Terug kijken op je leven, had je dingen anders aangepakt ...

Geldt natuurlijk niet voor alles

Wow, bedankt voor deze mooie images.

Die afbeeldingen.. Had ik die maar zeven jaar eerder gezien.

quote:

[b] Op [ afbeelding ]

Deze is erg goed!

quote:

Op zondag 14 november 2010 13:14 schreef sitting_elfling het volgende:
top plaatjes

Vooral die eerste. Het grappige is dat je bij iedere stap die je gezet hebt in je leven nooit echt een keuze hebt gehad. Je nam het pad waar je je op dat moment in je leven het beste bij voelde. Terugkijken en denken dat je toen de mogelijkheid had een ander pad te kiezen is jezelf voor de gek houden.

Sometimes I think, I gotta see about a girl.....

En dan denk ik dat sommige dingen beter dromen kunnen blijven.

Ik zou niet beginnen aan blowen en roken als ik alles over mocht doen.

Ik had mijn ex 5 jaar eerder moeten verlaten. Maar ja als je 17 bent, denk je alles te weten... Helaas...

Story of my life.

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 13:02 schreef Disavowed het volgende:
[ afbeelding ]

Story of my life.

QFT

In mijn korte leven heb ik al tig fouten gemaakt, tig dingen die ik achteraf gezien liever nooit had gedaan en nu anders had aangepakt. Ongetwijfeld zal ik ook nog wel tig fouten blijven maken. Ik zie het meer als levenslessen, je leert ervan. Die fouten vormen je als persoon en in mijn optiek is dat nooit slecht.

Bovendien vind ik dat het nooit te laat is om dingen alsnog aan te pakken. Heb je ergens spijt van wat in het verleden is gebeurd, doe er dan iets aan!

Niet de hele dag m'n pik achterna lopen... Minder zuipen En geen wiet of hasj

Om eerlijk te zijn kan ik niks bedenken, omdat al mijn keuzes ook mijn persoon hebben gevormd. Natuurlijk baal ik ervan dat ik geen VWO had gedaan i.p.v. de Mavo, zodat ik aan de universiteit wiskunde had kunnen studeren. Echter inplaats van in die gedachte blijven hangen, ben ik alsnog een een studie rekenen gaan volgen. Verder zal ik vast nog wel andere fouten gemaakt hebben, alleen een leven zonder fouten is gewoon onmenselijk. Juist door de verkeerde keuzes kom ik steeds meer te weten wat ik nou echt wil en hoe ik dat kan bereiken.

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 13:13 schreef Flappieee het volgende:
In mijn korte leven heb ik al tig fouten gemaakt, tig dingen die ik achteraf gezien liever nooit had gedaan en nu anders had aangepakt. Ongetwijfeld zal ik ook nog wel tig fouten blijven maken. Ik zie het meer als levenslessen, je leert ervan. Die fouten vormen je als persoon en in mijn optiek is dat nooit slecht.

Bovendien vind ik dat het nooit te laat is om dingen alsnog aan te pakken. Heb je ergens spijt van wat in het verleden is gebeurd, doe er dan iets aan!

Dat dus eigenlijk.

mooie plaatjes allemaal waar ook maar zo moeilijk om toe te passen. Middelmatigheid is nou eenmaal het meest succesvol evolutionair gezien. Tenminste zoiets zei midas dekkers

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 03:33 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Niet echt een keuze is natuurlijk wat overdreven. Een keuze heb je altijd. En bij mij voelde het ook vaak genoeg aan dat het niet de juiste keuze was maar meer de 'verwachtte' keuze op dat tijdstip. Als je terugkijkt op het leven komt het vaak op een klein aantal momenten aan waar het er echt om draait. Dat zijn de momenten die ik zelf niet goed heb aangepakt..tot dusverre dan

Er zijn altijd meerdere opties die voor je open liggen. Dat is waar. Maar de persoon die je op dat moment bent bepaalt welke optie je neemt.

Als je je leven over kon doen, zonder kennis van waar je "keuzes" toe hebben geleid, zou je exact dezelfde keuzes maken.

Ik zou driekwart van m'n leven anders doen als ik de kans kreeg, maar dat is, zoals hierboven vermeld, op basis van wat je nu weet. Soms voelt alles ff rot en klote, maar dat hoort ook weer bij datgene wat je leven vormt en wat je maakt tot wie je bent. Opzich zou ik het klotegevoel wat soms meekomt met bepaalde keuzes graag missen, maar als je dan terug kijkt op wie het je maakt en hoe het je vormt, toch ergens ook weer niet..

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 17:26 schreef Bombshell het volgende:
mooie plaatjes allemaal waar ook maar zo moeilijk om toe te passen. Middelmatigheid is nou eenmaal het meest succesvol evolutionair gezien. Tenminste zoiets zei midas dekkers

Op die plaatjes staan teksten wat veel mensen denken, alleen komt het nu wat 'confronterender" over. Daarnaast zou je kunnen afvragen of je er wel waarde aan moet hechten. Het zijn geen waarheden, maar menselijke gedachtes die in beeld zijn gebracht, dus vrij subjectief.

quote:

Op zaterdag 4 december 2010 12:52 schreef OMGitsNoelle het volgende:
Ik had mijn ex 5 jaar eerder moeten verlaten. Maar ja als je 17 bent, denk je alles te weten... Helaas...

Dit is echt lief en geeft heel goed weer hoe wij mensen in elkaar steken. Van iedere fout leren we. Er zijn mensen die schijnbaar probleemloos door het leven glijden. 80 Worden op hun sloffen met dezelfde partner en werkgever. Er zijn ook (misschien juist in deze tijd) mensen die zich af gaan vragen of dit alles in het leven is. Daar is durf en actie voor nodig. En van al die dingen leer je en ontwikkel je jezelf.

Ik heb dingen gedaan die ik nooit weer zou doen met het verstand wat ik nu heb (en die echt te erg zijn om hier neer te zetten). Maar ik ben daar wel degeen door geworden die ik nu ben. Als ik die dingen niet had gedaan was ik ws nooit de sterke persoon geworden die ik nu ben. Ik heb geen spijt, ik ben tevreden met mezelf

Ja, ik had 13 jaar geleden met mijn studie een andere keuze moeten maken, er zat veel meer in. En ik had 6 jaar geleden een andere keuze moeten maken met het uit huis gaan. En dan heb ik het nog niet eens over de vrouwen in mijn leven

Mijn leven had er waarschijnlijk compleet anders uitgezien - vooral in sociaal opzicht - als ik op mijn 17e tegen mijn vader had gezegd dat ik naar de hogeschool wou in plaats van dat ik bij hem op kantoor ging werken en dan maar een schriftelijke hbo deed.

Door deze keuze raakte ik in een isolement, waar ik langzaam weer uit kroop. Maar stel dat ik gewoon naar school was gegaan en van mijn studententijd had genoten.. dan was alles misschien anders geweest.

Daar staat wel tegenover dat ik door die keuze veel meer werkervaring heb dan mijn leeftijdsgenoten. Ik heb echt veel geleerd bij mijn pa op kantoor.

Dus het blijft een beetje de vraag of het zo'n grote fout was Maar soms vraag ik mij weleens af "wat als"

[ Bericht 57% gewijzigd door LostInSpace op 24-12-2011 16:18:58 ]

Op mijn 23e naar de psycholoog gaan en het serieus nemen. Had een hoop gedoe kunnen schelen.

En minder tijd verklooien aan relaties met meisjes cq vrouwen die eigenlijk niet zo boeiend waren.

Ik zou extreem veel anders doen. Het belangrijkste was al kind beter voor mijzelf leren opkomen.

Ik had kinderen met de juiste vrouw moeten nemen.

Ik denk zomaar dat als alles meteen gaat zoals je wilt, je verdomd weinig leert en weinig waardevols toe te voegen hebt en dus een saai onopvallend nutteloos leven hebt.
Het zou nl betekenen dat je geen keuzes HEBT.
Ik vind persoonlijk "verkeerde keuzes" en "foutjes" dingen om op te pakken om van te leren en alles kan weer goed gemaakt, rondgebreid, afgesloten, zodat je er vrede mee hebt.
Ik heb een afschuwelijk en abnormaal leven gehad tot mijn 16e.
Ik ben nu 18 en heb pas 2 jaar vrij "leerschool" gehad om er proberen vanaf te komen en een "goed" leven te leiden, mijn weg te vinden. Ik doe daar gewoon mijn best voor.
Ik ga niet zitten denken had ik maar dit of had ik maar dat. Ik had er trouwens toch geen enkele invloed op. Dat kleine stukje waar ik wel invloed op had, gebruikte ik zo wijs mogelijk (al was dat toen niet bewust). Als kind was dat niet meer dan de tijd op school uitsmeren en 100% benutten en mijn mond houden. Als puber was dat zo weerbaar mogelijk zijn tegen pesterij (ben homo en behoorlijk verwijfd) en humor ontwikkelen als schild.
Ik heb geen spijt dat ik hier en daar een domme fout heb gemaakt. Ik heb geen spijt dat ik niet hier of daar ben gebleven of hier of daar heen ben gegaan. ik denk wel eens "ik had die en die een ram op zijn smoel moeten geven" maar wie weet wat dat weer voor nadelig effect voor mij had gehad?
We denken graag aan positieve afloop bij "was het maar anders gegaan" maar wat op het eerste gezicht positief lijkt, kan heel negatief uitpakken.
TS, stel je was naar NYC gegaan en daar in de eerste week vermoord? Wie zegt niet dat je zoiets gruwelijks bent misgelopen? We denken aan NYC als de stad met de mogelijkheden (ik zit er af en toe), maar het heeft ook een heel donkere kant.
Stel je had het niet per sms uitgemaakt maar persoonlijk en die persoon had door de afwijzing iets heel irrationeels gedaan waar je nu nog last van zou hebben? Ik noem maar wat.
Sta daar eens bij stil.
Sta ook stil bij het feit dat je er van geleerd hebt en dat jij en zoveel anderen daar weer van profiteren.
Ik ben nog steeds bezig om mezelf bij te sturen om een "beter mens" te worden, het is gewoon een proces dat loopt tot je dood. Je bent nooit een foutenvrij alwetend mens, lijkt mij.
Wel is het belangrijk om excuses aan te bieden bij mensen die je gekwetst hebt, al is het jaren later. Dat is voor hen voor betekenis en het is "toegeven dat je fout was" waardoor je zelf verbetert.

Mijn leven had er anders uitgezien als ik de diagnose niet gekregen had.
Psychologen drukken toch een bepaalde stempel op je.
Misschien had ik wel een goeie baan gehad als ik beter met mijn beperkingen om had kunnen gaan.
Maar uit ervaring weet ik, dat ik het moet nemen zoals het is.
Het heeft eigenlijk geen zin om hierover na te denken.

Je kunt NU toch nog alles er aan doen om een betere baan te krijgen, als dat belangrijk voor je is?
Waarom vergeten mensen dat je aan je verleden niks kunt doen, maar het nu en de toekomst wel kunt beinvloeden?
Ik ben ook NU met mij toekomst bezig en dat is heel hard werken, maar als ik er niks aan doe, veranderd er ook niet veel.

Mooi topic dit. Iedereen kijkt natuurlijk later op dit soort dingen terug. Ben nog jong, en hoop (tegen beter weten in natuurlijk), dat ik later niet denk van 'had ik maar...' zoals ik dat nu al heb. Ben eigenlijk wel benieuwd wat er zou zijn gebeurt, als we niet waren verhuisd, als ik niet was gestopt met voetbal enz enz.

Moet wel eerlijk bekennen dat mijn leven moeizaam mag zijn, er is wel veel moois in gebeurd. Heb genoeg mee mogen maken wat sommigen nooit zullen, en het zijn wel de dingen geweest die ik ook zocht en wou.

Moeilijke is ze weer los te laten, omdat ik niet iemand ben van stapjes terug doen. Er moet dus altijd iets voor terugkomen.

Daar bevindt zich ook een van de grootste pijnpunten in m'n leven. Er is heel wat voor nodig om mij te raken.

quote:

Op zaterdag 24 december 2011 11:57 schreef Cavalinho het volgende:
Je kunt NU toch nog alles er aan doen om een betere baan te krijgen, als dat belangrijk voor je is?
Waarom vergeten mensen dat je aan je verleden niks kunt doen, maar het nu en de toekomst wel kunt beinvloeden?
Ik ben ook NU met mij toekomst bezig en dat is heel hard werken, maar als ik er niks aan doe, veranderd er ook niet veel.

Hear, hear... Ik probeer de regie nu ook weer in handen te krijgen.

Ik had me niet moeten laten leiden door angst. Als kind zijnde had ik met andere kinderen moeten spelen en niet bang thuis blijven. Ik had moeten gaan voetballen net als de rest van de jongens uit me klas. Dan had ik (meer) vrienden gemaakt en had dat me waarschijnlijk sociaal gezien zelfverzekerder gemaakt.

Ik had op me 20e niet abrupt moeten stoppen met school uit angst.Ik had hulp moeten zoeken. Me echte gevoelens moeten uitspreken. Ik had roekelozer moeten leven, uit moeten gaan en veel drinken zodat ik toch nog wat levenservaring op deed.

Ik had de laatste 6 jaar niet in zo goed als isolatie moeten leven, zonder enige vrienden. Al me jonge jaren niks gedaan uit angst..

Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik me hele leven vergooit heb, en dat ik alles anders had moeten doen. Maarja ik durfde niet..
Van de ene kant kan je een kind ook niet dwingen om zijn eigen angsten te overwinnen of te verwachten dat hij het in zijn eentje allemaal oplost. Alleen het is zo jammer dat ik vanaf me 18e toch wel wist dat er iets niet goed ging en ik er eigenlijk niks aan gedaan heb.
En alles maar voor me uit schoof.

Soms denk ik , ik had nog beter van alles kunnen doen en in alles kunnen falen inplaats van niks te doen.

Ik ben nu 25 en jullie?

[ Bericht 1% gewijzigd door intheshadow op 24-12-2011 15:15:02 ]

Ik had minder vaak XTC willen slikken. Deed dat echt zo vaak op feesten enz. Leuke tijd gehad op de feesten zelf maar het dagelijks leven heeft er ook echt onder geleden.
Verder had ik eerder willen beginnen met reizen over de hele wereld. Met een rugzak op de wereld verkennen heerlijk!

@intheshadow Je zegt dat je "niks" hebt gedaan, maar waarschijnlijk heb je best dingen geobserveerd waar je van hebt geleerd. Je beseft immers dat het anders had gekund...
Misschien was je op je 18e nog niet zo ver om stappen te kunnen ondernemen die je nu wel kunt ondernemen.
Je kunt elke dag beginnen met een nieuw leven of een stapje in de richting van een nieuw leven.

quote:

Op zaterdag 24 december 2011 14:43 schreef intheshadow het volgende:
Ik had me niet moeten laten leiden door angst. Als kind zijnde had ik met andere kinderen moeten spelen en niet bang thuis blijven. Ik had moeten gaan voetballen net als de rest van de jongens uit me klas. Dan had ik (meer) vrienden gemaakt en had dat me waarschijnlijk sociaal gezien zelfverzekerder gemaakt.

Ik had op me 20e niet abrupt moeten stoppen met school uit angst.Ik had hulp moeten zoeken. Me echte gevoelens moeten uitspreken. Ik had roekelozer moeten leven, uit moeten gaan en veel drinken zodat ik toch nog wat levenservaring op deed.

Ik had de laatste 6 jaar niet in zo goed als isolatie moeten leven, zonder enige vrienden. Al me jonge jaren niks gedaan uit angst..

Eigenlijk heb ik het gevoel dat ik me hele leven vergooit heb, en dat ik alles anders had moeten doen. Maarja ik durfde niet..
Van de ene kant kan je een kind ook niet dwingen om zijn eigen angsten te overwinnen of te verwachten dat hij het in zijn eentje allemaal oplost. Alleen het is zo jammer dat ik vanaf me 18e toch wel wist dat er iets niet goed ging en ik er eigenlijk niks aan gedaan heb.
En alles maar voor me uit schoof.

Soms denk ik , ik had nog beter van alles kunnen doen en in alles kunnen falen inplaats van niks te doen.

Ik ben nu 25 en jullie?

Klinkt herkenbaar. Ik ben nu 20, maar heb doordat ik sinds mijn 14e in het Schilderswijk woon een enorme sociaal isolement gecreëerd; ik denk te vaak na over de mens in het algemeen, de interactie van deze wezen met zijn soortgenoot en etc. Ik merk gewoon vaak dat mensen liever hun eigen zegje doen dan dat ze oprecht naar je luisteren. (hoop niet dat ik die impressie nu wek )

Ik zou eigenlijk nu (zaterdag) moeten wezen stappen op 20-jarige leeftijd, maar ik heb totaal geen vrienden die uitgaan en begin zelf onderhand ook een aardige droogkloot te worden doordat ik weinig sociale contacten onderhoudt.

Dus: ik had liever niet in het Schilderswijk gewoond.

Het juiste antwoord is NIETS, omdat je de butterfly effect niet kent. En toch zou ik zoveel dingen anders hebben gedaan, op het gebied van sport, school en meer. Ik was nog veels te jong en naief.

Om de belangrijkste punten samen te vatten:
- Niets aantrekken van overbeschermende ouders. Ik ben enorm beperkt geweest hierdoor.
- Niet bang zijn om keuzes te maken. Altijd maar bang zijn wegens bovenstaand.
- Een andere school kiezen, weten wat je voor mogelijkheden hebt met school en studie
- Should've ignored the nay-sayers.

Mijn jeugd was klote. In ieder geval weet ik de hoofdoorzaak en dat is Nederland. Ik wil emigreren.

Nooit die ene vriend onder invloed naar huis moeten laten rijden.

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 02:35 schreef KabulCuisine het volgende:

Om de belangrijkste punten samen te vatten:
- Niets aantrekken van overbeschermende ouders. Ik ben enorm beperkt geweest hierdoor.
- Niet bang zijn om keuzes te maken. Altijd maar bang zijn wegens bovenstaand.
- Een andere school kiezen, weten wat je voor mogelijkheden hebt met school en studie

Mijn jeugd was klote. In ieder geval weet ik de hoofdoorzaak en dat is Nederland. Ik wil emigreren.

Het bovenstaande

+ me gewoon als een tiener hebben gedragen en niet zo snel volwassen geworden zijn.
+ mn vriend nooit verlaten.. Regret it every single moment of every day..

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 02:59 schreef Ritsuka.x.Soubi het volgende:

[..]

Het bovenstaande

+ me gewoon als een tiener hebben gedragen en niet zo snel volwassen geworden zijn.
+ mn vriend nooit verlaten.. Regret it every single moment of every day..

dat lijkt me moelijk om me te leven, iedere dag spijt van iets

ik was naar de psycholoog gegaan in plaats van 8 jaar te wachten. ik had mijn ex gedumpt van de zomer in plaats van met haar mee te gaan naar parijs.

ik had gaan werken na mijn middelbare school en later een gefundeerd keuze gemaakt mbt studie.

Ik zou voor een andere middelbare school hebben gekozen, want ik was echt niet geschikt voor het daltonsysteem Meer talen in mijn pakket, daarna antropologie studeren en dan richting Zuid-Amerika.

Maar alleen als ik mezelf notities mag meegeven over mijn lief en waar te vinden

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 05:06 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

dat lijkt me moelijk om me te leven, iedere dag spijt van iets

Mwa.

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 02:56 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Issie dood?

Yep, om een boom heen nog geen 50 meter van z'n huis.

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 05:06 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

dat lijkt me moelijk om me te leven, iedere dag spijt van iets

Lijkt me vooral een verspilling van energie aangezien je er toch niets mee bereikt.

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 11:04 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik moet zeggen dat sinds ik dit topic ben begonen er toch weer aardig wat dingen zijn bijgekomen :-P

Dat valt mee toch? Als ik je posts zo doorlees doe je het iig goed met studie en werk, dat is toch wel waar de meesten hier spijt van hebben...

Wel van de brug gesprongen en niet zo laf zijn geweest om het niet te doen

Klinkt ook lekker cru

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 05:06 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]

dat lijkt me moelijk om me te leven, iedere dag spijt van iets

Ja, maar hij maakt t me wel makkelijker om elke dag te smsen en om de dag bellen we elkaar.

Heb gewoon mn eigen gevoel te veel weggecijferd voor mn ouders, natuurlijk is dat achteraf een domme fout geweest.

Ja, van best wel wat dingen zelfs. Ben ook bang dat ik nu midden in iets zit waar ik spijt van krijg, namelijk te weinig 'leven'. Waar de meeste mensen scharrelen, allerlei middelen uitproberen, uitgaan en veel vriendschappen opbouwen, doe ik niets van dat alles. Sommige dingen grotendeels uit keuze (middelen uitproberen), maar afwezigheid van uitgaan met vrienden is helaas niet iets waar ik voor gekozen heb. Het gekke is dat ik het op dit moment vaak niet erg vind, dit rustige, maar ik ben erg bang dat ik er in de toekomst spijt van krijg omdat ik nu nog 'de kans had'...

Het belangrijkste besef blijft inderdaad dat je het vaak niet terug kunt draaien. En dingen die met andere mensen te maken hebben... Pff, als ik dat nu op zou gaan rakelen, dat zijn zulke oude koeien. De hele slechte indrukken en het kapot maken van dingen is grotendeels vergeten, dus daar wil ik het liever bij laten.

Iets wat ik echt heel graag terug zou willen draaien is een soort 'gevecht' wat ik vroeger met iemand gehad heb, wat volkomen onterecht was. Ik kan heel slecht tegen geweld en voel me hier nog steeds schuldig over, ondanks dat het meer dan 10 jaar geleden is. Daarnaast gewoon dingen waar ik me enorm voor schaam, maar, hoe cliché ook, wel een erg belangrijk deel zijn geweest van mijn leven.

Ik heb geen spijt. Van spijt hebben word ik ongelukkig. Tuurlijk had ik sommige dingen beter anders op moeten lossen, beter een andere keuze moeten maken etc. Maar daar heb ik juist van geleerd. Ik kan nu zeggen, -ook al ben ik pas 21- dat ik door mijn levensloop veel levens ervaring heb gekregen, juist door de foute keuzes en impulsieve daden. Ook ben ik nu op een punt gekomen dat ik precies weet wat ik wil en hoe ik mijn toekomst voor me zie, en dat komt ook mede door de geschiedenis van foute keuzes maken.
Spijt heb ik dus niet. Je kan van bijna alles wel leren.

quote:

Op dinsdag 27 maart 2012 07:58 schreef jerney het volgende:
Ik zou voor een andere middelbare school hebben gekozen, want ik was echt niet geschikt voor het daltonsysteem Meer talen in mijn pakket, daarna antropologie studeren en dan richting Zuid-Amerika.

Maar alleen als ik mezelf notities mag meegeven over mijn lief en waar te vinden

Daltonschool idd een waardeloos systeem

Ik had 4 jaar geleden al mijn huidige functie kunnen vervullen maar ik wilde persé een HBO-opleiding op mijn conto hebben .

Had ik 4 jaar langer door kunnen sparen en had mijn restaurant al kunnen openen i.p.v. over een half jaar

Ik had minder onzeker moeten zijn in mijn tienerjaren, achteraf gezien was dat nergens voor nodig.

quote:

Op zaterdag 31 maart 2012 01:38 schreef KwadeAfdronk het volgende:

[..]

Daltonschool idd een waardeloos systeem

Dafuq is dat voor systeem

Ik heb eigenlijk van vrij weinig dingen spijt. Vooral omdat ik ervan overtuigd ben dat je altijd spijt krijgt van dingen laten, in plaats van dingen doen. Het enige waar ik spijt van heb, is dus dat ik niet in dienst ben gegaan, want dit studentenleven is echt niks voor mij.

Spijt dat ik mezelf verzuild heb in de schilderswijk en daar eenzaam mijn jeugdjaren heb doorgebracht wat een grote impact heeft gehad op mijn sociale vaardigheden.

Ik heb al 3 jaar het idee dat ik mezelf niet ken, alsof ik 'm alleen maar diep binnenin heb en hij er niet uit wil. Ik ben teveel klein gehouden door famillieleden en ben niet de persoon die ik gedacht had te worden.

Maar als ik dan echt alleen ben (in mijn kamer en niemand thuis) dan ben ik erg leuk gezelschap voor mezelf. Dat is ook van de weinige momenten dat ik lach en blij ben.

Ik leer wel van dingen, maar ik denk niet in "wat als" termen. Gedane zaken nemen geen keer