Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #2

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 15:46 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Maar dan is er voor jou toch ook een 'speciale behandeling' geweest?

Ook zonder ' dat stickertje' ben je gewoon heel slim en worden daar wel of niet oplossingen voor gezocht.

Het stickertje is gewoon maar een naam. Het verandert niks aan de uitzonderingspositie. Daarom denk ik dat krampachtig de naam proberen te vermijden niet een heel groot verschil gaat maken. Misschien worden neutralere benamingen als 'vlot' of 'snel' dan wel het nieuwe stickertje.

Ja, a l'improviste. Maar dat is een heel ander verhaal dan een officieel stickertje, waarbij het kind ervan weet, de andere kinderen er ook van weten en het deel van de identiteit wordt. Daar zit hem de crux. Er is mij nooit direct verteld dat ik "hoogbegaafd" was, ik kon gewoon "goed leren" (geen staat, maar een activiteit!) en dat heeft mij verder nooit een uitzonderingspositie bezorgd.

Lastig dit.

Aan de ene kant krijg ik jeuk van speciale kinderboeken waarin kinderen dan worden uitgelegd dat 'hun hersens sneller zijn dan die van andere kinderen' .wtf.

Aan de ander kant heb ik altijd een lage eigendunk gehad. Weten dat ik niet gewoon slim was maar bijzonder slim, heeft mij geholpen dingen aan te pakken die over het algemeen moeilijk gevonden worden.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 16:36 schreef Rubber_Johnny het volgende:

Aan de ene kant krijg ik jeuk van speciale kinderboeken waarin kinderen dan worden uitgelegd dat 'hun hersens sneller zijn dan die van andere kinderen' .wtf.

Dat is gewoon een beetje die opgelegde 'maaiveld-cultuur' in Nederland die hier spreekt.

keesjelief keesjelief keesjelief... hoeveel beton zit er voor jou hoofd


En voor de anderen : jullie snappen het, vervelen is

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 16:23 schreef Grijs het volgende:

[..]

Ja, mijn man idem.
En hij is vastgelopen op z'n 27ste (zwaar overspannen, tegen burn-out aan).

Hier nog een, die was 29, complete burnout, heeft 8 jaar geduurd voor dat voorbij was.
Oorzaak ? Zie die van Grijs en de anderen

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 16:38 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]



Dat is gewoon een beetje die opgelegde 'maaiveld-cultuur' in Nederland die hier spreekt.

Of R_J heeft m.i. terecht de nodige twijfels bij de snelle opkomst van het narcistische 'nieuwetijdskinderensyndroom' in recente jaren natuurlijk.

_{Op de rest reageer ik binnenkort nog even, moet nu gaan.}

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 16:23 schreef Grijs het volgende:

[..]

Ja, mijn man idem.
En hij is vastgelopen op z'n 27ste (zwaar overspannen, tegen burn-out aan).

Dat is erg sneu voor hem. Maar als je zo intelligent bent heb je op je 27e toch onderhand wel een keer door wat er aan de hand is, dan heb je toch geen stickertje 'HB' meer nodig om jezelf en de wereld beter te gaan begrijpen? En hoe heeft dit te maken met school, je wilt toch niet met droge ogen beweren dat als hij ten tijde van school al een stickertje HB had gekregen zijn hele leven zo anders was gelopen dat dit niet gebeurd was? Vind je zelf ook niet dat dat het op een heel onredelijke manier afschuiven van eigen verantwoordelijkheid/het eigen lot zou zijn?

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 17:17 schreef Muks het volgende:

[..]

Hier nog een, die was 29, complete burnout, heeft 8 jaar geduurd voor dat voorbij was.
Oorzaak ? Zie die van Grijs en de anderen

Vertel eens, wat was die precieze oorzaak dan? Omdat anderen hem nooit verteld hebben hoe hij in elkaar steekt heeft hij een 8 jaar durende burn-out opgelopen? Bijzonder sneu verhaal, dat meen ik, maar vooralsnog is iedereen zelf verantwoordelijk voor het onderzoeken van zijn eigen leven en eigen persoonlijkheid. Dat is wellicht ingewikkelder als je je onbegrepen voelt en/of geen rolpatronen kunt vinden, maar je kunt niet met je vingertje naar anderen gaan zitten wijzen als je zelf nalaat om de boel eens goed op poten te zetten hoor.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 16:36 schreef Rubber_Johnny het volgende:
Lastig dit.

Aan de ene kant krijg ik jeuk van speciale kinderboeken waarin kinderen dan worden uitgelegd dat 'hun hersens sneller zijn dan die van andere kinderen' .wtf.

Aan de ander kant heb ik altijd een lage eigendunk gehad. Weten dat ik niet gewoon slim was maar bijzonder slim, heeft mij geholpen dingen aan te pakken die over het algemeen moeilijk gevonden worden.

Maar is het probleem dan niet veel meer dat je zelf niet het vermogen had om wat aan die lage eigendunk te doen? Dat is een heel concreet probleem dat je bij de eerste de beste psycholoog kunt aankaarten, als je dat nalaat is dat toch niet de schuld van de samenleving/het (school)systeem/anderen maar je eigen verantwoordelijkheid?

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:15 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Maar is het probleem dan niet veel meer dat je zelf niet het vermogen had om wat aan die lage eigendunk te doen? Dat is een heel concreet probleem dat je bij de eerste de beste psycholoog kunt aankaarten, als je dat nalaat is dat toch niet de schuld van de samenleving/het (school)systeem/anderen maar je eigen verantwoordelijkheid?

Eigendunk niet zozeer als in: ik ben waardeloos maar meer in het niet goed in kunnen schatten van je van je kwaliteiten.

Toevallig hielp een IQ test me daar bij.. maar ook niet zo heel toevallig, daar zijn ze namelijk voor gemaakt.

Maar kennelijk heb jij liever dat ik 3 jaar in psychoanalyse ging, in de hoop om mijn kwaliteiten dan wel in te kunnen schatten. Alles maar om het beruchte stickertje te omzeilen.

En waarom eigenlijk. Als een kind een loopneus heeft en hoest hebben we dan ook dezelfde huivering 'om daar het stickertje verkoudheid op te plakken' ?

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:45 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Eigendunk niet zo zeer al in ik ben waardeloos maar meer in het niet goed in kunnen schatten van je van je kwaliteiten

Toevallig hielp een IQ test me daar bij.. maar ook niet zo heel toevallig, daar zijn ze namelijk voor gemaakt.

Maar kennelijk heb jij liever dat ik 3 jaar in psychoanalyse ging, in de hoop om mijn kwaliteiten dan wel in te kunnen schatten. Alles maar om het beruchte stickertje te omzeilen.

En waarom eigenlijk. Als een kind een loopneus heeft en hoest hebben we dan ook dezelfde huivering 'om daar het stickertje verkoudheid op te plakken' ?

als jij met je problemen naar een goede psycholoog was gegaan had die ook eerst allerlei testen gedaan hoor. depressietest, iqtest, dat soort dingetjes.

die vergelijking met een verkoudheid vind ik wel een goede. als je kind verkouden is, dan is dat toch niet noodzakelijkerwijs een groot probleem? dan hoef je toch niet direct aan de slag met allerlei artsen, medicijnen en ziekenhuis? zo ook met hb kinderen. zolang het gewoon ok gaat is er geen reden om moeilijk te doen (en imho ook geen reden tot allerlei dan onnodige testen). als er echter iets niet goed gaat met het kind (wat je als goede ouder toch iig wel redelijk merkt) is het wel tijd om eens na te gaan wat het probleem is. en soms vindt je dan iets en soms niet. en soms valt er iets aan te doen en soms niet. dat is dan allemaal weer heel afhankelijk van allerlei andere factoren.

ik vind het trouwens wel een behoorlijk felle en zwart/wit discussie aan het worden, waarin men elkaar aanvalt en voorbij nuanceringen gaat.

Het lijkt wel of 'HoogBegaafdheid' echt met alle macht negatief moet worden gezien... wees gewoon blij met de intelligentie en het talent wat je hebt gekregen, probeer er gebruik van te maken op een manier die bij je past.

Maar goed, dat is maar de zeer bescheiden mening van een niet-hoogbegaafd iemand ...

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 11:33 schreef keesjeislief het volgende:


Ik ben bang dat het plakken van zo'n HB-etiketje in veel gevallen een stap in de richting van zo'n "mensa-type" is.

Is het wel een sin je opgekomen dat bij sommige mensen het systeem dat voor anderen wel werkt gewoon iet past?

Ik begrijp wel wat je bedoelt met het etiketje. Maar juist het leren leren, je ergens voor moeten inzetten, studeren, valt niet mee als je gewend bent je te vervelen..... Juist daarom moeten dit soort kinderen wél passend onderwijs krijgen.

Overigens scheer je de boel wel weer lekker over één kam. Ik ben ook mensa lid, maar gewoon een succesvol manager in de R&D van een bedrijf.

Ergens geeft jouw post weer precies de vooroordelen en het stigma weer van HB-er zijn. Ik houd het daarom maar geheim...

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 16:21 schreef Grijs het volgende:

De basisschool is 8 jaar.

Maar de eerste twee jaar zit je toch alleen maar op de kleuterschool zand in de broek van je buurman te scheppen en met vingerverf pa & ma na te tekenen, of is dat niet meer zo?

quote:

En die oplossingen had je zelf bedacht?

Het helpen van anderen was wel grotendeels op eigen initiatief als ik het me goed herinner inderdaad, maar dat is niet helemaal het punt. Er is helemaal niets mis mee (in tegendeel zelfs) als een leraar manieren verzint om een kind dat voorloopt (nuttig) bezig te houden. Zoals al een paar keer gezegd, waar ik moeite mee heb is het plakken van het stickertje HB op een kind en de gevolgen die dat heeft. Dat moet je m.i. zoveel mogelijk proberen te voorkomen, de redenen heb ik al eerder genoemd.

quote:

Een jaar rekenstof is wel erg weinig, hoor! Als mijn kind geen verdieping, verrijking -of hoe het maar mag heten- van de stof had gekregen en alleen maar vooruit ging werken, dan had hij (ondanks zijn jaar versnelling) de komende 2 jaar niets meer te doen.
In groep 1-2 (heeft hij in 1 jaar gedaan) was hij al bezig met vermenigvuldigen en delen. Kwadrateren en worteltrekken vond hij razend interessant (kon hij nog niet, maar hij het wel het principe door). Hij las aan het einde van het jaar op avi 9 en ging vervolgens naar groep 3 om.... te leren lezen en te leren rekenen. Gelukkig snapt de school wel dat zo'n kind extra stof nodig heeft. En wellicht is hij alleen maar wat slimmer dan gemiddeld (hij is nooit getest, dus heeft geen 'last' van een etiketje).

Dat klinkt erg goed! Ik hoop dat het je zoon zo goed blijft gaan en dat jij nooit de noodzaak zult voelen om naar etiketjes te gaan zoeken .

quote:

En mijn overtuiging is dat het komt doordat die kinderen nooit fatsoenlijk zijn uitgedaagd. Misschien wel extra werk, maar ook dat kan onder hun niveau zijn geweest. Het is nu juist (zoals ik al eerder heb gezegd) de bedoeling dat je met zo'n etiketje aan de gang gaat. Help ze zelfredzaam te worden als ze dat niet zijn, leer ze dat ze wel kunnen leren, zodat ze niet direct opgeven als ze het niet meteen snappen.
Vaak is het trouwens ook zo dat meerbegaafden (zeg maar IQ rond de 120) een betere schoolloopbaan hebben dan hoogbegaafden. Dat zijn de ijverige studenten, die het wel kunnen, maar er wel iets voor hebben moeten doen.

Het geval wil dat mijn werkkring bestaat uit bijzonder intelligente mensen _{(als je het graag in IQ-punten uitgedrukt wilt hebben: ik herinner me een onderzoekje gelezen te hebben waaruit bleek dat professionele wiskundigen een gemiddeld IQ in de regio 150 hebben - eigenlijk kan een standaard IQ-test zulke uitslagen niet meer erg betrouwbaar meten -, een bron moet ik je schuldig blijven op dit moment)}, ik ken er een hoop persoonlijk, uit verschillende landen. Dit zijn geen van allen mensen die voldoen aan het "mensa-type", er is niemand die zichzelf 'hoogbegaafd' noemt of zo genoemd wil worden (!!), het zijn allemaal mensen die vroeger toch echt op een normale manier door school zijn gekomen - incl. verveling waar onvermijdelijk - en die vervolgens tijdens hun studie de gelegenheid gegrepen hebben om zich volledig te ontplooien.

Ik heb in een voorgaande post al uitgelegd hoe ik steeds zie dat "mensa-types", die 'hoogbegaafdheid' wel als term hanteren en als deel van hun persoonlijkheid omarmd hebben, het niet redden, bij gebrek aan ruggegraat, zelfinzicht, zelfredzaamheid en begrip van de mensen om hen heen. Dit zijn de mensen die later vaak in de problemen komen, bijv. na het afhaken bij zo'n studie, omdat hun eigenbeeld zozeer gebouwd is rondom die (vermeende) intelligentie. Deze ervaringen vertellen me een ding: de nadelen van zo'n HB-etiketje en bijbehorende gevolgen wegen bij lange na niet op tegen de voordelen.

Als ik ouder was/word dan zou ik dan ook mijn uiterste best doen om mijn kind zoveel mogelijk een 'normale' opvoeding te geven. Als mijn kind op een bepaald moment problemen met zijn/haar motivatie krijgt op de middelbare school, zou ik hem/haar adviseren het te proberen op te lossen zoals ik het zelf ook opgelost heb: niet in een hoekje gaan zitten grienen, maar zorgen dat je er voldoende bij blijft om de boel af te ronden, met het Walhalla van het gaan studeren als beloning. Vanaf dat moment heb je volledige vrijheid, zowel op persoonlijk gebied als qua intellectuele ontwikkelingsmogelijkheden.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:52 schreef simmu het volgende:

[..]

als jij met je problemen naar een goede psycholoog was gegaan had die ook eerst allerlei testen gedaan hoor. depressietest, iqtest, dat soort dingetjes.
t.

Ik had niet echt issues met mijn zelfbeeld, door de IQ tests bleek ik gewoon een stuk slimmer dan ik zelf had gedacht. En daarom ben ik wel blij met het stickertje.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:58 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Is het wel een sin je opgekomen dat bij sommige mensen het systeem dat voor anderen wel werkt gewoon iet past?

Ik begrijp wel wat je bedoelt met het etiketje. Maar juist het leren leren, je ergens voor moeten inzetten, studeren, valt niet mee als je gewend bent je te vervelen..... Juist daarom moeten dit soort kinderen wél passend onderwijs krijgen.

Overigens scheer je de boel wel weer lekker over één kam. Ik ben ook mensa lid, maar gewoon een succesvol manager in de R&D van een bedrijf.

Ergens geeft jouw post weer precies de vooroordelen en het stigma weer van HB-er zijn. Ik houd het daarom maar geheim...

jullie scheren allebei alle hb kinderen over een kam. je hebt het zelf ook over "dit soort kinderen". wat is er mis mee om elk kind als individu en volkomen eigen en unieke persoon te bekijken te benaderen? wat voor de een werkt hoeft voor een ander niet te werken tenslotte.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:57 schreef Suzanna het volgende:
Het lijkt wel of 'HoogBegaafdheid' echt met alle macht negatief moet worden gezien... wees gewoon blij met de intelligentie en het talent wat je hebt gekregen, probeer er gebruik van te maken op een manier die bij je past.

Maar goed, dat is maar de zeer bescheiden mening van een niet-hoogbegaafd iemand ...

Helemaal mee eens. Jammer dat er heel veel mensen (vooral de buitenwereld) er op de één of andere manier negatief tegenaan kijken.

Ik durf mijn mensa-lidmaatschap niet op mijn werk te noemen. vanwege juist dat negatieve. Mensen beoordelen me nu gewoon op mijn daden, niet op het plakkertje. En ik ben succesvol, dus tsja, ik houd maar even mijn mond.

Soms vind ik het wel jammer dat zoiets dus lastig is in Nederland.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 20:01 schreef keesjeislief het volgende:

[..]

Het geval wil dat mijn werkkring bestaat uit bijzonder intelligente mensen _{(als je het graag in IQ-punten uitgedrukt wilt hebben: ik herinner me een onderzoekje gelezen te hebben waaruit bleek dat professionele wiskundigen een gemiddeld IQ in de regio 150 hebben - eigenlijk kan een standaard IQ-test zulke uitslagen niet meer erg betrouwbaar meten -, een bron moet ik je schuldig blijven op dit moment)}, ik ken er een hoop persoonlijk, uit verschillende landen. Dit zijn geen van allen mensen die voldoen aan het "mensa-type", er is niemand die zichzelf 'hoogbegaafd' noemt of zo genoemd wil worden (!!), het zijn allemaal mensen die vroeger toch echt op een normale manier door school zijn gekomen - incl. verveling waar onvermijdelijk - en die vervolgens tijdens hun studie de gelegenheid gegrepen hebben om zich volledig te ontplooien.

In mijn werkkring (ook bijzonder intelligent) zijn er verschillende mensen die het beruchte stickertje hebben, en dat zijn niet de mislukte types hoor. Maar goed op basis van mensen die je kent is het lastig oordelen over een hele groep.

keesjeislief heeft trouwens wel een belangrijk puntje beet hoor. veel hb'ers vervelen zich zelfs op de universiteit. die eerste paar jaren krijg je net als op de lagere en middelbare school vrij veel eenheidsworst en competentiegeleuter en projectgestuurd onderwijs ( ) voor je kiezen. pas na die eerste 2 a 3 jaar wordt het wat. als je daar nooit mee om hebt leren gaan loop je dus wel tegen problemen op

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 20:04 schreef Spanky78 het volgende:


Ik durf mijn mensa-lidmaatschap niet op mijn werk te noemen. vanwege juist dat negatieve. Mensen beoordelen me nu gewoon op mijn daden, niet op het plakkertje. En ik ben succesvol, dus tsja, ik houd maar even mijn mond.

Haha, misschien ben je wel een van keesje's collega's, waar hij zo trots van roept dat het voor hen geen issue is.

lijkt dit niet meer op een R&P topic zo?

Het wordt er in ieder geval niet aantrekkelijker op voor OUDers om hier te posten over hun kind met een ontwikkelingsvoorsprong en waar ze tegen aanlopen.

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:52 schreef simmu het volgende:

[..]

ik vind het trouwens wel een behoorlijk felle en zwart/wit discussie aan het worden, waarin men elkaar aanvalt en voorbij nuanceringen gaat.

Sorry, ik begrijp dat dit vooral een topic is voor ouders om ervaringen uit te wisselen en niet zo zeer om de discussie te voeren die ik aangezwengeld heb, ik zal zometeen op het kruisje klikken, beloofd. .

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 19:58 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Is het wel een sin je opgekomen dat bij sommige mensen het systeem dat voor anderen wel werkt gewoon iet past?

Ik begrijp wel wat je bedoelt met het etiketje. Maar juist het leren leren, je ergens voor moeten inzetten, studeren, valt niet mee als je gewend bent je te vervelen..... Juist daarom moeten dit soort kinderen wél passend onderwijs krijgen.

Overigens scheer je de boel wel weer lekker over één kam. Ik ben ook mensa lid, maar gewoon een succesvol manager in de R&D van een bedrijf.

Ergens geeft jouw post weer precies de vooroordelen en het stigma weer van HB-er zijn. Ik houd het daarom maar geheim...

Het is een pleonasme dat een onderwijssysteem niet voor iedereen even goed werkt. De vraag is hoe je daar vervolgens mij omgaat, daar verschillen de meningen overduidelijk over. Het is bij een discussie bijna onvermijdelijk om te generaliseren, het spijt me als je je daardoor aangevallen voelt. Ik doe niet aan vooroordelen over 'HB-ers', ik probeer feiten en ervaringen weer te geven, ik ben zelf een 'HB-er' ( ).

Goed. Kruisje. Nu. Sorry allemaal. .

quote:

Op zaterdag 3 juli 2010 20:01 schreef keesjeislief het volgende:
Het geval wil dat mijn werkkring bestaat uit bijzonder intelligente mensen _{(als je het graag in IQ-punten uitgedrukt wilt hebben: ik herinner me een onderzoekje gelezen te hebben waaruit bleek dat professionele wiskundigen een gemiddeld IQ in de regio 150 hebben - eigenlijk kan een standaard IQ-test zulke uitslagen niet meer erg betrouwbaar meten -, een bron moet ik je schuldig blijven op dit moment)}

Ik heb gestudeerd met behoorlijk intelligente mensen (Klassieke Talen is geen extreem moeilijke studie, maar trekt wel slimmere mensen aan dan veel andere universitaire studies) en ik ben het helemaal met je eens.

Ik denk dat het werken/studeren met heel slimme mensen ervoor zorgt dat je onmogelijk kunt blijven volhouden dat hoogbegaafdheid iets is waar heel speciaal mee omgegaan dient te worden. Zelfs als je al meende dat je het moeilijk hebt/hebt gehad doordat je niet voldoende werd uitgedaagd zul je dat idee moeten bijstellen zodra je massa's mensen ontmoet die veel slimmer zijn dan jij, nooit een speciale behandeling hebben gehad en nergens last van hebben.