Zomergasten #6: Met Jelle, nie waar?

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:16 schreef Ringo het volgende:

Hij heeft in ieder geval een heel vervelende, maniakale vader die hem vast en zeker intellectueel vergiftigd heeft.

O ja, die vader. Die is inderdaad héél onaangenaam.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:22 schreef Euridice het volgende:

Toch denk ik niet dat een andere interviewer het beter had gedaan.

Dat denk ik wel.

Theo van Gogh zou een goede zijn geweest, maar ja

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:24 schreef Tijn het volgende:

[..]

Dat denk ik wel.

Theo van Gogh zou een goede zijn geweest, maar ja

Hij moet dan wel vrijuit kunnen paffen op televisie

Theo van Gogh? Dat vond ik juist een walgelijke, onaangename man. Maar dat komt misschien ook omdat ik hem nooit kon verstaan.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:01 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Wat de neuk zou dat er toe doen, gewoon uren laten uitlopen. Net als de Marathon interviews vroegah op de radio, duurden 5 uur, en dat was zonder fragmenten. Als Podcast te downloaden trouwens.

TV gaat niet om de programma's maar om de reclame en het schema.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:26 schreef DrDentz het volgende:

[..]

Hij moet dan wel vrijuit kunnen paffen op televisie

Wat een man was dat. .

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:26 schreef Thisbe het volgende:
Theo van Gogh? Dat vond ik juist een walgelijke, onaangename man. Maar dat komt misschien ook omdat ik hem nooit kon verstaan.

Z'n interviewprogramma's waren altijd geweldig. Ik keek echt altijd uit naar z'n uur-lange gesprekken.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:22 schreef Euridice het volgende:
Waar het stopwoordje van Paul 'niewaar' was, had Jelle het stopwoordje JUIST. Boeiende zomergast, jammer dat er in mijn ogen geen chemie tussen Paul en Jelle was, ik merkte zelfs wrevel op.
'Je kreeg een 10?' Die opmerking van Jelle zette de sfeer van het gesprek behoorlijk negatief neer.
Jelle doet het goed in zn autistische manier van interviewen met lokale russen, maar niet in dit concept.
Toch denk ik niet dat een andere interviewer het beter had gedaan.

Ik vond het juist leuk klikken, dus ben voor het eerst blijven kijken

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:24 schreef Thisbe het volgende:

[..]

O ja, die vader. Die is inderdaad héél onaangenaam.

En een total math freak, bovendien. Een zeer creatieve. Dus misschien was het daarom dat Jelle de nogal larmoyante anekdote van de huilende wiskundeprofessor maar matigjes kon waarderen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:24 schreef Tijn het volgende:

[..]

Dat denk ik wel.

Theo van Gogh zou een goede zijn geweest, maar ja

Mits Theo van Gogh Paul Verhoeven adoreerde, haha, zo niet, denk ik dat er weinig van een gesprek terecht kwam.

Het is de eeuwige frustratie van een alfa Ringo. Tenminste, ik neem even aan dat Jelle een alfa is.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:30 schreef Ringo het volgende:

[..]

En een total math freak, bovendien. Een zeer creatieve. Dus misschien was het daarom dat Jelle de nogal larmoyante anekdote van de huilende wiskundeprofessor maar matigjes kon waarderen.

Aha, dat verklaart een hoop. Kan ik ook ergens meer over die vader lezen? Ik ben namelijk totaal niet bekend met die mensen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:31 schreef Euridice het volgende:

[..]

Mits Theo van Gogh Paul Verhoeven adoreerde, haha, zo niet, denk ik dat er weinig van een gesprek terecht kwam.

Dat maakte bij Van Gogh weinig uit, hoor. Die wist zelfs van een interview met Viola Holt wat boeiends te maken.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:33 schreef Mike het volgende:

[..]



Dat maakte bij Van Gogh weinig uit, hoor. Die wist zelfs van een interview met Viola Holt wat boeiends te maken.

Paul Verhoeven zat in zijn eigen vakgebied, dat is m.i. toch wel iets anders, Theo ambieerde ook het vak regisseur.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:32 schreef BradleyQ het volgende:

[..]

Aha, dat verklaart een hoop. Kan ik ook ergens meer over die vader lezen? Ik ben namelijk totaal niet bekend met die mensen.

Hugo Brandt Corstius. Behalve als schrijvend karaktermoordenaar onder ontelbare pseudoniemen, is de beste man, gepromoveerd wiskundige, als Battus bekend geworden met het briljante boek Opperlanse taal- en letterkunde, waarin hij langs min of meer wiskundige algoritmes een heel scala aan bizarre taalverschijnselen in het Nederlands beschrijft. Hij is een ware woordmagiër, die de taal niet leest maar telt.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:02 schreef Pietverdriet het volgende:
Vind Paul trouwens een mooie man

Ik ook.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:45 schreef Ringo het volgende:

[..]

Hugo Brandt Corstius. Behalve als schrijvend karaktermoordenaar onder ontelbare pseudoniemen, is de beste man, gepromoveerd wiskundige, als Battus bekend geworden van het boek Opperlanse taal- en letterkunde, waarin hij langs min of meer wiskundige algoritmes een heel scala aan bizarre taalverschijnselen in het Nederlands beschrijft. Hij is een ware woordmagiër, die de taal niet leest maar telt.

Dat zal er wel als zoete koek ingaan dan. Bedankt.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:32 schreef BradleyQ het volgende:

[..]

Aha, dat verklaart een hoop. Kan ik ook ergens meer over die vader lezen? Ik ben namelijk totaal niet bekend met die mensen.

Hugo Brandt Corstius (Eindhoven, 29 augustus 1935) is een Nederlands schrijver en wetenschapper die zowel in de alfa- als in de bètawetenschappen zijn sporen heeft verdiend. Hij is onder andere als columnist bekend geworden onder zijn pseudoniemen Piet Grijs, Stoker, Raoul Chapkis en Battus.

Loopbaan
Brandt Corstius studeerde wiskunde te Amsterdam waar hij een leerling was van Adriaan van Wijngaarden, die zijn interesse voor het nieuwe vakgebied informatica wekte.[1] Hij promoveerde in 1970 op een proefschrift over computertaalkunde en werkte aanvankelijk bij het Mathematisch Centrum in Amsterdam. Bij het grote publiek is hij vooral bekend vanwege zijn letterkundige kant, te weten:

als columnist voor met name Vrij Nederland en de Volkskrant;
als taalkundige/literatuurcriticus voor onder andere Vrij Nederland, de Volkskrant en NRC Handelsblad.
[bewerken] Pseudoniemen en aanvallen

Hugo Brandt Corstius met zijn zoon JelleBrandt Corstius schreef en schrijft onder verschillende (zeker 60) pseudoniemen, alloniemen, piknamen en schuilnamen, waarbij (volgens eigen zeggen) ieder pseudoniem een deel van zijn karakter is. Hij begon zijn loopbaan als schrijver echter onder eigen naam in studentenblad Propria Cures, waar hij redacteur was van 1957 tot 1959.

Hij schreef in Vrij Nederland een wekelijkse column onder het pseudoniem Piet Grijs. Van 1979 tot 1986 schreef hij ook in de Volkskrant onder het pseudoniem Stoker. Eind 2008 verscheen na vele jaren de laatste column van Piet Grijs in Vrij Nederland. Zowel hoofdredacteur Frits van Exter als Brandt Corstius zelf liet in het midden of hij ontslagen was dan wel ontslag had genomen.

Als Piet Grijs schreef hij een serie aanvallen op de Leidse criminoloog Wouter Buikhuisen die door middel van hersenonderzoek een verband zocht tussen criminaliteit en sociobiologische factoren. Hij vergeleek Buikhuisen, die zojuist benoemd was tot hoogleraar aan de Universiteit Leiden, met Joop Glimmerveen, de leider van de extreemrechtse Nederlandse Volks-Unie. Brandt Corstius bediende zich hierbij van het argumentum ad hominem door het gebruik van termen als: "hij is een kale, impotente carrièrewetenschapper", een "verblinde vakidioot", een "bedrieger", een "aartsopportunist", een "domme charlatan".

Buikhuisen kreeg als gevolg van de aanvallen te maken met bommeldingen en een verstoorde oratie en werd bedreigd met de dood. Hij verloor ten slotte de steun van de universiteit. Jaren later werd dergelijk onderzoek een algemeen geaccepteerde onderzoeksdiscipline maar in het politieke en wetenschappelijke klimaat van de jaren zeventig waren de artikelen van Brandt Corstius aanleiding tot het volledig dwarsbomen van het onderzoek en het breken van Buikhuisens carrière. Brandt Corstius heeft zich nooit gedistantieerd van de artikelserie en gaf nog in 2009 te kennen niet van oordeel te zijn veranderd..

Piet Grijs is eveneens deels verantwoordelijk voor het zich terugtrekken van Paul Cliteur uit het politieke debat in 2004. Cliteur voelde zich te bedreigd, en voerde als bijkomende reden onder meer opiniestukken van Grijs, Marcel van Dam en Thijs Wöltgens op.

Andere pseudoniemen die hij gebruikt(e) zijn Battus (onder andere in NRC Handelsblad en Vrij Nederland), Raoul Chapkis, Victor Baarn, Batticus, Hugo Battus, Dolf Cohen, Maaike Helder, Peter Malenkov en Talisman, buiten een 60- tot 70-tal andere schuilnamen en/of ondertekeningen.

Twee van de boeken die hij heeft geschreven onder het pseudoniem Battus zijn de Opperlandse taal- & letterkunde en twintig jaar later de opvolger Opperlans!. Dit zijn letterkundige boeken die de vorm van de Nederlandse taal beschrijven, zonder acht te slaan op de betekenis.

P.C. Hooft-prijs
In 1985 weigerde het toenmalige Kabinet-Lubbers I de P.C. Hooft-prijs voor zijn totale essayistisch oeuvre aan Hugo Brandt Corstius uit te reiken, ook al was hij daarvoor voorgedragen door de jury. Dit omdat hij volgens de verantwoordelijke minister Elco Brinkman 'het kwetsen tot instrument had verheven'. Vermoedelijk was met name het vergelijken van de toenmalige minister van Financiën Onno Ruding met de oorlogsmisdadiger Adolf Eichmann hier debet aan. De jury die Brandt Corstius had voorgedragen protesteerde heftig en trad af. Het werd een echte media-rel en de P.C. Hooft-prijs is twee jaar lang niet uitgereikt; deze werd vervolgens van Staatsprijs gedegradeerd tot 'gewone' prijs. In 1987 was Brandt Corstius de eerste schrijver die deze vernieuwde P.C. Hooft-prijs in ontvangst mocht nemen.

Leonardo-leerstoel
Aan de Universiteit van Tilburg bekleedde hij in 1998 de Leonardo-leerstoel. Tijdens zijn colleges ontvouwde hij een filosofie over het bewustzijn. In zijn theorie werd het bewustzijn losgeknipt van verweven noties als "de ziel" of "de geest". Het bewustzijn (opgevat als de onweerlegbare notie te weten, te voelen, er van doordrongen te zijn dat je bestaat en dat je ook zou bestaan als een deel van je hersens er niet meer zou zijn) wordt verklaard als een "luchtspiegeling" die ontstaat door de recursieve werking van onze hersenen. (Deze theorie is verwant aan wat Douglas Hofstadter schrijft in Gödel, Escher, Bach.) Metafoor van onze hersenen als een stilstaande vijver, waarin een steen gegooid wordt. De steen verspreidt kringen, die op de randen botsen en dan terugkeren en gaan interfereren met later ontstane kringen.

Brandt Corstius is anno 2005 docent Neerlandistiek aan de Sorbonne.

Prijzen
1966 - Anne Frank-prijs voor Ik sta op mijn hoofd
1978 - Cestoda-prijs
1978 - Burgemeester van Grunsven-prijs voor zijn gehele oeuvre
1985 - Busken Huetprijs voor Rekenen op taal
1987 - P.C. Hooft-prijs voor zijn gehele oeuvre
[bewerken] Bibliografie
1966 - De reizen van Pater Key (onder het pseudoniem Raoul Chapkis)
1966 - Zes dagen onbedachtzaamheid kan maken dat men eeuwig schreit (als Raoul Chapkis)
1966 - Ik sta op mijn hoofd (als Raoul Chapkis)
1970 - Exercises in Computational Linguistics (dissertatie)
1970 - Grijsboek, of de nagelaten bekentenissen van Raoul Chapkis
1971 - Zinnig tuig (als Piet Grijs)
1972 - Blijf met je fikken van de luizepoten af!
1974 - Algebraïsche taalkunde
1974 - Weer een nieuw vak?
1975 - A is een letter (als Piet Grijs)
1975 - Piet Grijs is gek (als Piet Grijs)
1977 - Kritiek op kritiek (als Piet Grijs)
1978 - Computer-taalkunde
1978 - Televisie, psychiaters, computers en andere griezelverhalen (als Piet Grijs)
1978 - De encyclopedie (als Battus)
1978 - Buikhuisen; dom én slecht (als Piet Grijs)
1980 - De Kroon (als Victor Baarn)
1981 - Opperlandse taal- & letterkunde (als Battus)
1981 - Verzameld werk (als Raoul Chapkis)
1982 - Verbrande turf (als Stoker)
1982 - ...honderd, ik kom! (als Piet Grijs en anderen)
1984 - De Encyclopedie (als Battus)
1985 - Tussen letter en boek (als Battus)
1987 - Liegen, loog, gelogen (als Dolf Cohen)
1988 - Denk na
1988 - Een lettertje verschil/Een kettertje verschik (als Battus)
1990 - O'dom (als Battus)
1990 - Q (als Battus)
1991 - Symmys (als Battus)
1992 - De man die niet meer in de rij wou staan (als Peter Malenkov)
1993 - Letterkunst (als Battus)
1993 - Schuld en boete (als Piet Grijs)
1993 - Onbewolkt (als Maaike Helder)
1993 - Talismania (als Talisman)
1995 - De hoofdredacteur
1995 - Water en vuur
1999 - Het bewustzijn
2001 - Dingen leren
2002 - Opperlans! (als Battus)
2003 - Vormen en woorden (Vermeerlezing, als gastschrijver aan de Technische Universiteit Delft)
2005 - Klein maar zijn (als Batticus)
2006 - Eetgeenvlees
2007 - Opperlans woordenboek (als Battus)
2009 - Mensenarm dierenrijk

Een niets nut dus.

Zagen jullie trouwens het échte einde?

Paul leunde voorover om Jelle een hand te geven, Jelle deed iets van een Yeah met één hand, sloeg een glas achterover en ontspande zichtbaar
My god, heeft ie zich zo ingehouden de hele avond? Was ie dan toch te zenuwachtig?
Ik zag dat Paul het ook wat geamuseerd observeerde

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:50 schreef golfer het volgende:
Piet Grijs, Stoker, Raoul Chapkis en Battus om er maar een paar van HBC te noemen.
Met zo'n vader ben je bij voorbaat al een beetje in de schaduw gezet als dochter en zoon.

Hij heeft natuurlijk een verschrikkelijke reputatie. Zijn taalkundige geëxperimenteer is prachtig en hij kan schrijven zoals de duivel vloeken kan, maar verder is hij de personificatie van alles wat er in de jaren zestig in Nederland is misgegaan. Die man was de huisterrorist van de Linkse Kerk.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:59 schreef golfer het volgende:

[..]

En jij hebt dat ook allemaal meegemaakt?

Oh god, golfer is er natuurlijk weer bij geweest. Vertel op. Heb jij ijsjes mogen halen voor de bezetters van het Maagdenhuis? .

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 00:49 schreef Bluezz het volgende:

[..]

Ik ook.

Ik ook.

En ik zie een zweem Van Mierlo.