R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Grootste doel dat je had halen en dan niet blij zijn
Ga anders eens langs de bibliotheek om wat zelfhulpboeken te halen ofzo, benzin.
Op die manier hoeft niemand in jouw omgeving te weten waar je mee bezig bent. En ofschoon het geen wondermiddel is, staan er af en toe dingen in die bij jou misschien leiden tot een verandering in jouw verkeerde manier van denken:
- Het is niet mogelijk om het iedereen naar de zin te maken: ONMOGELIJK!
- Je leven kan nooit nog complexer worden dan het nu al is;
- De mensen in jouw omgeving zal het over het algemeen worst wezen wat jij doet en laat: de samenleving is jou niet in de gaten aan het houden om je uit te lachen als je iets doet waarvan je zelf denkt dat het slecht is;
- Je bent geen slecht mens. Je hebt wellicht fouten gemaakt, maar het is nog veel slechter deze fouten niet te maken en passief te blijven.
Op die manier hoeft niemand in jouw omgeving te weten waar je mee bezig bent. En ofschoon het geen wondermiddel is, staan er af en toe dingen in die bij jou misschien leiden tot een verandering in jouw verkeerde manier van denken:
- Het is niet mogelijk om het iedereen naar de zin te maken: ONMOGELIJK!
- Je leven kan nooit nog complexer worden dan het nu al is;
- De mensen in jouw omgeving zal het over het algemeen worst wezen wat jij doet en laat: de samenleving is jou niet in de gaten aan het houden om je uit te lachen als je iets doet waarvan je zelf denkt dat het slecht is;
- Je bent geen slecht mens. Je hebt wellicht fouten gemaakt, maar het is nog veel slechter deze fouten niet te maken en passief te blijven.
ik had laatst dit gevonden:
http://anonib.com/hikikomori/res/1333.html#3648
en post 3649
zo voelt het voor wereldvreemden om naar buiten te gaan.
en kijk hoeveel moeite hij zit thuis te doen, en alles overdenken enzo.
denk eens aan de indruk die hij achter laat op anderen buiten. met ze 'ik ben een hikki actie op het podium' , en ze bewegingen in het openbaar.
het kost echt heel veel moeite om dit soort ongelukkigheid, gebaseerd op niets, en eenzaamheid op te lossen. ook zelfhulpboeken in de bibliotheek gaan lezen. wat heb je eraan?
veels te veel moeite voor niets.
http://anonib.com/hikikomori/res/1333.html#3648
en post 3649
zo voelt het voor wereldvreemden om naar buiten te gaan.
en kijk hoeveel moeite hij zit thuis te doen, en alles overdenken enzo.
denk eens aan de indruk die hij achter laat op anderen buiten. met ze 'ik ben een hikki actie op het podium' , en ze bewegingen in het openbaar.
het kost echt heel veel moeite om dit soort ongelukkigheid, gebaseerd op niets, en eenzaamheid op te lossen. ook zelfhulpboeken in de bibliotheek gaan lezen. wat heb je eraan?
veels te veel moeite voor niets.
Hier op inhakend: Dit blijf ik zelf ook tegen benzin zeggen. Het is niet erg dat je fouten hebt gemaakt in het verleden, de manier hoe je ze oplost c.q. aanpakt is hetgeen dat telt.quote:Op maandag 2 augustus 2010 18:40 schreef DeepChord het volgende:
- Je bent geen slecht mens. Je hebt wellicht fouten gemaakt, maar het is nog veel slechter deze fouten niet te maken en passief te blijven.
Gaan zitten dubben en dénken over hoe de reactie van ouders zal zijn, heeft geen nut! Dan kun je zitten kniezen en alles moeilijk blijven vinden, daar los je niets mee op. Overigens, en dat zeg ik als iemand die de relatie met haar ouders aan een flinterdun touwtje heeft hangen: Als ouders je een waardeloos kind vinden ben je beter af zonder ouders, zeker als dat is omdat je zo ontzettend sterk bent door je zwakke punten te erkennen.
En je angsten overwinnen. Als iemand je iets aanreikt, aanpakken, niet laten liggen omdat de angst groter is dan de wil om te veranderen.
En alsjeblieft, iets doen met de tips die worden gegeven. Als ze het ene oor in, andere oor uit gaan, is t ook zinloos.
Het spijt me, het is niet mijn bedoeling om je van streek te maken. Ik doe niet zoals ik doe om jou te kwetsen.quote:Op maandag 2 augustus 2010 18:10 schreef Cocktailprikker het volgende:
1 woord: Zelfmedelijden. Verschrikkelijk
[..]
Dat dus. Mijn aandacht krijg je iig niet meer. Word tijd dat je op jezelf terug leert vallen.
Ik denk het niet. Dit is de enige plek waar ik zielig kan doen, juist omdat het anoniem is. Ik wil juist niet zielig en somber overkomen en ik doe me meestal dan ook heel anders voor dan ik ben. Ik denk dat als je aan de mensen die van dag tot dag met me te maken hebben zou vragen hoe ze me zien dat ze het helemaal niet doorhebben. Dit is de enige plek waar ik gewoon eerlijk kan zeggen hoe ik me voel.quote:Op maandag 2 augustus 2010 16:40 schreef formerjellybean het volgende:
Ergens heb ik het idee , dat je juist door zielig te doen en niets te ondernemen eigenlijk stiekem is wat je wilt .
Ik ken namelijk meer mensen die zo zijn ze zuigen je leeg met negatieve verhalen en blijven ermee doorgaan want zo heb je aandacht door zielig te doen.
Tig mensen bieden hier je hulp aan maar je geeft ook aan alle hulp te weigeren , dan houd het op een gegeven moment ook op he.
Een paar mensen hier bieden hulp aan (en daar ben ik echt blij mee, bedankt!) maar de meeste mensen bieden geen hulp aan. De meeste mensen hier zeggen dat ik professionele hulp moet zoeken, dat is iets anders dan hulp aanbieden. Andere hulp dat deze 'hulp' zou ik uiteraard gewoon aannemen.
Dat heeft het wel. Ik wil gewoon een goede zoon zijnquote:Op maandag 2 augustus 2010 21:38 schreef Cassandra87 het volgende:
Gaan zitten dubben en dénken over hoe de reactie van ouders zal zijn, heeft geen nut! Dan kun je zitten kniezen en alles moeilijk blijven vinden, daar los je niets mee op. Overigens, en dat zeg ik als iemand die de relatie met haar ouders aan een flinterdun touwtje heeft hangen: Als ouders je een waardeloos kind vinden ben je beter af zonder ouders, zeker als dat is omdat je zo ontzettend sterk bent door je zwakke punten te erkennen.
Ik wil een goed mens zijn. Het lost misschien niets op, maar het kwetst mijn ouders tenminste niet En ik denk niet dat ik zonder ouders beter af zou zijn, ik heb ze ontzettend hard nodig denk ik. Ik zal het proberenquote:Op maandag 2 augustus 2010 21:38 schreef Cassandra87 het volgende:
En je angsten overwinnen. Als iemand je iets aanreikt, aanpakken, niet laten liggen omdat de angst groter is dan de wil om te veranderen.
Het is niet makkelijk voor me omdat ik echt een enorme schijterd ben zoals je inmiddels weet. Sorry
bs. Zou je je niet fijner voelen als je ouders je accepteren en een helpende hand aanbieden?quote:Op maandag 2 augustus 2010 23:16 schreef benzin het volgende:
[..]
Dat heeft het wel. Ik wil gewoon een goede zoon zijn
[..]
Wat voor nut/toevoeging hebben je ouders als ze bijdragen aan het feit dat je je ongelukkig voelt? Het feit dat je tenminste íemand hebt? Het feit dat ze voor je koken, en je onderdak bieden?
Het belangrijkste feit: een veilig en warm thuis, lees ik niet van je.
Ik ben bewust het huis uit gegaan, omdat ik de veiligheid en warmte niet had. En Ik keer ze ook bewust de rug toe op t moment dat de relatie een terugval heeft, want de moeite zal niet (meer) van mij afkomen. Ik heb mijn ouders niet nodig. Ik zou ook niet graag afhankelijk van ze zijn. Al moet het wel weer gezegd worden dat ze voor me klaar staan als ik met pech onderweg sta
Nogmaals waarom geen professionele hulp?? Het is geen moeilijke vraag hoor van mijn kant. Als ik weet waarom je dat niet wilt, weten ook heel veel mensen iets meer over het hoe en waarom ...quote:Op maandag 2 augustus 2010 23:16 schreef benzin het volgende:
.
Een paar mensen hier bieden hulp aan (en daar ben ik echt blij mee, bedankt!) maar de meeste mensen bieden geen hulp aan. De meeste mensen hier zeggen dat ik professionele hulp moet zoeken, dat is iets anders dan hulp aanbieden. Andere hulp dat deze 'hulp' zou ik uiteraard gewoon aannemen.
Dat heeft het wel. Ik wil gewoon een goede zoon zijn
Dat jij graag op dit forum zogenaamd 'zielig "doet is prima maakt wat mensen hier op het forum best wel pissed en dan niet omdat je zielig loopt te doen maar omdat bijna alle mensen weten op dit forum dat je hier uit kunt komen! dat is de reden!
Daarnaast is dat verhaal over je ouders ontzettend fout geredeneerd. Je ouders zullen zich namelijk een stuk beter voelen als jij dat ook doet en niet andersom! dat is krom denken en zeker geen realiteit!!!!
Ja, onder meer die drie dingen. Een plek om te wonen, voedsel zonder voedselvergiftiging en ik heb ten minste twee mensenquote:Op dinsdag 3 augustus 2010 08:51 schreef Cassandra87 het volgende:
Wat voor nut/toevoeging hebben je ouders als ze bijdragen aan het feit dat je je ongelukkig voelt? Het feit dat je tenminste íemand hebt? Het feit dat ze voor je koken, en je onderdak bieden?
Het belangrijkste feit: een veilig en warm thuis, lees ik niet van je.
Daarnaast is het zo dat het voor mij belangrijk is omdat het me gaande houdt. Omdat ik net wil doen of alles goed gaat blijf ik dingen doen. Als ik op mezelf zou zitten dan is de kans groot dat ik de hele dag op bed zou gaan liggen en niets meer zou doen omdat er dan geen reden meer voor is. Op zich bieden ze me niet het warme thuis wat ik voor ogen heb en het zijn niet echt goede ouders. Maar het belangrijkste is dat ze op hun eigen vreemde manier wel om me geven. ZIj zijn op dit moment de enige stabiliteit die ik heb in mijn anders vrij lege leventje.
Uit ervaring weet ik dat mijn ouders niet open staan voor elk woord wat met psych begint. Het laatste wat ik wil is het enige dat ik heb onder druk zetten. Als er iets gebeurt waardoor ik niet meer bij ze terecht kan dan heb ik niemand meer om op terug te vallen als dat nodig is, want ik heb geen vrienden
Als er iets of iemand anders is die je stabiliteit kan geven, zou je dan wel aan jezelf kunnen en willen werken?
En die vrienden heb je wel, je moet er alleen voor durven open staan
En die vrienden heb je wel, je moet er alleen voor durven open staan
herkenbaar. niet type ouders, maar dat ik dus op mezelf woon. en daar bijna helemaal niets heb uitgevreten de laatste 4 jaar.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 10:40 schreef benzin het volgende:
[..]
Ja, onder meer die drie dingen. Een plek om te wonen, voedsel zonder voedselvergiftiging en ik heb ten minste twee mensen
Op zich bieden ze me niet het warme thuis wat ik voor ogen heb en het zijn niet echt goede ouders. Maar het belangrijkste is dat ze op hun eigen vreemde manier wel om me geven. ZIj zijn op dit moment de enige stabiliteit die ik heb in mijn anders vrij lege leventje.
Uit ervaring weet ik dat mijn ouders niet open staan voor elk woord wat met psych begint. Het laatste wat ik wil is het enige dat ik heb onder druk zetten. Als er iets gebeurt waardoor ik niet meer bij ze terecht kan dan heb ik niemand meer om op terug te vallen als dat nodig is, want ik heb geen vrienden
en tegen me ouders doe alsof alles goed gaat, en als ik bij me ouders ben, ga ik wel soms ergens heen en erop uit, maar zogauw ik alleen in me eigen appartement was. lag ik hele dag op bed, keek ik tv, durfde ik niet naar buiten etc.
ik zal een grote teleurstelling zijn, ookal weten ze hoe slecht het daadwerkelijk is gegaan.
verleden tijd, want volgend schooljaar alles goed gaan doen natuurlijk:)
ik ben te lui
Wat er gebeurt is dat de angst voor de reactie van je ouders je apathie alleen maar meer voedt, en doordat je er zo mee bezig bent vergroot je het uit tot onredelijke proporties. Er zijn ook ouders die moeten omgaan met een kind dat in de goot ligt vanwege drugs, of een moord begaan heeft, of zelf omgekomen is door eigen schuld. Daarbij vergeleken stellen jouw problemen natuurlijk weinig voor. Uiteraard heb jij zelf wel het idee dat het allemaal heel verschrikkelijk is. Hoogstwaarschijnlijk ben je niet lui maar heb je last van depressieve gevoelens die je alle energie, hoop en moed ontnemen. Dat is een ziekte (althans, zo kun je het zien) en daar moet je wat aan gaan doen. Gewoon een afspraak maken bij een psycholoog.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 13:28 schreef mylifeisgrey het volgende:
[..]
herkenbaar. niet type ouders, maar dat ik dus op mezelf woon. en daar bijna helemaal niets heb uitgevreten de laatste 4 jaar.
en tegen me ouders doe alsof alles goed gaat, en als ik bij me ouders ben, ga ik wel soms ergens heen en erop uit, maar zogauw ik alleen in me eigen appartement was. lag ik hele dag op bed, keek ik tv, durfde ik niet naar buiten etc.
ik zal een grote teleurstelling zijn, ookal weten ze hoe slecht het daadwerkelijk is gegaan.
verleden tijd, want volgend schooljaar alles goed gaan doen natuurlijk:)
ik ben te lui
.
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
Dan zou het in ieder geval een bespreekbare optie worden die echt mogelijk isquote:Op dinsdag 3 augustus 2010 12:07 schreef Cassandra87 het volgende:
Als er iets of iemand anders is die je stabiliteit kan geven, zou je dan wel aan jezelf kunnen en willen werken?
En die vrienden heb je wel, je moet er alleen voor durven open staan
Ik heb het idee dat je bang bent voor de reactie van je ouders als je met iets komt als psycholoog.
Oplossing, je vertelt het gewoon niet
1) Ze komen het niet te weten, want je dokter en de psycholoog hebben geheimhoudingsplicht
2) Je gaat er langs, het zal langzamerhand beter gaan met je, je leven gaat weer bloeien, je zult je ouders weer gelukkig maken
Dit uiteraard even heel abstract en kort door de bocht, maar dat is even in grote lijnen waar het op neerkomt.
Oplossing, je vertelt het gewoon niet
1) Ze komen het niet te weten, want je dokter en de psycholoog hebben geheimhoudingsplicht
2) Je gaat er langs, het zal langzamerhand beter gaan met je, je leven gaat weer bloeien, je zult je ouders weer gelukkig maken
Dit uiteraard even heel abstract en kort door de bocht, maar dat is even in grote lijnen waar het op neerkomt.
(Y)
Die stabiliteit kan die in iedergeval niet bij zijn ouders krijgen.... raar verhaal kan me niet indenken dat ouders niet het beste met hun kind voorhebben. Mocht mijn ouders ooit moeilijk gaan doen dan loos ik ze direct en dat is hard zeggen maar wat heb je nu aan ouders die het niet ondersteunen dat hun kinderen graag het beste er van willen maken....quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 15:22 schreef benzin het volgende:
[..]
Dan zou het in ieder geval een bespreekbare optie worden die echt mogelijk is
Ik hou er over op want je hebt blijkbaar alleen oog voor bepaalde mensen en mensen die je wel helpen willen niet....... en dan kun je wel komen met dat we alleen professionele hulp aanbieden maargoed heb ook al eens aangeboden om via pm verder te gaan maargoed maakt mij niks uit!
wat ik gewoon jammer vind is dat je weinig moeite neemt om van je nare situatie af te komen. Klagen los je helemaal niks mee op . en toch weet ik zeker dat je hier uit kunt komen. ik denk dat ik wel weet wat het probleem is..... je wilt nog niet graag genoeg beter worden anders zou je veel meer dingen aangrijpen dan alleen een beetje zielig doen op fok.....
Dat zielig doen sterkt jouw in je gedrag . Het is voor jouw een manier van dingen beredeneren oftewel excuses zoeken en dan kun je wel zeggen dat je dat doet om je beter van te voelen . Iets beter voelen is ook wat jij wil maar je komt alleen maar verder van je doelen af op deze manier.
Hou nu echt op .
succes verder!
Dat is precies wat ik bedoel Bussy, als je ouders niet voor de belangrijkste stabiliteit kunnen zorgen, heb je er mijn inziens niets aan.
Benzin, ik doe je een keer een aanbod, mocht je écht aan jezelf willen werken en er alles aan doen om uit dat dal te komen, dan heb ik straks nog een extra kamer over. Stabiliteit én elke avond gezond eten
als je écht aan jezelf wilt werken. Dat is eng, dat is vreselijk, maar het is een kans.
Benzin, ik doe je een keer een aanbod, mocht je écht aan jezelf willen werken en er alles aan doen om uit dat dal te komen, dan heb ik straks nog een extra kamer over. Stabiliteit én elke avond gezond eten
als je écht aan jezelf wilt werken. Dat is eng, dat is vreselijk, maar het is een kans.
Bussy je slaat de spijker op zn kop.
Alles is al gezegd. Meerdere malen.
Ik ga verder ook niet meer reageren in dit topic.
Alles is al gezegd. Meerdere malen.
Ik ga verder ook niet meer reageren in dit topic.
"Without music, life would be a mistake." - Friedrich Nietzsche
Gevoelens kunnen misleidend zijn.quote:Op donderdag 29 juli 2010 13:14 schreef benzin het volgende:
[..]
Dankje
Probeer je me nu woorden in de mond te leggen die ik nooit gezegd heb?quote:Is het fout om graag te willen dat andere mensen je aardig vinden? Is het fout om graag te willen dat het leven even meezit?
Dat is een flauwe "ik ben het slachtoffer" truc.
Zoals ik al eerder gezegd heb, dat is niet zo. Je geluk hangt af van wat je zelf tegen jezelf zegt.quote:Mijn geluk hangt heel erg van anderen en mijn omstandigheden af dan van mezelf. Ik weet ook niet goed wat ik in/aan mezelf kan veranderen om echt gelukkig te worden en ik zoek altijd naar dingen van buiten die me gelukkig kunnen maken. Nieuwe spullen, vrienden, een vriendinnetje. En zelfs als het me uiteindelijk lukt maakt het me niet echt blij/gelukkig
Dingen van buiten of andere mensen kunnen jou niet gelukkig maken.
Zie ook Mind gym: tijd maken, Hoofdstuk Geluk in beeld.
Alle begin is moeilijk, het leren maken van dankbaarheidslijstjes kost nu eenmaal actie. Je kunt het alleen leren door het te doen. En vol te houden. Dus niet twee of drie dagen proberen en dan het potlood erbij neergooien.quote:Ik heb geprobeerd om een lijstje te maken met de dingen waar ik dankbaar voor ben, maar terwijl ik dat doe denk ik vooral aan alles waar ik niet blij mee ben. Dat is ook een beetje de reden dat ik ben gestopt met het maken van todo-lijstjes, ze werden steeds langer en ik kreeg het gevoel dat ik helemaal niets bereikte.
Tuurlijk is niet alles rot, en het had allemaal nog veel erger kunnen zijn, maar het is voor mij al erger dan ik kan hebben.
Overigens goede actie wat betreft die to do lijstjes. Ik kan even niet op de bron komen maar ik heb ergens geleerd dat die lijstjes inderdaad vaak tegen je kunnen gaan werken.
Daarom denk ik, en een aantal anderen hier met mij, dat het verstandig is om professionele hulp te zoeken.quote:Ik heb een doelloos leven en ik voel me rot. Voor iemand die niet gelooft in iets na de dood betekent dat dat ik mijn tijd verspil. Het gaat al 5 jaar zo. Harder mijn best doen leidt tot tijdelijke overwinningen en daarna zak ik weer weg. Het ergste is dat hoe groter de overwinning was hoe harder ik weer terugzak.
Die laatste vraag is weer zo'n typische slachtoffervraag.quote:Ik ben gewoon heel erg moe. Ik wil gewoon een beetje gelukkig zijn en de kracht hebben om elke dag gewoon aan te kunnen zelfs als niet alles meezit. Alleen ik weet echt niet hoe ik dat moet bereiken. Is dat nou echt teveel gevraagd??
Ik weet hoe waardeloos het is om geen zin of puf of energie te hebben. Het lijkt wel of je vastzit in drijfzand en hoewel je niet echt dieper wegzakt, kom je ook geen stap vooruit. Je zegt dat je niet weet hoe je die betere situatie kunt bereiken. Oftewel, je weet zelf ook wel dat je hulp nodig hebt.
Misschien kun je eens met iemand van maatschappelijk werk gaan praten? Hier in mijn gemeente is het iemand die vrij beschikbaar is voor alle inwoners en volledig betaald wordt door de gemeente. In andere woorden, helemaal gratis.
Zo'n MW-er heeft natuurlijk niet de capaciteiten om je met dit probleem te helpen, het is geen therapeut. Maar ze weten vaak wel precies welke mogelijkheden er zijn, en ook hoe het zit met zwijgplicht van behandelaars.
Je hoeft nog niet te besluiten om iets te gaan doen maar het lijkt me nuttig om eens te informeren naar de mogelijkheden. Misschien kan er wel een hoop meer dan je denkt en zonder dat je ouders er bij betrokken moeten worden.
PM dit topic eens door naar Schenkstroop.
Ik zie rond in de wereld,
waarin de stenen rusten,
de planten levend groeien,
de dieren voelend leven ...
waarin de stenen rusten,
de planten levend groeien,
de dieren voelend leven ...
Dat is wel jammer ja maargoed ik denk dat ik net zoals meerdere mensen hem heel graag willen helpen maargoed we hebben geen zin om constant hetzelfde te moeten zeggen terwijl de beste alleen maar verder gaat met zielig zijn en niks van ons aanneemt.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 19:02 schreef Cassandra87 het volgende:
Wel jammer dat er nu gelijk helemaal niet meer wordt gereageerd
Dit is misschien hard zeggen tegen benzin maar misschien wel iets wat hem wakker schud al heb ik het idee dat dat niet gaat gebeuren omdat er al meerdere voor mij hetzelfde hebben gedaan. Toch weet ik dat benzin hier uit gaat komen is het niet nu dan later !
Dat komt gewoon omdat hij het topic eigenlijk nog te vroeg heeft geopend. Hij zit nog niet in de acceptatiefase en denkt nog steeds dat het niet mogelijk is om iets aan zichzelf te veranderen waardoor hij het geluk kan vinden, op dit moment hangt alles voor hem nog af van externe factoren.
Wanneer hij langzamerhand dieper in de put raakt en geen uitweg meer ziet, komt die acceptatiefase vanzelf wel en zal hij onder ogen zien dat hij echt zelf hulp moet gaan zoeken. Dan heeft hij hier een mooi topic aan om op terug te kijken, waar hij misschien nog nuttige dingen uit kan oppikken
Al hoop ik dat hij er voor die tijd al uit is met zichzelf en dat het niet zo ver hoeft te komen.
Wanneer hij langzamerhand dieper in de put raakt en geen uitweg meer ziet, komt die acceptatiefase vanzelf wel en zal hij onder ogen zien dat hij echt zelf hulp moet gaan zoeken. Dan heeft hij hier een mooi topic aan om op terug te kijken, waar hij misschien nog nuttige dingen uit kan oppikken
Al hoop ik dat hij er voor die tijd al uit is met zichzelf en dat het niet zo ver hoeft te komen.
(Y)
Inderdaad , ik herken dat volkomen vandaar ook dat ik zei dat ie nog niet graag genoeg geholpen wil worden. Op het moment dat je niet 100% achter je herstel staat gaat het niet lukken. Ik heb ook eerst 1,5 jaar rond gelopen met een gevoel sterker nog geen gevoel. Niks kon mij eigenlijk nog echt blij maken'.quote:Op donderdag 5 augustus 2010 17:01 schreef chiren het volgende:
Dat komt gewoon omdat hij het topic eigenlijk nog te vroeg heeft geopend. Hij zit nog niet in de acceptatiefase en denkt nog steeds dat het niet mogelijk is om iets aan zichzelf te veranderen waardoor hij het geluk kan vinden, op dit moment hangt alles voor hem nog af van externe factoren.
Wanneer hij langzamerhand dieper in de put raakt en geen uitweg meer ziet, komt die acceptatiefase vanzelf wel en zal hij onder ogen zien dat hij echt zelf hulp moet gaan zoeken. Dan heeft hij hier een mooi topic aan om op terug te kijken, waar hij misschien nog nuttige dingen uit kan oppikken
Al hoop ik dat hij er voor die tijd al uit is met zichzelf en dat het niet zo ver hoeft te komen.
Ik durfde eerst ook niet naar mijn ouders en heb dat ook niet gedaan uiteindelijk. Ik heb op een gegeven moment mijn opa alles verteld en die is er mee na mijn ouders gegaan. Hopelijk vind benzin iemand waar die wel zijn verhaal kwijt kan. Hij denkt nu dat die persoon er niet is maar weet zeker dat die er wel is alleen hij moet het ook zien.
Ik heb mezelf op laten nemen en ik zeg het natuurlijk niet graag hard op maar dat was voormij het beste wat ik doen kon. Heel veel mensen hebben gelijk zoiets van wat moet je daar maar als je echt geholpen wilt worden dan lukt dat. Maar inderdaad voordat je zoiets doet moet je echt zelf beter willen worden.
In de kliniek hebben ze mij niet alleen weer "beter"gemaakt maar me ook geholpen met dingen die ik eerder anders had moeten doen. Ik heb het gevoel dat benzin in hetzelfde schuitje zit als ik zeg dat benzin meer voor zichzelf opkomen moet en niet alleen moet denken van ja wat zouden die er van vinden. Ik heb direct gewerkt aan mijn assertiviteit en moet zeggen dat het me geen wind eieren heeft gelegd. Ze hebben zo als hun dat mooi zeggen de handvaten gegeven zodat ik verder kan . en dat niet alleen ze hebben er voor gezorgd dat ik een stuk meer voor mezelf opkom.
Ik zou benzin best wel wat meer willen vertellen over hoe ik dat ervaren heb en hoe dat een beetje gaat maar jullie snappen dat ik dat niet via dit forum ga doen.
Er moet gewoon heel drastisch iets veranderen. Vandaar mijn aanbod, al is dat wel heel erg eng. Maar zolang hij te bang blijft alleen te staan zal er niet veel wijzigen
Kom op benzin je bent al 3 jaar aan het janken op Fok. Verander nou es wat aan je leven, in plaats van alle suggesties van mensen steeds naast je neer te leggen.
Je denkt niet gelukkig te zijn omdat je nog thuis woont, maar het idee 'op jezelf wonen' wil je niet eens aan denken. Tsja, dan houdt het snel op.
Je denkt niet gelukkig te zijn omdat je nog thuis woont, maar het idee 'op jezelf wonen' wil je niet eens aan denken. Tsja, dan houdt het snel op.
Ja, het spijt me. Ik voelde me gewoon heel erg 'aangevallen' hier. Ik doe ook echt maar mijn best en het is echt niet makkelijk voor me. Niemand hier kan voelen hoe moeilijk dit allemaal voor me is.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 19:02 schreef Cassandra87 het volgende:
Wel jammer dat er nu gelijk helemaal niet meer wordt gereageerd
Als ik wist hoe en wat ik moest veranderen dan deed ik dat meteen. Het is gewoon echt ongelofelijk moeilijk en zwaar. Een vriendin was mijn laatste hoop en ik heb er zoveel van mijn moeite en energie ingestoken. Mijn laatste energie. Zelfs al is iemand uitgeput, dan nog kan diegene vaak even heel kort voor zijn dood ineens nog een laatste enorme krachtinspanning leveren. Zie het als een laatste wanhoopspoging.quote:Op donderdag 5 augustus 2010 18:45 schreef VonHinten het volgende:
Kom op benzin je bent al 3 jaar aan het janken op Fok. Verander nou es wat aan je leven, in plaats van alle suggesties van mensen steeds naast je neer te leggen.
Zoals mijn leven nu loopt kan en wil ik niet meer verder. Ik heb genoeg gehad. En jullie blijven met zijn allen maar doen alsof alles hartstikke makkelijk en simpel is. Jullie doen net of ik verdomme gewoon niet wil. Ook al is het niet zoveel meer, ik doe gewoon echt wat ik kan. Elke dag mijn bed uit komen, doen wat ik moet doen en spelen alsof alles goed met me gaat kost me gewoon zoveel energie. Ik leef al jaren op het randje. Ik zou onderhand gewoon willen dat ik er een eind aan kon maken, maar uiteraard ben ik ook daar een veel te grote lafaard voor. Ik durf dat niet en ik durf ook geen grote ingrijpende beslissingen te maken om mijn leven te veranderen. En zelfs als ik dat even wel durf dan duurt mijn poging maar kort omdat ik gewoon de energie niet meer kan opbrengen. Ik ben gewoon sneu. Ik heb geen keuze. Ik kan niet stoppen en ik kan niet veranderen. De enige optie die ik heb is doorzetten. Gewoon elke ochtend weer wakker worden, doen wat ik moet doen en weer naar bed. Elke dag een stukje verder kapot en nog moeier en dan maar hopen dat ik er over een paar jaar echt goed doorheen zit en eindelijk iets durf te doen om deze zooi voorgoed uit de weg te ruimen.
Vaak voel ik me geestelijk zo moe dat ik op momenten dat ik alleen ben en even niet hoef te spelen alsof alles goed gaat nauwelijks meer rechtop kan staan. Mijn lichaam doet letterlijk pijn onder de druk van hoe ik me voel.
Ik wil alleen maar gelukkig zijn. Ik wil verdomme gewoon mijn aandeel in het geluk op de wereld. Ik zie alleen maar mensen gelukkig zijn terwijl ik alleen maar rotzooi op mijn bord krijg. En ik ben gewoon te zwak om die rotzooi aan te kunnen.
En alle oplossingen die jullie aandragen zijn misschien wel de beste, maar niemand snapt wat ik wil. Ik wil geen oplossingen die alles eerst nog even zwaarder en moeilijker voor me maken voordat het makkelijker wordt. Ik wil geen oplossingen die eerst de paar stabiele dingen die ik nog heb vernietigen voor alles goed komt. Ik wil een pijnstiller. Ik wil een kortetermijnoplossing die de boel
Denk je dat ik het leuk vind dat ik hier al 3 jaar moet lopen zeuren tegen iedereen hier? Jullie hoeven af en toe maar wat woorden te lezen, ik moet de hele dag met mezelf leven. Al langer dan 3 jaar. Alles is al langer dan 3 jaar fucked up. Eerlijk gezegd kan ik me de tijd voordat het zo was niet meer herinneren. En daarvoor was het eigenlijk ook al zo alleen realiseerde ik het me toen niet.
Ik heb alles gesloopt. Ik heb mezelf gesloopt, steeds verder. En als ik mezelf niet aan het slopen was hielpen andere mensen me een handje om me verder in de shit te helpen. En toen ik eenmaal door had wat er gebeurde was het al te laat.
Het leven is niets dan een grote put ellende. Ik zou alles over hebben voor puur geluk. Zelfs al was het maar voor een dagje zodat ik gewoon zou kunnen ervaren wat het leven zou kunnen zijn.
Ik ben echt boos op de wereld, boos op de mensen die me hebben vertrapt, maar vooral boos op mezelf. Als ik morgen teruglees wat ik hier schreef dan zal ik waarschijnlijk heel veel spijt hebben van de meeste van mijn woorden, hoewel ieder woord gemeend is.
Ik ben niet boos op jullie, want jullie doen echt jullie best, maar het is gewoon erg ingewikkeld allemaal. Ik wil gewoon een oplossing om me heel snel (op korte termijn dus) iets beter te voelen. Ik weet zeker dat als ik me ietsje beter zou voelen ik veel helderder zou kunnen kijken naar wat ik moet doen om dingen op de lange termijn op te lossen. Ik heb even ruimte en energie nodig om alles op een rijtje te krijgen. Ik zit nu van dag tot dag te stressen van studie/werk-deadlines tot nieuwe deadlines. Ik leef in blinde paniek en ik ben elke vorm van controle kwijt. Ik heb op korte termijn gewoon iets nodig om me even beter te voelen zodat ik de ruimte heb in mijn hoofd om zulke grote dingen te doen als jullie voorstellen. En zoiets heb ik heel hard nodig.
Ik hoop dat ik hiermee aan jullie aan kan geven wat ik voel en ik hoop echt dat er iemand is die weet wat ik moet doen. En als ik eenmaal die energie en ruimte heb dan ben ik ervan overtuigd dat als ik dit topic weer doorlees ik genoeg tips vind die me kunnen helpen. Maar in mijn huidige toestand zijn ze gewoon niet uit te voeren. Het is echt niet zo dat ik het niet wil, ik kan het gewoon even niet. En ik hoop echt dat jullie dat kunnen geloven en me hiervoor kunnen vergeven.
Ik denk dat ik naar bed moet gaan, want ik ben behoorlijk over mijn toeren geraakt terwijl ik dit schreef. Het spijt me.
als ik dit zo lees , en dit is niet om onaardig te doen , maar ga naar de huisarts , dit klinkt namelijk als een depressie en daar moet je toch echt bij geholpen worden.
Als je een korte termijn oplossing voor je pijn en stress en alles wilt, laat je sterke medicijnen voorschrijven
Wordt je wat rustiger, niet zo'n stress, wat meer relaxed etc..
Of het een verstandig advies is weet ik niet, maar het is wel de snelste.
Wordt je wat rustiger, niet zo'n stress, wat meer relaxed etc..
Of het een verstandig advies is weet ik niet, maar het is wel de snelste.
(Y)
Leuk verhaal, maar is er nog wat gebeurd?quote:Op maandag 2 augustus 2010 18:59 schreef mylifeisgrey het volgende:
ik had laatst dit gevonden:
http://anonib.com/hikikomori/res/1333.html#3648
en post 3649
zo voelt het voor wereldvreemden om naar buiten te gaan.
en kijk hoeveel moeite hij zit thuis te doen, en alles overdenken enzo.
denk eens aan de indruk die hij achter laat op anderen buiten. met ze 'ik ben een hikki actie op het podium' , en ze bewegingen in het openbaar.
het kost echt heel veel moeite om dit soort ongelukkigheid, gebaseerd op niets, en eenzaamheid op te lossen. ook zelfhulpboeken in de bibliotheek gaan lezen. wat heb je eraan?
veels te veel moeite voor niets.
Wat ik de moraal van dat verhaal vind is dat je risico moet nemen en daardoor nieuwe ervaringen op doet, goede en slechte. Zo bijzonder vreemd vind ik hem trouwens niet, het lukt hem vrij aardig contact te maken met mensen. Hij heeft gewoon wat peper in zijn reet nodig 
.
benzin, ik geloof je. Want ik ben er geweest en ik weet hoe het voelt.quote:Ik hoop dat ik hiermee aan jullie aan kan geven wat ik voel en ik hoop echt dat er iemand is die weet wat ik moet doen. En als ik eenmaal die energie en ruimte heb dan ben ik ervan overtuigd dat als ik dit topic weer doorlees ik genoeg tips vind die me kunnen helpen. Maar in mijn huidige toestand zijn ze gewoon niet uit te voeren. Het is echt niet zo dat ik het niet wil, ik kan het gewoon even niet. En ik hoop echt dat jullie dat kunnen geloven en me hiervoor kunnen vergeven.
Je moet echt naar je huisarts gaan want hier kom je op eigen kracht niet uit. Hij kan je medicijnen geven. Nee het is geen quick fix dat je gelijk in jubelstemming komt. Maar het geeft je wel genoeg kracht om kleine stapjes te gaan doen naar een leven dat je wel aankan.
Waarom neem je een meisje om jouw problemen op te lossen? Zo vind je nooit de liefde van je leven. Denk ik...quote:Op dinsdag 29 juni 2010 14:04 schreef benzin het volgende:
[..]
Nou, het gaat niet alleen om de sex. Wel een beetje uiteraard, maar de nadruk lag meer op *de verlosser*
[..]
Mee eens. Dat is helemaal zo. En het ergste is dat ik daar dan weer niemand de schuld van kan geven. Ik heb gewoon mezelf jaren voor de gek gehouden.
Hier pipo, trek hier maar een wijze les uit
[ Bericht 0% gewijzigd door wesleyb91 op 10-08-2010 11:01:30 ]
TS kijkt te veel films, het echte leven is anders knul.
"Strange times are these in which we live
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
when old and young are taught in falsehoods school.
And the one man that dares to tell the truth is called at once a lunatic and fool"
Laat ik hierbij ook nogmaals reageren omdat benzin zich toch iets aangetrokken heeft van alle kritiek. Ik had namelijk een berichtje in mijn inbox zitten. Hopelijk wil die nu echt luisteren en zijn leven beteren want ik snap dat de machteloosheid bij sommige van jullie aardig aan het oplopen is net zoals bij mij hoor!
Oke, jij forceert jezelf dingen te willen, die je eigenlijk niet wilt. Je luistert niet naar je gevoel, maar veeeel te veel naar je verstand. Haal je gevoel is wat meer naar boven. Wat je wil en wat je doet moet onbewust gaan, maar je moet je bewust zijn van wat je wilt en wat je wilt doen en bij jou is dat net omgedraaid.
Je stelt doelen voor jezelf, die wil je ook wel werkelijk...maar jij gaat ze creeren. Je gaat dingen creeeren die eigenlijk vanzelf horen te gaan, dingen die je voor het grootste deel niet zelf in de hand hebt. Ik heb in een andere topic ook verteld dat er veel mensen zijn die niet alleen durven te zijn en daarom al veel te snel een relatie nemen, zonder dat het "juiste" gevoel erbij komt kijken.
Wat jij moet doen is jezelf confronteren met jezelf. Ga je op andere dingen richten, ga je meer bewust worden van je gevoelens en laat je daar meer door leiden, in plaats van het ernaar maken door te denken : " oh ik wil zo graag een vriendin" "Zij is wel aardig, oke hup, en het is een relatie" Want zo werkt het niet.
Je stelt doelen voor jezelf, die wil je ook wel werkelijk...maar jij gaat ze creeren. Je gaat dingen creeeren die eigenlijk vanzelf horen te gaan, dingen die je voor het grootste deel niet zelf in de hand hebt. Ik heb in een andere topic ook verteld dat er veel mensen zijn die niet alleen durven te zijn en daarom al veel te snel een relatie nemen, zonder dat het "juiste" gevoel erbij komt kijken.
Wat jij moet doen is jezelf confronteren met jezelf. Ga je op andere dingen richten, ga je meer bewust worden van je gevoelens en laat je daar meer door leiden, in plaats van het ernaar maken door te denken : " oh ik wil zo graag een vriendin" "Zij is wel aardig, oke hup, en het is een relatie" Want zo werkt het niet.
Ik weet niet goed hoe ik mijn gevoel meer naar boven moet halen. Ik denk inderdaad ook dat ik teveel denk, maar ik vind het heel moeilijk om dat te veranderen.quote:Op woensdag 11 augustus 2010 14:56 schreef AngelSansan het volgende:
Oke, jij forceert jezelf dingen te willen, die je eigenlijk niet wilt. Je luistert niet naar je gevoel, maar veeeel te veel naar je verstand. Haal je gevoel is wat meer naar boven. Wat je wil en wat je doet moet onbewust gaan, maar je moet je bewust zijn van wat je wilt en wat je wilt doen en bij jou is dat net omgedraaid.
Je stelt doelen voor jezelf, die wil je ook wel werkelijk...maar jij gaat ze creeren. Je gaat dingen creeeren die eigenlijk vanzelf horen te gaan.
Ga je meer bewust worden van je gevoelens en laat je daar meer door leiden
Een doel hebben in het leven is sowieso nutteloos. Kan alleen tegenvallen achteraf. Doe gewoon je ding en maak plezier ondertussen je ziet wel waar je uitkomt.
Science flies you to the moon. Religion flies you into buildings.
En wat is dan mijn ding? En hoe maak ik plezier? Ik heb daar echt al jaren geen helder idee meer van.quote:Op zondag 15 augustus 2010 01:20 schreef mirved het volgende:
Een doel hebben in het leven is sowieso nutteloos. Kan alleen tegenvallen achteraf. Doe gewoon je ding en maak plezier ondertussen je ziet wel waar je uitkomt.
[ Bericht 5% gewijzigd door benzin op 18-08-2010 23:13:07 ]
Ja nu overvraag je ons toch, benzin. Hoe kan ik nu weten wat jouw ding is?
Sommigen gaan uit hun dak van bungee jumping, ik zou het nog niet doen onder bedreiging met een vuurwapen.
De één wil harde muziek, de ander zoekt de stilte.
Gebruik je fantasie eens om uit te zoeken wat jouw ding is.
Sommigen gaan uit hun dak van bungee jumping, ik zou het nog niet doen onder bedreiging met een vuurwapen.
De één wil harde muziek, de ander zoekt de stilte.
Gebruik je fantasie eens om uit te zoeken wat jouw ding is.
Allereerst niet druk meer maken om wat je ouders denken, dan kun je ook eens naar buiten of afspreken met vrienden.
Heh, dat is wel waar.quote:Op donderdag 19 augustus 2010 09:10 schreef caroline88 het volgende:
Ja nu overvraag je ons toch, benzin. Hoe kan ik nu weten wat jouw ding is?
Sommigen gaan uit hun dak van bungee jumping, ik zou het nog niet doen onder bedreiging met een vuurwapen.
De één wil harde muziek, de ander zoekt de stilte.
Gebruik je fantasie eens om uit te zoeken wat jouw ding is.
Ik heb zo lang geen idee gehad van wat ik wil doen met mijn leven, dat ik geen idee meer heb wat ik nou precies wil. Ik weet dat ik de meeste dingen in mijn leven in meer of mindere mate zat ben, maar ik kan echt absoluut niet vertellen wat ik nou wel wil. Hoe kan ik erachter komen wat ik wil?
Gewoon een beetje brainstormen met jezelf. Wat vond je vroeger leuk? Waar heb je wel eens over gedacht maar nooit gedaan om welke reden dan ook. Wat vinden veel anderen leuk en zou dat ook iets voor jou zijn?quote:Op donderdag 19 augustus 2010 09:44 schreef benzin het volgende:
Hoe kan ik erachter komen wat ik wil?
Je zult waarschijnlijk niet meteen een 100% antwoord krijgen. Tenminste ik moest zelf flink graven en aandringen om erachter te komen. Maar ik was wel vasthoudend omdat ik geen zin had in een waardeloos rotleven.
Veel succes en veel plezier op je ontdekkingstocht
Er zijn maar weinig mensen die PRECIES weten wat ze willen, de meesten hebben enkel vage ideeen. Dat jij het niet weet, komt, lijkt me, voort uit het feit dat je jezelf het doel stelt om een plan te hebben. En omdat je heel erg kritisch op jezelf bent, reken je jezelf af op het feit dat je het niet precies weet.quote:Op donderdag 19 augustus 2010 09:44 schreef benzin het volgende:
[..]
Heh, dat is wel waar.
Ik heb zo lang geen idee gehad van wat ik wil doen met mijn leven, dat ik geen idee meer heb wat ik nou precies wil. Ik weet dat ik de meeste dingen in mijn leven in meer of mindere mate zat ben, maar ik kan echt absoluut niet vertellen wat ik nou wel wil. Hoe kan ik erachter komen wat ik wil?
Een hoge mate van zelfkritiek (meestal een onrealistisch hoge zelfverwachting) komt gewoon voort uit het feit dat iemand zichzelf NIET accepteert.
Ik durf te wedden dat je WEL precies weet wat je niet wilt. En dat je een hele lange lijst van negatieve aspecten op kunt noemen van jezelf, maar maar weinig (of geen) goede aspecten. En tevens, dat je continue bezig bent verontschuldigingen te bedenken, of jezelf in een geprek te diskwalificeren door al gelijk een "sorry" of een uitleg te geven?
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
De laatste twee vragen zijn goede vragen waar ik wel wat mee kan. De eerste vraag zit heel lastig. Vroeger vond ik heel veel dingen leuk, maar ik ben in bijna al die dingen heel erg mijn plezier verloren, maar ik weet niet goed waarom. Ik ga er eens over nadenken.quote:Op donderdag 19 augustus 2010 10:29 schreef caroline88 het volgende:
Gewoon een beetje brainstormen met jezelf. Wat vond je vroeger leuk? Waar heb je wel eens over gedacht maar nooit gedaan om welke reden dan ook. Wat vinden veel anderen leuk en zou dat ook iets voor jou zijn?
Ik wil inderdaad gewoon heel graag weten wat ik met mezelf en mijn leven moet doen.quote:Op donderdag 19 augustus 2010 10:55 schreef Ordos20 het volgende:
Er zijn maar weinig mensen die PRECIES weten wat ze willen, de meesten hebben enkel vage ideeen. Dat jij het niet weet, komt, lijkt me, voort uit het feit dat je jezelf het doel stelt om een plan te hebben. En omdat je heel erg kritisch op jezelf bent, reken je jezelf af op het feit dat je het niet precies weet.
Een hoge mate van zelfkritiek (meestal een onrealistisch hoge zelfverwachting) komt gewoon voort uit het feit dat iemand zichzelf NIET accepteert.
Ik durf te wedden dat je WEL precies weet wat je niet wilt. En dat je een hele lange lijst van negatieve aspecten op kunt noemen van jezelf, maar maar weinig (of geen) goede aspecten. En tevens, dat je continue bezig bent verontschuldigingen te bedenken, of jezelf in een geprek te diskwalificeren door al gelijk een "sorry" of een uitleg te geven?
Ik weet niet of ik mezelf accepteer, ik vind accepteren een nogal zweverig woord, en eigenlijk heb ik geen enkel idee wat accepteren nou praktisch gezien betekent. Als ik gedrag van een ander accepteer dan irriteer ik mezelf eraan maar laat ik het die ander niet merken. Betekent mezelf accepteren dat ik mezelf aan mezelf mag irriteren, maar mezelf niet moet laten merken dat ik me aan mezelf irriteer?
Ik weet inderdaad zo veel dingen op te noemen die ik niet wil en waar ik niet blij mee ben. En dat verontschuldigen en diskwalificeren herken ik wel. "Ik kan dat wel doen, maar je moet je wel bedenken dat heel snel moet en dat ik aspect X van die taak nog nooit gedaan heb".
Of je weet waarom ik doe wat ik doe, of je gokt erg goed.
Ik herken een serie aspecten die je opnoemt. Zelf was (ben) ik ook vrij onzeker en redelijk introvert. Vooral na mijn scheiding heb ik er veel last van gehad (daarvoor leed ik in volledige stilte). Ik heb het initiatief genomen om een Birkmann test uit te voeren, en in de beoordeling daarvan kwam al iets naar voren waar de coach die ik heb op inspeelde en de goede vragen stelde. De conclusie was simpel: je stelt jezelf te hoge eisen omdat je jezelf niet accepteert. Concreet betekent de niet-zelfacceptatie dat je jezelf als inferieur ziet, en alleen de negatieve aspecten van jezelf belicht. En je eisenpakket voor jezelf wordt alsmaar hoger, terwijl je de hele dag bezig bent met hoe de wereld jouw ziet.
Met als nadeel dat je er vanuit gaat dat de wereld diezelfde harde eisen kent en je daar op afrekent.
Een goede stap is om een dag (op het werk/op school/thuis) eens heel erg bewust met je communicatie bezig bent. Wees er eens HEEL erg bewust van hoe je de dingen zegt. Je zult ervan schrikken hoe vaak je aan het verontschuldigen bent, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Doe het eens niet. Zeg niet sorry als je denkt dat je iets niet kunt, verzin geen reden, maar zeg gewoon nee en laat het daarbij. Stip je goede eigenschappen aan en zwak ze eens niet af. En probeer jezelf voor te houden dat je niet de hele dag bekritiseerd wordt. Wat de andere persoon denkt weet jij toch niet, dus ga er niet op anticiperen.
En jij kiest hoe je leven gaat. Iedereen heeft er een mening over, maar als ze die niet uitspreken, jammer dan, en blijf lekker je ding doen!
Met als nadeel dat je er vanuit gaat dat de wereld diezelfde harde eisen kent en je daar op afrekent.
Een goede stap is om een dag (op het werk/op school/thuis) eens heel erg bewust met je communicatie bezig bent. Wees er eens HEEL erg bewust van hoe je de dingen zegt. Je zult ervan schrikken hoe vaak je aan het verontschuldigen bent, terwijl dat helemaal niet nodig is.
Doe het eens niet. Zeg niet sorry als je denkt dat je iets niet kunt, verzin geen reden, maar zeg gewoon nee en laat het daarbij. Stip je goede eigenschappen aan en zwak ze eens niet af. En probeer jezelf voor te houden dat je niet de hele dag bekritiseerd wordt. Wat de andere persoon denkt weet jij toch niet, dus ga er niet op anticiperen.
En jij kiest hoe je leven gaat. Iedereen heeft er een mening over, maar als ze die niet uitspreken, jammer dan, en blijf lekker je ding doen!
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
Ik heb niet alles gelezen maar ik vind inderdaad dat jij het 'recht' heb om je gewoon even ongelukkig te voelen. En als je je ongelukkig voelt ben je somber en dan ben je gewoon even niet in staat om de wereld vrolijker te zien. Er zijn veel dingen die je gelukkig kunnen maken maar jij bepaalt zelf welke dingen en/of veranderingen jou weer gelukkig gaan maken. Maar het een beetje accepteren als een tijdelijke state of mind kan helpen, evenals het vaststaand feit dat er in het leven de situatie weer naar iets positiefs kan veranderen. Dat feit geeft hoop, het leven is meestal geen statisch vlakke lijn maar een met pieken en dalen en naarmate je ouder wordt blijven die er zijn maar leer je er steeds beter mee omgaan. Dingen die geluk kunnen geven vanuit een wat meer sombere staat zijn nadenken (behalve wanneer je erin vastloopt), (her)bezinning, je leven bewust inrichten, goed voor jezelf zorgen, even niets hoeven/ontspannen en bedenken hoe je je leven een nieuwe draai kan geven. Naar mijn mening zit het antwoord op jouw vragen in jezelf en weet jij zelf het beste wat voor soort oplossingen jij ziet zitten. Je zou eens bij jezelf te rade kunnen gaan wat jouw intuïtie zegt wat een mogelijke uitweg uit deze impasse zit. En het kan nooit kwaad om hierbij professionele hulp te vragen, daar zijn ze voor en ze hebben vaak veel kennis, ervaring en wijsheid op het gebied van dit soort zaken. Maar naar mijn mening zit het antwoord in jezelf, je bent er alleen nog niet achtergekomen omdat je misschien even vastzit:)
Ik zie dat ik vorige keer heel kort af gereageerd heb. Dit ondanks dat ik zeker wel snap wat voor een gevoelens je hebt. 2 jaar geleden had ik bijna dezelfde gevoelens ook heel sterk. Ik haalde geen plezier uit mijn werk, voelde mij eenzaam en er was ook maar weinig waaruit ik echt plezier deed ervaren. Ik voelde me toentertijd ongelukkig en meende dat door een vriendin te krijgen alles weer beter zou maken. Geloof me dat deed het niet, het maakte zelfs mijn relatie kapot omdat mijn leven zo leeg was. Je moet eerst zelf een leuk en vol leven leiden voordat je aan een vriendin begint. Anders bied je haar toch ook niets (als ze überhaupt al iets in je ziet?)
Zaken teveel overdenken is onder andere een reden voor je problemen denk ik. Zelfs bij simpele zaken je gaan afvragen waarom zou ik hier plezier uit moeten halen is daar een gevolg van. Hierdoor kom je echt een negatieve spiraal terecht. Ik heb een boek gelezen genaamd "de kracht van het nu" (loopt ook een topic reeks over) het boek is deels een beetje zweverig maar enkele zaken hebben mij zeker geholpen inzicht te krijgen. Om echt te zien wat ik zelf in mijn geest allemaal deed en wat er voor zorgde dat ik mij zo depressief voelde. Het heeft mij echt geholpen om een hoop los te laten.
Er zijn zeker zaken die kut voor je zijn en het is zeker niet eerlijk etc etc. Maar je moet dat accepteren en er geen tijd meer aan besteden. Anders blijf je gewoon zitten in die neerwaartse spiraal. Dit is allemaal zeker niet makkelijk en je zal soms zeker terug vallen in oude gewoontes. Maar ik neem aan dat je zelf toch ook niet wilt doorgaan op deze manier.
Zaken teveel overdenken is onder andere een reden voor je problemen denk ik. Zelfs bij simpele zaken je gaan afvragen waarom zou ik hier plezier uit moeten halen is daar een gevolg van. Hierdoor kom je echt een negatieve spiraal terecht. Ik heb een boek gelezen genaamd "de kracht van het nu" (loopt ook een topic reeks over) het boek is deels een beetje zweverig maar enkele zaken hebben mij zeker geholpen inzicht te krijgen. Om echt te zien wat ik zelf in mijn geest allemaal deed en wat er voor zorgde dat ik mij zo depressief voelde. Het heeft mij echt geholpen om een hoop los te laten.
Er zijn zeker zaken die kut voor je zijn en het is zeker niet eerlijk etc etc. Maar je moet dat accepteren en er geen tijd meer aan besteden. Anders blijf je gewoon zitten in die neerwaartse spiraal. Dit is allemaal zeker niet makkelijk en je zal soms zeker terug vallen in oude gewoontes. Maar ik neem aan dat je zelf toch ook niet wilt doorgaan op deze manier.
Science flies you to the moon. Religion flies you into buildings.
quote:Op zondag 29 augustus 2010 22:58 schreef mirved het volgende:
Zaken teveel overdenken is onder andere een reden voor je problemen denk ik. Zelfs bij simpele zaken je gaan afvragen waarom zou ik hier plezier uit moeten halen is daar een gevolg van. Hierdoor kom je echt een negatieve spiraal terecht. Ik heb een boek gelezen genaamd "de kracht van het nu" (loopt ook een topic reeks over) het boek is deels een beetje zweverig maar enkele zaken hebben mij zeker geholpen inzicht te krijgen. Om echt te zien wat ik zelf in mijn geest allemaal deed en wat er voor zorgde dat ik mij zo depressief voelde. Het heeft mij echt geholpen om een hoop los te laten.
Ik was de afgelopen dagen erg druk en had nu pas tijd om even naar dat topic te kijken. Ik geloof inderdaad ook wel dat ik teveel denk, maar ik vind dat miner denken erg zwerverig allemaal. Het lijkt me ook vrijwel onmogelijk aangezien het denken volledig onbewust gaat. Ik kan me de laatste keer dat ik meer dan 5 seconden niets dacht niet meer herinneren.quote:
klinkt als een C2H5OH tekortquote:Op vrijdag 3 september 2010 22:58 schreef benzin het volgende:
[..]
[..]
Ik was de afgelopen dagen erg druk en had nu pas tijd om even naar dat topic te kijken. Ik geloof inderdaad ook wel dat ik teveel denk, maar ik vind dat miner denken erg zwerverig allemaal. Het lijkt me ook vrijwel onmogelijk aangezien het denken volledig onbewust gaat. Ik kan me de laatste keer dat ik meer dan 5 seconden niets dacht niet meer herinneren.
Zelfs met een hoop alcohol op blijf ik nog heel erg lang denken. Als ik stop met denken dan ben ik echt straalbezopen. En eigenlijk herinner ik me dan de volgende dag gewoon niet meer of ik nou gedacht heb of niet, dus weet ook niet echt of dat helpt.quote:Op vrijdag 3 september 2010 23:59 schreef mylifeisgrey het volgende:
[..]
klinkt als een C2H5OH tekort
Niet denken is echt serieus iets wat ik gewoon niet ken. Geen idee hoe dat zou zijn
wat je wil; het 'minder denken' moet echt van binnenuit komen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:31 schreef benzin het volgende:
[..]
Zelfs met een hoop alcohol op blijf ik nog heel erg lang denken. Als ik stop met denken dan ben ik echt straalbezopen. En eigenlijk herinner ik me dan de volgende dag gewoon niet meer of ik nou gedacht heb of niet, dus weet ook niet echt of dat helpt.
Niet denken is echt serieus iets wat ik gewoon niet ken. Geen idee hoe dat zou zijn
wat je al zegt, het gaat onbewust.
hoe je dat kan bereiken, ligt aan jou
waar denk je over na dan?
-accepteer dat het zo is.
-of geef het op om 'dat doel' te bereiken wat zoveel zorgen maakt
kan andere negatieve dingen met zich meebrengen denk ik, vooral 'het opgeven' is nogal deprimerend.
maar het moet van binnen uit komen.
je moet ook van binnen uit naar volgende-fases in een rouwproces oid bijvoorbeeld.
bijvoorbeeld (ik weet niet fases van rouwproces oid hoor, maar bijvoorbeeld):je kan niet zelf besluiten : nu ben ik verdrietig, nu ben ik in ontkenning, nu ben ik boos, nu laat ik het los/ben ik erover heen
kan natuurlijk wel dingen doen om het te helpen in de volgende fase te komen (Van je leven), of het -stoppen met denken- eraan beetje te helpen.
- dingen als leuke dingen gaan doen, om aan iets anders te denken
- muziek luisteren/het van je afzetten/even proberen te vergeten wat dan ook helpen misschien daar wel bij.
ik denk omdat er geen simpele oplossing is, niemand reageert...
[ Bericht 3% gewijzigd door mylifeisgrey op 04-09-2010 11:55:01 ]
Nou ja ik heb vaak zat contact met Benzin gehad dus er wordt wel gereageerd. Hem ook een aantal opties aangeboden en een kopje koffie staat nog steeds.
Maar ik kan de kar niet blijven trekken, het is ook aan benzin om iets met de geboden opties, door mij of een ander, te doen.
Maar ik kan de kar niet blijven trekken, het is ook aan benzin om iets met de geboden opties, door mij of een ander, te doen.
Of omdat sommige mensen niet luisteren naar goed advies....zoals jijquote:Op zaterdag 4 september 2010 11:47 schreef mylifeisgrey het volgende:
ik denk omdat er geen simpele oplossing is, niemand reageert...
Zonder de OP goed te hebben gelezen, en afgaand op de TT.
Er is zo'n machtige uitspraak die zo fucking hard waar is :
The chase is better than the catch.
So so so true
Ik ervaar dat, met bijna alles.
Er is zo'n machtige uitspraak die zo fucking hard waar is :
The chase is better than the catch.
So so so true
Ik ervaar dat, met bijna alles.
Ik hoop dat die aanval echt op mylifeisgrey gericht is en niet op mij. Ik probeer niet over te komen alsof ik niet luister, ik doe echt wel mijn best voor zover dat luktquote:Op zondag 5 september 2010 00:07 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Of omdat sommige mensen niet luisteren naar goed advies....zoals jij
Heel herkenbaar jouw probleem, en alles is in mijn ogen eigenlijk af te leiden naar een kernzaak: Onzekerheid...
Ik heb er zelf ook heel erg last van, en ben daar vooral de laatste maanden heel erg door met de neus op de feiten gedrukt!
De constante twijfel, bij alles. Sociale contacten, speelgoed vroeger, relaties, huis, studie. Bij mij zorgt het er de laatste 2 jaar zelfs voor, dat ik stil sta in mijn ontwikkeling, en met niets en niemand blij kan zijn...
2 Studies verknald, omdat ik dacht dat iets anders beter was, om mijzelf dit jaar uiteindelijk weer in te schrijven bij de studie waar ik 2 jaar geleden begon. Meisje onlangs kwijtgeraakt, omdat ik tijdens de relatie altijd twijfelde aan van alles en nog wat, om er vervolgens pas achter te komen hoeveel ik van haar hield nadat ze het uitmaakte.
Nooit blij kunnen zijn met wat je hebt, maar wel met wat je vroeger hebt gehad, of in de toekomst vaak zou willen hebben. Ik ben het type dat een nieuw telefoonabbonnement afsluit, terwijl het oude nog bijna een jaar loopt. Als ik een avondje niets te doen heb voel ik mijzelf gelijk koos vriendloos, en is dat bij anderen allemaal beter.
Wat mij erg helpt is inderdaad simpel : Denk in grote lijnen wat je wilt en zoekt in je leven, alles heeft zijn voordelen en nadelen, maar soms is het maken van een keuze, en daar vervolgens ook achter gaan en blijven staan, nog belangrijker dan de twijfel of je uiteinderlijk wel de JUISTE keuze hebt gemaakt...
Ik heb er zelf ook heel erg last van, en ben daar vooral de laatste maanden heel erg door met de neus op de feiten gedrukt!
De constante twijfel, bij alles. Sociale contacten, speelgoed vroeger, relaties, huis, studie. Bij mij zorgt het er de laatste 2 jaar zelfs voor, dat ik stil sta in mijn ontwikkeling, en met niets en niemand blij kan zijn...
2 Studies verknald, omdat ik dacht dat iets anders beter was, om mijzelf dit jaar uiteindelijk weer in te schrijven bij de studie waar ik 2 jaar geleden begon. Meisje onlangs kwijtgeraakt, omdat ik tijdens de relatie altijd twijfelde aan van alles en nog wat, om er vervolgens pas achter te komen hoeveel ik van haar hield nadat ze het uitmaakte.
Nooit blij kunnen zijn met wat je hebt, maar wel met wat je vroeger hebt gehad, of in de toekomst vaak zou willen hebben. Ik ben het type dat een nieuw telefoonabbonnement afsluit, terwijl het oude nog bijna een jaar loopt. Als ik een avondje niets te doen heb voel ik mijzelf gelijk koos vriendloos, en is dat bij anderen allemaal beter.
Wat mij erg helpt is inderdaad simpel : Denk in grote lijnen wat je wilt en zoekt in je leven, alles heeft zijn voordelen en nadelen, maar soms is het maken van een keuze, en daar vervolgens ook achter gaan en blijven staan, nog belangrijker dan de twijfel of je uiteinderlijk wel de JUISTE keuze hebt gemaakt...
Maar wat als je nou echt geen idee meer hebt wat je nou wil? Echt 100% geen idee welke keuzes je wil /moet maken?quote:Op zondag 5 september 2010 22:34 schreef Bartinhoo het volgende:
Wat mij erg helpt is inderdaad simpel : Denk in grote lijnen wat je wilt en zoekt in je leven, alles heeft zijn voordelen en nadelen, maar soms is het maken van een keuze, en daar vervolgens ook achter gaan en blijven staan, nog belangrijker dan de twijfel of je uiteinderlijk wel de JUISTE keuze hebt gemaakt...
Ok, alleen de OP gelezen. Een aantal puntjes:
1. Je bent een idioot. In je fantasie ben je samen met iemand waarop je smoorverliefd bent, maar in de realiteit niet. Dan valt het per definitie al tegen...
2. In je oorspronkelijke topic al die tijd geleden ook iets gezegd in de trant van dat geen enkele relatie ineens je hele leven geweldig zal maken. Dit is nog altijd zo.
3. Je hebt nu wat ervaring opgedaan. Niet waar je voor ging, maar het is toch iets. Mogelijk geloof je punt 2 nu wel meer. Misschien is het handig als je wat kleine dingen als doel stelt in plaats van iets groots dat dan toevallig ook je hele leven geweldig moet maken. En als je het allemaal niet weet dan zul je je toch echt moeten oriënteren op van alles en nog wat tot je iets vindt dat je de moeite waard lijkt. Maar je zal nooit een enkel ding vinden dat alles ineens geweldig maakt. NOOIT. Dat geldt ook voor vantevoren iets zeker weten(en in principe heel strikt genomen achteraf ook).
1. Je bent een idioot. In je fantasie ben je samen met iemand waarop je smoorverliefd bent, maar in de realiteit niet. Dan valt het per definitie al tegen...
2. In je oorspronkelijke topic al die tijd geleden ook iets gezegd in de trant van dat geen enkele relatie ineens je hele leven geweldig zal maken. Dit is nog altijd zo.
3. Je hebt nu wat ervaring opgedaan. Niet waar je voor ging, maar het is toch iets. Mogelijk geloof je punt 2 nu wel meer. Misschien is het handig als je wat kleine dingen als doel stelt in plaats van iets groots dat dan toevallig ook je hele leven geweldig moet maken. En als je het allemaal niet weet dan zul je je toch echt moeten oriënteren op van alles en nog wat tot je iets vindt dat je de moeite waard lijkt. Maar je zal nooit een enkel ding vinden dat alles ineens geweldig maakt. NOOIT. Dat geldt ook voor vantevoren iets zeker weten(en in principe heel strikt genomen achteraf ook).
En wat als er nou niets is wat echt de moeite nog waard is? Ik zie zelf niet heel goed meer in wat ik wil en moet doen. Sowieso, zoals ik alles op dit moment zie is alles wat je met je leven kan doen veel meer werk dan het aan plezier en geluk oplevert.quote:Op dinsdag 7 september 2010 20:57 schreef EviL_AleX het volgende:
Misschien is het handig als je wat kleine dingen als doel stelt in plaats van iets groots dat dan toevallig ook je hele leven geweldig moet maken. En als je het allemaal niet weet dan zul je je toch echt moeten oriënteren op van alles en nog wat tot je iets vindt dat je de moeite waard lijkt. Maar je zal nooit een enkel ding vinden dat alles ineens geweldig maakt. NOOIT. Dat geldt ook voor vantevoren iets zeker weten(en in principe heel strikt genomen achteraf ook).
Oh ik had het ook niet tegen jou.quote:Op zondag 5 september 2010 21:33 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik hoop dat die aanval echt op mylifeisgrey gericht is en niet op mij. Ik probeer niet over te komen alsof ik niet luister, ik doe echt wel mijn best voor zover dat lukt
Al komt je nickname me wel bekend voor van een stuk ouder topic.
Dat is denk ik omdat je te hogen verwachtingen hebt en the catch te veel idealiseert.quote:Op zondag 5 september 2010 02:14 schreef onlogisch het volgende:
Zonder de OP goed te hebben gelezen, en afgaand op de TT.
Er is zo'n machtige uitspraak die zo fucking hard waar is :
The chase is better than the catch.
So so so true
Ik ervaar dat, met bijna alles.
Als je dat niet meer doet gaat die uitspraak niet op.
Moet te doen zijn.
Wat is jouw definitie van 'de moeite waard'? Dat lijkt me iets wat wel de moeite waard is om over na te denken.quote:Op woensdag 8 september 2010 20:31 schreef benzin het volgende:
En wat als er nou niets is wat echt de moeite nog waard is?
Moet je er per se plezier aan beleven? Moet zoiets vanzelf komen, of kan het ook de moeite waard zijn als het in algemene zin aan je welzijn bijdraagt, maar verder niet (bijzonder) plezierig is?Bovendien vraag ik me af in hoeverre je in staat bent om nu te overzien wat de moeite waard is. Uiteraard heb je je voorkeuren waaruit je kunt proberen af te leiden wat jou nut en plezier gaat verschaffen. Maar je bent niet in staat om de toekomst te voorspellen en daarom kun je nu niet overzien waar jouw keuzes je naartoe leiden. Achteraf kun je wel de rekening opmaken van je keuzes en dan tot de conclusie komen of iets de moeite waard is geweest.
Dat komt dus waarschijnlijk omdat jouw definitie van 'de moeite waard' niet volledig is. Het lijkt me handig als jij je leven zo probeert in te richten dat het leven voor jou gemakkelijker wordt. Dat kun je doen door aan de ene kant dingen te doen die aansluiten bij jouw voorkeuren en talenten (ja, die heb jij zeker ook!quote:Ik zie zelf niet heel goed meer in wat ik wil en moet doen.
), bijvoorbeeld een studie volgen die op zijn minst redelijk overeenkomt met jouw interesses, of activiteiten ondernemen die aansluiten bij je talenten, en aan de andere kant door noodzakelijke dingen te doen: je kamer ruimt zich niet vanzelf op, persoonlijke verzorging kost tijd en de rotvakken die elke opleiding kent leveren niet zonder inspanning studiepunten op. De noodzakelijke dingen doen levert achteraf voldoening op en het scheelt bovendien een hoop stress en kopzorgen. Waarschijnlijk komt het doordat je nog vrij jong bent dat je meent dat het leven een aaneenschakeling van plezier en gelukkige momenten behoort te zijn. Dat is het niet, voor niemand. En geloof alsjeblieft ook niet de mensen en de films die het leven op zo'n manier presenteren. Ook zij worden regelmatig geconfronteerd met de vervelende dingen in het leven, of het nou rotklusjes zijn die moeten gebeuren, verdrietige momenten of simpelweg domme pech. Het verschil zit hem dus niet in het feit dat anderen niet geconfronteerd worden met de minder leuke kanten van het leven, maar juist in de manier waarop zij ermee omgaan. Je minder in de put laten duwen door de minder leuke kanten van het leven en meer voldoening halen uit de leuke kanten van het leven is jouw grootste uitdaging op dit moment!quote:Sowieso, zoals ik alles op dit moment zie is alles wat je met je leven kan doen veel meer werk dan het aan plezier en geluk oplevert.
Zou goed kunnen, de situatie is eigenlijk al een paar jaar bijna hetzelfdequote:Op woensdag 8 september 2010 21:18 schreef -Strawberry- het volgende:
Al komt je nickname me wel bekend voor van een stuk ouder topic.
Het gaat soms wat beter en soms iets slechter en moet zeggen dat er wel een stijgende lijn inzit, maar eigenlijk gaat het al jaren niet zoals het zou moeten. En dat vind ik jammer.[ Bericht 38% gewijzigd door benzin op 12-09-2010 21:59:16 ]
Ik heb niet eerder geantwoord omdat ik dat een hele goede vraag vind en ik er geen passend antwoord op wist. En eigenlijk weet ik dat nog steeds niet goed.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:54 schreef lyolyrc het volgende:
Wat is jouw definitie van 'de moeite waard'? Dat lijkt me iets wat wel de moeite waard is om over na te denken.
Iets wat de moeite waard is moet mij in ieder geval uiteindelijk meer opleveren dan het me kost, of dat nou plezier of iets anders is. Maar ik denk wel dat mijn karakter zo in elkaar steekt dat ik een grote voorkeur heb voor dingen die snel plezier of snel een fijn gevoel opleveren, en niet zozeer voor dingen die op termijn pas iets opleveren. Ik vind het lastig om nu iets te moeten doen wat me moeite kost voor een beloning in de toekomst.
Ik wil gewoon eens meer leuke momenten dan shit-momenten, want het is nu echt zo dat mijn leven bijna geen leuke dingen bevat en heel veel shitdingen. De balans in mijn leven is gewoon compleet één kant op doorgeslagen.
Dat lijkt me ook handig, maar zoals ik alles nu doe wordt het alleen maar steeds ingewikkelder en minder fijn en ik hou veel te weinig tijd over voor de paar kleine dingen waar ik wel nog echt om geef.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:54 schreef lyolyrc het volgende:
Dat komt dus waarschijnlijk omdat jouw definitie van 'de moeite waard' niet volledig is. Het lijkt me handig als jij je leven zo probeert in te richten dat het leven voor jou gemakkelijker wordt.
Ik denk echt niet dat het leven een aaneenschakeling hoort te zijn van plezier en gelukkige momenten. Maar het grootste probleem is dat mijn leven 99,9% uit shitmomenten bestaat en voor 0,1% uit leuke momenten.quote:Op woensdag 8 september 2010 22:54 schreef lyolyrc het volgende:
Waarschijnlijk komt het doordat je nog vrij jong bent dat je meent dat het leven een aaneenschakeling van plezier en gelukkige momenten behoort te zijn. Dat is het niet, voor niemand. ..... Het verschil zit hem dus niet in het feit dat anderen niet geconfronteerd worden met de minder leuke kanten van het leven, maar juist in de manier waarop zij ermee omgaan. Je minder in de put laten duwen door de minder leuke kanten van het leven en meer voldoening halen uit de leuke kanten van het leven is jouw grootste uitdaging op dit moment!
Ik ben ervan overtuigd dat ik uit die 0,1% die wel ok is veel te weinig voldoening haal en dat ik mijzelf heel erg in de put laat drukken door shitmomenten. Maar de hele balans is gewoon niet fijn zo. Zoals mijn leven nu is, is het in ieder geval niet al die moeite en ellende waard.
Ik denk dat je het ook moeilijk kunt weten. Dat is een van de punten die ik in mijn vorige post maakte. Je weet namelijk wel ongeveer wat je leuk vindt of waar je (ooit) lol aan hebt beleefd, maar je kunt niet nu inzien of je over een tijdje over dingen die je nu doet zult zeggen dat ze de moeite waard waren. Probeer er wat opener in te staan en voorkom dat je van tevoren dingen afkraakt terwijl je niet eens weet wat het je kan opleveren. Het is te vergelijken met het eten van iets nieuws: eerst proeven, dan pas oordelen.quote:Op zondag 12 september 2010 21:59 schreef benzin het volgende:
Ik heb niet eerder geantwoord omdat ik dat een hele goede vraag vind en ik er geen passend antwoord op wist. En eigenlijk weet ik dat nog steeds niet goed.
Hoe wil je gaan bepalen of iets je meer oplevert dan het kost? Moet er tegenover een uur moeite meer dan een uur plezier staan? Je trapt in dezelfde val: je bent nu al de rekening aan het opmaken, terwijl je dat nu nog niet kan. Bewaar het opmaken van de rekening maar voor als je hoogbejaard bent.quote:Iets wat de moeite waard is moet mij in ieder geval uiteindelijk meer opleveren dan het me kost, of dat nou plezier of iets anders is.
Nu op deze manier de wereld benaderen betekent dat je een utopie nastreeft. Waarschijnlijk komt dat omdat zulk soort dingen je even helpen om het knagende gevoel je in je te vergeten. Op zich is het niet verkeerd om afleiding te zoeken. De boog kan niet altijd gespannen staan en afleiding helpt je om de batterij op te laden. Maar de ene afleiding is de andere niet. Een uurtje sporten is in de regel veel betere afleiding dan een uur tv kijken. Grotere doelen die je nastreeft, zoals het afronden van een opleiding, pak je het best aan door ze in kleine stukjes op te breken. De meeste opleidingen zijn gelukkig opgedeeld in vakken...quote:Maar ik denk wel dat mijn karakter zo in elkaar steekt dat ik een grote voorkeur heb voor dingen die snel plezier of snel een fijn gevoel opleveren, en niet zozeer voor dingen die op termijn pas iets opleveren. Ik vind het lastig om nu iets te moeten doen wat me moeite kost voor een beloning in de toekomst.
Hoog tijd dus om actie te ondernemen! Balans is ontzettend belangrijk in het leven! Toen ik niet lekker in mijn vel zat, ben ik op aanraden van een vriend weer meer gaan sporten. Goed voor de conditie, goed voor de psyche, goed voor de sociale contacten.quote:Ik wil gewoon eens meer leuke momenten dan shit-momenten, want het is nu echt zo dat mijn leven bijna geen leuke dingen bevat en heel veel shitdingen. De balans in mijn leven is gewoon compleet één kant op doorgeslagen.
Waarschijnlijk weet je zelf wel op welke gebieden jij het jezelf makkelijker kunt maken. Misschien stel je een hoop verplichtingen uit. Maak een lijstje en begin dat punt voor punt af te werken. Denk je jezelf in de put? Stop daarmee! In dit topic zijn al verschillende goede suggesties gedaan hoe je daarmee kunt omgaan, onder andere door Cocktailprikker en caroline88.quote:Dat lijkt me ook handig, maar zoals ik alles nu doe wordt het alleen maar steeds ingewikkelder en minder fijn en ik hou veel te weinig tijd over voor de paar kleine dingen waar ik wel nog echt om geef.
Zo'n balans is niet gezond. Als je dit ziet, dan snap je zelf ook wel dat je dit recht moet trekken? Achteraf zul je inzien dat dit de moeite waard is.quote:Ik denk echt niet dat het leven een aaneenschakeling hoort te zijn van plezier en gelukkige momenten. Maar het grootste probleem is dat mijn leven 99,9% uit shitmomenten bestaat en voor 0,1% uit leuke momenten.
Ik ben ervan overtuigd dat ik uit die 0,1% die wel ok is veel te weinig voldoening haal en dat ik mijzelf heel erg in de put laat drukken door shitmomenten. Maar de hele balans is gewoon niet fijn zo. Zoals mijn leven nu is, is het in ieder geval niet al die moeite en ellende waard.
Bedankt voor je opmerkingen
Maar een uur sporten bijvoorbeeld is voor mij moeilijk, zwaar en onaantrekkelijk terwijl dat me meer oplevert dan een uur televisie kijken. Toch zal ik elke keer weer voor televisie kijken kiezen Vind het gewoon zwaar om dingen te doen die nu zwaar zijn en pas ooit iets op zullen leveren.
Ik zit nu ook weer in zo'n periode dat alles zich heeft opgebouwd en ik gewoon niet meer weet hoe ik het allemaal aan moet gaan pakken. Het liefst zou ik alles weggooien en/of verbranden en weglopen.
En ik denk me ook kapot, ben heel erg moe. Maar ik weet eerlijk gezegd niet wat ik precies met de tips van Cocktailprikker en caroline88 moet. Ze bedoelen het heel erg goed en ik denk dat ze heel goed weten waar ze over praten en hoe ik me voel, maar het is voor mij verschrikkelijk moeilijk om die suggesties te implementeren. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om bijna niet te denken. Ik heb er zelfs over zitten denken om een PM naar caroline88 te sturen om te vragen of ze me misschien meer kon helpen met mijn situatie. Ik heb dat niet gedaan omdat ik denk dat zij het antwoord ook niet heeft.
Ik zit flink in de knoop, het liefste zou ik alles verkopen en mijn bankrekening leeghalen en dan gewoon de eerste trein weg uit dit land nemen. En dan ook niemand iets vertellen en hopen dat alles en iedereen me vergeet Het is voor mij heel zwaar om alle verwachtingen van iedereen maar waar te maken en ik kan het op het moment niet echt goed meer aan. Ik wil van mezelf vluchten
Terwijl ik dit nu zit te schrijven bijvoorbeeld doet mijn binnenkant gewoon letterlijk pijn. Ik voel me echt heel erg wanhopig en ik hoop echt dat er nog iet is wat die balans kan rechttrekken, maar echt geloven doe ik niet meer.
Ik denk het wel ja. Terwijl ik die dingen doe denk ik even niet naquote:Op maandag 13 september 2010 01:09 schreef lyolyrc het volgende:
Waarschijnlijk komt dat omdat zulk soort dingen je even helpen om het knagende gevoel je in je te vergeten. Op zich is het niet verkeerd om afleiding te zoeken. De boog kan niet altijd gespannen staan en afleiding helpt je om de batterij op te laden. Maar de ene afleiding is de andere niet. Een uurtje sporten is in de regel veel betere afleiding dan een uur tv kijken.
Maar een uur sporten bijvoorbeeld is voor mij moeilijk, zwaar en onaantrekkelijk terwijl dat me meer oplevert dan een uur televisie kijken. Toch zal ik elke keer weer voor televisie kijken kiezen Vind het gewoon zwaar om dingen te doen die nu zwaar zijn en pas ooit iets op zullen leveren. Nja, allebei . Ik stel dingen verschrikkelijk uit. Ik heb er weinig zin zin of ik zie er erg tegenop of het kost me veel energie of ik ben bang of ik heb echt het gevoel dat ik het niet meer aan kan. En vaak voel ik me ook gewoon zo rot en zit ik zo in de knoop dat ik moeite heb om veel dingen gedaan te krijgen. Daardoor wil de druk weleens flink opbouwen, een aantal dingen zullen namelijk uiteindelijk toch gedaan moeten worden en er komt altijd weer een periode van een paar weken waarin ik mezelf kapot werk.quote:Op maandag 13 september 2010 01:09 schreef lyolyrc het volgende:
Waarschijnlijk weet je zelf wel op welke gebieden jij het jezelf makkelijker kunt maken. Misschien stel je een hoop verplichtingen uit. Maak een lijstje en begin dat punt voor punt af te werken. Denk je jezelf in de put? Stop daarmee! In dit topic zijn al verschillende goede suggesties gedaan hoe je daarmee kunt omgaan, onder andere door Cocktailprikker en caroline88.
Ik zit nu ook weer in zo'n periode dat alles zich heeft opgebouwd en ik gewoon niet meer weet hoe ik het allemaal aan moet gaan pakken. Het liefst zou ik alles weggooien en/of verbranden en weglopen.
En ik denk me ook kapot, ben heel erg moe. Maar ik weet eerlijk gezegd niet wat ik precies met de tips van Cocktailprikker en caroline88 moet. Ze bedoelen het heel erg goed en ik denk dat ze heel goed weten waar ze over praten en hoe ik me voel, maar het is voor mij verschrikkelijk moeilijk om die suggesties te implementeren. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om bijna niet te denken. Ik heb er zelfs over zitten denken om een PM naar caroline88 te sturen om te vragen of ze me misschien meer kon helpen met mijn situatie. Ik heb dat niet gedaan omdat ik denk dat zij het antwoord ook niet heeft.
Ik zit flink in de knoop, het liefste zou ik alles verkopen en mijn bankrekening leeghalen en dan gewoon de eerste trein weg uit dit land nemen. En dan ook niemand iets vertellen en hopen dat alles en iedereen me vergeet
Het is voor mij heel zwaar om alle verwachtingen van iedereen maar waar te maken en ik kan het op het moment niet echt goed meer aan. Ik wil van mezelf vluchten Tuurlijk snap ik dat ik dat recht moet trekken, alleen weet niet goed hoe ik dat moet doen. En op zich weet ik een paar dingetjes wel denk ik, maar die doe ik gewoon niet. Omdat het te moeilijk is, of te zwaar, of er te weinig tijd is.quote:Op maandag 13 september 2010 01:09 schreef lyolyrc het volgende:
Zo'n balans is niet gezond. Als je dit ziet, dan snap je zelf ook wel dat je dit recht moet trekken? Achteraf zul je inzien dat dit de moeite waard is.
Terwijl ik dit nu zit te schrijven bijvoorbeeld doet mijn binnenkant gewoon letterlijk pijn. Ik voel me echt heel erg wanhopig en ik hoop echt dat er nog iet is wat die balans kan rechttrekken, maar echt geloven doe ik niet meer.
Ik ken overigens iemand die op een gegeven moment zijn hele leven in NL zo zat was, dat hij tegen zijn ouders, familie en vrienden heeft gezegd heel veel van ze te houden, maar dat hij hier weg moest om gelukkig te zijn. Heeft al zijn geld opgenomen, is gaan liften naar Azië en zit nu heerlijk ontspannend op een eiland in Indonesië waar hij makkelijk rond kan komen van zijn spaargeld en neemt daar af en toe een baantje aan als hij iets te doen wil hebben.
Nu is 'ie weer happy
Nu is 'ie weer happy
(Y)
Ik droom daar soms weleens over maar zou het nooit doenquote:Op dinsdag 14 september 2010 23:46 schreef chiren het volgende:
Ik ken overigens iemand die op een gegeven moment zijn hele leven in NL zo zat was, dat hij tegen zijn ouders, familie en vrienden heeft gezegd heel veel van ze te houden, maar dat hij hier weg moest om gelukkig te zijn. Heeft al zijn geld opgenomen, is gaan liften naar Azië en zit nu heerlijk ontspannend op een eiland in Indonesië waar hij makkelijk rond kan komen van zijn spaargeld en neemt daar af en toe een baantje aan als hij iets te doen wil hebben.
Nu is 'ie weer happy
Vind het echt super knap dat hij het lef en het doorzettingsvermogen heeft om dat te doen
Graag gedaanquote:
Uiteindelijk zul je toch jezelf die schop onder je achterste moeten geven en de discipline moeten opbrengen. Alle mensen in dit topic kunnen je uiteindelijk alleen stimuleren, maar de sleutel tot succes heb jij natuurlijk zelf in handen.quote:Ik denk het wel ja. Terwijl ik die dingen doe denk ik even niet na
Je hoeft natuurlijk ook niet meteen als een bezetene tekeer te gaan. Daarmee loop je alleen maar blessures op en je verrekt de volgende dag van de spierpijn. Dingen die eerder demotiverend dan motiverend werken. Opbouwen is de kunst. Begin desnoods met een keer de straat op en neer rennen.Weet je hoe ontspannend het kan zijn om sommige dingen gewoon te doen in plaats van uit te stellen? Dingen die je moet doen blijven toch aan je geweten knagen, totdat ze gedaan zijn. Ook hier kun je beginnen met de makkelijkere dingen. Die zijn alvast gedaan!quote:Nja, allebei . Ik stel dingen verschrikkelijk uit. Ik heb er weinig zin zin of ik zie er erg tegenop of het kost me veel energie of ik ben bang of ik heb echt het gevoel dat ik het niet meer aan kan. En vaak voel ik me ook gewoon zo rot en zit ik zo in de knoop dat ik moeite heb om veel dingen gedaan te krijgen. Daardoor wil de druk weleens flink opbouwen, een aantal dingen zullen namelijk uiteindelijk toch gedaan moeten worden en er komt altijd weer een periode van een paar weken waarin ik mezelf kapot werk.
Waaraan denk je dan allemaal? Alles wat je tegenzit? Alles wat je nog moet doen? Ben je oplossingen daarvoor aan het bedenken? Ben je aan het dagdromen? Maak je je zorgen? Uiteindelijk kun je jezelf helemaal vastdraaien met al dat denken, het is het spreekwoordelijke zand in je motor. Daarom kreeg je ook de tip om dingen op te schrijven. Het is een soort uitlaatklep voor je gedachten. Je zegeningen tellen is ook zoiets. Je zult je daardoor nooit beroerder gaan voelen, maar dat gebeurt wel als je je maar blijft richten op wat je tegenzit. En of anderen jou kunnen helpen, dat weet je zo niet. Maar stel je eens voor dat ze het wel kunnen...quote:Ik zit nu ook weer in zo'n periode dat alles zich heeft opgebouwd en ik gewoon niet meer weet hoe ik het allemaal aan moet gaan pakken. Het liefst zou ik alles weggooien en/of verbranden en weglopen.
En ik denk me ook kapot, ben heel erg moe. Maar ik weet eerlijk gezegd niet wat ik precies met de tips van Cocktailprikker en caroline88 moet. Ze bedoelen het heel erg goed en ik denk dat ze heel goed weten waar ze over praten en hoe ik me voel, maar het is voor mij verschrikkelijk moeilijk om die suggesties te implementeren. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn om bijna niet te denken. Ik heb er zelfs over zitten denken om een PM naar caroline88 te sturen om te vragen of ze me misschien meer kon helpen met mijn situatie. Ik heb dat niet gedaan omdat ik denk dat zij het antwoord ook niet heeft.
Hebben de mensen echt zoveel verwachtingen, of neem jij aan dat ze die verwachtingen hebben? En hoe aantrekkelijk is het alternatief van wegvluchten? Uiteindelijk doe je het toch niet, zoals je in de andere reactie schrijft en het is ook een gedachte over wat je niet hebt. Daarom is het toch weer enigszins een destructieve gedachte... Overigens herken ik het wel, de oerbossen van Canada leken mij wel een mooie stek.quote:Ik zit flink in de knoop, het liefste zou ik alles verkopen en mijn bankrekening leeghalen en dan gewoon de eerste trein weg uit dit land nemen. En dan ook niemand iets vertellen en hopen dat alles en iedereen me vergeet
Ik geloof serieus dat meerdere mensen die in dit topic gepost hebben ook bereid zijn om je op weg te helpen. Maar hopelijk snap je ook dat wij ook een beetje in het duister tasten. Wat je precies allemaal dwars zit, post je hier niet allemaal (dat hoeft overigens ook niet als je dat niet wil), maar dat betekent ook dat onze adviezen soms nogal abstract zijn. Het biedt jou geen concrete oplossingen, er valt geen stappenplan te geven etc. Terwijl het juist zo belangrijk is dat je progressie gaat boeken, dat geeft vertrouwen, waardoor je nog meer progressie kunt boeken. Dat is de spiraal omhoog. Stilstaan betekent dat je via de spiraal naar beneden glijdt.quote:Tuurlijk snap ik dat ik dat recht moet trekken, alleen weet niet goed hoe ik dat moet doen. En op zich weet ik een paar dingetjes wel denk ik, maar die doe ik gewoon niet. Omdat het te moeilijk is, of te zwaar, of er te weinig tijd is.
Terwijl ik dit nu zit te schrijven bijvoorbeeld doet mijn binnenkant gewoon letterlijk pijn. Ik voel me echt heel erg wanhopig en ik hoop echt dat er nog iet is wat die balans kan rechttrekken, maar echt geloven doe ik niet meer.
Ik weet dat ik uiteindelijk degene ben die het moet gaan doen, maar echt makkelijk is het niet voor me. Toch bedankt voor de suggesties Ik hoop echt dat ik het een beetje toe kan passen.
Ik maak me ook verschrikkelijke zorgen. Over problemen, over alles wat ik nog moet doen (en alleen maar toeneemt) en over hoe ik dat op moet lossen (in mijn hoofd heel ingewikkeld). Als ik daar lang over nadenk dan raak ik helemaal in paniek joh. Dan voel ik me echt wanhopig en dan krijg ik last van mijn lichaam. Met name mijn hoofd, mijn schouders en mijn nek hebben het zwaar te verduren onder mijn gedachten. Ik word er vaak heel erg moe van en het wordt alsmaar groter.
Ik probeer oplossingen te bedenken, maar als ik oplossingen ga bedenken dan bedenk ik ook gelijk welke problemen de eventuele oplossingen weer met zich mee zullen gaan brengen. Vooral als ik de tijd heb (bv in het OV, op de fiets of thuis) dan wordt ik alleen maar somberder en wanhopig van het zoeken naar oplossingen. Zoeken naar oplossingen geeft alleen maar meer problemen. En ik begin er gewoon echt van in paniek te raken.
Ik hoop inderdaad echt dat andere mensen me kunnen helpen. Heb de afgelopen week een paar mensen bewust iets dichterbij laten komen en ik ga volgende week iemand een kans geven. Eigenlijk vind ik het doodeng. Mijn gevoelens en gedachten zijn iets wat ik in het echt niet graag met andere mensen deel.
Daarnaast blaas ik het extra op en heb ik ook hele hoge verwachtingen van mezelf. Ik wil dingen goed doen, waar het kan wil ik dingen perfect doen en ik wil het liefste altijd alles onder controle hebben en daarom zoveel mogelijk zelf doen. Ik doe dat omdat dat is wie ik is. Perfectionistisch zijn en vooral theoretische zaken goed op orde hebben is belangrijk voor me. Dat is wie ik ben. Als ik dat niet meer zou doen dan zou ik niemand meer zijn. Buiten dat laagje, ben ik helemaal niets. Ik wil alleen maar aardig gevonden worden en geliefd worden en eigenlijk ben ik daardoor een soort knisperig bolletje zonder binnenkant geworden.
Tegelijkertijd begin ik te merken dat die handelswijze me ongelukkig maakt. Ik kan de hoge verwachtingen van mezelf en mijn ouders niet meer waarmaken. Doordat het slecht gaat, doordat alles zwaarder wordt en doordat alle eisen steeds hoger worden. Daardoor moet ik ineens heel veel moeite doen voor mijn perfecte neppersoonlijkheid terwijl dat eigenlijk de moeite niet echt waard is. Maar het is alles wat ik heb
Jullie adviezen zijn heel goed bedoeld, maar door mijn gevoel, mijn omgeving en mijn omstandigheden is het voor mij lastig om te veranderen en nieuwe dingen te doen terwijl jullie dat vaak heel nonchalant voorstellen. Het is voor jullie moeilijk om in mijn hoofd te kijken en dat snap ik ook wel Ik zou willen dat ik jullie gewoon een dagje in mijn hoofd kon laten meekijken of ik gerichtere vragen kon beantwoorden om jullie een beter idee te kunnen geven hoe ik in elkaar steek. Toch heel erg bedankt dat jullie allemaal, hoe moeilijk het ook is, heel erg je best voor me doen. Zou willen dat ik wat meer waar kon maken, want jullie steken veel moeite in me en ik bereik er niet zo heel veel mee en dat spijt me heel erg. Het is voor mij oprecht moeilijk om jullie suggesties te implementeren omdat ik moeite met veranderingen heb, maar ook omdat mijn omgeving en mijn omstandigheden me niet echt helpen.
Ik moet nu echt richting bed omdat ik supervroeg weer op moet. Welterusten iedereen en in ieder geval weer heel erg bedankt Hoop echt dat ik hier uit kan gaan komen, met of zonder jullie hulp. (Liever met natuurlijk)
Welterusten
Ik hoop echt dat ik het een beetje toe kan passen. Ja, alles wat me tegenzit, maar ook alles wat me heeft tegengezeten. Ik kan zo uren bezig zijn met het kijken naar foto's uit mijn middelbareschooltijd en dan fantaseren over wat had kunnen zijn als ik niet de fouten had gemaakt die ik heb gemaakt. Ik leef heel erg in het verleden.quote:Op donderdag 16 september 2010 00:36 schreef lyolyrc het volgende:
Waaraan denk je dan allemaal? Alles wat je tegenzit? Alles wat je nog moet doen? Ben je oplossingen daarvoor aan het bedenken? Ben je aan het dagdromen? Maak je je zorgen? Uiteindelijk kun je jezelf helemaal vastdraaien met al dat denken, het is het spreekwoordelijke zand in je motor. Daarom kreeg je ook de tip om dingen op te schrijven. Het is een soort uitlaatklep voor je gedachten. Je zegeningen tellen is ook zoiets. Je zult je daardoor nooit beroerder gaan voelen, maar dat gebeurt wel als je je maar blijft richten op wat je tegenzit. En of anderen jou kunnen helpen, dat weet je zo niet. Maar stel je eens voor dat ze het wel kunnen...
Ik maak me ook verschrikkelijke zorgen. Over problemen, over alles wat ik nog moet doen (en alleen maar toeneemt) en over hoe ik dat op moet lossen (in mijn hoofd heel ingewikkeld). Als ik daar lang over nadenk dan raak ik helemaal in paniek joh. Dan voel ik me echt wanhopig en dan krijg ik last van mijn lichaam. Met name mijn hoofd, mijn schouders en mijn nek hebben het zwaar te verduren onder mijn gedachten. Ik word er vaak heel erg moe van en het wordt alsmaar groter.
Ik probeer oplossingen te bedenken, maar als ik oplossingen ga bedenken dan bedenk ik ook gelijk welke problemen de eventuele oplossingen weer met zich mee zullen gaan brengen. Vooral als ik de tijd heb (bv in het OV, op de fiets of thuis) dan wordt ik alleen maar somberder en wanhopig van het zoeken naar oplossingen. Zoeken naar oplossingen geeft alleen maar meer problemen. En ik begin er gewoon echt van in paniek te raken.
Ik hoop inderdaad echt dat andere mensen me kunnen helpen. Heb de afgelopen week een paar mensen bewust iets dichterbij laten komen en ik ga volgende week iemand een kans geven. Eigenlijk vind ik het doodeng. Mijn gevoelens en gedachten zijn iets wat ik in het echt niet graag met andere mensen deel.
Deels hebben die mensen die verwachtingen ook wel. Mijn ouders hebben echt behoorlijke verwachtingen van me en ik heb niet het gevoel dat ik die verwachtingen waar kan maken. En dat vind ik rot, want ik wil uiteindelijk gewoon dat mijn ouders trots op me zijn. Ik wil dat mensen trots op me zijn. Maar mijn ouders zijn belangrijk.quote:Op donderdag 16 september 2010 00:36 schreef lyolyrc het volgende:
Hebben de mensen echt zoveel verwachtingen, of neem jij aan dat ze die verwachtingen hebben? En hoe aantrekkelijk is het alternatief van wegvluchten? Uiteindelijk doe je het toch niet, zoals je in de andere reactie schrijft en het is ook een gedachte over wat je niet hebt. Daarom is het toch weer enigszins een destructieve gedachte... Overigens herken ik het wel, de oerbossen van Canada leken mij wel een mooie stek.
Daarnaast blaas ik het extra op en heb ik ook hele hoge verwachtingen van mezelf. Ik wil dingen goed doen, waar het kan wil ik dingen perfect doen en ik wil het liefste altijd alles onder controle hebben en daarom zoveel mogelijk zelf doen. Ik doe dat omdat dat is wie ik is. Perfectionistisch zijn en vooral theoretische zaken goed op orde hebben is belangrijk voor me. Dat is wie ik ben. Als ik dat niet meer zou doen dan zou ik niemand meer zijn. Buiten dat laagje, ben ik helemaal niets. Ik wil alleen maar aardig gevonden worden en geliefd worden en eigenlijk ben ik daardoor een soort knisperig bolletje zonder binnenkant geworden.
Tegelijkertijd begin ik te merken dat die handelswijze me ongelukkig maakt. Ik kan de hoge verwachtingen van mezelf en mijn ouders niet meer waarmaken. Doordat het slecht gaat, doordat alles zwaarder wordt en doordat alle eisen steeds hoger worden. Daardoor moet ik ineens heel veel moeite doen voor mijn perfecte neppersoonlijkheid terwijl dat eigenlijk de moeite niet echt waard is. Maar het is alles wat ik heb
Ik snap het. Er is over de jaren heen ook heel veel met me gebeurt en ik vertel alles zoals het in me opkomt. Daardoor heb ik heel veel dingen niet verteld denk ik. De zaken die ik censureer zijn daar niets bij. Vind het lastig om alles wat ik heb meegemaakt enzo op een rij te zetten.quote:Op donderdag 16 september 2010 00:36 schreef lyolyrc het volgende:
Ik geloof serieus dat meerdere mensen die in dit topic gepost hebben ook bereid zijn om je op weg te helpen. Maar hopelijk snap je ook dat wij ook een beetje in het duister tasten. Wat je precies allemaal dwars zit, post je hier niet allemaal (dat hoeft overigens ook niet als je dat niet wil), maar dat betekent ook dat onze adviezen soms nogal abstract zijn. Het biedt jou geen concrete oplossingen, er valt geen stappenplan te geven etc. Terwijl het juist zo belangrijk is dat je progressie gaat boeken, dat geeft vertrouwen, waardoor je nog meer progressie kunt boeken. Dat is de spiraal omhoog. Stilstaan betekent dat je via de spiraal naar beneden glijdt.
Jullie adviezen zijn heel goed bedoeld, maar door mijn gevoel, mijn omgeving en mijn omstandigheden is het voor mij lastig om te veranderen en nieuwe dingen te doen terwijl jullie dat vaak heel nonchalant voorstellen. Het is voor jullie moeilijk om in mijn hoofd te kijken en dat snap ik ook wel
Ik zou willen dat ik jullie gewoon een dagje in mijn hoofd kon laten meekijken of ik gerichtere vragen kon beantwoorden om jullie een beter idee te kunnen geven hoe ik in elkaar steek. Toch heel erg bedankt dat jullie allemaal, hoe moeilijk het ook is, heel erg je best voor me doen. Zou willen dat ik wat meer waar kon maken, want jullie steken veel moeite in me en ik bereik er niet zo heel veel mee en dat spijt me heel erg. Het is voor mij oprecht moeilijk om jullie suggesties te implementeren omdat ik moeite met veranderingen heb, maar ook omdat mijn omgeving en mijn omstandigheden me niet echt helpen. Ik moet nu echt richting bed omdat ik supervroeg weer op moet. Welterusten iedereen en in ieder geval weer heel erg bedankt
Hoop echt dat ik hier uit kan gaan komen, met of zonder jullie hulp. (Liever met natuurlijk)Welterusten
Misschien moet je eens wat ''zelfhulp'' boeken gaan lezen, zoals de kracht van het nu of zo... kan je wel mooie inzichten geven waar je uiteindelijk zelf naar moet handelen natuurlijk... Er is hier ook wel een topic over op dit forum... En oja, wij hier willen jou allemaal wel helpen, maar volgens mij kennen de meeste jou niet persoonlijk en dit is ook maar een forum he... Niet het echte leven... praat over je problemen met naasten, een psych... laat het resultaat ook een keer buiten beschouwing, je bent volgens mij nog steeds bezig met je ideaal beeld van hoe je leven moet zijn, en dat is het nu niet, en het lukt je ook niet snel om het zo te krijgen, daar word je ook alleen maar depri van en loop je juist het leven mis. Laat het gaan, het verleden, je zogenaamde toekomst, leef in het nu! Dat is ook het enige wat bestaat, alles is nu. Over het verleden en de toekomst kan je alleen maar nadenken en levert jou op dit moment niet zoveel op. Het nu bepaald je verleden en de toekomst. Wat je nu doet. Niet wat je denkt.
En ik zit zo'n beetje in dezelfde situatie, ook al een tijdje, en ben er ook nog lang niet.
Vaak negatief en toch nog veel depri momenten, maar het komt wel goed
Dit hoort bij het leven, ieder moet zichzelf ontdekken en heeft zijn eigen levensweg... de een gaat het makkelijker af, dan de ander, maar dat is de uitdaging en je kan er veel van leren.
[ Bericht 29% gewijzigd door Stefanovich op 21-09-2010 22:52:47 ]
En ik zit zo'n beetje in dezelfde situatie, ook al een tijdje, en ben er ook nog lang niet.
Vaak negatief en toch nog veel depri momenten, maar het komt wel goed
Dit hoort bij het leven, ieder moet zichzelf ontdekken en heeft zijn eigen levensweg... de een gaat het makkelijker af, dan de ander, maar dat is de uitdaging en je kan er veel van leren.[ Bericht 29% gewijzigd door Stefanovich op 21-09-2010 22:52:47 ]
Zou willen dat ik wist wat ik kon/moest doen Ik vind het erg rot om niet te weten wat ik moet doen. Ik snap wel dat jullie me dat ook niet kunnen vertellen enzo
Ik vind het erg rot om niet te weten wat ik moet doen. Ik snap wel dat jullie me dat ook niet kunnen vertellen enzo
De kracht van het nu is aardig, maar dat is niet het boek wat ik je nu zou aanraden.
Beter zorgen voor jezelf van Marc Buelens & Ann Vermeiren lijkt me veel nuttiger. Toevallig het laatste zelfhulp boek dat ik zelf heb gelezen.
Benzin, ik ben er weer en natuurlijk mag je me altijd een PM sturen. Ik was je niet aan het negeren hoor.
Maar ik ben zojuist door mijn moeder het huis uit getrapt en ben in mijn nieuwe woonomgeving nog niet helemaal terug online.
Je zei even terug dat het je karakter was dat je zoekt naar plezier. Sorry maar dat is niet jouw karakter. Dat is wat alle mensen zoeken. Instant gratification. Maar zoals Jim Rohn mij leerde. Je hebt altijd de pijn van discipline. Je kunt kiezen tussen de kleine pijn van zelfdiscipline of de grote pijn van gemiste kansen, mislukkingen etc.
Ik ben nog steeds een gemakzuchtig mens dat liever de leuke dingen doet. Ben de dag gestart met het verder lezen in mijn zeer spannende thriller en internetten. Edoch. Om 13:30 heb ik me van al dit leuks losgerukt en ben naar buiten gegaan om te trainen. Het gras was nat, dat viel tegen maar ik ging pas terug naar huis toen ik mijn zelfgestelde doel bereikt had. En dat voelt behoorlijk goed.
Hiervoor heb ik ook nog wat zitten breien en vandaag ben ik precies halverwege gekomen van de deken die ik aan het maken ben. Ja ik snap dat dat niet jouw ding is en ook nooit zal zijn maar ik heb er lol in. Het wordt een heel erg mooie deken en dat is ook bijzonder praktisch want ik heb hier geen cv en wacht nog op de kachel. Dus "project afmaken" was niet mijn enige motivatie hier hahaha.
Je hebt mazzel. Ik heb mijn cursus Life Coach nog niet bestudeerd, alleen maar in de mappen gestopt. En omdat ik nog wel even in de verhuis-zooi zit, ben ik nog niet aan de pagina waar ik leer hoe ik mijn tarieven moet vaststellen.
Jouw eerste opdracht: pak of koop een schrift. En schrijf daarin elke dag 5 dingen waar je dankbaar voor bent.
En dit is geen optionele keuze. Of je er zin in hebt of niet. Maakt niet uit. Dit moet je vanaf nu elke dag doen.
En je mag het ook vaker dan 1x per dag doen. Maar dat hoeft nog niet. Het is een nieuwe gewoonte en dat kost even tijd om dat je eigen te maken.
Beter zorgen voor jezelf van Marc Buelens & Ann Vermeiren lijkt me veel nuttiger. Toevallig het laatste zelfhulp boek dat ik zelf heb gelezen.
Benzin, ik ben er weer en natuurlijk mag je me altijd een PM sturen. Ik was je niet aan het negeren hoor.
Maar ik ben zojuist door mijn moeder het huis uit getrapt en ben in mijn nieuwe woonomgeving nog niet helemaal terug online.
Je zei even terug dat het je karakter was dat je zoekt naar plezier. Sorry maar dat is niet jouw karakter. Dat is wat alle mensen zoeken. Instant gratification. Maar zoals Jim Rohn mij leerde. Je hebt altijd de pijn van discipline. Je kunt kiezen tussen de kleine pijn van zelfdiscipline of de grote pijn van gemiste kansen, mislukkingen etc.
Ik ben nog steeds een gemakzuchtig mens dat liever de leuke dingen doet. Ben de dag gestart met het verder lezen in mijn zeer spannende thriller en internetten. Edoch. Om 13:30 heb ik me van al dit leuks losgerukt en ben naar buiten gegaan om te trainen. Het gras was nat, dat viel tegen maar ik ging pas terug naar huis toen ik mijn zelfgestelde doel bereikt had. En dat voelt behoorlijk goed.
Hiervoor heb ik ook nog wat zitten breien en vandaag ben ik precies halverwege gekomen van de deken die ik aan het maken ben. Ja ik snap dat dat niet jouw ding is en ook nooit zal zijn maar ik heb er lol in. Het wordt een heel erg mooie deken en dat is ook bijzonder praktisch want ik heb hier geen cv en wacht nog op de kachel. Dus "project afmaken" was niet mijn enige motivatie hier hahaha.
Je hebt mazzel. Ik heb mijn cursus Life Coach nog niet bestudeerd, alleen maar in de mappen gestopt. En omdat ik nog wel even in de verhuis-zooi zit, ben ik nog niet aan de pagina waar ik leer hoe ik mijn tarieven moet vaststellen.
Jouw eerste opdracht: pak of koop een schrift. En schrijf daarin elke dag 5 dingen waar je dankbaar voor bent.
En dit is geen optionele keuze. Of je er zin in hebt of niet. Maakt niet uit. Dit moet je vanaf nu elke dag doen.
En je mag het ook vaker dan 1x per dag doen. Maar dat hoeft nog niet. Het is een nieuwe gewoonte en dat kost even tijd om dat je eigen te maken.
Dankje dat je blijft reageren Waardeer het heel erg.
Wat ik dan niet goed snap is waarom ik die discipline dan gewoon zo slecht kan opbrengen terwijl andere mensen dat beter kunnen? Het kost me echt veel moeite om de juiste dingen te doen.
Ben blij dat je je tarieven nog niet hebt kunnen vaststellen, hoewel ik als het echt werkt meer dan bereid ben tot een bijdrage aan je kas
Ik zal dat gaan proberen
Waardeer het heel erg. Wat ik dan niet goed snap is waarom ik die discipline dan gewoon zo slecht kan opbrengen terwijl andere mensen dat beter kunnen? Het kost me echt veel moeite om de juiste dingen te doen.
Ben blij dat je je tarieven nog niet hebt kunnen vaststellen, hoewel ik als het echt werkt meer dan bereid ben tot een bijdrage aan je kas
Ik zal dat gaan proberen
quote:Op zondag 26 september 2010 15:06 schreef caroline88 het volgende:
Je zei even terug dat het je karakter was dat je zoekt naar plezier. Sorry maar dat is niet jouw karakter. Dat is wat alle mensen zoeken. Instant gratification. Maar zoals Jim Rohn mij leerde. Je hebt altijd de pijn van discipline. Je kunt kiezen tussen de kleine pijn van zelfdiscipline of de grote pijn van gemiste kansen, mislukkingen etc.
Je hebt mazzel. Ik heb mijn cursus Life Coach nog niet bestudeerd, alleen maar in de mappen gestopt. En omdat ik nog wel even in de verhuis-zooi zit, ben ik nog niet aan de pagina waar ik leer hoe ik mijn tarieven moet vaststellen.
Jouw eerste opdracht: pak of koop een schrift. En schrijf daarin elke dag 5 dingen waar je dankbaar voor bent.
En dit is geen optionele keuze. Of je er zin in hebt of niet. Maakt niet uit. Dit moet je vanaf nu elke dag doen.
En je mag het ook vaker dan 1x per dag doen. Maar dat hoeft nog niet. Het is een nieuwe gewoonte en dat kost even tijd om dat je eigen te maken.
Benzin je zit nu al 3 jaar te janken op Fok, beter onderneem je eens actie ipv je overal achter te verschuilen. Of je gaat nog 8 jaar door met nietsdoen. Of 60 jaar, om als bejaarde te concluderen dat er maar één ding mis was aan je leven: je eigen instelling. Nee het leven is soms niet makkelijk, ja er zijn een boel verplichtingen en verwachtingen, maar kerel grow a pair. Zet een plan op papier en hou je daaraan. Stel korte termijndoelen en háál die doelen. Niet proberen te halen ("oh oh als dat maar lukt met mijn achtergrond"), maar serieus je leven veranderen. Haal er een tweede persoon bij (desnoods betaalde, professionele hulp) die je controleert en helpt met die doelen.
Ik wil in 2013 niet nog zo'n treurig Benzintopic in R&P tegenkomen. Kom op!
Ik wil in 2013 niet nog zo'n treurig Benzintopic in R&P tegenkomen. Kom op!
3 jaar? Over een maandje is mijn eerste topic 5 jaar oud. Als ik teruglees hoe het toen ging met me en wat ik deed dan was ik ontzettend lomp bezig met alles nog erger maken dan het al was. Toen had ik veel extra schade kunnen voorkomen met wat ik nu weet. Was toen een ontzettende jonkie.
Eigenlijk zijn dingen altijd al kut geweest, maar halverwege 2005 kwam het besef en begon alles uit elkaar te vallen.
Het is niet zo dat ik geen actie probeer te ondernemen, het lukt gewoon niet zoals ik het wil Ben niet bang dat ik over 60 jaar zo terugkijk, omdat ik vrijwel zeker weet dat als het op mijn 25e niet beter is dat ik dan stop. Dan heb ik mijn ellendequotum wel gehaald vind ik zo.
Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat zijn eigen instelling dingen veel erger maakt dan ze al zijn, echter, het is een feit dat er veel shit in mijn gezicht wordt gegooid en verder dingen niet meezitten. Zou een hoop overhebben voor een dag waarop gewoon even alles me meezit.
Zoals je het zegt klinkt het heel simpel, maar daadwerkelijk dingen veranderen is niet zo makkelijk als ik zou willen
Ik hoop ook dat jullie in 2013 van deze topics af zijn, maar ik vrees dat het niet meer beter wordt. Dat is ook wel te zien door het feit dat niemand het meer weet en niet echt meer reageert. Die mensen weten gewoon dat dit een hopeloos geval is. Soms moet je weten wanneer je dingen op moet geven.
Ik ben even niet zo happy.
Eigenlijk zijn dingen altijd al kut geweest, maar halverwege 2005 kwam het besef en begon alles uit elkaar te vallen.
Het is niet zo dat ik geen actie probeer te ondernemen, het lukt gewoon niet zoals ik het wil
Ben niet bang dat ik over 60 jaar zo terugkijk, omdat ik vrijwel zeker weet dat als het op mijn 25e niet beter is dat ik dan stop. Dan heb ik mijn ellendequotum wel gehaald vind ik zo.Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat zijn eigen instelling dingen veel erger maakt dan ze al zijn, echter, het is een feit dat er veel shit in mijn gezicht wordt gegooid en verder dingen niet meezitten. Zou een hoop overhebben voor een dag waarop gewoon even alles me meezit.
Zoals je het zegt klinkt het heel simpel, maar daadwerkelijk dingen veranderen is niet zo makkelijk als ik zou willen
Ik hoop ook dat jullie in 2013 van deze topics af zijn, maar ik vrees dat het niet meer beter wordt. Dat is ook wel te zien door het feit dat niemand het meer weet en niet echt meer reageert. Die mensen weten gewoon dat dit een hopeloos geval is. Soms moet je weten wanneer je dingen op moet geven.
Ik ben even niet zo happy.
quote:Op maandag 27 september 2010 22:14 schreef VonHinten het volgende:
Benzin je zit nu al 3 jaar te janken op Fok, beter onderneem je eens actie ipv je overal achter te verschuilen. Of je gaat nog 8 jaar door met nietsdoen. Of 60 jaar, om als bejaarde te concluderen dat er maar één ding mis was aan je leven: je eigen instelling. Nee het leven is soms niet makkelijk, ja er zijn een boel verplichtingen en verwachtingen, maar kerel grow a pair. Zet een plan op papier en hou je daaraan. Stel korte termijndoelen en háál die doelen. Niet proberen te halen ("oh oh als dat maar lukt met mijn achtergrond"), maar serieus je leven veranderen. Haal er een tweede persoon bij (desnoods betaalde, professionele hulp) die je controleert en helpt met die doelen.
Ik wil in 2013 niet nog zo'n treurig Benzintopic in R&P tegenkomen. Kom op!
Niet happy zijn is maar een gevoel, benzin. Ik zeg niet dat het fijn is, daar weet ik echt wel wat van. Maar probeer toch eens blanco - in het nu - naar dat gevoel te kijken en het te doorleven: misschien kom je wel tot de conclusie dat het helemaal niet zo erg is als de diverse gedachten in je hoofd je willen doen blijken.quote:
En als je tot de conclusie komt dat het op het huidige moment meevalt dan is het een stuk minder moeilijk om verbeteringen in je leven tot stand te brengen!
Ik geloof ik gerust dat je hele verbeteringen hebt gemaakt ten opzichte van 5 jaar geleden, maar nu is de juiste tijd er wat aan te gaan doen, nu kun je grote stappen gaan zetten!
Heel graag gedaanquote:Op maandag 27 september 2010 22:01 schreef benzin het volgende:
Dankje dat je blijft reageren
Oh maar het kost mij ook veel moeite om de juiste dingen te doen.quote:Wat ik dan niet goed snap is waarom ik die discipline dan gewoon zo slecht kan opbrengen terwijl andere mensen dat beter kunnen? Het kost me echt veel moeite om de juiste dingen te doen.
Wie heeft er nu zin in .... als er een spannende thriller op je ligt te wachten?
Ok misschien is lezen niet ieders ding maar wel het mijne.
Mijn levensmotto. Iedereen heeft recht op tenminste 1 zwakte
quote:Ben blij dat je je tarieven nog niet hebt kunnen vaststellen, hoewel ik als het echt werkt meer dan bereid ben tot een bijdrage aan je kas
Veel succes!quote:Ik zal dat gaan proberen
Het lijkt misschien een heel klein dingetje maar dat is nu juist de truc. Je moet niet proberen om alles ineens te willen veranderen want niemand kan dat. Maar met kleine stapjes kun je langzaamaan verbeteren in een positieve richting.
En ik ben Ervaringsexpert. Ik heb het zelf nl. ook gedaan. Mijn ervaring is dat ik het in het begin onwijs suf en stom vond en mezelf een waanzinnige muts dat ik het zelfs maar probeerde.
Maar met de loop der tijd werd het steeds leuker en leuker en nu kan ik me niet meer voorstellen hoe negatief en depri ik vroeger was.Let's stay in touch
Waar stop je dan mee als je 25 bent, met leven? Of alleen met zorgen maken over je leven? Daar kan je toch ook nu mee stoppen? Jij bepaalt zelf wat je voelt en denkt..... en dat beinvloed weer je gevoel en je gedrag. Je bent gewoon heel negatief, daar word je ook niet vrolijk van. Je zegt ook dat er tegen 2013 nog steeds zulke topics zullen zijn, wat is dat nou voor een gedachte... heel negatief en onzinnig! Zorg dan dat het niet zo word! Doordat je dat nu al verwacht blijf je in die negatieve cirkel zitten en dan gebeurd het straks ook nog.... je hebt het helemaal zelf in de hand.quote:Op dinsdag 28 september 2010 13:59 schreef benzin het volgende:
3 jaar? Over een maandje is mijn eerste topic 5 jaar oud. Als ik teruglees hoe het toen ging met me en wat ik deed dan was ik ontzettend lomp bezig met alles nog erger maken dan het al was. Toen had ik veel extra schade kunnen voorkomen met wat ik nu weet. Was toen een ontzettende jonkie.
Eigenlijk zijn dingen altijd al kut geweest, maar halverwege 2005 kwam het besef en begon alles uit elkaar te vallen.
Het is niet zo dat ik geen actie probeer te ondernemen, het lukt gewoon niet zoals ik het wil
Ik zal de eerste zijn die toegeeft dat zijn eigen instelling dingen veel erger maakt dan ze al zijn, echter, het is een feit dat er veel shit in mijn gezicht wordt gegooid en verder dingen niet meezitten. Zou een hoop overhebben voor een dag waarop gewoon even alles me meezit.
Zoals je het zegt klinkt het heel simpel, maar daadwerkelijk dingen veranderen is niet zo makkelijk als ik zou willen
Ik hoop ook dat jullie in 2013 van deze topics af zijn, maar ik vrees dat het niet meer beter wordt. Dat is ook wel te zien door het feit dat niemand het meer weet en niet echt meer reageert. Die mensen weten gewoon dat dit een hopeloos geval is. Soms moet je weten wanneer je dingen op moet geven.
Ik ben even niet zo happy.
[..]
Het lijkt me goed om het nu eens meer te waarderen en de toekomst en het verleden te laten voor wat het is. Ik weet het, dat is niet zo makkelijk, maar als je je aandacht op het nu richt verdwijnen je zorgen echt! Lees eens een zelfhulpboek, bijv. de kracht van het nu, of uit je hoofd in het leven... er zijn er een heleboel, zoek maar eens, maar ga iig bezig, word kritisch naar jezelf en experimenteer met nieuwe ideeen en gedachten... laat je inspireren.
[ Bericht 5% gewijzigd door Stefanovich op 28-09-2010 17:11:42 ]
Ik begin toch te geloven dat antidepressiva een oplossing is. Zodra dat een beetje aanslaat kun je wellicht weer wat helderder naar je eigen situatie kijken. Volgens mij heb jij een chemisch duwtje de goede richting op nodig.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Benzin kom je binnekort nog eens gezellig langs bij Detroit en mij? Dat was ook wel de moeite waard, je mag ook wel eens de positieve dingen benadrukken die je meemaakt!
En je bent altijd welkom
En je bent altijd welkom
Sure. Echt nogmaals heel erg bedankt. Ga heel erg mijn best doen om iets met je advies te doen.quote:
Met het eerste. Zorgen maken over mijn leven is iets wat ik waarschijnlijk tot het einde zal doen.quote:Op dinsdag 28 september 2010 17:03 schreef Stefanovich het volgende:
Waar stop je dan mee als je 25 bent, met leven? Of alleen met zorgen maken over je leven? Daar kan je toch ook nu mee stoppen? Jij bepaalt zelf wat je voelt en denkt..... en dat beinvloed weer je gevoel en je gedrag.
Het is voor mij niet echt makkelijk om te stoppen met zorgen maken, en dat is best een zware last voor me. Ik heb niet het gevoel dat ik er nu mee kan stoppen. Ik heb sowieso niet het gevoel dat ik controle over mijn leven heb. Mijn leven voelt net als een film en trekt aan me voorbij zonder dat ik echt kan ingrijpen.
Ik vind het juist niet echt fijn om mijn aandacht op het nu te richten, dan moet ik aanzien wat er allemaal niet lekker gaat, wat ik nog allemaal moet doen, wat ik mis etc. Het liefste zou ik de hele dag in een droomwereld leven.
Dus jij hebt het gevoel dat ik mijn eigen situatie niet goed/niet helder zie?quote:Op dinsdag 28 september 2010 17:29 schreef seasushi het volgende:
Ik begin toch te geloven dat antidepressiva een oplossing is. Zodra dat een beetje aanslaat kun je wellicht weer wat helderder naar je eigen situatie kijken. Volgens mij heb jij een chemisch duwtje de goede richting op nodig.
Surequote:Op dinsdag 28 september 2010 19:15 schreef Cassandra87 het volgende:
Benzin kom je binnekort nog eens gezellig langs bij Detroit en mij? Dat was ook wel de moeite waard, je mag ook wel eens de positieve dingen benadrukken die je meemaakt!
En je bent altijd welkom
Dat is waar, het was gezellig om eens wat te doen Ik vergeet de positieve dingen heel makkelijk als ik me rot voel. Thanks!
Ik ben sushi niet, maar ik denk het wel dat dat zo is. Je bent heel negatief over jezelf en je leven. Je beperkt jezelf hier alleen maar mee en eigenlijk schiet je er niks mee op.... Negatief zijn kunnen we allemaal makkelijk zijn, het leven is ook niet makkelijk. Het is aan jou er wat van te maken. Maar goed, dat negatieve zit em in je denken, in dat gepieker.Waar je wel af kan komen, dat moet je gewoon leren.. is wel moeilijk, want je moet een hele omslag maken.quote:Op dinsdag 28 september 2010 21:13 schreef benzin het volgende:
[..]
Sure. Echt nogmaals heel erg bedankt. Ga heel erg mijn best doen om iets met je advies te doen.
[..]
Met het eerste. Zorgen maken over mijn leven is iets wat ik waarschijnlijk tot het einde zal doen.
Het is voor mij niet echt makkelijk om te stoppen met zorgen maken, en dat is best een zware last voor me. Ik heb niet het gevoel dat ik er nu mee kan stoppen. Ik heb sowieso niet het gevoel dat ik controle over mijn leven heb. Mijn leven voelt net als een film en trekt aan me voorbij zonder dat ik echt kan ingrijpen.
Ik vind het juist niet echt fijn om mijn aandacht op het nu te richten, dan moet ik aanzien wat er allemaal niet lekker gaat, wat ik nog allemaal moet doen, wat ik mis etc. Het liefste zou ik de hele dag in een droomwereld leven.
[..]
Dus jij hebt het gevoel dat ik mijn eigen situatie niet goed/niet helder zie?
[..]
Sure
Die negatieve gedachten domineren je leven op dit moment, maar ze zijn niet dé waarheid, het is maar een kant van het verhaal, daarom kijk je ook niet objectief naar je situatie maar juist heel subjectief. Het is ook logisch dat je dan positieve dingen snel vergeet. Positieve dingen vind je meestal niet eens positief meer, kan je nog wel genieten van leuke dingen?
Maar goed, word je niet moe van al dat balen?
Draai de boel gewoon eens op en ga eens genieten van het leven, fuck alles, so what dat jij op dit moment geen echte goede vrienden heb, vertrouw op jezelf en het komt vanzelf wel. Het belangrijkste is ook dat jij je goed voelt, boven alles, dan pas komen vrienden etc.
Je moet niet willen eerst vrienden etc te krijgen om dan pas gelukkig te kunnen zijn, dan maak je het moeilijk( meestal werkt dat niet eens, heb jezelf ook gemerkt trouwens met dat meisje en dat je na seks gelukkig zou zijn) Jij laat je gevoel constant afhangen van zaken buiten jezelf, logisch dat je geen enkel gevoel van controle hebt! Maar dan word je ook nooit ''gelukkig''. Gun jezelf eens een goed gevoel, zonder voorwaarden, je bent het waard en je hebt het in je
En trouwens, wanneer jij alles een beetje loslaat en wat positiever in het leven staat, komt alles juist ook eerder op je af wat je wilt! Wet van aantrekkingskracht....Edit: Veel te lange post dit weer
Hier laat ik het ook bij, doe ermee wat je wilt, er staan ook genoeg adviezen hier in dit topic, it's on you.[ Bericht 3% gewijzigd door Stefanovich op 28-09-2010 22:00:17 ]
Dank je Stefanovitch voor je uitleg wat ik bedoel.
Je zit nu al 5 jaar in dezelfde spiraal. Zoals je het schetst lijkt het op Dystymie. Een soort van milde depressie waarbij alle levensvreugde verdwenen is, maar je nog wel functioneert, www.dysthemie.wikipedia.org
Zonder in diagnoses te vervallen, wat je met deze informatie doet moet je zelf weten, maar in mijn zeer naaste omgeving heb ik dit een aantal keer gezien. En het is zeer moeilijk om hier op eigen kracht uit te komen. Wellicht zou medicatie jou hierbij kunnen helpen. Als dat eenmaal werkt zou je misschien een aantal gesprekken met een professional kunnen overwegen, maar ik begrijp dat je hier nogal afwijzend tegenover staat.
Ik heb ernstige twijfels of je met de positieve feedback die je hier op Fok! al jaren krijgt waarbij overigens zeer zinnige tips staan, en mensen best veel energie in je stoppen, of dat nog voldoende is..
Je zit nu al 5 jaar in dezelfde spiraal. Zoals je het schetst lijkt het op Dystymie. Een soort van milde depressie waarbij alle levensvreugde verdwenen is, maar je nog wel functioneert, www.dysthemie.wikipedia.org
Zonder in diagnoses te vervallen, wat je met deze informatie doet moet je zelf weten, maar in mijn zeer naaste omgeving heb ik dit een aantal keer gezien. En het is zeer moeilijk om hier op eigen kracht uit te komen. Wellicht zou medicatie jou hierbij kunnen helpen. Als dat eenmaal werkt zou je misschien een aantal gesprekken met een professional kunnen overwegen, maar ik begrijp dat je hier nogal afwijzend tegenover staat.
Ik heb ernstige twijfels of je met de positieve feedback die je hier op Fok! al jaren krijgt waarbij overigens zeer zinnige tips staan, en mensen best veel energie in je stoppen, of dat nog voldoende is..
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
En dat is nu precies waarom een Gratitude Journal werkt.quote:Op dinsdag 28 september 2010 21:13 schreef benzin het volgende:
Ik vind het juist niet echt fijn om mijn aandacht op het nu te richten, dan moet ik aanzien wat er allemaal niet lekker gaat, wat ik nog allemaal moet doen, wat ik mis etc. Het liefste zou ik de hele dag in een droomwereld leven.
Het dwingt je om je aandacht te richten op wat WEL goed is aan je leven.
You can do it. Je moet het alleen wel doen.
Ik heb net de eerste gemaakt, zag er eerder heel erg tegenop om dat te doenquote:Op woensdag 29 september 2010 14:13 schreef caroline88 het volgende:
En dat is nu precies waarom een Gratitude Journal werkt.
Het dwingt je om je aandacht te richten op wat WEL goed is aan je leven.
You can do it. Je moet het alleen wel doen.
Het was heel moeilijk eigenlijk, de eerste twee dingen schreef ik heel makkelijk op, maar toen wist ik het echt niet meer. Uiteindelijk heb ik er toch 5 op papier gekregen, alleen is de laatste nogal stom en nietszeggend. Mja, 5 is 5 Ik hoop dat ik het kan aanwennen om dit elke dag te doen en dat ik er dan ook echt iets aan heb uiteindelijk. En ik ben bang dat ik nu alle goede dingen heb opgeschreven en niets meer heb voor morgen. Tja, weet niet goed wat ik ermee aan moet. De symptomen op Wikipedia klinken of ze toepasbaar op mij zouden kunnen zijn denk ik. Maar zelfs als ik dat weet kan ik er niet zo heel veel mee.quote:Op woensdag 29 september 2010 08:25 schreef seasushi het volgende:
Je zit nu al 5 jaar in dezelfde spiraal. Zoals je het schetst lijkt het op Dystymie. Een soort van milde depressie waarbij alle levensvreugde verdwenen is, maar je nog wel functioneert, www.dysthemie.wikipedia.org
Als dat eenmaal werkt zou je misschien een aantal gesprekken met een professional kunnen overwegen, maar ik begrijp dat je hier nogal afwijzend tegenover staat.
Ik heb ernstige twijfels of je met de positieve feedback die je hier op Fok! al jaren krijgt waarbij overigens zeer zinnige tips staan, en mensen best veel energie in je stoppen, of dat nog voldoende is..
Ik sta daar inderdaad heel afwijzend tegenover, ben zo blij dat iemand echt heeft gelezen wat ik schrijf en hoe ik me voel
Ik zie hulp zoeken inderdaad niet echt als een optie. Vind het erg jammer dat je twijfelt of ik het wel kan oplossen, dat is voor mij alleen maar weer een extra bevestiging dat ik dit nooit meer op zal kunnen lossen
Toch bedankt voor je eerlijkheid en het feit dat je duidelijk gelezen hebt en heel veel energie in me steekt Bedankt voor jullie eerlijkheid in elk geval.quote:Op dinsdag 28 september 2010 21:50 schreef Stefanovich het volgende:
Ik ben sushi niet, maar ik denk het wel dat dat zo is.
Zouden jullie me beter kunnen vertellen hoe ik zo'n omslag zou kunnen maken naar positiever denken? Op zich zou daar niets mis mee zijn, maar mijn hersenen zitten volgens mij bijna vastgeroest in één toestand.quote:Op dinsdag 28 september 2010 21:50 schreef Stefanovich het volgende:
Maar goed, dat negatieve zit em in je denken, in dat gepieker.Waar je wel af kan komen, dat moet je gewoon leren.. is wel moeilijk, want je moet een hele omslag maken.
Die negatieve gedachten domineren je leven op dit moment, maar ze zijn niet dé waarheid, het is maar een kant van het verhaal, daarom kijk je ook niet objectief naar je situatie maar juist heel subjectief. Het is ook logisch dat je dan positieve dingen snel vergeet. Positieve dingen vind je meestal niet eens positief meer, kan je nog wel genieten van leuke dingen?
Maar goed, word je niet moe van al dat balen?
Draai de boel gewoon eens op en ga eens genieten van het leven, fuck alles, so what dat jij op dit moment geen echte goede vrienden heb, vertrouw op jezelf en het komt vanzelf wel. Het belangrijkste is ook dat jij je goed voelt, boven alles, dan pas komen vrienden etc.
Je moet niet willen eerst vrienden etc te krijgen om dan pas gelukkig te kunnen zijn, dan maak je het moeilijk( meestal werkt dat niet eens, heb jezelf ook gemerkt trouwens met dat meisje en dat je na seks gelukkig zou zijn) Jij laat je gevoel constant afhangen van zaken buiten jezelf, logisch dat je geen enkel gevoel van controle hebt!
Misschien kijk ik erg subjectief, maar kan me niet voorstellen dat een totale buitenstaander me heel veel positiever zou beoordelen dan ik mezelf beoordeel.
Ik kan heel af en toe nog steeds genieten van positieve momenten, bijvoorbeeld omdat iemand eens naar me luistert of omdat ik even met iemand praat of gewoon eens heel even om iets kan wachten. Zulke momenten heb ik toch een paar keer per maand, soms een paar keer per 2 maanden ofzo
. En ik geniet daar niet zo lang en intens van als ik zou willen, maar het zijn toch de beste momenten in mijn leven en ik leef toch wel op die momenten. Het laatste beetje positiviteit wat ik in mijn leven heb. Zonder zulke momenten was mijn leven 100% waardeloos geweest en was ik er waarschijnlijk niet meer geweest. Tuurlijk wordt ik wel moe van dat balen, heel moe zelfs, maar voor mij is zo'n omslag zo moeilijk. Ben zo druk met wat anderen van me denken en hoe alles nou verder moet en ik leef voortdurend in een negatief gat van hopeloosheid. Ik voel me echt vastgeroest in deze 'state of mind'. Die 'fuck alles'-mentaliteit is iets wat ik altijd al heb willen hebben, maar ik kan het totaal niet. Ik bewonder mensen die dat wel kunnen.
Ik leg inderdaad heel veel verantwoordelijkheid bij dingen buiten me, maar zelf weet ik ook niet zo goed meer wat ik nog moet doen en dan ga je vanzelf hopen dat iemand anders je problemen voor je kan oplossen.
Fantastisch! Benzin, mijn complimenten.quote:Op woensdag 29 september 2010 21:36 schreef benzin het volgende:
[..]
Ik heb net de eerste gemaakt, zag er eerder heel erg tegenop om dat te doen
Je toont initiatief en je bent "coachable" - dat is heel belangrijk als je iets wilt veranderen. En je bent een doorzetter want je bleef het doen tot je er 5 op papier had.
En waar had ik opgeschreven dat je elke dag 5 nieuwe dingen moet bedenken? Je moet het natuurlijk wel proberen, dat is de lol ervan. Gewoon elke dag steeds weer dezelfde 5 dingen opschrijven dat wordt dood- en doodsaai. Maar ik weet dat ik al verschillende keren heb opgeschreven dat ik dankbaar ben voor mijn gezondheid. Soms komt dat in me op als ik mijn lijstje aan het maken ben. En soms komt het weken achtereen niet op mijn lijstje. En dat maakt niet uit.
De afgelopen paar weken vond ik het best lastig om goede lijstjes te maken. Ik heb een gruwelijke hekel aan verhuizen en in de rommel zitten. Maar vanochtend had ik opeens de geest en ik bleef maar schrijven! In een paar minuutjes had ik er al 7 en toen ben ik maar gestopt. Niet omdat ik er niet meer bedenken kon maar omdat ik nog een aantal andere online dingen wilde afmaken.
Regel 1: maak het jezelf niet te moeilijk.
Regel 2: maar blijf jezelf wel uitdagen om met originele nieuwe dingen te komen.
Regel 3: wees aardig voor jezelf en vier je succes. Zelfs als het "stomme dingen" zijn die je opschrijft. Het is net als leren lopen. Hoe vaak ben je niet gevallen? Heeft iemand de tel bijgehouden? Nee toch zeker. Het is tien keer beter om 5 "stomme" dingen op te schrijven dan om het niet te doen omdat je bang bent dat je niets "cools" kunt verzinnen.
Het wordt echt makkelijker als je het vaker gedaan hebt.
Veel plezier morgen met het maken van je nieuwe lijst!
Dankjequote:Op woensdag 29 september 2010 22:25 schreef caroline88 het volgende:
Fantastisch! Benzin, mijn complimenten.
Je toont initiatief en je bent "coachable" - dat is heel belangrijk als je iets wilt veranderen. En je bent een doorzetter want je bleef het doen tot je er 5 op papier had.
Veel plezier morgen met het maken van je nieuwe lijst!
Het is fijn om eens iemand iets positiefs tegen me te horen zeggen Ik heb er vandaag weer een gemaakt, en het was weer heel erg moeilijk, maar ineens wist ik er een paar en kwam ik tot 6. Ik vind het vooral heel erg moeilijk omdat er allerlei negatieve dingen naar boven komen en geen positieve dingen als ik probeer daarover na te denken. Nja, welterusten
Benzin, ik zit dus eigenlijk zo'n beetje in een zelfde situatie als jij, ik ben ook nog veel te negatief over mijzelf en over mijn leven. Trek mij ook heel veel aan wat anderen van mij denken en ik heb ook zat dagen dat ik het niet meer zie zitten. Ik heb ook wel eens gedachten gehad om er een eind aan te maken, maar ik zou dat nooit kunnen, ik kan mijn naasten dat niet aan doen, ben er te laf voor, en het is eigenlijk ook een beetje zwak. Je geeft gewoon op.quote:Op woensdag 29 september 2010 21:36 schreef benzin het volgende:
[..]
Zouden jullie me beter kunnen vertellen hoe ik zo'n omslag zou kunnen maken naar positiever denken? Op zich zou daar niets mis mee zijn, maar mijn hersenen zitten volgens mij bijna vastgeroest in één toestand.
Misschien kijk ik erg subjectief, maar kan me niet voorstellen dat een totale buitenstaander me heel veel positiever zou beoordelen dan ik mezelf beoordeel.
Ik kan heel af en toe nog steeds genieten van positieve momenten, bijvoorbeeld omdat iemand eens naar me luistert of omdat ik even met iemand praat of gewoon eens heel even om iets kan wachten. Zulke momenten heb ik toch een paar keer per maand, soms een paar keer per 2 maanden ofzo
Tuurlijk wordt ik wel moe van dat balen, heel moe zelfs, maar voor mij is zo'n omslag zo moeilijk. Ben zo druk met wat anderen van me denken en hoe alles nou verder moet en ik leef voortdurend in een negatief gat van hopeloosheid. Ik voel me echt vastgeroest in deze 'state of mind'. Die 'fuck alles'-mentaliteit is iets wat ik altijd al heb willen hebben, maar ik kan het totaal niet. Ik bewonder mensen die dat wel kunnen.
Ik leg inderdaad heel veel verantwoordelijkheid bij dingen buiten me, maar zelf weet ik ook niet zo goed meer wat ik nog moet doen en dan ga je vanzelf hopen dat iemand anders je problemen voor je kan oplossen.
En ik weet dat als je zo denkt dat je niet the big picture ziet, dat het gewoon niet nodig is. Het leven is zo mooi, alleen zie ik, en jij, dat niet vaak genoeg, maar het is het wel. Waarom sta je zo negatief tegenover hulp? Als je er gewoon zelf totaal niet uitkomt, waar je je zeker niet voor hoeft te schamen, moet je het gewoon proberen, daar zijn ze toch ook voor?
Je bent ook nog maar jong, weinig levenservaring, je kent jezelf waarschijnlijk nog helemaal niet goed, moet je zelf nog ontdekken, dus hoe kan je dan ook alles weten? Je neemt je gedachten veel te serieus ook waarschijnlijk. Zoals ik zei, ze zijn niet dé waarheid. Niks is dé waarheid.
Mijn hoogleraar op de uni zegt zelfs dat alles wat hij zegt, sowieso wetenschap, niet dé waarheid is.
Hoe je die omslag kan maken, dat lukt mij ook niet altijd, maar het is gewoon dat je je gedachten loslaat, jezelf gaat observeren, dus je laat je gedachten langskomen en doet er gewoon niks mee.
Ik bedoel, ze brengen je nou niet wat je wilt, alleen maar stress, angst en depressie. Het werkt gewoon niet. Jouw gedachten patronen zijn gewoon door de jaren heen heel negatief geworden, zonde dat je het door hebt denk je altijd negatief. Het zit er gewoon helemaal ingesleten.
Daarom word het ook niet makkelijk om die omslag te maken, het zal je af en toe lukken, maar vaak genoeg ook niet.
Gun jezelf daarin de tijd, ontdek hoe je denkt, wat je ervaart als je anders denkt of helemaal niet denkt en wat dat met je doet....
Er is dus ook nog een deel van jezelf naast je gedachten, naast je gemaakte wereldbeeld/ego, en dat is je authentieke innerlijke zelf, en die moet je weer ontdekken.
Zoals ik al zei, verdiep je eens in die materie, in je psyche... dat topic hier, over de kracht van het nu, lees dat eens door. www.thebecompany.nl vind ik ook een goede site over het weer bewustworden van jezelf. Het zijn geen wetenschappelijke feiten die daarop staan, en de schrijfster is ook geen psycholoog of zo, maar ik vind het wel heel helder allemaal, en ik herken mij ook in wat ze schrijft. Kijk er gewoon eens naar. En daarnaast, praat met mensen, je hoeft het niet allemaal zelf te doen!
Soms kan je dat gewoon niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door Stefanovich op 02-10-2010 00:36:22 ]
Even een schopje om te kijken of ik er nog iets uit kan halen
Ik heb het al een paar keer in mijn topics wat uitgebreider uitgelegd, maar dit zijn de hoofdlijnen.
De schaamte en de stress die voortkomen uit het toegeven dat ik het niet aankan zijn groot. Daarnaast zou dat mijn ouders heel erg teleurstellen en dat wil ik liever nietquote:Op zaterdag 2 oktober 2010 00:21 schreef Stefanovich het volgende:
Waarom sta je zo negatief tegenover hulp? Als je er gewoon zelf totaal niet uitkomt, waar je je zeker niet voor hoeft te schamen, moet je het gewoon proberen, daar zijn ze toch ook voor?
Ik heb het al een paar keer in mijn topics wat uitgebreider uitgelegd, maar dit zijn de hoofdlijnen. Ik heb alleen niet echt iemand om mee te praten, dus dat is erg lastig, hoe graag ik dat ook zou willenquote:Op zaterdag 2 oktober 2010 00:21 schreef Stefanovich het volgende:
En daarnaast, praat met mensen, je hoeft het niet allemaal zelf te doen!
Soms kan je dat gewoon niet.
Sorry, ik zou niet weten wat jij nog uit dit topic kunt halen. Elk advies, tip of opbeurend woord leg je naast je neer, bestrijd je of geeft tegenargumenten.quote:Op maandag 11 oktober 2010 22:52 schreef benzin het volgende:
Even een schopje om te kijken of ik er nog iets uit kan halen
[..]
Het lijkt of je ergens in wilt blijven hangen.
Het enige schopje is eentje die jij jezelf onder je kont moet geven.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Beetje late reactie en misschien is het al gezegt, maar als je grootste doel met een meisje sex hebben was dan heb je een kronkel in je hoofd. Vrouwen en/of sex zijn echt niet het belangrijkste in de wereld.
Neem een hond ofzo zodat je buiten de deur komt en gezelligheid hebt.
[ Bericht 19% gewijzigd door dikke_donder op 12-10-2010 09:52:29 ]
Neem een hond ofzo zodat je buiten de deur komt en gezelligheid hebt.
[ Bericht 19% gewijzigd door dikke_donder op 12-10-2010 09:52:29 ]
Sex hebben was niet echt het doel. Meer de liefde, het samen zijn, de oplossing voor alle problemen, geluk etc.quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 09:44 schreef dikke_donder het volgende:
Beetje late reactie en misschien is het al gezegt, maar als je grootste doel met een meisje sex hebben was dan heb je een kronkel in je hoofd. Vrouwen en/of sex zijn echt niet het belangrijkste in de wereld.
Ben er nu weer heel erg over aan het denken enzo. Een vriendin is voor mij denk ik wel een van de belangrijkste dingen in de wereld omdat ze al mijn problemen in een klap op zou kunnen lossen (als het wel zou werken dan): mijn eenzaamheid, gebrek aan liefde, gebrek aan vriendschap, gebrek aan intimiteit, stress etc. Als het zou zou zijn als het in mijn hoofd zit dan zou het perfect zijn en het beste ter wereld zijn. Helaas blijkt dus dat het in de praktijk niet zo goed werkte als ik hoopte. Ik hoop dat als ik er weer een keer een hoop energie in ga steken dat het dan beter zal gaan en wel fijn zal zijn.
Je bent niet echt heel positief. Ik luister wel naar advies en tips, zelfs al hebben jullie niet dat gevoel. Opbeurende woorden heb ik nog niet zo heel veel gezien. Het is niet mijn bedoeling om wat jullie zeggen naast me neer te leggen of te bestrijden. Het spijt me als ik dat doe.quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 08:06 schreef seasushi het volgende:
Sorry, ik zou niet weten wat jij nog uit dit topic kunt halen. Elk advies, tip of opbeurend woord leg je naast je neer, bestrijd je of geeft tegenargumenten.
Het lijkt of je ergens in wilt blijven hangen.
Het enige schopje is eentje die jij jezelf onder je kont moet geven.
Maar jij bent ook niet echt positief Benzin. Opbeurende woorden, wat heb je eraan dan?quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 10:24 schreef benzin het volgende:
[..]
Sex hebben was niet echt het doel. Meer de liefde, het samen zijn, de oplossing voor alle problemen, geluk etc.
Ben er nu weer heel erg over aan het denken enzo. Een vriendin is voor mij denk ik wel een van de belangrijkste dingen in de wereld omdat ze al mijn problemen in een klap op zou kunnen lossen (als het wel zou werken dan): mijn eenzaamheid, gebrek aan liefde, gebrek aan vriendschap, gebrek aan intimiteit, stress etc. Als het zou zou zijn als het in mijn hoofd zit dan zou het perfect zijn en het beste ter wereld zijn. Helaas blijkt dus dat het in de praktijk niet zo goed werkte als ik hoopte. Ik hoop dat als ik er weer een keer een hoop energie in ga steken dat het dan beter zal gaan en wel fijn zal zijn.
[..]
Je bent niet echt heel positief. Ik luister wel naar advies en tips, zelfs al hebben jullie niet dat gevoel. Opbeurende woorden heb ik nog niet zo heel veel gezien. Het is niet mijn bedoeling om wat jullie zeggen naast me neer te leggen of te bestrijden. Het spijt me als ik dat doe.
Of verwacht je medelijden? Alles wat hier aan advies gegeven word is juist opbeurend bedoelt, om JOU te helpen. En het is echt niet zo dat jij echt zielig bent of zo, je komt wel zo over, maar je bent het niet.
Je zit gewoon niet lekker in je vel, psychisch zit het niet lekker, nou daar hebben zat mensen last van.
Echte shit heb jij nog nooit meegemaakt volgens mij. En dat bedoel ik niet lullig, maar ik wil alleen maar aangeven dat jij niet uniek bent daarin. Het leven is voor niemand makkelijk, en als je het relativeert is het zo dat het voor ons hier in ''de westerse wereld'' wel een stuk makkelijker is dan in Afrika of zo, we hebben eigenlijk niet eens recht tot klagen.
Maar goed, waar het op neer komt, jij bent down en legt de verantwoordelijkheid daarvoor buiten jezelf, je hebt immers geen vriendin, intimiteit, vrienden etc, en zo lang je dat niet hebt blijf je depri....
Schiet je niks mee op, je verpest je leven en bereiken wat je zo graag wilt word alleen maar steeds moeilijker en je geduld raakt op en je word alsmaar meer depri. Een vicieuze cirkel is het.
Pak het eens anders aan. Laat het eens gewoon allemaal gaan. Zoals ik al zei, je kan ook gelukkig (lees; je jezelf en je situatie accepteert) zijn zonder al die dingen/wensen te hebben.
En als jij gelukkig bent, valt alles vanzelf op z'n plaats.
[ Bericht 0% gewijzigd door Stefanovich op 12-10-2010 16:31:12 ]
Ik scroll even terug en zie al snel caroline cassandra en deepchord met opbeurende woorden..... 
niet selectief lezen he
niet selectief lezen he
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Dat niet alleen. Ik heb zelfs nog een gezellige middag gehad met Benzin én hem uitgenodigd om langs te komen en nóg zie ik tot mijn verbazing staan 'Ik heb alleen niet echt iemand om te praten'quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 18:34 schreef seasushi het volgende:
Ik scroll even terug en zie al snel caroline cassandra en deepchord met opbeurende woorden.....
Benzin, hoe gaat het met je Gratitude Journal? Ik ben er zelf een paar dagen niet toe gekomen omdat ik super druk was en heel weinig geslapen heb. Hoewel ik van slapeloosheid normaal wel lekker creatief word, gaat dat niet op voor mijn Gratitude Journal. Hoewel ik dus wel dankbaar ben, heb een paar fijne ervaringen in mijn zak maar het lukt even niet om het op papier te zetten.
Je zegt dat een vriendin al je problemen oplost. Sorry maar zo werkt het niet.
Zolang jij niet positief over jezelf kunt denken. Als een ander dan iets liefs tegen je zegt, kun je het in je hart niet geloven.
Mijn vriendje zei altijd, Je geluk maak je zelf. En ik dacht dan Ja jij hebt makkelijk praten.
Maar ik weet nu dat hij wel gelijk had. Dankzij deze reis in de tijd weet ik ook weer, hoe lastig het voor jou is om deze uitspraak aan te nemen en toe te passen.
Maar als je er aan blijft werken en er naar blijft zoeken, krijg ook jij die dag dat het kwartje valt.
Je zegt dat een vriendin al je problemen oplost. Sorry maar zo werkt het niet.
Zolang jij niet positief over jezelf kunt denken. Als een ander dan iets liefs tegen je zegt, kun je het in je hart niet geloven.
Mijn vriendje zei altijd, Je geluk maak je zelf. En ik dacht dan Ja jij hebt makkelijk praten.
Maar ik weet nu dat hij wel gelijk had. Dankzij deze reis in de tijd weet ik ook weer, hoe lastig het voor jou is om deze uitspraak aan te nemen en toe te passen.
Maar als je er aan blijft werken en er naar blijft zoeken, krijg ook jij die dag dat het kwartje valt.
|
|
Grootste doel dat je had halen en dan niet blij zijn
