De kunst van het loslaten van je ex # 140

om nog even terug te komen op cadeaus enzo van haar... Heb best veel in mjn huis wat ik van haar gekregen heb. Dat besefte ik pas nadat het uit was. Kaarslichten, kleding en andere cadeaus.. Dei doen me niet veel meer, zitten fijne herinneringen aan Foto's en brieven heb ik bij elkaar gestopt en in de kast gelegd.

Meest frappante wat me aan haar doet herinneren en wat ik elke dag tegen kom is het haakje van de achterdeur Dat is namelijk het eerste gaatje wat zij in haar leven geboord heeft. Was wel grappig om dat te laten doen

[ Bericht 81% gewijzigd door Cocktailprikker op 01-01-2011 16:23:21 ]

Ik zie jou straks tijdens dat gesprekje van jullie nog echt aan haar voeten liggen janken dat je haar zo mist en of ze het asjeblieft niet nog eens wil proberen. Wie hou je voor de gek?

Ik ben maar even veel muziek gaan spelen... Normaal helpt het mij, nu echter even niet. Ik merk dat ik vandaag mijn gedachten niet kan verzetten, wat ik ook probeer. Helaas, dan moet het maar even zo.

Dit zijn momenten waarop bij mij weer de twijfels ontstaan. Had ik wat van me moeten laten horen? Wat zal ze wel niet van me denken? Hoe heeft ze het vannacht gehad? Zou ze misschien al iemand ontmoet hebben? Of toch...

Die gedachten moet ik zien te negeren... Daardoor help ik mezelf nog verder de put in.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:18 schreef Mr.Myst het volgende:
Ik ben maar even veel muziek gaan spelen... Normaal helpt het mij, nu echter even niet. Ik merk dat ik vandaag mijn gedachten niet kan verzetten, wat ik ook probeer. Helaas, dan moet het maar even zo.

Dit zijn moment waarop bij mij weer de twijfels ontstaan. Had ik wat van me moeten laten horen? Wat zal ze wel niet van me denken? Hoe heeft ze het vannacht gehad? Zou ze misschien al iemand ontmoet hebben? Of toch...

Die gedachten moet ik zien te negeren... Daardoor help ik mezelf nog verder de put in.

Juist. Goede gedachte van je. Sterkte!

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:12 schreef Neo-Mullen het volgende:
Godvergloeiende weer een fall back na een geweldige jaarwisseling.

Zette zojuist Aerosmith - I don't wanna miss a thing op. Het is in mijn ogen gewoon een prachtnummer, maar het was ook een speciaal nummer van mij en m'n ex.
Toen ze precies een jaar geleden een week hier doorbracht luisterden we dit nummer veel. Ik zie nu weer precies voor me hoe we samen deze mooie dagen deelden. Samen bij de kerstboom zitten, samen vuurwerk afsteken. Ik bedenk me trouwens dat ik PRECIES een jaar geleden (tot op het tijdstip) met haar door de nieuw gevallen sneeuw wandelde en daarna thuis lekker warm op de bank neerploften om te genieten van een heerlijke warme chocomel.
Al die herinneringen zijn zo mooi.
Enerzijds ben ik zo blij dat ik zo'n mooie momenten heb mogen meemaken, maar anderzijds is het een enorm gemis voor mij op dit moment.

edit: ik denk dat ik nu ff een aantal emotionele nummers voor mij ga opzetten... er moeten even wat emoties uit volgens mij

Hey Neo: Het komt nu wat meer met vlagen. Geeft niets. Gewoon verwerken. Je kunt het wel tegen willen houden maar het enige wat je dan doet is of het opsparen, of het gaan afreageren op anderen.

Ik zie dat Oud&Nieuw voor meer mensen moeilijk was, I'm joining the club. Alle mooie herinneringen komen bij zoiets naar boven.

Soms vraag ik me wel af of ik wel bezig ben met het loslaten van mijn ex, ik denk dat ik dat al heb gedaan. Ben nu meer bezig met het weer vinden van mezelf en om gelukkig te worden als vrijgezel. Ik mis meer het hebben van een vriend, dat ik niet alleen ben bij dingen zoals oud en nieuw en kerst etc. Alleen het is nu nog zo moeilijk om te denken dat ik dat wel weer ooit met iemand zal hebben. Aan de andere kant weet ik dat ik daar nu niet mee bezig moet zijn, maar ik heb nog steeds dromen van het vinden van de ware, heel erg verliefd zijn, zorgen voor iemand, op mezelf wonen. Ik wil alleen niet meer een relatie als een invulling van mijn leven zien, maar als een aanvulling, en dan zal ik toch eerst wat zelfverzekerder moeten worden.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:18 schreef Mr.Myst het volgende:
Ik ben maar even veel muziek gaan spelen... Normaal helpt het mij, nu echter even niet. Ik merk dat ik vandaag mijn gedachten niet kan verzetten, wat ik ook probeer. Helaas, dan moet het maar even zo.

Dit zijn momenten waarop bij mij weer de twijfels ontstaan. Had ik wat van me moeten laten horen? Wat zal ze wel niet van me denken? Hoe heeft ze het vannacht gehad? Zou ze misschien al iemand ontmoet hebben? Of toch...

Die gedachten moet ik zien te negeren... Daardoor help ik mezelf nog verder de put in.

Inderdaad, denken "what if" helpt je niet. Je kan ook niet weten wat de ander denkt.

Bij mij is trouwens het omgekeerde gebeurd : mijn ex heeft voor mij 'beredeneerd' wat ik dacht (ivm. een héél belangrijk onderdeel -voor haar- van een relatie). Eens ze haar gedacht had opgemaakt, ben ik er niet in geslaagd haar te overtuigen van het tegendeel.
Dus : denken in een ander zijn plaats is a big no-no

[ Bericht 0% gewijzigd door Octagon op 01-01-2011 16:30:24 (vette dt-fout) ]

Oud en nieuw ging hier wel goed Alleen het grote gemis van de liefde, ben het zat om vrijgezel te zijn. Ik ben al over die fases meerendeels heen (gelukkig) dus ik sta weer open voor de echte liefde, dit keer Echte liefde die wederzijds is dan haha!
Ben benieuwd of ik deze volgende kerst niet meer alleen ben, maar lekker kan genieten van de liefde.

Wens jullie trouwens ook een gelukkig nieuwjaar en hopelijk vergeten jullie snel jullie exen, en of dat jullie weer gelukkig toch bij elkaar komen.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:24 schreef Faerie het volgende:
Ik zie dat Oud&Nieuw voor meer mensen moeilijk was, I'm joining the club. Alle mooie herinneringen komen bij zoiets naar boven.

Soms vraag ik me wel af of ik wel bezig ben met het loslaten van mijn ex, ik denk dat ik dat al heb gedaan. Ben nu meer bezig met het weer vinden van mezelf en om gelukkig te worden als vrijgezel. Ik mis meer het hebben van een vriend, dat ik niet alleen ben bij dingen zoals oud en nieuw en kerst etc. Alleen het is nu nog zo moeilijk om te denken dat ik dat wel weer ooit met iemand zal hebben. Aan de andere kant weet ik dat ik daar nu niet mee bezig moet zijn, maar ik heb nog steeds dromen van het vinden van de ware, heel erg verliefd zijn, zorgen voor iemand, op mezelf wonen. Ik wil alleen niet meer een relatie als een invulling van mijn leven zien, maar als een aanvulling, en dan zal ik toch eerst wat zelfverzekerder moeten worden.

Dat is iets waar ik me helemaal in kan vinden. Kijk, ik wil m'n ex nog steeds terug. Zij is voor mij de ware, dat staat als een feit vastgebeiteld in mijn hoofd. Dat is waarschijnlijk een verkeerde gedachte, maar op het moment KAN ik het gewoon nog niet anders zien. Onze toekomstplannen, alles waar ZIJ voor stond (en ik was het daar volledig mee eens, maar 8 van de 10 keer kwamen die gedachten van haar kant), waar WIJ voor stonden, is nu volledig in duigen gevallen. Weg toekomstdromen, weg samenwonen, weg evt. kinderen... En noem me burgerlijk, maar ik verlangde naar huisje, boompje, beestje, ook al zou dat nog minstens 1,5 jaar duren.
Een relatie moet inderdaad een aanvulling zijn, maar doordat die aanvulling zo ongelofelijk goed was, gaf mijn relatie tegelijkertijd een invulling aan mijn leven, zeker door de lastige periode waar ik al in zat.
De tijd die ik met haar heb gehad, was een tijd van ultiem geluk. Daarvoor ben ik altijd single geweest, en dat beviel me niks. Ik heb nooit kunnen genieten van het vrijgezel zijn. Ik ben bang dat ik er nu ook niet van zal kunnen genieten.

Ik weet dat ik me er ook niet druk om moet maken, maar ik ben er op dit moment helaas van overtuigd dat ik nooit meer zo gelukkig kan worden, dan dat ik met haar was.
Ik ben niet van het versieren in de kroeg, dus 'lekker scharrelen' zal het bij mij nooit zijn. Dat is ook niet erg, daar ben ik het type niet voor. Maar mijn zelfvertrouwen (wat ik echt opgebouwd had in onze relatie) is bijna compleet verdwenen.
Zonder wrok te koesteren richting mijn ex, want ik hou nog steeds zielsveel van haar, denk ik dat ze niet beseft wat ze mij aangedaan heeft. Dat is misschien ook maar beter zo.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:30 schreef Ernemmertje het volgende:
Oud en nieuw ging hier wel goed Alleen het grote gemis van de liefde, ben het zat om vrijgezel te zijn. Ik ben al over die fases meerendeels heen (gelukkig) dus ik sta weer open voor de echte liefde, dit keer Echte liefde die wederzijds is dan haha!
Ben benieuwd of ik deze volgende kerst niet meer alleen ben, maar lekker kan genieten van de liefde.

Wens jullie trouwens ook een gelukkig nieuwjaar en hopelijk vergeten jullie snel jullie exen, en of dat jullie weer gelukkig toch bij elkaar komen.

Geloof jij dan nog in de Echte Liefde ?

Ik ben, volgens mijn 2de relatie, volledig verfuckt voor het leven door mijn allereerste vriendin. Toen bleek dat zij (1ste relatie) was vreemdgegaan ben ik met haar (2de relatie) een relatie aangegaan onder het mom van "we zien wel wat er komt".... wij waren tegenpolen op levensbeschouwelijk vlak, en toch héél gelijk qua temperament... het kon eigenlijk niet werken en toch hebben we het 9 jaar met elkaar uitgehouden.
En nu, nu was ik voor het eerst gevallen voor een vrouw die net in mijn leven binnenstapte, waarbij ik me onmiddellijk op mijn gemak voelde (omgekeerd ook), waarvoor ik bereid was compromissen te sluiten... en dan springt dat na 5 intensieve maanden af.
Ik weet niet of ik nog geloof in de Echte Liefde
Vraag mij ook af of dat nodig is om een relatie te hebben... want Echte Liefde kun je toch geen 5 keer tegenkomen in je leven ?

[ Bericht 0% gewijzigd door Octagon op 01-01-2011 16:45:04 (ff verduidelijken) ]

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:30 schreef Ernemmertje het volgende:
Oud en nieuw ging hier wel goed Alleen het grote gemis van de liefde, ben het zat om vrijgezel te zijn. Ik ben al over die fases meerendeels heen (gelukkig) dus ik sta weer open voor de echte liefde, dit keer Echte liefde die wederzijds is dan haha!
Ben benieuwd of ik deze volgende kerst niet meer alleen ben, maar lekker kan genieten van de liefde.

Ach je ziet er leuk uit, ik zie eigenlijk geen reden waarom dat niet zo lukken

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:32 schreef Mr.Myst het volgende:
Ik ben niet van het versieren in de kroeg, dus 'lekker scharrelen' zal het bij mij nooit zijn. Dat is ook niet erg, daar ben ik het type niet voor. Maar mijn zelfvertrouwen (wat ik echt opgebouwd had in onze relatie) is bijna compleet verdwenen.
Zonder wrok te koesteren richting mijn ex, want ik hou nog steeds zielsveel van haar, denk ik dat ze niet beseft wat ze mij aangedaan heeft. Dat is misschien ook maar beter zo.

Niet zo lang je van haar houdt, maar dat slijt ook, uiteindelijk zul je vrijwel zeker nog gelukkiger worden met een ander dan dat je met haar was.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:32 schreef Mr.Myst het volgende:
Zonder wrok te koesteren richting mijn ex, want ik hou nog steeds zielsveel van haar, denk ik dat ze niet beseft wat ze mij aangedaan heeft. Dat is misschien ook maar beter zo.

Dat heb ik tegen ex ook gezegd hoor... maar eigenlijk vraag ik haar dan om zich te verplaatsen in mijn schoenen. Dat kan niet... en dan zou ze mij sowieso nooit gedumpt hebben.

* Octagon vindt dat hij vandaag goede inzichten heeft

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:39 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Ach je ziet er leuk uit, ik zie eigenlijk geen reden waarom dat niet zo lukken

Iedereen onmiddellijk naar het fotoboek van Ernemmertje

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:40 schreef Octagon het volgende:

[..]

Dat heb ik tegen ex ook gezegd hoor... maar eigenlijk vraag ik haar dan om zich te verplaatsen in mijn schoenen. Dat kan niet... en dan zou ze mij sowieso nooit gedumpt hebben.

* Octagon vindt dat hij vandaag goede inzichten heeft

Het is ook niet zozeer dat ik wil dat ze zich in mijn schoenen verplaatst wat betreft het beëindigen van de relatie. Ik sta daar niet achter, maar zij heeft die keuze gemaakt. Dat is niet te veranderen. En inderdaad, ze zou mij dan ook nooit gedumpt hebben.
Ik heb problemen met de manier waarop ze dat gedaan heeft. Daardoor is het (denk ik) allemaal nog moeilijker geworden voor mij. En daar komt 'het verplaatsen in een ander' om de hoek kijken.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:39 schreef Daniel1976 het volgende:

[..]

Niet zo lang je van haar houdt, maar dat slijt ook, uiteindelijk zul je vrijwel zeker nog gelukkiger worden met een ander dan dat je met haar was.

Ik hoop maar dat het gaat slijten. Bedankt voor de opbeurende woorden. Het zal zijn tijd nodig hebben, en ik vrees dat het bij mij wel even kan gaan duren.

Maar goed, het leven zit vol verrassingen, dus wie weet... [/positief]

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:43 schreef Octagon het volgende:

[..]

Iedereen onmiddellijk naar het fotoboek van Ernemmertje

haha ik voel me gevleid

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:37 schreef Octagon het volgende:

[..]

Geloof jij dan nog in de Echte Liefde ?

Ik ben, volgens mijn 2de relatie, volledig verfuckt voor het leven door mijn allereerste vriendin. Toen bleek dat zij (1ste relatie) was vreemdgegaan ben ik met haar (2de relatie) een relatie aangegaan onder het mom van "we zien wel wat er komt".... wij waren tegenpolen op levensbeschouwelijk vlak, en toch héél gelijk qua temperament... het kon eigenlijk niet werken en toch hebben we het 9 jaar met elkaar uitgehouden.
En nu, nu was ik voor het eerst gevallen voor een vrouw die net in mijn leven binnenstapte, waarbij ik me onmiddellijk op mijn gemak voelde (omgekeerd ook), waarvoor ik bereid was compromissen te sluiten... en dan springt dat na 5 intensieve maanden af.
Ik weet niet of ik nog geloof in de Echte Liefde
Vraag mij ook af of dat nodig is om een relatie te hebben... want Echte Liefde kun je toch geen 5 keer tegenkomen in je leven ?

Ja hoor, maar wat ik bedoel in mijn situatie is dat mijn vorige liefde was niet wederzijds. Ik was verliefd op hem (hij ook op mij) maar hij wilde geen relatie, en ik natuurlijk wel heel graag. Tja dat werkt dus niet want "vriendschap met wat extra's" doe ik totaal niet aan en vind dat ook geen liefde.
Dus wat ik met Echte liefde bedoel is een relatie met wederzijdse gevoelens!!

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:57 schreef Ernemmertje het volgende:

[..]

Ja hoor, maar wat ik bedoel in mijn situatie is dat mijn vorige liefde was niet wederzijds. Ik was verliefd op hem (hij ook op mij) maar hij wilde geen relatie, en ik natuurlijk wel heel graag. Tja dat werkt dus niet want "vriendschap met wat extra's" doe ik totaal niet aan en vind dat ook geen liefde.
Dus wat ik met Echte liefde bedoel is een relatie met wederzijdse gevoelens!!

Ah, ok... dat is voor mij geen Echte Liefde, dus verwarring door het begrip.
Ja, dat lijkt mij een minimum - een relatie met wederzijdse gevoelens

Nu da'k er over denk : wat is dat "liefde" ?
Bereid zijn 50km te verhuizen, je nieuwbouw huis achterlaten, is dat "liefde" ?
Of is "liefde" na 5 maand haar kunnen beloven dat je haar gaat bezwangeren ?
Pfff... niet gemakkelijk...

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:01 schreef Octagon het volgende:

[..]

Ah, ok... dat is voor mij geen Echte Liefde, dus verwarring door het begrip.
Ja, dat lijkt mij een minimum - een relatie met wederzijdse gevoelens

Nu da'k er over denk : wat is dat "liefde" ?
Bereid zijn 50km te verhuizen, je nieuwbouw huis achterlaten, is dat "liefde" ?
Of is "liefde" na 5 maand haar kunnen beloven dat je haar gaat bezwangeren ?
Pfff... niet gemakkelijk...

Voor liefde laat je graag je nieuwbouwhuis achter, ook al moet je samen in een kartonnen doos wonen. Je hebt elkaar, dat is genoeg. En dat je kinderen met iemand wil, lijkt mij alleen maar logisch als er liefde in het spel is. Dat past dus heel erg goed bij elkaar.

Of, zoals mijn vriendin ooit zei: 'Het maakt me niet uit dat je op dit moment geen diploma, opleiding of werk hebt, ik hou van je om wie je bent. Dat de omstandigheden op dit moment minder zijn, kun jij niks aan doen, ik ken je, en weet dat je het anders zou willen'.

Bah, wat mis ik haar ontzettend.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:05 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Voor liefde laat je graag je nieuwbouwhuis achter, ook al moet je samen in een kartonnen doos wonen. Je hebt elkaar, dat is genoeg. En dat je kinderen met iemand wil, lijkt mij alleen maar logisch als er liefde in het spel is. Dat past dus heel erg goed bij elkaar.

Of, zoals mijn vriendin ooit zei: 'Het maakt me niet uit dat je op dit moment geen diploma, opleiding of werk hebt, ik hou van je om wie je bent. Dat de omstandigheden op dit moment minder zijn, kun jij niks aan doen, ik ken je, en weet dat je het anders zou willen'.

Bah, wat mis ik haar ontzettend.

Awwww wat lief. Zo ben ik ook, ik let helemaal niet op de centen of werk of wat dan ook. Ik accepteer ook heel snel, vooral als je echt verliefd bent. Helaas had mijn "ex" die gedachte juist niet. Die bekeek alles even "zwart/wit" zoals hij zelf tegen mij zei...

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:12 schreef Ernemmertje het volgende:

[..]

Awwww wat lief. Zo ben ik ook, ik let helemaal niet op de centen of werk of wat dan ook. Ik accepteer ook heel snel, vooral als je echt verliefd bent. Helaas had mijn "ex" die gedachte juist niet. Die bekeek alles even "zwart/wit" zoals hij zelf tegen mij zei...

Lief dat wel... waarschijnlijk ook één van de reden waarom Mr. Myst zich niet bij de breuk kan neerleggen, want een breuk past niet in die uitspraak. Dus in hindsight ook pijnlijk (omdat de uitspraak niet -meer- past bij het beeld dat je hebt van je ex).

Ik zat in hetzelfde schuitje... om jullie een idee te geven : haar allerlaatste emai begint ze met "Lieve <voornaam>"... zijn niet de dingen die ik zou zeggen tegen iemand die'k dump of wil loslaten....

[ Bericht 0% gewijzigd door Octagon op 01-01-2011 17:25:26 ]

als ik contact heb dan blijft het nog steeds "lieve" en afsluitend met een kus... Zo ook het kaartje voor haar verjaardag morgen

Ik vroeg me af he.. Zijn er hier ook mensen die, als hun ex zou verschijnen met "ik wil je terug", zouden weigeren vanwege inzichten die pas na de breuk naar boven zijn gekomen?

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:32 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Dat is iets waar ik me helemaal in kan vinden. Kijk, ik wil m'n ex nog steeds terug. Zij is voor mij de ware, dat staat als een feit vastgebeiteld in mijn hoofd. Dat is waarschijnlijk een verkeerde gedachte, maar op het moment KAN ik het gewoon nog niet anders zien. Onze toekomstplannen, alles waar ZIJ voor stond (en ik was het daar volledig mee eens, maar 8 van de 10 keer kwamen die gedachten van haar kant), waar WIJ voor stonden, is nu volledig in duigen gevallen. Weg toekomstdromen, weg samenwonen, weg evt. kinderen... En noem me burgerlijk, maar ik verlangde naar huisje, boompje, beestje, ook al zou dat nog minstens 1,5 jaar duren.
Een relatie moet inderdaad een aanvulling zijn, maar doordat die aanvulling zo ongelofelijk goed was, gaf mijn relatie tegelijkertijd een invulling aan mijn leven, zeker door de lastige periode waar ik al in zat.
De tijd die ik met haar heb gehad, was een tijd van ultiem geluk. Daarvoor ben ik altijd single geweest, en dat beviel me niks. Ik heb nooit kunnen genieten van het vrijgezel zijn. Ik ben bang dat ik er nu ook niet van zal kunnen genieten.

Ik weet dat ik me er ook niet druk om moet maken, maar ik ben er op dit moment helaas van overtuigd dat ik nooit meer zo gelukkig kan worden, dan dat ik met haar was.
Ik ben niet van het versieren in de kroeg, dus 'lekker scharrelen' zal het bij mij nooit zijn. Dat is ook niet erg, daar ben ik het type niet voor. Maar mijn zelfvertrouwen (wat ik echt opgebouwd had in onze relatie) is bijna compleet verdwenen.
Zonder wrok te koesteren richting mijn ex, want ik hou nog steeds zielsveel van haar, denk ik dat ze niet beseft wat ze mij aangedaan heeft. Dat is misschien ook maar beter zo.

Of je blijft lekker hangen in zelfmedelijden en je wordt zo'n type die na 5 jaar nog steeds treurt om zijn verloren *kuch* perfecte *kuch* liefde, of je zorgt ervoor dat dit een jaar wordt van zelfreflectie en het verkrijgen van nieuwe inzichten en interesses. Neem je de makkelijke of de moeilijke weg?

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:25 schreef Cocktailprikker het volgende:
als ik contact heb dan blijft het nog steeds "lieve" en afsluitend met een kus... Zo ook het kaartje voor haar verjaardag morgen

Zij sloot haar emails ook af met "x"... heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik dat toch maar verwarrend vond, dat ik dat niet zomaar doe...
Zij antwoordde dat ze dat deed bij mensen die ze vertrouwde en zo...
Ze is er wel mee gestopt (maar als ik haar 'schat' noemde, kwam er geen reactie )

Tara, ik zou mijn ex never nooit terug willen.. Mede door dingen die ik me na de relatie ben gaan realiseren.. En door dingen die ik te weten ben gekomen na de breuk..

Ik ken jou verhaal niet, maar wat wat zou jij zelf doen?

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:29 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Of je blijft lekker hangen in zelfmedelijden en je wordt zo'n type die na 5 jaar nog steeds treurt om zijn verloren *kuch* perfecte *kuch* liefde, of je zorgt ervoor dat dit een jaar wordt van zelfreflectie en het verkrijgen van nieuwe inzichten en interesses. Neem je de makkelijke of de moeilijke weg?

Subtiel as ever hé Goofy

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:27 schreef Tara_88 het volgende:
Ik vroeg me af he.. Zijn er hier ook mensen die, als hun ex zou verschijnen met "ik wil je terug", zouden weigeren vanwege inzichten die pas na de breuk naar boven zijn gekomen?

Het is vorig jaar ook uitgegaan met mijn ex, na 3 maanden zijn we weer bij elkaar gekomen. Drie maanden waren niet genoeg om het inzicht te krijgen wat ik eigenlijk had moeten hebben en wat ik nu wel heb. Eigenlijk voelde ik toen al dat hij niet de juiste was voor mij, maar dat was de enige manier om heel makkelijk van die rotgevoelens af te komen bedenk ik me nu, de makkelijkste weg..

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:30 schreef Octagon het volgende:

[..]

Subtiel as ever hé Goofy

Ik denk dat het goed is om verschillende reacties te krijgen.. die geven je verschillende inzichten en zo neem je van alles wel mee waar van jij zo iets hebt, ja daar kan ik iets mee!

Dus of het nu subtiel is zoals de een het doet of direct zoals Goofy het doet.. Ik denk dat dat alleen maar goed is!

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:29 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Of je blijft lekker hangen in zelfmedelijden en je wordt zo'n type die na 5 jaar nog steeds treurt om zijn verloren *kuch* perfecte *kuch* liefde, of je zorgt ervoor dat dit een jaar wordt van zelfreflectie en het verkrijgen van nieuwe inzichten en interesses. Neem je de makkelijke of de moeilijke weg?

Goofy probeer eens te werken aan je tact. Het heeft er bijna alle schijn van dat je zelf nog het een en ander te verwerken hebt maar dat afreageert door nodeloos hard te posten.
Daarnaast blijf ik het raar vinden dat je zegt een vrouw te zijn maar je op FOK als man laat verschijnen.

maar wat als jouw ex jou niet wil loslaten? dat kan ook zeer problematisch zijn hoor..

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:27 schreef Tara_88 het volgende:
Ik vroeg me af he.. Zijn er hier ook mensen die, als hun ex zou verschijnen met "ik wil je terug", zouden weigeren vanwege inzichten die pas na de breuk naar boven zijn gekomen?

De inzichten die ik heb gekregen na de breuk waren dat we eigenlijk helemaal niet bij elkaar pasten, in bijna geen enkel opzicht, maar die door de verliefdheid werden weggemoffeld. Als ze nu voor de deur zou staan zou ik ten eerste vreemd opkijken en als ze me terug zou willen zou ik dat vriendelijk afwijzen. Overigens heb ik dat al eens meegemaakt met mijn vorige ex; die stond hier ook op een gegeven moment jankend voor de deur dat ze me terug wilde. Ben ik ook niet op ingegaan verder, ook omdat ik toen al met iemand anders bezig was.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:29 schreef Octagon het volgende:

[..]

Zij sloot haar emails ook af met "x"... heb ik haar duidelijk gemaakt dat ik dat toch maar verwarrend vond, dat ik dat niet zomaar doe...
Zij antwoordde dat ze dat deed bij mensen die ze vertrouwde en zo...
Ze is er wel mee gestopt (maar als ik haar 'schat' noemde, kwam er geen reactie )

Heb wel eens in een telefoongesprek na 3 maanden stilte een macht der gewoonte terugval gehad. Verstond haar niet zo goed en het "wat zei je liefje" schoot er zo uit Waar het hart vol van is...

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:30 schreef Octagon het volgende:

[..]

Subtiel as ever hé Goofy

Ligt er natuurlijk ook aan hoe je omgaat met de dingen die tegen je gezegd worden Filter je de kern er uit of ga je mierenneuken op de verwoording?

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:27 schreef Tara_88 het volgende:
Ik vroeg me af he.. Zijn er hier ook mensen die, als hun ex zou verschijnen met "ik wil je terug", zouden weigeren vanwege inzichten die pas na de breuk naar boven zijn gekomen?

Hangt af van welke ex "ik wil je terug" zou zeggen
De laatste : tot vorige week zou ik zonder aarzelen "OK, laten we praten en opnieuw beginnen" gezegd hebben... Op dit ogenblik weet ik het niet...

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:33 schreef zomaareennaam het volgende:
maar wat als jouw ex jou niet wil loslaten? dat kan ook zeer problematisch zijn hoor..

Nou, dat had ik liever gewild maar das ook puur egoisme.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 16:32 schreef Mr.Myst het volgende:

[..]

Dat is iets waar ik me helemaal in kan vinden. Kijk, ik wil m'n ex nog steeds terug. Zij is voor mij de ware, dat staat als een feit vastgebeiteld in mijn hoofd. Dat is waarschijnlijk een verkeerde gedachte, maar op het moment KAN ik het gewoon nog niet anders zien. Onze toekomstplannen, alles waar ZIJ voor stond (en ik was het daar volledig mee eens, maar 8 van de 10 keer kwamen die gedachten van haar kant), waar WIJ voor stonden, is nu volledig in duigen gevallen. Weg toekomstdromen, weg samenwonen, weg evt. kinderen... En noem me burgerlijk, maar ik verlangde naar huisje, boompje, beestje, ook al zou dat nog minstens 1,5 jaar duren.
Een relatie moet inderdaad een aanvulling zijn, maar doordat die aanvulling zo ongelofelijk goed was, gaf mijn relatie tegelijkertijd een invulling aan mijn leven, zeker door de lastige periode waar ik al in zat.
De tijd die ik met haar heb gehad, was een tijd van ultiem geluk. Daarvoor ben ik altijd single geweest, en dat beviel me niks. Ik heb nooit kunnen genieten van het vrijgezel zijn. Ik ben bang dat ik er nu ook niet van zal kunnen genieten.

Ik weet dat ik me er ook niet druk om moet maken, maar ik ben er op dit moment helaas van overtuigd dat ik nooit meer zo gelukkig kan worden, dan dat ik met haar was.
Ik ben niet van het versieren in de kroeg, dus 'lekker scharrelen' zal het bij mij nooit zijn. Dat is ook niet erg, daar ben ik het type niet voor. Maar mijn zelfvertrouwen (wat ik echt opgebouwd had in onze relatie) is bijna compleet verdwenen.
Zonder wrok te koesteren richting mijn ex, want ik hou nog steeds zielsveel van haar, denk ik dat ze niet beseft wat ze mij aangedaan heeft. Dat is misschien ook maar beter zo.

Erg herkenbaar voor mij. Of tenminste: zo wás het. De periode van geen contact heeft me wel gedwongen hier anders in te gaan staan.

Maar w.b. het laatste stukje: ze doet dit niet om jou te pesten hè, dat snap je toch wel? Zo klinkt het nml een beetje. Wat heb jij eraan als ze uit compassie bij je zou blijven?

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:33 schreef zomaareennaam het volgende:
maar wat als jouw ex jou niet wil loslaten? dat kan ook zeer problematisch zijn hoor..

Dan open je daar een topic over

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:32 schreef J0ycie88 het volgende:

[..]

Ik denk dat het goed is om verschillende reacties te krijgen.. die geven je verschillende inzichten en zo neem je van alles wel mee waar van jij zo iets hebt, ja daar kan ik iets mee!

Dus of het nu subtiel is zoals de een het doet of direct zoals Goofy het doet.. Ik denk dat dat alleen maar goed is!

Helemaal correct... het was dan ook een opmerking om het scherpe kantje van Goofy zijn opmerking te halen.

Probeer je maar eens te verplaatsen in de schoenen van die persoon die al 5 jaar treurt... Moest ik dat zijn, ik zou gekwetst zijn door de manier waarop Goofy mij aanhaalt. Snap je ?

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:32 schreef Wanderingwhy het volgende:

[..]

Goofy probeer eens te werken aan je tact. Het heeft er bijna alle schijn van dat je zelf nog het een en ander te verwerken hebt maar dat afreageert door nodeloos hard te posten.
Daarnaast blijf ik het raar vinden dat je zegt een vrouw te zijn maar je op FOK als man laat verschijnen.

Ik heb de redenen gegeven dat ik hier nog post en ik heb ook gezegd waarom ik het af en toe nog over haar heb. Ik ga het niet nog eens herhalen, dus lees maar wat topics terug als je wil weten waarom ik hier af en toe nog rondhang. Verder gebruik ik geen fluwelen handschoenen (meer) om mijn boodschap aan de man te brengen. In het echte leven valt het tenslotte ook vaak rauw op je bord. Ik denk dat iedereen het hier wel mee eens is. Ik vind het dus een beetje nutteloos om verzachtende maatregelen toe te passen. Zoals CP al zei: uiteindelijk gaat het om de kern en in mindere mate om de bewoording en daarin ben ik gewoon vrij to-the-point. En inderdaad: ik ben geen vrouw maar een man.

[ Bericht 12% gewijzigd door goofy_goober op 01-01-2011 17:49:30 ]

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:37 schreef Octagon het volgende:

[..]

Helemaal correct... het was dan ook een opmerking om het scherpe kantje van Goofy zijn opmerking te halen.

Probeer je maar eens te verplaatsen in de schoenen van die persoon die al 5 jaar treurt... Moest ik dat zijn, ik zou gekwetst zijn door de manier waarop Goofy mij aanhaalt. Snap je ?

Ik snap je helemaal!

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:35 schreef Viking84 het volgende:

[..]

Erg herkenbaar voor mij. Of tenminste: zo wás het. De periode van geen contact heeft me wel gedwongen hier anders in te gaan staan.

Maar w.b. het laatste stukje: ze doet dit niet om jou te pesten hè, dat snap je toch wel? Zo klinkt het nml een beetje. Wat heb jij eraan als ze uit compassie bij je zou blijven?

Nee, zo is het ook niet bedoeld, absoluut niet. Zie het meer als een stukje zelfverrijking voor háár. Dat klinkt misschien gek, ik weet het. Maar de manier waarop je dingen doet, kunnen begrip of onbegrip teweeg brengen. Ik zie het meer als: 'Kijk eens wat je me nu aandoet, door het op deze manier te beëindigen. Dat was niet de juiste manier, als die er al is. Maar dit was de slechtst mogelijke manier om zoiets aan te pakken.' Om het nog meer te verduidelijken: Mocht je in een volgende relatie weer voor ditzelfde punt komen te staan (volgens mij was dat namelijk met haar ex ook zo), denk dan goed na over de manier waarop het deze keer is gegaan...

Natuurlijk moet ze niet uit compassie bij mij blijven, dat werkt niet. Makkelijk.

Over de post van goofy: Ik vind het beledigend en kwetsend. Het ontbeert goofy blijkbaar aan empathisch vermogen. Het is verhelderend om andermans mening te horen, en dan ben je het maar niet met me eens. Ik vraag niet om subtiliteit, maar dit is puur een reactie uitlokken. Jammer.
Ik probeer uit ieders reactie dingen te halen, en ben door een aantal mensen hier ook anders over de situatie gaan denken. Dat is alleen maar fijn. Het helpt me met de verwerking ervan.
Dat mijn kijk op de situatie moet veranderen, besef ik zelf ook wel. Ik probeer dat dan ook. Dat dat niet altijd (vaak) even goed gaat, lijkt me logisch. Daarnaast is ieder persoon verschillend, iedereen gaat anders met zijn/haar verdriet om. Daar hoef je het niet mee eens te zijn, maar je kunt er wel begrip voor tonen. En dat betekent nogmaals niet dat je de waarheid niet hoeft te zeggen, maar de (in mijn ogen gevoelloze) manier waarop stoot mij tegen het hoofd.

Nogmaals, zelfmedelijden heb ik niet, ik verwoord alleen mijn gevoelens op dit moment. Dat ik er blijkbaar in zijn ogen te lang over doe om het van me af te zetten (het is nu 6,5 week geleden), is zijn probleem.

[ Bericht 5% gewijzigd door Mr.Myst op 01-01-2011 17:54:47 ]

Tja, je kan mijn reactie opvatten zoals je wil. Feit is dat die perfecte relatie van jou toch niet zo perfect bleek en je er nu weer alleen voor staat. Dat je nog niet wil loslaten is te begrijpen omdat het nog zo kort geleden is, maar hoe eerder je de realiteit onder ogen ziet des te sneller kun je werken aan een nieuwe start. Misschien was het eerste stuk van mijn reactie ietwat te bot, excuses daarvoor, maar wat ik bedoelde te zeggen in het tweede gedeelte is dat het makkelijk is om weg te kwijnen in zelfmisere, maar dat het bloed, zweet en tranen kost om jezelf te herpakken en je leven een positieve draai te geven.

Ikzelf heb nog geen nieuwe inzichten verkregen, daarvoor is de breuk te vers en de relatie (4 jaar) te lang. Ik weet wel dat we vaak op het punt hebben gestaan om uit elkaar te gaan, maar toch hebben besloten om er weer voor te gaan. Dan ging het een tijdje goed en dan weer tot het punt dat we beide niet wisten wat we met elkaar aanmoeten. Ikzelf zou misschien wel gevoelig zijn omdat ik me best klote voel na de breuk, hem mis en we gewoon samen heel wat hebben gedeeld. Anderzijds weet ik ook wel dat het alleen een tijdelijke oplossing is en het gewoon een kwestie van tijd is voordat het weer bij level 0 is.

Wat Goofy betreft: Tact is misschien ver te zoeken, maar ik moet eerlijk zeggen dat de reactie die naar mij gericht waren wel gewoon recht door zee zijn. Ik kan heel wat incasseren en heb zulke harde reacties wel nodig om dingen door te laten dringen. Daarom zit ik hier en niet bij vriendinnen, die laten mij lekker dwarrelen op die mooie wolk. "Nee maar jullie zijn zo'n leuk stel samen, jullie kunnen niet uit elkaar". Dus ik heb er geen moeite mee, maar wellicht dat er andere zijn die tegen het zere been worden gestoten.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 17:34 schreef Faerie het volgende:

[..]

Nou, dat had ik liever gewild maar das ook puur egoisme.

En wat doe je met een ex die zegt je niet volledig te kunnen loslaten, maar ondertussen wel verder gaat met haar/zijn leven ?

Ik veronderstel dat dat dan egoïsme is van die ex... die ex wilt jou in haar/zijn leven, maar niet als partner.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 18:01 schreef goofy_goober het volgende:
Tja, je kan mijn reactie opvatten zoals je wil. Feit is dat die perfecte relatie van jou toch niet zo perfect bleek en je er nu weer alleen voor staat. Dat je nog niet wil loslaten is te begrijpen omdat het nog zo kort geleden is, maar hoe eerder je de realiteit onder ogen ziet des te sneller kun je werken aan een nieuwe start. Misschien was het eerste stuk van mijn reactie ietwat te bot, excuses daarvoor, maar wat ik bedoelde te zeggen in het tweede gedeelte is dat het makkelijk is om weg te kwijnen in zelfmisere, maar dat het bloed, zweet en tranen kost om jezelf te herpakken en je leven een positieve draai te geven.

Ik vind het terecht wat je zegt. Zo kan het gaan in het leven. Ik denk dat iedereen, inclusief mezelf, wel zou willen dat je je eigen leven kon indelen, maar feit is dat dat gewoon niet kan. Als je een ongeluk krijgt, ziek wordt of er gaat iemand in je nabije omgeving dood, dan wil je dat natuurlijk ook niet. Volgens mij is dat het leven gewoon, daar kun je echt niets aan doen. Daarnaast zou het toch ook veel erger zijn als iemand waarvan je heel veel houdt zou overlijden, dat zou ik 1000x erger vinden. Zo probeer ik het iedere keer te relativeren.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 18:12 schreef Octagon het volgende:

[..]

En wat doe je met een ex die zegt je niet volledig te kunnen loslaten, maar ondertussen wel verder gaat met haar/zijn leven ?

Ik veronderstel dat dat dan egoïsme is van die ex... die ex wilt jou in haar/zijn leven, maar niet als partner.

Ja dat is ook egoisme denk ik. Denk jij dan dat jouw ex je niet kan loslaten?
En nog een edit: diegene gaat dan niet helemaal verder met zijn of haar leven, anders zou hij of zij je wel loslaten.

quote:

Op zaterdag 1 januari 2011 18:01 schreef goofy_goober het volgende:
Tja, je kan mijn reactie opvatten zoals je wil. Feit is dat die perfecte relatie van jou toch niet zo perfect bleek en je er nu weer alleen voor staat. Dat je nog niet wil loslaten is te begrijpen omdat het nog zo kort geleden is, maar hoe eerder je de realiteit onder ogen ziet des te sneller kun je werken aan een nieuwe start. Misschien was het eerste stuk van mijn reactie ietwat te bot, excuses daarvoor, maar wat ik bedoelde te zeggen in het tweede gedeelte is dat het makkelijk is om weg te kwijnen in zelfmisere, maar dat het bloed, zweet en tranen kost om jezelf te herpakken en je leven een positieve draai te geven.

Kijk, dit vind ik dan weer een hele andere reactie. Daar kan ik alleen maar respect voor opbrengen, en die kan ik als constructief opvatten. Dit waardeer ik enorm, hier kan ik echt wat mee.

Nogmaals, ik kan het alleen maar waarderen als mensen direct zijn. Je moet er niet omheen willen draaien, daar schiet niemand wat mee op.

Het kost me op dit moment gewoon heel veel moeite om de boel weer op te pakken. Dat heeft niet alleen met de relatie te maken, maar ook met een aantal 'randzaken'. De wil is er, ik besef mezelf ook dat ik door te blijven treuren niet verder kom, maar op dit moment weet ik nog niet precies hoe ik er positief uit kan komen. Die nieuwe start moet er komen, en die komt er ook. De bedoeling was om vandaag een nieuwe start te maken. De ultieme symboliek van 1 januari. Dat gaat me niet meer lukken, maar ook voor mij zal er een omslagpunt komen.