Als het echt is en dat is inderdaad helemaal niet onwaarschijnlijk dan hoop ik toch wel dat hij ook de dialoog vindt.quote:Op zondag 28 november 2010 22:01 schreef MalaCocinera het volgende:
TS komt mij helemaal niet ongeloofwaardig over, maar als iemand die niet weet waar hij het zoeken moet van ellende. En daardoor energie stopt in de verkeerde dingen (discussies aangaan of het nou wel of niet aan de gepeste ligt etc. etc.).
Dat kan inderdaad. Ik hoop van harte dat hij gaat praten, op zijn werk en anders maar hier.quote:Op zondag 28 november 2010 22:17 schreef MalaCocinera het volgende:
Misscien is de dialoog NU aangaan, terwijl TS midden in de situatie zit, wel te confronterend. Ik kan me heel goed voorstellen dat de dialoog aangaan en gesprekken oefenen pas gaat en zin heeft nadat TS uit de situatie is gestapt en tijd heeft gehad om dingen achter zich te laten.
Ik zou maar niet al te hard van uitgaan dat het ontslag met wederzijds goedvinden wordtquote:Op zondag 28 november 2010 22:16 schreef eRKa het volgende:
Bewijzen verzamelen en een goed sluitend verhaal met duidelijke lijn opstellen. Dat naar vakbond, vertrouwenspersoon of rechtsbijstand. Daar rolt een ontslag met wederzijds goedvinden uit, jij krijgt een ontslagvergoeding afhankelijk van de tijd in dienst. Dit ga je niet winnen, als je dat gegeven om een dergelijk strijd te winnen, dan kwam je hier niet posten.
Geen prettige afloop voor het moment, maar met ander werk kun je terugkijken op opgedane ervaring.
Pesten gaat de etiquette van fatsoen voorbij.quote:Op maandag 29 november 2010 00:22 schreef Av- het volgende:
Probleem van TS is dat hij zich te snel aangevallen voelt, zie ook de reactie's hier in dit topic.
Als jij welgemeende kritiek van collega's interpreteert als een persoonlijke aanval merken je collega's dat op en word je al gauw een doelwit voor pesterijen.
Nu is pesten natuurlijk nooit goed te praten, maar vaak kan het slachtoffer hier zelf ook wat aan doen.
QFTquote:Op maandag 29 november 2010 01:12 schreef Shodan het volgende:
Van baan veranderen zonder wat aan zijn eigen gedrag te doen heeft geen zin. Zomaar onvoorbereid tegen zijn collega's ingaan heeft ook geen zin. TS mist nu de kennis en de technieken om zich in dit soort situaties fatsoenlijk te verweren, dus doet hij het niet. Gevolg is dat het alleen maar erger en erger wordt.
Wie zegt dat het pestgedrag aan de TS ligt?quote:Op maandag 29 november 2010 01:12 schreef Shodan het volgende:
TS zou wel eens iets aan een assertiviteitstraining hebben. En eigenlijk verbaast het me dat zijn werkgever hem daar niet naar toe heeft gestuurd.
Van baan veranderen zonder wat aan zijn eigen gedrag te doen heeft geen zin. Zomaar onvoorbereid tegen zijn collega's ingaan heeft ook geen zin. TS mist nu de kennis en de technieken om zich in dit soort situaties fatsoenlijk te verweren, dus doet hij het niet. Gevolg is dat het alleen maar erger en erger wordt.
Nou, het is eerder breed dan beperkt. Het is altijd een wisselwerking en dan is het helemaal geen slechte tip om eens te kijken wat je er zelf aan kunt doen om te voorkomen dat je weer in zo'n situatie terecht komtquote:Op maandag 29 november 2010 09:43 schreef TimeJumper het volgende:
[..]
Wie zegt dat het pestgedrag aan de TS ligt?
Ik vind dit nogal beperkt als daarvan uit wordt gegaan.
Ik denk dat het aan het onbewuste gedrag van TS ligt. En omdat de baas ook tegen TS opgestookt lijkt, kan ik me de gevoelens van machteloosheid wel voorstellen.quote:Op maandag 29 november 2010 09:43 schreef TimeJumper het volgende:
Wie zegt dat het pestgedrag aan de TS ligt?
Ik vind dit nogal beperkt als daarvan uit wordt gegaan.
Nee dat denk ik ook niet,zij zullen dit ook niet toegevenquote:Op maandag 29 november 2010 09:47 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Ik denk dat het aan het onbewuste gedrag van TS ligt. En omdat de baas ook tegen TS opgestookt lijkt, kan ik me de gevoelens van machteloosheid wel voorstellen.
Denk ook niet dat dat met een assertiviteitstraining wordt opgelost.
Ik heb helaas ook in zo'n situatie gezeten, ik zal niet in details treden maar het was heftig. Was er letterlijk ziek van, ik moest iedere werkdag kotsen als ik uit bed kwam, had veel huilbuien (thuis) en voelde me letterlijk overspannen. Ik kon het niet meer aan en heb me na een paar maanden ziekgemeld.quote:Op maandag 29 november 2010 09:46 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Nou, het is eerder breed dan beperkt. Het is altijd een wisselwerking en dan is het helemaal geen slechte tip om eens te kijken wat je er zelf aan kunt doen om te voorkomen dat je weer in zo'n situatie terecht komt
Dat is een mooi bericht ,fijn dat het nu zo goed met je gaatquote:Op maandag 29 november 2010 10:08 schreef MaLo het volgende:
[..]
Ik heb helaas ook in zo'n situatie gezeten, ik zal niet in details treden maar het was heftig. Was er letterlijk ziek van, ik moest iedere werkdag kotsen als ik uit bed kwam, had veel huilbuien (thuis) en voelde me letterlijk overspannen. Ik kon het niet meer aan en heb me na een paar maanden ziekgemeld.
Ik had een top-bedrijfsarts, samen met haar heb ik gekeken naar mogelijke oorzaken.
Na een aantal gesprekken gaf ze aan dat ze geen oorzaak zag in mijn gedrag of houding maar dat het waarschijnlijk gewoon domme pech was dat ik in een team terecht was gekomen waarmee het niet klikte. Voor mijzelf was het wel een opluchting om dit van een ander te horen (notabene de bedrijfsarts, toch ingehuurd door het bedrijf).
Voor mij was de oplossing uithuilen, uitrusten en ergens anders met een schone lei beginnen. En ik zit nu in een superleuk team waar ik me heel prettig voel.
Ben erg blij dat je nu in een fijn team zit! Maar, jij hebt wel gekeken (samen met bedrijfarts) of je er zelf iets aan kon doen.quote:Op maandag 29 november 2010 10:08 schreef MaLo het volgende:
[..]
Ik heb helaas ook in zo'n situatie gezeten, ik zal niet in details treden maar het was heftig. Was er letterlijk ziek van, ik moest iedere werkdag kotsen als ik uit bed kwam, had veel huilbuien (thuis) en voelde me letterlijk overspannen. Ik kon het niet meer aan en heb me na een paar maanden ziekgemeld.
Ik had een top-bedrijfsarts, samen met haar heb ik gekeken naar mogelijke oorzaken.
Na een aantal gesprekken gaf ze aan dat ze geen oorzaak zag in mijn gedrag of houding maar dat het waarschijnlijk gewoon domme pech was dat ik in een team terecht was gekomen waarmee het niet klikte. Voor mijzelf was het wel een opluchting om dit van een ander te horen (notabene de bedrijfsarts, toch ingehuurd door het bedrijf).
Voor mij was de oplossing uithuilen, uitrusten en ergens anders met een schone lei beginnen. En ik zit nu in een superleuk team waar ik me heel prettig voel.
Ja iid zo zal TS het mss ook op kunnen lossenquote:Op maandag 29 november 2010 10:10 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Ben erg blij dat je nu in een fijn team zit! Maar, jij hebt wel gekeken (samen met bedrijfarts) of je er zelf iets aan kon doen.
Klopt, dat wou ik met mijn post ook aangeven. Hoe moeilijk het ook is, kijk wel naar de reden. En als dan blijkt dat je gewoon pech hebt gehad, is dat een hele opluchting en kun je met een gerust hart zoeken naar wat anders. Zonder dat je twijfelt aan jezelf. Een gebrek aan zelfvertrouwen is funest, zowel voor werk als privé.quote:Op maandag 29 november 2010 10:10 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Ben erg blij dat je nu in een fijn team zit! Maar, jij hebt wel gekeken (samen met bedrijfarts) of je er zelf iets aan kon doen.
Ja, de wetenschap dat het niet aan jou ligt, geeft je zelfvertrouwen natuurlijk ook een boostquote:Op maandag 29 november 2010 10:15 schreef MaLo het volgende:
[..]
Klopt, dat wou ik met mijn post ook aangeven. Hoe moeilijk het ook is, kijk wel naar de reden. En als dan blijkt dat je gewoon pech hebt gehad, is dat een hele opluchting en kun je met een gerust hart zoeken naar wat anders. Zonder dat je twijfelt aan jezelf. Een gebrek aan zelfvertrouwen is funest, zowel voor werk als privé.
Op school, compleet andere situatie dus. Kortom, geen oplossing...quote:Op maandag 29 november 2010 10:29 schreef Maanvis het volgende:
Ik werd vroeger op school veel gepest. Gelukkig ben ik 1 op 1 altijd sterker geweest dan de raddraaiers van het pesten, dus ik zorgde ervoor dat ik ze na school opwachtte en ze een flink pak rammel gaf. Toen stopte het pesten.
Dus dat was mijn oplossing.
Dat zeg jij nu wel, maar op het werk moet je natuurlijk niet direct geweld toepassen, maar een subtielere vorm van geweld toepassen (bijv. iemand na het werk bedreigend toespreken) werkt natuurlijk wel. Gewoon flink kwaad worden op een dusdanige manier dat men bang van je wordt, vind ik wel een oplossing.quote:Op maandag 29 november 2010 10:29 schreef Sjeen het volgende:
[..]
Op school, compleet andere situatie dus. Kortom, geen oplossing...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |