Afshin Ellian
Publieke debat moet niet zwichten voor terrorist
dinsdag 26 juli 2011 13:34
Was hij een christenfundamentalist? Helemaal niet. Hij had niets reëels met het christendom. Ja, wel één aanknopingspunt: de middeleeuwse ridders. Sinds 2000 is hij betrokken bij een Europese riddergemeenschap. Het zou gaan om een Servische groep, PCCTS Knights Templar, die gelooft in de eeuwige Balkanoorlog tegen de moslims. Toen wist hij al dat de islam gewelddadig moet worden bestreden.
Nederlands debat
Was dat onder invloed van het Nederlandse debat? In 2000 was Pim nog een columnist bij dit tijdschrift, Ayaan studeerde aan de Universiteit en genoot van haar lidmaatschap bij de PvdA, en Wilders was in het geheel onbekend.
Maar het wordt nog gekker: hij is sinds vijf jaar lid van vrijmetselaarsloge St. Olaus in Oslo. Zouden zij van hem een terrorist hebben gemaakt? Voer voor Dan Brown! Negen jaar geleden nam hij het besluit om een terreuraanslag te plegen. Op dat moment stond Nederland niet echt bekend om zijn discussie over de islam. De intensiteit van die discussie zou de wereld pas later via Ayaan bereiken.
Unabomber
Ter legitimatie van zijn besluit zocht hij naar teksten en ideeën in de echte wereld. Als deze informatie juist is, dan is hij eigenlijk in de nasleep van de Balkanoorlog geradicaliseerd. In verschillende kanten wordt die radicalisering bevestigd. Ook dit momentum is niet essentieel.
In zijn manifest 2083 maakt hij onder meer gebruik van de teksten van Theodore Kaczynski, beter bekend als de Unabomber. Kaczynski stuurde bombrieven aan onschuldige burgers. Hij zou met zijn daden stoppen als de Amerikaanse media zijn manifest zouden publiceren. Breivik verving de woorden zoals leftist in Kaczynski’s manifest door multiculturalisme of culturele marxisten. Daarnaast citeerde hij alles en iedereen die enige kritiek op de islam had. Dat Ayaan en Wilders keer op keer de bedreigingen aan het adres van hun tegenstanders afkeurden, interesseerde hem niet.
Islamkritiek
Nu al wordt geroepen om te stoppen met de kritiek op de islam. Dat is bizar. Een antidemocratische logica! De moslimextremisten vormen nog steeds het grootste terroristische gevaar. Moeten we dan het verspreiden van de Koran verbieden omdat de moslimextremisten uit de Koran citeren en de Koran als de ideologische handleiding voor hun terreurdaden zien? Moeten we de Koran verbieden wegens de moord op Theo van Gogh, of vanwege de aanslagen in Madrid en Londen, de duizenden doden in Irak, New York en Afghanistan?
Waarom willen sommige mensen de religiekritiek, vooral de islamkritiek verbieden? Leidt de islamkritiek tot geweld? Er zijn christenen die tegen abortus zijn. In hun strijd tegen abortus hanteren ze een buitengewoon agressieve retoriek. Er worden weleens aanslagen gepleegd in Amerika op abortusklinieken. Zijn deze christenen verantwoordelijk voor deze moordpartijen? Mogen ze niet meer hun opvattingen uiten?
Manifest
Wilt u echt de eeuwige vrede? Dat kan. Als kritiek op de islam verboden wordt, dan moeten de Koran en de moskeeën ook worden ontmanteld en verboden. Wie het intellectuele en politieke debat met deze extreemrechtse terreurdaad wil verknopen, moet ook bereid zijn om de uiterste logische consequentie hiervan onder ogen te zien. Politiek correcte vrienden moeten niet vergeten dat de Koran nog steeds de inspiratiebron voor het grootste mondiale terroristische gevaar is.
Het manifest van Breivik levert geen ideologie op. Het heeft geen logica en overtuigingskracht. Dat hoeft ook niet want het is een terroristische handleiding. Wat is ons referentiekader voor dit soort terrorisme dat zich aan de uiterste flanken van rechts en links voordoet? Nogmaals: wat zouden de gevolgen moeten zijn van deze terreurdaad voor politieke debatten in Europa?
Marxisten
In de tweede helft van de vorige eeuw raasde een terreurgolf over de wereld: RAF in Duitsland, Brigade Rosse in Italië, Mir in Chili, Fadyan en Mujahedien in Iran, en de extreemlinkse groepen in Colombia, Argentinië en Bolivia. Het waren marxisten met markante strijdmethodes: individuele terreuraanslagen, bomaanslagen en ontvoeringen. Ze hadden hun vertrouwen verloren in alle bestaande linkse groeperingen: van de communistische partijen tot en met de sociaaldemocratische partijen.
Maar niemand in de westerse wereld heeft het in zijn hoofd gehaald om het marxisme, de marxistische literatuur of linkse partijen te verbieden dan wel verantwoordelijk te houden voor deze terreurdaden. De agressieve retoriek over het kapitalisme en liberale rechtsstaat was de gewoonste zaak van de wereld: dit was linkse parlementaire retoriek. Ook hier deden de terroristen een beroep op begrippen die in dit geval door de linkse intellectuelen en politici in het debat werden gehanteerd. Westerse democratieën capituleerden niet! Het politieke debat ging verder.
Publiek debat
De democratie leeft bij gratie van polemieken en soms ook van polarisatie. Het feit dat Wilders en Ayaan ernstig worden bedreigd door moslimterroristen, wordt niet gezien als een bevel om alle moskeeën in Nederland te sluiten. Ook bedreigingen waren geen reden om de tegenstanders van deze politici, zowel moslims als niet-moslims, uit het publieke debat te weren. De parlementaire democratie leeft, ademt en functioneert door discussies en polemieken. Dat er mensen zijn die gewelddadige consequenties verbinden aan democratische discussies, moet er niet tot leiden dat er geen discussies meer worden gevoerd over polariserende onderwerpen.
Is het debat in een democratische rechtsorde niet riskant? Natuurlijk is dat erg riskant. Democratie is een gevaarlijke maatschappijvorm, maar minder gevaarlijk dan het despotisme. Liberale, sociaal-democratische en christelijke bewegingen behoren tot de belangrijkste politieke stromingen in de westerse democratieën. Wie het politieke theater inruilt voor kogels en zijnsmatige negatie, verkeert feitelijk in staat van oorlog met een democratische rechtsorde. Niet de democratische principes maar de geweldenaar zal moeten worden geëlimineerd. Terecht zei de premier van Noorwegen dat het land juist nu meer vrijheid, openheid en pluralisme nodig heeft. Een waardige reactie van een sociaaldemocraat.
Beschaving
Deze aanslagen kunnen geen gevolgen hebben voor het maatschappelijk debat over multiculturalisme, islam en immigratie. Het zijn immers reële politieke vraagstukken die daarom ook thuis horen bij de politiek en het maatschappelijk debat. In tegenstelling tot die Noorse terrorist moeten we juist het essentiële vermogen van de democratie tot debat en deliberatie niet ter discussie stellen. Hij koos voor geweld en barbarij, maar wij blijven kiezen voor beschaving en de strijd der woorden.
Islam, immigratie en multiculturalisme zijn vraagstukken die door terreurgeweld noch door de politieke correctheid uit het centrum van het politieke en intellectuele debat kunnen worden gehaald. Het is zelfs gevaarlijk als we dit soort debatten niet zouden voeren uit angst voor terrorisme.
Ironie
De Noorse terrorist handelde in de geest van wat hij wil bestrijden, namelijk de politieke islam. Daarom schreef ik, (natuurlijk) ironisch dat hij een zelf-geďslamiseerd figuur is. Hij gebruikte immers methoden en de politieke denkwijze van zijn vijand: er zijn absolute vijanden, Hostes perpetui. De terreurmethodiek van de politieke islam is een essentieel kenmerk voor deze gewelddadige beweging. Breivik handelde zoals de Iraakse radicalen: het vermoorden van onschuldige Iraakse burgers. Daarin zit een logica: de revolutie, de burgeroorlog. De Noorse terrorist roept op tot een Europese revolutie, een burgeroorlog.
Dit soort gevaarlijke types is niet meer een exponent van extreemrechts. Ze zijn meer dan dat. Ze willen een burgeroorlog, en ze zijn bereid om daartoe het diabolisch geweld te gebruiken. Het islamitische terrorisme zien ze juist als een legitimatie om op dezelfde manier te handelen en een burgeroorlog te ontketenen. De Noorse ridder gaf gehoor aan de jihad-verklaring van Al-Qa'ida: een wereldwijde oorlog en burgeroorlog. Dat was de reden dat ik hem in mijn eerdere blog op een ironische wijze met de andere ridders van deze oorlog, namelijk de jihadisten, vergeleek. De Noor was geen jihadist maar een zelfbenoemde en zelf-geautoriseerde kruisridder. En die zelfbenoeming zonder de tussenkomst van een autoriteit, is precies het probleem van onze tijd.
Zijn angstaanjagende kalmte en zelfverzekerdheid maakt hem een ridder, een duivelsridder die zich buiten elk maatschappelijk debat heeft geplaatst.
Afshin Ellian
http://www.elsevier.nl/web/Opinie/Afshin-Ellian.htm