De kunst van het loslaten van je ex #119

Zo ieder zijn eigen verwerkingsproces.

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 16:38 schreef Boefje. het volgende:

[..]

Zelfanalyse misschien? Ik ken mezelf toch echt behoorlijk goed.

Een andere serieuze relatie was over, geen contact met ex, ik in de shit.

Nu relatie is over, wel contact met ex. en voel me toch stuk beter. Juist omdat ik bij hem mijn ei kwijt kan omdat ik het er niet met iemand anders over heb. Ook niet tegen vriendinnen. Omdat er dingen zijn gebeurd en ik hem niet in een verkeerd daglicht wil plaatsen bij anderen omdat zoveel mensen gelijk oordelen.

Wel knap dat je zo rationeel jezelf kunt analyseren zo kort nadat het uit is. Oh laat maar, je hebt het zelf uitgemaakt? Of hoe zit het bij jou? Als je het zelf uit hebt gemaakt zou dat een boel verklaren namelijk

Nee het het niet zelf uitgemaakt. Wat is in godsnaam je probleem. Is bij jou alles Zwart-wit? Alleen wat bij jou kan, want bij een ander kan het niet anders?

[ Bericht 0% gewijzigd door Boefje. op 27-08-2010 18:16:41 ]

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 16:38 schreef Boefje. het volgende:

[..]

Zelfanalyse misschien? Ik ken mezelf toch echt behoorlijk goed.

Een andere serieuze relatie was over, geen contact met ex, ik in de shit.

Nu relatie is over, wel contact met ex. en voel me toch stuk beter. Juist omdat ik bij hem mijn ei kwijt kan omdat ik het er niet met iemand anders over heb. Ook niet tegen vriendinnen. Omdat er dingen zijn gebeurd en ik hem niet in een verkeerd daglicht wil plaatsen bij anderen omdat zoveel mensen gelijk oordelen.

Ben blij dat het voor jou werkt

Iedereen heeft zo zijn eigen methodes.

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 17:56 schreef Boefje. het volgende:
Nee het het niet zelf uitgemaakt. Wat is in godsnaam je probleem. Is bij jou alles Zwart-wit? Alleen wat bij jou kan, want bij een ander kant het niet anders?

Dat is waarschijnlijk ook de reden dat hij in dit topic zit

OT: ik geef je gelijk, iedere relatie is anders en je moet gewoon je eigen gevoel volgen . Ook al kom je dan van een koude kermis thuis, dan heb je in ieder geval het idee dat je er alles aan gedaan hebt.

Ik weet dat ik er alles aan heb gedaan, ik heb voor hem gevochten maar ik heb nu zelf zoiets van ik word er moe van. Nu even niet, Misschien later in de toekomst. En zo denken we allebei. Alleen ben ik wel van mening dat ik er meer voor heb gedaan dan hem omdat hij nogal een wegloper is. Dingen uit de weg gaan. Ik ben zo niet ik blijf staan en loop er niet voor weg. Maarja iedereen is anders en iedereen verwerkt dingen op zijn eigen manier.

Misschien word het later wat, misschien ook niet. Ik ga me er niet aan vasthouden.

quote:

Op vrijdag 27 augustus 2010 17:56 schreef Boefje. het volgende:
Nee het het niet zelf uitgemaakt. Wat is in godsnaam je probleem. Is bij jou alles Zwart-wit? Alleen wat bij jou kan, want bij een ander kan het niet anders?

Natuurlijk kan het bij de ander wel goed gaan om contact te behouden, dat zou ik ook nooit zeggen.
Als je zonder verdere bedoelingen gewoon met elkaar om kunt blijven gaan, is het allemaal prachtig.
Maar 80 procent van de mensen hier hebben nog een gigantische hoop dat het nog goedkomt, waardoor contact breuk toch de beste oplossing is. Vooral omdat we niet allemaal zo grote zelfkennis hebben als jou, is het juist belangrijk voor deze mensen te ontdekken dat ze zichzelf gelukkig kunnen maken, en niet iemand anders nodig hebben.

Wil haar zo graag weer zien, en met haar lachen.

pff geen idee wat ik moet doen
Meneer zou gisteravond thuis zijn omdat hij ook zijn kamer zou opruimen, hij zou naar vriend gaan daarom nam hij niet op denk ik..

Maar om half 1 s 'nachts was hij nog niet thuis..
Nu hadden we gister een discussie over hi telefoonrekening dat hij weer bij hem thuis was beland. En nu zat die bij mij thuis in de brievenbus (lijkt mij niet dat die 2x gestuurd word..?)

Hij zou gisteren avond laten weten wat we vandaag gingen doen, maar heeft hij dus niet gedaan en niets meer laten horen..

Nu weet ik gewoon niet wat ik moet geloven, of die brief in mijn brievenbus een teken was dat het over was en dat hij géén contact meer met me op wil nemen? (dat heeft hij gezegd te doen als hij ons niet meer wilt.. )

Pffff

tot nu toe kan ik nog erg stevig in mijn schoenen staan. Het is een kwestie van tijd.
Ik ben net onder de douche gestapt.. en zat alleen maar mee in mijn hoofd met "die brief was het teken van het einde van de relatie" Meer kon ik er niet uit op maken. Maar op de een of andere manier heb ik alles nu wel onder controle.

Als dit zijn manier is om een relatie van 2 jaar af te sluiten, best. Maar dan ga ik gewoon geen contact opzoeken. We zouden vandaag samen wat doen, maar hij heeft niets meer laten weten en niet meer terug gsmst sinds gistere nacht. Maarja als dit is wat hij wilt, en dat hij op deze manier zijn keuze heeft laten weten, valt er vrij weinig nog aan te doen.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 13:26 schreef GeelSuperKuiken het volgende:
Als dit zijn manier is om een relatie van 2 jaar af te sluiten, best. Maar dan ga ik gewoon geen contact opzoeken. We zouden vandaag samen wat doen, maar hij heeft niets meer laten weten en niet meer terug gsmst sinds gistere nacht. Maarja als dit is wat hij wilt, en dat hij op deze manier zijn keuze heeft laten weten, valt er vrij weinig nog aan te doen.

Ik weet hoe het voelt, mij exact hetzelfde overkomen. Wat ik heb gedaan is alle ruzies, irritaties, ergernissen opschrijven. En telkens als het verdrietige en treurige gevoel weer binnenschiet, aan dingen denken die op het lijstje staan. Werkt voor mij erg goed.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 14:08 schreef Freek1001 het volgende:

[..]

Ik weet hoe het voelt, mij exact hetzelfde overkomen. Wat ik heb gedaan is alle ruzies, irritaties, ergernissen opschrijven. En telkens als het verdrietige en treurige gevoel weer binnenschiet, aan dingen denken die op het lijstje staan. Werkt voor mij erg goed.

Maar ga je je door die herinneringen dan niet extra kut voelen.?
Tot nu toe heb ik het redelijk onder controle. Goede muziek goede gedachte.

Ik heb gewoon echt het idee dat die brief in de bus een teken was dat het over is.. Terwijl hij eerst zei dat we vandaag nog wat leuks gingen doen, om toch het nog een kans te geven.. Maar blijkbaar is dat niet zo dus
Ik heb hem daarom ook maar met rust gelaten sinds gisteren. Heb hem eergistere avond nog terug gesmst maar niets meer op ontvangen..

Ik denk dat wachten tot dat hij contact opneemt het beste is?
Aangezien hij nog moest nadenken wat we zouden gaan doen. Niet dat we nu nog wat gaan doen, want ik neem niet aan dat hij nog iets van zich laat horen..

Sorry dat ik het zeg maar GeelSuperKuiken, je verhalen zijn echt te onduidelijk om te kunnen snappen. Laat staan om daadwerkelijk advies te geven. Ik snap er helemaal niets van. Bovendien kom je over alsof je van muggen olifanten aan het maken bent. Ik snap het niet meer, terwijl ik juist graag advies geef . Tipje, vertel eens wat meer over de situaties, zodat ik me beter kan voorstellen hoe het is gegaan.

Nou kan hier eindelijk ook meepraten na 2 jaar. Het is dus uit, en ik vind het kut. Het feit dat ze steeds belt om met me te chillen en neuken maakt het ook niet bepaald makkelijk. Ze wil mij niet kwijt ofzo, maar ook geen relatie met me. Vooral omdat ik nog steeds veel gevoelens voor haar heb wil ik haar eigenlijk niet zien. Maar het is zo moeilijk om nee te zeggen...

Hoe ga je om met dat gevoel van pure wanhoop... Dat ik hem terug wil, terwijl hij is vreemdgegaan en gevoelens heeft voor haar.. Dat ik alleen maar kan denken aan het feit dat hij het nu leuk heeft met haar en mij vergeet na al die jaren... Dat hij zegt dat hij nu wel gaat veranderen en dingen anders aan gaat pakken.. Waarom heeft hij dat toen dan nooit gedaan? Ik voel me zo wanhopig.

Ik ben net samen met mijn vriend tot de conclusie gekomen dat het gevoel weg was. Bij allebei. We hebben er lang over gepraat en eigenlijk is duidelijk dat we allebei heel erg ons best hebben gedaan maar het gewoon niet zo moest zijn.

Nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig omdat het niet gelukt is met hem, en verder ben ik bang voor de eenzaamheid zonder relatie. Klinkt heel dramatisch maar die angst voelt echt zo.

Ik ben wel blij dat we op een goede manier uit elkaar gaan. Er is geen wrevel of wat dan ook en we hebben allebei ook de wens uitgesproken dat we graag vrienden blijven. Ik hoop dat dat lukt.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 16:54 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik ben net samen met mijn vriend tot de conclusie gekomen dat het gevoel weg was. Bij allebei. We hebben er lang over gepraat en eigenlijk is duidelijk dat we allebei heel erg ons best hebben gedaan maar het gewoon niet zo moest zijn.

Nu ben ik eigenlijk vooral heel verdrietig omdat het niet gelukt is met hem, en verder ben ik bang voor de eenzaamheid zonder relatie. Klinkt heel dramatisch maar die angst voelt echt zo.

Ik ben wel blij dat we op een goede manier uit elkaar gaan. Er is geen wrevel of wat dan ook en we hebben allebei ook de wens uitgesproken dat we graag vrienden blijven. Ik hoop dat dat lukt.

Die angst is heel normaal! 1 van de eerste dingen die ik tegen mijn ex zei toen hij het uitmaakte was "Ja maar hoe moet het dan nu met mij, nu ben ik helemaal alleen?"
Ik ben nog steeds heel bang alleen te blijven maar wel met een andere insteek dan 2 maanden geleden. Toen was ik bang dat ik niet zou kunnen wennen aan het alleen zijn op korte termijn. Nu ben ik eerder bang dat ik de komende jaren niemand tegenkom terwijl iedereen samen gaat wonen en kinderen gaat maken en dat ik mijn kinderwens op zie lossen omdat ik te oud word voor zwangerschappen.

Sterkte de komende tijd, ookal heb je 't samen besloten lijkt het me nog niet makkelijk!

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 15:40 schreef Tegan het volgende:
Sorry dat ik het zeg maar GeelSuperKuiken, je verhalen zijn echt te onduidelijk om te kunnen snappen. Laat staan om daadwerkelijk advies te geven. Ik snap er helemaal niets van.

Hier moet ik het mee eens zijn, heb 't 4 keer gelezen maar snap er niks van. Hebben we 't nu over een telefoonrekening of is er een andere brief??

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 17:11 schreef Lips het volgende:

[..]

Die angst is heel normaal! 1 van de eerste dingen die ik tegen mijn ex zei toen hij het uitmaakte was "Ja maar hoe moet het dan nu met mij, nu ben ik helemaal alleen?"
Ik ben nog steeds heel bang alleen te blijven maar wel met een andere insteek dan 2 maanden geleden. Toen was ik bang dat ik niet zou kunnen wennen aan het alleen zijn op korte termijn. Nu ben ik eerder bang dat ik de komende jaren niemand tegenkom terwijl iedereen samen gaat wonen en kinderen gaat maken en dat ik mijn kinderwens op zie lossen omdat ik te oud word voor zwangerschappen.

Sterkte de komende tijd, ookal heb je 't samen besloten lijkt het me nog niet makkelijk!

Die angst is inderdaad herkenbaar. Je bent wel meerdere jaren met iemand samen geweest, en nu ben je alleen. Een gevoel van "Ik vind nooit meer zo'n meisje als zij / ik vind nooit meer zo'n meisje" bekroop mij ook aan het begin van de breuk. Het verdwijnt langzaam, maar het is inderdaad wel een beetje een aanslag op je zelfvertrouwen. Het komt vanzelf terug, maar het duurt wel even.

Ik heb nog steeds een beetje het gevoel van "Ik ben alleen", terwijl ik toch een hoop doe met hele goede vrienden en het allemaal erg leuk is. Wat je nu mist is de intimiteit, en in mijn geval de intimiteit van een relatie

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 15:40 schreef Tegan het volgende:
Sorry dat ik het zeg maar GeelSuperKuiken, je verhalen zijn echt te onduidelijk om te kunnen snappen. Laat staan om daadwerkelijk advies te geven. Ik snap er helemaal niets van. Bovendien kom je over alsof je van muggen olifanten aan het maken bent. Ik snap het niet meer, terwijl ik juist graag advies geef . Tipje, vertel eens wat meer over de situaties, zodat ik me beter kan voorstellen hoe het is gegaan.

Sorry ik zal het even wat beter vertellen.

Het ging al een tijdje niet goed tussen mij en mijn vriend, veel ruzie enzo. Dus hij twijfelde tussen ons. Nu had hij eergister gezegd dat hij door de ruzies gewoon minder vaak bij me wilt zijn meer. (Oke dat vind ik best en logisch.) Toen hebben we besproken om vanavond wat leuks te gaan doen, wat wist hij nog niet. Hier heb ik hem gister nog een aantal keer om gevraagd maar wist het toen ook nog niet. Even later was hij weg en ik belde hem want hij was klaar met werken. Hij nam niet op, dus ik nam aan dat hij al bij die vriend was, zodat hij eerder naar huis ging. Maar ik heb toen niets meer van hem gehoord. Diezelfde dag vertelde mijn vriend dat bij hem thuis mijn telefoonrekening was binnen gekomen. 1. Ik snapte er niets van 2 Dat kon niet want dat zou betekenen dat ik dubbel moet betalen. Maar goed, hij zou die vandaag dus ook mee brengen, naja hij zei "die breng ik morgen wel langs" Maar zo iets zegt hij altijd als hij gewoon naar mij komt.

Ik ben gisteren avond op de kermis geweest en mijn vriend dus met rust gelaten, om half 1 snachts liep ik terug naar huis en zag dat zijn auto nog niet terug stond, en dat hij dus nog steeds weg was.. (terwijl hij tegen mij zei dat hij zo moe was en zijn kamer op moest ruimen van zijn ouders en vroeg zou slapen..) Hij is dus denk ik bij die vriend blijven slapen..

Nu heb ik nog steeds niets terug gekregen over vanavond, wat dus betekent dat hij denk ik bij die vriend is en blijft. Vanmiddag haalde mijn ouders post uit brievenbus en bleek mijn telefoonrekening te zijn. Ik snapte er niets van of mn vriend dat had gedaan, of dat HI het dubbel heeft verzonden ..

Nu stond ik onder de douch en kreeg ik in gedachten met dat die brief als teken was dat het over is tussen ons en dat hij niets meer laat horen.. (hij heeft pas gezegd stel de ruzies bljven aanhouden en hij wilt het niet meer dat het kan zijn dat het contact verbroken werd van zijn kant) Maar zo liep het nu niet dus ik begrijp er niets van.

Ik wil niet wanhopig overkomen dus ik denk dat het beter is om te wachten tot hij contact op neemt, wel jammer want ik kon er van uit gaan dat we vanavond iets leuks gingen doen, maar nu heeft hij niet terug gebeld of op mijn sms van eergistere avond gereageerd..

Weten jullie wat ik hier van moet denken en doen?
Overigens heb ik door een aantal feelgood pillen echt zulke goede moed en daar ben ik erg blij mee. Kan het pijnlijke gevoel aardig loslaten en het laten rusten, maar toch wil ik duidelijkheid

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 17:14 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Die angst is inderdaad herkenbaar. Je bent wel meerdere jaren met iemand samen geweest, en nu ben je alleen. Een gevoel van "Ik vind nooit meer zo'n meisje als zij / ik vind nooit meer zo'n meisje" bekroop mij ook aan het begin van de breuk. Het verdwijnt langzaam, maar het is inderdaad wel een beetje een aanslag op je zelfvertrouwen. Het komt vanzelf terug, maar het duurt wel even.

Ik heb nog steeds een beetje het gevoel van "Ik ben alleen", terwijl ik toch een hoop doe met hele goede vrienden en het allemaal erg leuk is. Wat je nu mist is de intimiteit, en in mijn geval de intimiteit van een relatie

Dat gevoel van "maar ik vind nooit meer zo'n speciaal iemand' heb ik ook heel erg. En de intimiteit van een relatie zal ik ook gaan missen.

Het is trouwens niet de eerste keer dat een relatie over gaat maar wel de eerste keer dat ik dat gevoel zo sterk heb. Bij eerdere keren was ik eigenlijk vooral bang om nooit meer iemand tegen te komen, en dacht ik dat ik misschien toch maar genoegen moest nemen met mijn ex. Maar deze nu ex, is echt een lieve en fijne jongen en ik baal gewoon zo hard dat het niet gelukt is. Als ik ergens een blik verliefdheid kon opentrekken zou ik dat meteen doen want we hebben echt een heel fijne tijd gehad.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 18:03 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

Bij eerdere keren was ik eigenlijk vooral bang om nooit meer iemand tegen te komen, en dacht ik dat ik misschien toch maar genoegen moest nemen met mijn ex.

Dat gevoel is hier op dit moment bij mij erg herkenbaar. Vooral ook omdat dit mijn eerste echte breuk is (hiervoor alleen wat gescharreld). Uiteindelijk komt het vanzelf wel goed, maar die gevoelens bekruipen je inderdaad toch.

En in jouw geval kan ik niks anders dan clichés op je afvuren: de tijd zal het leren / de tijd zal het helen. Het is inderdaad jammer dat je je gevoelens niet kunt sturen, maar als de koek op is...

Ik hoop voor je dat je vriendschap lukt, maar ook in jouw geval zou ik denk ik het contact eerst verbreken om echt goed tot jezelf te kunnen komen.

quote:

Op zaterdag 28 augustus 2010 18:07 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Dat gevoel is hier op dit moment bij mij erg herkenbaar. Vooral ook omdat dit mijn eerste echte breuk is (hiervoor alleen wat gescharreld). Uiteindelijk komt het vanzelf wel goed, maar die gevoelens bekruipen je inderdaad toch.

En in jouw geval kan ik niks anders dan clichés op je afvuren: de tijd zal het leren / de tijd zal het helen. Het is inderdaad jammer dat je je gevoelens niet kunt sturen, maar als de koek op is...

Ik hoop voor je dat je vriendschap lukt, maar ook in jouw geval zou ik denk ik het contact eerst verbreken om echt goed tot jezelf te kunnen komen.

Ik hoop dat vriendschap lukt, we hebben ook deels dezelfde vriendenkring dus dat zou het sowiezo makkelijker maken maar naast dat het mijn geliefde was was hij ook een hele goeie vriend, en iemand waar ik mee kon gaan stappen en lol kon maken.

Ik zou het ook heel mooi vinden als er een dag komt dat ik met mijn ex gewoon vrienden kan zijn. Ik hoop dat die dag ooit komt en dat we dan weer samen naar festivals kunnen etc. Om dat te bereiken nu dus eerst een tijd geen contact anders lukt het nooit!

Ik zie wel hoe het gaat lopen nu hij niet meer heeft terug gebeld na gisteren.
Zou het aardig vinden als jullie mijn stuk kunnen lezen en kunnen oordelen.