Dilemma: vrucht met downsydroom. (#3)

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 20:38 schreef Tan het volgende:
Poeh, wat een discussie... Alsof wij voor TS en zijn vrouw kunnen denken. Maar toch heb ik ook wel een mening hierover. Nu ga ik niet doen alsof een kindje met Down persé leuk is, maar ik heb zo'n moeite met een maakbare wereld. "Kindje met handicap past niet in mijn leven, dus haal maar weg" daar gruwel ik van. Het komt op je pad. Zoals mijn kindje Potter syndroom had. Mijn voorwaarde om de zwangerschap uit te zitten en niet te kiezen voor abortus was dat mijn kindje geen lijdensweg had. Mijn voorwaarde om alles er aan te doen na de bevalling was ook dat het geen kasplantje zou worden, was daar sprake van dan mocht iedere behandeling worden gestaakt.

Kennelijk ligt die grens bij iedereen ergens anders. Ik hoop dat als het verhaal van TS echt is dat hij een besluit neemt vanuit het perspectief van het kindje en niet omdat "het" niet in zijn anders zo perfect mogelijke leventje past. Voor mij zou het niet eens een punt van discussie zijn. Kinderen met Down kunnen een waardig bestaan hebben. Natuurlijk bestaat de kans op een heel zware vorm, met veel intensieve zorg, maar dat is helemaal niet zeker, zoals niets zeker is in het leven.

Daar noem je ook een reden zeg.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 20:13 schreef Faithfulness het volgende:
Zo'n pil geven zou een heleboel dingen voorkomen:

Pesten, uithuisplaatsing, levenslange zorg nodig hebben, geen kinderen kunnen (moeten mogen) krijgen.

Ja, en toch.....

word ik depressiever van dit soort uitspraken, dan van de dingen die jij noemt, en die ik ALLEMAAL heb meegemaakt of nu meemaak.

Het enige nadeel...
is dat ik mensen die zulke uitspraken doen, geen pil mag geven. Is onethish.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 21:03 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Doe niet zo flauw zeg. Geef elkaar gewoon de ruimte om een mening te hebben en speel niet op de man.

uhm, als iemand een pleidooi houdt om bijvoorbeeld mensen met down of autisme een pilletje te geven dat het wegmaakt (uitgaande van het idee dat zo'n ding bestaat) vind ik de mening van iemand met autisme toch best zwaarwegend eigenlijk.

idioot eigenlijk. je mag wel zeggen: "geef die autist een pil, dan is die niet meer autist". da's interessante discussie. als dan een autistisch persoon reageert dat die zulks niet zou waarderen is het "op de man spelen" en "flauw".

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 20:52 schreef Harajuku. het volgende:

[..]

Daar noem je ook een reden zeg.

Mag ik vragen wat je bedoelt?

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 21:12 schreef Tan het volgende:

[..]

Mag ik vragen wat je bedoelt?

Ging niet over jouw persoonlijke redenen/verhaal hoor, maar "Kindje met handicap past niet in mijn leven, dus haal maar weg"

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 21:11 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Kom op, dat is gewoon een persoonlijke aanval. Ik heb Faithfulness nergens echt iemand op persoonlijke wijze zien aanvallen, hoogstens heeft ze een wat gepeperde mening.

natuurlijk is dat een persoonlijke aanval. autisten een pil toe'wensen' is voor oxy ook een persoonlijke aanval. well duh

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 21:18 schreef simmu het volgende:

[..]

natuurlijk is dat een persoonlijke aanval. autisten een pil toe'wensen' is voor oxy ook een persoonlijke aanval. well duh

Faithfulness heeft een mening over mensen met beperkingen, autist is niet eens zo specifiek genoemd, of wel? Faithfulness zegt ook niet dat het moet omdat autisten debiel zijn of whatever, ze geeft haar mening met een reden waarom, algemeen. Net zoals de mensen die hier tegen zijn, in het algemeen, dat wel mogen zeggen.

Komaan zeg, het is een discussie, we spreken over een stelling dan krijg je nu eenmaal voors en tegens, als je daar niet tegen kunt moet je het niet lezen.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 21:14 schreef Harajuku. het volgende:

[..]

Ging niet over jouw persoonlijke redenen/verhaal hoor, maar "Kindje met handicap past niet in mijn leven, dus haal maar weg"

Nee, zo vatte ik het ook niet op. Maar ik vatte eigenlijk beetje kort-door-de-bocht samen wat TS schetst. En ik vind dat een vreselijke manier van denken. Er is al zoveel aan te sturen in ons leven, die maakbare wereld die ik al noemde, maar sommige dingen moet je in mijn ogen zijn beloop laten, maar kennelijk is die grens van het aanvaardbare voor iedereen anders.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 21:06 schreef simmu het volgende:

[..]

uhm, als iemand een pleidooi houdt om bijvoorbeeld mensen met down of autisme een pilletje te geven dat het wegmaakt (uitgaande van het idee dat zo'n ding bestaat) vind ik de mening van iemand met autisme toch best zwaarwegend eigenlijk.

Als je die pil geeft aan een baby, merkt hij niets van het verschil. Net zoals we gewoon een baby's voorhuidje eraf knippen zonder te vragen of hij dat wel prettig vindt.

Triest zo'n situatie zowel voor de man als voor de vrouw en helemaal voor het kind in wording. Je zult maar moeten leven met de wetenschap dat je vader je had willen laten aborteren omdat je Down hebt.

Persoonlijk zou ik in deze situatie tot abortus overgaan. Ik zou knettergek worden van een kind met Down. Het spijt me als ik met deze opmerking iemand kwets maar alleen de aanblik al... Ik sta niet voor mezelf in als ik met zo;n kindje thuis moet zitten. Ik zou de baby dus meteen ter adoptie aanbieden en verhuizen om de rotopmerkingen van mensen die dit onbehoorlijk vinden te ontlopen.

Dit wetende ben ik zo laf geweest om de test zelf te weigeren toen mij die werd aangeboden, omdat ik ook weet dat een abortus mij niet in de koude kleren zou gaan zitten. Dat zag ik mezelf eigenlijk óók niet doen. Dus ik heb er maar op gewaagd. Ik heb geboft, geen down maar wel een lichte tik op het autistische vlak.

Een vrouw willen dwingen tot abortus is gewoon dom, je relatie is dan sowieso naar de knoppen.

_{oeps ik zit in OUD te posten, helemaal niet gezien dat dit topic hier staat}

[ Bericht 6% gewijzigd door deedeetee op 04-09-2010 22:27:05 ]

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 22:10 schreef deedeetee het volgende:
Triest zo'n situatie zowel voor de man als voor de vrouw en helemaal voor het kind in wording. Je zult maar moeten leven met de wetenschap dat je vader je had willen laten aborteren omdat je Down hebt.

Persoonlijk zou ik in deze situatie tot abortus overgaan. Ik zou knettergek worden van een kind met Down. Het spijt me als ik met deze opmerking iemand kwets maar alleen de aanblik al... Ik sta niet voor mezelf in als ik met zo;n kindje thuis moet zitten. Ik zou de baby dus meteen ter adoptie aanbieden en verhuizen om de rotopmerkingen van mensen die dit onbehoorlijk vinden te ontlopen.

Dit wetende ben ik zo laf geweest om de test zelf te weigeren toen mij die werd aangeboden, omdat ik ook weet dat een abortus mij niet in de koude kleren zou gaan zitten. Dat zag ik mezelf eigenlijk óók niet doen. Dus ik heb er maar op gewaagd. Ik heb geboft, geen down maar wel een lichte tik op het autistische vlak.

Een vrouw willen dwingen tot abortus is gewoon dom, je relatie is dan sowieso naar de knoppen.

_{oeps ik zit in OUD te posten, helemaal niet gezien dat dit topic hier staat}

En wat nu als de situatie omgedraaid zou zijn? De moeder wil abortus maar de vader niet?

In alle gevallen is de vader gewoon de lul, want zolang je over een ongeborene praat hebje als man geen flikker te zeggen.

Even iets over het juridische gedeelte:

Wanneer TS zijn vrouw niet het kind wil aborteren en TS en zijn vrouw uit elkaar gaan, kan zijn vrouw dan alimentatie eisen? Aangezien TS geen downer wil hoeft hij er moreel gezien toch ook niet voor te betalen?

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 23:10 schreef kickert het volgende:
Even iets over het juridische gedeelte:

Wanneer TS zijn vrouw niet het kind wil aborteren en TS en zijn vrouw uit elkaar gaan, kan zijn vrouw dan alimentatie eisen? Aangezien TS geen downer wil hoeft hij er moreel gezien toch ook niet voor te betalen?

hij is getrouwd dus juridisch moet hij gewoon alimentatie betalen.
het is geen willen. ze hebben beide in bed gelegen dus betalen ze ook beiden voor het kind.
alleen zal ts wel maken dat hij niks verdient en niks hoeft te betalen zoals hij zelf zegt.
maar als moeder kun je vergaan zelfs loonbeslag op ten duur als alle middelen zijn gebruikt.

ik zou het raar vinden als je als vrouw verwacht dat een man gaat betalen voor een kind waarvan hij duidelijk heeft aangegeven het niet te willen.

maar goed lastige situatie, ik begrijp beide standpunten.
alleen de manier waarop rd het verwoord is niet de meest geweldige

pff heftig zeg, heb nog niet alles gelezen overigens maar wilde toch even reageren.

Zelf zou ik denk ik geen kind met down op de wereld willen zetten als ik dat zou weten, maar ik weet niet hoe ik zou reageren als ik daadwerkelijk zwanger zou zijn van een kindje met down.
In mijn omgeving ken ik 2 kindjes met down, eentje is redelijk jong overleden wegens problemen, de andere is een "gezonde" jongeman van 25 jaar die werk en in een woongroep woont.

Hoe het kan lopen weet je helaas van te voren niet, maar dat een kindje met down geen volwaardig leven kan hebben hoeft dus niet perse, de kans is alleen wel groter.

Maar daarintegen kan er ook vanalles gebeuren tijdens zwangerschap, bevalling en in het leven waardoor je kind nooit zelfstandig kan zijn.

Wat ik wel denk, je moet je vrouw niet laten vallen hierom, je moet het ook van haar kant proberen te zien, de baby groeit in haar lijf, ze heeft er al een band mee.

[ Bericht 0% gewijzigd door snakelady op 05-09-2010 02:30:29 ]

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 23:53 schreef SeaOfLove het volgende:

[..]

ze wilden toch samen een kind?
[/quite]

Ja, de afspraak was alleen dat ze in geval van down-sydroom abortus zouden willen.

[quote]
Wat als het kind zou zijn geboren met een andere handicap dan down en niet aan te tonen was met een vlokkentest en hem die handicap ook niet uitkwam?

Dat is een ander verhaal, dan gebeurd er iets waar je geen invloed op hebt. Hier kan je ervoor kiezen abortus te nemen (wat de afspraak was).

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 14:27 schreef Deliah het volgende:

[..]

. Bij een nieuwe poging is het gewoon een heel ander kind, de vorige was dan niet goed genoeg.

Ik zie niet hoe dat erg is? Ja klopt, het vorige was niet goed genoeg. Is dat perse gelijk weer verwerpelijk? Moeten we elk kind wat je in je buik krijgt maar laten leven? Ongeacht de gevolgen?
Is het niet begrijpelijk dat we als mens zijnde liever kiezen voor een gezond kind dan een ongezond kind?

Is iemand die een adoptiekind wilt een eikel omdat hij/zij geen gehandicapt adoptiekind wilt, maar alleen een gezonde?

Laat mensen er zelf voor kiezen. Ik zou zelf ook geen gehandicapt kind willen (zware handicap natuurlijk). Ik zou het niet kunnen simpelweg. Ik ben te egoïstisch daarvoor.
En geweldig dat kinderen met down-syndroom gelukkig zijn, echt helemaal top. Maar dat maakt niet perse de ouders gelukkig.

quote:

Op zondag 5 september 2010 00:34 schreef snakelady het volgende:
Wat ik wel denk, je moet je vrouw niet laten vallen hierom, je moet het ook van haar kant proberen te zien, de baby groeit in haar lijf, ze heeft er al een band mee.

Ik zou mijn vriendin ook erdoor laten vallen. Ik zou de alimentatie betalen (hoewel ik het een enorm belabberde regeling vind) en dat is dat dan. Je maakt een afspraak, en het *kan* dat de vrouw erin veranderd, maar ik zou daarvoor niet mijn dromen compleet aan diggelen laten slaan.

quote:

Op zaterdag 4 september 2010 23:53 schreef SeaOfLove het volgende:

[..]

ze wilden toch samen een kind? Wat als het kind zou zijn geboren met een andere handicap dan down en niet aan te tonen was met een vlokkentest en hem die handicap ook niet uitkwam? Blijft btw interessant deze discussie. Ben er niet veel meer mee bezig maar heel soms meng ik me er toch weer in. In een ander topic ging het over de verbetering van beeldvorming over down, ik ben daar zelf niet echt actief in en betrokken bij (dat was ik wel btw). Aan bepaalde reacties hier begrijp ik wel weer dat het nog steeds zeer nodig is.

ja maar een kind zonder, tijdens de zwangerschap aanwijsbare, handicap.
risico's kun je nooit uitsluiten, maar als je een vlokkentest laat doen, besproken heb wat je met de uitslag doet en dan wordt opeens besloten tot iets anders. Zonder inspraak van de msn, dan vind k t van de vrouw niet eerlijk dat je dan wel geld gaat eisen...
maar goed dat is de discussie niet.

ik snap de vrouw van ts heel goed hoor.
wij wilden de combinatietest laten doen, dat kwam niet helemaal uit met de timing. toen moest ik beslissen wel of niet (vriend kon er niet bij zijn).
net na de termijnecho, ik had t hartje zien kloppen. ik zat jankend in de auto dat ik die test niet wilde want ik kon mijn kindje toch niet weg laten halen als er iets mis was...
ze had misschien iets beter ns moeten denken wat zo'n test en de uitslag kan betekenen, maar ze zal er ook ingegaan zijn met het idee 'dat gebeurt bij een ander'

maar ik zeg niets nieuws

quote:

Op zondag 5 september 2010 00:37 schreef Trommeldaris het volgende:


Ik zou mijn vriendin ook erdoor laten vallen. Ik zou de alimentatie betalen (hoewel ik het een enorm belabberde regeling vind) en dat is dat dan. Je maakt een afspraak, en het *kan* dat de vrouw erin veranderd, maar ik zou daarvoor niet mijn dromen compleet aan diggelen laten slaan.

Ik bedoel niet dat hij perse een relatie met haar moet blijven houden, maar haar compleet niet steunen in een toch al moeilijke tijd lijkt me ook niet wenselijk.
Ik neem aan dat TS toch wel contact wil hebben met zijn kind, ook al heeft het down.
Dan is een goede verstandshouding tussen de ouders ook wenselijk.

Wat ik ook merk is dat vele helemaal geen idee hebben hoe een kind met down is, las zelfs als dat ze het verstand houden van een 2 jarige, dat is onzin.

Een kind met down kan heel veel, inplaats van naar de beperkingen kijken zou TS eens naar de mogelijkheden moeten kijken.
Er zijn gewoon medische kinderdagverblijven waardoor ouders net als een kind dat wel gezons is kunnen blijven werken.
Ook zijn er speciale scholen voor kinderen met down, hoewel sommige zelfs zo goed zijn dat ze naar een gewone school kunnen gaan.
Ja, je zal meer tijd in het ziekehuis moeten doorbrengen dan met een gezond kind, het kindje zal misschien operaties nodig hebben, maar dat hoeft ook niet perse.
En ja het kan ook om maar grof te zeggen een kutkind worden, maar die kans heb je sowieso al als je aan kinderen begint, daar staat down hebben buiten.

Nee, je zal geen opa worden,maar neem aan dat je daarvoor geen kinderen wil krijgen?
En zo nog meer toekomstzaken waar je nooit zekerheid op hebt.

Heb ook sterk het idee dat TS en zijn vrouw beide enorm onderschatten wat voor invloed een kind uberhaupt heeft op je leven, of het nu wel of geen down heeft.

[ Bericht 3% gewijzigd door snakelady op 05-09-2010 01:37:35 ]

quote:

Op zondag 5 september 2010 00:37 schreef Trommeldaris het volgende:


Ik zie niet hoe dat erg is? Ja klopt, het vorige was niet goed genoeg. Is dat perse gelijk weer verwerpelijk? Moeten we elk kind wat je in je buik krijgt maar laten leven? Ongeacht de gevolgen?
Is het niet begrijpelijk dat we als mens zijnde liever kiezen voor een gezond kind dan een ongezond kind?

Is iemand die een adoptiekind wilt een eikel omdat hij/zij geen gehandicapt adoptiekind wilt, maar alleen een gezonde?

Laat mensen er zelf voor kiezen. Ik zou zelf ook geen gehandicapt kind willen (zware handicap natuurlijk). Ik zou het niet kunnen simpelweg. Ik ben te egoïstisch daarvoor.
En geweldig dat kinderen met down-syndroom gelukkig zijn, echt helemaal top. Maar dat maakt niet perse de ouders gelukkig.

Niemand wil een ongezond kind, maar helaas worden er wel veel ongezond geboren of worden ze ongezond tijdens de bevalling of in hun leven.
Kan je nu al stellig zeggen, ik wil nooit een gehandicapt kind dan moet je niet aan kinderen beginnen, aangezien dat risico er altijd is.
En je kan een kind na de geboorteof na een ongeluk niet laten inslapen omdat het je te veel geld gaat kosten of te veel tijd gaat kosten.

DAT
we zitten hier met een probleem, of beter gezegd, mijn vrouw zit met een probleem.

Eh wat gaat er fout...de vader spoort blijkbaar al niet helemaal.
Hij denkt dat zijn vrouw alleen maar een probleem heeft omdat ZIJ zwanger is.
Van wie is dus de vraag hier. Blijkbaar gelooft de a.s vader niet dat de zwakke vrucht van zijn genen is oid, maar zulke mannen die zo achterlijk zijn om zo'n stupide opmerking te maken, die noem ik al down down.
Ik vind dat al niet helemaal ok...zeg maar.

Ontopic denk ik, dat ik persoonlijk het kind niet zou laten komen.
Zeker niet met zo'n a.s. vader die onbewust al zeer duidelijk laat merken dat het dus MIJN probleem is tzt.