Tot hoe oud kan een man nog thuis wonen?

quote:

Op maandag 12 juli 2010 21:58 schreef Disavowed het volgende:

[..]

In dat geval heb ik misschien twee drie leuke praktijkvoorbeelden:

Het eerste geval betreft een gast van 30 jaar die heel graag een appartement wil kopen en daar ook naar op zoek is, maar voorlopig nog noodgedwongen bij zijn moeder, die nog niet zo lang weduwe is, woont doordat hij door de crisis werkloos is geraakt. Wel helpt hij mee in het huishouden.

Een tweede geval is een gast die samen met zijn vriendin een huis had dat hij zich al amper kon veroorloven en vervolgens voor de zoveelste keer vreemdging. Hierna heeft die vriendin hem verlaten en, omdat hij zijn huis koste wat kost wil behouden, heeft hij zijn ouders gevraagd hun eigen woning op te geven en bij hem te komen wonen op voorwaarde mee te betalen aan de hypotheek. Die ouders hebben daar vrijwel direct mee ingestemd via een notariele akte om niet pardoes het huis uit te kunnen worden gekickt door zoonlief. Die kerel wordt binnenkort dertig.

Een derde geval is een 30-er die in een klein huisje op het erf van zijn ouders woont. Meneer slaapt en leeft in zijn eigen huis en eet dagelijks nog bij paps en mams. Ook doet mammie nog de was en strijk.

klinkt als een droomvent

de eerste is werkloos, de tweede kan niet met geld omgaan en zijn vriendin verlaat hem omdat ie vreemd gaat

de 3e woont niet echt bij z'n ouders


het zegt natuurlijk niet alles maar wel veel over een man
je hebt je leven op orde of niet

Precies. Dat het makkelijker is of dat het handig zo uitkwam of dat hij er iets voor op had moeten geven als hij op zichzelf was gegaan is geen reden om bij mam te blijven wonen. Het is een teken dat je onafhankelijkheid je blijkbaar niet die tijd / moeite / geld waard is en dat zegt nogal wat.

Of het zegt dat je aan het opkrabbelen bent nadat je iets kuts is overkomen (ontslag, echtscheiding, ziekte, ik noem maar wat) en ja, ook dat zegt wat. Kom op, als het hier over vrouwen gaat hebben jullie ook allemaal de grootste bek over dat ze wel een slet zal zijn of borderline zal hebben en onmiddeloos gedumpt moet worden omdat ze niet perfect is, maar als een vent van in de dertig nog bij moesje woont moet je daar ineens doorheen kijken? Heul niet

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 00:27 schreef RealZeus het volgende:
Nee, dat gebeurt niet. De was en de strijk deed ik zelfs al toen ik nog thuis woonde.

Dan zie ik het punt niet, zeker niet als jij alleen woont. Tis ook gewoon saai om steeds voor jezelf te koken en dan in je eentje te eten en er is niks mis met een goede band hebben met je ouders.

Natuurlijk moet je niet gaan verwachten dat als je dan een vriendin krijgt die ook 3x per week meegaat bij je ouders eten, maar het dan bijvoorbeeld terugschroeven naar eens per week of twee weken. Maar dat snap jij volgens mij ook wel.

Ik vind het toch erg relatief.
Heel veel: maar dan KAN je toch niet zelfstandig zijn..
ahum? dat is toch erg afhankelijk van de ouders.
En van de situatie, heb je een slaapkamer naast pappie en mammie, snap ik de irritaties.
Maar heb je je eigen zolder bijv, wat is dan het probleem?

ik zeg tot 25 kan, en daarna moet er wel een reden voor zijn (dure studie oid?)
btw, in mijn geval ben ik weg zodra ik een baan (en dus vast inkomen) heb gevonden.
en lukt dat niet dit jaar, Dan sowieso volgend jaar.
(ja, een jaar de kans gekregen om een vast inkomen te krijgen, en lukt dat niet, dan maar op kamers oid)

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 02:39 schreef juxtaposition het volgende:
Maar heb je je eigen zolder bijv, wat is dan het probleem?

Ik vind binnen 3 maanden aan de ouders voorgesteld worden een probleem, ik schreeuw tijdens orgasmes en ik hou niet van traplopen. So there, drie goeie redenen

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 00:18 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

Ik kwam laatst een man tegen van 41, leuke vent, goede baan, woonde op zichzelf... en toen vertelde hij dat mama op vaste dagen 2 keer per week langskomt om te koken en dan zijn was meeneemt en gestreken weer terugbracht bij het volgende bezoek.. Béétje jammer...

Dan ben je als moeder toch ook niet wijs trouwens...

Moeders kan zoon duidelijk niet loslaten en hij vindt dat blijkbaar wel goed....zou echter beter zijn als hij mams eens zou vertellen dat hij het zelf wel kan...zo moeilijk is het nou ook weer niet wassen, strijken en koken.


Toen ik zelfstandig ging wonen zei mijn vader (moeder leefde toen al niet meer)....dat betekent ook zelfstandig zijn dus alles zelf doen...geen problemen om eens te helpen als je er echt niet uitkomt met iets maar wassen etc. doe je zelf...gelijk had hij.

Boven de 30 ga ik toch wel een beetje aan die man twijfelen hoor.

Ik zeg 21.....

Ik vertrok zelf kort na mijn 23e verjaardag, en naar mijn eigen bescheiden mening was ik daarmee eigenlijk vrij laat. Het was wel de beste beslissing die ik destijds genomen heb trouwens.

De meeste van mijn vrienden - op eentje na - vertrokken allemaal zo rond 20, 21 uit huis. Mijn broertje en zusje vertrokken ook zo rond 21.

21 Lijkt me ook een mooie leeftijd. Je mag dan alles wettelijk, inclusief het zelf vormen van een politieke partij.

Ik heb 2 buurmannen, de ene is 55, en de andere is tegen de 60, wonen gewoon nog samen bij hun moeder. Dus ja het kan, maar ik weet nog steeds niet wat ik er van moet denken

Ik heb zelf een jaartje of 25 in mijn hoofd.

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 09:56 schreef Urquhart het volgende:
Ik heb zelf een jaartje of 25 in mijn hoofd.

Ik heb zelf een tuintje in mijn hart.

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 09:57 schreef eleusis het volgende:

[..]

Ik heb zelf een tuintje in mijn hart.

quote:

Op maandag 12 juli 2010 21:12 schreef BasEnAad het volgende:
Gemiddelde was 24 volgens mij.

Dan ben ik vrij gemiddeld Ik ben op mijn 24e bij mama weggegaan

quote:

Op maandag 12 juli 2010 21:11 schreef Q.E.D. het volgende:
Euh, 20. Idealiter schoppen je ouders je op je 18e het huis uit.

Ikzelf was op mijn 20e opgerot.
Maar ik vind een jaartje of 24 toch al echt wel de max

Het ligt eraan. Kijk, iemand die bij zijn vader blijft wonen omdat moeder overleden is, daar kan ik best begrip voor opbrengen. Maar diegenen die NIET voor hun ouders zorgen maar zich lekker laten pamperen? Ik zou zeggen MAX 24 jaar, daarna opkrassen.

Het zijn inderdaad altijd dezelfde types: mannen die gaan werken en lekker hun ouders op kosten jagen, maar ondertussen wel elk jaar 10.000 opzij weten te zetten. Zodra er genoeg geld staat moet er een luxe woning met bijbehorende inrichting gekocht worden want dit type is te goed om in een appartementje te wonen. Deze man maakt indruk met zijn Audi en zijn spaarcentjes, tot je erachter komt dat hij een geldwolf is die elke cent omdraait.

Dan is er nog de man die gewoon echt te dom en lui is om zelf een poot uit te steken, grotere afknapper is er voor mij niet. Dit heerschap komt thuis, legt zijn poten op tafel en doet vervolgens............. eh, niets? Dit type man blijft doorgaans mentaal ook nog zéér jong, heeft geen enkel inzicht in wat een kar boodschappen tegenwoordig kost, laat zich lekker de bemoeienis van moeders aanleunen. Meestal zijn het ook echt geen leuke moeders maar van die bemoeizieke krengen die zelf op hun beurt ook over lijken gaan om de navelstreng maar in stand te houden. Met het oog op de toekomst/kinderen: welke moderne vrouw wil dat nu nog? Dit type maakt op mij helemaal geen indruk. Ik heb nog liever een zwerver dan dit soort figuren.

Nee, een echte vent woont op zichzelf en zorgt ook voor zichzelf (en als het even kan heeft hij ze dusdanig op de rit dat hij ook een beetje voor zijn omgeving zorgt).

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 07:02 schreef maartena het volgende:
Ik zeg 21.....

Ik vertrok zelf kort na mijn 23e verjaardag, en naar mijn eigen bescheiden mening was ik daarmee eigenlijk vrij laat. Het was wel de beste beslissing die ik destijds genomen heb trouwens.

De meeste van mijn vrienden - op eentje na - vertrokken allemaal zo rond 20, 21 uit huis. Mijn broertje en zusje vertrokken ook zo rond 21.

21 Lijkt me ook een mooie leeftijd. Je mag dan alles wettelijk, inclusief het zelf vormen van een politieke partij.

Zat ook zo rond de 22~23
Maar dat was alleenmaar omdat je wel een huis nodig hebt als je pleite gaat - en ik had niet voorzien dat zo'n zoektocht + vinden al snel een jaar kost..
Maar ik was het liefst zo rond 20~21 DIRECT het huis uit gegaan.

En niet omdat ik het slecht had thuis, maar ik had gewoon een soort oerdrang.
Dus ik vermoed dat het 'gezond' is om zo na je twintigste graag iets voor jezelf te hebben, je eigen ding kunnen doen etc.. zonder constant rekening te houden met het 'gezin'.

Euh, boven de 30 wordt het wel vervelend, tenzij je om andere redenen (bijv. ouders of andere familieleden verzorgen etc) thuis woont. Dit geldt voor mannen hetzelfde als voor vrouwen.
Maar je moet je niet vergissen dat in sommige steden grote woningnood heerst. Ikzelf kon pas op mijn 25ste uit huis, en dat was ook alleen maar omdat m'n vader me op m'n 18e al in liet schrijven bij de woningbouwvereniging. Particulier huren is ook megaduur en zie WGR topiques waarom je dat niet moet doen.

O en hier in de provincie komt het ook vaak voor dat zoonlief of dochterlief gewoon in een groot apart gedeelte van de boerderij woont of in een apart huis op hetzelfde adres, en dat nog vrolijk samen gegeten wordt iedere dag. Daar kan ik ook wel mee leven .

Voor een vrouw moet hij natuurlijk al 10+ jaar op zichzelf wonen, en natuurlijk geld en ruimte voor haar hebben. Ongeacht zijn leeftijd, vrouwen zijn nou eenmaal geen realist

Overigens, toen ik nog thuis woonde kon ik in een jaar makkelijk 10000E aan de kant zetten om te sparen. Nu ik op mezelf woon in een huurhuis lukt dat echt niet meer. Dus een man die vroeg uit huis is gegaan heeft ook weldegelijk nadelen .

quote:

Op maandag 12 juli 2010 21:14 schreef JustinK het volgende:
Zolang je nog in de twintiger jaren bent kan het nog. Daarna wordt het echt triest.

kom nou. een gozer van 28 die nog thuis woont is toch gewoon intens zielig.

Ik woonde op rolafstand van de HBO bij mijn ouders, maar op m'n 22e ben ik de deur uit gegaan. Toen was het 20 minuten fietsen ipv 5 minuten lopen. Maar wel op m'n uppie

liefst voor 20e het huis uit, tussen 20 2n 25 heb je al een goede reden nodig en daarna wordt het sneu (of err nou een goede reden voor is of niet)

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 02:27 schreef Dipkip het volgende:


[..]

Dan zie ik het punt niet, zeker niet als jij alleen woont. Tis ook gewoon saai om steeds voor jezelf te koken en dan in je eentje te eten en er is niks mis met een goede band hebben met je ouders.

Natuurlijk moet je niet gaan verwachten dat als je dan een vriendin krijgt die ook 3x per week meegaat bij je ouders eten, maar het dan bijvoorbeeld terugschroeven naar eens per week of twee weken. Maar dat snap jij volgens mij ook wel.

Ja, ik woon alleen. En dat laatste snap ik zeker wel.

quote:

Op dinsdag 13 juli 2010 03:13 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ik vind binnen 3 maanden aan de ouders voorgesteld worden een probleem, ik schreeuw tijdens orgasmes en ik hou niet van traplopen. So there, drie goeie redenen

Dan zijn wij geen goede match, ik woon op één hoog en dit appartementencomplex is vreselijk gehorig.

ik denk ook dat vrouwen beter vroeg uit huis kunnen dan mannen, aangezien de meeste mannen geen kaas hebben gegeten van schoonmaken en eten koken terwijl dat voor veel vrouwen gewoon een passie is.