mee te maken en Isabeau is toch nog lang geen 1.50m

sorry

Ik dacht hetzelfde Huup.

Trouwens, ik lees met veel interesse de discussie over taal! Game on!

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 16:27 schreef huuphuup het volgende:


ik dacht echt even van eh? wtf heeft de lengte van het kind daar nou weer mee te maken en Isabeau is toch nog lang geen 1.50m

sorry

Hihi, of 1 euro 50!

Ik praat Ko trouwens wel eens na hoor. Als hij iets lekker vind dan zegt hij njam njam. En dan vraag ik ook, vind jij dat lekker, lekker njam njam?
Ach, ik doe het allemaal een beetje door elkaar, zo strikt gaat het hier niet. Maar een hond is hier wel gewoon een hond hoor! Geen woef woef en ook geen St Bernhard.

Vanochtend kraaide de haan in de kinderboerderij en Ko zegt al een tijd een vorm van kukeleku, maar nu was hij helemaal onder de indruk, thuis nog heel lang met een haan-puzzelstukje rondgelopen. Kulekuu!

je taalgebruik aanpassen vind ik wat anders dan net doen of je een peuter bent. Volgens mij is er géén peuter die toktok zegt tegen een kip, behalve als ze dat hebben geleerd van hun ouders.

Voor mijn gevoel gaat aanpassen automatisch en is woefwoef en toktok zeggen geforceerd. Nou ja, voor mij is het dat in ieder geval.
persoonlijk heb ik dus altijd "gewoon" gesproken, alles benoemd (buurjongen: hey een vliegtuig mijn kind isse stjaaljaguh ) maar ze niet verbeterd. Wel als ze zeiden aut! reageren met wat een prachtige auto of woorden van die strekking.

Nou ja, je doet wat.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 16:50 schreef debuurvrouw het volgende:
je taalgebruik aanpassen vind ik wat anders dan net doen of je een peuter bent. Volgens mij is er géén peuter die toktok zegt tegen een kip, behalve als ze dat hebben geleerd van hun ouders.

Voor mijn gevoel gaat aanpassen automatisch en is woefwoef en toktok zeggen geforceerd. Nou ja, voor mij is het dat in ieder geval.
persoonlijk heb ik dus altijd "gewoon" gesproken, alles benoemd (buurjongen: hey een vliegtuig mijn kind isse stjaaljaguh ) maar ze niet verbeterd. Wel als ze zeiden aut! reageren met wat een prachtige auto of woorden van die strekking.

Nou ja, je doet wat.

Dit dus

De egel in zijn dierenboek is hier bij oudste trouwens een tijd "Aiiii" geweest en dan zijn hand wegtrekkend van het plaatje. Tja, een poes zegt "miauw", een schaap "mehh", maar wat doet de egel? Die prikt

Damn wat confronterend dit topic, ik betrapte mezelf van de week ook op van die stomme zinnen. "mama even doen?" enzo. Ik hoor het mezelf nog zeggen, slaat echt nergens op. Normaal gesproken zeg ik ook gewoon "Moet mama je even helpen met je jas dicht doen?" oid.

Oeke inderdaad een wisselvallig dagje En wat tof dat ie je naam zegt! tis ook niet echt een heel makkelijke naam qua klank, wat knap van 'm!

Elin, hangmeisje _{psst KD wat doe jij hier}

Bar, wat een goed nieuws dat ie binnenkort mee naar huis mag! Woei! En hoewel het heel naar is dat herpes zoiets kan veroorzaken, lijkt het me ook wel fijn dat je dan in elk geval weet wat de oorzaak is. Anders blijf je zo enorm onzeker, ook al mag ie mee naar huis, lijkt me. (Ik kan me voorstellen dat je sowieso nog extra bezorgd blijft, maar toch, onzekerheid is killing).

Ik heb vandaag boodschappen gedaan met Willow, of eigenlijk andersom: ik heb haar laten lopen met zo'n kinderwinkelwagentje Man oh man. D. had het van de week gedaan en zei dat ze het zo leuk vond, dus ik denk, dat kan ik ook! En Willow dacht hetzelfde want die racete meteen op die wagentjes af bij binnenkomst.
Maar we zijn wel echt een uur ofzo bezig geweest En ze koos de gekste producten uit om mee te nemen, als ik dat allemaal had toegelaten had ik obscure oosterse kruiden, rivella, tomatenpuree en luxe kattenvoer moeten afrekenen, maar het was wel echt zó schattig hoe vastberaden ze achter haar wagentje liep Nog nooit zoveel vertederende blikken en "ahhhhh wat schattig!"-commentaar gehad ook

De uitspraak is veel belangrijker imo.
Geen muziek hard aan enz.
Hier hebben we nog een paar woorden en een paar gezegden over van de brabbel-en hakkeltijd.
_{Dat raad ik wel iedereen aan.}

Voorbeeld is dat mijn dochter altijd belen zei ipv beneden
Zijn we samen, dan zeggen we het nog.
Ossen ipv sloffen, nog zo'n eentje.

Ik ga dadelijk even aandachtig de spraak discussie lezen.

Mette pakte vanochtend haar afstandsbediening en ging daar mee zappen ( heerlijk confronterend ) en daarna ging ze ermee bellen

Mijn dochter heeft luchtsoep gemaakt in haar keukentje. Ze loopt nu rond met een lepel en het pannetje. Af en toe neemt ze zelf een hapje en zegt "Mmmmm!", zo af en toe word ik ook een hapje gevoerd

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 16:27 schreef huuphuup het volgende:

[..]



ik dacht echt even van eh? wtf heeft de lengte van het kind daar nou weer mee te maken en Isabeau is toch nog lang geen 1.50m

sorry

Haha, zo moest ik een paar vpagina's terug even twee keer nadenken toen je zei dat je een grote plasser hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ssserpente op 06-01-2011 19:55:44 ]

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 19:49 schreef Ssserpente het volgende:

[..]

Haha, zo moest ik een paar pagina's terug even twee keer nadenken toen je zei dat je een grote plasser hebt.

I knéw it!
Volgende keer zet ik er een disclaimer bij voor ssserpente

Wat gezellig zo winkelen. Leuk dat Willow er ook echt zoveel zin in had.

Ko zei trouwens mijn moeders naam en P.'s naam al, en ik dacht dat mijn naam best moeilijk zou zijn, maar we hebben even geoefend.

Wat betreft het praten, het wisselt bij mij een beetje, dan zeg ik de dingen zoals ze 'horen' en dan praat ik met hem mee. Ook omdat het me fijn lijkt voor hem om te merken dat hij begrepen wordt. Vaak vul ik het dan aan met de juiste woorden.

Waar ik wel heel vaak aan moet denken is dat mijn schoonzusje niet tegen haar kinderen zei: Bah, het regent.
Ze wil regen neutraal laten zeg maar.
Zo vond ze in een kinderboek ook de woorden 'het enge bos' niet oke. Het bos an sich is namelijk niet eng.
Nu zeg ik heel vaak, heel recalcitrant, 'He bah Ko, het regent.'

Ik roep dat soort dingen ook gewoon, maar ben me er tegelijkertijd ook altijd van bewust dat ik het dan een kleur meegeef.

Maar waarom zou dat ook eigenlijk niet mogen, vraag ik me dan vervolgens ook weer af.

Ik snap wel dat de link naar 'hoe communiceer je met kinderen (verbaal)' is gelegd, maar voor mij had die irritatie (groot woord uiteraard) daar eigenlijk helemaal niks mee te maken hoor. Het is voor mij veel meer een algemene ergernis. Ik hoor ook volwassenen zeggen "doe jij voor mij even koffiezetten" enzo... Daar stoor ik me aan. Dat je je taalgebruik naar een kind aanpast vind ik niet meer dan logisch.

quote:

Op donderdag 6 januari 2011 20:00 schreef oeke het volgende:
Wat gezellig zo winkelen. Leuk dat Willow er ook echt zoveel zin in had.

Ko zei trouwens mijn moeders naam en P.'s naam al, en ik dacht dat mijn naam best moeilijk zou zijn, maar we hebben even geoefend.

Wat betreft het praten, het wisselt bij mij een beetje, dan zeg ik de dingen zoals ze 'horen' en dan praat ik met hem mee. Ook omdat het me fijn lijkt voor hem om te merken dat hij begrepen wordt. Vaak vul ik het dan aan met de juiste woorden.

Waar ik wel heel vaak aan moet denken is dat mijn schoonzusje niet tegen haar kinderen zei: Bah, het regent.
Ze wil regen neutraal laten zeg maar.
Zo vond ze in een kinderboek ook de woorden 'het enge bos' niet oke. Het bos an sich is namelijk niet eng.
Nu zeg ik heel vaak, heel recalcitrant, 'He bah Ko, het regent.'

dat doe je toch zeker wel even extra dan als je zus in de buurt is hè? bahbahbahbah gatverdarrie bah!

Ik heb er eigenlijk nooit zo bij stilgestaan dingen als "het enge bos" Enerzijds klinkt het logisch, anderzijds klinkt het wel wat verkrampt eerlijk gezegd.

Amélie keek vanmiddag met mij half mee naar Nigella Bites en toen was ze ook enthousiast aan het wijzen en bah aan het roepen nou weet ik niet of ze Nigella vies vond of de soep die ze aant maken was maar ik moest er wel om lachen

Innepin, wat ontzettend lief!

Ik kan me wel een beetje vinden in de mening van je schoonzus, Oek. Maar dat komt door Nils. Die kan namelijk echt z'n hele dag laten verzieken door een druilerige regendag. En dat wil ik Lente niet meegeven.

Wat lief, In. Da's toch een hele stap vooruit weer, vind ik, als ze (fantasie)situaties na gaan spelen. En oeh, die karretjes gaan we hie rook eens proberen!

Huup, wist je ook dat ik het zou zeggen dan?

Want als je regen neutraal laat, zullen de kinderen er later geen hekel aan hebben? Ik denk niet dat je ze zó vergaand kan conditioneren hoor. Alsof, wanneer je zegt "oeh lekker, regen!" je kinderen later altijd zullen genieten als het regent