Cohen vergelijkt anti-islamisme met antisemitisme, deel 2

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 16:51 schreef Holograph het volgende:

[..]

Henk en Ingrid accepteren niet dat over he algemeen mensen als Achmed en Fatima weigeren te werken. Dat is overigens geen beeldvorming, maar een feit. Ik snap dat dat moeilijk te begrijpen is dat mensen dat niet leuk vinden, want het is toch immers normaal dat je gratis geld krijgt?

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 16:52 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Wanneer is iemand een henk of een ingrid?

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 16:54 schreef betyar het volgende:

[..]

Het is ook een feit dat mensen die Henk of Ingrid heetten eerder worden aangenomen dan mensen die Achmed of Fatima heetten.

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 16:56 schreef Holograph het volgende:

[..]

Klopt. http://binnenland.nieuws.(...)llen_geen_marokkanen
Maar je kunt je afvragen of dat ook een reden heeft.

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 17:03 schreef betyar het volgende:

[..]

Dat heeft inderdaad een reden nl. dat men tegenwoordig iedereen onder dezelfde paraplu plaatst. Door dit soort idiote denkbeelden krijg je automatisch een bepaalde groep die de criminaliteit induikt of op straat rond gaat zwerven en overlast veroorzaakt, omdat men ze van de arbeidsmarkt houdt.

quote:

Ik heb een eigen zaak en ben eerlijk, ik zou niet snel een Marokkaan in dienst nemen.
En de reden. Nou, ik zie weinig tot niets positiefs over Marokkanen (zelfs die taxi-oorlog blijkt weer dat als oorzaak te hebben). Als er wat is dan zijn er Marokkanen bij betrokken, is de algemene indruk. Opsporing verzocht gaat voor 80% over Marokkanen etc. Tsja, en dan wordt het toch heikel.
Ik wil niet dit onderscheid hoeven maken. Niemand denk ik.
Doe ik bij een hele hoop andere nationaliteiten ook niet. Maar als je een zaak hebt wil je geen risico lopen. Als het fout gaat sta je er alleen voor.
Het is dus makkelijk lullen voor diegenen die een baantje hebben en zekerheid. Niet als je zelfstandig ondernemer bent en al kaalgeplukt wordt door de fiscus, de economische vooruitzichten, de problemen die je krijgt als je van slecht personeel af wilt komen etc. Dan wil je er geen gezeik bij.
Het is dus heel simpel. Marokkanen zijn voor veel mensen een risico, een risico dat men niet wil nemen.
En nu zal er vast wel weer iemand discriminatie gaan roepen maar dat is het niet. Het is een afweging die men wel bewust maakt, en de reden is niet leuk maar wel begrijpelijk. Verder ben je toch echt vrij in het aannemen van mensen als zelfstandig ondernemer. Niemand die mij of een ander gaat vertellen wie komt werken. Dat bepaalt de baas.
Maar nogmaals, het zou niet zo moeten zijn dat er een bepaalde club buiten de boot valt. Ook al hebben ze het voor een groot deel aan zichzelf te danken, mijn mening tenminste
Ik weet eigenlijk niet of zon vraag hier gesteld zou moeten worden omdat het tot verhitte discussies kan leiden. Alleen is het wel iets wat kan vallen onder de noemer maatschappij. En deze maatschappij heeft ook zijn mindere kanten blijkt wel.

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 17:10 schreef Holograph het volgende:

[..]

Als ondernemer kun je geen idealistje spelen, dat moet je begrijpen. Als ondernemer moet je juist zo min mogelijk risico's nemen. Ik heb een goed betoog gevonden op Goeievraag.nl

[..]

Overigens klopt jouw redenering niet. Jij zegt: Discriminatie -> Criminaliteit. Maar in de jaren '60 en '70 (vooral in de jaren '70) waren we juist heel erg blij met Marokkanen. Als ik jouw redenering moet volgen zijn we nooit blij geweest met Marokkanen. Er moet dus ergens een omslagpunt zijn geweest, bijvoorbeeld toen uitkwam dat Marokkanen vaker in de criminaliteit zitten. Persoonlijk denk ik: discriminatie -> criminaliteit.

Daarom zou het vanuit het oogpunt voor Marokkanen van goede wil ook goed zijn als er een streng uitzettingsbeleid word ingevoerd. Nu zijn Marokkanen dedupe van hun landgenoten die er een zooitje van maken, maar als Marokkanen die er een zooitje van maken het land uit worden gezet, is er ook geen reden voor vooroordelen.

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 17:21 schreef betyar het volgende:

[..]

Ik heb het dan ook over tegenwoordig. In de jaren 60 en 70 mochten die mensen hier komen werken en werden na het werk gedaan te hebben als grof vuil weggezet, dit pikten ze niet en bleven hier.Op dat punt begonnen de problemen de gastarbeiders kregen kinderen die een nederlandse nationaliteit meekregen ze zijn immers hier geboren. Dat deze nederlands/marokkaanse jongeren toen al weinig tot geen kansen hadden op de arbeidsmarkt is gewoon de schuld van Nederland zelf.

quote:

'Dames en heren,

Ik neem u mee naar 1938, het jaar dat Jannetje Johanna Schaft begon aan een studie rechten aan de Gemeente Universiteit van Amsterdam. De opkomst van het nationaalsocialisme en fascisme in Europa was toen al enige tijd voelbaar in de Amsterdamse universiteitswereld.

Sommige studenten sympathiseerden met de NSB. Een enkele hoogleraar verkondigde de nationaalsocialistische ideeën zelfs in de collegezaal. Andere intellectuelen hadden eerder juist een Comité van Waakzaamheid opgericht, omdat ze het als hun taak zagen om het nationaalsocialisme te bestrijden via publicaties, studiegroepen en conferenties. Een van de leden van het comité was Menno ter Braak. Hij schreef in 1935 al dat de student veel verschuldigd is aan de democratie. En daarom is voor alles hij geroepen haar tot het uiterste te verdedigen. Veel goede hoop daarop had Ter Braak niet: Een der bijna gewijde tradities van Nederlandse studenten is, schreef hij, hun afkeer van een politieke houding.

Waar was Ter Braak bang voor? Nederland was een democratie en de oorlog was hier nog niet begonnen. Het ging hem dan ook niet om oorlog. Het ging hem om de wapening tegen een nieuw en alles overwoekerend gedachtegoed. Het meest van alles, vreesde hij de intellectuele kracht van de nieuwe beweging. De nationaalsocialisten waren niet zomaar barbaren. Het waren barbaren met een eigen verhaal. Een zeer destructief verhaal.

Ter Braak sprak daar regelmatig over met Hendrik Pos, hoogleraar in de theoretische wijsbegeerte. Hendrik Pos was een opmerkelijk figuur. Hij begon zijn academische carrière als conservatief aan de gereformeerde Vrije Universiteit. Hij had zelfs goed contact met Martin Heidegger, de Duitse filosoof die berucht werd omdat hij nooit afstand zou nemen van zijn sympathie voor het nationaalsocialisme.

Pos nam die afstand wel, al heel snel. Halverwege de jaren dertig liet hij zijn geloof los en streed actief mee tegen het nationaalsocialisme. Hij zei daarover: we stellen ons op een progressief standpunt en komen met klem tegen elke terugdringing van de beschaving op. Het monster heeft vele koppen en daardoor hebben we ons front ertegen verbreed.

Het is niet toevallig dat we Hannie Schaft terugvinden bij een college van deze Hendrik Pos. Daar ontmoette ze Philine Polak, een medestudente. In het boek dat de journalist Ton Kors over Hannie Schaft schreef, vertelt Philine over dit eerste treffen:

Ze was daar aan het collecteren voor de vluchtelingen uit Spanje. Hoewel ik niet in staat was een bijdrage te geven, omdat ik mijn zakgeld had besteed voor de vluchtelingen uit Duitsland werden we toch bevriend. Later ontmoetten we een derde studente Sonja Frenk, ook een joods meisje, en met ons drieën hebben we laat ik maar zeggen- een driemanschap gevormd dat gezamenlijk studeerde, bij elkaar at of op visite kwam en af en toe uitstapjes ondernam.

Dus toch, ondanks de observatie van Menno ter Braak, politiek bewustzijn. Hannie Schaft was dus al vroeg een uitzondering. Met een aantal gelijkgezinde studentes richtte ze een nieuw dispuut op.

We waren eigenlijk allemaal wat vreemde meiden, vertelde Erna Kropveld later. Ze was één van de weinige leden van dit dispuut die de oorlog overleefde. We hadden allemaal iets merkwaardigs. Wat dat nou precies was, weet ik niet, maar gemakkelijke tantes waren we niet. De discussies waren meestal fel. Hannie nam daar bij een vooraanstaande plaats in.

Die vreemde, geëngageerde Hannie Schaft haalde na het uitbreken van de oorlog nog wel haar kandidaatsexamen. Maar van studeren kwam niet veel meer. Waar Ter Braak en Pos zo bang voor waren gebeurde: niet alleen de bezetting van het land, maar ook de bezetting van de geest. In oktober 1940 moest al het overheidspersoneel de ariërverklaring ondertekenen. Die trof ook het universitaire personeel. En een maand later werden joden ook uit overheidsdienst ontslagen, en zag Hannie Schaft hoe de joodse professoren van de universiteit verdwenen. Het was het moment waarop professor Cleveringa in Leiden zijn later beroemd geworden rede hield. Hij sprak over de uitzonderlijke geleerde Meijers: Het is deze Nederlander, deze nobele en ware zoon van ons volk, deze mens, deze studentenvader, deze geleerde dien de vreemdeling welke ons thans vijandig overheerst, ontheft van zijn functie!

Hannie Schaft ontfermde zich vervolgens over Philine Polak en Sonja Frenk. Het studeren werd deze jonge vrouwen in die maanden steeds meer onmogelijk gemaakt. Bibliotheken en leeszalen werden voor hen verboden terrein. Ook mochten ze geen lid meer zijn van een studentenvereniging. De bezetting was compleet. Het moet een enorme indruk op ze gemaakt hebben.

Toen in de lente van 1942 Joden een gele ster moesten gaan dragen, vervalste Hannie Schaft twee persoonsbewijzen van ongeveer even oude vrouwen voor Sonja en Philine. Kort daarna werden joden opgeroepen voor de Arbeitseinsatz in Duitsland. Er kwamen razzias in Amsterdam. Hannie Schaft en andere studenten hielpen de twee jonge vrouwen aan onderduikadressen.

De invoering door de bezetter van de loyaliteitsverklaring gaf voor velen aan de universiteit de doorslag. Een student zal alleen nog maar worden toegelaten als hij plechtig verklaart, dat hij de in het bezette Nederlandsche gebied geldende wetten, verordeningen en andere beschikkingen naar eer en geweten zal nakomen en zich zal onthouden van iedere tegen het Duitsche Rijk, de Duitsche weermacht of de Nederlandsche autoriteiten gerichten handelingen, zoomede van handelingen of gedragingen welke de openbare orde aan de inrichtingen van hooger onderwijs, gezien de vigeerende omstandigheden, in gevaar brengen.

De Werdegang van de jonge vrouwen in die dagen doet mij denken aan dat van een andere jonge vrouw in die tijd, ook een studente in de rechten. Mijn moeder, want over die vrouw heb ik het hier, studeerde aan de Universiteit van Leiden en maakte daar de rede van Clevringa mee. Mijn moeder was in Nederland geboren en getogen. Ja, ze was Joods, maar dat was geen belangrijk aspect van haar identiteit. Ze was gewoon een Nederlandse vrouw die leefde in een land waarin verdraagzaamheid als redelijk vanzelfsprekend gold.

Maar voor de bezetters golden joden als Fremdkörper, als vreemde lichamen in een door etnische kenmerken afgebakende beschaving. Opeens was die jonge, Nederlandse vrouw veranderd in een vreemde, iemand die er niet bij hoorde. En als het aan de bezetters lag er ook nooit meer bij zou horen. Net als Philine en Sonja en talloze lotgenoten kreeg zij een collectieve identiteit opgedrongen, een identiteit die eerst zwart werd gemaakt, en vervolgens uitgeroeid moest worden. De afloop is bekend. Gelukkig niet voor mijn moeder, dankzij een reeks onderduikadressen. Bij mensen zoals Hannie Schaft en haar ouders.

Het is goed dat de Stichting jaarlijks deze Hannie Schaft-herdenking organiseert. Dat ze zich ten doel stelt mensen bewust te maken van het gevaar van fascisme, racisme en discriminatie. Ook nu, juist nu.

Want terwijl ik mij bezon op het thema voor deze lezing, trof mij hoe gemakkelijk tegenwoordig het woord fascisme wordt gebruikt. Het was jarenlang méér dan een scheldwoord. Mensen schrokken er niet alleen van als ze fascist genoemd werden, het was ook not done om het begrip te gebruiken. De gebruiker shockeerde, maar plaatste zichzelf ook buiten het debat. Inmiddels keert het begrip vrijwel dagelijks terug in de krant en op tv.

Minstens drie groepen mensen worden in Nederland nu regelmatig voor fascisten versleten. Ten eerste zijn er de moslims. Geert Wilders noemt de Islam een fascistische ideologie. Hij vergelijkt het heilige boek van de moslims regelmatig met Hitlers Mein Kampf, waarbij dan wat hem betreft Mein Kampf er goed uitspringt. Als het niet zo pijnlijk was, zouden we er om kunnen lachen.

quote:

Er is nog een andere kerk die tegenwoordig fascisten heet te herbergen. De linkse kerk. Geert Wilders collega en inspirator Martin Bosma doet er alles aan om socialisten en nationaalsocialisten tot vergelijkbare categorieën te verklaren. Het verkiezingsprogramma van de PVV zegt: op 4 mei gedenken wij de slachtoffers van het (nationaal) socialisme. En: Hitler was een socialist, zei Bosma niet zo lang geleden in de Volkskrant. Het is een opmerking die tijdens een eerstejaars werkgroep geschiedenis interessante discussies zou hebben opgeleverd. In dit geval was hij ondubbelzinnig bedoeld om andere mensen tot op het bot te kwetsen.

Ook de derde groep kennen we allemaal: dat zijn de politici van de PVV zelf. Het is een sinds een paar jaar terugkerend debat of de PVV en haar aanhangers zélf als fascistisch te kwalificeren zijn.

Eerlijk gezegd vind ik dit een onverstandig debat. Ten eerste omdat het leidt tot begripsinflatie. Het historisch beladen begrip wordt steeds minder waard als het gebruik ervan minder zeldzaam wordt.

Mijn tweede bezwaar is praktischer. De vergelijkende discussies over de vraag wie fascisten zijn, leiden af van de werkelijke problemen. Het risico bestaat dat we op een dag ontdekken dat we een discussie over woorden hebben gevoerd, waarin zowel de historische als de hedendaagse werkelijkheid geen recht is gedaan. Dat risico moeten we niet nemen.

De boodschap die ik hier heb is simpel: wie alarm wil slaan, wie wil waarschuwen voor iets groots en verschrikkelijks, moet niet meedeinen met dit verbale geweld. Laten we praten aan de hand van de dagelijkse realiteit, niet aan de hand van een besmeurend begrip, dat ook nog eens op twee of drie manieren uitgelegd wordt.

Van deze stelregel is Hannie Schaft nog altijd een prachtig voorbeeld. Zij werd bij de colleges van Hendrik Pos niet gealarmeerd, omdat ze het begrip fascisme hoorde en daarom meteen wist wat ze moest doen. Ze zag onrecht in haar omgeving en handelde er naar. Haar vriendinnen Philine en Sonja werden in een proces van enkele maanden tot tweederangs burgers gemaakt. Ze werden beschimpt en vernederd, zonder dat zij daar persoonlijk aanleiding toe hadden gegeven.

Het waren niet de grote woorden die de doorslag gaven, maar deze geleidelijke veranderingen in het dagelijks leven. Het moment dat het mensen haar eigen vrienden! - verboden werd om zich nog langer met hun eigen samenleving te identificeren. Wat Hannie Schaft zag was dat Philine en Sonja door de bezetter een nieuwe identiteit opgelegd kregen. Een totale identiteit, die maar gedeeltelijk iets met hun persoon te maken had. Mensen werden teruggebracht tot die ene identiteit. Dat overkwam hen samen met al die andere joden, met homoseksuelen, met Roma en Sinti. In 1940 werden zij van Nederlanders tot joden, tot homos en tot Roma en Sinti gemaakt.

Om goed te beseffen hoe accuraat het inzicht van Hannie Schaft was, moeten we in gedachten houden dat zij nog niets wist en kon weten van de gruwelijkheden die in de jaren daarna te gebeuren stonden. Natuurlijk zal ze over het nationaalsocialisme gelezen hebben. Maar ze wist niet welk lot de joden te wachten stond. Juist dat maakt haar verzet bijzonder. Natuurlijk werd zij later de grote verzetsheldin, het meisje met de rode haren. Maar ik heb het hier over de vroege periode. Zij liet toen zien dat verzet zich niet alleen tegen Het Overduidelijke Kwaad hoeft te keren, maar dat er al eerder aanleiding kan zijn om in opstand te komen. Zij verzette zich niet tegen moord, maar tegen sociale uitsluiting. Ze verzette zich niet tegen deportatie, maar tegen de afname van waardigheid. Tegen wat ik eerder de bezetting van de geest noemde.

Mede daarom is het debat over de vraag of en zo ja wie de fascisten zijn zo pijnlijk. Iedereen die een ander ervan beticht fascist te zijn, doet zijn best om de andere partij een negatieve collectieve identiteit aan te praten. Hij of zij probeert die ander tot Het Kwaad te maken. Er wordt gewerkt met stereotypen, met uitvergrotingen. Zo worden mensen teruggebracht tot een eigenschap van het collectief waar ze deel van uitmaken.

Liever zou ik zien dat mensen hun toon zouden matigen. Het is zinloos elkaar fascist te noemen. Wij moeten ons richten op de praktijk van de uitsluiting. Wij moeten blijven oppassen voor pogingen om anderen tegen hun zin in een bepaalde identiteit te forceren. Want het is niet bezwaarlijk om als jood, christen, moslim of andere categorie! sociaaldemocraat gezien te worden, maar als anderen gaan bepalen dat dit aspect van je identiteit alle andere aspecten wegdrukt, is het mis.

Net als Hannie Schaft toen, weten wij ook nu niet waar de toekomst toe leidt. Maar dat hebben we ook niet nodig om te zien wat er in het heden gebeurt. We moeten handelen vanuit de werkelijkheid van nu. Ik zie dat de verhoudingen tussen bevolkingsgroepen verharden, dat groepen mensen in Nederland, Nederlanders, één identiteit wordt opgedrongen, waar zij zelf niet per se voor kiezen. Als moslim, als jood, als homo, als Marokkaan. En dat zij met die opgedrongen identiteit een vreemde worden. Daar moeten we ons ook nu tegen verzetten.

Dat is de les van Hannie Schaft en die les geldt vandaag nog steeds.'

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 18:51 schreef IHVK het volgende:
Abrupte einde tekst remlof

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 18:49 schreef remlof het volgende:
Vervolg:

^{Bron: http://nu.pvda.nl/bericht(...)Herdenking-2010.html}

quote:

Op zondag 19 december 2010 14:42 schreef Don_Gurgen het volgende:
Prachtige speech van Cohen moet ik eerlijk zeggen. De analyse over hoe individuen een identiteit wordt opgelegd is erg goed uitgedrukt en is inderdaad een neiging die mensen altijd hebben (niet alleen in de jaren '30 of nu) en die vooral minderheden vaak moeten verduren.

Jammer voor Cohen alleen dat dit soort verhalen en analyses niet passen in 140 tekens of een soundbite van 30 seconden.

quote:

Op zondag 19 december 2010 15:02 schreef Zolcon het volgende:

[..]

We moeten ook niet willen dat alles in een soundbite of in 140 tekens past.

quote:

Op zondag 19 december 2010 15:28 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Jij denkt dus dat de rechtse visie alleen voor proleten is?

Dat soort domme arrogantie zie je toch voornamelijk bij links. Het is ook niet voor niets dat liberalen makkelijker kunnen samenwerken met andersdenkenden.

quote:

Op zondag 19 december 2010 15:28 schreef Sachertorte het volgende:

[..]

Jij denkt dus dat de rechtse visie alleen voor proleten is?

Dat soort domme arrogantie zie je toch voornamelijk bij links. Het is ook niet voor niets dat liberalen makkelijker kunnen samenwerken met andersdenkenden.

quote:

Op zaterdag 18 december 2010 18:05 schreef Holograph het volgende:
Goede vraag lijkt me. Links heeft de laatste tijd getracht een tegengeluid te geven aan Wilders. Wilders zou Moslims uitsluiten, zo luidt het verwijt vaak.

Nu is het echter zo dat de Koran het niet goed voor heeft met Joden en veel Moslims zien de Koran helaas als inspiratiebron. Het gedrag van veel Moslims tegenover Joden is onaanvaardbaar. Maar nu hoor je links er helemaal niet over.

Wat willen ze daarmee zeggen? Hebben Joden een lagere prioriteit dan Moslims omdat daar meer electoraat uit valt te halen? Of moeten Joden zich niet zo aanstellen? Ik heb geen idee, maar het valt me wel op.

quote:

Goede vraag lijkt me. Links heeft de laatste tijd getracht een tegengeluid te geven aan Wilders. Wilders zou Moslims uitsluiten, zo luidt het verwijt vaak.

Nu is het echter zo dat de Koran het niet goed voor heeft met Joden en veel Moslims zien de Koran helaas als inspiratiebron. Het gedrag van veel Moslims tegenover Joden is onaanvaardbaar. Maar nu hoor je links er helemaal niet over.

Wat willen ze daarmee zeggen? Hebben Joden een lagere prioriteit dan Moslims omdat daar meer electoraat uit valt te halen? Of moeten Joden zich niet zo aanstellen? Ik heb geen idee, maar het valt me wel op.

quote:

PvdA-stemmer verkiest Rutte boven Cohen

DEN HAAG - PvdA-kiezers vinden dat hun partijleider Cohen het het afgelopen jaar niet best heeft gedaan.

Uit een populariteitsonderzoek van Maurice de Hond blijkt dat PvdA-stemmers hem slechts de op drie na beste politicus van het jaar vinden. Cohen krijgt 14 procent van de stemmen, achter voormalig GroenLinks-leider Halsema (22), SP-leider Roemer (20) en VVD-leider Rutte (15).

Volgens De Hond is gemiddeld genomen de kiezer het best te spreken over premier Rutte. Hij gooide bij het CDA hogere ogen dan de ’eigen’ vice-premier Verhagen en ook D66-kiezers verkozen hem boven partijleider Pechtold. PVV-leider Wilders doet het vooral goed bij zijn eigen achterban. VVD-stemmers vonden hem de op één na beste politicus van het jaar.

Uit de peiling van De Hond blijken verder weinig verschuivingen in zetelaantallen, als er nu verkiezingen zouden worden gehouden voor de Tweede Kamer. De VVD staat nog steeds bovenaan met 34 zetels (+3), gevolgd door de PVV met 27 (+3) en de PvdA met 19 (-11). GroenLinks verliest een zetel ten opzichte van vorige week en komt uit op 12, nog steeds twee meer dan het huidige aantal. Volgens De Hond is het onderzoek echter voor het grootste gedeelte uitgevoerd voordat Halsema vrijdagmiddag haar vertrek aankondigde uit de politiek.

quote:

Cohen, hij begint zielig te worden. Steeds meer Nederlanders vinden hem de "verrader des vaderlands". Incompetent in alles. Deze nuttige idioot wil ons uitleveren aan een achterlijk, niet-democratisch, vrouw-onvriendelijk, homo-vijandig, gewelddadig systeem. Hoe stom - of doortrapt - kan je zijn?

quote:

Op maandag 20 december 2010 10:37 schreef Don_Gurgen het volgende:

Of kan je me uitleggen waarom Cohen Nederland wil uitleveren aan 5% van de bevolking? Waarvan het merendeel helemaal geen extreme ideeën erop na houdt (dus eigenlijk nog minder dan 5%) en ook voor een groot deel niet stemt.

quote:

Op maandag 20 december 2010 10:48 schreef voice-over het volgende:

[..]

Die vergelijking van hem met de joden uit de jaren '30.

Cohen heeft duidelijk geen kennis van wat er momenteel in onze samenleving en in de rest van de wereld gebeurt. En het griezelige van dit alles is, is dat Jobje hartgrondig meent wat hij zegt. Als er nu ook maar een open discussie over mogelijk was, dan was er nog hoop;. Maar ook dat wil en kan de PvdA in al haar arrogantie niet.

Het is echt over en uit met deze man. Volgende graag.

quote:

Op maandag 20 december 2010 10:54 schreef remlof het volgende:

[..]

Lul niet, de meeste PvdAers, inclusief ikzelf, staan nog vierkant achter Job.