Veel ouders zijn meer een maatje van hun kind dan ouder.....

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 22:40 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Een machtsspel moet het natuurlijk niet worden, maar ik vind wel degelijk dat een ouder boven een kind staat. VonHinten beschrijft dat beter door te wijzen op het tonen van leiderschap. De ouder vervult de rol van leider. Hij/zij leidt het kind. Dat zie ik niet als een machtsspel, maar als een goede manier om een kind - dat vanuit zijn/haar aard neigt tot het vertonen van ongewenst gedrag - te vormen naar het vervullen van een rol in de maatschappij.

Leiderschap is dan ook niet wat ik bedoel als ik dat machtsspel beschrijf. Je kan prima leiden en grenzen aangeven en een kind in de hand houden, zonder het te overrulen.

Weinig mis met een maatje.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 05:58 schreef Lily-Ella het volgende:

[..]

Leiderschap is dan ook niet wat ik bedoel als ik dat machtsspel beschrijf. Je kan prima leiden en grenzen aangeven en een kind in de hand houden, zonder het te overrulen.

Dat ligt ook heel erg aan de leeftijd van het kind. Tot het achttiende levensjaar van je kind ben je als ouder wettelijk (op heel wat belangrijke gebieden) verantwoordelijk en aansprakelijk voor je kind. Dus het lijkt me niet meer dan logisch dat je die verantwoordelijkheid ook neemt en je kind wél overruled op het moment dat het de verkeerde keuzes maakt. Daar ben je ouder voor. Dat hoort bij het opvoeden van je kind. En als je dit goed en consequent doet, is de kans groot dat het kind hiervan leert en naarmate het ouder wordt deze keuzes steeds beter zelf kan maken, en je je als ouder meer op de achtergrond kan houden.

Je hebt als ouder een voorbeeldfunctie en daar komt automatisch een stukje gezag bij kijken.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 05:58 schreef Lily-Ella het volgende:

[..]

Leiderschap is dan ook niet wat ik bedoel als ik dat machtsspel beschrijf. Je kan prima leiden en grenzen aangeven en een kind in de hand houden, zonder het te overrulen.

Overrulen is inherent aan leidinggeven en het stellen van grenzen. Wanneer je het kind bijvoorbeeld straft wegens slecht gedrag, dan overrule je dus het kind vanuit je ouderlijke macht. Dat lijkt mij een volstrekt normale gang van zaken. Anders ben je niet meer dan een coach of gids die slechts de weg wijst en dan maar hopen dat het kind voldoende zelfcorrigerend vermogen heeft, want anders wordt dat helemaal niets en kan de maatschappij puin gaan ruimen.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 09:48 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Dat ligt ook heel erg aan de leeftijd van het kind.

dat dus, wil je de discussie zuiver houden zul je leeftijden aan moeten geven.
ik vind een puber een prima leeftijd hebben om te stoppen met 'waarom? daarom, omdat ik het zeg' en de dialoog aan te gaan, weliswaar op een gelijkwaardig niveau maar wel met in je achterhoofd dat een puber niet op kan tegen de levenservaring van de ouders.

wat je echter erg vaak ziet tegenwoordig zijn ouders die met hun 4 jarige een complete onderhandeling aangaan over wat pietje moet eten en dat vind ik werkelijk ongezond.
ouders zijn vaak bang niet meer aardig gevonden te worden door hun grut, terwijl alle pedagogische onderzoeken van de laatste jaren hebben aangetoond dat kinderen bovenal behoefte hebben aan grenzen, autoriteit en gezag, bij voorkeur consequent, dan ga je dus niet onderhandelen op de peuter of kleuter leeftijd.

het ligt natuurlijk aan de leeftijd . Als de zorgtaak wegvalt bij het ouder worden blijft wel het maatjes zijn over toch .

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 18:04 schreef TheThirdMark het volgende:
Je moet als ouder weten wanneer ouder en wanneer maatje te zijn.

Pas dan kan het allebei.

Jammergenoeg was geen van mijn ouders schizofreen

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 19:35 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Jammergenoeg was geen van mijn ouders schizofreen

Dat slaat kan nog wal, een schizofreen heeft geen meerdere persoonlijkheden hoor..

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 19:39 schreef June. het volgende:

[..]

Dat slaat kan nog wal, een schizofreen heeft geen meerdere persoonlijkheden hoor..

zó weinig weet ik er gelukkig van

Ik ben juist van mening dat jonge kinderen als dieren worden opgevoed. Volwassenen praten ertegen alsof het honden zijn, leren ze truukjes en halen ze pas om een uur of half 8 op bij de kinderdagverblijf. Zo was er een gast die zijn kind had geleerd hem een schouderklopje te geven als hij dat op commando vroeg ('wat doe je als papa hard heeft gewerkt?'). Whoopdifrikindoo, ze kreeg nog net geen koekje als beloning

Als het leeftijdsverschil niet zo groot is is het ook meer dan logisch he.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 19:56 schreef Prenzlauer het volgende:
Ik ben juist van mening dat jonge kinderen als dieren worden opgevoed. Volwassenen praten ertegen alsof het honden zijn, leren ze truukjes en halen ze pas om een uur of half 8 op bij de kinderdagverblijf. Zo was er een gast die zijn kind had geleerd hem een schouderklopje te geven als hij dat op commando vroeg ('wat doe je als papa hard heeft gewerkt?'). Whoopdifrikindoo, ze kreeg nog net geen koekje als beloning

Haal je hart op:
Leuke dingen met je kinderen.

Om mijn standpunt nog even wat kracht bij te zetten:
Vader opgepakt voor brandmerken kinderen

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 20:23 schreef Prenzlauer het volgende:
Om mijn standpunt nog even wat kracht bij te zetten:
Vader opgepakt voor brandmerken kinderen

Het Onzin forum wordt ver buiten Nederand gelezen, dat merk ik wel!

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 09:48 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Dat ligt ook heel erg aan de leeftijd van het kind. Tot het achttiende levensjaar van je kind ben je als ouder wettelijk (op heel wat belangrijke gebieden) verantwoordelijk en aansprakelijk voor je kind. Dus het lijkt me niet meer dan logisch dat je die verantwoordelijkheid ook neemt en je kind wél overruled op het moment dat het de verkeerde keuzes maakt. Daar ben je ouder voor. Dat hoort bij het opvoeden van je kind. En als je dit goed en consequent doet, is de kans groot dat het kind hiervan leert en naarmate het ouder wordt deze keuzes steeds beter zelf kan maken, en je je als ouder meer op de achtergrond kan houden.

Je hebt als ouder een voorbeeldfunctie en daar komt automatisch een stukje gezag bij kijken.

Ik moet even zeggen dat ik voortdurend over een jong kind praat, omdat ik er zelf eentje heb. Kan me voorstellen dat het verhaal heel anders wordt als hij ouder is, maar op het moment overrule ik hem níet. Ik vind dat je een kind grenzen moet bieden, heel consequent moet zijn, maar wel bij elke beslissing moet uitleggen waarom iets niet mag. Hij wil dat logischerwijs weten, en hij heeft daar recht op, ik word erg moe van de hordes ouders die zeggen dat hij "maar moet luisteren WANT ik ben de baas". Ik vind oprecht dat je dan niet helemaal begrijpt waar je mee bezig bent en op een vervelende manier misbruik maakt van de macht die je over een kind hebt. Misschien wat dramatisch uitgelegd, maar zo voel ik het.

Voor buitenstaanders lijkt het vaak alsof ik de ouder ben die alles toelaat, vanwege mijn enorme uitleg bij veel dingen, maar imo heeft een kind dat nodig. Of liever: heeft MIJN kind dat nodig. Ik ga niet bij elke 'Nee' een uur een verhaal houden over waarom het een nee is, maar ik geef hem graag het gevoel dat zijn wensen er toe doen. En nee, ik heb geen verwend irritant kind, integendeel zelfs .

Je kind overrulen op het moment dat je hem beschermt vind ik een heel ander verhaal, maar opvoeden is niet alleen maar een kind beschermen voor foute keuzes. Een kind moet ook de ruimte hebben om zelf op zijn bek te gaan, zeg maar.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 21:09 schreef Lily-Ella het volgende:

[..]

Ik moet even zeggen dat ik voortdurend over een jong kind praat, omdat ik er zelf eentje heb. Kan me voorstellen dat het verhaal heel anders wordt als hij ouder is, maar op het moment overrule ik hem níet. Ik vind dat je een kind grenzen moet bieden, heel consequent moet zijn, maar wel bij elke beslissing moet uitleggen waarom iets niet mag. Hij wil dat logischerwijs weten, en hij heeft daar recht op, ik word erg moe van de hordes ouders die zeggen dat hij "maar moet luisteren WANT ik ben de baas". Ik vind oprecht dat je dan niet helemaal begrijpt waar je mee bezig bent en op een vervelende manier misbruik maakt van de macht die je over een kind hebt. Misschien wat dramatisch uitgelegd, maar zo voel ik het.

Voor buitenstaanders lijkt het vaak alsof ik de ouder ben die alles toelaat, vanwege mijn enorme uitleg bij veel dingen, maar imo heeft een kind dat nodig. Of liever: heeft MIJN kind dat nodig. Ik ga niet bij elke 'Nee' een uur een verhaal houden over waarom het een nee is, maar ik geef hem graag het gevoel dat zijn wensen er toe doen. En nee, ik heb geen verwend irritant kind, integendeel zelfs .

Je kind overrulen op het moment dat je hem beschermt vind ik een heel ander verhaal, maar opvoeden is niet alleen maar een kind beschermen voor foute keuzes. Een kind moet ook de ruimte hebben om zelf op zijn bek te gaan, zeg maar.

Ik heb geen maatje en lange tijd geen ouder gehad.
Gevaar is wel dat ik doodsbang ben een kant op door te slaan: Net zo onverschillig/hard, of juist ter compensatie een maatje willen zijn van mijn kant. Gelukkig is mijn vriend nuchter Dus als t ooit zover komt hoop ik een gezonde balans te vinden

Ik heb van die ouders die hun kinderen als hun gelijke zagen qua verantwoordelijkheden, maar toch de baas wilden spelen. Zo van: ja, je mag doen wat je wilt, maar als je het verpest mag je het zelf uitzoeken, en krijg je van ons een trap na.

M'n vader is m'n maat

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 21:09 schreef Lily-Ella het volgende:

[..]

Ik moet even zeggen dat ik voortdurend over een jong kind praat, omdat ik er zelf eentje heb. Kan me voorstellen dat het verhaal heel anders wordt als hij ouder is, maar op het moment overrule ik hem níet. Ik vind dat je een kind grenzen moet bieden, heel consequent moet zijn, maar wel bij elke beslissing moet uitleggen waarom iets niet mag. Hij wil dat logischerwijs weten, en hij heeft daar recht op, ik word erg moe van de hordes ouders die zeggen dat hij "maar moet luisteren WANT ik ben de baas". Ik vind oprecht dat je dan niet helemaal begrijpt waar je mee bezig bent en op een vervelende manier misbruik maakt van de macht die je over een kind hebt. Misschien wat dramatisch uitgelegd, maar zo voel ik het.

Voor buitenstaanders lijkt het vaak alsof ik de ouder ben die alles toelaat, vanwege mijn enorme uitleg bij veel dingen, maar imo heeft een kind dat nodig. Of liever: heeft MIJN kind dat nodig. Ik ga niet bij elke 'Nee' een uur een verhaal houden over waarom het een nee is, maar ik geef hem graag het gevoel dat zijn wensen er toe doen. En nee, ik heb geen verwend irritant kind, integendeel zelfs .

Je kind overrulen op het moment dat je hem beschermt vind ik een heel ander verhaal, maar opvoeden is niet alleen maar een kind beschermen voor foute keuzes. Een kind moet ook de ruimte hebben om zelf op zijn bek te gaan, zeg maar.

Dat over dat uitleggen herken ik zóóó. Alsof jij of ik ineens nee te horen krijg en je weet niet waarom. Ja zoek het maar een eind uit ofzo En vervolgens wel van die kinderen verwachten dat ze opgroeien als normaal denkende volwassenen, terwijl ze opgroeien zonder uitleg van hoe en wat. Vind je het gek dat er genoeg van die empatisch gestoorde personen rondlopen

Opmerkelijk topic toch, voor in R&P, een originele.

TVP daarom.

leuk topic, morgen even bijlezen

Ligt aan de leeftijd van het kind.

quote:

Op woensdag 12 mei 2010 18:25 schreef WRH het volgende:
wat je echter erg vaak ziet tegenwoordig zijn ouders die met hun 4 jarige een complete onderhandeling aangaan over wat pietje moet eten en dat vind ik werkelijk ongezond.
ouders zijn vaak bang niet meer aardig gevonden te worden door hun grut, terwijl alle pedagogische onderzoeken van de laatste jaren hebben aangetoond dat kinderen bovenal behoefte hebben aan grenzen, autoriteit en gezag, bij voorkeur consequent, dan ga je dus niet onderhandelen op de peuter of kleuter leeftijd.

Lies. De bevelshuishouding is verleden tijd, tegenwoordig is het zogenaamde onderhandelingshuishouden pedagogisch meer verantwoord.