Ik denk zomaar dat als alles meteen gaat zoals je wilt, je verdomd weinig leert en weinig waardevols toe te voegen hebt en dus een saai onopvallend nutteloos leven hebt.
Het zou nl betekenen dat je geen keuzes HEBT.
Ik vind persoonlijk "verkeerde keuzes" en "foutjes" dingen om op te pakken om van te leren en alles kan weer goed gemaakt, rondgebreid, afgesloten, zodat je er vrede mee hebt.
Ik heb een afschuwelijk en abnormaal leven gehad tot mijn 16e.
Ik ben nu 18 en heb pas 2 jaar vrij "leerschool" gehad om er proberen vanaf te komen en een "goed" leven te leiden, mijn weg te vinden. Ik doe daar gewoon mijn best voor.
Ik ga niet zitten denken had ik maar dit of had ik maar dat. Ik had er trouwens toch geen enkele invloed op. Dat kleine stukje waar ik wel invloed op had, gebruikte ik zo wijs mogelijk (al was dat toen niet bewust). Als kind was dat niet meer dan de tijd op school uitsmeren en 100% benutten en mijn mond houden. Als puber was dat zo weerbaar mogelijk zijn tegen pesterij (ben homo en behoorlijk verwijfd) en humor ontwikkelen als schild.
Ik heb geen spijt dat ik hier en daar een domme fout heb gemaakt. Ik heb geen spijt dat ik niet hier of daar ben gebleven of hier of daar heen ben gegaan. ik denk wel eens "ik had die en die een ram op zijn smoel moeten geven" maar wie weet wat dat weer voor nadelig effect voor mij had gehad?
We denken graag aan positieve afloop bij "was het maar anders gegaan" maar wat op het eerste gezicht positief lijkt, kan heel negatief uitpakken.
TS, stel je was naar NYC gegaan en daar in de eerste week vermoord? Wie zegt niet dat je zoiets gruwelijks bent misgelopen? We denken aan NYC als de stad met de mogelijkheden (ik zit er af en toe), maar het heeft ook een heel donkere kant.
Stel je had het niet per sms uitgemaakt maar persoonlijk en die persoon had door de afwijzing iets heel irrationeels gedaan waar je nu nog last van zou hebben? Ik noem maar wat.
Sta daar eens bij stil.
Sta ook stil bij het feit dat je er van geleerd hebt en dat jij en zoveel anderen daar weer van profiteren.
Ik ben nog steeds bezig om mezelf bij te sturen om een "beter mens" te worden, het is gewoon een proces dat loopt tot je dood. Je bent nooit een foutenvrij alwetend mens, lijkt mij.
Wel is het belangrijk om excuses aan te bieden bij mensen die je gekwetst hebt, al is het jaren later. Dat is voor hen voor betekenis en het is "toegeven dat je fout was" waardoor je zelf verbetert.
“You can’t expect people to look eye to eye with you if you are looking down on them. Treat all with respect!” Jay Manuel