quote:
Op donderdag 6 mei 2010 22:57 schreef Ferrobarr het volgende:@Francis: het was niet direct mijn bedoeling dat je expliciet op elk genoemd punt zou reageren. En sorry voor mijn wat lompe reactie. M.b.t. je dilemma van naar het buitenland gaan: wat maakt dat je die keuze nu niet kunt maken? Wat denk je dat de extra tijd die je ervoor neemt toevoegd?
@Satsuma: waarom ben je BHV-er geworden?
okey, ik snapte wel dat het niet de bedoeling was dat ik overal op ging reageren, maar ik wilde toch ff uitleggen dat alles vastzit aan elkaar.
En, ach...maak je niet druk over je reactie. In dat opzicht ben ik heel tolerant, en ik weet dat het goedbedoeld is.
Maar het is meer het feit dat ik al daar waar ik evt. naar toe zou gaan ben geweest. Met de bedoeling definitief te gaan.
En het is meer dat ik daar al die momenten het leventje heb gehad dat ik zou willen, ik had genoeg sociale contacten en mensen om me heen. Maar tegelijk voelde ik me giga alleen, en had amper aandacht van de mensen die echt belangerijk waren voor mij. En deels zat ik met een studie die ik niet zo heel boeiend vondt. En neimand lette op mij bij wijze van spreken, emotioneel moest ik alles zelf maar zien te regelen, en de momenten dat ik er echt doorheen zat was ik gewoon helemaal alleen. Niemand uit de familie lette erop, en tuurlijk het is wel 50-50 want ik liet ook niet veel merken.
En ik had daar heel veel moeite met hoe mensen funccioneren.
Verder is het lastig uit te leggen waarom ik geen keuze kan maken, aangezien dat meer iets standaards is in mij. Ik ben over het algemeen besluitloos, 9 van de 10x als men vraagt zullen we x doen is mijn antwoord oké, maar vragen ze erna of zullen we Y doen dan krijg je dezelfde reactie.
Deels is het gewoon ook het feit dat ik weet dat ik hier veel meer zekerheid/hulp heb en ik ben er gewoon giga bang voor om die zekerheid op te geven, en weer in hetzelfde patroon terug te vallen.
En verder is het gewoon kwestie van een 50-50 situatie. Ik had daar een zakelijk leven(studie, werk dat soort dingen) die ik echt niet leuk vondt en de studie die ik deed is daar mijn enige optie op een redelijk bestaan, maar de persoonlijke situatie vondt ik wat leuker. En hier is het andersom.
Tuurlijk geld is niet het belangerijkste maar ik hou van stabiliteit en daar is dat lastig te vinden, je kan van de ene dag op de andere zo op straat worden gezet, en het is daar allemaal veel harder.
Wat die extra tijd toevoegt, heb ik niet echt een reden ervoor. Het is meer dat ik zowieso tot eind juli heb om te vertrekken. Maar op dit moment begint het balletje bij de psych echt te rollen, en het is duidelijk dat er bij mij iets niet goed zit. Wat nu echt onderzocht begint te worden is het handig om dit te weten voor ik kies, want hierdoor kan ik rekening houden met wat beter is voor mijn ontwikkeling.
En verder wat is BHV'er?