Ik vond het in het begin ook heel spannend, maar uiteindelijk bleek dat ik er op vooruit was gegaan met zelfstandig wonen. Toegegeven, het was toen ik een financiële meevaller kreeg, dat nam een behoorlijk stuk onzekerheid weg. Natuurlijk was ik toen (2008) nog niet zo ver als andere mensen, maar het was een begin.quote:Op woensdag 5 mei 2010 21:25 schreef Autidude het volgende:
Ik zie er vanaf, morgen lever ik de sleutels weer in en cancel ik het.
Veel te veel stress en ik vind het toch wel zo'n vreselijk kutgehucht, ik wil er niet eens heen.. ik ga er dus ook gewoon niet heen.. waarom zou ik dan zoveel geld voor moeten betalen. Het is echt zonde.
Over het algemeen is het beter om emoties eruit te krijgen. Alleen zijn er zat mensen bij wie dat dus niet lukt of niet gaat in bepaalde omstandigheden.quote:Op woensdag 5 mei 2010 22:55 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Hmm. Het lucht wel op hoor. Dat is toch niet zo goed, je emoties inslikken?
Wij autistjes blijven een aparte groep... het lijkt me trouwens onnoemelijk zwaar als je snel last van prikkels krijgt, normale dingen kunnen daardoor een beproeving worden. Dat kan seks zijn (al heb ik dat nooit mogen ervaren), maar ook een drukbezochte rommelmarkt.quote:Op woensdag 5 mei 2010 22:00 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
En dat blijft toch?![]()
[..]
Voor de meeste gehandicapte gaat het niet om de seks maar om de aandacht. Het is ook een speciaal soort mensen die dat werk doen. Alleen ik weet niet of dit geschikt is voor mensen met ASS. Dit is meer voor lichaamlijk gehandicapte.
Ik ben al dik tevreden met mijn huidige salaris. Anderen op de afdeling zijn wel iets hoger ingeschaald, maar ik geloof dat de geluksbeleving boven een bepaald inkomen steeds minder snel toeneemt. In economische termen noemen we dat afnemende marginale meeropbrengsten. Het belangrijkst vind ik dat ik gewoon kan doen wat de meeste Nederlanders doen zoals twee weken op vakantie, regelmatig uit eten en af en toe winkelen zonder te moeten kijken of het salaris al gestort is.quote:
Dan spring ik meteen voor een trein, lager kan je niet zakken.. ik ben geen mongool.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:23 schreef francis998 het volgende:
@ auti, jammer van je huisje. Leek mij toch goed voor jou om een eigen plekje te hebben.
Zoals eerder gezegd hierzo heb je er nooit aan gedacht om begeleid wonen te proberen? Of lijkt dat jou niks?
Nee, je hoeft er ook niet per sé een mongool voor te zijn.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:35 schreef Autidude het volgende:
[..]
Dan spring ik meteen voor een trein, lager kan je niet zakken.. ik ben geen mongool.
Wat is er mis met begeleid wonen? Als je toch persoonlijk wilt groeien, zit je al in een traject om aan werk te komen?quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:35 schreef Autidude het volgende:
[..]
Dan spring ik meteen voor een trein, lager kan je niet zakken.. ik ben geen mongool.
Ik snap je wel, dat je moeite met wat dingen hebt dat neem je tot daar aan toe, maar ik kan me voorstellen dat je zoiets écht niet wilt.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:35 schreef Autidude het volgende:
[..]
Dan spring ik meteen voor een trein, lager kan je niet zakken.. ik ben geen mongool.
Ja, maar ik ben geen 16 meer hoor.. ik ben al een tijdje klaar en mijn tijd aan het uitzitten.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:42 schreef Spoortie het volgende:
[..]
Ik snap je wel, dat je moeite met wat dingen hebt dat neem je tot daar aan toe, maar ik kan me voorstellen dat je zoiets écht niet wilt.
Ach, tistje toch... Opnieuw een voorbeeld waarbij het niet klikt tussen mensen met autisme en de begeleiding. Het staat vast dat je aantoonbare beperking hebt, die veel invloed heeft op je leven. Dan kan een sociale werkplaats juist een goede werkomgeving zijn, omdat daar de werkdruk wat lager ligt. Als je ervan overtuigd bent dat je bij een reguliere werkgever kan werken, dan is een sociale werkplaats wellicht minder geschikt. Maar als je er een paar op hun smoel gestompt hebt, heb je wel heel hoog van de toren geblazen.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:47 schreef Autidude het volgende:
Ik wil helemaal niet met mensen wonen en al helemaal niet met mensen met een beperking.
Ik zeg ook veel liefer dat ik op mijn 30e nog steeds thuis woon dan dat ik moet zeggen dat ik in een corkeyhuis woon.
Ze hebben me ook wel eens in een sociale werkplaats gezet, ik heb 3 op hun smoel gestompt en toen ben ik weggelopen. Vervolgens dat begeleider figuur even heel ernstig duidelijk gemaakt dat hij maar niet meer moet bellen of op wat voor manier dan ook contact moet opnemen.
Ik moet ook gewoon meer naar mijzelf luisteren en niet meegaan met de regeltjes of al dat gekut. Als ze nou gewoon hadden geluisterd, maar dat doen ze niet eens.. Je bent geen individu.. en in het handboek staat dit en dat.. dus sorry meneer.
Nu kost het een kleine 400 euro en die ga ik niet betalen. En dat laminaat kan me gestolen worden.
Hoe bedoel je?quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:48 schreef Autidude het volgende:
[..]
Ja, maar ik ben geen 16 meer hoor.. ik ben al een tijdje klaar en mijn tijd aan het uitzitten.
Dat is het belangerijkste denk ik in dit geval ergens wonen waar jij wil. Want anders kan het al helemaal mis gaan. EN niks lijkt me onprettiger in jou situatie dan ergens wonen waar je je niet prettig voelt!quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:59 schreef Autidude het volgende:
Ik ben nog steeds op de goede weg, ik ga gewoon niet in Velsen Noord wonen. Dat heb ik altijd al gezegd, daar heb ik mij druk over gemaakt toen ik daar gewoon op moest loten... maar ze luisteren niet.
Voorzet weet het ook.
Ik ben alleen weer zo stom geweest om overal in mee te gaan. Vanaf nu gaat het gewoon weer op mij manier en zoals ik het wil, zijn ze het daar niet mee eens? pech gehad.. kappen we ermee. NEXT!!
Tijd voor een reality check als je het mij vraagt.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:59 schreef Autidude het volgende:
Ik ben nog steeds op de goede weg, ik ga gewoon niet in Velsen Noord wonen. Dat heb ik altijd al gezegd, daar heb ik mij druk over gemaakt toen ik daar gewoon op moest loten... maar ze luisteren niet.
Voorzet weet het ook.
Ik ben alleen weer zo stom geweest om overal in mee te gaan. Vanaf nu gaat het gewoon weer op mij manier en zoals ik het wil, zijn ze het daar niet mee eens? pech gehad.. kappen we ermee. NEXT!!
Als ik zelf niets eraan doe of even ga doordrijven dan ben ik afhankelijk van drollen, en dan kom ik om in de stank. Ik heb al 3 x een zelfmoordpogiing gedaan en ik ben dat niet weer van plan omdat een of andere telefoontrut niet verder in haar opleiding is gekomen dan het handboek voorlezen .. ze laten je ook niet uitpraten heh.. Ja maar moet u luister want het zit zo..NEE meneer u voldoet niet aan de eisen. Ja maar het zit.. meneer u voldoet niet aan de eisen, goedemiddag.. tuut tuut tuutquote:Op donderdag 6 mei 2010 00:15 schreef Satsuma het volgende:
[..]
Tijd voor een reality check als je het mij vraagt.
Iedereen moet soms dingen doen op een manier die 'm niet aanstaat. Als we allemaal onze zin doordrijven wordt het helemaal niks. Ik vind dat je je behoorlijk dwars en inflexibel opstelt. En ja, je bent autist, maar dat betekent nog niet dat de hele wereld zich aan je moet aanpassen.
Juist als je psychisch heel instabiel bent, kan begeleid wonen toch een optie zijn. Je kunt dan altijd een beroep op iemand doen in geval van nood. Met een minimuminkomen kun je de lat nu eenmaal niet hoog leggen als het op wonen aankomt.quote:Op donderdag 6 mei 2010 00:25 schreef Autidude het volgende:
[..]
Als ik zelf niets eraan doe of even ga doordrijven dan ben ik afhankelijk van drollen, en dan kom ik om in de stank. Ik heb al 3 x een zelfmoordpogiing gedaan en ik ben dat niet weer van plan omdat een of andere telefoontrut niet verder in haar opleiding is gekomen dan het handboek voorlezen .. ze laten je ook niet uitpraten heh.. Ja maar moet u luister want het zit zo..NEE meneer u voldoet niet aan de eisen. Ja maar het zit.. meneer u voldoet niet aan de eisen, goedemiddag.. tuut tuut tuut
Geen moederdagcadeautje dan maar, tenzij de situatie inmiddels is verbeterdquote:Op donderdag 6 mei 2010 07:45 schreef Cassandra87 het volgende:
Goh auti als t huis niets wordt, wordt t niets. Ik hoop dat de gevolgen mee vallen voor je.
Maar je blijft nu dus thuis wonen, ik snap niet goed hoe je dan kan zeggen dat t je niets interesseert wat je familie denkt
Ik was niet welkom, tot ik aangaf maar in mn auto te gaan slapen, toen mocht ik wel blijven, op een campingbedje. Heeft 3 maanden geduurd, toen ben ik naar detroit verkast.
OK. Ja, het heeft wel z'n sporen bij je achtergelaten.quote:Op woensdag 5 mei 2010 23:01 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat niet eens. Althans bij mij. Bij mij komt het door mijn verleden met mijn ouders.
Dit is uit het topic "22 en nog niks, waär gaat t heen?"quote:Nee, dat komt het niet zomaar. Daarvoor zal TS keihard moeten knokken; hij zit nu namelijk in een vicieuze cirkel en neerwaartse spiraal waar hij uit dient te breken. Elke afwijzing laat hem nog verder zakken in zijn zelfvertrouwen, wat op zijn beurt weer nieuwe afwijzingen genereert. Om daaruit te breken moet je een sterke geest hebben die ergens voor gaat.
Dit is gewoon het bewijs dat mannen het zwaarder hebben op gebied van liefde en seks. Als TS een meisje was geweest was dit nooit echt een probleem geweest. Zij zou dan verlegen of zelfs ietwat preuts zijn geweest, maar wanneer zij niet al te lelijk is zal zij nog steeds wel aandacht krijgen van jongens wat een opening biedt. Bij jongens is dat niet zo. Daarbij wordt de druk bij elk jaar groter, het wordt steeds een zwaardere last. Het is alsof je huiswerk uit een vorig levensdecennium niet hebt afgemaakt en daardoor ben blijven hangen in drie klassen onder het niveau waar je eigenlijk thuishoort. Telkens wordt de tentamen- en examenstress hoger. Deze keer moet het namelijk echt gebeuren. Maar het gebeurt maar niet. Jij wilt het, maar boven alles wil de maatschappij het impliciet van je. Zodra je niet meer aan bepaalde verwachtingen voldoet wordt je een outcast en zo zal je dan ook behandeld worden.
Toch geloof ik wel dat de TS hier uit kan komen, maar dat dat zeker niet 'vanzelf wel' zal gebeuren. Als je denkt dat alles in je leven vanzelf wel op je afkomt bega je een serieuze fout, zeker in deze situatie. Hierin is het juist van belang om volle verantwoordelijkheid te dragen voor wie je bent en niet met de vinger te wijzen naar een slechte jeugd, slechte omstandigheden of wat dan ook. Het is natuurlijk zo dat je niet alles onder controle hebt of dat ik de spirituele fantast wil uithangen die zegt dat je de werkelijkheid zelf maakt of iets dergelijks, maar in deze gevallen is het zo belangrijk om juist om in te zien dat je het echt zelf zal moeten doen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |